woensdag 25 januari 2012

Bietenchips

De vakantie in Zwitserland en het verblijf in Wartegg heeft me echt geïnspireerd. De Komboecha waar ik gisteren over schreef is daar een voorbeeld van. En vandaag kwam er een vervolg: ik maakte bietenchips. Ik had in Wartegg tot twee keer toe een bietenchipsje als decoratie op mijn hoofdgerecht gevonden. En ik vond dat niet alleen heel origineel, ik vond het vooral super lekker! Dat wilde ik thuis ook eens uitproberen. Vorige week waren de bieten in de aanbieding bij mijn groentenboer, van Os in Papendrecht. Ik besloot een aantal kilo´s mee te nemen. Bieten kun je goed bewaren, zijn lekker, voordelig, veelzijdig,gezond dus wat wil je nog meer. Buiten dat ik wat kilo´s wil verwerken tot bietjes in zoetzuur wilde ik ook die bietenchips eens gaan uitproberen. Toen ik vanmiddag de keuken introk om het avondeten klaar te maken vond ik een gaatje om snel snel een paar bieten te schillen en in flinterdunne plakjes te snijden. De frituurpan stond inmiddels al aan en in kleine porties bakte ik de bietenschijfjes in een paar minuutjes tot chips. Ik strooide er wat Herbamare over en zette de chips op tafel. Ik had geen beter moment kunnen bedenken, want de kinderen hadden flinke trek zo vlak voor etenstijd en het schaaltje bietenchips heeft dan ook geen 3 minuten op tafel gestaan. Heerlijk vond iedereen het!



En ja, je moet het echt eens proberen. Het is zó lekker en zó anders. Ik ben er helemaal enthousiast over. Ik ga nog wel kijken hoe ik het resultaat nog wat kan verbeteren, want de chips was niet zo krakerig als die in Wartegg. Een volgende keer bestrooi ik de schijfjes biet eerst met zout om het vocht er wat uit te trekken. Dan worden de chipsjes hopelijk net zo krokant als ik ze hebben wil.

Het avondeten was een stoofpotje waarin ik allerlei restanten verwerkte. Ik bakte wat in blokjes gesneden hamlappen, deed er een paar grof gesnipperde uien bij, drie grote in ringen gesneden preien, een kilootje of anderhalf mooie trostomaten in stukken, een rode en een gele paprika in stukjes en een handje oranje linzen. Ik deed er peper, zout en wat italiaanse kruiden bij en ik liet het lekker pruttelen. Intussen kookte ik een pannetje Surinaamse rijst voor erbij en een pan griesmeel voor toe. Het smaakte allemaal verrukkelijk en ik ben weer mooi van m´n restjes af.

De kaasjes staan inmiddels in pekelwater. Ze zien er prachtig uit. Ik heb twee verschillende kaasvormen en nu heb ik een kaasbol (zoals die rode edammertjes in de winkel) en een meer plat kaasje. Ik ben benieuwd naar de uiteindelijke smaak en ben vast van plan nog meer kaasjes te gaan uitproberen. Echt leuk!



Vanmiddag bracht de post een verrassing: een nieuwe Landleven! Ik heb nog geen tijd gehad om er eens lekker voor te gaan zitten. Maar ik zag wel, dat er een paar pagina´s aan cake uit een weckpot waren gewijd. Iets wat ik zelf ook al weer veel te lang geleden gedaan heb: cake wecken. Zo´n blad brengt me altijd inspiratie :-).

Ik kreeg mail van Koos de Vuilnisman. Hij komt morgen een gastles geven over o.a. afval scheiden op de basisschool waar onze kinderen ook op zitten. Hij vroeg me, of ik het leuk vond om bij de les aanwezig te zijn. En ja, dat lijkt me echt leuk!al kost het me een paar uurtjes.

Vanavond was ik in het programma Natuurlijk NL van de Groot Nieuws Radio . Ook al leuk. Maar ook wel een beetje spannend hoor. Ik had zoiets nog nooit gedaan. Nou ja, weer een aantal ervaringen rijker dus. Nu nog maar even achter de strijkplank.