zaterdag 27 december 2008

De bezem er door!

Hoe gezellig kerst en de kerstvakantie ook is, in huis ontaardt het altijd in een chaos. Een beetje rommel vind ik echt niet erg, maar het kan ook té zijn. Dan voelt niemand zich lekker meer. Het rommelverzadigingspunt was voor mij gisterenavond bereikt. Toen Willem en Dirk achter hun pc zaten en verder iedereen op één oor lag, of weg was, ben ik begonnen. En als ik dan eenmaal bezig ben, lijkt het wel of ik gestoken ben door een werkbij. Dan kan ik niet meer stoppen. Heerlijk keukenkastjes leeggehaald en uitgesopt en weer ingeruimd. Eindelijk geen lawinegevaar meer, als je een kastje opentrekt ;-). De keukenla was ook vreselijk. Ik kreeg hem soms niet eens goed open. Hij lag vol met troep, die daar helemaal niet hoort. Wat dacht je bijvoorbeeld van 5 schroevendraaiers? En knikkers? Stiften, pleisters, fonduevorkjes en weet ik al niet meer? Hup, de hele lade omgekieperd en alles gesorteerd. Vanmorgen om kwart voor 7 ben ik verder gegaan. Eindelijk de box uit elkaar gehaald en demonstratief in de gang gezet. Willem MOEST vandaag naar de stort ;-). Ik heb er meteen het lege glas en een grote doos oud papier bij gezet. Dat ruimt lekker op. De lektuurbak kreeg ook een beurt. Ramen gelapt. O, heerlijk. Vanmiddag ben ik met Trijnie nog even over de bovenverdieping geraasd en het is nu allemaal klaar voor de zondag. Straks ga ik in een lekker warm bad met veel badschuim, wat ik met pakjesavond heb gekregen.

Vanavond aten we, zoals gewoonlijk op zaterdag, eigengemaakte frieten. Ik maak daar ook altijd pindasaus bij, maar in één van de kerstpakketten zaten 2 kuipjes kant-en-klare pindasaus. Het was niet lang houdbaar en dus dacht ik het vandaag meteen maar te gebruiken. Je hoefde het enkel maar in de magnetron te zetten. Helaas viel het niet in de smaak. Ik mocht het van Willem de volgende keer wel aan de vogeltjes geven, zei hij. Geen idee, of ze dat lusten. Zelf vond ik de saus ook niet echt lekker. Ik vond hem nogal melig. Toen ik ging kijken wat er allemaal in zat, begreep ik het rare smaakje. Dit zit er in: water, gemalen pinda's, glucosefructostroop, suiker, azijn, lupinemeel, sojasaus (...), gemodificeerd zetmeel, spaanse pepers, zuurteregelaar E325, E575, zout, voedingszuur E270, E330, gemberpuree, ui-extract, kruiden, specerijen, aroma (melk), conserveermiddel E202, E211, verdikkingsmiddel E412, plantaardige olie, kleurstof E150c. Kijk voor de grap maar eens naar m'n eigen pindasaus recept. Je vindt het op 28 oktober 2008.

donderdag 25 december 2008

Eerste Kerstdag

Op Eerste Kerstdag gaan we altijd 2 keer naar de kerk. De morgendienst is om 10 uur. Dus zijn we vanmorgen redelijk op tijd opgestaan, om op ons gemakje van het kerstontbijt te genieten. We zijn de afgelopen dagen erg verwend met kerstpakketten en daar zaten ook verschillende kerststollen bij. Wat is dat lekker, een sneetje kerststol met roomboter! Ik doe er dan verder niets op. Zo vind ik het het lekkerst. Verder was er vers gebakken bruinbrood (gisterenavond gebakken) met luxe beleg, zoals Venz chocoladehagelslag (ook uit een pakket) en andere lekkere dingen. Na het ontbijt trok iedereen z'n mooie kleren aan en daarna ging Willem met 8 kinderen naar de kerk. Ik bleef thuis om op Henk te passen en Wim was bij Geertje. Zij zouden uit de kerk bij ons komen eten, maar helaas is Geertje gisterenavond ziek geworden. Maar Wim kwam uit de kerk evengoed wel naar huis om van het kerstdiner te smullen. En zodoende zaten vanmiddag álle kinderen aan de kersttafel. Ook Willem z'n moeder was bij ons. We waren dus met z'n dertienen. Traditiegetrouw maak ik er Eerste Kerstdag een echt feestmaal van. Dat begint al met het dekken van de tafel. Het goeie servies komt eindelijk eens uit de kast ;-). Ik had trouwens ook een nieuw tafellaken. O, nou ja, 't was eigenlijk geen tafellaken, maar een prachtige, satijnen dekbedhoes. Mijn tafellakens zijn oud en rafelig aan het worden en Willem had al eens gezegd, dat ik wat nieuwe moest kopen. Gisteren herinnerde ik me ineens die prachtige dekbedhoes. Ik had hem ooit eens van een tante gekregen, maar had er nooit iets mee gedaan en was dat niet van plan ook. In ieder geval niet als dekbedhoes. Maar nu kwam hij mooi van pas. Ik heb de zijnaden opengetornd. Alles was keurig afgewerkt en dus hoefde ik niet méér te doen, dan alles netjes te strijken.



Ik dekte daarna de tafel met mijn Wedgewoodservies. Eerst grote borden en daar bovenop de soepborden. De kleine kinderen keken met grote ogen: "Waarom hebben we twéé borden?" "Eén voor Eerste Kerstdag, en één voor Tweede Kerstdag," grapte ik. Maar de grotere kinderen wisten het al: "Eerst krijgen we soep!" En ja, dat was zo. Ik had zaterdag een flinke doos trostomaten bij de boer vandaan meegenomen. En wat is er nu lekkerder dan verse soep, van verse tomaten? Ik vind het wel een heel werk, altijd. Eerst de tomaten zacht koken en ze daarna door de roerzeef draaien. Maar het resultaat mag er zijn. Ik had licht gebonden tomatensoep, mét balletjes en wat peterselie. En vanwege het feest een schep room erin. Eenvoudig en puur.



Na de soepronde kwam het hoofdgerecht op tafel. We hadden van mijn vader (die slager is) varkenshaas gekregen. Wat een luxe traktatie! Ik had gisterenavond champignonnesaus gemaakt van verse champignons. Verder had ik gewoon gekookte aardappels, maar wel mooi opgediend in een dekschaal. Als groente had ik witlof met ham en kaas uit de oven. En als bijgerechten: Tutti frutti, stoofpeertjes en eigengemaakte appelmoes. We hebben heerlijk gesmuld.



Een wijntje erbij uit de kerstpakketten en verder kannen water met ijsblokjes. Het was zomaar heel gezellig met de smullende en kakelende kinderschare en oma die ook zo lekker op haar gemakje zat te genieten, al heeft ze nog flink last van haar gebroken arm. Toen iedereen z'n buikje vol had en ik langzamerhand wat begon op te ruimen, dachten de kinderen, dat ik dan nú wel met het ijs zou komen. Maar nee, ik had een ander nagerecht. Ik had kleine pannenkoekjes gebakken en die gevuld met gele room. Daarnaast een schepje chocoladepudding (saroma uit een pakket) en chocoladesaus erover. En verder een flinke toef slagroom (ook uit een pakket). Ik had voor iedereen een mooi bordje en schoon bestek. Net of we in een restaurant zaten ;-).



Grappig is dat: na het hoofdgerecht denkt iedereen, dat hij/zij vol zit, maar voor het nagerecht is dan ineens nog wel ruimte. Er werd zelfs begerig rondgekeken, of de buurman of buurvrouw toch niet wat liet staan :-). Maar nee, iedereen at zijn of haar bordje echt helemaal leeg. Het was tegen drie uur toen we de boel opgeruimd hadden en aan de koffie zaten. We hebben nog wat spelletjes gedaan en wat gekletst. Willem ging languit op de bank liggen uitbuiken;-) en om 5 uur is hij zijn moeder gaan thuisbrengen en gingen wij ons klaarmaken om voor de tweede keer naar de kerk te gaan.



Eerste Kerstdag 2008 is alweer bijna voorbij. Normaal gesproken doe ik het wat eten betreft op Tweede Kerstdag heel rustig aan. Wat restjes en wat vers en verder niet veel bijzonders. Maar morgen komen M. en D. En ik vind het toch wel heel leuk om ook voor hen er iets speciaals van te maken. Morgen gaan we dus nóg maar een keer op chique. Ik ben nu groentensoep aan het trekken voor morgen. En verder hebben we o.a. rollade (uit een pakket ;-) ). Het lijkt wel of Kerst vooral uit eten bestaat, als ik dit alles zo opschrijf. Maar dat is natuurlijk onzin. Hoofdzaak blijft het herdenken van de geboorte van Christus. Maar daarnaast neemt de maaltijd hier een grote plaats in, juist omdat dat zo'n gezinsmoment is. Ik kan me de kerstmaaltijden van thuis ook nog goed herinneren en ik hoop, dat onze kinderen er ook goede herinneringen aan over zullen houden!

dinsdag 23 december 2008

Wintertuin

Al wekenlang was het een doorn in mijn oog: m'n rommelige, onverzorgde tuintje. Het was de bedoeling om m'n tuin na de kledingwissel winterklaar te maken. Maar op de een of andere manier kwam er maar niets van. Nu eens had ik het druk met andere dingen, dan weer was het te nat, of te koud. Maar nu wordt er toch een heuse vorstperiode voorspeld, en help, m'n bollen zitten nog niet eens in de grond. Dus MOEST vandaag die tuin in orde gemaakt worden. Nu weet ik ergere dingen op zo'n prachtige winterdag als vandaag. Die tuinklus was beslist geen straf. Eerst was er behoorlijk dikke mist, maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer de zon doorkwam. Ik was tegen tienen begonnen. Samen met Leendert. Eerst maar eens alle troep opgeruimd: alle bladeren, weggewaaide plastic zakjes, korstjes brood, een bekertje, een balletje. Alles werd keurig aangeveegd en aangeharkt en weggegooid. Daarna heb ik m'n stamroosje en de frambozenstruiken gesnoeid en ik heb de hortensia een beetje gefatsoeneerd. Hè, wat knapte het daar lekker van op.

