zaterdag 27 december 2008

De bezem er door!

Hoe gezellig kerst en de kerstvakantie ook is, in huis ontaardt het altijd in een chaos. Een beetje rommel vind ik echt niet erg, maar het kan ook té zijn. Dan voelt niemand zich lekker meer. Het rommelverzadigingspunt was voor mij gisterenavond bereikt. Toen Willem en Dirk achter hun pc zaten en verder iedereen op één oor lag, of weg was, ben ik begonnen. En als ik dan eenmaal bezig ben, lijkt het wel of ik gestoken ben door een werkbij. Dan kan ik niet meer stoppen. Heerlijk keukenkastjes leeggehaald en uitgesopt en weer ingeruimd. Eindelijk geen lawinegevaar meer, als je een kastje opentrekt ;-). De keukenla was ook vreselijk. Ik kreeg hem soms niet eens goed open. Hij lag vol met troep, die daar helemaal niet hoort. Wat dacht je bijvoorbeeld van 5 schroevendraaiers? En knikkers? Stiften, pleisters, fonduevorkjes en weet ik al niet meer? Hup, de hele lade omgekieperd en alles gesorteerd. Vanmorgen om kwart voor 7 ben ik verder gegaan. Eindelijk de box uit elkaar gehaald en demonstratief in de gang gezet. Willem MOEST vandaag naar de stort ;-). Ik heb er meteen het lege glas en een grote doos oud papier bij gezet. Dat ruimt lekker op. De lektuurbak kreeg ook een beurt. Ramen gelapt. O, heerlijk. Vanmiddag ben ik met Trijnie nog even over de bovenverdieping geraasd en het is nu allemaal klaar voor de zondag. Straks ga ik in een lekker warm bad met veel badschuim, wat ik met pakjesavond heb gekregen.

Vanavond aten we, zoals gewoonlijk op zaterdag, eigengemaakte frieten. Ik maak daar ook altijd pindasaus bij, maar in één van de kerstpakketten zaten 2 kuipjes kant-en-klare pindasaus. Het was niet lang houdbaar en dus dacht ik het vandaag meteen maar te gebruiken. Je hoefde het enkel maar in de magnetron te zetten. Helaas viel het niet in de smaak. Ik mocht het van Willem de volgende keer wel aan de vogeltjes geven, zei hij. Geen idee, of ze dat lusten. Zelf vond ik de saus ook niet echt lekker. Ik vond hem nogal melig. Toen ik ging kijken wat er allemaal in zat, begreep ik het rare smaakje. Dit zit er in: water, gemalen pinda's, glucosefructostroop, suiker, azijn, lupinemeel, sojasaus (...), gemodificeerd zetmeel, spaanse pepers, zuurteregelaar E325, E575, zout, voedingszuur E270, E330, gemberpuree, ui-extract, kruiden, specerijen, aroma (melk), conserveermiddel E202, E211, verdikkingsmiddel E412, plantaardige olie, kleurstof E150c. Kijk voor de grap maar eens naar m'n eigen pindasaus recept. Je vindt het op 28 oktober 2008.

donderdag 25 december 2008

Eerste Kerstdag

Op Eerste Kerstdag gaan we altijd 2 keer naar de kerk. De morgendienst is om 10 uur. Dus zijn we vanmorgen redelijk op tijd opgestaan, om op ons gemakje van het kerstontbijt te genieten. We zijn de afgelopen dagen erg verwend met kerstpakketten en daar zaten ook verschillende kerststollen bij. Wat is dat lekker, een sneetje kerststol met roomboter! Ik doe er dan verder niets op. Zo vind ik het het lekkerst. Verder was er vers gebakken bruinbrood (gisterenavond gebakken) met luxe beleg, zoals Venz chocoladehagelslag (ook uit een pakket) en andere lekkere dingen. Na het ontbijt trok iedereen z'n mooie kleren aan en daarna ging Willem met 8 kinderen naar de kerk. Ik bleef thuis om op Henk te passen en Wim was bij Geertje. Zij zouden uit de kerk bij ons komen eten, maar helaas is Geertje gisterenavond ziek geworden. Maar Wim kwam uit de kerk evengoed wel naar huis om van het kerstdiner te smullen. En zodoende zaten vanmiddag álle kinderen aan de kersttafel. Ook Willem z'n moeder was bij ons. We waren dus met z'n dertienen. Traditiegetrouw maak ik er Eerste Kerstdag een echt feestmaal van. Dat begint al met het dekken van de tafel. Het goeie servies komt eindelijk eens uit de kast ;-). Ik had trouwens ook een nieuw tafellaken. O, nou ja, 't was eigenlijk geen tafellaken, maar een prachtige, satijnen dekbedhoes. Mijn tafellakens zijn oud en rafelig aan het worden en Willem had al eens gezegd, dat ik wat nieuwe moest kopen. Gisteren herinnerde ik me ineens die prachtige dekbedhoes. Ik had hem ooit eens van een tante gekregen, maar had er nooit iets mee gedaan en was dat niet van plan ook. In ieder geval niet als dekbedhoes. Maar nu kwam hij mooi van pas. Ik heb de zijnaden opengetornd. Alles was keurig afgewerkt en dus hoefde ik niet méér te doen, dan alles netjes te strijken.



