Vandaag had ik weinig tijd om uitgebreid te koken. En eigenlijk ontbrak het me ook even aan puf en inspiratie. Dus vroeg ik zo om een uur of vier: ¨Wie heeft een idee voor een snelle maaltijd?¨ Eerst kwam natuurlijk het p-menu langs: ¨Pizza´s¨ werd er geroepen. Nee dus! Kant-en-klare pizza´s koop ik zelden. Eigenlijk alleen als ik zelf weg ben en er een kleine groep thuis is, die zelf eten moet klaar maken. Dan roep ik weleens: ¨Haal maar diepvriespizza´s¨. Voor de hele groep diepvriespizza´s kopen vind ik veel te duur. Nog afgezien van de rommel (e-nummers) die je dan binnen krijgt. Zelf pizza´s maken is een optie, maar niet als je weinig tijd hebt. Ik vind dat nog altijd een hele klus.
¨Pannenkoeken¨, was het volgende wat er werd geroepen. Maar nee, die hebben we vorige week vrijdag ook al gegeten. Ik ga niet twee keer binnen één week tijd pannenkoeken serveren.
¨Pasta¨, was de derde suggestie. Nee, ook niet goed. We hebben gisteren nog spaghetti gegeten. Lekker met versgekookte saus van verse tomaten. Mmm.
Leendert bracht het winnende idee in: Stamppot rauwe andijvie! Ja! Dat was hem. Ik had juist vanmiddag de koelkast uitgesopt en gezien dat er nog drie doosjes spekblokjes lagen. Daar kon ik er dan mooi één van gebruiken. En andijvie had ik nog op m´n moesdak staan. Een goed plan dus. Eigenlijk houd ik de donderdag meestal om een vegetarische maaltijd klaar te maken. Maar dat plan moest maar een keer wijken, vanwege de spekblokjes die op moesten. Was dat niet het geval geweest, dan had ik walnoten en brie door de andijviestamppot gedaan. Nu ging er 250 gram spekblokjes door en dat is voor 11 personen natuurlijk ook maar een minimale vleesconsumptie.
Hoewel het mijn streven is om eens per week vegetarisch te koken, zal er deze week dan geen vegetarische maaltijd op tafel komen. Maar geen nood, vorige week had ik er zowaar twee in een week :-). Op donderdag kookte ik een heerlijke zwarte bonensoep. Het was een nogal gekruide soep en daardoor was niet iedereen er van gecharmeerd. Gelukkig had ik er een Turks brood bij gebakken. Dat was zó lekker, dat de kinderen het zonder iets erbij of erop op smikkelden. Ik had een gewoon brooddeeg gemaakt van volkorenmeel en dat na de voorrijs uitgerold ter grootte van mijn ovenbakplaat. Ik strooide er wat sesamzaad op, liet het narijzen en bakte en een klein half uur in de oven op 200 graden. Ik had nooit eerder zelf Turks brood gebakken en tot mijn verrassing deed het eindresultaat niet onder voor de Turkse broden hier uit de Turkse supermarkt. Zelfs de luchtigheid (inclusief gaten) klopte. Mooi zo, ik hoef dus ook niet meer voor een Turks brood naar de winkel. Dat maak ik voortaan zelf.
Weet je trouwens, dat je met een gekocht Turks brood heel snel en heel simpel pizza´s kunt maken? Je snijdt hiervoor zo´n brood helemaal open en je belegt de helften met tomatensaus en wat je maar lekker vindt. Een kwartiertje in de hete oven en klaar ben je. Mocht je dus eens haast hebben en geen zin in/geld voor diepvriespizza´s, dan is dit een mooi alternatief.
Op vrijdag bakte ik dus pannenkoeken. Ik bakte ze naturel, met appel/kaneel en met kaas en zo was ook die maaltijd vegetarisch, zonder dat iemand dat direct in de gaten had. Ja, ik moet dat vegetarisme hier echt een beetje verstoppen, anders krijg ik commentaar ;-).