Intussen gebeurde er nog iets leuks. Al een paar weken schoten er steeds muisjes door de tuin. Eerst was het er af en toe eens één. Maar gisteren zaten er zomaar 6 muizen tegelijk. Dat werd me een beetje te gortig. Als je dat zo laat doorgaan heb je over 6 weken misschien wel 40 muizen lopen. En dan kan je er op wachten, dat ze ook binnen komen. Dat lijkt me niet echt handig, muizen die aan m'n meelzakken knagen enzo. Ik wist niet goed wat ik er mee aanmoest. Je kunt natuurlijk gifgraan strooien. Maar wat als er dan na een paar dagen overal muizenlijkjes liggen? Ik moet er niet aan denken! En een muizenval? Brrr, nee, daar moet ik ook al niet aan denken. Zo'n schattig muisje met z'n kopje in zo'n val. Hans had een oplossing: de vader van een vriendje had muizenvallen, waarin de muizen in leven bleven. Ik had Koos naar die vader gestuurd en waarempel, daar kwam hij met een zelfgemaakte muizenval thuis, waarin de muizen niet dood gaan. We hadden de muizenval met een stukje kaas erin bij het houthok gezet. En juist toen wij in de tuin aan het werk waren, hoorden we met een piepje het valletje dichtslaan. En jawel hoor, we hadden een muisje gevangen. De kinderen hebben de muis in het valletje naar het Buitenpad gebracht en het daar losgelaten. Nu maar hopen, dat hij daar nog een fijn muizenleven heeft ;-).

Eigenlijk was ik van plan om Leendert even naar de Hema te sturen om daar wat bloembollen te kopen. Maar ik bedacht, dat ik deze winter de tuin eens netjes wilde afdekken onder een laagje turfmolm. En nee, dat verkopen ze bij de Hema niet. Dan maar naar Intratuin. Leendert wilde wel mee. Nu was ik in geen jaren bij de Intratuin geweest en Leendert vanzelf ook niet. Dus was het een hele belevenis. Mensenkinderen, wát een leuke dingen. Maar ook: wat een onzinnige troep. Ik nam me voor, om géén dingen buiten m'n lijstje om te kopen. Maar zelfs dat was niet gevrijwaard van verleidingen. Die bloembollen gingen nog wel. Die lagen vooraan in een bak, waar iedereen snel aan voorbij liep. Wie koopt er nu nog bloembollen in december. Nou, ikke, dus ;-) Mooi met 40% korting. En mijn ervaring met laat bollen planten is prima. De bloemen komen wat later op. Maar dat geeft niets. Het volgende wat op m'n lijstje stond, was: violen. Ik wilde die in mijn bloembak bij de voordeur planten en er ook de hangmandjes aan de muur mee vullen. En daar stonk ik dus al bijna in de eerste de beste valkuil. Er waren mooie violen. Mandjes van 6 stuks voor 1,99. Ik had ze al in m'n karretje staan. Gele voor bij de deur, paarse voor aan de muur. Maar een paar meter verderop stonden zulke práchtige cyclaampjes! Zou ik de violen terug zetten en die mooie cyclaampjes kopen? Ik stond er nota bene al mee in mijn handen, toen ik me bedacht, dat 1,99 per stuk veel en veel duurder uit kwam dan de violen. En dat bovendien de winterharde violen veel en veel sterker zouden zijn, dan de cyclamen. Toen was m'n keuze snel gemaakt. We gaan voor eenvoudig. We gaan voor violen. De rest van m'n lijstje heb ik toen maar snel, met oogkleppen op, afgewerkt: een stoffer en blik, plantenstekers en turfmolm. Was ik bij de kassa evengoed nog 46,00 kwijt. Toch heel leuk, die Intratuin. Ik zou er best nog wel eens op m'n gemakkie willen ronddwalen en dan kadootjes inkopen.



Terug thuis wilde Leendert naar z'n vriendje. Dat was prima. In de vakantie moeten de kinderen me altijd een uurtje per dag helpen en Leendert z'n uurtje zat er zéker al op. Ik ging daarom alleen verder. Eerst de bollen gepoot. Ook de bollen, die ik van vorig jaar heb overgehouden. Daarna de hele tuin toegedekt met een laagje turfmolm. Een klein beetje turfmolm heb ik achter gehouden. Dat heb ik gebruikt om de gerooide Dahliaknollen en de Tijgerbloembollen in te bewaren. Aangelokt door het zonnetje kwamen de kinderen ook één voor één naar buiten. De meisje gingen lekker met Henk wandelen. De jongens speelden in het speeltuintje. Intussen haalde ik de tuinmeubels van z'n plek om alles goed te kunnen aanvegen. Maaike kwam juist op tijd terug van het wandelen om me met het nieuwe veger en blik te helpen alles in de groene container te deponeren. Daarin kieperde ik meteen alle bloempotten leeg, die Maaike daarna onder het kraantje van de regenton afborstelde en op de tuinbank te drogen zette.



Ziezo, achter was dan toch alles keurig winterklaar. Nu het voortuintje nog. Dat was niet zoveel werk. Het meeste werk was het snoeien van 3 grote stamrozen. Poeh, wat een akelige stekels! Daarna de bloembak bij de voordeur gevuld met de violen en de boel aangeveegd. 't Was inmiddels half 2. Ik heb wel iets langer werk gehad, dan ik tevoren dacht. Maar het geeft dan ook wel een echt voldaan gevoel. Heel trots ben ik op mijn mooie WINTERTUIN!!

vrijdag 19 december 2008

Kerstkoekjes en kerstviering

We hadden al een paar dagen geen koekje bij de koffie, omdat ik er niet toe kwam ze te bakken. Nu is het helemaal niet erg om koffie zonder koekje te hebben, maar als er visite is, is dat toch wel heel kaal. Dus zorg ik ervoor, dat er altijd wel iets in huis is. Gisterenmorgen had ik niet veel bijzonders op het programma staan en dus leek het me zinvol om het koekjesgebrek weg te werken. Ik heb daar mijn normale Teunie-koekjes recept voor, maar blijkbaar ben ik toch ook een beetje aangestoken door de kerstgekte. Ik besloot 'kerstkoekjes' te bakken. Ik heb een heel simpel recept van internet gehaald en uit dat simpele deeg heb ik sterren gestoken. Na het bakken heb ik wat glazuur op gestreken. Echt leuk.



Het leek me leuk, om deze koekjes in de kerstvakantie nóg eens te bakken en ze dan door de kinderen te laten versieren met gekleurd glazuur en iets van zilverpilletjes of iets dergelijks. Maar inmiddels zie ik daar maar vanaf. Er zijn maar liefst 3 kerstpakketten bezorgd! Eén pakket van een lieve vriendin, van wie we misschien wel al 10 jaar achter elkaar een flink pakket bezorgd krijgen. Het leuke van dit pakket is, dat het vooral normale boodschappen zijn. Gewoon hagelslag en jam en macaroni en slasaus enzovoorts. Allemaal dingen die heel welkom zijn in een (groot) gezin. Natuurlijk zaten er ook wel wat luxere dingen in, zoals een fles wijn, chocola en kerstkransjes. En kerstkransjes zaten er ook in het kerstpakket, wat we van de kerk kregen. Dat is ook altijd zo'n heerlijk praktisch pakket. Het derde pakket was van iemand, die een pakket kreeg, maar er zelf niet zoveel mee deed en het daarom grotendeels aan ons schonk. En ook in dat laatste pakket zaten kerstkransjes. Nu hebben we zóveel kerstkoekjes, dat ik echt niet meer hoef te bakken. Ik grapte nog, dat we er maar snel aan moesten beginnen, omdat we anders met Pasen nóg aan de kerstkoekjes zouden zitten. Zo'n vaart zal het echter niet lopen. Met zo'n koppel gaat het echt zó op. Toch ben ik vanmiddag prettig bezig geweest met het in de voorraadkast zetten van al het lekkers. Ik voel me echt een rijk mens! (Ik bén het ook).

Vanmorgen zijn Willem en ik samen naar de kerstviering van de basisschool geweest. Het is altijd zo aandoenlijk om die kinderen zo hun best te zien doen, om al het geleerde aan de vaders en moeders, opa's en oma's te laten horen. Geweldig!



Vanmiddag waren de kinderen vrij. En wat was ik blij, dat Willem de hele dag vrij had. De kinderen waren zo wiebelig als je je maar indenken kunt. Alle ongewone dingen hadden ze zó druk en ongedurig en moe gemaakt, dat ze alleen nog maar konden zeuren. Gelukkig ging het na de lunch iets beter en toen langzamerhand iedereen z'n draai een beetje te pakken had, zijn Willem en ik de bende in huis te lijf gegaan. Lekker even de bezem erdoor. De houtmand voor 2 dagen gevuld, alles gezogen, de vloer van de bijkeuken geschrobd, de koelkast schoongemaakt. Wat fijn als het allemaal weer op de rails staat. Vanavond heb ik nog een paar uurtjes aan de was gewerkt. Ziezo. Nu kunnen we het weekend zonder achterstand beginnen. Willem heeft maandag nóg een dag vrij. Het geeft een soort vakantiegevoel. Maandag hoeven alleen Wim en Trijnie naar hun werk. Die vinden hun weg zelf wel. Fijn eens een dagje wat later opstaan :-).

woensdag 17 december 2008

Wijn


Vandaag heb ik mijn pruimenwijn gebotteld. Sinds vorige week stonden er al lege wijnflessen in een emmer water, om er de etiketten af te weken. Die etiketten waren er binnen een dag wel af, maar het kwam er maar niet van om de flessen te vullen. Het zijn rare weken hier. Vol met allerlei bezigheden buitenshuis. Niet alleen het gewone werk, maar ook de extra klussen stapelen zich hier op. Ook deze week begon al weer goed. Maandagochtend moest ik om 10 uur op de school van één van de kinderen zijn voor een gesprek. En 's middags om half 2 moest ik met Wim bij de KNO-arts zijn. Hij moest verschillende onderzoekjes ondergaan en was pas om kwart over 3 klaar. Weg maandag! Gelukkig was ik gisteren en vandaag minder buitenshuis. Gisteren alleen maar naar het ziekenhuis voor een bezoekje aan mijn schoonmoeder, die maandag is geopereerd aan haar gebroken bovenarm. En vandaag alleen maar heen en weer naar Dordrecht om Koos naar mijn zus te brengen. En langzaam, heel langzaam, komt er weer een beetje schot in de mega hoeveelheid was en strijk en rommel en weet-ik-wat-nog-meer. Vanmiddag heb ik dus ook die bottelklus maar aangepakt. Er staan nu 12 flessen huisgemaakte pruimenwijn onder de kurk. Morgen gaat Willem etiketten printen en als die erop geplakt zitten en de krimpcapsules zitten over de hals zijn ze helemaal af.



