woensdag 30 september 2009

Herfst

Langzaam, maar heel zeker, is de zomer dan toch overgegaan in de herfst. Zaterdag hebben we nog erg genoten van de prachtige nazomer. 's Morgens gingen Hans, Maaike en Koos naar de natuurclub in de Biesbosch. Ze zijn naar de schaapskudde geweest. Wat vinden ze dat toch altijd leuk! 's Middags is Willem hard aan het kachelhout zagen gegaan. De moterzaag was kapot, maar hij heeft hem zelf kunnen repareren gelukkig. Er lag heel wat hout om te zagen. Maar met de hulp van de kinderen ging het best snel. We hebben heel wat minder hout dan vorig jaar. We moeten voor het mooi dus nog op houtjacht. In het nieuwste nummer van Genoeg stond juist een heel artikel over houtjutten. Hier is dat ook de sport. We hebben tot nu bijna altijd gratis gestookt. We hebben pas vier bomen toegezegd gekregen. Maar ik weet niet wanneer die gerooid gaan worden. En dan duurt het nog wel twee jaar voor het goed stookbaar is. Voor de komende winter kunnen we beter pallethout te pakken zien te krijgen. Dat is meteen te stoken. Hoe dan ook, er ligt een leuk begin en daar ben ik heel blij mee.




Halverwege de middag kwamen M. en D. Gezellig! M. heeft Willem nog een poos geholpen met zagen en D. en ik deden nog wat boodschapjes. Vanwege het prachtige weer wilden we nog één keer bbq-en. Al drie zaterdagen achter elkaar denken we, dat we voor de laatste keer van het seizoen bbq-en :-). Maar als het dan wéér zulk prachtig weer is, willen we de gelegenheid graag nog eens aangrijpen. Dan hoeven we dáár van de winter in elk geval geen spijt van te hebben, dat we het niet gedaan hebben.
Ik denk, dat we om een uur of half 7 begonnen en om half 9 zaten we in het donker en een beetje bibberig te wachten tot de kinderen eindelijk klaar waren met het roosteren van hun marshmellows. Rozig van de buitenlucht en van het heerlijke eten hebben we met een beamer de vakantiefoto's van M. en D. bekeken. Dat vind ik altijd zo leuk. Als je de foto's zo groot en levensecht op de muur ziet, is het net, of je er ook een beetje bent geweest.

Vandaag was het de eerste dag, dat alle was echt binnen moest drogen. Dat is even wennen. Nu de kachel nog niet aan is, droogt het allemaal zo langzaam. Ik hoop, dat morgenochtend alles toch droog is, want dan moeten de wassen van vannacht weer op de rekjes.

Morgen heb ik een, voor mijn doen, avontuurlijk programma. Eerst moet ik bloed prikken bij de trombosedienst. Daar is natuurlijk niets avontuurlijks aan. Mijn bloed blijft steeds te dik en daarom klep ik aldoor naar de prikpoli. Maandagmorgen moest ik en nu dus morgen weer. Die prikpoli is geopend tussen 8 en 9 uur. Meteen als de kinderen naar de basisschool vertrokken zijn, moet ik Henk aankleden en wegwezen. Anders haal ik het niet. En dan maar aanschuiven in de wachtkamer...Als ik terugkom, moet ik als een haas 20 pannenkoeken bakken, want die moeten vóór half 10 bezorgd worden op de basisschool. De school bestaat morgen 40 jaar en er is dus feest. De kinderen gaan met elkaar een lunch klaarmaken en opeten. Dit gaat uiteraard met assistentie van de ouders. Mijn aandeeltje is het aanleveren van 20 pannenkoeken.

Daarna heb ik de dag vrij voor me liggen, omdat de kinderen dus niet thuis komen eten. Ik ga eens een dagje, samen met Henk, op stap. En dat is behoorlijk avontuurlijk, als je dat eigenlijk nooit doet :-). Mijn eerste stop is Dordrecht, waar ik iets op ga halen, wat ik op Marktplaats heb gekocht. Daarna ga ik via Zwijndrecht (kijken of daar wat hout te jutten valt) naar Rotterdam, om te winkelen. Vast wat 5 december kadootjes, schoenen voor Henk, een lampenkap etc. Om 1 uur moet ik dan in de bieb zijn. Daar heb ik met iemand afgesproken van wie ik treindagkaartjes heb gekocht. D.V. zaterdag ga ik samen met Trijnie naar Amsterdam. Trijnie en ik zijn de enige, die nog een bruiloftsoutfit moeten. Zaterdag gaan we voor Trijnie. En waarom dat dan zo ver weg moet? Geen idee :-). Er schijnt daar een winkel te zijn, die je nergens anders hebt, en waar Trijnie iets leuks heeft gezien. Het doet er niet toe. Trijnie wil naar Amsterdam en ik vind het toch wel bijzonder, dat ze zomaar met d'r moeder op stap wil. We maken er een gezellig moeder-dochter-dagje van.
Bij de bieb vandaan boemel ik dan maar weer huiswaarts, want daar zullen de kaboutertjes vast niet voor me aan de slag zijn gegaan.

