zaterdag 24 december 2011

De vakantie is ingeluid

He, wat verlangden we allemaal naar de vakantie! We zijn er echt aan toe om even het ritme van school en werk los te laten. Vanmorgen zijn Willem en ik naar de Kerstviering op school geweest.


De basisschoolkinderen waren vanmiddag al vrij en de vo-ers hadden ook een vroegertje. Langzaam maar zeker druppelde iedereen binnen. Vanmiddag was het gewoon even wennen: vakantie! Wat zullen we eens gaan doen? Voor mij was dat overigens geen vraag. Ik heb de hele middag aan de was gewerkt. Ik heb vanmiddag gezegd, dat ik nog 10 wassen doe voordat we dinsdagmorgen in alle vroegte hopen te vertrekken. Wat er dan nog aan was ligt is voor Trijnie, of blijft maar liggen tot ik weer terug ben. Het grote aftellen is begonnen! De kinderen moesten hun draai vinden. Er gingen er een paar naar de bieb. Jan kwam met een enorme stapel boeken thuis. Maria ging naar een jarig buurjongetje. Koos naar een vriendje. En zo vond iedereen zijn of haar weg. Vanavond hebben we de vakantie gezellig ingeluid met chocoladefondue.



We hebben vorig jaar zo'n fontein gekregen. Leuk is dat! Trijnie bracht chocola van haar werk mee, wat over was. Ook had ze de bloemen die daar pas sinds dinsdag stonden en nog heel mooi waren mee naar huis genomen. Daar kunnen we nog fijn een paar dagen van genieten. Wim, Geertje en Willem kwamen ook en het hele spul was gezellig compleet. Het eerste logeetje heeft vannacht ook al een plaatsje bij ons. En in plaats van strijken heb ik vanavond heerlijk zitten spinnen en breien. Kortom: de vakantie is genoeglijk ingeluid :-)

donderdag 22 december 2011

Een beetje gniffelen en uiensoep

Ik moet toch een beetje gniffelen hoor :-). Ik keek net even naar de statistieken en drie keer raden welke foto van het vorige logje extreem vaak bekeken is. Juist, die van de troep in de achterkamer! Er zijn dus heel veel mensen erg nieuwsgierig naar m'n troep, zeg maar :-))). En ja, die uiensoep. Gisteren heb ik er het kooknat van de uien speciaal voor bewaard. En ook de uienstukjes van het uithollen van de uien. Dit werd de basis voor de uiensoep die ik vandaag maakte. Ik deed het zo: ik pelde 3 flinke uien, sneed ze doormidden en vervolgens in halve ringen. Ik bakte de ringen in een beetje slaolie tot ze glazig waren. Daarna strooide ik er zo ongeveer 3 flinke lepels bloem over en bakte alles nog even zachtjes. Daarna roerde ik er de pan vol uienkooknat scheut voor scheut door. Ik bleef flink roeren, zodat er geen klontjes ontstonden. Ik deed er zout bij en bracht alles tot tegen het kookpunt. Intussen sneed ik de uienrestjes van gisteren wat fijner en draaide soepballetjes van een restje gekruid gehakt, wat gisteren na het vullen van de uien was overgebleven. Ik deed de uienrestjes en balletjes in de bijna kokende soep en liet alles garen. Nu is de soep klaar. Deze soep is heerlijk met bijvoorbeeld kaasbrood, of met een lepel room erdoor geroerd. Ik vind soep altijd ideaal voor tussen de middag om er oud(er) brood in te dopen. Vooral lekker met een likje roomboter erop ;-). Maar deze soep is ook erg lekker voor altijd hongerige pubers als ze uit school komen, of vlak voordat ze naar bed gaan. Heel wat beter dan vette koeken of zakken chips.

woensdag 21 december 2011

Eigen baas zijn

Als fulltime huisvrouw ben ik m'n eigen baas. Dat lijkt fantastisch, maar soms is het lastig. Niemand zegt me wat ik wanneer moet gaan doen. Dat moet ik zelf maar uitvogelen. Vanmorgen had ik iets wat me erg bezighield en ik kwam niet aan het werk. Een baas heeft daar niets mee te maken. Die kan en mag van je verlangen dat je gewoon je werk doet in de tijd die hij je ingehuurd heeft. Maar als je geen baas hebt, moet je op zo'n moment jezelf maar een schop onder je achterste geven en aan de slag gaan. Voordat ik zover was, was het al bijna 11 uur en ik moest de rest van de dag wel erg hard werken om er nog iets van te maken. Ik begon maar met de woonkamer. Eerst de voorkamer. Als de zithoek opgeruimd is, dan kun je in elk geval onverwachts bezoek ontvangen. Ik ruimde op, vulde de houtmand, de notenbak en de fruitschaal, slingerde de stofzuiger erdoor, haalde een doek over de tafel en gaf de planten water. Ziezo, dat zag er vast een stuk beter uit! Ik ging naadloos verder met de achterkamer. En als je wilt weten hoe zo'n niet-opgeruimde achterkamer er bij mij uitziet:
Je moet dan vooral niet gaan nadenken, maar gewoon gaan doen. Eerst ging ik alles op z'n plaats brengen en vervolgens slingerde ik ook daar de stofzuiger erdoor. Ik werd nog wel even in mijn werkdrift gestoord door het maandelijkse praatje met een Jehovah Getuige, die al jaren bij me aan de deur komt. Hoewel ik niet onder stoelen of banken steek, dat ik over veel dingen anders denk, heeft ze daar altijd wel respect voor en dat wil ik voor haar ook zeker hebben. De ene keer praten we even zomaar een paar minuten, maar vandaag hadden we langer werk :-). Terwijl ik de puntjes op de i zette in de achterkamer
kookte ik een grote pan melk om daar yoghurt van te maken in de hooikist. Het was half 1 voordat ik er erg in had en ik moest snel naar school. Koos, Maria en nichtje Noah zouden bij mijn zus in Dordrecht gaan spelen. Ik had dus een ritje Alblasserdam - Dordrecht v.v. te doen. Jan en Henk reden ook mee. Ik maakte een stop in Papendrecht, want Koos liep al een week met een gat in z'n schoen en Jan loopt al een paar weken op z'n zondagse schoenen. Tijd om even bij de Bristol binnen te lopen. Ik zoek dan altijd naar echt leren schoenen. Voor Jan slaagden we perfect, zij het, dat de schoenen niet afgeprijsd waren. Koos daarentegen heeft schoenen helemaal naar z'n zin en ook nog eens in de opruiming, maar het zijn geen echte leren en ik verwacht er daarom niet alles van. Maar goed. De jongens zijn weer geschoeid en snel reden we verder naar Dordrecht. Het was al bijna 2 uur, toen ik thuiskwam. Henk was in de auto in slaap gesukkeld. Hij is niet helemaal fit. Ik heb hem slapend op de bank gelegd en daar heeft hij de hele middag gelegen. Ik maakte voor Jan en mij snel een bordje broodpap. Lekker met suiker en kaneel en een handje rozijnen. Mmm!
Na het eten ging ik met de laptop naar de garage om mijn voorraadkasten na te lopen en een boodschappenlijst op te stellen. Eens per maand bestel ik alle houdbare boodschappen en dan wordt alles fijn thuis bezorgd. In een kwartiertje tijd deed ik zo m'n boodschappen en omdat ik toch op de laptop bezig was, werkte ik snel even m'n weblog bij. Even een adres in de leeslijst veranderen, een adres toevoegen en m'n laatste bijdrage aan de rubriek Mijn Geld erbij zetten. Daarna nog een paar e-mailtjes beantwoorden en met een klap ging het apparaat weer dicht. Tijd om in de keuken aan de slag te gaan. De keuken was een slagveld en er stond een flinke vaat.
Daarvoor gebruik ik warm water uit een grote pan op de houtkachel. Fijn om even lekker met de handen in het sop te gaan en alles weer schoon te maken. Om kwart over 4 was alles weer spic en span en ik vond dat wel een mooi tijdstip om vast wat aan het eten te gaan doen.
Ik wilde gevulde uien maken. Iemand vroeg me nog even een simpel receptje te posten. Nu, gevulde uien is zo'n simpel recept. Je neemt zoveel uien als je wilt, haalt er de bruine schilletjes vanaf en kook ze in ongeveer een kwartier gaar. In de tijd dat ze staan te koken maak je de vulling klaar. Vandaag was dat simpel gehakt met kruiden. De gekookte uien haal je uit de pan en je laat ze wat afkoelen. Het kookwater kan je bewaren om er later uiensoep van te maken. Je snijdt een kapje van de uien, holt ze wat uit en je doet er de vulling in. Daarna zet je de uien in een warme oven totdat je aan tafel gaat. (zie m'n bijdrage voor Mijn Geld).
Voordat ik daarna de aardappels ging schillen, schreef ik nog snel de laatste kerstkaarten, zodat die voor vijven op de post konden. Hans ging ze wel even posten. Ik schilde en kookte aardappels en warme een restje vlees en jus op. Voor het toetje maakte ik een grote schaal fruit klaar, gedeeltelijk vers, gedeeltelijk uit de weck.
Om 6 uur kon iedereen aanschuiven en we aten onze buikjes rond. Na het eten heb ik lekker een kwartiertje m'n ogen dicht gedaan op de bank. In die tijd was de tafel afgeruimd en had Willem de afwasteil al laten vollopen. Ik pakte de theedoek en samen wasten we het vaatje weg. De kinderen zorgden ervoor, dat de kamer weer netjes werd en de fietsen in de schuur kwamen. Zo waren we eens lekker vroeg klaar. Even over zevenen stond ik achter de strijkplank. Want ja, dat was er vandaag nog bij ingeschoten. Behalve een koffiepauze met een toertje breien heb ik aan 1 stuk stug door gestreken tot 10 uur. Toen vond ik het welletjes. Ik heb alleen nog twee wassen opgehangen en er twee uit gesorteerd. De start was dan wel sloom, maar het werk is nog aardig voor elkaar gekomen gelukkig. Ook zonder baas :-)

