vrijdag 29 oktober 2010

Rare week

Wat een rare week is dit. Maandag ziek. Dinsdag slap. Woensdag werkte ik me een slag in de rondte alsof er niets aan de hand was. Donderdag was de begrafenis van een ouderling uit onze gemeente. Iemand die zolang ik me kan herinneren bij mijn leven hoort, omdat hij vroeger al altijd bij ons thuis kwam. 's Middags was ik zó van slag, dat ik ordinair heb staan mopperen en schelden op alles en iedereen, maar vooral heel teleurgesteld was in mezelf. Vandaag was ik emo vanwege gedoe op andermans blog. Tijd om weer gewoon 'Teunie' te worden, dacht ik zo ;-).

Waar ik iedere dag enorm van geniet: mijn kippetjes! Maandag had ik ze niet kunnen verzorgen, maar dinsdag was het m'n eerste werkje, nadat ik was aangekleed. Het is zó leuk. Ik doe eerst het hok open en ze weten dan niet hóe snel ze naar buiten moeten rennen om ijverig in de grond te gaan krabben en pikken. Intussen vul ik dan de etensschaal en pak ik de oude pan, waaruit ze water drinken. Meestal is die pan leeg. Kippen drinken enorm veel. Ik ga dan naar de regenton om de pan schoon te maken en te vullen met vers water. De kippen lopen achter me aan en beginnen alvast te drinken van het gemorste water bij de ton. Als de kippen ijverig pikkend en drinkend weer in het hok zitten, kijk ik altijd even onder de tegels bij het hok. Daar zitten vaak wormen en daar zijn ze dol op. Ze springen helemaal óp, als ik zo'n worm vóór houd :-). Ook maken ze er ruzie om met elkaar, terwijl ze het verder toch zo wonderlijk goed met elkaar kunnen vinden. Hoewel het al aardig naar de kortste dag gaat, zijn ze nog erg goed aan de leg. Bijna iedere dag leggen ze elk een ei. En sinds vorige week zit daar regelmatig een dubbeldooier tussen! Als ze minder gaan leggen, ga ik er geen lamp bij hangen om de leg te stimuleren. Ze mogen tijdens de donkere dagen het leggen fijn overslaan en op krachten komen voor het nieuwe seizoen.




Verder geniet ik van het langzaam maar zeker weer opgeruimd krijgen van ons huis. In de tijd van kledingwissel is het altijd zó rommelig! Daar baal ik altijd van. Maar nu raakt alles weer een beetje op z'n plaats en is er ineens ruimte voor dingen die al veel eerder nodig waren. Zo zijn eindelijk m'n aardbeienplantstekjes opgepot

en heb ik gisteren de vriezer laten ontdooien en schoongemaakt. Wat een klus is dat toch altijd! Vanmiddag heb ik het laatste portie vlees opgehaald, wat bij mijn vader voor me op voorraad lag. De vriezer zit lekker vol. We hebben voor een week of zes voorraad. Ik mail meteen even iets over vlees eten. Of liever: over géén vlees eten. Behalve dat vlees duur is, is het ook erg belastend voor het milieu. Dat weet iedereen zo langzamerhand wel. En hoewel ik slagersdochter ben, hoef ik niet zo nodig iedere dag láppen vlees op m'n bord. Maar helemaal zónder bjelijkt voor ons vaak een stap te ver. Dan missen we iets. Ik verdeel ons portie vlees liever over twee dagen (iedere dag een klein stukje), dan één dag alles en een volgende niets. Ik heb wat geëxperimenteerd met sojaproducten, maar dat viel hier niet echt in de smaak. Toch ben ik altijd aan het rondkijken naar smakelijke, vleesloze recepten. Het liefst maak ik eens per week een vlees- of visloze maaltijd klaar. Een poosje geleden ontdekte ik een blog met heel veel inspiratie:Hartelijke groenten uit Bio de Janeiro.
Daar ga ik wel het een en ander van uitproberen!

Morgen hebben de kinderen een keer 's avonds in plaats van 's morgens de bijeenkomst van de natuurclub. In het kader van de Nacht van de Nacht gaan ze een nachtwandeling maken. Nou ja, nacht... De bijeenkomst is van 19.00 tot 21.00 uur. Maar dan is het toch heus erg donker! Ze gaan dan zónder zaklampen een wandeling door de Biesbosch maken. Ze verheugen zich er enorm op :-).

dinsdag 26 oktober 2010

Stuk beter!

Gelukkig voel ik me een stuk beter. Vanmorgen was ik nog erg slap in de benen en daarom heb ik voornamelijk zitwerk gedaan (was vouwen enzo). Vanmiddag heb ik m'n werkzaamheden wat uitgebreid. Ff de stofzuiger erdoor geslingerd en rommel geruimd. Ik zweette compleet peentjes en het kwam dus goed uit dat schoonmama haar wekelijkse bakkie koffie kwam doen. Kon ik weer zitten :-). Intussen was N. fijn bezig aan een flinke berg strijk. Dat kwam natuurlijk heel fijn uit! Aan het eind van de middag heb ik al het gestreken goed gevouwen en eten gekookt. Willem was maar wát blij dat hij me bij zijn thuiskomst weer achter het aanrecht vond, ha, ha.
Vanavond heb ik zelf nog een beetje strijk gedaan en nu ben ik weer aardig bij. Dat geeft een fijn gevoel. Ook heb ik weer brood gebakken, want gekocht brood zorgt hier geheid voor gemopper. Morgenochtend weer vers gebakken brood uit eigen oven, zeg maar. Ik voel me blij met dit nieuwe begin, al ben ik (nog) niet blij met het zichtbare resultaat (rommel, stof, enzo).

Nog even een regeltje voor de anonieme moeder uit de Alblasserwaard: kijk eens even goed naar de datum en het tijdstip van mijn door jou bedoeld berichtje. Dan zal je zien dat je brief voor een deel niet klopt. Er klopte trouwens nog meer niet, maar afijn.

maandag 25 oktober 2010

Valse start

Vandaag maakte ik een valse start. Ik had m'n wekker een uurtje vroeger gezet, omdat ik m'n column voor de krant moest inleveren. Ik had het onderwerp en het raamwerk al in mijn hoofd en normaal gesproken doe ik daar dan een uur over. Terwijl in bij het naar beneden gaan een teil strijk meegriste golfde de misselijkheid ineens in me op. Nee he! Met een bak naast me heb ik die column nog zitten tikken, maar daarna was het met de dapperheid gedaan. Ik ben in bed gekropen en er pas vanavond uitgekomen. Ik voel me zo slap als een vaatdoek, maar hoop heel erg, dat ik morgen weer wat kan doen. Het is een vette streep door mijn rekening :-(

zaterdag 23 oktober 2010

De herfstvakantie is alweer voorbij!