Voor vrijdagavond staat er ook iets leuks op het programma. Er is een herdenkingsbijeenkomst van de school. Hans zit in het fluitgroepje, wat voor muzikale intermezzo's zorgt. Bovendien mag hij ook iets zingen. Hij zit nu in het kantoortje hard te galmen ;-). Ben benieuwd, hoor. Ik zou het niet durven, voor een volle kerk!

En zo vliegen de dagen voorbij. Ik hoop D.V. volgende week alles rond te hebben voor de bruiloft, wat kleding betreft. Dan kan ik meteen doorgaan met de seizoenskledingwissel. NIET mijn hobby! Maar oké, 't moet. Ben ik van de straat :-)

donderdag 24 september 2009

Op de planning

Voor vandaag staat er veel keukenwerk op de planning. Hopelijk gaat alles zoals ik het een beetje in mijn hoofd heb. Maar dat zullen we pas aan het einde van de dag weten ;-). Ik zal m'n fototoestel in de aanslag houden. Dan kan ik er een blogje van maken.

Gisteren ben ik met een stapeltje bonnen naar Albert Heijn gegaan, om te profiteren van allerlei "probeer gratis" akties. Ik had zes producten en daarvan moesten er naar zes verschillende adressen kassabonnen worden opgestuurd. Ik heb ze daarom apart staan afrekenen. De mevrouw achter de kassa had dat vast weleens vaker bij de hand gehad. In elk geval deed ze er niet raar of moeilijk over. Maar toen ik het vanmorgen aan het ontbijt vertelde, werd er door die en gene een beetje gegnoven in de zin van: jij bent gek :-). Nou ja, de 'gratis' bleuband goede start smaakte prima op het brood. En Wim wilde precies weten hoe dat dan in z'n werk ging, want dan kon hij die spullen ook gaan halen. Ik vertelde hem, dat hij dan wel alvast z'n eigen adresgegevens moest invullen, omdat er maar één keer per adres/rekening wordt uitbetaald. Ik ben benieuwd, of hij het echt gaat doen.

vrijdag 18 september 2009

Grand dessert

Iedereen die niet van verspilling houdt, zal regelmatig een restjesdag inlassen. De restjes van de warme maaltijden worden hier grotendeels op zondagavond opgemaakt. Dan is er voor elk wat wils op tafel. Restjes vlees worden vaak koud op brood gegeten. Een restantje aardappels is een goede basis voor een kartoffelsalade. En ga zo maar door. Vanavond had ik een leuke manier bedacht om van dessertrestjes af te komen. Er stond in de koelkast een bakje met een restje custardpudding, een bakje met een restje rum-rozijnenpudding, een restje yoghurt en een aangebroken spuitbus slagroom, waar m'n moeder vanaf wilde. Ik heb alle restjes mooi opgediend op een grote schaal en het gepresenteerd als Grand Dessert. Het was een succes. Jammergenoeg geen foto gemaakt.

Vandaag was het feest. Wim en Geertje zijn in ondertrouw gegaan.

woensdag 16 september 2009

Verwennerij

Vandaag was het een moeizaam dagje voor me. Emotioneel niet in balans en (daardoor) een vermoeid lijf. Maar de dag kreeg een gouden randje door pure verwennerij. Eerst ging ik vanmorgen naar de prachtig verbouwde MCD hier op het dorp. Het voelde een beetje als boodschappen doen als je op vakantie bent. Een onbekende winkel, andere producten waar je oog op valt enzovoorts. Zoals de vaste lezers wel weten, doe ik eigenlijk nooit zelf boodschappen. Ik bestel eens per maand al mijn boodschappen per email en dan wordt alles thuis bezorgd. Zomaar een keer 'in het echie' boodschappen doen, is dan bijna een uitstapje ;-). Het leukste was, dat ik vanmorgen in die MCD een waardebon van 100 euro mocht verzilveren, die we een paar weken geleden hadden gekregen. Ik had thuis al een boodschappenbriefje gemaakt, om niet in de verleiding te komen om allerlei luxe producten te kopen. Ik wilde op mijn eigen zuinige manier boodschappen doen. De enige luxe die ik mezelf heb toegestaan was een krat Grolsch bier voor de mannen hier ;-).