Plaatjes van dingen waar ik blij van ben

De kerstroos op de tuintafel vind ik ontroerend schoon. Het houthok erachter wordt al best leeg. Maar geen nood. Er is nog een groot houthok vol hout voor deze winter. En daarbij ligt er ook nog een 40 kuub hout om te verwerken voor komende winters. We genieten enorm van onze houtgestookte cv-haard. Ook het ovengedeelte gebruik ik steeds meer. Zaterdag heb ik er een haas heerlijk in gaar gestoofd. En gisteren heb ik chocolade-kokos muffins erin gebakken. Alleen brood waag ik me nog niet aan. Dan wordt het domweg veel te warm in huis, doordat ik de oven te lang te heet moet stoken. Misschien strakjes als het wat kouder wordt..
En nog zo'n mooie Helleborus. In een zinken pot in onze kale tuin.
En kijk, nu lukt het al beter om een bloem te fotograferen. M'n bloeiende Rozemarijn.
Wat een verrassing! Vandaag lagen er voor het eerst sinds vorige week weer TWEE eitjes in het leghok. M'n zieke kip wordt vast weer beter!
Ze ziet er ook al een stuk vrolijker uit!

maandag 19 december 2011

Stiekum breien ;-)

Mijn dag begon heerlijk vroeg. Ik vind het altijd fijn, om 's morgens nog even alleen te zijn. Om zonder geluiden om me heen zomaar stilletjes aan het werk te gaan en ondertussen m'n gedachten te laten gaan. Ik begin de maandagmorgen altijd met het aanzetten van m'n twee wasmachines. Die heb ik zaterdags al gevuld en ik hoef dus alleen maar het wasmiddel erbij te doen en de knop in te drukken. Zodra de machientjes hun werk gaan doen ben ik helemaal up & running. Ik ruim wat op in de huiskamer, kijk even in m'n mailbox en op m'n weblog, loop m'n prioriteitenlijstje na en ga aan de slag. Tot een uur of 6 ben ik alleen, daarna begin ik zachtjesaan met het wekken van kinderen. Er zijn er altijd wel een paar bij, die aangegeven hebben, dat ze er vroeg uit willen. Bijvoorbeeld om nog wat aan hun schoolwerk te doen. Om kwart voor 7 heb ik de ontbijttafel gedekt en gaan we met z'n allen aan tafel. Tot half 9 is het dan een drukte van belang. Willem en Trijnie moeten naar hun werk, Leendert die voor een paar weken bij een timmerbedrijf werkt wordt opgehaald, Dirk moet naar school of gaat naar z'n kantoor, Hans en Maaike gaan naar school in Rotterdam en ook Koos, Maria, Jan en Henk moeten zich klaarmaken voor school. Voor hen leg ik de kleren klaar, vul bekers en pauzebakjes, kam haren, maan tot wassen en tandenpoetsen en eindelijk zit ik dan op de fiets om Henk weg te brengen. Als ik thuis kom heb ik altijd de neiging om even te gaan uitpuffen, maar ik kan beter direct aan de slag gaan. Anders komt m'n programma niet klaar. Vandaag heb ik vooral veel opgeruimd en daarna klusjes van m'n lijstje afgewerkt. Het lijstje met dingen die ik af moet hebben, voordat we DV volgende week op vakantie gaan. Er kwam zomaar nog een leuk klusje tussendoor: een breiwerkje opzoeken. Ik dacht, dat ik ooit ergens gelezen had, dat je geen metalen breinaalden mee mocht nemen in het vliegtuig. Maar Ellen hielp me uit de droom: het mag wel, maar niet in je handbagage. Ik had al iets in m'n hoofd en ik wilde er geen gras meer over laten groeien om eea voor de dag te halen. Maria heeft zo'n echt deftige, zondagse jas voor naar de kerk. Maar die is nogal dun. Daarom wilde ik een omslagdoek of iets dergelijks voor haar maken. Ik had het idee, dat ik de perfecte kleur in mijn wolvoorraad moest hebben. En ja, na enig zoeken vond ik de wol. Prachtige rodekool-kleurige wol, vorige jaar van Marion, van Anderson Cottage, gekregen. Ik zocht op www.garnstudio.com naar een mooi patroontje en vond er een van een mooi, simpel schouderwarmertje. De deze zomer bij de Wibra gekochte rondbreinaald kon ook meteen uit de verpakking gehaald worden en klaar was ik. Nu moet je niet denken, dat ik die spulletjes braaf in een tasje heb gestopt en netjes heb bewaard voor op vakantie. Nee, Teunie kon het niet laten snel, snel, op de drukke maandag een beginnetje te maken :-).Stiekum zeg maar! He, wat is dan heerlijk om weer wat op de naalden te hebben staan! Vanmiddag heb ik een deel van m'n folderwijk gedaan. Het was koud, maar toch wel lekker om buiten bezig te zijn. Terwijl ik door de Wervel liep bedacht ik hoe ik daar van de zomer liep te zweten. Wat is dit jaar toch ook weer vreselijk snel omgevlogen! Nadat ik Henk uit school heb gehaald ben ik naar de Welkoop gereden. Henk vindt het altijd zo leuk om mee te gaan. Dan wil hij natuurlijk even bij de dieren kijken. Ik heb een flinke voorraad kippenvoer, zaagsel en stro voor de cavia's en een pot guppenvoer gekocht. Ook iets wat op m'n lijstje stond en wat nu afgevinkt is. Vanavond was er de kerstvertelling in de kerk. Trijnie bleef bij Henk en met de rest zijn we naar de kerk geweest. De kinderen kregen na afloop volgens traditie een boek. Kunnen ze fijn lezen. Nu moet er nog een klein deeltje van m'n programma afgewerkt worden: 1 was ophangen en 1 wasmachine vullen. En dan hopen we morgen weer de gezondheid te krijgen voor een vervolg van het afwerken van m'n lijst. En ja, als schoonmama morgenmiddag komt koffiedrinken, ligt m'n breiwerkje vast klaar :-)

vrijdag 16 december 2011

Kerstroos en Rozemarijn

Wat zou nu de overeenkomst kunnen zijn tussen een Kerstroos (Helleborus) en Rozemarijn? Wel, dat deze twee planten op dit moment allebei staan te bloeien op m'n tuintafel! Dat de Kerstroos nu bloeit is normaal. Maar bloeiende Rozemarijn in December is op z'n minst opmerkelijk. Ik heb er een foto van gemaakt en ga straks eens uitvogelen hoe ik die kan plaatsen. Er is het eea veranderd bij Blogspot.
Hier is de foto dan. Jammergenoeg heb ik geen macrolens om van die bloemetjes een close-up te maken. Of misschien kan dat trouwens wel met m'n toestel, maar weet ik niet hoe :-). Maar je kunt evengoed de kleine paarse bloemetjes van de Rozemarijn wel zien. Die kerstroos kocht ik vorige week. Je kunt ze overal kopen voor 10 euro per stuk. Dat zou ik er niet aan uitgeven, hoe mooi ik zo'n plant ook vind. Maar vorige week liep ik een soort planten-outlet in Papendrecht binnen en zag ze daar staan: 3 stuks voor 5 euro!! Toen kon ik het niet laten drie van die prachtige kerstrozen mee te nemen :-)

Schoonmaakster en kippenverpleegster

M'n ochtendje was weer verre van saai :-). Ik verbaas me er al langer over, dat veel vrouwen van mening zijn, dat ze buitenshuis moeten werken om zich te kunnen blijven ontwikkelen. Ik werk al 25 jaar niet meer buitenshuis, maar mijn ontwikkeling heeft toch heus niet stil gestaan.

Vanmorgen had ik eerst de functie van schoonmaakster. Afijn, dat is allemaal niet zo spannend natuurlijk. Schoonmaken is schoonmaken. Toch is het ene schoonmaakklusje leuker dan het andere. Vanmorgen maakte ik het kantoortje van Dirk schoon. Sinds een maand of twee huurt hij een kantoorruimte, waar hij z'n werkzaamheden voor z'n eigen bedrijf doet. Ik was blij, toen hij die ruimte kon huren, want op z'n slaapkamer was het haast geen doen meer. Al die apparatuur en dan ook nog eens werken op de gekste tijden ('s nachts bijvoorbeeld, als er een klus af moet) en af en toe had hij er ook zakelijke besprekingen. En dat is toch eigenlijk geen potje, als je klanten op een overvolle slaapkamer moet ontvangen. Die kantoorruimte is dan ook een verademing. Eens in de twee weken ga ik er even anderhalf uur heen om er een stofzuiger en een poetslap door te jagen, het toilet te boenen en de vuilnis af te voeren. Leuk hoor, een kantoor schoonmaken. Daar heb je eer van je werk en als je de deur achter je dicht trekt heb je echt het gevoel iets helemaal af te hebben. Dat is thuis wel anders en dus vind ik die schoonmaakklus op Dirk z'n kantoor leuk :-)



Mijn verdere ontwikkeling vandaag had alles te maken met een zieke kip. Een van m'n kippetjes heeft sinds gisteren een dikke krop en ze tiert ook niet zo. Dus ben ik maar eens aan het googlen gegaan om te kijken wat ik er aan kan doen. Behalve allerlei adviezen over een passend dieet kwam ik ook steeds tegen, dat ik de krop moest masseren. Ok, ook daar maar eens de ins en outs van opgezocht en aan de slag. Zo heb ik er zomaar een professie bij geleerd en was ik kippenverpleegster. Hopelijk gaat het goedkomen met m'n kippetje. Ik ga steeds even bij haar kijken en vind het zo naar, zo'n zieke kip!

donderdag 15 december 2011

Brood bakken en een andere bakkerij

Even een snel berichtje tussendoor. Eigenlijk 'mag' ik helemaal niet achter de computer, want er ligt nog veel te veel werk. Daarom maar even snel, snel :-).