Ik dekte daarna de tafel met mijn Wedgewoodservies. Eerst grote borden en daar bovenop de soepborden. De kleine kinderen keken met grote ogen: "Waarom hebben we twéé borden?" "Eén voor Eerste Kerstdag, en één voor Tweede Kerstdag," grapte ik. Maar de grotere kinderen wisten het al: "Eerst krijgen we soep!" En ja, dat was zo. Ik had zaterdag een flinke doos trostomaten bij de boer vandaan meegenomen. En wat is er nu lekkerder dan verse soep, van verse tomaten? Ik vind het wel een heel werk, altijd. Eerst de tomaten zacht koken en ze daarna door de roerzeef draaien. Maar het resultaat mag er zijn. Ik had licht gebonden tomatensoep, mét balletjes en wat peterselie. En vanwege het feest een schep room erin. Eenvoudig en puur.



Na de soepronde kwam het hoofdgerecht op tafel. We hadden van mijn vader (die slager is) varkenshaas gekregen. Wat een luxe traktatie! Ik had gisterenavond champignonnesaus gemaakt van verse champignons. Verder had ik gewoon gekookte aardappels, maar wel mooi opgediend in een dekschaal. Als groente had ik witlof met ham en kaas uit de oven. En als bijgerechten: Tutti frutti, stoofpeertjes en eigengemaakte appelmoes. We hebben heerlijk gesmuld.



Een wijntje erbij uit de kerstpakketten en verder kannen water met ijsblokjes. Het was zomaar heel gezellig met de smullende en kakelende kinderschare en oma die ook zo lekker op haar gemakje zat te genieten, al heeft ze nog flink last van haar gebroken arm. Toen iedereen z'n buikje vol had en ik langzamerhand wat begon op te ruimen, dachten de kinderen, dat ik dan nú wel met het ijs zou komen. Maar nee, ik had een ander nagerecht. Ik had kleine pannenkoekjes gebakken en die gevuld met gele room. Daarnaast een schepje chocoladepudding (saroma uit een pakket) en chocoladesaus erover. En verder een flinke toef slagroom (ook uit een pakket). Ik had voor iedereen een mooi bordje en schoon bestek. Net of we in een restaurant zaten ;-).



Grappig is dat: na het hoofdgerecht denkt iedereen, dat hij/zij vol zit, maar voor het nagerecht is dan ineens nog wel ruimte. Er werd zelfs begerig rondgekeken, of de buurman of buurvrouw toch niet wat liet staan :-). Maar nee, iedereen at zijn of haar bordje echt helemaal leeg. Het was tegen drie uur toen we de boel opgeruimd hadden en aan de koffie zaten. We hebben nog wat spelletjes gedaan en wat gekletst. Willem ging languit op de bank liggen uitbuiken;-) en om 5 uur is hij zijn moeder gaan thuisbrengen en gingen wij ons klaarmaken om voor de tweede keer naar de kerk te gaan.



Eerste Kerstdag 2008 is alweer bijna voorbij. Normaal gesproken doe ik het wat eten betreft op Tweede Kerstdag heel rustig aan. Wat restjes en wat vers en verder niet veel bijzonders. Maar morgen komen M. en D. En ik vind het toch wel heel leuk om ook voor hen er iets speciaals van te maken. Morgen gaan we dus nóg maar een keer op chique. Ik ben nu groentensoep aan het trekken voor morgen. En verder hebben we o.a. rollade (uit een pakket ;-) ). Het lijkt wel of Kerst vooral uit eten bestaat, als ik dit alles zo opschrijf. Maar dat is natuurlijk onzin. Hoofdzaak blijft het herdenken van de geboorte van Christus. Maar daarnaast neemt de maaltijd hier een grote plaats in, juist omdat dat zo'n gezinsmoment is. Ik kan me de kerstmaaltijden van thuis ook nog goed herinneren en ik hoop, dat onze kinderen er ook goede herinneringen aan over zullen houden!

