dinsdag 29 januari 2013

Ik spin, ik spon, ik heb gesponnen

Oh, wat had ik een heerlijk avondje, gisteren op de spingroep! Stiekem vond ik het best een beetje eng, hoor, om zomaar bij zoveel onbekende mensen binnen te stappen. Ik ben niet zo´n held op dat vlak. Met een beetje gekriebel in mijn buik stapte ik om 19.00 uur dan ook met mijn spinnewiel in de auto. Ik vond gelukkig gemakkelijk het adres en reed het kerkplein op. En daar zag ik Jan, die mijn spinnewiel gerepareerd heeft, al in de deur van de pastorie staan, waar de spingroep elke maand bijeen komt. Wat een fijn welkom! In de spinruimte was het licht en warm en er zaten wel zo´n 15 mensen gezellig te spinnen. Ik deed een rondje handen schudden en installeerde me in de kring. Er was meteen al een kopje koffie en daarna kon ik aan de slag. De hele avond heb ik fijn gesponnen. Met de aanwijzingen van Jan lukte het ook steeds beter. Wat super, zo´n geduldige leermeester. Jan is dan ook niet zomaar iemand, hij is nota bene drievoudig  wereldkampioen spinnen!

Ik spin op het moment met Alpaca. Dat is eigenlijk geen wol, maar haar. Om van Alcapa een goede draad te spinnen moet je zorgen voor vrij veel twist. Jan liet me zien hoe ik kan controleren of ik genoeg twist heb en deed me ook een trucje aan de hand voor als me het niet lukte. Ook boog hij van een grote paperclip even een handig haakje om de draad gemakkelijk door het oog van het spinnewiel te halen. Op een gegeven moment was ik de kluts kwijt. Zo noem je dat als je draad breekt en je het uiteinde niet kunt terugvinden op de spoel. Hij leerde me hoe je door met een kwastje voorzichtig over de spoel te vegen je de draad weer kunt vinden.

Intussen keek ik natuurlijk ook mijn ogen uit op alle werkjes van mijn mede-spinners. Het is zó leuk om te zien hoe iedereen weer een ander wiel heeft en iedereen zijn eigen manier van spinnen heeft. De één spint dik, de ander dun. De één werkt met naturel wol, de ander met prachtig gekleurde lontwol.

Ik maakte met een paar vrouwen een praatje. Eén was eerst weefster voordat ze aan spinnen begon. Een ander deed naast spinnen ook aan kantklossen. Ik hoorde van verven op allerlei manieren. Enzovoorts enzovoorts. Er ging een compleet nieuwe wereld voor me open. Ik hoop er nog heel veel te leren. Wat is het fijn om zo heel basic bezig te zijn! Ik kan het iedereen aanbevelen. Spinnen is de ultieme manier van onthaasten en ontstressen. Echt waar!

Thuisgekomen was Willem ook nog hard aan het handenarbeiden. Hij legde juist de laatste hand aan een steigerhouten tafel, die hij voor zijn zus aan het maken is.

Ik zette een lekker bakkie koffie voor ons samen en we keken naar de video van de toespraak van Koningin Beatrix, waarin zij haar troonsafstand aankondigt. Wat indrukwekkend! Inmiddels voel ik me langzamerhand oud worden, zeg. Ik kan me nog heel goed herinneren, dat Juliana troonsafstand deed en hoe raar we dat vonden klinken: ´koningin Beatrix´. En nu zijn we zomaar een heel geslacht verder.

Ik kon het niet laten om ook hier thuis nog even een poosje verder te spinnen. Ik had dat beter niet kunnen doen, want het gevolg was, dat ik prompt de hele nacht heb liggen spinnen :-). Telkens werd ik al spinnend wakker en ik heb kilometers draad in mijn dromen langs zien komen. Pff, nu even mijn aandacht bij andere zaken bepalen. Er ligt aardig wat werk op het bordje van deze dinsdag. Maar vanmiddag komt schoonmama voor het wekelijkse bakkie koffie. En daarbij is het goed garen spinnen :-)