Ik kreeg vandaag een paar kilo heerlijke witlof. Lekker! Dat hadden we al een tijdje niet gegeten. Ik besloot er een klein feestje van te maken: witlof met ham en kaas uit de oven. Ham had ik niet in huis. En omdat ik momenteel in een periode zit met een hangslot op m'n portemonnee, moest ik creatief zijn. Ik herinnerde me, dat ik nog een kadokaart van de Hema had. Er bleek 10 euro op te staan. Daarvan heb ik heerlijke Gelderse achterham gekocht en verder nog wat andere vleeswaren en twee rookworsten uit de reklame. Ik hield zelfs nog 80 cent over :-). Wat hebben we gesmuld vanavond van de lekkere witlofschotel.



Vandaag was het de dag, dat de sloot voor ons huis gemaaid werd. Ieder jaar komen ze met een bootje door de sloot om de waterplanten en het riet weg te maaien. Het is altijd een spektakel. De vissen zijn helemaal de weg kwijt en komen massaal naar de oppervlakte. Helaas gaan er ook best veel dood. Meeuwen vliegen krijsend over het water en reigers zitten op de brugleuning, allemaal azend op een lekker visje. Ook de kinderen deden mee. Die gingen met een schepnet in de weer om de prachtigste vissen op te scheppen (die ook gewoon weer terug gezet werden). Weer eens wat anders dan uren naar je dobber te moeten turen om een visje aan de haak te slaan.



Vanavond heb ik alle was, die vandaag gelukkig weer buiten kon drogen, weggewerkt. En we hopen dan maar, dat ik morgen wat beter in mijn vel steek en wat meer productie kan draaien dan vandaag.

donderdag 10 september 2009

Tussen zomer en herfst

Hoewel ik vooral een echt zomermens ben (het is me nooit te warm) houd ik ook veel van deze periode tussen zomer en herfst: de nazomer. Overal is het oogsten in volle gang. Het geeft veel werk en daarna het rijke gevoel, als alles binnen is. Hier zijn de laatste hoeveelheden pruimen tot jam verwerkt. Veertien potten gewone, rechttoe rechtaan pruimenjam:


En toen er nóg meer pruimen bleken te zijn, kwamen er nog zeven potten pruimenjam met winterse kruiden bij. Nu staan er zo'n 30 potten pruimenjam op de plank. We kunnen even vooruit :-)

Vrijdag was er de jaarlijkse molenmarkt in Kinderdijk. Een uitstapje waar al lang van tevoren door het hele gezin naar wordt uitgekeken. De kinderen bewaren altijd wat vakantiegeld voor deze markt. Er is een kneuterig rommelmarktje bij, waar altijd wel iets leuks te vinden is.
Mijn vriendin zou dit jaar ook weer van de partij zijn. Evenals een vriendinnetje van Maaike, die er nog nooit geweest was. 's Middags begon voor mij de voorpret. Toen heb ik oliebollen gebakken om 's avonds mee naar de markt te nemen.



En intussen maakte ik een grote pan bruinebonensoep. Dat was om lekker snel na het eten weg te kunnen gaan. Ik bakte er een soort Turks brood bij. Dat viel erg in de smaak. Soep met verse brokken brood met een lik roomboter.



Na het eten togen we snel naar Kinderdijk. De kinderen met hun portemonee in de aanslag :-). Koos vond het het moeilijkst om iets te vinden. Althans, hij zag wel iets wat hij graag wilde hebben, maar hij vond het te duur. Hij zag een microscoop voor 6 euro. We wandelden de markt helemaal over, om te kijken, of er niet iets anders leuks voor hem was. Eerlijk gezegd begreep ik ook niet zo, wat hij in die microscoop zag. Toch kwamen we weer bij de microscoop uit en ja, hij wilde dat ding écht hebben. Willem instrueerde hem, dat hij moest zeggen, dat hij maar 4 euro had en daar ging de kleine onderhandelaar. Helaas, de meneer van het kraampje wilde niet zover zakken. Hij wilde 5 euro hebben en zei tegen Willem: "Dan leg jij er toch een euro bij?" Nee dus! Zo werkt dat niet. De kinderen moeten leren met geld om te gaan en dus ook leren, dat ze alleen iets kunnen kopen, als ze het geld ervoor hebben. Na lang wikken en wegen, besloot Koos er dan toch 5 euro voor te lappen. De man kreeg bloed voor 't hart en schonk Koos alsnog 50 eurocent. Zo had hij z'n kado voor 4,50. En ik moet toegeven: ik wist niet dat het zó leuk was. Ze hebben er inmiddels al van alles onder bekeken. Weet je hoe prachtig een vliegenvleugel onder de microscoop eruit ziet?