dinsdag 23 december 2008

Wintertuin

Al wekenlang was het een doorn in mijn oog: m'n rommelige, onverzorgde tuintje. Het was de bedoeling om m'n tuin na de kledingwissel winterklaar te maken. Maar op de een of andere manier kwam er maar niets van. Nu eens had ik het druk met andere dingen, dan weer was het te nat, of te koud. Maar nu wordt er toch een heuse vorstperiode voorspeld, en help, m'n bollen zitten nog niet eens in de grond. Dus MOEST vandaag die tuin in orde gemaakt worden. Nu weet ik ergere dingen op zo'n prachtige winterdag als vandaag. Die tuinklus was beslist geen straf. Eerst was er behoorlijk dikke mist, maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer de zon doorkwam. Ik was tegen tienen begonnen. Samen met Leendert. Eerst maar eens alle troep opgeruimd: alle bladeren, weggewaaide plastic zakjes, korstjes brood, een bekertje, een balletje. Alles werd keurig aangeveegd en aangeharkt en weggegooid. Daarna heb ik m'n stamroosje en de frambozenstruiken gesnoeid en ik heb de hortensia een beetje gefatsoeneerd. Hè, wat knapte het daar lekker van op.

Intussen gebeurde er nog iets leuks. Al een paar weken schoten er steeds muisjes door de tuin. Eerst was het er af en toe eens één. Maar gisteren zaten er zomaar 6 muizen tegelijk. Dat werd me een beetje te gortig. Als je dat zo laat doorgaan heb je over 6 weken misschien wel 40 muizen lopen. En dan kan je er op wachten, dat ze ook binnen komen. Dat lijkt me niet echt handig, muizen die aan m'n meelzakken knagen enzo. Ik wist niet goed wat ik er mee aanmoest. Je kunt natuurlijk gifgraan strooien. Maar wat als er dan na een paar dagen overal muizenlijkjes liggen? Ik moet er niet aan denken! En een muizenval? Brrr, nee, daar moet ik ook al niet aan denken. Zo'n schattig muisje met z'n kopje in zo'n val. Hans had een oplossing: de vader van een vriendje had muizenvallen, waarin de muizen in leven bleven. Ik had Koos naar die vader gestuurd en waarempel, daar kwam hij met een zelfgemaakte muizenval thuis, waarin de muizen niet dood gaan. We hadden de muizenval met een stukje kaas erin bij het houthok gezet. En juist toen wij in de tuin aan het werk waren, hoorden we met een piepje het valletje dichtslaan. En jawel hoor, we hadden een muisje gevangen. De kinderen hebben de muis in het valletje naar het Buitenpad gebracht en het daar losgelaten. Nu maar hopen, dat hij daar nog een fijn muizenleven heeft ;-).

Eigenlijk was ik van plan om Leendert even naar de Hema te sturen om daar wat bloembollen te kopen. Maar ik bedacht, dat ik deze winter de tuin eens netjes wilde afdekken onder een laagje turfmolm. En nee, dat verkopen ze bij de Hema niet. Dan maar naar Intratuin. Leendert wilde wel mee. Nu was ik in geen jaren bij de Intratuin geweest en Leendert vanzelf ook niet. Dus was het een hele belevenis. Mensenkinderen, wát een leuke dingen. Maar ook: wat een onzinnige troep. Ik nam me voor, om géén dingen buiten m'n lijstje om te kopen. Maar zelfs dat was niet gevrijwaard van verleidingen. Die bloembollen gingen nog wel. Die lagen vooraan in een bak, waar iedereen snel aan voorbij liep. Wie koopt er nu nog bloembollen in december. Nou, ikke, dus ;-) Mooi met 40% korting. En mijn ervaring met laat bollen planten is prima. De bloemen komen wat later op. Maar dat geeft niets. Het volgende wat op m'n lijstje stond, was: violen. Ik wilde die in mijn bloembak bij de voordeur planten en er ook de hangmandjes aan de muur mee vullen. En daar stonk ik dus al bijna in de eerste de beste valkuil. Er waren mooie violen. Mandjes van 6 stuks voor 1,99. Ik had ze al in m'n karretje staan. Gele voor bij de deur, paarse voor aan de muur. Maar een paar meter verderop stonden zulke práchtige cyclaampjes! Zou ik de violen terug zetten en die mooie cyclaampjes kopen? Ik stond er nota bene al mee in mijn handen, toen ik me bedacht, dat 1,99 per stuk veel en veel duurder uit kwam dan de violen. En dat bovendien de winterharde violen veel en veel sterker zouden zijn, dan de cyclamen. Toen was m'n keuze snel gemaakt. We gaan voor eenvoudig. We gaan voor violen. De rest van m'n lijstje heb ik toen maar snel, met oogkleppen op, afgewerkt: een stoffer en blik, plantenstekers en turfmolm. Was ik bij de kassa evengoed nog 46,00 kwijt. Toch heel leuk, die Intratuin. Ik zou er best nog wel eens op m'n gemakkie willen ronddwalen en dan kadootjes inkopen.