Vanavond bij het eten hebben we alvast een flesje (met een rest) voorgeproefd. We hadden een feestelijk menu. Een varkensrollade uit het kerstpakket van Willem, in roomboter gebakken aardappels met gesnipperde ui, spercieboontjes en warme, zelfgemaakte appelmoes. Als toetje yoghurt met bramensaus. Samen met de glazen pruimenwijn maakte het, dat er verwonderd werd gevraagd, of er wat te vieren viel :-). Natuurlijk valt er iets te vieren! Iedere 'gewone' dag is in feite een feestdag. We weten maar al te goed hoe snel het gewone kan veranderen in een hoop narigheid. Ach, wat kan je dan verlangen, juist naar het gewone! Feestje dus ;-)
Willem moet nog 1 dag werken en is daarna tot en met maandag vrij. Heerlijk. Vrijdag vieren we Kerstfeest op de basisschool. Maandag in de kerk voor de jongeren. Ergens tussendoor wil ik dan nog kerstkaarten schrijven en de administratie wat bijwerken. Ik vind de tijd altijd al wel vliegen, maar in december lijkt het allemaal nog wel dubbel zo snel te gaan. Komt misschien ook wel, omdat de dagen zo kort zijn. Ik ga zondag weer opgelucht ademhalen, als de korste dag voorbij is. Dan gaan we, wat mij betreft, de goede kant weer op. Ik houd echt helemaal niet van de winter :-(

vrijdag 12 december 2008

De warme maaltijd

't Is een drukke week hier. Ik moest veel weg. Om te beginnen alvast 3 avonden op rij naar verschillende scholen. Verder stond er ook een bezoek aan de KNO-arts op het programma en morgen Maria's verjaardagsfeestje voor haar vriendinnetjes. Dat alles zorgde al voor een flink bezet programma. Maar daar kwam onverwachts nog het een en ander bij. Mijn schoonmoeder brak vorige week zaterdag haar bovenarm en heeft nu overal hulp bij nodig. En daar lever ik uiteraard ook m'n aandeel aan. Het gewone werk moet echter ook doorgaan. Iedere dag levert een behoorlijke hoeveelheid was, strijk en rommel op. En ja, de warme maaltijd is nog zoiets, wat iedere dag weer terugkeert en waar best veel tijd in gaat zitten. Ik ben blij, dat ik het graag doe. Wat als je een hekel hebt aan koken en dat toch iedere dag moet doen?! Bij het samenstellen van de warme maaltijd laat ik me meestal leiden door wat ik bij de boer heb gekocht. Ik schreef daar al eerder over. Eens in de 2 á 3 weken ga ik zaterdagsmiddags naar een boer en koop daar restanten op. Het is dus maar net, wat de boer aan restanten heeft, wat er hier op tafel verschijnt. Soms is dat iets, wat ik niet zou kiezen, als ik gewoon in de winkel zou kopen. Dat gaat dan meestal over groenten, die niet van het seizoen zijn. Ik ben er op tegen om spercieboontjes uit Egypte in te vliegen, omdat je die per se midden in de winter wil eten, om maar iets te noemen. Maar ja, als de boer zoiets over heeft, neem ik het uiteraard wel mee. Anders wordt het weggegooid en dat vind ik dan eigenlijk nog weer erger. Zo aten we vorig week zondag verse spinazie. Of het nu kasgroente was of iets uit een ver land, dat weet ik niet. Het smaakte in elk geval voortreffelijk. Ook had ik de laatste keer wat tomaten erbij. Een kilo of 2, denk ik. Te weinig om er soep van te koken voor z'n twaalven. Te veel om bij het brood op te snijden. Wim vroeg van de week, wanneer ik weer eens pizza ging bakken. En meteen wist ik wat ik met de tomaten ging doen. Lekker: pizza met verse tomaten! Gisteren heb ik daarom pizza's gemaakt. Meestal maak ik 3 platen, maar dat is best veel werk en ook wel een gedoe om ze op tijd en in serie op tafel te krijgen. Daarom heb ik gisteren 2 platen gemaakt en daarbij een flinke pan ui-tomatensoep. Daarmee kreeg iedereen echt zijn of haar buikje wel mee vol ;-). Pizzabodems maak ik altijd van witbrooddeeg. Ik maak dan per plaat een brooddeeg van 500 gram bloem, 2 theelepels gist, 2 theelepels zout, 300 mililiter water, een flinke scheut olijfolie en ongeveer een eetlepel oregano. Dit alles wordt gekneed in de broodbakmachine en daarna laat ik het een half uurtje rijzen. Het voorgerezen deeg sla ik vervolgens door (de lucht eruit duwen) en ik rol het deeg uit tot een lap ter grootte van mijn bakplaten. Ik laat het deeg zo nog even rusten en narijzen en daarna ga ik het beleggen. Dat is het leukste. Meestal maak ik zo 3 verschillende pizza's, gisteren waren het 2 dezelfde. Wat deed ik erop? Eerst een laag gepureerde tomaat (uit een pakje). Daarover de in plakken gesneden verse tomaten. Vervolgens: schijfjes salami, ringetjes bosui, plakjes brie, ringen ananas (uit blik), champignons uit de weck en een flinke snuif italiaanse kruidenmix. Het geheel werd bedekt met geraspte kaas. Ik schoof de platen tegelijkertijd in de oven. Toen de bovenste gaar en mooi bruin was, kwam hij op tafel en in de tijd dat we die verorberden liet ik de tweede plaat nog even nagaren en kleuren. Toch was die tweede pizza niet je van het. De bodem was te hard naar ons zin. Volgende keer moet ik de platen halverwege de baktijd maar alvast wisselen. Dan worden ze gelijkmatiger gaar en bruin. Zo leer je iedere dag weer bij. Al met al werd er zó lekker gesmuld, dat ik me heb voorgenomen weer eens wat vaker pizza's te maken ;-)

zaterdag 6 december 2008

Voorpret, pret, napret

Pakjesavond is voor mij toch vooral te omschrijven met voorpret-pret-napret. Ik vind het zo'n oergenoeglijke en gezellige traditie. Het begin bij mij meestal rond de zomervakantie. In die tijd is het de opruimingstijd en heb ik vaak ook wat meer tijd om eens zomaar te funshoppen. Regelmatig scoor ik dan alvast kadootjes voor pakjesavond. Tegen de tijd van herfstvakantie kom ik dan op ideeën voor de dingen die ik zelf wil maken. Dit jaar was het leukste zelfmaakproject toch wel de noorse overknees voor Trijnie. Alle kinderen wisten ervan en leefden helemaal mee. Kijken hoever ik al was. Waarschuwen als Trijnie eraan kwam en het breiwerk snel verstopt moest worden. En Trijnie zelf wist van niets. Het was echt een enerme verrassing voor haar, gisterenavond, toen ze het pakje openmaakt.



De afgelopen week heb ik er nog wel veel werk aan gehad. Ik had ze donderdagavond om 1 uur pas af ;-). Verder heb ik ook déze week pas de knikkerzakken voor Koos, Maria en Jan genaaid en geborduurd.



En ook Jan z'n pyjama is deze week pas afgekomen. Toch is alles gelukt. Alle kadootjes zijn goed in de smaak gevallen. Ook alles wat we sinds de zomer al overal en nergens vandaan gehaald hebben. Zo was er voor Maaike heel simpel een stickeralbum, die ik van de Coop gekregen had, bij de boodschappen. Samen met een hele stapel stickers was het kind er reuzeblij mee. Ze heeft gisterenavond meteen al zitten kijken welke stickers ze allemaal wel en niet heeft. En ook vanmorgen kwam ze meteen met haar album naar beneden. Jan was erg blij met z'n Jip en Janneke puzzels. Het was een doosje met 3 verschillende puzzels en hij is er gisterenavond meteen aan tafel mee begonnen. Dat doosje met puzzels had ik van de zomer via via van iemand gekregen, die z'n zolder had opgeruimd. Het zag er nog splinternieuw uit en dus had ik het doosje meteen verstopt bij de sintkado's. En wat had die Jan heerlijk geslapen in z'n nieuwe pyjama! Voor Wim was er ook een bijzonder kado. Ik had van de zomer in de kringloopwinkel een bierglas op zilveren voet gevonden. Het zilver was helemaal zwart uitgeslagen en misschien was het daarom de medewerkers van de kringloop niet opgevallen, dat het om een best kostbaar glas ging. Er stond een prijsje op van 0.90 cent! Gisterenmiddag heb ik het voetje keurig opgepoetst met zilverpoets en samen met een speciaalbiertje ingepakt. Weer een schot(je) in de roos. Een paar weken geleden zag ik op de uitverkooptafel van de Hema leuke roze zeepschaaltjes staan voor de halve prijs. Die kocht ik voor bij de zelfgemaakte rozenzeep. Vooral Geertje was helemaal weg van haar zeepgeschenkje. En zo ben ik dus eigenlijk al maanden bezig met de voorpret.
De pret begint op pakjesavond al bij het eten. We hebben een heel rare traditie. Op pakjesavond eten we kaasfondue. Eigenlijk is dat helemaal geen goed idee, want je zit er helemaal vol van en daar moeten later op de avond dan nog de pepernoten en banketletter bij. Maar goed, tradities moet je in ere houden en dus is er hier op pakjesavond kaasfondue :-).
Na het eten wordt alles opgeruimd en worden alle pakjes (voorzien van naam) bij elkaar op de grond gelegd. De grotere kinderen komen dan ook ineens met pakjes voor papa en mama aandragen. Bij elkaar is het een hele berg.