Wat is deze vakantieweek omgevlogen! De herfstvakantie is altijd mijn vaste periode van kledingwissel. Niet mijn favoklus (zacht uitgedrukt). Maar wat moet dat moet. De hele week door heb ik steeds tussen neus en lippen door stapeltjes kleding bij de kinderen gepast, uitgezocht, opgeruimd. Ik ben nog niet helemaal klaar, maar het meeste werk is gedaan. Gisteren ben ik bij mijn ouders alle winterjassen gaan halen. Ik dacht dat er een stuk of zes bananendozen stonden. Maar dat bleken er zelfs negen te zijn!Ik hoef voor niemand een winterjas te kopen. De kleintjes (tot en met de basisschool) hebben elk drie jassen: één voor de zondag, één voor school en één speeljas. Wat een luxe hè. Ook met de laarzen en schoenen ben ik bijna rond. Alleen Koos moet nog nette schoenen hebben. Volgende week wil ik de puntjes op de i zetten. Alle kasten nog eens nalopen en de laatste zomerkleding wegwassen en opruimen. Heerlijk als het allemaal weer gedaan is!

Verder hebben we erg veel wisselende aktiviteiten gehad in het gezin. Maria en Leendert zijn wezen logeren en hier waren ook verschillende logé's. Hans wilde met zijn vriend in de tuin kamperen. Maar ik had geen zin in een natte tent. Voor mijn gevoel had ik dat ding nog maar net opgeruimd (van de zomervakantie). De jongens kwamen zelf met een creatieve oplossing: ze gingen in de schuur kamperen :-). Ze hebben de tunneltent van J. gebruikt en hebben het prima naar hun zin gehad.

Maandagavond hebben we nog een keer de vakantiedvd bekeken, samen met de mensen die hem nog niet gezien hadden.
Ook dinsdagavond werd de beamer weer opgesteld. Toen is de moeder van een vriendin van Trijnie van alles komen vertellen over haar geboorteland Kenya. Zij werkt voor een project daar, waar ik binnenkort nog weleens over hoop te bloggen. Eerst gaat Dirk de website van dat project up-to-date maken. Trijnie en Dirk overwegen om volgend jaar zomer op werkvakantie te gaan naar Kenya. Ze gaan dan twee weken werken (o.a. een school opknappen) en één week vakantie houden. Het lijkt mij een heel zinnige ervaring. Alleen al het feit dat ze dan gewoon in zo'n hut bivakeren, zonder sanitair of electriciteit enzo.

Woensdag was het spin- en kacheldagje van Willem en mij.

Donderdag heb ik zoveel mogelijk aan het huishouden en de kledingwissel gedaan.

En vrijdag hadden we ons jaarlijkse gezinsuitstapje naar M. en D. in Zeeland. Willem had een middag vrij genomen en aan het begin van de middag zijn we met z'n allen in twee auto's gestapt en naar M. en D. gereisd. Ze hadden er een geweldig feest voor ons van gemaakt. Eerst was er koffie met zelfgebakken appeltaart. Daarna zijn we naar West-Kapelle gereden en werden getrakteerd op wat te drinken in een restaurant aan zee. Wat een verrassing! Het weer was prachtig en we genoten enorm. Ook van de wandeling langs het strand, later. Natuurlijk konden we het niet laten om de mooiste schelpen te zoeken. En de jongens vochten meteen om de twee scheppen die we bij ons hadden, want die wilden spontaan allemaal graven ;-). We zijn aan het strand gebleven tot we aan de ene kant de zon zagen ondergaan en aan de andere kant de volle maan verrees. Zó mooi!






Intussen waren D. en Trijnie vooruit gereden naar huis om de maaltijd voor te bereiden. De rest maakte een rondje binnenweggetjes Zeeland. We zagen nog een ree. Zo verbazend hoe zo'n beest gewoon rustig staat te grazen en dan iets hoort/ruikt (?) en dan met een paar sprongen verdwenen is.

We hebben heerlijk gesmuld van rollade, aardappels, sperciebonen en appelmoes, met ijs na. Het leek wel een kerstmaaltijd!

Pas tegen elven kwamen we thuis. We zijn meteen ons bed ingerold. Allemaal! Voor Willem en mij het vroegterecord van dit jaar, geloof ik, maar we hadden geen zin meer om de kachel nog aan de maken voor één of twee uurtjes. Dus maar eens vroeg onder de wol ;-).

Ook vandaag was er weer een feest voor Willem en mij. Mijn zus en haar man vierden hun 12 1/2-jarig huwelijksfeest en dat vierden ze met een warm en koud buffet in de Wevershoeve op Rijsoord. Dat was iets om naar uit te kijken! Maar eerst was er werk aan de winkel. Kinderen wilden naar het zwembad gebracht worden, er moest brood gebakken worden. Er moesten kledingdozen terug naar mijn ouders (staan daar opgeslagen vanwege ruimtegebrek hier). O ja, er moest trouwens ook nog iets gebakken worden van 10 bij 20 centimeter :-). Dat zit zo: Mijn zus en haar man wilden graag geld voor hun huwelijksjubileum. Maar omdat dat wat saai geven is, had mijn (andere) zus een gezellig bakje gemaakt met lekkers. Daar zouden we het geld dan in een envelopje bij stoppen. Er was echter nog een gaatje in de bak en mijn zus vond het wel leuk als ik dat zou opvullen met een eigen baksel. Het gaatje was echter niet heel groot. En daarom moest ik iets bakken van 10 bij 20 cm. Het werden vijf appelflappen in een mooi cellofaantje.
En zo rommelden we de dag met z'n allen een beetje door. Om half 5 gingen Willem en ik naar het feest. Het was erg leuk, heel gezellig en het eten voortreffelijk. Alleen kon Willem er niet echt van genieten. Hij heeft sinds gisteren kiespijn. Normaal helpt een paracetamol dan wel. Die had ik dan ook bij me in mijn tas en halverwege het feest nam hij er één in. Al snel daarna kreeg hij hoofdpijn en werd hij ook nog eens misselijk. Hij heeft daarom niets meer gegeten en we zijn eerder naar huis gegaan.
We moesten ook nog even een vriendinnetje van Maaike thuisbrengen. En op de terugweg moest Willem z'n auto naar de kant van de weg sturen en heeft hij staan overgeven. Bleh! In de stromende regen nog wel. Hij zag echt groen van ellende. Maar goed. Misschien is het ergste nu voorbij. Hij ligt nu lekker op de bank te tukken.