Vorige week was mijn meel op. Wij kopen normaal gesproken altijd 50 kilo meel tegelijk en dan kan ik wel een maand of twee vooruit. Vaak zie ik het op tijd aankomen dat ik door m'n voorraad ben en dan kan Willem een bezoekje aan de molen vaak wel combineren als hij er toch langsrijdt. Maar nu was dat niet het geval en zelf had ik het ook te druk om heen en weer naar Rotterdam te rijden. Geen nood. Willem vond toch al, dat ik het veel te druk had en had gezegd, dat ik maar een poosje brood moest kopen. Dat leverde heel wat commentaar aan tafel op, want gekocht brood vinden ze hier niet lekker en het vult ook totaal niet. Mij beviel het om een andere reden niet: wat is gekocht brood vreselijk duur (geworden)!! Het allergoedkoopste brood vinden we echt niet te pruimen. Daar zijn we gewoon veel te veel voor verwend;-). Dus kocht ik het wat duurdere brood in de supermarkt. Dat kost al snel zo'n 1,50 per brood. En wat is nu helemaal 1 brood met een groot gezin. Wij gebruiken er wel drie op een dag. Zaterdag zijn we dus maar snel naar de molen gereden voor een nieuwe voorraad meel. Ik moet zeggen, dat dat ook iedere twee maanden duurder wordt. Voor een zak van 25 kilo betaal ik nu ruim 25 euro. In een paar jaar tijd is dat zeker 30 procent duurder geworden!! Ik ben toch nog maar weer eens aan die broodbakkerij gaan rekenen. De uitkomst is verrassend: brood bakken is lonender geworden dan een aantal jaar geleden. Kijk maar eens:

Nodig voor een brood van circa 1250 gram:
500 gram volkorenmeel (55 cent), 250 gram goedkope bloem uit de supermarkt (10 cent), een eetlepel gedroogde gist (7 cent), een scheutje zonnebloemolie en een lepel bakkerszout (13 cent) en 450 gram water. Totaal komt zo'n brood dan op 85 cent. Een brood uit de winkel weegt maar 800 gram. De kwaliteit die een beeeeeetje in de buurt komt kost 1,50. Omgerekend naar het gewicht van zelfgebakken brood is dat ongeveer 2,30. Zo bespaar ik op 1 brood al 1,45!! De stroomkosten van de oven en de deegkneder laat ik dan even buiten beschouwing. Sowieso is dat niet zo veel en als je brood in de supermarkt koopt heb je vaak weer andere kosten, zoals vervoer of bewaren in de vriezer.
De grootste besparing zit echter niet eens in de kale broodkosten. Die zit in het beleg! Winkelbrood vult namelijk veel en veel minder en dus worden er heel wat meer sneetjes gegeten (en belegd!) dan wanneer we zelfgebakken brood eten. Een snee zelfgebakken brood is gewoon groter en zwaarder, zelfs wanneer je de sneetjes normaal (niet dik dus) afsnijdt. Ik heb voor de grap eens een snee zelfgebakken brood en een snee winkelbrood gewogen. Een snee zelfgebakken brood is bijna twee keer zo zwaar. Geen wonder dat dat beter vult :-).
In mijn zelfgebakken brood zit dan ook nog eens geen goedkoop varkensvet, broodverbeteraar, gebrande mout of wat dan ook. Het bevat alleen goede ingrediƫnten. Dat geeft een goed gevoel.
Ik heb m'n bakkerijtje maar weer snel geopend :-)





Als je in het zoekschermpje rechts bovenin 'brood bakken' intikt, vind je een heel uitgebreide beschrijving van hoe ik brood bak.


Maar er is nog iemand met een bakkerijtje. Geen bakkerijtje waar brood gebakken wordt, maar waar persoonlijke powerpoints worden gemaakt. Ditty maakt deze powerpoints op maat. Eventuele opbrengsten gaan naar het goede doel. Neem maar eens een kijkje op: dickysppsbakkerij.blogspot.com

dinsdag 13 december 2011

Een tandje erbij

Vorige week heb ik er een tandje bijgezet, om door m'n werk heen te komen. Er was zoveel blijven liggen in de feestelijke week daarvĆ³Ć³r. Ik heb me zo´n beetje een week lang afgesloten van de buitenwereld, inclusief blog en email, en heb me een slag in het rond gewerkt.
Zoals altijd als ik het druk heb met andere dingen dan mijn huishouden, was de was en de strijk sowieso flink achterop geraakt. Je moet weten dat ik normaal gesproken iedere dag, behalve zondag, zo´n kleine twee uur met de was bezig ben. Uitsorteren, wassen in de machines doen, natte was ophangen, droge afhalen, strijken, vouwen en in de kast leggen. Als ik een dag oversla houdt dat in, dat er de volgende dag voor vier uur waswerk ligt. En zo kan het gebeuren, dat als je Ć©ven niet oplet, je zo ongeveer bedolven bent onder de was.



Maar nu ben ik fijn weer helemaal bij! En dat wil ik zo de komende weken wel even houden ook. Want ja, onze zilveren bruiloft heeft inderdaad nog een staartje, zoals Janneke schreef. Het is al lang geleden, in februari, bekokstoofd. Ellen en Marco, onze vrienden in Zwitserland, hadden bedacht om ons een paar dagen vakantie in Zwitserland aan te bieden vanwege ons jubileum!! Trijnie werd in het complot betrokken, want die zou dan thuis de boel draaiende houden en moest dus vakantie van haar werk hebben. En nu is het bijna zover. In de week tussen Kerst en Oud en Nieuw gaan Willem en ik voor het eerst van ons leven sƔmen op vakantie! En dan ook nog eens vliegen, wat ik nooit heb gedaan Ʃn in een hotel logeren, wat ook nieuw voor mij is. Je snapt wel dat ik de nachtjes echt aan het aftellen ben! Maar een tikje nerveus ben ik ook wel, hoor. En daarom wil ik er in elk geval voor zorgen, dat ik de boel hier zo netjes mogelijk achterlaat. De was moet bij zijn, de boel aan kant, boodschappen in huis en nog 101 dingen meer.

De tuin was ook nog steeds niet winterklaar. Het is maar goed dat er niet zo vroeg sneeuw en vorst is als vorig jaar. Leendert heeft me vorige week fijn geholpen. Alles wat nog gesnoeid moest worden is gesnoeid, de beukhaag is weer netjes, het maanlandschap in de voortuin is geegaliseerd, de rommel en de bladeren opgeveegd, de bolletjes zitten in de grond en de aarde is netjes afgedekt met een laagje turfmolm. Wat dat betreft kan de winter komen!



Verder had ik het vorige week ook nog eens enorm druk met gesprekjes op scholen. Vijf gesprekken in drie dagen, verdeeld over twee scholen. Wat gaat daar veel tijd in zitten! Maar nu lijkt alles weer op de rails te staan. Alleen wachten ons op korte termijn nog wat gesprekjes met en over Leendert. Hij gaat van vmbo4 naar mbo2, want hij wil timmerman worden. Er moet nog een toelatingsgesprek komen en ook een gesprek op zijn leerplek. Hopelijk gaat dat nog lukken voor de kerstvakantie, zodat hij in het nieuwe jaar meteen op z´n plek zit.

Zaterdagmiddag ben ik trouwens door Willem uit m´n werk gesleurd. Hij was een beetje chagrijnig, dat ik op zaterdag nog zo hard liep te sjouwen. En hij had vast gelijk. We zijn er daarom fijn even uit geweest. Eerst naar de molen op Terbregge om meel in te slaan. We kopen dat altijd met 50 kilo tegelijk. Dan kunnen we even vooruit. Daarna reden we naar de markt in Rotterdam. Het was heerlijk, maar wel ijskoud. Vooral Jan en ik hadden echt last van de kou. We zijn echte koukleumen. We deden wat inkopen en Willem trakteerde op warme gebakken vis. Mmm, wat is dat toch lekker!

We reden terug naar huis, zetten daar de kinderen uit de auto en reden samen nog even naar Papendrecht, naar van Os, om onze AGF inkopen te doen. De aardappels zijn in deze tijd van stamppotten niet aan te slepen! Ik kocht 45 kilo en daar kunnen we weer twee weken mee vooruit. Af en toe eten we ook wel rijst of macaroni of zo. Vorige week had ik een maaltijd met rijst die erg in de smaak viel. Ik had kippenlevertjes gebakken met paprika en ui. Samen met witte rijst, champignonsaus en kerriesaus was dat een succesnummer. Om het te weinig aan groenten in deze maaltijd te compenseren had ik er een fruitsalade als toetje bij gemaakt.