Wat dit jaar ook heel leuk was: Hans, Maaike en Jan waren vre-se-lijk laat uit school gekomen. Ik werd er bijna ongerust door. Ze zeiden, dat ze klassendienst hadden gehad. Maar 's avonds kwam de aap uit de mouw. Ze hadden kadootjes gekocht. Was waren ze supertrots op hun kado's!! Voor mij een nieuwe afwasborstel :-) en voor papa en mama sámen iets om op bed op te snoepen (zeiden ze): een zak pinda's en een reep chocola. Deze kadootjes moesten speciaal van tevoren uitgepakt worden. Ze konden echt niet wachten tot de officiële kado-uitpakkerij begon ;-). Dat gaat altijd zo: we gooien om de beurt met de dobbelsteen. Wie 6 gooit mag een pakje uit de berg pakken en geven aan degene voor wie het bestemd is. Zo krijgt iedereen op z'n gemakje de tijd om z'n kadootje uit te pakken en kunnen ze meteen door de anderen bewonderd worden. Halverwege de avond hadden we nog een leuke verrassing. Wim en Geertje konden pas wat later komen. Toen zij hun auto bij ons voor de deur parkeerden, liepen er een paar Zwarte Pieten door de straat. Ze vroegen, of ze even bij ons op het raam wilden bonzen en naar binnen wilden gaan. En dat deden ze! Dus stonden er ineens 3 Pieten binnen. We hebben gegild van de lach. We zijn eigenlijk ook heel nieuwsgierig naar wie het waren. Eén stem kwam de kinderen erg bekend voor. Ze denken, dat het een buurvrouw was. Maar zeker weten doen ze het niet. Afijn, de kinderen kregen een hand lekkers uit de zak en de Pieten gingen weer verder, want die 'waren Sinterklaas de hele avond al kwijt'.



Pas om 10 uur gingen de kinderen behoorlijk groen van misselijkheid en met al hun vergaarde schatten naar bed.
Nu is het de tijd van de napret. Ze zitten heerlijk te spelen. En zelf houd ik me maar even een weekendje rustig. De vermoeidheid komt er een beetje uit ;-).

dinsdag 2 december 2008

De spits afgebeten

Gisteren is de spits afgebeten van alle feestelijkheden in de decembermaand. We vierden Maria's verjaardag. Maria wilde graag een strijkplankje voor haar verjaardag. Ze is een echt poppenmoedertje, dus een kado, waar ze veel plezier van zal hebben. Nu zijn er in de loop der jaren meerdere strijkplankjes en strijkijzertjes in huis geweest, maar die zijn altijd op de meest rare manieren kapot gegaan. Helaas zijn het hier nogal slopers. Wat te denken van een poppenstrijkplank gebruiken als skateboard of springschans? Zulke dingen dus. Ik heb daarom nagedacht over een enigzins duurzame uitvoering van een kinderstrijkplank en meen die gevonden te hebben in een houten exemplaar. Ik hoop nu echt, dat het eens een blijvertje is. Zoeen waar kinds kinderen nog mee kunnen spelen, liefst ;-). Maar dat zal wel een ijdele hoop zijn. In elk geval heeft Maria nú een prachtige poppenstrijkplank. Mét een strijkijzer, ook van hout. En omdat het budget het toeliet, heb ik er nog een houten wasrekje bij gekocht. Wat was ze blij!



Ook van Trijnie en Dirk kreeg ze nog een kadootje en daarna was het tijd, om snel aan tafel te gaan voor het ontbijt. Daarna haar feestkleding aan en de traktatie ingepakt en jarige Jet kon naar school.



Terwijl de kinderen naar school waren heb ik haastjerepje het huis aan kant gemaakt en ben aan het taarten bakken gegaan. Ook nog even een visite afgelegd bij mijn moeder, waar mijn tante een paar dagen logeerde. Ik werd gruwelijk verwend. Mijn tante was zaterdag kleding gaan shoppen en had voor mij een prachtig framboosrood vestje meegebracht. Leuk voor straks met de Kerst! Ik ben er super blij mee.
's Middags uit school kwam de verjaardagsvisite. Twee oma's, 6 tantes en de nodige kinderen. Echt gezellig. En Jarig Jetje werd érg verwend en was érg blij en 's avonds érg moe ;-). Zoals het hoort dus, als je 7 jaar geworden bent.

zaterdag 29 november 2008

Feestelijke bezigheden

De laatste paar dagen waren vol feestelijke bezigheden. Eerst ben ik donderdagochtend gaan shoppen. Kado's kopen en lekkers voor Maria's verjaardagsfeest. Eigenlijk moest ik toen 's middags m'n gewone huishoudelijke werk gaan doen. Maar ik nam maar een boemeldagje en heb kado's zitten inpakken (voor verjaardag en pakjesavond) totdat de kinderen uit school kwamen. Bijna alles staat nu ingepakt klaar. Een fijn gevoel.



Gisteren had ik Leendert thuis. Hij was donderdag uit school met de fiets gevallen en was hard op de straat terecht gekomen. Hij had een heel grote bult op z'n voorhoofd en had ook erge hoofdpijn. Daarom heb ik hem een dagje thuis gehouden van school. Wie weet heeft hij wel een lichte hersenschudding opgelopen. Ik moest wel wat bezigheden voor hem verzinnen om de dag door te komen. Daarom heb ik 's middags samen met hem de traktaties klaargemaakt, die de kinderen maandagmiddag mee naar huis krijgen na afloop van Maria's verjaardagsfeestje.



Maria is morgen jarig. Ze wordt dan 7 jaar. Maandagmiddag vieren we haar verjaardag voor de opa, oma's, tantes, ooms, neefjes en nichtjes. Ook gaat ze maandag trakteren op school. Het feestje voor haar vriendinnetjes doen we over een paar weekjes. Anders wordt het een beetje teveel van het goede. Maandag is Wim ook jarig. Hij wordt 20. Maar hij viert zijn verjaardag samen met zijn vriendin, die woensdag ook 20 hoopt te worden. Vorig jaar hebben ze hun verjaardag bij ons gevierd. Dit jaar vieren ze het bij Geertje thuis.

Vandaag heb ik de schooltraktatie voor Maria klaar gemaakt. Ik had haar beloofd, dat ze oliebollen mocht trakteren. Dat was dus bakken geblazen ;-). Ik maak oliebollen beslag altijd gewoon van bloem. Dit is mijn recept: 1 kilo bloem, 1 eetlepel gist, 1 theelepel zout, vanillesuiker naar smaak en 1 liter lauwe melk tot een beslag mixen. Voeg daar aan toe: 400 gram rozijnen, 200 gram krenten en 400 gram gesnipperde appel. Roer alles met een beslaglepel goed door elkaar en laat het een uurtje op een warme plaats rijzen. Bakken: schep met behulp van een ijsboltang beslag in de olie, die je op 180 graden hebt verwarmd. Laat de bollen 5 minuten bakken en smullen maar. Het bakwerk wordt hier meestal grotendeels door de kinderen gedaan. Dat was vanmiddag ook zo. Ik heb eerst 3 baksels zelf gedaan. Daarna heeft Hans de rest gebakken. Ik had van 2 kilo bloem beslag gemaakt en daar hadden we zo'n 70 bollen van. Genoeg om iedereen een bol te laten proeven en natuurlijk een bol voor de gaande en komende man. Mmm, dat smaakt naar meer. We verheugen ons alvast op de bollenbakkerij met Oud & Nieuw!

woensdag 26 november 2008

Jam, saus en omslagdoek

Toen ik gisteren de vriezer leegmaakte, kwam ik nog behoorlijk veel fruit tegen. Dat ligt allemaal stroom te vreten en plaats in te nemen tot ik er eindelijk iets mee ga doen. Resoluut besloot ik 2 kilo aardbeien en 2 kilo bramen niet meer terug te leggen in de vriezer, zodat ik die vandaag MOEST verwerken. Tja, soms moet je streng zijn voor jezelf ;-). Vooral als het om klusjes gaat waarvoor telkens iets met meer voorrang voorgaat. Vanmiddag heb ik daarom een keukenmiddag ingelast. Van de aardbeien heb ik (heel saai) jam gekookt. Dat is hier echt de favoriete smaak. Van de bramen wilde ik eerst ook jam koken, maar ik heb inmiddels zo'n grote voorraad jam, dat ik bedacht, dat ik er beter iets anders van kon maken. Ik heb er heerlijke dessertsaus van gekookt. Het waren nog bramen, die de kinderen van de zomer geplukt hadden. Bramen-dingen vinden we erg lekker, maar de kinderen houden absoluut niet van de pitjes. Dus gaat alles eerst door de roerzeef. Daardoor zijn bramen wel wat bewerkelijker dan ander fruit, wat níet gezeefd hoeft te worden. Terwijl ik in de saus stond te roeren, kwam net m'n vader even binnen. "Wat ben je aan het doen?", vroeg hij, terwijl hij naar de net gevulde jampotten keek. "Jam koken", zei ik, "wilt u een potje meenemen?" En ja, dat lustte m'n vader wel. Dus kreeg hij een potje nog hete jam mee en ook nog een potje grapefruitgelei uit m'n voorraad. De bramensaus hebben we vanavond meteen geproefd. Over de custardvla. Mmm, wat lekker. En zo leuk, om dan nog even te memoreren, dat de kinderen die zélf hebben geplukt ;-).



Leendert had ik inmiddels buiten aan het werk gezet. Het is echt een chaos in de tuin. Natte bladeren, rommel die rondwaait. Nog helemaal niet winterklaar :-(. Toch moet die tuin toch echt wachten tot ná pakjesavond. Om een klein beetje rommel op te ruimen, had ik Leendert opgedragen de vuurkorf aan te steken en alle sinaasappelkistjes te verstoken, die in een hoek achter de garage lagen. Sinaasappelkistjes zijn heel fijn om de kachel mee aan te maken, maar ik had even schoon genoeg van alle troep. De fik erin dus! En Leendert vond het helemáál geen naar karweitje :-).