Al met al zit de vakantie er dus weer op. Het zal weer afkicken zijn volgende week. Maar eerst gaan we de zondag vieren.

woensdag 20 oktober 2010

Spinnewiel en kachel

Vandaag zijn Willem en ik een hele dag op stap geweest. Eerst reden we naar Limburg, naar Marion van Anderson Cottage . Een poosje geleden mailde ze, dat haar moeder haar spinnewiel wilde overdoen aan iemand die het echt zou gaan gebruiken. Sinds ik van de zomer schreef over mijn spinpogingen kreeg ik al twee keer eerder een spinnewiel aangeboden. Eerst wimpelde ik zo'n aanbod af. Ik heb immers al een spinnewiel staan en één is wel genoeg, vond ik. Het neemt tenslotte ook ruimte in. De praktijk is, dat het spinnewiel nu eens door de één, dan weer door de ander wordt gebruikt. Ik vind het uiteraard erg leuk als de kinderen belangstelling tonen voor het spinnewiel, maar met verschillende spinners krijg je nooit een gelijkmatige draad. Daarom was ik erg blij met het aanbod van Marion, want dat wiel houd ik voor mezelf alleen. Het gaat dan ook niet in de kamer staan, maar boven. Het leuke van dit wiel is, dat het heel compleet is. Er zit een spinstoeltje bij, een wolwinder, een kaardmolen, een hulpstuk voor bij het twijnen en zelfs een schortje :-).

De ontvangst bij Marion en haar moeder was allerhartelijkst. Ik keek mijn ogen uit in haar heerlijke huisje, waar de kachel van mijn dromen hard snorde. Koffie met vlaai ging er natuurlijk bést in en daarna kreeg ik spinles van de moeder van Marion. Het was wel een snelcursus, maar ik kan nu thuis net zolang oefenen als ik wil. En dan wil ik nét zo mooi leren spinnen als mijn spinjuffrouw van vandaag!

We laadden de spullen in de auto en zouden op stap gaan voor de kachel van onze dromen. Ja, die we bij Marion hadden bewonderd! Eigenlijk wilden we eerst naar het bedrijf waar Marion haar kachel vandaan had, maar daar kregen we in eerste instantie geen contact. Dat was niet zo erg, want we hadden om 3 uur een afspraak bij DDG in Leuven en dat was een flink eind rijden. We besloten daarom eerst maar naar Leuven te rijden en ons later te laten informeren over de Nordic kachel. We hebben erg genoten van de rit. Onderweg aten we een broodje op een prachtig plaatsje aan de Maas. Met een bekertje capucino erbij uit het klantenapparaat van de supermarkt waar we ons broodje kochten. Zo simpel kan het zijn :-).

In Leuven zijn we heel wat wijzer geworden over CV-kachels, maar we hebben niet het model gevonden wat we in ons hoofd hadden. Daarom konden we nog geen knoop doorhakken en gaan we ons nu laten informeren over Nordic CV-kachels. We gaan er best wel uitkomen. We willen alleen geen overhaaste aanschaf doen. We zijn nu zo'n beetje een jaar bezig om uit te zoeken wat bij ons en ons huis en onze cv-stallatie past. Dan kunnen er nog wel een paar weekjes bij.

Voor nu kruip ik nog even achter het spinnewiel. Een snorrend spinnewiel bij een snorrende kachel. Wat wil je nog meer?

maandag 18 oktober 2010

Opa en Oma

Vandaag mag iedereen het weten: als alles goed gaat worden wij volgend jaar mei opa en oma! We hebben al een paar weekjes in stilte aan het idee mogen wennen, maar nu iedereen het weten mag en het echt uitgesproken wordt, is dat toch wel heel bijzonder hoor!

zaterdag 16 oktober 2010

Maria

Een tijdje geleden mailde Maria dat ze het best moeilijk vond om de eindjes aan elkaar te knopen en dat ze zo graag ook eens verwend wilde worden met spulletjes die haar aangeboden zouden worden. Spontaan waren er verschillende lezers die via het blog of via e-mail lieten weten, dat ze Maria iets wilden geven. De spulletjes zijn hier verzameld en woensdag is Maria hier een bakkie koffie wezen drinken om alles op te halen. Het was geweldig. Ze kreeg levensmiddelen en waspoeder en ook had iemand geld naar me overgemaakt om aan haar te geven. Daarnaast hadden verschillende mensen envelopjes voor haar hierheen gestuurd. Maria is er heel heel blij mee. En ook verbaasd, dat dit dus zomaar kán. Dat er mensen zijn die andere mensen willen helpen, zélfs als ze die ander nog nooit gezien hebben. Ze wil iedereen die iets gaf dan ook hartelijk bedanken!