Na de markt was het tijd voor de speeltuin. Het was inmiddels al donker, maar er stonden schijnwerpers op de speeltuin gericht. We installeerden ons aan een picknicktafel en de kinderen renden op de speeltoestellen af. Ik liep naar de kerk, waar je als vanouds tegen vooroorlogse prijzen koffie en limonade kon krijgen. Met een feestelijk blad vol koffie, yokidrink en speculaasjes kwam ik terug in de speeltuin. De doos met oliebollen kon op tafel!



Nu werd het tijd voor het sluitstuk van de avond: naar de verlichte molens! Dit jaar was dat anders dan anders. Er is dit jaar voor het eerst LED-verlichting gebruikt om de molens te verlichten. Om even een indicatie te geven van wat dit aan stroomverbruik scheelt: 300 euro in plaats van 3000 euro! Kijk dus vooral ook op de site van één van de adverteerders op dit blog: . Het is echt de moeite waard, om ook in huis op LED-verlichting over te gaan. Overigens hadden ze gekleurde LED-verlichting gebruikt voor de molens. En dat vond ik jammer. Niet zo mooi, niet zo nostalgisch als het wit-gele licht van voorgaande jaren. Het kon voor de kinderen de pret niet drukken. Wat is dat reuze spannend, om zo in het donker over het molenpad te lopen!



Pas tegen elven kwamen we thuis. De kinderen moesten nog éven hun schatten bekijken. Maar toen was het toch echt uit met de pret en moesten ze snel gaan slapen.

Zaterdag was nog weer een mooie nazomerdag. Zonde dus om níet te bbq-en. Behalve Maaikes vriendinnetje, die nog bij ons logeerde, was er ook een vriendin van Trijnie, waren Marco en Dianne er, én de juf van Koos. Een gezellig grote groep. Omdat het zo langzamerhand wel de laatste keer dit jaar zou zijn, heb ik extra genoten van het klaarmaken van al het lekkers.



Ook op zondag was er smullerij. Het was één van de laatste zondagen dat Wim en Geertje bij ons waren. Ze hopen in november te gaan trouwen. De laatste zondagen dat Wim thuis is, verwen ik hem met eten wat hij extra lekker vindt. Zondag waren dat halve kippen uit de oven, gebakken aardappeltjes, appelmoes, worteltjes met doperwten en als toetje rijstepap met krenten. Mijn vader had 8 flinke halve kippen bezorgd. En daar bleef geen grammetje van over ;-).

Gisteren hadden we een echte herfstmaaltijd. Dat zat zo: zaterdag ging Maaike haar vriendinnetje thuis brengen en kwam thuis met een tas met vlees, wat ze meegekregen had. Ze wist alleen niet meer goed wat het was. Ik keek in de tas en zag botjes en rood vlees en zei verrast: "Oh, lekker, een konijn." Vanwege de visite had ik niet veel aandacht en ik schoof de tas de koelkast in voor maandag. Gisteren haalde ik de tas te voorschijn, om het konijn te braden. Maar...het wás helemaal geen konijn! Het was duidelijk een vogel. Maar was voor één? Het was heel rood vlees en ik kon het niet thuisbrengen. Ik belde Willem op, om te vragen, of hij het wist. Maar met mijn beschrijving kon hij niets. Ook m'n vader kwam er door de telefoon niet uit. Hij kwam wel even kijken. Eerst dacht hij aan een haan. Maar nee, dat geloofde ik niet. Daar was het vlees te donker voor. Toen hij nog eens goed keek, zag hij kogeltjes. Toen was het hem meteen duidelijk: het was een wilde gans. Oke, gans dus. Nog nooit gegeten. Ik braadde het beest en maakte er lekker verse rode kool en appelmoes bij. De echte verrassing kwam, toen we aan tafel schoven. Het was heerlijk! Ik vond het een echte herfstmaaltijd. Zeker ook met voor ieder een bakje blauwe druiven toe.