Nu de vriezer een stuk leger is, heb ik meteen wat ruimte om brood in te vriezen. Dat vind ik fijn, want dan hoef ik minder vaak te bakken, omdat ik dan 6 broden per keer bak. Het is ook voordeliger, want je hoeft dan de oven maar 1 keer op te warmen. Ik probeer daarom altijd in serie te bakken. Vanmiddag heb ik tussen het jam en saus koken door 3 bruine en 3 witte broden gebakken. Twee zijn er voor morgenochtend, de rest gaat zo meteen de vriezer in. Dan hoef ik morgen alvast geen brood meer te bakken. Dat komt heel goed uit. Eerst moet ik met Hans naar de schooldokter en daarna 'moet' ik nog wat shoppen. Daarmee zal de ochtend wel om komen.




Vandaag was er leuke post: de sjaalspelden, die ik bij Wolhalla (www.wolhalla.nl) had besteld, zaten erbij. Ik heb net Maaikes omslagdoek voor pakjesavond afgehecht. Samen met de speld is het echt naar m'n zin geworden. Ze zal er vast veel plezier van hebben, vooral 's morgens aan het ontbijt, als het in de kamer nog niet echt warm is. Ik ga hem straks inpakken. Stapje voor stapje krijg ik alles wel klaar ;-).

dinsdag 25 november 2008

De vriezer

Vandaag ging het al een stuk gemakkelijker dan gisteren, met Henk over de vloer. Ongelooflijk hoe snel je daar ook weer op ingesteld bent. Ook leuk om te zien, hoe snel er gewoontes ontstaan. Gisteren was ik in de badkamer de was aan het sorteren. Eén van mijn 2 wasmachines staat in de badkamer en dus gooi ik de gesorteerde was meteen voor de wasmachine, om hem na het sorteren te vullen. Henk kwam de badkamer binnen en ik zei tegen hem, dat hij de was in de machine mocht doen. Zulke klusjes vinden peuters altijd erg leuk. Vanmorgen was ik weer aan het was sorteren en zonder dat ik iets hoefde te zeggen, begon Henk de was in de machine te stoppen. Het is dus meteen zíjn karweitje geworden.
Na het gewone werk, begon ik aan de vrieskast. Normaal gesproken ontdooi ik de vriezer 2 keer per jaar. Maar nu moest ik het een keertje extra doen. Een poosje geleden was Dirk 's nachts wakker geworden van gepiep. Toen hij eens ging kijken, waar dat vandaan kwam, bleek de vrieskastdeur niet goed dicht te zitten. Waarschijnlijk had ik hem te hard dicht geklapt, toen ik, vlak voordat ik in bed stapte, nog even de broden voor het ontbijt eruit haalde. Dirk had de deur weer goed dicht gedaan, maar het leed was al geschied. Er was van alles aan het druipen gegaan en de vriezer was meteen erg berijpt. Een aangekoekte vriezer verbruikt meer stroom, dan een schone en bovendien ergerde ik me aan de lades, die niet makkelijk meer open en dicht gingen. Pure noodzaak dus, dat ik de vrieskast een extra beurtje moest geven:



Ik deed alle spullen in teilen en zette die in de ijskoude garage onder een oud dekbed, om de kou vast te houden. Daarna zette ik 2 pannen kokend regenwater in de vriezer en deed de deur dicht. In de tijd dat de hete pannen het ontdooiwerk konden doen, maakte ik de lades schoon. Een snerkarweitje, omdat ze veel te groot zijn om in mijn aanrechtbak schoon te maken. Daarom doe ik het meestal met een emmer sop aan de tuintafel. Maar daarvoor was het mij nu veel te koud. Even overwoog ik de lades naar boven te brengen, om ze in de badkuip te soppen. Maar dat vond ik teveel gesleep. Ik ging dus maar met m'n sopemmer op de keukenvloer zitten :-). Toen de lades weer blinkend schoon waren, inspecteerde ik de vriezer. Die was nog lang niet ontdooid. Met een pannenkoeksmes ging ik voorzichtig aan de slag om het ijs af te bikken. Ongelooflijk hoeveel ijs eruit kwam! Ik ben blij, dat ik de klus heb aangepakt. Na het soppen van de vrieskast heb ik de lades weer gevuld. Alles weer netjes gesorteerd. Dan hoeft de vriezer niet zo lang open te staan als je iets wilt pakken. Ik heb 8 lades. De bovenste is voor brood. Dan 2 lades voor groenten en fruit. Twee lades voor vlees. Eén lade voor vis. Eén lade voor snacks. En het onderste laatje (een halfje) is voor diepvrieselementen en restjes. Je zou voor je plezier telkens even de vriezer openmaken ;-).

maandag 24 november 2008

Iedereen beter!

Gelukkig is iedereen weer beter. Behalve Wim en ik, heeft iedereen overgegeven en we hebben dus een nogal hangerige week achter de rug. Vanmorgen is iedereen weer naar school en werk vertrokken. Ik was blij, dat ik er de bezem weer eens door kon jagen. Het is alleen even erg wennen, dat Henk nu over de vloer loopt. Tot vorige week zat hij het grootste deel van de dag nog in de box. Maar ineens ontdekte hij, dat hij op de rand kon gaan zitten.



Tot twee keer toe is hij van de rand gevallen. Oei, dat is toch even schrikken. Nu houden we de box dus maar zo'n beetje voor gezien. Tenslotte is Henk al 2 jaar en ruim 3 maanden. We hebben de box 20 jaar bijna continu in de kamer staan. Tien kinderen hebben er elk ruim 2 jaar ingezeten. Die box (een Kibofa) heeft z'n geld dus wel opgebracht. Maar nu mag hij naar de stort. Er zijn in de loop der tijd heel wat schroeven ingedraaid om het ding bij elkaar te houden ;-). Zo hebben wij 7 jaar geleden ook geïnvesteerd in 2 echte Stokke kinderstoelen. Die stoelen zijn nu 7 jaar continu in gebruik. Een paar maanden geleden was er een leertje (wat tussen de beentjes zit) kapot en van de andere stoel was het ook bijna door. Ik ben er mee naar Prénatal gegaan. Daar moesten ze de leertjes bestellen. Eerst zeiden ze, dat ze 5 euro per stuk kosten (wat ik al weinig vond), maar later bleek, dat ik ze kosteloos thuis gestuurd kreeg! Ik koop graag iets duurzaams. Je haalt het er op den duur echt wel uit. Maar nu loopt ons kleine mannetje dus over de vloer en is volop aan het ontdekken. Alles moet ineens hoog gelegd worden. M'n breiwerk, m'n laptop enzo. En gedurende de gehele dag gaan er lampen aan en uit en gaat het kraantje in de wc open (nee, niet dicht, dat moet moeder komen doen ;-) ). Spulletjes van het speelkeukentje worden door de brievenbus naar buiten geduwd en met de afwasborstel worden de meubels en ramen 'geboend'. Van even een half uurtje bloggen midden op de dag komt nu niets meer. Dat komt waarschijnlijk over een paar weken wel weer, als hij wat meer speelt in plaats van alles uitprobeert.
Behalve opruimen, wassen en strijken en het gewone maandagse werk, heb ik nog een stukje aan Trijnie's kousen voor pakjesavond zitten breien. De eerste heb ik nu af, maar de tweede nog lang niet. Ik ben benieuwd of ik het ga redden. Anders geef ik er gewoon 1 en maak ik er maar een creatief gedicht bij ;-).
De zepen heb ik vandaag gesneden. Ze zijn redelijk naar m'n zin, maar kunnen nog wel beter. Afijn, oefening baart kunst. Ik moet het snel nog maar eens proberen. Ik heb de zepen nu op een plankje in de verwarmingsketelkast gelegd.



Ze moeten nog rijpen/hard worden. Ik heb ze voor het mooi iets aan de late kant gemaakt. De meiden moeten de zeep dan zelf nog maar een poosje laten uitharden. Ik heb een tamelijk drukke week. Zondag en maandag hebben we een jarige: Maria en Wim. Er moeten dus taarten en traktaties enzo gemaakt worden. De kado's zijn al besteld. Verder moet ik met Hans naar de schoolarts en ik heb nog wat telefoon- en administratiewerk. Morgen wil ik graag de vriezer ontdooien en schoonmaken. Ik zal me vast niet vervelen ;-)

vrijdag 21 november 2008

Ziekenboeg

't Is hier ziekenboeg. Vanaf woensdag is de één na de begonnen over te geven. Op dit moment heb ik 5 zieken thuis. Gelukkig ben ik zelf nog niet ziek. En ook Willem en Leendert ontspringen tot op heden de dans. Leendert wilde vanmorgen zelfs beslist op de fiets naar school. En dat terwijl er een stormachtige noordwesterwind waait, compleet met regen en hagel en hij toch 17 kilometer moet fietsen. Bikkel! Aan bloggen kom ik nu even niet zo toe. Behalve het nalopen van de zieken met bekertjes anijsmelk, bekers rooibosthee en kaakjes, heb ik vanmorgen al anderhalf uur aan de telefoon gehangen met jeugdzorg, de psychiater en de tandarts. ook moest er een school en een werkgever opgebeld worden, om ze in te lichten over de zieken. Boeh, wat vind ik dat zonde van m'n tijd. Bij jeugdzorg duurde het zowaar 14 minuten, voordat ik iemand aan de lijn had! En nu moet ik vanmiddag nog 2 ver terugbellen, omdat de juiste persoon niet beschikbaar was. Nou ja, 't hoort er allemaal bij. Het is allemaal een beetje op 1 ochtend geconcentreerd, omdat ik van de week 2 dagen zonder telefoon en internet zat. Aan één kant was dat lekker rustig, aan de andere kant behoorlijk irritant. Dan merk je pas hoe vaak je internet nodig hebt in je gezin. Kinderen konden hun schoolwerk niet doen en hun cijfers niet inzien. O ja, ik kon ook geen zeep maken, want ik had een recept gezien op internet, wat ik wilde gebruiken. Maar inmiddels heb ik m'n rozenzeep dan toch gemaakt. Als het hard genoeg is om uit de mal te halen, zal ik een fotootje plaatsen. De kleur is minder mooi, dan ik had gehoopt. Dat komt omdat ik olijfolie heb gebruikt. Dat is van zichzelf al prachtig van kleur, maar niet echt de kleur van rozenzeep. Ik heb daarom geprobeerd met roze kleurstof daar iets beters van te maken. Nu is het een beetje bruin-oranje geworden. Wel mooi, maar ik vind het niet als rozenzeep eruit zien. Volgende keer moet ik voor zoiets maar ossenwit gebruiken. Dat is beter te kleuren. Maar ik had 2 flessen olijfolie gekregen, die over de datum waren. En daarom koos ik voor olijfolie. Het zal weer heerlijk zacht voor de huid zijn. Overigens heb ik nog heel weinig ervaring met zeepmaken. Ik deed het nog maar voor de tweede keer. Het is heel leuk om te doen. Kijk maar eens op: http://zeep.vanderleden.com/ Daar vind je alles over zeepmaken.