Terug thuis wilde Leendert naar z'n vriendje. Dat was prima. In de vakantie moeten de kinderen me altijd een uurtje per dag helpen en Leendert z'n uurtje zat er zéker al op. Ik ging daarom alleen verder. Eerst de bollen gepoot. Ook de bollen, die ik van vorig jaar heb overgehouden. Daarna de hele tuin toegedekt met een laagje turfmolm. Een klein beetje turfmolm heb ik achter gehouden. Dat heb ik gebruikt om de gerooide Dahliaknollen en de Tijgerbloembollen in te bewaren. Aangelokt door het zonnetje kwamen de kinderen ook één voor één naar buiten. De meisje gingen lekker met Henk wandelen. De jongens speelden in het speeltuintje. Intussen haalde ik de tuinmeubels van z'n plek om alles goed te kunnen aanvegen. Maaike kwam juist op tijd terug van het wandelen om me met het nieuwe veger en blik te helpen alles in de groene container te deponeren. Daarin kieperde ik meteen alle bloempotten leeg, die Maaike daarna onder het kraantje van de regenton afborstelde en op de tuinbank te drogen zette.



Ziezo, achter was dan toch alles keurig winterklaar. Nu het voortuintje nog. Dat was niet zoveel werk. Het meeste werk was het snoeien van 3 grote stamrozen. Poeh, wat een akelige stekels! Daarna de bloembak bij de voordeur gevuld met de violen en de boel aangeveegd. 't Was inmiddels half 2. Ik heb wel iets langer werk gehad, dan ik tevoren dacht. Maar het geeft dan ook wel een echt voldaan gevoel. Heel trots ben ik op mijn mooie WINTERTUIN!!

vrijdag 19 december 2008

Kerstkoekjes en kerstviering

We hadden al een paar dagen geen koekje bij de koffie, omdat ik er niet toe kwam ze te bakken. Nu is het helemaal niet erg om koffie zonder koekje te hebben, maar als er visite is, is dat toch wel heel kaal. Dus zorg ik ervoor, dat er altijd wel iets in huis is. Gisterenmorgen had ik niet veel bijzonders op het programma staan en dus leek het me zinvol om het koekjesgebrek weg te werken. Ik heb daar mijn normale Teunie-koekjes recept voor, maar blijkbaar ben ik toch ook een beetje aangestoken door de kerstgekte. Ik besloot 'kerstkoekjes' te bakken. Ik heb een heel simpel recept van internet gehaald en uit dat simpele deeg heb ik sterren gestoken. Na het bakken heb ik wat glazuur op gestreken. Echt leuk.



Het leek me leuk, om deze koekjes in de kerstvakantie nóg eens te bakken en ze dan door de kinderen te laten versieren met gekleurd glazuur en iets van zilverpilletjes of iets dergelijks. Maar inmiddels zie ik daar maar vanaf. Er zijn maar liefst 3 kerstpakketten bezorgd! Eén pakket van een lieve vriendin, van wie we misschien wel al 10 jaar achter elkaar een flink pakket bezorgd krijgen. Het leuke van dit pakket is, dat het vooral normale boodschappen zijn. Gewoon hagelslag en jam en macaroni en slasaus enzovoorts. Allemaal dingen die heel welkom zijn in een (groot) gezin. Natuurlijk zaten er ook wel wat luxere dingen in, zoals een fles wijn, chocola en kerstkransjes. En kerstkransjes zaten er ook in het kerstpakket, wat we van de kerk kregen. Dat is ook altijd zo'n heerlijk praktisch pakket. Het derde pakket was van iemand, die een pakket kreeg, maar er zelf niet zoveel mee deed en het daarom grotendeels aan ons schonk. En ook in dat laatste pakket zaten kerstkransjes. Nu hebben we zóveel kerstkoekjes, dat ik echt niet meer hoef te bakken. Ik grapte nog, dat we er maar snel aan moesten beginnen, omdat we anders met Pasen nóg aan de kerstkoekjes zouden zitten. Zo'n vaart zal het echter niet lopen. Met zo'n koppel gaat het echt zó op. Toch ben ik vanmiddag prettig bezig geweest met het in de voorraadkast zetten van al het lekkers. Ik voel me echt een rijk mens! (Ik bén het ook).