Vandaag is het regenachtig. Voor het eerst heb ik de vannacht gedraaide wassen maar binnen opgehangen. Ik denk niet, dat het buiten gaat drogen. Jammer, als het buiten drogen weer afgelopen is. Het werkt altijd stukken gemakkelijker.

woensdag 9 september 2009

Zelf doen en zonnebloemen

Het ontbijt is hier een gezinsaangelegenheid. Toen 8 jaar geleden onze oudste naar de Middelbare School ging, heb ik ingesteld, dat het tijdstip van het ontbijt zou aangepast worden aan degene die het eerst de deur uit moest. Vanaf dat moment begint op doordeweekse dagen het ontbijt hier ergens tussen half 7 en kwart voor 7. Ik hecht er veel waarde aan om de dag met elkaar in alle rust te kunnen beginnen. Ik dek de tafel. We hebben vers, zelfgebakken brood, thee en melk, allerlei soorten hartig en zoet broodbeleg. We beginnen met het zingen van de Morgenzang. Soms zorg ik voor een kleine verrassing bij het ontbijt. Vanmorgen had ik verse rauwkost gemaakt. Dat is zo lekker op een boterhammetje met kaas bijvoorbeeld. Ook voor de lunch, die door degenen die buitenshuis eten meteen wordt klaargemaakt. En hoeveel werk is het nu helemaal?



Ik schat 5 minuten: een bos radijsjes schoonmaken, een stuk komkommer in blokken snijden en 2 appels schillen en in stukken snijden. Dat alles in een handomdraai fijn snijden in de Tupperware Quickchef. Het hoeft geen betoog, dat deze zelfgemaakte rauwkost maar een fractie kost van de kant-en-klare verpakkingen uit de winkel. En onnodig afval geeft het ook al niet.

Zelf maken is bijna altijd lonend. Dat geldt ook misschien voor minder voor de hand liggende zaken. Daar liep ik vandaag aan te denken, toen ik voor de zoveelste keer Jan z'n snotneus aan het sprayen was. Ik heb geen idee wat neusspray uit de winkel kost. De mijne kost misschien 1 cent. Ik heb een navulbare sprayflacon (verkrijgbaar bij de apotheek) en vul die met een zoutoplossing. Je gebruikt 1 theelepel keukenzout op 1 kopje gekookt en afgekoeld water en je hebt de perfecte neusspray, die je zonder beperking mag gebruiken.

Gisteren hebben de kinderen de zonnebloemen gerooid. Wat zijn zonnebloemen toch leuk om in de tuin te hebben. Eerst het zaaien, het kiemen, het uitplanten en dan steeds de verbazing over de snelle groei. We hadden reuze zonnebloemen van zo'n 3 meter hoog en met enorme bloemen. Willem had het er over, dat hij ze haast drakonisch vond.




Die enorme bloemen hebben uiteraard een mega hoeveelheid pitjes voortgebracht. De bloemenkoppen liggen nu te drogen. Over een poosje schudden we de pitjes eruit. Een deel bewaren we om D.V. volgend jaar te zaaien. Een ander deel is om van de winter aan de vogels te voeren. Het laatste deel moet gepeld worden (wat zal dat een monnikenwerk zijn) en dan hebben we pitjes voor in of op het brood, voor door de sla, als snack en noem maar op. Leuk toch? Een heel jaar lang lol van de zonnebloemen!

zaterdag 5 september 2009

Vandaagse bezigheden en nieuwe adverteerders

Zaterdag is altijd zo'n dag vol met van alles en nog wat. Het begon vanmorgen lekker ontspannen, op z'n zaterdags. Een beetje uitslapen, wat rommel opruimen, kinderen helpen met ontbijt klaarmaken, Leendert de deur uit helpen naar de zorgboerderij en daarna een momentje voor samen: ontbijt met z'n tweeën op de bank met de krant erbij ;-). Maar daarna moesten we volaan aan de bak.

Drie kinderen gingen weer voor de eerste keer na de zomervakantie naar de natuurclub in de Biesbosch. Hans z'n laarzen bleken te klein. Hij sjeesde daarom nog snel naar Schoenenreus voor nieuwe. Daarna werden ze opgehaald door een moeder, die ook 2 kinderen op de club heeft.

De wasmachines draaiden inmiddels op volle toeren. Evenals de broodbakmachines, die met 3 tegelijk degen stonden te kneden. Op zaterdag bak ik altijd 6 broden. Verder bak ik meestal iets voor zondags bij de koffie. Vandaag waren dat saucijzenbroodjes.