dinsdag 18 november 2008

Dinsdagklusjes

Op maandag moet ik altijd oppassen, dat ik mezelf niet voorbij draaf. Ik ben dan uitgerust van de zondag en wil de rommel van het weekend graag zo snel mogelijk weer aan kant hebben. Ik sta dan ook al om 5 uur op. Heerlijk vind ik dat. Dan is het nog zo lekker rustig in huis en kan je tenminste opschieten. Als de kinderen naar school vertrekken, is de benedenverdieping dan al redelijk aan kant en ik vertrek dan naar boven. Alle slaapkamers opruimen, bedden opmaken, wassen sorteren, ophangen, afhalen, vouwen, strijken, het sanitair soppen. Ik draaf dan de hele dag. Eigenlijk zou je dan 's avonds wat eerder naar bed moeten gaan. Maar dat schiet er meestal bij in. 't Was gisterenavond ook al weer na twaalven. Ik had om m'n gemakje wat betalingen zitten doen, daarna nog hier in daar wat zitten lezen op internet en zodra Trijnie naar bed was, nog een poos aan haar kniekousen zitten breien. Dinsdag is daarom de dag waarop ik wat minder vermoeiende karweitjes doe. Strijken met een muziekje aan, nieuwe voorraad brood en koekjes bakken, wat administratie wegwerken, dat soort dingen. 's Middags komt bijna elke week mijn schoonmoeder een bakkie doen. Dan kletsen we weer helemaal bij en zit ik ondertussen te breien. Er wordt vaak wat denigrerend gedaan over het werk van een huisvrouw. Maar ik ben dan toch maar mooi eigen baas ;-)! Vandaag zit ik nog te twijfelen, of ik me ga bezighouden met extra bakwerk, of met zeepmaken. Bakken is het meest economisch, want de oven moet toch aan, omdat het brood bijna op is. Dan is het handig om meteen een voorraadje koek of taartbodems of iets dergelijks te bakken. Taart heb ik juist zaterdag weer eens gemaakt. Dat was een poos geleden. Ik had een taart gemaakt van biscuitbodem, met 2 laagjes gele room ertussen. Daarna had ik de taart besmeerd met slagroom, de kantjes afgewerkt met hagelslag en de bovenkant belegd met verse peren, afgedekt met gelei.



Het was heerlijk en dat smaakt dus naar meer ;-). Nu kan je taartbodems prima invriezen en daarom is het een idee om vandaag te doen. Voor de liefhebbers volgt hier het recept voor een biscuitbodem:

Klop 3 eieren met 100 gram suiker en een snufje zout tot het lichtgeel en dik is. Spatel er voorzichtig 40 gram bloem (gezeefd) en 40 gram maizena (gezeefd) doorheen. Doe het beslag in een ingevette en met bloem bestoven vorm, of gebruik een flexibele vorm (die hoef je niet in te vetten). Bakken: 40 minuten op 175 graden in een voorverwarmde oven. Het gebak moet veerkrachtig aanvoelen, als je erop duwt. Even in de vorm laten zitten, voordat je het gebak op een rooster stort en laat afkoelen.

Zeepmaken wil ik ook graag gaan doen en is evengoed nodig. Ik wil de meiden rozenzeep geven met pakjesavond en aangezien de zeep toch ook een poosje moet rijpen, is het zachtjesaan hoogtijd er aan te beginnen. Nou ja, misschien ga ik het allebei wel doen. 't Is een grijze dag en dan is het fijn om zulke gezellige klusjes om handen te hebben.

Eerst maar eens een beker warme chocolademelk gaan drinken met Henk. En dan, hup, aan de slag!

donderdag 13 november 2008

M'n houtkachel

Er zitten vast wel nadelen aan een houtkachel. Maar voor mij tellen die niet. Ik ben altijd zó blij met m'n kacheltje. Het is zo'n heerlijke warmte en het geeft zó veel gezelligheid. Het is een beetje een sport van me om zo min mogelijk de CV te gebruiken. Dat lukt ook best wel. De CV is alleen nodig, als Willem 's avonds in het kantoortje wil zitten. Daar wordt het nauwelijks warm door de houtkachel en dan moet de CV dus aan. Ik doe dan wel de radiatoren in de kamer dicht en zodra het warm genoeg is in het kantoor gaat de CV weer uit. Ik probeer de warmte van de houtkachel zo goed mogelijk te benutten. Zodra ik hem 's morgens aan heb, zet ik er een ketel met water uit de regenton op. Rond de middag is het water warm genoeg om er een afwasje mee te doen.



Ook soep trekken of peertjes stoven gaat prima op de kachel. Ik moet de soep of de peren dan wel eerst op het gas tegen de kook aan brengen, want dat lukt op m'n kacheltje niet.



Het is maar een simpele kachel en ook niet echt geschikt om er op te koken. We zijn hard aan het sparen voor een Tulikivi speksteenkachel met oven. Maar dat zal nog wel een jaar of 2 duren, voordat die er staat. Ze zijn erg duur. Gisteren was ik extra blij met m'n kachel. De CV was kapot. Als je dan geen andere warmtebron hebt, is het toch maar akelig koud. Nu was het enige probleem, dat we geen warm water hadden en dat is al irritant genoeg. Eigenlijk was het probleem maandagavond al begonnen. We hadden geen warm water, maar tegelijkertijd ging de CV keihard aan, terwijl de thermostaat laag stond. We belden de storingsdienst en daar zeiden ze, dat we eerst maar eens de druk moesten controleren. Die bleek inderdaad te laag te zijn. Willem vulde de CV bij en het probleem was opgelost. Dat was echter van korte duur. Gisterenmorgen hadden we weer dezelfde problemen en de druk bleek ineens veel te hoog te zijn. We hebben de hele handel maar snel uitgeschakeld en een monteur gebeld. Die heeft het expansievat vervangen en bovendien bleek een klep van de driewegmotor (?) kapot, zodat ook die vervangen moest worden. Als klap op de vuurpijl bleek ook de drukmeter niet te werken. Ik ben nogal verbaasd over dit alles. Die ketel is nog geen 2 jaar oud!! Gelukkig hoefden we niets te betalen. We hebben een onderhoudscontract van 1 euro per maand en daar viel dit ook allemaal onder. Daar boffen we dus maar mee.

Deze week heb ik echt even een weekplan moeten maken voor de warme maaltijden. Ik heb momenteel teveel voedsel in huis! En weggooien is het laatste wat ik wil. Dus heb ik kritische bekeken wat wanneer op moet en heb via Google daar menu's mee samengesteld. Zondag, maandag en dinsdag aten we kropsla. Steeds op een andere manier klaargemaakt. Gisteren hebben we een heerlijke andijviestamppot op.



Ik heb er een flinke handvol walnoten doorheen gedaan. Daar heb ik pas kilo's van gekregen, terwijl de noten van vorig jaar nog niet eens op waren. Een beetje dooreten dus ;-). Voor vandaag staat er een stamppot ijsbergsla op het programma. Dat hebben we hier nog nooit gegeten. Het lijkt me best lekker. Trijnie zag gisteren het menulijstje op het aanrecht liggen en die begon bij voorbaat al te likkebaarden :-). Morgen gaan we aan de snijbonen. En dan is de meeste aan bederf onderhevige groenten weer op. Ik heb dan alleen nog een kilo of 12 handperen liggen, die ik moet verwerken. Ik denk dat dat voor een deel perenjam met gember wordt, voor een ander deel perenlimonadesiroop en het laatste restje wordt een nagerechtje: gebakken peren met amandelschaafsel en slagroom.

Stukje bij beetje worden ook de laatse maatregelen om het energieverbuik te verminderen doorgevoerd. Er zit inmiddels een tochtborstel voor de brievenbus en gisteren heb ik 3 LED-lampen besteld. We hebben onder de voorgevel 3 lampen zitten, waar een dag/nachtsensor op zit. Zodra het donker begint te worden gaan die lampjes dus aan. Er zitten lampjes in van 20 Watt. Niet echt heel veel. Maar toch staat er dan 60 Watt aan en dat in de donkere wintertijd wel zo'n 14 uur per etmaal. Ik denk daarom dat ik de investering in LED-lampen er redelijk snel uit heb. Dit zijn de lampjes die ik kocht:http://www.leditlight.net/?menu=article&categoryID=99940&articleID=5612247 Ik heb er inclusief verzendkosten 57 euro voor betaald en over 50.000 branduren moet dat een voordeel hebben opgeleverd van minimaal 800 euro. Het is een diepte-investering dus ;-). Voor de rest heb ik bijna overal in huis spaarlampen. Doordat ik iedere week de meterstanden noteer, blijf ik scherp op ons energieverbruik. Ook heeft het geholpen om een tijdlang iedere dág de standen te noteren.



Op die manier kwam ik erachter wat hier de echte slurpers zijn. De echte stroomvreter is hier m'n strijkijzer. En tja, die wordt behoorlijk intensief gebruikt ...

zaterdag 8 november 2008

Teamwork

Wat een heerlijke zaterdag was het! Ik had me ingesteld op een grijze, regenachtige dag. Maar het is hier de hele dag prachtig weer geweest. Lekker zonnig en droog. Dat kwam mooi uit, want Marco en Dianne kwamen een daagje en brachten een aanhangwagen vol kachelhout mee. Het was allemaal mooi droog hout en het meeste hoefde ook niet meer gezaagd te worden. Het kon zó het houthok in. En omdat vele handen licht werk maken, hielpen de kinderen mee.