vrijdag 15 oktober 2010

Vriendschap

Gisteren zijn mijn vriendin Wilma en ik zomaar een hele dag heerlijk uit geweest! We hebben eens zitten rekenen en weet je, we zijn al 29 jaar vriendin! Het is begonnen toen we in 1981 in de tweede klas van de middelbare school zo'n beetje per ongeluk naast elkaar kwamen te zitten. Het klikte en langzaam maar zeker ontstond een hechte vriendschap. Het grappige was dat we meteen al veel deelden: we hadden een gezamelijke oom en tante! Haar moeders broer is met mijn moeders zus getrouwd :-). En onze moeders hadden vroeger op dezelfde lagere school gezeten. We bleken veel en veel meer te delen. We hebben dezelfde interesses (en hadden daardoor op 1 vak na hetzelfde vakkenpakket), voelden en voelen elkaar heel goed aan, denken vaak op dezelfde manier en op hetzelfde tijdstip ergens aan en, om nog een ding te noemen: hebben dezelfde humor. De kinderen vinden het altijd bijzonder komisch dat wanneer tante Wilma komt mama en tante Wilma 'de hele avond om niets in een deuk liggen':-).
Afijn. Onze levens lopen totaal verschillend, maar de vriendschap is blijven bestaan. Wij nuchtere ganzen hebben er nooit aan gedacht een jubileum te vieren, maar gisteren hebben we dat keurig ingehaald!
Wat hebben wij een bijzonder fijne dag gehad! 's Morgens om half 9 ben ik naar Wilma vertrokken. We zouden de dag beginnen met een lekker bakkie koffie. Wilma had de houtkachel al opgepord en we dronken een bakkie leut met een punt door Wilma gebakken boterkoek. Ik kreeg nog even een 'rondleiding' langs Wilma's kachelhoutvoorraad (waar ze zich nét zo over kan verkneukelen als ik dat kan over die van mij) en door haar tuin (ook al een gezamelijke interesse). En daarna gingen we op pad. Naar het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Ik was daar nog nooit geweest, maar had het al heel lang op mijn wensenlijstje staan. Bij het nadenken over de bestemming van ons uitje opperde ik: het Zuiderzeemuseum? Wilma vloog bijna door de telefoon van enthousiasme. Ze was er dan al wel eens geweest, maar dat was al jaren geleden en het was zó leuk! We hoefden niet verder na te denken. We zouden naar Enkhuizen gaan.
Het was een pittige rit, maar al kletsend merk je daar niet veel van. Zelfs de file op de A27 kon de pret niet drukken.
Even na twaalven kwamen we bij het Zuiderzeemuseum aan. De mevrouw bij de kassa vertelde, dat er ieder kwartier een pontje naar het museum vertrok en dat er ook ieder kwartier één terugging. Om half 6 voer de laatste pont. We hadden een lange middag de tijd om alles te bekijken. En die tijd hebben we dan ook genomen. We hebben zó genoten! Huisje na huisje gingen we binnen, steeds nieuwsgierig naar wat we zouden gaan zien. In het vertelhuis werden we voorgelezen, in het filmhuis zaten we met z'n tweetjes (het was super rustig!) twee films uit terwijl we koffie dronken uit de thermoskan, we lunchten op een bankje bij een kippenhok, verwonderden ons over de stoomwasserij, lieten ons informeren over vis roken, kwijlden bij de moestuinen (waar nog verbazend veel op stond), snoven de petroleumgeur van een brandend petroleumstel op, kochten handgemaakte schoenpoets- en uitwrijfborstels, enzovoorts enzovoorts. We hadden ons best nog wat uurtjes kunnen vermaken!





Maar ja, we wilden natuurlijk niet in het museum blijven logeren en dus vertrokken we met zo'n beetje het laatste pontje weer naar de parkeerplaats waar Wilma's auto stond.
Wilma had een verrassing. Ze wilde me fêteren op een etentje. En ja, het wordt misschien wat saai: onze smaak is ook al hetzelfde :-). We hadden zin in wild. Het was even nadenken waar we daarvoor terecht konden. Uit eten gaan is voor ons allebei geen 'gewone kost' om die beeldspraak maar eens te gebruiken. Ik herinnerde me een restaurant waar Willem en ik jaren geleden ooit eens koffie dronken en wat genoeg indruk op me had gemaakt om daarheen terug te gaan. M'n geheugen bleek prima te werken. Het eten in restaurant Het Oude Posthuys in Leerdam bleek heerlijk, de bediening was vriendelijk en de entourage prachtig. Wat wil je nog meer? We genoten van zwijnhaas met eendenlever, iets wat je zelf niet zomaar klaarmaakt.
Terugrijdend naar huis waren we het er over eens: het was een dag geweest met een gouden randje. Een prachtige herinnering. Maar bovendien een bezegeling van een oude, warme vriendschap, waar je niet zuinig genoeg op kunt zijn!

Advertorial

Vandaag wil ik een nieuwe adverteerder introduceren: Dicky Leeuwestein met Schatten van de zee. Dicky is schippersvrouw en maakt aan boord de prachtigste sieraden. Zoekend naar creatieve bezigheden en zich verwonderend over de schoonheid van zoetwaterparels is deze hobby anderhalf jaar geleden als vanzelf ontstaan. Inmiddels maakt Dicky allang niet meer alleen sieraden van zoetwaterparels, maar werkt ze bijvoorbeeld ook met edelstenen en schelpen. Dicky verkoopt haar prachtige handgemaakte sieraden via haar weblog Schatten van de zee. Ook is ze regelmatig te vinden op verkopingen ten bate van goede doelen. Deze verkopingen worden op haar blog aangekondigd.
Neem eens een kijkje op haar prachige blog. Je vindt er naast de sieraden ook heel veel interessante informatie over de gebruikte materialen.

En ben je nieuwsgierig naar haar leven als schippersvrouw? Dan vindt je op haar blog het blogadres waar je van alles over haar varend bestaan kunt lezen.

woensdag 13 oktober 2010

Kleding

Gisteren werd er rond etenstijd een zak mooie kleding gebracht, maar ik weet niet van wie het afkomstig is. Vast van een bloglezeres ;-). Daarom maar even zo: heel hartelijk bedankt! Het meeste is voor Maaike en Koos en die zijn er heel blij mee!

