woensdag 16 januari 2013

Vol

Mijn week zit erg vol. Dat is vooral te danken aan allerlei afspraken buitenshuis. Wat gaat daar toch enorm veel tijd in zitten. Eigenlijk heb ik er een hekel aan om steeds maar weer van huis te moeten. Maar afspraken bij de orthodontist, de school van één van de kinderen, de ouderbijeenkomst van de SoVa-training enzovoorts moeten toch gewoon doorgaan.
Wat dat aangaat hebben moeders van nu het toch heel anders dan de moeders van zo´n 30 jaar geleden. Mijn eigen moeder hoefde haast nooit van huis. Ze had trouwens ook geen auto en geen rijbewijs, dus dan kom je sowieso niet ver. De dagen waren voorspelbaar. Op maandag de benedenverdieping, op dinsdag naaien, donderdag bovenverdieping enzovoorts. De melkboer, de bakker en de groentenboer kwamen aan de deur en eens per week werd de bestelling van de supermarkt bezorgd. Zelfs de gerepareerde schoenen werden door de schoenmaker aan huis afgeleverd en de medicijnen werden ook thuis bezorgd. Dat weet ik nog goed. Een man op een brommer bracht die rond. En die man noemden we altijd ´de medicijnman´. Ook weet ik nog dat de lakens opgehaald werden door het busje van de stomerij. Keurig gewassen, gestreken en gesteven werden die in een katoenen zak weer op de stoep gezet. Dan was er ook nog eens twee ochtenden per week de werkster. Nou ja, werkster? Dat klinkt zo .... Het was door de jaren heen meer een soort familielid geworden, ´tante Bab´. En twee maal per jaar kwam de tuinman voor het grote werk. De rest deed mijn vader (maar al te graag!) zelf.
Pfff, als ik zo zit terug te denken, begrijp ik meteen waarom het hier zo´n rommeltje is, terwijl het bij mijn moeder altijd spic en span was. Behalve dat ik tig keer per week van huis moet voor bovengenoemde soort afspraken, de ouderwetse services van thuisbezorging er (behalve m´n supermarkt) allang niet meer zijn en huishoudelijke hulp ook verleden tijd is, houd ik er ook nog eens tig hobby´s op na. Ik weet het, dat doe ik zelf :-). Dat is geen reden om een rommeltje in huis te hebben! Het is wel mede-oorzaak dat m´n dagen zo lang zijn. Want als je én je huishouden zo goed mogelijk wil doen, én de noodzakelijk afspraken hebt, én ook nog graag wat hobbiet...
Het zij zo. Iedere tijd vraagt toch zijn eigen keuzes. Iedere tijd heeft zijn eigen mogelijkheden. Veel dingen van nu zou ik niet graag willen missen. Op sommige punten zou ik maar wát graag terug willen naar de tijd van toen. Vooral als gaat de rust van toen. Misschien zie ik dat door een gekleurde bril. Maar toch geloof ik dat deze tijd vele malen onrustiger en jachtiger is.
En dan heb je soms weer een hobby nodig om te onthaasten en te onspannen :-). Gisteren heb ik het spinnen daarom weer opgepakt. Mijn spinnewiel stond al een poosje kapot te zijn en we zagen het niet zo zitten om hem te maken. Op dat punt zijn we niet handig. In mijn zoektocht naar iemand die dat voor ons kon doen kreeg ik de tip om eens uit te zoeken of er soms een spingroep bij mij in de buurt zat. Dat was een gouden tip! Er blijkt een spingroep in Dordrecht te zijn. Ik legde contact en de meneer die mij terugmailde wilde met alle plezier mijn wiel repareren en mij ook alles vertellen over de groep. Zo geschiedde. Mijn wiel is gemaakt en ik heb me bij de spingroep aangesloten. Iedere laatste maandag van de maand komen we bij elkaar. Wat lijkt me dat gezellig, zo´n grote groep spinners. En wat hoop ik daar veel te leren! Ik ben echt nog maar een groentje op spingebied. En op de groep zitten heel ervaren spinners, maar ook ververs, wevers enzovoorts.
Gisterenavond heb ik meteen al een poosje zitten spinnen natuurlijk. En ook vanmorgen vroeg even een kwartiertje. Joepie, wat ben ik blij! Maar ik ga dus toch weer een avondje per maand van huis