Behalve aardappels kochten we appels, stoofperen, handperen, groenten en fruit. Van Os had nog een leuk extraatje. Een partijtje cranberries die gedeeltelijk zacht geworden waren en dus snel verwerkt moesten worden. Geen probleem! Cranberrie compote vinden we heerlijk. En zeker bij de twee hazen die we pas kregen. Maar ook bij de zondagse rollade smaakte het uitstekend. Wat een verwennerij.

Ik was nog wel even bezig met uitladen toen we thuiskwamen. Wat een hoeveelheden draai je er met zo´n koppel toch door. Ik merk het ook aan mijn maandboodschappenlijstje. Dat behoeft zo langzamerhand toch enige uitbreiding wil ik niet aan het einde van de maand mijn hand op een lege plek slaan. Vooral de pubers eten je de oren van het hoofd.

Zaterdagavond heb ik dan eindelijk mijn spinnewiel weer eens ter hand genomen. Daar had ik nu al zĆ³ lang zin in. Ik had al met Pinksteren heerlijk zachte Alpacawol van een bloglezer gekregen om eens uit te proberen. En dat wachtte maar en wachtte maar. Maar nu ben ik echt in de ban van de spinnerij. Ook gisterenavond zat ik achter m´n wiel. En aangezien het gisteren niet lekker ging, heb ik ook de kaardenmolen maar eens van zolder gehaald om de wol te kaarden. Dat was leuk hoor. De jongens wilden om de beurt maar al te graag draaien en knippen en wol eraf halen. Ik kon op m´n gemakje achter m´n wiel blijven zitten.

Voor nu staat me echter wat anders te doen. Eerst nog m´n folderwijk afmaken en daarna gewoon wassen en rommel opruimen en brood bakken en koffie drinken met schoonmama en koken. Ik hoef me vandaag alweer niet te vervelen. De kinderen zijn trouwens gisteren direct met de Nieuwjaarskaartjes langs de deur gegaan in hun folderstraten. Koos omdat hij zo heel graag een bepaald horloge wil hebben en Maria omdat ze hoopte met haar fooitjes een klimles bij elkaar te vergaren. En ja, ze hebben allebei het bedrag waarop ze hoopten opgehaald en zijn de koning te rijk. Waar ik stiekum wel verontwaardigd over was, is, dat iemand Maria gewoon wat dollarcentjes in de hand gedrukt heeft. Hoe kom je op het idee. Gelukkig is Maria er zelfs nog blij mee, met dat Amerikaans geld, zoals ze dat zegt.

Ik ben deze week vooral heel wat uurtjes zoet met de administratie. Ook die moet bijgewerkt zijn, voordat we naar Zwitserland gaan. En raar genoeg is dat een klusje dat ik altijd zo lang mogelijk voor me uitschuif, terwijl ik er, als ik eenmaal bezig ben, best plezier in heb. Een mens zit toch maar wonderlijk in elkaar.

zaterdag 3 december 2011

Onze zilveren bruiloft



Wat een fijne dag hebben wij gisteren beleefd! We lopen er nog de hele dag van na te genieten. Alle kinderen hadden vrij van werk en school. We hadden daarom afgesproken, dat we ´s morgens lekker op ons gemakje zouden doen. Een beetje uitslapen en daarna een gezamenlijke brunch. Het liep allemaal een beetje anders. Uitslapen kreeg ik met geen mogelijkheid voor elkaar. Vanaf een uur of 7 lag ik klaarwakker in bed. Er spookte van alles door m´n hoofd wat ik nog wilde en moest doen. Ik ben toen maar stilletjes het bed uitgepiept.

Beneden wachtte er een verrassing. Trijnie had ´s nachts de boel versierd met slingers en ballonnen. Wat zag het er allemaal feestelijk uit!
Ik ging snel aan het was vouwen. Er lag nog een flinke stapel strijkgoed wat ik de vorige avond, na de kerkdienst, had gestreken, maar wat nog niet gevouwen was. Terwijl de tafel langzaam volraakte met stapeltjes was stopte er een auto voor de deur. Daar kwam mijn zus met een grote ontbijtmand binnen! Ik moest weer terug in bed! Dat was geen enkel punt. Willem lag nog lekker te snurken, maar moest er nu toch ook aan geloven. Tijd voor ontbijt. En wat voor een ontbijt. Er was echt aan van alles gedacht. Lekkere warme broodjes en croissants, vers sinaasappelsap, iets met bubbels, thee, twee gekookte eitjes, zelfs het zout was niet vergeten, allerlei luxe beleg en daarbij kwam er ook nog een kado te voorschijn. Behalve voor het ontbijt hadden mijn zussen en schoonzus ook voor een prachtig rood/wit geruit tafellaken gezorgd bij Bellebien vandaan. Een tafellaken dat groot genoeg is voor onze drie meter lange eettafel. Echt heel mooi!

Afijn, we dachten lekker rustig en romantisch met z´n tweetjes op bed te ontbijten, maar dat liep anders. We hadden ons nog maar net geinstalleerd of daar kwamen vier kinderen de trap op. Er was een ruzietje en dat moest beslecht worden. Nou ja, de kwajongens moesten maar aan het voeteneinde van ons bed plaats nemen. Dat vonden ze echt niet erg! We deelden uit de royale mand en zo werd het dus een familie ontbijt.

Tijd om de broodkruimels uit ons bed te vegen was er niet. Er moest nog zo heel veel gebeuren. Willem ging aan de slag met de brunch voor de kinderen en daarna deed hij de vaat. Intussen legde ik de kleding voor de kinderen klaar en ging zelf in bad en me aankleden. De deurbel stond niet stil. Mijn oom kwam twee krentenbroden in de vorm van een 2 en een 5 brengen. Speciaal voor ons door de bakker gebakken! Er kwamen bloemen en nog meer bloemen. Er kwam een postpakje en een enorme stapel kaarten.

Tussendoor vloog Dirk nog even snel naar de kapper en sjeesde ik met Leendert naar de schoenenwinkel voor nieuwe schoenen, want hij had alleen nog maar schoenen met een gat. Toen we terugkwamen waren Wim, Geertje en Willem gearriveerd. Zij hadden het kado bij zich, wat we namens alle kinderen kregen. Al meer dan een jaar geleden hadden wij twee mooie schildersdoeken gekocht, maar die waren nog altijd niet ingelijst. De kinderen hebben ze bij een lijstenmakerij prachtig laten inlijsten. Wat een aanwinst in onze huiskamer! Wim had z´n boormachine meegenomen en onder toeziend oog en begeleidend commentaar van de hele familie werden de schilderijen meteen opgehangen. Er was ook nog een mooie, ingelijste foto van Wim, Geertje en Willem. Dat was het kado dat kleine Willem ons mocht geven. Zo lief.

We gingen aan de slag om de huiskamer in te richten voor de koffievisite die ´s middags zou komen. Willem had klapstoelen uit de kerk geleend en we maakten een grote kring. Terwijl ik grote kannen koffie ging maken en de taarten ging aansnijden kleedde Trijnie de kinderen aan en kamde hun haren. De tijd vloog om.



Precies om half 3 waren we klaar en precies om half 3 arriveerden de eerste gasten. Alle brussen en aangetrouwde brussen, onze ouders en enkele goede vrienden waren uitgenodigd om deze dag met ons te vieren. De kamer stroomde vol. Het paste allemaal net met zo'n mannetje of 40. Trijnie en Geertje voorzagen de gasten van koffie, thee en taart en Willem en ik werden overladen met felicitaties, goede wensen en kado´s.

Om half 4 zetten we koers naar molen Kyck over den Dyck in Dordrecht. Voor wie het wilde was er de mogelijkheid om de molen te bezichtigen. Wie niet wilde, of de klauterpartij tot aan de zevende zolder niet zag zitten kreeg gelegenheid om een kopje koffie te drinken.
De meesten gingen mee naar boven. We kregen een rondleiding door een deskundige, die enorm enthousiast en uitgebreid vertelde over de molen vroeger en nu.



Kyck over den Dyck is een molen waar nog iedere zaterdag graan wordt gemalen. De kinderen mochten aan een kleine handmolen draaien om wat graan tussen twee stenen te malen. Vanaf de omloop van de molen hadden we een fantastisch uitzicht over de stad en de rivier.



Toen we allemaal weer beneden waren was het tijd voor een drankje. We verspreidden ons over de begane grond en de eerste verdieping. Overal kon je aan een tafeltje gaan zitten of staan en iedereen maakte met iedereen een praatje. Op een gegeven moment vroeg Willem even ieders aandacht. Hij wilde mij namelijk een kado overhandigen. De hele week al had hij me nieuwsgierig gemaakt. Hij had een kado voor me gekocht!! Dat alleen al is best bijzonder, want Willem is normaal gesproken niet zo'n kadootjes-man. Maar nu had hij toch echt iets heel bijzonders. Na en grap en een grol kwam Leendert daar met het kado aan: een splinternieuwe fiets! Mijn mond zakte open. Dit was echt compleet een verrassing. Ik reed al jarenlang op een rammelbakkie, maar geen haar op m'n hoofd had er ooit aan gedacht, dat ik weleens aan iets beters toe was. Wat ik nu heb gekregen is fantastisch. Een heel mooie, degelijke Batavus fiets met wel acht versnellingen. Ik ben nog steeds niet bekomen van de schok ;-).

Langzaam maar zeker kwam het buffet vol te staan met heerlijk eten en om kwart voor zes kregen we het sein dat we konden beginnen. De maaltijd was genoegelijk. We genoten van het lekkers en van elkaar.