dinsdag 12 oktober 2010

Energietarieven

Ondanks dat ik me al tig keer heb aangemeld (per internet en per telefoon) bij het bel-me-niet-register komt het nog zeer regelmatig voor dat ik word gebeld voor één of andere geweldige aanbieding of met een bedelpraatje. Al naar gelang mijn stemming luister ik het verkooppraatje af, of kap het gesprek meteen bij het begin resoluut af. Vorige week hoorde ik het verkooppraatje van een mevrouw van Essent aan. Natúúrlijk beweerde ze dat ik ongelooflijk veel geld kon besparen als ik zou overstappen (van Eneco naar Essent) en ze had bovendien allerlei verleidingen: de boete om mijn contract bij Eneco af te kopen zouden ze voor hun rekening nemen en ik kon ook nog eens kiezen uit een aantal mooie kado's voor nieuwe klanten. Hoewel ik me vast heb voorgenomen nooit (nou ja, nooit...niet snel dan) meer te veranderen van energieleverancier en van telefoonaanbieder, besloot ik toch maar wat tijd erin te steken om die prijzen eens te vergelijken. Per slot van rekening werd ik afgeschilderd als een dief van m'n eigen portemonnee ;-). De procedure die volgde was niet helemaal naar m'n zin. Ik vind dat je in zo'n geval gewoon een offerte moet krijgen, die je dan kunt vergelijken met wat je op dat moment betaalt. Maar nee, het werd meteen allemaal officieel gedaan met zo'n opnamebandje en daarmee werd ik gelijk klant van Essent. Daarbij heb ik wel uitdrukkelijk te horen gekregen, dat ik het contract zonder opgaaf van redenen binnen 10 werkdagen kosteloos kon verbreken. Aldus gerustgesteld ben ik het contract aangegaan en zaterdag lag het keurig op de deurmat.
Nu zijn ze bij de energiemaatschappijen al helemaal ingespeeld op kritische en wispelturige klanten en daarom kon ik op de website van Eneco heel gemakkelijk een gratis telefoonnummer vinden wat ik kon bellen in geval ik een goede aanbieding van een andere leverancier had gekregen, die ik wilde laten doorrekenen naar mijn eigen situatie.
Vanmorgen ben ik er eens even voor gaan zitten. Contract van Essent erbij, m'n eigen energiegegevens erbij en bellen maar. Ik kreeg een aardige meneer aan de telefoon die heel vlot mijn gegevens met de bijbehorende tarieven kon oplepelen. Ik bleek inderdaad een piepklein beetje méér te betalen bij Eneco. Voor gas betaal ik 0,14 cent meer, dus per 1000 kuub scheelt dat wel liefst....1,40 euro. Dat is natuurlijk lachwekkend. Voor electriciteit scheelde het iets meer: 2 cent per Kwh in het hoogtarief en 0,6 cent per Kwh in het laagtarief. Alles bij elkaar scheelt het dus nauwelijks. In elk geval veel te weinig om daarvoor over te stappen, want ik ben verder dik tevreden met Eneco. Ik had al geen zin meer om na te vragen hoe het zat met grijze en groene stroom enzo. Ik weet dat ik nu groene heb en dat zit dus ook wel snor. Hoewel het natuurlijk maar de vraag is, hoe groen groen is.
Nu moest er nog één ding gebeuren: het contract met Essent weer opzeggen. En hoewel dus aan de telefoon uitdrukkelijk was vermeld, dat dat geen punt was, in de aanmeldingsbrief vond ik er domweg geen info over. Daar gaan mijn stekels wel van overeind eigenlijk, want volgens mij wordt het je dan expres moeilijk gemaakt in de hoop, dat je de moeite niet wil nemen. Maar goed. Ik belde het infonummer van Essent(tegen lokaal tarief) en dat was behoorlijk irritant vanwege het lange wachten voordat ik iemand te spreken kreeg. Ik vertelde dat ik het toegestuurde contract ongedaan wilde maken en kreeg te horen dat daar een speciaal telefoonnummer voor was, maar dat dat pas 's middags vanaf half 5 open gaat. OK, ik moet dus vanmiddag er weer aan denken om dat nummer te bellen en dan maar hopen dat het in één keer in orde komt.
Voorlopig heb ik er weer even genoeg van. Ik blijf bij mijn oude standpunt: niet veranderen van energieleverancier en van telefoonaanbieder. Mijn ervaring is, dat het lood om oud ijzer is en dat het veel te veel gedoe geeft, hoe prachtig het ook allemaal voorgespiegeld wordt.

zaterdag 9 oktober 2010

Feestelijkheden

Met vier kinderen die in juli en augustus verjaren lopen we hier meestal een beetje achter met kinderfeestjes vieren. We hadden er nog twee te gaan: het feestje van Koos en dat van Jan. Week na week werd het vooruit geschoven, omdat ik het domweg niet ingepland kreeg. Maar eindelijk was het zover. Gisteren was het feestje van Koos en vandaag dat van Jan. En al heeft het dan even geduurd, het feestgevoel was er niet minder om!
Koos mocht gisteren z'n vriendjes meteen uit school mee naar huis nemen. Willem had vanaf 3 uur vrij genomen, zodat we de klus samen konden klaren. Toen de kinderen binnenkwamen vonden ze het heerlijk ruiken. Dat klopte wel. Er stond een kruidkoek op tafel te dampen, die nog maar net uit de wonderpan was gestort. We dronken gezellig koffie en limonade met een dikke snee warme kruidkoek. Daarna was het tijd voor het traditionele kadootjes verstoppen. Koos heeft hard z'n best gedaan om alle verstopte kadootjes te vinden. Hij is heerlijk verwend!
Daarna is Willem met het feestvarken en z'n vriendjes een fotospeurtocht gaan doen, die ik donderdag had uitgezet.



Ik had het idee een tijdje geleden ergens op een blog gezien, maar ik weet niet goed meer waar en ik weet ook niet of ik het precies hetzelfde deed. Het is heel simpel. Ik ben gewoon met m'n fototoestel om m'n nek op de fiets gestapt en heb steeds foto's genomen. De kinderen moesten goed op de foto kijken en dan opzoeken waar dat was. Bijvoorbeeld: ga linksaf bij de tuin waar je dit (foto) ziet. Of: steek de straat over bij het huis met deze (foto) voordeur. Enzovoorts. De laatste opdracht was om bij een winkel popcorn en ijs te kopen en dan naar huis te komen.



In de tijd dat Willem met de kinderen weg was ben ik hard aan het poffertjes bakken geslagen. We zouden met z'n zestienen aan tafel zitten en het was dus echt een klus! Maar ja, het was een verzoekprogramma van Koos en daar wilde ik graag aan voldoen.
Toen Willem met de kinderen weer thuiskwam was ik bijna klaar met bakken. De tafel werd gedekt en iedereen deed zich te goed aan de poffers. Ik had er al rekening mee gehouden dat er kinderen zouden zijn, die het niet lustten, maar dat was niet zo. Ze smikkelden heerlijk hun bordjes leeg.