Toen de aanhangwagen gelost was, hebben we met de hele club heerlijk geluncht. Ik had lekker vers gebakken witbrood en had zalmmoten gebakken, die ik gisteren van mijn vader kreeg. Wat een luxe! Na dit heerlijke eten en het gezellig bijpraten, startte Willem z'n motorzaag om nog wat balken aan stukken te zagen. Marco en de kinderen hielpen met aangeven en opstapelen. Ondertussen werd er natuurlijk hard gegeind. Maria was onder het hout weggekropen en Willem deed net, of hij haar daar vond. Dikke pret :-).




Bijna al het hout wat er weer lag is gezaagd. Er ligt een flinke voorraad. We zitten er letterlijk warmpjes bij :-). Inmiddels was het bijna 4 uur. Tijd om naar de boer te rijden, om daar restanten in te kopen. (Ik schreef hier eerder over op 24 mei). Behalve 40 kilo aardappels, 24 kilo appels en 25 kilo uien, hebben we een flinke voorraad groenten en fruit ingeslagen. Bij het uitladen hielpen de kinderen weer dapper mee.



We hebben met z'n allen flink wat werk verzet vandaag. Om 5 uur kwam Maaike H. om te helpen met kinderen in bad doen. En, alsof ze m'n blog gisteren gelezen had, ze bracht een prachtig herfstboeket voor me mee. Zomaar! Wat lief!



Vanavond moest Trijnie gaan oppassen en dus wilde ik een stuk aan haar kousen breien. Helaas ontdekte ik net, dat ik iets fout gedaan heb. Ik moet een heel stuk uithalen. Nou ja, 't is niet anders :-(.

vrijdag 7 november 2008

Bloemen en planten

Ik houd veel van bloemen en planten. Maar ik wil er geen kapitalen aan besteden. Dat hoeft natuurlijk ook niet. Van bloemen en planten kan je bijna gratis genieten. Bloemen heb ik niet zo vaak in huis. Ik zou natuurlijk bloemen uit de tuin kunnen plukken en die binnen op de vaas zetten. Maar dat vind ik altijd zonde. Als je de bloemen in de tuin laat staan, kan je er veel langer van genieten. Als ik nu echt een gróte tuin had, zou ik wel een stukje bloemenpluktuin maken, denk ik. Maar daarvoor is in mijn kleine achtertuintje geen plaats. Bloemen kópen doe ik nooit. Dat vind ik zonde van het geld. Als je geluk hebt, staan je bloemen een week. Daarna kunnen ze in de groene container. Dat is me het geld niet waard. Toch staat er af en toe een prachtig boeket bloemen in de huiskamer. Daar komt Trijnie dan mee thuis van haar werk. Ze is verkoopmedewerker binnendienst en één keer per maand is er 'salesmeeting'(hier thuis blijven we hardnekking 'verkoopvergadering' zeggen ;-) ). Dan is er een bijeenkomst met alle verkopers van binnen- en buitendienst. Als je goed gepresteerd hebt, word je in het zonnetje gezet en krijg je een mooi boeket. Gisterenavond kwam Trijnie ook weer met bloemen thuis. Verdiend vanwege haar omzet in oktober, vanwege haar ondersteuning bij de workshops, die in oktober gehouden zijn en vanwege haar collegialiteit. Leuk, he. En nu kunnen we dus weer een weekje genieten!



Kamerplanten zal ik ook niet snel kopen. Dat hoeft ook helemaal niet. Want met af en toe een gekregen plant en met gestekte exemplaren houd je de vensterbank heus ook gezellig. Kijk, deze planten heb ik een paar jaar geleden als heel klein stekje gekregen:



Ik hoop natuurlijk altijd nog, dat ze een keer gaan bloeien. Maar volgens mijn kamerplantenboek gebeurt dat haast nooit met stekken van deze plant. De plantjes hebben eerst heel lang op m'n slaapkamer gestaan. Maar een paar weken geleden heb ik ze naar beneden gehaald. Ik had beneden in mijn vensterbank 2 Ficussen staan, die volledig uit de pot gegroeid waren. Ze werden daardoor pieriger en pieriger en waren hard aan vervanging toe. Ik heb nog even overwogen om ze te verpotten. Maar eigenlijk heb ik niet zoveel plaats voor echt grote planten. En Ficussen kunnen écht groot worden. Het dilemma loste zich vanzelf op. De Ficussen stonden zó strak met hun wortels in de pot, dat ik de planten helemaal in mootjes moest knippen (met een snoeischaar!) om ze eruit te krijgen. Daarna heb ik de gestekte planten in de potten gezet. Ik vind ze ook zonder dat ze bloeien erg mooi, met die grijze bladeren.

Stekken kweek ik meestal op de slaapkamers op. Als de planten van een mooi formaat zijn, of in bloei komen, dan verplaats ik ze naar de huiskamer, of geef ze weg. Op dit moment komt mijn 2 jaar oude lidcactus weer in bloei. Die mag nu ook weer naar beneden ;-). Een stekje van deze plant wordt langzaamaan ook al een heus plantje, mét bloemen. Nog een jaartje of 2. Dan is het een mooi plantje om weg te geven:






Kaapse viooltjes stekken ook erg gemakkelijk. Gewoon een blaadje van de moederplant afhalen en in een potje goed bemeste potplantengrond zetten is al voldoende. Na verloop van tijd zie je dan een rozetje blaadjes beginnen te groeien. Kaapse violen moet weinig water. Mijn moeder zei altijd, dat ze van armoe beginnen ze bloeien. En dat is ook zo. Ineens zijn de bloemetjes er dan. Zo leuk. Ook echt een leuk weggeefplantje. Op dit moment heb ik maar 1 kaapse viool staan. Een stek van een stek van een stek, zeg maar:

Orchideeën zijn ook van die dankbare planten. Soms moet je, nadat ze uitgebloeid zijn, even geduld hebben. Soms gaat het heel snel. Maar altijd weer verschijnen er nieuwe takken met knoppen. Eigenlijk heb ik altijd wel een bloeiende orchidee in de vensterbank. Alleen op dit moment is het karigjes. Ik moet even geduld hebben. Ik had een mooie witte, die nog maar nét is uitgebloeid. En daar zag ik warempel al nieuwe bloemen in aantocht. Leuk!

Van een bloeiende plant kan ik net zo genieten als van een bos bloemen. En je hebt er heel wat langer plezier van. Alleen Begonia's weigeren het bij mij echt goed tot bloei te komen. Ik heb al van alles geprobeerd. Het lukt me niet. Cyclamen en Begonia's doen het daarentegen altijd prima. Vooral Cyclamen vind ik heel mooi. Ik heb ze ook een poosje in de tuin gehad. Van die kleine tuincyclaampjes. Helaas zijn ze kwijt geraakt, toen de tuin op de schop moest, een paar jaar geleden. Misschien koop ik er binnenkort een paar. Destijds had ik gewoon knollen gekocht. Maar ik zie ze nu overal als plantje aangeboden worden. Kennelijk is de tuincyclaam weer even in de gratie. Ook op dat gebied heb je zo de modes ;-). Maar eerst wil ik de tuin nog winterklaar maken. De dahliaknollen moeten er nog uit. En wat voorjaarsbollen erin. En ik wil er eens een dekentje turfmolm op strooien. En aangezien ik vandaag en morgen geen tijd daarvoor heb en het daarna flink gaat regenen (volgens de weersverwachting), kan het nog wel even duren, voordat ik aan het tuinklussen ga.

donderdag 6 november 2008

Krantenwijk



Dinsdag kwam er ineens een krantenwijk op ons pad. Dat kwam zo: een vriendin van mij belde op. Eén van haar kinderen had een krantenwijk op proef gehad, maar ze had er uiteindelijk geen zin in om het voor vast te gaan doen. Mijn vriendin dacht, dat er bij ons misschien één van de kinderen zin had in een krantenwijk. Ik had een half uur om erover na te denken, want ze moest vòòr 5 uur naar de bezorging bellen. Eigenlijk had ik het krantenbezorgen zo'n beetje afgezworen. Onze oudste 3 hebben het allemaal wel een poosje gedaan. Dat was nog in de tijd, dat je alle folders los aangeleverd kreeg. Het kwam erop neer, dat ik een halve ochtend folders in elkaar zat te steken, dat vervolgens het betreffende kind 's middags ging bezorgen en dat ik vaak meeging (mee moest?), omdat ze het alleen toch niet goed voor elkaar kregen. Het kostte me op die manier veel tijd. Later, toen de kinderen niet meer geholpen hoefden te worden met bezorgen, bleef toch nog altijd het vouwwerk voor mij liggen. Want daar hadden ze niet genoeg tijd voor om dat zelf te doen. Dirk is ook nog een paar jaar bezorger geweest van een dagblad. Dat wil ik sowieso echt nooit meer. Het was een avondkrant en als Dirk (soms pas) om kwart over 5 thuis kwam uit school, moest hij meteen door om nog minimaal een uur te kranten. En dan het gezeur van bellende mensen, als de krant niet op tijd was enzo. Nee, dat wil ik écht niet meer. Maar de wijk, die nu vrijkwam, betrof een weekblad. En ja, Hans had daar toch wel reuze zin in. Nu is Hans best een doorbijter en hij heeft het voor school nog totaal niet druk (hij zit in groep 7). Dus heb ik besloten, om het maar eens te proberen. 't Is nu ook wel een erg gunstige tijd om te beginnen, want over een week of 6 mogen ze hun kerstfooitjes al gaan ophalen ;-). De pech is, dat pas toen ik alles rond had, hoorde, dat hij de industrieterreinwijk heeft! Dat is, volgens mij, de pittigste wijk, die je bedenken kunt. Maar goed, Hans begon gisteren dan toch welgemoed aan z'n CARRIERE!! :-). Hij had niemand om hem in te werken en daarom besloot ik, om Leendert met hem mee te laten gaan. Samen sterk. Achteraf pakte het goed uit, dat ik Leendert had laten meegaan. Leendert was namelijk groen van jaloezie, dat Hans (die 2 jaar jonger is) een krantenwijk had gekregen, en híj niet. Maar ten eerste heeft Leendert daar helemaal geen tijd voor (hij zit al op het VO) en ten tweede vind ik een krantenwijk niets voor Leendert. Nu, wat dat laatste betreft, daar is hij gisteren meteen achter gekomen. Hij is voorgoed genezen van kranten bezorgen :-). Hij is daar veel te ongedurig voor. Het duurde dan ook eindeloos, die eerste keer. Ze hebben er samen bijna 4 uur over gedaan! Hans is echter vol goede moed. De volgende keer zal het vast gemakkelijker gaan, denkt hij. Nu weet hij immers waar de brievenbussen zitten bij al die bedrijven. Toch heb ik net maar even naar de bezorging gemaild, met de vraag, of Hans kan ruilen met een gewone wijk, als die vrijkomt. Het industrieterrein moeten ze dan maar aan een ouder kind vergeven. En volgende keer laat ik Maaike met Hans meegaan. Die is, denk ik, meer geschikt voor kranten bezorgen dan Leendert. En zo moet je voor ieder kind steeds iets passends bedenken. We kregen juist gisteren post van de school waar Dirk op zit. Over de stageweek in februari. Dat is het volgende waar we over gaan nadenken ;-)