De kinderen zongen ons enkele psalmen en liederen toe, Willem speechte, mijn vader speechte en Dirk had een foto-impressie in elkaar gedraaid die op een groot scherm werd vertoond. Het was zomaar zo warm en gezellig en fijn. Voor zulke rijkdom zijn geen woorden. Het is een glanzende herinnering aan de mijlpaal die we mochten bereiken.

Zoals ik al schreef: we hebben vandaag nog de hele dag nagenoten. De foto's en video bekeken, nog weer een hele berg post ontvangen, bezoek gehad namens de kerk. Het is bijna teveel. We hebben nog lang stof tot napraten.

Graag willen wij ook alle bloglezers bedanken, die mailtjes, kaarten en attenties stuurden. We hebben het als een warme deken ervaren en vinden het heel, heel bijzonder!

donderdag 1 december 2011

Jarig Jetje

Gisteren was Maria jarig. Tien jaar is ze geworden, mijn kleine prinses. Wat een heerlijke leeftijd. Ze heeft zo onbekommerd genoten van haar verjaardag. Ze wilde erg graag Playmobil voor haar verjaardag. Samen met haar vriendinnetje speelt ze daar echt uren mee. Zo leuk! Ze wilde graag de basisschool. Die is in de aanbieding bij Blokker: van 100 euro voor 70 euro. En vorige week dinsdagavond ging daar op de speciale koopavond nog eens 15 % vanaf. Toen had ik hem voor nog geen 60 euro. Ons verjaardagsbudget is 50 euro voor het grote kado van papa en mama. Daarom hebben Dirk en Trijnie meebetaald en kon Maria's grote wens in vervulling gaan. Gisterenmiddag hebben Hans en Maaike geholpen met het opzetten. Dat was een grote klus. Volgens de informatie op de doos moest dat wel 90 minuten in beslag nemen. Maar hier stond de school pas na twee uur noeste vlijt in elkaar en kon het spelen fijn beginnen.

Op school mocht Maria natuurlijk trakteren. Ze wilde graag chocolade-banaan muffins uitdelen. Voor de zekerheid heb ik er ook nog maar appel-kaneel muffins bij gedaan. Wat rook het lekker, toen ik Maria met de schalen naar school bracht.

Eigenlijk wilde ik 's morgens gaan taarten bakken voor de visite die 's middags zou komen. Maar het is deze week zo druk, dat Willem zei, dat ik die taarten maar eens gewoon moest gaan kopen. Het voelde wel raar. Het is echt jaren geleden, dat ik taarten kocht. En toen ik voor de toonbank van de Hema stond om een keuze te maken, moest ik echt iets overwinnen. Wat een geld. Een gemiddelde taart kost 8 euro. Als je er dan 3 nodig hebt...Maar denkend aan hoeveel uren het me zou kosten om alles zelf te bakken heb ik de knoop ferm doorgehakt en niet alleen taarten gekocht voor Maria's feest, maar ook taarten besteld voor ons 25-jarig huwelijk. Nu is het toch wel een fijn gevoel, dat dat allemaal geregeld is en ik er geen werk meer aan heb.

Maria vond het trouwens jammer. Die vroeg of ik toch nog een kwarktaart wilde maken :-). Ik heb haar beloofd, dat ik die dan maak voor als ze haar vriendenfeestje geef.

's Middags is er veel visite geweest en Maria is heerlijk verwend. Vanmiddag uit school wil ze fijn met haar nieuwe speelgoed spelen.





Voor mij is het vandaag een drukke dag. Ik wil alles netjes en in orde hebben voor morgen. Ook moet ik nog op stap voor de verjaardagskadootjes voor Wim en Geertje. Vanmiddag komt de kapper voor de 6-wekelijkse knipbeurt. Dat geeft ook altijd de nodige drukte. En vanavond is er een kerkdienst waar we met z'n allen naar toe willen. Werk aan de winkel!

zaterdag 26 november 2011

Administratie en feestelijkheden

Vanavond hebben we aan de administratieve kant van de boekenverkoop gewerkt. We hebben alle betalingen nagelopen. Sommige mensen krijgen nog een paar eurootjes van ons terug. Dat willen we in de loop van volgende week rondmaken. Van andere mensen krijgen wij nog geld. Wie boeken heeft besteld en ze nog niet heeft betaald, vragen wij vriendelijk het bedrag zo spoedig mogelijk over te maken. Dan kunnen wij het boek wat dat betreft dichtdoen :-)

Volgende week staan ons heel wat feestelijkheden te wachten. Op woensdag hoopt Maria haar 10e verjaardag te vieren. Op donderdag is het Wim z'n beurt. Die hoopt 23 te worden. Vrijdag is het onze 'grote dag'. Dan vieren we onze zilveren bruiloft! De week wordt netjes afgesloten met Geertjes 23ste verjaardag op zaterdag. Alles uiteraard bij leven en welzijn. Ik heb er gewoon kriebels van in m'n buik!

UPDATE: er zijn nog 35 mensen die niet hebben betaald. Hopelijk zijn dat er snel minder. Als ik al die mensen handmatig moet gaan herinneren gaat daar zoveel tijd in zitten...

donderdag 24 november 2011

Restverwerking

Er wordt in de Nederlandse huishoudens nog steeds enorm veel voedsel weggegooid. En dat terwijl er toch al jarenlang aandacht gevraagd wordt voor deze grove vorm van verspilling.
We kennen allemaal de oorzaken wel. Vaak wordt er teveel ingekocht, belandt iets een beetje achterin de koelkast of voorraadkast en voor je het weet is het product over de datum.
Maar wacht even! Als een product over de houdbaarheidsdatum is, wil dat nog niet zeggen, dat je het niet kunt eten hoor! Als je gewoon je ogen en je neus gebruikt om te bepalen of voedsel nog goed is en je vergeet die voorgedrukte houdbaarheidsdatum, dan blijkt er nog heel veel voedsel prima te eten zijn. Ook al is de houdbaarheidsdatum officieel allang overschreden. Stop maar met het lezen van de lettertjes en vertrouw op wat je ziet en wat je ruikt.
Een goed inkoopbeleid en het negeren van voorbedrukte houdbaarheidsdatums voorkomen dat heel wat voedsel in de kliko beland.

Een ander middel in de strijd tegen voedselverspilling is er Ć©Ć©n die wat creativiteit vraagt. Ik heb het over restverwerking. Wat doe je nu met die ene aardappel, dat kleine bakje groenten, die halve boterham enzovoorts.
Leuk onderwerp om eens over te schrijven, dacht ik van de week, toen ik een preitaart maakte van een restje prei. Maar nu ik eenmaal achter de laptop zit buitelen de ideetjes door mijn hoofd. Want o, wat is er enorm veel leuks en lekkers klaar te maken met al die kleine restjes!! Ik zou er wel een boek mee kunnen volschrijven!

Vandaag houd ik me echter maar aan het doorgeven van het taartideetje. Anders zit ik vanavond nĆ³g achter de laptop en komt er van m'n huishoudplannetjes niet terecht.

De basis voor een lekker groententaartje is gewoon een restje groente. Dat kunnen best twee soorten zijn, als ze maar combineren. Zelf houd ik van een beetje pittige groenten voor in een taart. Worteltjes en spercieboontjes vallen bijvoorbeeld af. Maar prei, spitskool, witlof etc. zijn wat mij betreft geschikte groenten. De hoeveelheid groente die je hebt bepaalt de maat van je taart. Van de zondag gegeten gestoofde prei had ik nog een aardig schaaltje vol over. Genoeg om behoorlijke taart te maken. Ik gebruikte een vorm met een doorsnede van 26 cm.

Het restje groenten ga je een beetje oppeppen. Je roert er bijvoorbeeld een glazig gebakken gesnipperd uitje door, of een restje kruidenboter, of wat knoflook, een gesnipperde paprika, een in stukjes gesneden tomaat of wat dan ook. Laat je fantasie maar gerust de vrije loop!

Laat een paar plakjes diepvriesbladerdeeg wat ontdooien en bekleed hiermee de taartvorm. Ik gebruikte voor de preitaart vijf plakjes. Prik met een vork gaatjes in het deeg.

Breek vijf eieren boven een kom, doe er 200 ml. slagroom bij en kluts het door elkaar. (Hoeveelheden aanpassen als je een kleine taart maakt). Voeg naar smaak wat zout, peper en eventueel kruiden toe. Roer het ei-roommengsel door de groenten en schep het geheel in de met bladerdeeg beklede bakvorm.
Strooi eventueel wat geraspte kaas erover, of wat broodkruimels met een klontje roomboter, of een restje brie in plakjes, of wie weet heb je nog wel een paar vergeten plakjes ham of ontbijtspek. Blijven fantaseren!

Schuif de taartvorm nu in de oven en bak de taart in een half uurtje op 200 graden gaar en bruin.





Eet smakelijk
(enne: goed gevoel toch, om weer een groenterestje van de kliko te hebben gered?)

vrijdag 18 november 2011

kippen voor de regio Garderen

Morgen hopen Willem en ik in Garderen te zijn om kippen om te ruilen. Mocht er iemand daar in de regio interesse hebben in vier mooie, jonge, bruine legkippen, dan willen we ze graag brengen en hoeven ze geen terugreis meer te maken. Ze kosten slechts 6,00 euro per stuk, wat een echt koopje is.

donderdag 17 november 2011

Wat was dƔt leuk!!!