Er was een ijsje na en daarna installeerde Willem de laptop met een beamer. Koos wilde zo graag de dvd van onze vakantie naar Zwitserland laten zien aan z'n vriendjes. Tijdens het kijken werd er van de popcorn geknabbeld. Dat bleek nog gewoon bij de poffertjes te passen ;-).
Om 8 uur was het feest afgelopen en ging Willem de kinderen thuis brengen. Ik schoof weer snel de banken op hun plaats, ruimde vlugvlug de popcornrommel op en maakte me klaar om samen met Willem een avondje op visite te gaan.
We hadden een genoeglijke avond en hadden heel wat te praten, want we waren al veel te lang niet bij deze mensen geweest ;-). Het was half 1 voordat we er erg in hadden en pas half 2 voordat we eindelijk ons bed instapten.
Het werd een korte nacht, want vandaag was Jan z'n feestje. En dat was...een ontbijtfeestje :-). Om half 9 zouden de vriendjes met rammelende maagjes op de stoep staan. Voor die tijd moest er wel het een en ander gebeuren aan zaterdagklussen (wassen draaien enzo). Ook moesten Maaike, Koos en Maria al om kwart over 8 klaar staan om naar de natuurclub te gaan. Normaal beginnen de bijeenkomsten van de club om 10 uur, maar vandaag al om kwart voor 9. De kinderen gingen met de club naar het Wellantcollege in Dordrecht. Daar mochten ze dieren verzorgen. Ze hadden varkenshokken en paardenstallen uitgemest, gekroeld met cavia's, gekeken naar tamme ratjes, dieren gevoerd enzovoorts enzovoorts. Ze hadden de ochtend van hun leven!
Hier was inmiddels de ontbijttafel mooi gedekt.



Er was allerlei lekkers, zoals warme croissantjes, krentenbollen, vers gebakken brood, beschuitjes, een gekookt eitje van onze eigen kippen enzovoorts. Het was erg gezellig en ik kan zo'n ontbijtparty echt aanraden. De kinderen (en ikzelf ook natuurlijk!) waren nog fris en fruitig, zo op de vroege zaterdagmorgen. Het was een erg ontspannen begin van een feestje.
Na het ontbijt hebben we voor Jan het kadootjes-verstoppen-ritueel uitgevoerd.



En daarna ben ik met de kinderen de speurtocht gaan doen.



Ik had alleen de eindopdracht veranderd. In plaats van ijs en popcorn kochten we zakjes chips. De kinderen mochten allemaal een zakje uitkiezen en het stuk naar huis werd krakend afgelegd ;-).
Intussen was het heerlijk weer geworden en hebben we buiten aan de tuintafel yokidrink gedronken. Toen was het alweer tijd om de kinderen naar huis te brengen. Willem was intussen Maaike, Koos en Maria in Dordrecht aan het ophalen en zo vonden we elkaar om een uur of half 1 weer terug aan de lunch.
Maar uitgefeest waren we nog niet! Er was nog een jarig nichtje wat we vanmiddag met een bezoekje gingen vereren. En omdat het zulk uitzonderlijk heerlijk weer was vond ik dat we vandaag 'moesten' barbecuën :-) En met dat bbq-feestje hebben we deze fijne zaterdag weer afgesloten.

woensdag 6 oktober 2010

(Alweer!) Kringloop, een sappan en een zwemdiploma

Weken geleden had ik het al afgesproken met mijn vriendin M.: Vandaag zouden we naar de Kringloopwinkel t.b.v. Woord & Daad in Noordeloos gaan! M. was daar al vaker geweest, maar voor mij was het de eerste keer. Ik had een lijstje gemaakt met spulletjes die ik nodig had, zoals bierglazen, wijnglazen, gebaksbordjes, heel veel kadootjes en als het even kon: een stofzuiger. De winkel is gevestigd op de deel van een grote boerderij. Al meteen toen ik binnenstapte was ik overweldigd door het gigantische aanbod. Dat beloofde een aangenaam snuffelochtendje te worden. En dat werd het zeker. Er was niet alleen erg veel aanbod, de spullen waren ook echt leuk geprijsd. Ik heb van alles en nog wat gekocht: haaknaalden, (kerst)kaarten, een boekje, heel veel kadootjes, de begeerde glazen, een zelfopblazend luchtbed, schroevedraaiers enzovoorts. Ook de verlangde stofzuiger stond op me te wachten. Voor maar 10 euro heb ik een Bosch stofzuiger inclusief een stuk of wat zakken op de kop getikt. Ik was hier heel blij mee. Onze Miele stofzuiger krijgt steeds meer mankementen. Willem was vrijdag om een nieuwe voet gegaan en moest daar maar liefst 45 euro voor neertellen. Het is voordeliger om gewoon eens op marktplaats te kijken of, zoals vandaag, in een Kringloop. Ook onderdelen zag ik trouwens heel voordelig op marktplaats. Zoiets hoef je echt niet voor het volle pond in de witgoedwinkel te kopen. Vriendin M. ging intussen ook lekker los en toen we op de koop toe nog verrast werden met elk een tas perziken, kon ons uitstapje natuurlijk helemaal niet meer stuk :-)

Er stond in die winkel nog iets heel moois voor mensen die ik heb besmet met het ontsapvirus. Een prachtige, zo goed als nieuwe sappan, die voor slechts 20 euro weg mag! Wie zoiets dus op z'n verlanglijstje heeft staan en ook nog eens graag een goed doel steunt, die kan naar de woordendaadwinkel in Noordeloos.

Vanmiddag stond er iets heel anders op het programma: Maria moest afzwemmen voor haar B. Om half 4 moest ze optreden en samen met haar hartsvriendin Noa, Henk, Jan en zijn vriendje Leendert zat ik op de tribune. Het ging allemaal prima en zodoende zijn we weer een diploma verder ;-).



