donderdag 6 januari 2011

Eten en drinken

Zorgen voor eten en drinken is voor iedereen iets wat iedere dag terug komt. En mensen die het zuinigaan moeten doen, zijn dan ook altijd bezig te proberen om met weinig geld de magen gevuld te krijgen. Dat doen wij hier ook al jaren. Natuurlijk is er op eten en drinken best wel te besparen. Toch merk ik dat het huishoudgeld niet eerst en vooral aan eten en drinken op gaat, maar juist aan allerlei andere dingen. Dingen als schoeisel, een zwemleskaart, blokfluitlesgeld, de kapper, kadootjes enzovoorts. Maar goed, we blijven gewoon zuinigaan doen met onze uitgaven aan eten en drinken en kunnen op die manier al die andere dingen ook wel bekostigen. Zorgen over eten en drinken zouden er eigenlijk sowieso helemaal niet moeten zijn. Willem en ik hadden het er vorige week nog met elkaar over: we hopen dit jaar 25 jaar getrouwd te zijn. We hebben heel wat meegemaakt. Veel goede dingen. Maar ook veel (financiële) tegenslag. Toch heeft het ons nog nooit aan iets ontbroken. Toch was er iedere dag eten en drinken en vaak zelfs in overvloed. Daar kunnen we ons dan weleens over verwonderen. We ervaren dat als een geschenk van God. Gisteren stonden we daar opnieuw bij stil. We waren naar de Nieuwjaarsbijeenkomst van mijn familie geweest. Het was erg gezellig. Mijn ouders hadden een zaaltje gehuurd en door een cateringbedrijf een buffet laten verzorgen. Na afloop werd het overgebleven voedsel bij elkaar gedaan en we kregen een krat vol eten mee: nasi, satéh met saus, vlees enzovoorts. Genoeg om nog een keer heerlijk van te smullen. Toen we thuis kwamen stond er een emmer op de stoep. De jongens die als eerste bij de deur waren vroegen zich al af wat dat nu toch kon zijn. Maar er lag een briefje bij: Hierbij een gans. Van C. en fam. Dat is toch bijzonder! Met zo'n kadootje weten we hier wel raad :-). Daarbij kregen we van twee kanten ook nog de liflafjes uit kerstpakketten toegestoken. Vooral oudere mensen weten daar niet zo goed raad mee. Maar hier komt het best wel op, die aparte kaasjes enzo. En zo eten we deze week erg voordelig. Dat compenseert dan weer dingen als de accu van de auto, die toch kapot bleek te zijn. Wim is automonteur en heeft er een nieuwe ingezet. Op die manier kost het geen arbeid, maar de accu was maar liefst 80 euro. Dat zijn de minder leuke uitgaven.

Vandaag is Willem weer naar z'n werk. Dat zal wennen zijn! Zelf wil ook hard aan het werk. Alhoewel we vanmiddag bij een jarig nichtje verwacht worden. Het blijft een rommelige week. Gisteren ben ik nog met Hans naar de stad geweest voor wat nieuwe kleding. Hij groeit erg hard op dit moment en had een nieuw zondags pak nodig. Het is leuk kopen, nu in de uitverkoop. Toch moet je (juist) dan blijven winkelen met een briefje. Het is erg verleidelijk om iets te kopen omdat het zover afgeprijsd is in plaats van dat je het koopt omdat je het nodig hebt. Vlak voordat ik weg ging zei ik nog tegen Willem, dat ik misschien een nieuwe tas zou kopen. Ik doe het al maanden zonder, omdat de vorige het begeven had. En laat ik nu tegen een prachtig koopje aanlopen! Een echt leren tas, afgeprijsd van 29,95 voor maar 5 euro. Op dat moment bedacht ik, dat ik misschien ook een voordelige portemonnee zou kunnen scoren. Ook mijn portemonnee was aan vervanging toe. Ik heb altijd een echt leren huishoudportemonnee en doe daar jaren mee. Maar op een dag is zo'n ding toch echt finaal versleten. En ja, ook bij de portemonnees was er een uitverkoopbak. Ik zocht een handig (veel pasjesruimte!) exemplaar uit, afgeprijsd van 29,95 voor 17 euro. Bij de kassa bleek hij nog verder afgeprijsd, namelijk naar 12 euro. Voor slechts 17 euro ben ik weer helemaal klaar en heb een mooie tas én een mooie portemonnee. Bovendien had ik voor mijn verjaardag 20 euro gekregen en ik vond het erg leuk om dat bedrag zo te besteden. Ik heb m'n aankopen al aan de gever van die 20 euro laten zien en die was al net zo blij voor mij :-).

Langzamerhand komen hier de kinderen die nog vakantie hebben naar beneden zakken. Ik ga maar eens aan de slag!