Vorige week vrijdag hadden de basisschoolkinderen zomaar een dagje vrij. De juffen en meesters hadden een studiedag. Zo'n vrije dag buiten alle vakanties om is echt ideaal om een leuk uitstapje te maken. Waar het normaal (= op zaterdagen en in de vakanties) steendruk is, daar is het op zo'n dag heerlijk rustig.

Al heel lang had ik een uitstapje in mijn gedachten. Ik wilde zo heel graag eens naar het Militair Luchtvaartmuseum in Soesterberg. En omdat Jan (die in de zomervakantie jarig was) zijn feestje nog niet had gevierd, combineerde ik het ƩƩn met het ander: we zouden naar het museum gaan en dan de gasten van Jan meenemen. Willem vond het een geweldig plan. Die wilde dat museum ook graag eens bezoeken. Hij nam een dag vrij, zodat we met z'n tweeƫn de negen kinderen (drie van onszelf en zes gasten) konden vervoeren en begeleiden.

Om 10 uur waren de kinderen welkom. Ze kregen eerst wat te drinken en een lekkere koek en Jan mocht de verstopte kadootjes opzoeken. Maar toen de kinderen hun buikjes vol hadden en Jan z'n kadootjes bewonderd had, was het tijd om te vertrekken. Ik had twee flinke boodschappentassen vol etenswaren klaarstaan: broodjes en krentenbollen voor de lunch, thermoskannen heet water en chocolademelkpoeder voor warme buikjes, snoeperijtjes, chipszakjes en pakjes drinken. En daar gingen we. Behalve Koos was nog geen van de kinderen ooit in het Militair Luchtvaartmuseum geweest en het was voor iedereen echt een verrassing.

Het is bij ons vandaan nog wel een rit van goed drie kwartier, maar alles ging voorspoedig en we kwamen bij het museum aan.




Ik had me voorbereid via de website op internet en gezien, dat er leuke speurtochten te koop waren. De entree van het museum is trouwens gratis en die speurtochten (wij deden de stickerspeurtocht) kostte 1,50 per kind. Als dat geen koopje is.

We begonnen bij de eerste hal en de kinderen gingen bloedfanatiek met de speurtocht aan de slag.



Toen alle opdrachten in die hal gedaan waren heb ik ze nog even zĆ³nder speurtocht rond laten kijken. Behalve vliegtuigen was er ook heel veel beeldmateriaal en het duurde wel even voordat we uitgekeken waren.



Wat een schat aan informatie! Uitgekeken is trouwens ook het goede woord niet, want we kunnen daar gerust een dag zijn zonder ons te vervelen! Maar de kinderen wilden graag verder met hun speurtocht en dus gingen we naar de volgende hal.

Ook daar gingen de kinderen weer hard aan het werk. Ze hadden er wel begeleiding bij nodig, want het was nog best moeilijk. Tussen de opdrachten door was er heel wat interactiefs te doen voor de kinderen. Ze liepen echt van de ene leuke activiteit naar de volgende. Het was geweldig!



Toen de speurtocht helemaal gedaan was, was het hoogtijd om de rammelende maagjes te gaan vullen. We hadden buiten de hal al picknicktafels een een zitje gezien en we besloten daar gezellig neer te strijken. Intussen had ik eens op m'n horloge gekeken en schrok ervan hoe laat het al was. Twee kinderen moesten eigenlijk om half 4 thuis zijn voor zwemles en dat betekende, dat we om half 3 naar huis moesten. Maar behalve de lunch, lonkte er nog een derde hal van het museum. Nu hadden de moeders van de kinderen al wel gezegd, dat als het niet anders kon, de zwemles maar overgeslagen moest worden en dus belden we om dat maar zo te regelen. Daarna was ik wat rustiger en ik begon de broodjes en krentenbollen te smeren. Zodra ik iets gesmeerd had werd het zo'n beetje onder m'n handen vandaag getrokken. De kinderen lieten zich alles lekker smaken. Ook de warme chocolademelk viel goed.




Na de lunch vertrokken we dan nog naar de derde hal. Deze hal was een waar speelparadijs. EĆ©n en al interactie, proefjes, vliegtuigspellen enzovoorts. Je kon de hal systematisch doorlopen en als je alle proefjes en opdrachtjes had uitgevoerd kon je je vliegbrevet halen. EĆ©n van de meisjes vond dat erg leuk en ik ben met haar de hele route langsgegaan. De andere kinderen deden alles hap snap en Jan genoot vooral van de reddingshelicopter waar hij met een stel vriendjes een heuse reddingsoperatie uitvoerde.



Het was al half 4 toen we besloten dat het tijd was om op te stappen. Geen der kinderen had zich toen ook nog maar Ć©Ć©n moment verveeld. De terugreis verliep ook weer voorspoedig, al hadden we wel wat last van files en was Ć©Ć©n van de kinderen goed wagenziek. Het feestje was uitgelopen op een compleet dagje uit. Maar daar had niemand bezwaar tegen :-). Thuis kregen ze nog snel een glas drinken en iets lekkers en daarna bracht Willem de gasten thuis.

Wat was dƔt leuk!!!

donderdag 10 november 2011

Weer een draadje

En ook vandaag 'weefde ik weer een draadje'. Een draadje aan de kamer van de meiden en een draadje aan de tuin.
Ik begon met de kamer van de meiden. De zon scheen zo heerlijk naar binnen. Dat is fijn. Ik merk dat mijn ogen minder worden. Op een schemerige dag heb ik echt een lamp nodig om alles goed te kunnen zien. Maar zonlicht is natuurlijk veel fijner!
Eerst pakte ik het stapelbed eens grondig aan. Ik heb het helemaal afgehaald, schoongemaakt en opgemaakt met schoon beddengoed. Meteen zocht ik de knuffels op Maria's bed uit. Mensenkinderen! wat een verzameling! Een hoop knuffels herkende ik niet eens en ik dacht, dat die dan wel van haar vriendinnetje zouden zijn. Ik stopte ze allemaal in een doos en bracht ze naar beneden. Tussen de middag zou Maria die eerst eens moeten uitzoeken.
Ik genoot van het lekker schone, strak opgemaakte stapelbed.



Maar waar ik echt nĆ­et van genoot is van de zooi eronder! Het stapelbed is een soort half-hoogslaper. Het onderste bed is een kleine meter vanaf de grond. Zo lang we dat bed al hebben (en dat is zeker al wel 10 jaar) staan de duplo-bakken er onder. Er hebben al heel wat kindjes onder dat bed met de Duplo zitten spelen. Die bakken stonden er nu ook onder. Maar ze waren in gezelschap van een geweldige puinzooi.



Eerst plukte ik de bakken Duplo onder het bed vandaan. Ik kieperde ze omver en zocht ze uit. Want je moet niet denken, dat er alleen Duplo in zat. Nee, ik kwam ook een aardige hoeveelheid knikkers tegen, en wat lego, een vuile sok, knijpers, wat haarelastiekjes enzovoorts enzovoorts. Ik zoog de bakken uit met de stofzuiger en deed de uitgezocht Duplo erin terug. Daarna pakte ik de rest van de rommel aan en sorteerde alles op: weggooien, met de meiden uitzoeken, op de juiste plaats leggen.
Het was half 12 toen ik klaar was.




Niet dat ik continu met die kamer kon bezig blijven, want er kwam wel het Ć©Ć©n en ander tussendoor. Ik kreeg wat telefoontjes, de wassen moesten opgehangen worden (nog fijn buiten, al kwam niet alles helemaal droog) en als ik langs m'n laptop liep checkte ik even m'n mail. Toch ben ik weer een draadje verder en het voelt fantastisch.



Tussen de middag schoof ik Maria de doos met knuffels onder haar neus. Inderdaad waren die van Noah. "Maar", smeekte ze, "mogen ze toch alstublieft hier blijven, want tante A. wil ze niet meer en dan moeten ze naar een ver land en dat is zielig!" Oeps. Tja, daar sneuvelde m'n strenge opruimwoede. De knuffels mogen blijven. Maar dan wel in een mand of een bak en nĆ­et allemaal in bed!

Vanmiddag 'moest' ik van mezelf een uurtje in de tuin werken. Jammergenoeg was de zon verdwenen en voelde het zuur aan buiten. Ik trok m'n berevel aan. Dat is een oud, bijna versleten, heerlijk warm wollen vest, waar je me zo ongeveer in kunt uittekenen en wat we dus 'berevel' noemen :-). Ik heb de dahliaknollen gerooid, de laatste loten van de aardbeien opgepot, woekerende frambozenstengels uitgetrokken, nog weer japanse anemonen gekortwiekt en ook weer citroenmelisse geoogst. Iedere dag dat ik in de tuin werk wil ik een bos citroenmelisse plukken om nog een voorraadje limonadesiroop ervan te maken. Er staat nog genoeg. Ik zal die melisse wat moeten inperken, want hij gaat echt woekeren. Langzaam maar zeker krijgt m'n wintertuintje vorm. Er staan nog een paar grote pollen oranjebruine chrysanten. Die mogen nog heel even kleurig zijn. Een laatste herfstgroet.

Morgen zullen er geen draadjes geweven worden. Althans niet aan de meidenkamer, noch aan m'n tuintje. De basisschoolkinderen zijn vrij vanwege een studiedag van de meesters en juffen. Dat vond ik een mooie gelegenheid om Jan z'n feestje (eindelijk!) te vieren.

woensdag 9 november 2011

Opruimen, opruimen, opruimen

Tachtig procent van je werk bestaat uit opruimen, zegt mijn schoonmoeder altijd. Ik denk dat ze gelijk heeft. En voor vandaag was die 80 procent waarschijnlijk nog aan de krappe kant. Het lijkt wel of ik allƩƩn maar heb opgeruimd! Dat is dan ook wel weer typisch Teunie. Als ik dan eindelijk de slag te pakken en de vaart erin heb, ben ik niet te stuiten :-).