En voor tussen de middag bakte ik een stapel eierkoeken. Die gingen er om 1 uur prima in, toen Willem de kinderen weer had opgehaald van de natuurclub. We hadden wel een rare combinatie: eierkoeken met basterdsuiker en daarbij: tomatensoep :-). Nou ja, iedereen vond het lekker en alle buikjes waren weer vol. 's Middags ging Maaike bij een vriendinnetje spelen, Koos en Maria kregen een vriendje en vriendinnetje hier te spelen.

Na een flinke hoeveelheid strijk weggewerkt te hebben, gingen Willem en ik naar de boer. Henk mocht mee. Die kreeg daar de schrik van z'n leven, omdat de (grote) hond aan z'n voet likte :-). We kwamen met een grote lading thuis. Alleen al 65 kilo aardappels en 24 kilo appels. Het is altijd een hele klus om alles goed verzorgd op te ruimen. Er zaten 2 kistjes pruimen bij, die voor het mooi meteen verwerkt moesten worden. Maar dat lukte vandaag echt niet. Dat staat dan maar op voor maandag bij leven en welzijn. Ik maak nog maar een keer jam ervan, denk ik. Het zal wel de laatste keer pruimen zijn van dit seizoen.

Na het opruimen ging Willem nog een uurtje hout zagen voor de houtkachel. We hebben dit jaar door de omstandigheden niet echt voor veel hout kunnen zorgen. We hebben nog lang niet genoeg voor 1 winter. We zullen daar nog goed ons best voor moeten doen. Intussen begon ik aan het voorbereiden van de bbq. Het was té mooi weer om dat niet te doen. Daar zouden we spijt van krijgen ;-). Hoewel het wel wat winderig en wat fris was, was het toppie. Vriendje en vriendinnetje mochten blijven meeëten en iedereen genoot. Daar kan ik zó blij van zijn! De kinderen vinden het altijd geweldig, als ze aan het eind nog marshmellows mogen smelten bij de hete bbq:







Trijnie vond het wel leuk om met d'r moeder op de foto te gaan:



Hans vergreep zich uitgebreid aan de gemarineerde kippenvleugels.



Willem heeft vandaag nog hard gewerkt achter de schermen van dit blog. Er zijn weer twee nieuwe adverteerders, die ik van harte aanbeveel. De eerste is . Dit bedrijf behoeft nauwelijks introductie hier. Ik heb er de afgelopen weken meerdere keren naar verwezen en over geschreven. Bij de Brouwmarkt kun je álles verkrijgen op het gebied van wijn, bier en likeur maken. En álles op het gebied van ontsappen, jam maken, wecken. Dan nog allerlei door mij onontdekte gebieden, zoals: Komboecha, Azijn maken enzovoorts. Het is een feest om de winkel te bezoeken. Zéker als je er deskundig advies en koffie krijgt! Als Almere te ver weg is, kan je alles ook via internet bestellen. Gemakkelijker kan het toch eigenlijk niet ;-).

De tweede adverteerder is een bedrijf waar ik enkel maar positieve ervaringen mee heb, . Ook dit bedrijf heb ik al eerder op mijn blog genoemd. Leditlight verkoopt LED-verlichting. Maar dan niet de LED-verlichting, waar sommige bouwmarkten e.d. mee stunten en die vaak van inferieure kwaliteit zijn. De LED-verlichting van Leditlight behoort tot de allerbeste. Goede lichtopbrengst en een zeer lange levensduur. Hoewel de lampen behoorlijk duur zijn, zie ik het als een goede investering. Op den duur haal je je geld er dubbel en dwars uit. Langzaam maar zeker worden hier de lampen vervangen door LED-lampen. Ik ben begonnen met 3 steekspotjes. Inmiddels hebben we ook al 6 'gewone' bollampen. Om alles over deze zeer energiezuinige verlichting te weten te komen, verwijs ik graag naar de website van Leditlight.

woensdag 2 september 2009

Warm aanbevolen!

Vandaag verwelkomen wij de eerste adverteerders op dit blog. Ik wil ze van harte bij mijn lezers aanbevelen.