Vanmorgen zijn Willem en ik samen naar de kerstviering van de basisschool geweest. Het is altijd zo aandoenlijk om die kinderen zo hun best te zien doen, om al het geleerde aan de vaders en moeders, opa's en oma's te laten horen. Geweldig!



Vanmiddag waren de kinderen vrij. En wat was ik blij, dat Willem de hele dag vrij had. De kinderen waren zo wiebelig als je je maar indenken kunt. Alle ongewone dingen hadden ze zó druk en ongedurig en moe gemaakt, dat ze alleen nog maar konden zeuren. Gelukkig ging het na de lunch iets beter en toen langzamerhand iedereen z'n draai een beetje te pakken had, zijn Willem en ik de bende in huis te lijf gegaan. Lekker even de bezem erdoor. De houtmand voor 2 dagen gevuld, alles gezogen, de vloer van de bijkeuken geschrobd, de koelkast schoongemaakt. Wat fijn als het allemaal weer op de rails staat. Vanavond heb ik nog een paar uurtjes aan de was gewerkt. Ziezo. Nu kunnen we het weekend zonder achterstand beginnen. Willem heeft maandag nóg een dag vrij. Het geeft een soort vakantiegevoel. Maandag hoeven alleen Wim en Trijnie naar hun werk. Die vinden hun weg zelf wel. Fijn eens een dagje wat later opstaan :-).

woensdag 17 december 2008

Wijn


Vandaag heb ik mijn pruimenwijn gebotteld. Sinds vorige week stonden er al lege wijnflessen in een emmer water, om er de etiketten af te weken. Die etiketten waren er binnen een dag wel af, maar het kwam er maar niet van om de flessen te vullen. Het zijn rare weken hier. Vol met allerlei bezigheden buitenshuis. Niet alleen het gewone werk, maar ook de extra klussen stapelen zich hier op. Ook deze week begon al weer goed. Maandagochtend moest ik om 10 uur op de school van één van de kinderen zijn voor een gesprek. En 's middags om half 2 moest ik met Wim bij de KNO-arts zijn. Hij moest verschillende onderzoekjes ondergaan en was pas om kwart over 3 klaar. Weg maandag! Gelukkig was ik gisteren en vandaag minder buitenshuis. Gisteren alleen maar naar het ziekenhuis voor een bezoekje aan mijn schoonmoeder, die maandag is geopereerd aan haar gebroken bovenarm. En vandaag alleen maar heen en weer naar Dordrecht om Koos naar mijn zus te brengen. En langzaam, heel langzaam, komt er weer een beetje schot in de mega hoeveelheid was en strijk en rommel en weet-ik-wat-nog-meer. Vanmiddag heb ik dus ook die bottelklus maar aangepakt. Er staan nu 12 flessen huisgemaakte pruimenwijn onder de kurk. Morgen gaat Willem etiketten printen en als die erop geplakt zitten en de krimpcapsules zitten over de hals zijn ze helemaal af.



Vanavond bij het eten hebben we alvast een flesje (met een rest) voorgeproefd. We hadden een feestelijk menu. Een varkensrollade uit het kerstpakket van Willem, in roomboter gebakken aardappels met gesnipperde ui, spercieboontjes en warme, zelfgemaakte appelmoes. Als toetje yoghurt met bramensaus. Samen met de glazen pruimenwijn maakte het, dat er verwonderd werd gevraagd, of er wat te vieren viel :-). Natuurlijk valt er iets te vieren! Iedere 'gewone' dag is in feite een feestdag. We weten maar al te goed hoe snel het gewone kan veranderen in een hoop narigheid. Ach, wat kan je dan verlangen, juist naar het gewone! Feestje dus ;-)
Willem moet nog 1 dag werken en is daarna tot en met maandag vrij. Heerlijk. Vrijdag vieren we Kerstfeest op de basisschool. Maandag in de kerk voor de jongeren. Ergens tussendoor wil ik dan nog kerstkaarten schrijven en de administratie wat bijwerken. Ik vind de tijd altijd al wel vliegen, maar in december lijkt het allemaal nog wel dubbel zo snel te gaan. Komt misschien ook wel, omdat de dagen zo kort zijn. Ik ga zondag weer opgelucht ademhalen, als de korste dag voorbij is. Dan gaan we, wat mij betreft, de goede kant weer op. Ik houd echt helemaal niet van de winter :-(