Het was al dik 5 uur toen we thuiskwamen. Met bonkende hoofdpijn (warmte in het zwembad) ben ik de keuken ingedoken. Bloemkooltaart stond er op het menu. Met gekookte aardappels, een restje jus, een schaal rauwkost en als toetje rijstepap. Het viel goed in de smaak. De taart is heel gemakkelijk te maken. Je kunt de hoeveelheden gemakkelijk aanpassen.
Bak wat spekblokjes op een laag vuurtje uit. Laat een pakje bladerdeeg wat ontdooien en bekleed er een ingevette ovenschaal mee. Maak twee bloemkolen schoon en kook de roosjes in enkele minuten in water met zout beetgaar. Laat de roosjes uitlekken. Kluts 6 eieren met een pakje houdbare slagroom en wat zout en nootmuskaat. Leg de roosjes in de met bladerdeeg beklede schaal, doe er de spekblokjes over, giet het ei-roommengsel erover en maak het af met een laag geraspte kaas. Bak de taart in ongeveer 20 minuten op 200 graden gaar in het midden van de oven.



En nu ga ik nog gezellig naar de verjaardag van een nichtje. Morgen maar twee keer zo hard aan het huishouden!

dinsdag 5 oktober 2010

De schoenen van Willem

Op 14 september schreef ik er al over: Willem mocht optreden als ambassadeur van het schoenenmerk Giorgio. Het was een actie van Van Mourik schoenen. Willem kreeg een paar prachtige schoenen om uit te testen. Wil je nu alles weten over Willem en z'n Giorgio's, dan kun je dat lezen op Alblasserdamsnieuws.

Siroop, zoetzuur, wijn

Ook vandaag was er veel keukenwerk. Het moest allemaal een beetje tussen de bedrijven door gebeuren. Dinsdagmiddag is het de vaste koffiemiddag van mijn schoonmoeder. Ook moet ik op dinsdag altijd op en neer naar Dordrecht om Leendert van de SoVa-training op te halen. En als toegift was er vanavond een ouderbijeenkomst van diezelfde SoVa-training, zodat we nog een keer op en neer naar Dordt mochten.
Toch ben ik weer en stukje gevorderd in het verwerken van m'n groente- en fruitvoorraad. De citroenmelissesiroop is gekookt en zit in flessen. De komkommers zitten in het zoetzuur.



Er zijn acht kilo druiven nauwkeurig schoongemaakt, nagekeken, afgespoeld en gekneusd om drie dagen te gaan pulpgisten in aanloop naar een wijn van hollandse druiven.



Tussen de middag heb ik van de laatste boterhammen wentelteefjes gebakken en op dit moment staan er drie degen te rijzen voor de broden voor morgenochtend.

Komkommers in zoetzuur heb ik voor het eerst gemaakt. Ik heb daarbij de aanwijzingen uit het Weckboek opgevolgd: de komkommers schillen, halveren, zaadlijsten verwijderen en met zout bestrooid een nacht laten staan. Daarna opkoken in een azijn/water mengsel. De komkommer spoelen en laten uitdruipen. Een mengsel koken van 1/2 liter azijn met 500 gram suiker op 1 kilo komkommer. De komkommer in het zoetzuurmengsel 15 minuten koken, samen met wat kruidnagels en een snuf kaneel. De komkommer met het zoetzuur in potjes doen en 20 minuten op 90 graden wecken. Het ziet er goed uit en het smaakt ook goed. Als ik het weer eens maak wil ik er wat dille en mosterdzaad bijdoen en wellicht ook wat rode paprika voor het kleurtje.

Vanavond aten we andijvie. Eigenlijk wilde ik gekookte andijvie doen, maar wegens tijdgebrek werd het stamppot rauwe andijvie met spekjes en een kwark/room/jam-prutje als toetje. Mmm, stamppot rauwe andijvie is iets wat hier met gejuich wordt ontvangen. En het kost drie keer niets. (Zéker als de andijvie je wordt toegestoken).

maandag 4 oktober 2010

Maandag, keuken, fiets en kletsen

Je ziet het alweer aan de titel. 't Is een lekker volle maandag geworden. Na het opruimwerk (wat deze week gelukkig heel wat minder was dan vorige week!) ging ik in de keuken aan de slag. Zaterdag ben ik inkopen wezen doen bij de boer en er moest het een en ander snel verwerkt worden. Zo waren er een aantal bakjes aardbeien met hier en daar een schimmelexemplaar. Gisteren had ik al twee bakjes schoongemaakt voor bij het ontbijt. Zo lekker! Verse, bruine, zelfgebakken boterhammen met roomboter en aardbeien. Mmm. De rest van de aardbeien heb ik vandaag uitgezocht, schoongemaakt en in een pan met een bodempje water er even de kook over laten gaan. Nu staan ze in de koelkast om later in de week de custardvla of yoghurt op te lekkeren (leuk woord hè, rolt er spontaan uit).



Ook lagen er een stuk of wat komkommers die nodig verwerkt moesten worden. Zaterdagavond had ik er één aan schijven gesneden voor op de snackschaal. En vanmorgen deelde ik er één in vijven om in de pauzebakjes van de kinderen te stoppen. De rest heb ik geschild, doormidden gesneden, de zaadlijsten eruit geschrapt, er stukjes van gemaakt en bestrooid met zout. Morgen gaan ze in het zoetzuur.



Ook staat er een pan citroenmelissethee met citroensap klaar om er siroop van te maken. De lievelingssiroop van Maaike.
Verder heb ik wat ideetjes opgedaan voor de 10 bloemkolen die ook al snel op moeten. Twee zijn er gisteren opgegaan. We hadden gekookte aardappels, bloemkool met witte saus, gestoofde (door mijn pa gevangen) snoekbaars en als toetje roomyoghurt uit eigen keuken met pruim-aardbei-jam. Vandaag werd de bloemkool vergezeld door alweer gekookte aardappels, kerriesaus, hamlapjes en verse appelmoes. Als toetje had ik gebakken ananasschijf met een bolletje roomijs en een snuf kaneel.
Ik heb de kinderen alvast voorbereid op een hele week bloemkool :-). Maar vanmiddag belde Geertje. Haar vader had nog een hoop andijvie op de tuin staan en of ik daar interesse in had. Jawel! Morgen ter afwisseling verse andijvie! (En die bloemkool gaat echt wel opkomen, ideetjes zat).