Ik ben maar eens begonnen op de meidenslaapkamer. Meer precies: de kamer van Maaike en Maria. Een poosje geleden had ik op MP een mooie tweedehands kledingkast voor ze gekocht. Een oersterke kast van het merk Flexa en van precies dezelfde serie als het stapelbed waar de meiden in slapen. Ik was er superblij mee. De kast die ze hadden was een krijgertje en was al een tijdje zo goed als total loss. EĆ©n deur stond er al maanden naast en de achterwand lag eruit. Het zag er niet uit.

Willem en ik haalden de kast op een zaterdagnamiddag op bij mensen in Lekkerkerk. Hij moest nog uit elkaar gehaald worden en dat duurde langer dan verwacht. We kregen het steeds heter en het wƔs al zo heet! We hadden de kinderen beloofd te bbq-en en Wim, Geertje en Willem zouden ook van de partij zijn.

Toen we eindelijk om een uur of half 7 thuiskwamen hebben we eerst heerlijk gegeten. Daarna stelde Wim voor om nog even de kast op z'n plek te zetten. Super! Maar tijd om de kast in te ruimen had ik natuurlijk die zaterdagavond niet meer. De meiden konden niet langer wachten en knikkerden al hun kleding zo de kast in. En ja, op sommige terreinen in het huishouden ben ik een zemel. EƩn van die dingen is: de kasten. Het liefst heb ik dat alles op kaarsrechte, keurige stapeltjes ligt. Dat is niet altijd haalbaar, want je kent dat wel: als iemand nƩt het onderste shirt van een stapel aan wil, ligt vervolgens de hele stapel overhoop. Tijd om me druk te maken over de slordige kast had ik niet en dus bleef de kast wekenlang een zooitje. Nu ik toch bezig ben met de kledingwissel was het een mooi moment de kast helemaal opnieuw en naar mijn zin in te richten.

Ik haalde plank na plank leeg, installeerde me met hopen ondergoed, pyjama's en kleding op m'n knieƫn op de grond en ging aan het sorteren, vouwen en wegleggen. Heerlijk!
De kast ziet er nu prachtig uit. Alleen de winterkleding van Maria moet er nog in. Dan heb ik mooi weer iets af.

Na de kledingkast ging ik als vanzelf verder op de meidenkamer. Ongelofelijk wat ik vond aan schriftjes, pennetjes, tasjes, prulletjes enzovoorts! Ik heb dan ook alleen nog maar een begin gemaakt. Maar elke dag een draadje, is een hemdsmouw in het jaar.

Zo ook de tuin. Die was vanmiddag aan de beurt. Het woord 'horrorwinter' achtervolgt me al sinds ik het voor het eerst hoorde. Ook al weet ik, dat het onzin is daar al te veel geloof aan te hechten, toch voel ik me gehaast en wil ik die tuin zo snel mogelijk op orde hebben nu. Ik rooide de uitgebloeide zonnebloemen. De koppen liggen te drogen. Ik snoeide frambozen en japanse anemonen en m'n japanse esdoorn en zo nog het Ć©Ć©n en ander. Een uur is zĆ³ om. Meer tijd had ik niet. Er lagen ook nog wat spulletjes die ik verzendklaar moest maken. De pakjes bracht ik meteen maar naar het postkantoor.

Trijnie belde of ik enveloppen wilde kopen. Dat was (natuurlijk) juist toen ik weer thuis was. Ik mocht dus weer terug naar het postkantoor :-). Trijnie heeft mooie kaarten gemaakt voor ons 25-jarig huwelijk op DV 2 december. Alleen de enveloppen moesten nog gekocht worden. Ik vond gelukkig precies de goede kleur (die Trijnie had doorgegeven). Mooi, weer wat afgewerkt.

Ik loop me kinderlijk te verheugen over al de dingen die nu ineens aangepakt en afgemaakt worden. En niet te vergeten, over alle zakken en dozen die ons huis uitgaan. Ik popel om morgen weer verder te gaan.


maandag 7 november 2011

Kippen :-)

't Was vandaag een echte kippen-dag. En ja, ik heb het prima naar m'n zin gehad! Eerst was daar ons kippenhok wat nodig uitgemest moest worden. Ik had het eigenlijk zaterdag willen doen, maar was er niet meer aan toegekomen. Maar vandaag moest het beslist gebeuren. Terwijl m'n kippetjes heerlijk in de tuin scharrelden pakte ik veger en blik en verder alles was ik nodig had. De kippen waren er natuurlijk als de kippen bij :-). Nieuwsgierig als die beesten toch altijd zijn! Veegde ik het leghok schoon, kwamen ze daar kijken. Wilde ik de zitstokken uit het hok halen om die af te boenen, zat er prompt een kip op. Heb je geen kinderen aan je rokken hangen, zijn het wel de kippen die je voor de voeten lopen ;-). Maar de klus is geklaard. Ze hebben weer een fijn schoon hok en een dikke laag houtsnippers waar ze in kunnen leggen. M'n kippen leggen trouwens nog iedere dag een ei. En dat terwijl we toch al rap naar de kortste dag op weg zijn. Wel had ik vorige week plotseling zomaar een krieleitje in het hok liggen, terwijl ze normaal maatje L leggen.

Nu ik toch buiten bezig was heb ik meteen de tuin een beetje opgekalefaterd. Het is maar goed, dat het nog steeds van dat heerlijke weer is, want m'n tuin is nog verre van winterklaar. Deze week wil ik elke dag een klein stukje eraan werken. Lekker alles opruimen, wat snoeien, potten leeg- en schoonmaken, bladeren harken, de klimop en de beughaak nog een beetje bijwerken, bollen planten, turfmolm strooien. Nog genoeg werk aan de winkel. Het zou best fijn zijn als ik eens gewoon een hele dag eraan werken kon. Dan was ik meteen klaar. Maar ja, dan ligt binnenshuis alles weer stil en daar ligt ook nog een bult werk. Ik moet nog van drie kinderen de kledingwissel afmaken. Ook daaraan werk ik gewoon iedere dag een stukje.

Maar goed, mijn kippenwerk van vandaag was nog niet gedaan. Vanmiddag had ik met iemand afgesproken die 20 Barnevelders wilde kopen. Dat was geen straf voor mij. Zomaar op de maandagmiddag een ritje door de Alblasserwaard! We kwamen bij de boerderij en ik liet zien waar de kippen lopen. EĆ©n kip liep buiten het hek. Hebbes! Die mocht vast mee. Maar als je soms gedacht had, dat je zo maar even snel 20 kippen kon vangen, dan heb je het mooi mis. We waren met z'n vieren en probeerden steeds een kip te pakken. Het duurde wel een kwartier voordat we er zeven te pakken hadden en de kippen leken steeds sneller te lopen. We stopten ermee. De rest van de kippen zou in het donker uit het hok gepakt worden. Dat gaat beter.

Ik snoof nog even de heerlijke buitenlucht op en tufte weer naar huis. Achter het aanrecht maar. Afwassen en eten koken. Ik braadde een runderrollade, schilde aardappels, kookte verse appelmoes en bloemkool met een bloempapje en maakte een grote schaal vers fruit klaar: banaan, meloen, peer en witte druif. Wat een rijkdom!

Vanavond was het vooral druk met de kinderen. Er moesten er drie naar catechisatie, er was huiswerk te overhoren, rekenen te oefenen enzovoorts. M'n strijkplank staat uitnodigend uitgeklapt, maar ik ben er domweg niet aan toe gekomen. Huishoudelijk werk is nooit eens klaar. Bij mij dan...

En, o ja, er zijn nog genoeg Barnevelders, Lakenvelders, Jersey Giants en kalkoenen voor de liefhebbers! En voor de kenners ook nog andere exclusieve rassen: Australorper: circa 4 stks: 12,50 per stuk
Barnevelder kriel: circa 6 stuks: 10,00 per stuk
Friese hoenders: circa 10 stuks: 18,00 per stuk
Mail me gerust.

donderdag 3 november 2011

Mededeling boeken en breien

Beste Bestellers,

We hebben hier inmiddels al van vijf mensen de melding gekregen, dat zij hun boeken niet hebben ontvangen. Bij het nazoeken bleek steeds dat de gemailde bestelling niet bij ons is aangekomen. We hebben beide mailboxen erop nagezocht en ook de spambak, maar ze zijn onvindbaar. Vervelend, maar niet erg. Want die bestellingen ga ik gewoon alsnog uitvoeren. Wie er ook besteld heeft, maar nog niets heeft ontvangen, kan het beste even mailen naar eenvoudigleven@gmail.com. Alle bestellingen tot 29 oktober zijn verwerkt en zouden nu binnen moeten zijn.

Verder heeft Constance een prachtige sjaal toegestuurd gekregen voor haar project voor Roemeniƫ. Er zat echter geen afzender bij. Wellicht kwam de sjaal van een lezer van dit blog. Misschien wil je je adres dan even mailen? Constance heeft voor alle breiers/breisters een kleine attentie en wil die graag opsturen.

woensdag 2 november 2011

Uitslag Weggertjes

Het logje met de Weggertjes heeft deze keer wel een record aan reacties opgeleverd. Vooral de wonderpan was erg in trek. En terecht! Het is zo'n heerlijk ding! Er kan er maar Ć©Ć©n de gelukkige zijn. Maar de andere geĆÆnteresseerden weten nu in elk geval waar ze voor een wonderpan terecht kunnen.