vrijdag 12 december 2008

De warme maaltijd

't Is een drukke week hier. Ik moest veel weg. Om te beginnen alvast 3 avonden op rij naar verschillende scholen. Verder stond er ook een bezoek aan de KNO-arts op het programma en morgen Maria's verjaardagsfeestje voor haar vriendinnetjes. Dat alles zorgde al voor een flink bezet programma. Maar daar kwam onverwachts nog het een en ander bij. Mijn schoonmoeder brak vorige week zaterdag haar bovenarm en heeft nu overal hulp bij nodig. En daar lever ik uiteraard ook m'n aandeel aan. Het gewone werk moet echter ook doorgaan. Iedere dag levert een behoorlijke hoeveelheid was, strijk en rommel op. En ja, de warme maaltijd is nog zoiets, wat iedere dag weer terugkeert en waar best veel tijd in gaat zitten. Ik ben blij, dat ik het graag doe. Wat als je een hekel hebt aan koken en dat toch iedere dag moet doen?! Bij het samenstellen van de warme maaltijd laat ik me meestal leiden door wat ik bij de boer heb gekocht. Ik schreef daar al eerder over. Eens in de 2 á 3 weken ga ik zaterdagsmiddags naar een boer en koop daar restanten op. Het is dus maar net, wat de boer aan restanten heeft, wat er hier op tafel verschijnt. Soms is dat iets, wat ik niet zou kiezen, als ik gewoon in de winkel zou kopen. Dat gaat dan meestal over groenten, die niet van het seizoen zijn. Ik ben er op tegen om spercieboontjes uit Egypte in te vliegen, omdat je die per se midden in de winter wil eten, om maar iets te noemen. Maar ja, als de boer zoiets over heeft, neem ik het uiteraard wel mee. Anders wordt het weggegooid en dat vind ik dan eigenlijk nog weer erger. Zo aten we vorig week zondag verse spinazie. Of het nu kasgroente was of iets uit een ver land, dat weet ik niet. Het smaakte in elk geval voortreffelijk. Ook had ik de laatste keer wat tomaten erbij. Een kilo of 2, denk ik. Te weinig om er soep van te koken voor z'n twaalven. Te veel om bij het brood op te snijden. Wim vroeg van de week, wanneer ik weer eens pizza ging bakken. En meteen wist ik wat ik met de tomaten ging doen. Lekker: pizza met verse tomaten! Gisteren heb ik daarom pizza's gemaakt. Meestal maak ik 3 platen, maar dat is best veel werk en ook wel een gedoe om ze op tijd en in serie op tafel te krijgen. Daarom heb ik gisteren 2 platen gemaakt en daarbij een flinke pan ui-tomatensoep. Daarmee kreeg iedereen echt zijn of haar buikje wel mee vol ;-). Pizzabodems maak ik altijd van witbrooddeeg. Ik maak dan per plaat een brooddeeg van 500 gram bloem, 2 theelepels gist, 2 theelepels zout, 300 mililiter water, een flinke scheut olijfolie en ongeveer een eetlepel oregano. Dit alles wordt gekneed in de broodbakmachine en daarna laat ik het een half uurtje rijzen. Het voorgerezen deeg sla ik vervolgens door (de lucht eruit duwen) en ik rol het deeg uit tot een lap ter grootte van mijn bakplaten. Ik laat het deeg zo nog even rusten en narijzen en daarna ga ik het beleggen. Dat is het leukste. Meestal maak ik zo 3 verschillende pizza's, gisteren waren het 2 dezelfde. Wat deed ik erop? Eerst een laag gepureerde tomaat (uit een pakje). Daarover de in plakken gesneden verse tomaten. Vervolgens: schijfjes salami, ringetjes bosui, plakjes brie, ringen ananas (uit blik), champignons uit de weck en een flinke snuif italiaanse kruidenmix. Het geheel werd bedekt met geraspte kaas. Ik schoof de platen tegelijkertijd in de oven. Toen de bovenste gaar en mooi bruin was, kwam hij op tafel en in de tijd dat we die verorberden liet ik de tweede plaat nog even nagaren en kleuren. Toch was die tweede pizza niet je van het. De bodem was te hard naar ons zin. Volgende keer moet ik de platen halverwege de baktijd maar alvast wisselen. Dan worden ze gelijkmatiger gaar en bruin. Zo leer je iedere dag weer bij. Al met al werd er zó lekker gesmuld, dat ik me heb voorgenomen weer eens wat vaker pizza's te maken ;-)