Opgeruimd Organizing  is opgericht door Yvonne de Bruin. Zij weet álles van opruimen en organiseren. Ik denk, dat iedereen wel weet, dat een opgeruimd huis of kantoor vanzelf zorgt voor een opgeruimd hoofd. Veel mensen hebben moeite met opruimen of opgeruimd houden. Deze mensen kunnen vast veel opsteken van de tips, adviezen of cursussen van Yvonne.
Ik heb zelf anderhalf jaar geleden een organizer ingehuurd voor onze Dirk. Hij heeft het syndroom van Asperger en heeft (nog meer dan andere mensen) grote behoefte aan structuur. Alleen lukte het hem niet goed om structuur aan te brengen in zijn kamer. Onder aansturing van de organizer heeft Dirk zijn kamer he-le-maal opgeruimd. Ook kreeg hij veel tips en aanwijzingen om voortaan zijn kamer, kasten en buro netjes te maken en te houden. Nog steeds heeft hij daar plezier van. Als hij opruimt, doet hij alsof de organizer over zijn schouders meekijkt. Hoewel hij eerst behoorlijk boos was, dat ik die organizer voor hem had ingehuurd, was hij er al snel heel blij mee. Daarom is het ook, dat ik een vriendin met adhd van harte een organizer heb aanbevolen.
Natuurlijk hoef je geen bijzondere aandoening te hebben om een organizer in te huren. Voor iedereen bij wie de rommel thuis, op het werk, in de administratie of waar dan ook, teveel wordt, is een organizer een uitstekend idee. Yvonne is aangesloten bij de Nederlandse Beroepsvereniging van Professional Organizers (NBPO). Dat waarborgt dat ze alles wat ze tegenkomt vertrouwelijk houdt.

De andere advertentie is van . De Merelaar is het vakantiehuisje van Albert en Nelleke. Voor iedereen die nét zo dol is op de polder als ik, is dit huisje een droom. De Merelaar staat in het heerlijk rustige en ruime Zeeuws-Vlaanderen. De Merelaar is aangepast aan minder validen en is geschikt voor gezinnen tot 7 personen. Wat jammer, dat we er niet in passen! Ik heb zitten likkebaarden bij het bekijken van de website.

Ziek en zoekgeraakte e-mailtjes

Sinds zaterdag is hier de één na de ander een dagje ziek. Buikgriep. Vandaag ben ik aan de beurt. Ik ben ongeveer leeggelopen en nóg rommelen m'n darmen erg. Normaal doe ik aan dit soort dingen niet echt mee. Maar nu mijn weerstand kennelijk nog niet optimaal is, mag ik in volle glorie meedoen :-(. Alles moet dus maar even een versnelling lager.

Gisteren kwamen wij erachter, dat er een storing zat in de mailbox van dit blog. We dachten, dat we steeds geen mail hadden. Maar dat bleek anders. Ik probeer zo snel mogelijk iedereen te antwoorden. Er zaten best nog wel wat mailtjes met algemene vragen bij. Die zal ik hier posten en ook hier beantwoorden. Dan hebben meerdere mensen er iets aan. Het handigst voor mij is het trouwens, als algemene vragen via dit blog worden gesteld. Het e-mailadres is meer bedoeld voor zakelijke vragen (over adverteren) en voor plaatsing op de leeslijst. Dit omdat de e-mails via dit blog bij Willem terecht komen, en niet bij mij. Maar hier komen dan de vragen en antwoorden:

Teunie,
Ik lees je blog vaak. Met veel plezier en interesse. Ik maak nl ook graag fruit en groenten in.
Nu lees ik dat je rabarber hebt gekregen om in te maken. Maar volgens mij moet je rabarber na de langste dag niet meer plukken en eten. Er zit dan te veel oxaalzuur in de stengels. Ik wilde het je even laten weten.

Wat leuk, dat je ook veel inmaakt! De rabarber die ik pas weckte was uit de vriezer en van begin juni. Ik wist inderdaad, dat rabarber na de langste dag niet goed meer is. Ik vind ze dan ook niet zo lekker meer. Houtiger. Heb jij een eigen tuin?

Hoi Teunie,
Ik dacht ergens gelezn te hebben dat jij ook weckt met een elektrische ketel. Tot nu toe heb ik altijd geweckt met een gewone ketel op het gasfornuis.De laatste jaren heb ik niet meer geweckt maar ik heb er wel een elektrische ketel staan. Nu ben ik op dit moment rode bieten aan het wecken. Zoals ik het eerder deed wachtte ik tot het water kookte en liet het dan zolang koken als ik dacht dat het moest. ( Ik heb altijd de tijden aangehouden die mijn moeder ook deed) Nu heb ik de elektrische ketel en een boekje van Weck. Daar staat in als het water 100 gr. is dan moeten de rode bieten nog een half uur.Maar met 100 graden borrelt het nog niet dus voor mijn gevoel kookt het geheel ook nog niet. Welke tijden houd jij aan.

