vrijdag 12 september 2008

Drijfkaarsjes en appelflappen

Wat een donkere, sombere dag is het vandaag. Ik was nog zo optimistisch geweest om 2wassen buiten op te hangen. Maar die zijn inmiddels naar binnen verhuisd. Ik heb een hekel aan binnen drogen in de periode, dat je de kachel nog niet aan hebt. Het gaat dan zo langzaam. Met mijn hoeveelheden was, heb je dan continu al je rekjes volhangen. Maar goed, dat hoort erbij als de zomer voorbij is. Ik houd niet zo van de winter. Toch zijn er dan ook wel leuke, speciale winterdingen. De houtkachel stoken is er één van en kaarsen branden vind ik ook iets om van te genieten. Dat prachtige zachte licht. Ik heb m'n drijfkaarsenschaal maar weer voor de dag gehaald. Ik heb van die plastieke drijflichtjes, die op slaolie branden. Ooit eens gekocht op een beurs. Ik ben ze nog niet in gewone winkels tegengekomen. Toch werkt het prima. Je vult een schaal, glas of pot met water. Daar giet je slaolie op. Van een stukje keukenrolpapier maak je een lontje. Dat lontje steek je in het plastieke houdertje, wat je op de olie laat drijven. Je steekt het lontje aan en voila: kaarslicht voor een prikkie.



Gisteren heb ik, behalve brood, appelflappen gebakken. Niet van die grote, maar miniflappen. Precies groot genoeg om de kinderen mee naar school te geven, of bij de koffie op een gewone doordeweekse dag. Ik maak die flappen door plakjes bladerdeeg diagonaal doormidden te snijden. Op ieder driehoekig deeglapje doe je een bergje appel-suiker-kaneel mengsel (eventueel nog rozijnen erbij). Het driehoekje vouw je dubbel. Duw het flapje nog even in de (grein)suiker. Verder gewoon bakken zoals op de verpakking van de deeglapjes staat. Je kunt er 20 tegelijk bakken op 1 bakplaat. De post bracht gisteren 2 proefzakjes groene thee. Dus vanmiddag ga ik theeleuten met de kinderen. Met een lekker flappie ;-)