zaterdag 6 december 2008

Voorpret, pret, napret

Pakjesavond is voor mij toch vooral te omschrijven met voorpret-pret-napret. Ik vind het zo'n oergenoeglijke en gezellige traditie. Het begin bij mij meestal rond de zomervakantie. In die tijd is het de opruimingstijd en heb ik vaak ook wat meer tijd om eens zomaar te funshoppen. Regelmatig scoor ik dan alvast kadootjes voor pakjesavond. Tegen de tijd van herfstvakantie kom ik dan op ideeën voor de dingen die ik zelf wil maken. Dit jaar was het leukste zelfmaakproject toch wel de noorse overknees voor Trijnie. Alle kinderen wisten ervan en leefden helemaal mee. Kijken hoever ik al was. Waarschuwen als Trijnie eraan kwam en het breiwerk snel verstopt moest worden. En Trijnie zelf wist van niets. Het was echt een enerme verrassing voor haar, gisterenavond, toen ze het pakje openmaakt.



De afgelopen week heb ik er nog wel veel werk aan gehad. Ik had ze donderdagavond om 1 uur pas af ;-). Verder heb ik ook déze week pas de knikkerzakken voor Koos, Maria en Jan genaaid en geborduurd.



En ook Jan z'n pyjama is deze week pas afgekomen. Toch is alles gelukt. Alle kadootjes zijn goed in de smaak gevallen. Ook alles wat we sinds de zomer al overal en nergens vandaan gehaald hebben. Zo was er voor Maaike heel simpel een stickeralbum, die ik van de Coop gekregen had, bij de boodschappen. Samen met een hele stapel stickers was het kind er reuzeblij mee. Ze heeft gisterenavond meteen al zitten kijken welke stickers ze allemaal wel en niet heeft. En ook vanmorgen kwam ze meteen met haar album naar beneden. Jan was erg blij met z'n Jip en Janneke puzzels. Het was een doosje met 3 verschillende puzzels en hij is er gisterenavond meteen aan tafel mee begonnen. Dat doosje met puzzels had ik van de zomer via via van iemand gekregen, die z'n zolder had opgeruimd. Het zag er nog splinternieuw uit en dus had ik het doosje meteen verstopt bij de sintkado's. En wat had die Jan heerlijk geslapen in z'n nieuwe pyjama! Voor Wim was er ook een bijzonder kado. Ik had van de zomer in de kringloopwinkel een bierglas op zilveren voet gevonden. Het zilver was helemaal zwart uitgeslagen en misschien was het daarom de medewerkers van de kringloop niet opgevallen, dat het om een best kostbaar glas ging. Er stond een prijsje op van 0.90 cent! Gisterenmiddag heb ik het voetje keurig opgepoetst met zilverpoets en samen met een speciaalbiertje ingepakt. Weer een schot(je) in de roos. Een paar weken geleden zag ik op de uitverkooptafel van de Hema leuke roze zeepschaaltjes staan voor de halve prijs. Die kocht ik voor bij de zelfgemaakte rozenzeep. Vooral Geertje was helemaal weg van haar zeepgeschenkje. En zo ben ik dus eigenlijk al maanden bezig met de voorpret.
De pret begint op pakjesavond al bij het eten. We hebben een heel rare traditie. Op pakjesavond eten we kaasfondue. Eigenlijk is dat helemaal geen goed idee, want je zit er helemaal vol van en daar moeten later op de avond dan nog de pepernoten en banketletter bij. Maar goed, tradities moet je in ere houden en dus is er hier op pakjesavond kaasfondue :-).
Na het eten wordt alles opgeruimd en worden alle pakjes (voorzien van naam) bij elkaar op de grond gelegd. De grotere kinderen komen dan ook ineens met pakjes voor papa en mama aandragen. Bij elkaar is het een hele berg.