dinsdag 4 november 2008

't Gewone werk en decemberkado's

Nu de drukte van de kledingwissel zo'n beetje achter de rug is, heb ik het gewone werk maar weer opgepakt. Je kon hier en daar je naam schrijven in het stof :-(. Ik ben gisteren eerst maar eens met de stofdoekenmand, de stofzuiger en een sopemmer naar boven getogen. Ik begin altijd helemaal boven op zolder, op de ouderslaapkamer en ik mag blij zijn, als ik zaterdag tot bij de achterdeur gekomen ben. Als dat niet lukt, is er heus geen man overboord. Dan gaan we volgende week, bij gezondheid, gewoon verder waar we gebleven waren.

Intussen ben ik druk aan de slag met de decemberkado's. Kadootjes met kerst, daar doen we niet aan. Maar wel houden we ergens rond 5 december een pakjesavond. Eigenlijk ben ik altijd het hele jaar door wel op zoek naar leuke, voordelige kadootjes. Als ik iets leuks vind, verstop ik het. In november ga ik de buit inventeriseren en dan is het altijd verrassend welke 'vergeten' kadootjes ik weer tegenkom. We houden pakjesavond altijd heel eenvoudig. Ik zorg ervoor, dat er voor iedereen iets lekkers, iets nuttigs en iets leuks is. Iets lekkers is meestal een chocoladeletter, iets van marsepein of iets dergelijks. Iets nuttigs is meestal iets van handschoenen, een nieuwe pyjama of iets in die geest. En iets leuks is dan iets, waarvan ik, lopende het jaar, heb opgevangen, dat het verlangd wordt. Een deel van de kadootjes maak ik zelf. En daarvoor moet nog heel wat werk verricht worden. Er ligt een pyjama voor Jan, die nog niet helemaal af is. De omslagdoek, die ik voor Maaike breide, moet nog afgewerkt worden. Ik wil voor Koos, Jan en Maria nog knikkerzakken maken. Voor de mannen wil ik zelf scheerzeep maken. Voor de grote meiden rozen- en lavendelzeep. En verder ben ik overknee-kousen aan het breien voor Trijnie. Dat is echt een monnikenwerk en het moet bovendien natuurlijk gebeuren, als ze niet thuis is. Mooi excuus om af en toe midden op de dag een uurtje te breien ;-).

De maandboodschappen zijn zojuist ook weer bezorgd. Die moet ik nu in de kasten gaan zetten. Normaal gesproken laat ik de boodschappen altijd op de eerste zaterdag van de maand bezorgen. Maar vorige week had ik al een paar keer mis gegrepen. De hagelslag was op, de suiker en nog zo het één en ander. Dus had ik zaterdag al een paar dingen van tevoren gehaald, als voorschot op de maandboodschappen. Maar toen ik zondag misgreep naar de koffie, baalde ik echt. Zoiets gebeurt me eigenlijk nooit. 't Was eenvoudig opgelost, want we konden zó een pakje bij de buren halen. Om verder misgrijpen te voorkomen, heb ik gisteren m'n bestelling bij de supermarkt maar gedaan en zojuist kwam alles binnen. We boften trouwens nog, want er was gisteren gebak over. Of wij dat soms wilden hebben. Ja natuurlijk! Ik heb het in de vriezer gezet voor morgen. Dan vieren we Dankdag voor gewas en arbeid. Als we dan 's morgens uit de kerk komen, hebben we feestelijk koffie met gebak! Ik denk, dat ik m'n basisvoorraadlijst eens kritisch moet nalopen. De kinderen worden steeds groter en gaan ook steeds meer eten. De voorraad zal wat groter moeten worden! Dat ik nu bijvoorbeeld misgrijp naar koffie, komt gewoon, omdat er langzaam maar zeker steeds meer koffiedrinkertjes bij komen ;-)

Vorige week heb ik mezelf een wortelschrapmachine kado gedaan. Ik krijg best vaak wortels (bospeen) toegestoken. Heerlijk natuurlijk. En ook een groente, die wij geweckt erg lekker vinden. Maar dat schrappen vind ik altijd zo'n nare klus. Het duurt vreselijk lang en alles (m'n brillenglazen!) zit onder de fijne spettertjes. Het gebeurde regelmatig, dat ik de klus te lang voor me uitschoof en dat de worteltjes bij de geiten op de kinderboerderij belandden. Dus heb ik geïnvesteerd in een wortelschrapmachine. Gisteren heb ik hem voor het eerst uitgeprobeerd. En ik moet zeggen, dat het behoorlijk wat tijd scheelt. Zelfs als je het voor de dag halen en later weer schoonmaken en opruimen van het apparaat meetelt. Wat dat betreft ben ik dus wel tevreden over m'n aankoop. Maar verder vind ik het diep in mijn hart maar overdreven, om voor zoiets simpels als wortels schrappen een apparaat aangeschaft te hebben.

Afijn, ik ga nu dan de boodschappen maar opruimen. De dag is weer behoorlijk volgepland. Straks komt er nog een vloerbedekkingmeneer om een strip tussen kamer en keuken te bevestigen. Vanmiddag komt de kapper. En vanavond ga ik naar de verjaardag van mijn vriendin. Dan neem ik m'n monnikenwerk maar mee:

dinsdag 28 oktober 2008

Insteken, omslaan....

Breien werkt erg aanstekelijk, geloof ik. De één na de ander wil hier ineens breien leren en ik lijk 's avonds wel zo'n brei-juf. Dan zit ik met Leendert, Hans en Maaike te breien. Nou ja, zíj proberen het, en ík mag steken oprapen enzo ;-).




Vanmiddag gaat Koos breien leren bij oma. Wat zullen we straks een produktieve familie worden :-). Ik had zelf een paar sokken opstaan op naalden nummer 2, met heel mooie, maar erg dunne wol. Dat duurde dus wel even, voordat die klaar waren. Eindelijk zijn ze af en ter compensatie ben ik nu een omslagdoek aan het breien op naaldnummer 8. Dat schiet tenminste lekker op.





Verder vind ik het wel fijn, dat de vakantie weer voorbij is. Het was heel gezellig, maar ook super druk en rommelig. Kinderen gingen en kwamen logeren. De kledingwissel die op volle toeren draaide. Naar de stad om ontbrekende kleding te kopen. Het verjaardagsfeestje van Maaike. Zelfs nog een uitstapje samen met Willem. Alles bij elkaar was het genoeg om aan het einde van de week zo ongeveer bekaf te zijn. Nu zitten we weer in het ritme van alle dag. En alleen al het gezamenlijke ontbijt, in plaats van te hooi en te gras wat eten, vind ik een verademing.



Zaterdag hebben we ook maar weer de oude traditie van patat bakken in ere hersteld. De bbq is écht tot volgend jaar opgeborgen. En dus is het nu tot minimaal april iedere zaterdag patatdag. Uiteraard wordt patat hier gewoon zelf gemaakt. Heel eenvoudig:

Patatbonken schillen (we hebben 5 kilo nodig, als iedereen er is).



De bonken in repen snijden en een poosje in water met zout zetten.



De reepjes laten uitdruipen en droog deppen.



In kleine porties voorbakken: 5 minuten op 150 graden.

In kleine porties afbakken: 2 minuten op 180 graden.



Dat is iedere week weer smullen. Ik varieer altijd met wat ik er aan snacks bij geef. Eén ding mag echter nóóit ontbreken, want dan krijg ik commentaar. Er moet zelfgemaakte pindasaus bij:

Doe een scheutje olie in een pannetje en verwarm het een beetje. Doe er 1 eetlepel sambal bij en 2 theelepels gehakte knoflook op olie (of 2 tenen knoflook uit de pers). Vervolgens: een flinke scheut ketjap, een klein scheutje azijn, 3 tot 4 eetlepels bruine basterdsuiker en een potje pindakaas (de goedkoopste). Je roert het geheel om en let er op, dat het mengsel niet te warm wordt, want dan loopt de olie uit de pindakaas en krijg je een vieze laag olie op je saus. Als je de ingrediënten hebt glad geroerd, doe je er beetje bij beetje water bij totdat de hoeveelheid saus ongeveer verdubbeld is. Blijven roeren, niet laten koken(!!!), totdat de saus glad is en de gewenste dikte heeft. Deze saus vinden ze hier heerlijk en als er een beetje overblijft, doen ze het de volgende dag op brood. Bijvoorbeeld over de kaas. Of gewoon pindasaus met een likje chilisaus. Rare gasten.

Zaterdag heb ik appellimonadesiroop gemaakt. Ik ben daarvoor op dezelfde manier te werk gegaan als bij de grapefruitlimonadesiroop. Eerst appelsap maken (met de ontsapper), zeven door een neteldoek en dan anderhalve kilo suiker op 1 liter sap toevoegen. Ik ben alleen zo dom geweest, om de appelsap met de suiker aan de kook te brengen. En dat kan je met zulk pectinerijk fruit natuurlijk beter niet doen. Toen de flessen siroop waren afgekoeld en ik de kinderen een heerlijk glas appellimonade wilde aanbieden, bleek de siroop gelei te zijn geworden :-). 't Is niet zo erg, want met de staafmixer is het prima op te lossen. Maar dom is het natuurlijk wel! Volgende keer de suiker gewoon door de warme appelsap roeren, en níet laten koken!