Het Weggertje van de wonderpan gaat naar Eefje die schreef:

Eefje zei. Hoi Teunie, ik ben ook al een tijdje verlangend naar een wonderpan (aan 't navragen of de Ć©Ć©n of ander hem ongebruikt in de kast heeft staan), dus ik doe ook graag mee in de race! 28 oktober 2011 11:57

Dan was er het Weggertje van het pakje van Henk. Ik ben blij dat dat nu een nieuwe bestemming krijgt. Zonde om zomaar weg te doen, zoiets. Het pakje gaat naar Marianne die schreef:

Hoi Teunie,

Het lijkt hebberig, maar ik heb wel belang bij 3 weggevertjes,
nl. de wonderpan, de lampen en het setje van Henk.
Meestal laat ik de weggevertjes voorbij gaan, maar nu kan ik het niet laten, zulke mooie dingen die ik goed kan gebruiken...!!!
We wachten vol spanning af. Veel succes met het regelen van alles.

Groetjes Marianne

Er waren twee Ledlampen te vergeven. Twee Weggertjes dus.
EĆ©n gaat naar Godelieve die schreef: Lieve Teunie, Jouw blog volg ik al met veel belangstelling sinds lange tijd. Ik heb diep respect en bewondering voor jou en de manier waarop jij voor je gezin zorgt. Nu mijn man met pensioen is en wij twee ...enz.

De andere mag naar Heidi, die schreef:
Ik ga de spoeling nog dunner maken! Ik houd me aanbevolen voor de wonderpan en de ledlampen.

Tenslotte waren er nog de vrijkaartjes voor het Zuiderzeemuseum en die mogen naar Bea, die schreef: Hoi Teunie ,
Ik wil graag meeloten voor de vrijkaartjes voor het Zuiderzee musseum

Als de winnaars me willen mailen op eenvoudigleven@gmail.com dan kan ik de verzending gaan verzorgen.

PS Natascha, (met kindje in 98-104) wil jij me ook nog even mailen?

dinsdag 1 november 2011

Kippen en kalkoenen te koop LET OP: KIPPENVERKOOP IS OVER!

UPDATE 23 APRIL 2012
LET OP: DE KIPPENVERKOOP IS INMIDDELS GESTOPT!


Een vriend van ons doet wegens beƫindigen van de hobby zijn pluimvee weg. Ik vind het wel leuk om deze dieren via m'n blog aan de man of de vrouw zien te brengen. Per slot van rekening zijn kippen voor mij echt dƩ dieren die in mijn manier van eenvoudig leven passen. Jammer genoeg heb ik zelf niet meer ruimte om m'n pluimvee uit te breiden. De hier aangeboden kippen en kalkoenen zijn echte scharreldieren en wonen nu in een hok met heel grote, vrije uitloop in de Alblasserwaard.

Hier komen ze:
20 Lakenvelder kippen.

Lakenvelder kippen hebben, net zoals je dat bij Lakenvelder koeien ziet, een witte band over de rug en de borst. Het is een heel oud ras, met een rijke historie. Al vanaf 1700 werd over dit ras geschreven. Lakenvelders zijn sterk, hebben flink de ruimte nodig en ze leggen zo'n 150 tot 180 eieren per jaar.

De kippen kosten 16 euro per stuk. Bij afname van meer dan 10 dieren valt er over de prijs te praten. De kippen zijn tussen de 3 maanden en 1 jaar oud.




15 Kalkoenen.

Mooie scharrelkalkoenen. Vier dieren van 1 jaar oud en 11 dieren van 6 maanden. De prijs: 15 euro per stuk. Bij afname van meerdere dieren valt over de prijs te praten.

10 originele Jersey Giants.

Een kippenras dat van oorsprong -hoe kan het anders- uit New Jersey, USA, komt. Groot, rustig ras.

De Jersey's kosten 40 euro per stuk en natuurlijk kan er bij aantallen een prijsafspraak gemaakt worden.



En als laatste zijn er ook nog:
120 Barnevelder kippen.

Deze kippen behoeven nauwelijks toelichting, denk ik. Ze zijn wereldwijd beroemd om hun legprestatie. Deze mooie scharrelkippen gaan weg voor 6,00 euro per stuk. Het zijn allemaal jonge dieren: tegen of net aan de leg!



(De foto's die ik hierbij heb gezet zijn niet de dieren die verkocht worden, maar zijn enkel bedoeld ter informatie.)

Wil je de kippen en/of kalkoenen komen bekijken/kopen of wil je meer info, mail dan naar eenvoudigleven@gmail.com

maandag 31 oktober 2011

Herfst en breien

De herfst is Willem z'n lievelings jaargetijde. En ja, de herfst is rijk en prachtig. Rijk vanwege de oogst: appels, peren, bessen, noten, ze hangen er in haast schaamteloze overvloed en vragen erom geplukt en geraapt te worden. Het maakt me altijd een beetje haastig: opschieten! De winter komt eraan! En prachtig is de herfst met al die mooie kleuren. Vanmorgen zat Henk bij me achterop de fiets en zei:"Mam, ik houd niet van groene blaadjes. Ik houd van rood en geel en rose." Hij had een heus herfstfeest gevierd op het schoolplein, met armenvol bladeren die de lucht ingeworpen werden. Heerlijk! Je zou toch spontaan gaan meedoen?

Maar mijn lievelingsjaargetijde is toch niet de herfst. De herfst stemt me zo weemoedig om de zomer die weer voorbij ging. Ik houd meer van de uitbundige zomer. Blote voeten, warmte, licht, zinderende hitte, kinderen om me heen. Ja, ik ben een echt zomermens!

Vrijdag heb ik toch wel heel speciaal van de herfst genoten. Er was een extra bijeenkomst van de natuurclub waar onze kinderen lid van zijn. Er werd een Bevertocht gehouden. Van elk gezin mocht er Ć©Ć©n ouder mee. Daar hoefden we niet over na te denken. Zoiets is niet echt aan Willem besteed, maar des te meer aan mij. Ik verheugde me er nog meer op dan de kinderen, geloof ik.
Er moest wel even het Ć©Ć©n en ander georganiseerd worden. We werden namelijk om kwart over 4 in de Biesbosch verwacht. Maar Maaike, die ook dolgraag mee wilde, was pas om 10 voor half 4 uit school. Haar school is in Rotterdam en zij kon dat met de fiets of het OV natuurlijk nooit halen. Daarom heb ik om kwart over 3 Jan en Koos bij de basisschool afgehaald en ben met hen meteen naar Rotterdam gereden om Maaike bij haar school op te halen. In een vooruitziende blik kozen we ervoor via de A16 naar Dordt te rijden. Dat was geluk hebben, want inmiddels had zich op de A15 een flinke file ontwikkeld. We waren nooit op tijd gekomen, als we die hadden genomen.

Even over half 5 vertrokken we met de fluisterboot (De Sterling, hij vaart op zonnepanelen!) op zoek naar bevers. De leiding vertelde van alles over dit imposante knaagdier. We hadden bij de uitnodiging voor de Bevertocht al een link naar een filmpje over bevers gekregen, zodat we er ook al wel het e.e.a. van afwisten. Er zijn naar schatting wel zo'n 200 bevers in de Biesbosch en we hoopten vurig ze te zien te krijgen.

Het was vanwege het prachtige, zonnige weer nog wel erg licht. Dat is niet gunstig als je bevers te zien wilt krijgen, maar wƩl als je de ijsvogel wilt spotten! Tot twee keer toe zagen we er ƩƩn.



Intussen passeerden we verschillende beverburchten. Ongelofelijk wat een grote takken die beesten verslepen en op hun burcht leggen! EĆ©n burcht is al zo'n 15 jaar bewoond en die is heel groot.




Er leven meestal 6 bevers in een burcht. Een vader en een moeder, twee jongen uit het eerste jaar en twee jongen uit het tweede jaar. We tuurden en tuurden en draaiden volop duimen, maar helaas, bevers kregen we niet te zien :-(. Twee uur lang hebben we door de Biesbosch gevaren. De bevertocht had meer weg van een vogeltocht. We zagen behalve de ijsvogels ook spechten, buizerds, reigers en nog veel meer.



Hoewel het natuurlijk spijtig was dat we de bevers misten heb ik heel erg genoten van de prachtige tocht. Het was echt een kadootje!




Nu de klok verzet is en de avonden weer langer zijn is het leuk om het handwerken weer op te pakken. Zelf wil ik dolgraag weer achter het spinnewiel. Maar ik heb even nog geen tijd. Dat blijft nog een poosje verlangen dus. Maar wellicht zijn er mensen die weer graag de breinaalden tevoorschijn halen. Voor mensen die in de omgeving van Haastrecht (bij Gouda) wonen is dit een mooi moment om deel te nemen aan een bijzonder breicafƩ. In het breicafƩ van Atelier Constance wordt namelijk ijverig gebreid voor onze medemense in Roemeniƫ. Het plan is om mensen in een tehuis in Roemeniƫ met de Kerst te verrassen met sjaals, sokken etc. Als je niet naar het breicafƩ wilt of kunt, maar wƩl graag mee wil breien voor dit project, dan kan dat ook. Op de site van Constance lees je er alles over.