Wat dit jaar ook heel leuk was: Hans, Maaike en Jan waren vre-se-lijk laat uit school gekomen. Ik werd er bijna ongerust door. Ze zeiden, dat ze klassendienst hadden gehad. Maar 's avonds kwam de aap uit de mouw. Ze hadden kadootjes gekocht. Was waren ze supertrots op hun kado's!! Voor mij een nieuwe afwasborstel :-) en voor papa en mama sámen iets om op bed op te snoepen (zeiden ze): een zak pinda's en een reep chocola. Deze kadootjes moesten speciaal van tevoren uitgepakt worden. Ze konden echt niet wachten tot de officiële kado-uitpakkerij begon ;-). Dat gaat altijd zo: we gooien om de beurt met de dobbelsteen. Wie 6 gooit mag een pakje uit de berg pakken en geven aan degene voor wie het bestemd is. Zo krijgt iedereen op z'n gemakje de tijd om z'n kadootje uit te pakken en kunnen ze meteen door de anderen bewonderd worden. Halverwege de avond hadden we nog een leuke verrassing. Wim en Geertje konden pas wat later komen. Toen zij hun auto bij ons voor de deur parkeerden, liepen er een paar Zwarte Pieten door de straat. Ze vroegen, of ze even bij ons op het raam wilden bonzen en naar binnen wilden gaan. En dat deden ze! Dus stonden er ineens 3 Pieten binnen. We hebben gegild van de lach. We zijn eigenlijk ook heel nieuwsgierig naar wie het waren. Eén stem kwam de kinderen erg bekend voor. Ze denken, dat het een buurvrouw was. Maar zeker weten doen ze het niet. Afijn, de kinderen kregen een hand lekkers uit de zak en de Pieten gingen weer verder, want die 'waren Sinterklaas de hele avond al kwijt'.



Pas om 10 uur gingen de kinderen behoorlijk groen van misselijkheid en met al hun vergaarde schatten naar bed.
Nu is het de tijd van de napret. Ze zitten heerlijk te spelen. En zelf houd ik me maar even een weekendje rustig. De vermoeidheid komt er een beetje uit ;-).

dinsdag 2 december 2008

De spits afgebeten

Gisteren is de spits afgebeten van alle feestelijkheden in de decembermaand. We vierden Maria's verjaardag. Maria wilde graag een strijkplankje voor haar verjaardag. Ze is een echt poppenmoedertje, dus een kado, waar ze veel plezier van zal hebben. Nu zijn er in de loop der jaren meerdere strijkplankjes en strijkijzertjes in huis geweest, maar die zijn altijd op de meest rare manieren kapot gegaan. Helaas zijn het hier nogal slopers. Wat te denken van een poppenstrijkplank gebruiken als skateboard of springschans? Zulke dingen dus. Ik heb daarom nagedacht over een enigzins duurzame uitvoering van een kinderstrijkplank en meen die gevonden te hebben in een houten exemplaar. Ik hoop nu echt, dat het eens een blijvertje is. Zoeen waar kinds kinderen nog mee kunnen spelen, liefst ;-). Maar dat zal wel een ijdele hoop zijn. In elk geval heeft Maria nú een prachtige poppenstrijkplank. Mét een strijkijzer, ook van hout. En omdat het budget het toeliet, heb ik er nog een houten wasrekje bij gekocht. Wat was ze blij!



Ook van Trijnie en Dirk kreeg ze nog een kadootje en daarna was het tijd, om snel aan tafel te gaan voor het ontbijt. Daarna haar feestkleding aan en de traktatie ingepakt en jarige Jet kon naar school.



Terwijl de kinderen naar school waren heb ik haastjerepje het huis aan kant gemaakt en ben aan het taarten bakken gegaan. Ook nog even een visite afgelegd bij mijn moeder, waar mijn tante een paar dagen logeerde. Ik werd gruwelijk verwend. Mijn tante was zaterdag kleding gaan shoppen en had voor mij een prachtig framboosrood vestje meegebracht. Leuk voor straks met de Kerst! Ik ben er super blij mee.
's Middags uit school kwam de verjaardagsvisite. Twee oma's, 6 tantes en de nodige kinderen. Echt gezellig. En Jarig Jetje werd érg verwend en was érg blij en 's avonds érg moe ;-). Zoals het hoort dus, als je 7 jaar geworden bent.