Vanmiddag heb ik eerst de cavia's naar school gebracht in verband met dierendag. En om kwart over drie stond het veevervoer weer klaar bij school om de beestjes terug naar huis te rijden. Maar eerst moest er een ommetje naar Ridderkerk gemaakt worden. Ik had een leuk fietsje voor Maria gevonden op Marktplaats. Voor 23 euro verwisselde de fiets van eigenaar en Maria is de koning te rijk. De rit duurde alleen heel wat langer dan gepland. Op de heenreis hadden we strubbels om het dorp uit te komen (wegwerkzaamheden) en op de terugweg draaide net voor m'n snuffert de brug open.



Vanavond zijn we met z'n drietjes naar Streefkerk gereden. Willem, Leendert en ik. We gingen de andijvie ophalen bij Wim en Geertje en hebben natuurlijk heerlijk bijgekletst :-).

En dan zit de maandag er weer op. Morgen hoop ik verder te gaan met het keukenwerk en mag ik met bezighouden met de strijk (alle was weer lekker buiten gedroogd vandaag). Ook is het hier dinsdag - dierendag. Dan verschoon ik de guppenbakken en mest het kippenhok uit. De kippen zijn trouwens prima aan de leg. Vorige week hadden we maar liefst 13 eieren van de twee dames!
Het is weer een volle week met o.a. een uitstapje met een vriendin, Maria die voor B moet afzwemmen, twee feestjes (van Koos en Jan) en een avondje op visite waar we ons enorm op verheugen. We hoeven ons niet te vervelen.

Maria en het ruilbeursidee

Een poosje geleden werden via mijn blog en via mijn e-mail van verschillende kanten spulletjes aangeboden voor Maria en haar gezin. Inmiddels heb ik contact met haar gehad en het idee is om alle spullen bij mij te verzamelen. Daarna komt Maria het bij mij ophalen, of ik ga het bij haar brengen. Dat moeten we nog afspreken. Omdat het hier binnenkort weer erg rommelig is vanwege de kledingwissel wil ik de spullen voor Maria graag deze week verzamelen en dan zaterdag met haar uitwisselen. Wie iets heeft kan het naar me opsturen/bij me brengen. Je kunt me erover mailen op www.eenvoudigleven@gmail.com

Dan nog het ruilbeursidee, wat spontaan opborrelde. Ik heb er met Willem naar gekeken. Het leukst zou zijn om een soort LETSkring op te zetten, maar dan via internet. Ellen wees ons erop, dat zoiets in Zwitserland al bestaat. Om zoiets te maken kost echter heel veel tijd en we zien dat daarom niet direct haalbaar voor ons.
Gewone ruilbeurzen zijn er natuurlijk al wel volop. Die hoeven niet perse via m'n blog te verlopen. Zelf heb ik al verschillende keren iets gedaan met www.ruilen.nl. Voor gratis spullen kan je terecht op sites zoals www.gratisoptehalen.nl Zelf vind ik echter Marktplaats fijner werken, omdat je dan je regio kunt opgeven. Je tikt dan gewoon in het zoekscherm in: gratis op te halen of: gratis af te halen. Vervolgens klik je bij afstanden de gewenste afstand in. Je ziet dan meteen wat er aan aanbod is in jouw buurt.

Verder kwam ik nog een mooi plaatsje tegen voor weggeven en/of ruilen van goederen en/of diensten:
Startpagina Markt

Kringloop

Zaterdag zijn we op stap geweest voor een nieuwe (tweedehands) fiets voor Maria. Het was de Dag van de Kringloop en samen met de zoektocht naar een nieuwe fiets was dat een prachtig excuus om eens fijn te gaan Kringloopwinkelen :-). Helaas waren we pas 's middags in de gelegenheid om er opuit te gaan en toen stonden er nog maar vier fietsen. De mevrouw achter de kassa in de Kringloop vertelde, dat er om half 9 al een rij met mensen had gestaan en dat het de hele dag steendruk was geweest. Er was voor iedereen gratis koffie, thee of limonade met een plak cake. Willem streek met de kinderen neer in de koffiecorner en zelf sloeg ik nog even een poosje aan het struinen. Ik hoopte, dat ik laarzen voor Maria zou vinden, want die stonden ook nog op m'n boodschappenlijstje. Zowaar vond ik een paar prachtige laarzen in de juiste maat. Ze zagen er als nieuw uit. Ik riep Maria om ze te komen passen. Jammergenoeg bleek toen dat de rits kapot was :-(. Wel vond ik een nog nieuwe rugzak voor Jan, een nieuw 1-persoonstheepotje voor de kadootjesvoorraad en een luistercd om de kinderen te verrassen. Als het weer dag van de Kringloop is moeten we maar wat vroeger gaan.

Vandaag staat er lekker veel keukenwerk op het programma. Maar wat er precies allemaal voor lekkers getoverd gaat worden is deels voor mij ook nog een verrassing. Wie weet blog ik vanavond nog wat budgetreceptjes en/of kookideetjes.

vrijdag 1 oktober 2010

Advertorial

Vandaag verwelkomen we twee nieuwe adverteerders op mijn blog. De eerste is voor regelmatige lezers niet helemaal nieuw meer: Atelier Constance. Constance staat met haar blog in mijn leeslijst. Sinds kort heeft Constance een . Je kunt bij haar terecht voor allerlei leuke crea-pakketjes, maar bijvoorbeeld ook voor workshops en kinderfeestjes. Constance heeft in de meivakantie voor onze Maaike een feestje georganiseerd. En dat was helemaal geweldig! Voor mensen die om welke reden dan ook geen thuisfeestje willen of kunnen geven is zoiets toch echt een uitkomst. Neem maar eens een kijkje in haar winkel. Dat is op zich al een klein feestje!

De andere adverteerder is helemaal nieuw: . Bij Versteeg Manden wordt het oude ambacht van manden maken nog volop beoefend. Manden leren maken is iets wat ook echt nog op mijn wensenlijstje staat. Ik wil dan ook vast eens een kijkje gaan nemen bij Versteeg. Versteeg Manden heeft naast de eigen, handgemaakte manden ook een enorm assortiment manden uit andere landen. Te kust en te keur en in alle prijsklassen. Heerlijk om daar eens (virtueel) rond te neuzen.

De nieuwe adverteerders zijn links van deze tekst te vinden. Je ziet er maar één tegelijk. Ze worden namelijk om en om getoond.