Ook bij mijn ketel borrelt het water niet, als je hem op 100 graden zet. Waarschijnlijk houdt de ketel tégen de 100 graden aan. En dat is maar goed ook. Want als je er 14 potten tegelijk in hebt en het water zou gaan borrelen, dan bruist het er overheen, denk ik. Ik houd meestal de wecktijden uit het Weckboek aan. Soms volg ik een recept uit een ander boek en daarin staan meestal kortere tijden. Dan houd ik díe aan. Ik wil binnenkort ook bieten wecken. Maar ik wil ze deze keer eens in zoetzuur doen. Heb jij misschien een goed recept?

hoi
petje af voor je , ik ben 41jaar en probeer ook zo eenvoudig mogelijk te leven en omdat ik vandaag mijn peren wilde ontsappen kwam ik per toeval op jullie site, waar ik de nodige info vond
doe zo verder !!!!
bedankt

We hebben raakvlakken: ik ben ook 41 ;-)

Dag Teunie,
Ik ken je via de grootgezinnenlijst en lees nu ook regelmatig je blog.
Allereerst mijn oprechte respect voor de wijze waarop je in het leven staat en de kracht waarmee je omgaat met het verlies wat op je pad is gekomen.
Ik denk regelmatig aan je.
Omdat jezelf ook schrijft dat je het liefst weer bezig bent met je ‘eenvoudig leven’, voel ik me vrij om je nu te mailen met twee vragen.
Ten eerste wil ik graag een ontsapper kopen, en dan een electrische. Laatste jaar had ik er eentje geleend die al aardig wat jaartjes oud was. Wel een electrische. Het was een weckketel, waarop je dan de vergiet zet waarin je het fruit doet (zoals jij ook op je weblog laat zien op de foto’s). Het werkte prima, maar ik vond het nogal een hele stellage. Is een ontsapper altijd in combinatie met een weckketel? Ik weet nl. niet of ik ooit ga wecken, het zou weer een nieuwe stap zijn in mijn ‘zelfdoen-carriere’. En ik kan niet inschatten hoeveel werk dat oplevert.
Heb je tips waar ik op moet letten als ik op zoek ga naar een ontsapper, cq weckketel? Ik denk dat ik eerst op marktplaats ga kijken.
En ik zoek naarstig naar het recept van plaatkoek op jouw blog, ik zal wel iets niet goed doen, maar zou het wel graag willen hebben. Kun je me misschien de rechtstreekse link geven?
Alvast heel hartelijk dank voor je antwoorden.
En veel sterkte en Gods nabijheid in al jullie moeilijke momenten.

Bij de Brouwmarkt (www.brouwmarkt.nl) heb ik gewone ontsappers gezien. Dus die niet in een weckketel gaan. Maar ik vond dat ook best wel stellages. Voor de ruimte zou ik voor de weckketel met ontsapper gaan. Dan sla je 2 vliegen in één klap. Tenzij je niet van plan bent te gaan wecken natuurlijk. Dan kan je ook prima toe met zo'n ontsapper van o.a. de Brouwmarkt. Als je op marktplaats kijkt en je ziet een voordelige weckketel, dan zou je eventueel de ontsapper ook los kunnen kopen.
Het recept voor de plaatkoek vind je op in mijn berichtje van 3 februari 2009 Dankjewel voor je lieve woorden.

Teunie, onlangs schreef je over je oliestel. Zelf ben ik en trotse bezitter van twee mooie oliestelletjes. De lonten gaan lang mee, maar eens zijn ze op. In mijn omgeveing (Almere) kan ik voor zover ik weet geen lont kopen. Weet jij een adres waar ik aan nieuw lont kan komen? En... koop jij petroleum aan de pomp? Ben benieuwd.

Voor lonten kan je terecht bij de Pittenkoning in Amsterdam (www.depittenkoning.nl). Die zijn gespecialiseerd in accessoires voor oliestellen/-lampen.
Ik gebruik gewone lampolie in mijn stel. Dat werkt prima en geeft ook nog eens minder stank. Lampolie is in de supermarkt te koop voor rond de 1,50 per liter en daar doe je heel lang mee.

Dit was het even voor wat betreft algemene vragen. De overige e-mailtjes hoop ik z.s.m. te beantwoorden.