maandag 25 maart 2013

Koud!

Oke dan. Het leven speelt zich hier nog steeds rond de kachel af :-). Ik voel me af en toen net moeder Caroline uit het Kleine Huis. De familie Ingalls woont dan in de stad en dan is er een wekenlange sneeuwstorm, waardoor het hele leven zich alleen maar concentreert rond de kachel en rond de vraag hoe die moet blijven branden.  Alles ís al zo koud en dan moet je als moeder ook nog eens je hoofd koel houden om de ongemakken van die eindeloze winter te trotseren...Eten is er gelukkig volop. Iets om dankbaar voor te zijn!



donderdag 21 maart 2013

Kringloop

Wat is het toch mooi als je een netwerk hebt waarbinnen je heerlijk kunt kringlopen. Spullen die je zelf niet nodig hebt geef je weg en spullen waar je om verlegen zit komen bij je binnen rollen. Ik kan daar enorm van genieten.
Dinsdag had ik een grote stapel tijdschrifen op marktplaats gezet. Gratis af te halen natuurlijk. Al snel mailde een mevrouw, dat ze graag de Landlevens wilde hebben. Of ik die soms wilde opsturen. Ja hoor, kleine moeite. Even  later mailde een andere mevrouw dat ze belangstelling had voor de andere  bladen, omdat ze die in hun vakantiehuis wilde neerleggen voor de gasten. Goed idee. Hier gaan heel veel mensen lekker van genieten! Die mevrouw kwam ´s middags de grote stapel bladen ophalen. Ziezo, was ik weer een beetje overbodigs kwijt. Die mevrouw had wat alleraardigst bij zich. Had niet gehoeven, maar ik was er wel heel blij mee! Een bak violen! Die ga ik vandaag eens fijn in potten zetten. Ik voel me een boffert.



Gisteren deed ik een oproepje voor imkerspullen. Al na een paar uur kreeg ik een mailtje van een mevrouw in Dordrecht die haar imkerspullen graag aan me wilde geven. Zomaar! Ik sprong een gat in de lucht en mailde opgewonden terug hoe blij ik daarmee was. En nog steeds voel ik me er heel opgewonden en blij over. Ik vind dit zó geweldig!

´s Middags kwam het vrachtwagentje van de Kringloopwinkel voorrijden. Ik heb m´n commode gedoneerd. Het scheelt hier een flink object in huis en wie weet wie er helemaal blij en opgewonden van wordt als hij/zij voor een habbekrats een mooie commode in de Kringloopwinkel vindt.



Wat is het toch eenvoudig om elkaar blij te maken. We hoeven alleen maar onze spullen los te laten. Goed luisteren om je heen of je kunt oppikken of iemand ergens behoefte aan heeft. En heb je zelf iets nodig? Gewoon in het rond vragen. Delen en ontvangen. Het is een beetje een stokpaardje van me. Maar heus, het is zó mooi als je over die twee vaardigheden beschikt!

Vandaag ga ik weer fijn verder opruimen. En wie weet wat er dan weer in de Kringloop terecht komt.

woensdag 20 maart 2013

Imkeren

Gisterenavond was het de vijfde les van de imkercursus. Het was de eerste keer dat we praktisch bezig waren. We maakten namelijk raampjes met kunstraat. Heel binnenkort volgt nu de eerste kennismaking met de bijenvolken. Dan gaan we écht met de praktijk beginnen. Voor die tijd moeten we een imkeruitrusting aanschaffen. Ik ben op internet aan het zoeken geweest naar tweedehands materialen, maar die zijn niet gemakkelijk verkrijgbaar. Daarom probeer ik het ook nog even via m´n blog. Wie weet of heeft imkermaterialen en wil die overdoen? Ik zoek een imkerkap, een beroker, een kastbeitel of raampjeslichter en als het even kan ook wat tweedehands kasten. En natuurlijk is een volkje binnenkort ook welkom!
Je kunt mailen naar Willem: wluijk@gmail.com

Voor wat betreft de kasten/een volkje: liefst niet verder dan ca 75 km. uit de buurt van Alblasserdam. Anders kunnen we wel een dag uittrekken voor het heen en weer rijden.

maandag 18 maart 2013

Geplande en ongeplande drukte

Vorige week is er nagenoeg niets terecht gekomen van extra schoonmaakklussen. De week verliep uiterst rommelig. Naast de geplande afspraken en op woensdag Biddag voor gewas en arbeid, waren er vooral de ongeplande dingen die een aanslag deden op mijn werktijd. Met kunst- en vliegwerk is het me gelukt om de boel in elk geval onder controle te houden en geen achterstand op te lopen.

Vanmorgen lag er weer een nieuwe werkweek maagdelijk op me te wachten. Maar ook deze week is er niet zo heel veel tijd voor extra werkjes in huis. Er staan heel wat afspraken op de gezinskalender. En vandaag is er ook nog eens een jarige: Dirk is 22 geworden. We hopen zijn verjaardag op vrijdag te vieren en dat brengt ook weer (leuke!) drukte met zich mee. We hebben een kado voor hem bedacht, dat goed in de smaak viel. Hij kreeg van ons een voucher voor een Anti-slip cursus kado en Leendert deed daar nog een VIP-arrangement bij.

Ondanks de drukte ga ik toch proberen weer elke dag een klein extra klusje te doen. Dat gaat ook wel, zolang er maar niet te veel ongeplande dingen tussendoor komen. Deze week gaat in elk geval de oude commode de deur uit, want de Kringloopwinkel komt hem woensdagmiddag ophalen. Een goede stok achter de deur om het ding naar beneden te laten slepen en de hoek waar hij nu staat schoon te maken.
Vandaag zocht ik de lektuurbak grondig uit. De  nog goede tijdschriften heb ik op marktplaats gezet. Bij het oud papier doen kan altijd nog.

Intussen ben ik in mijn hoofd druk bezig met de cursus Wordt een planteneter in 28 dagen. Het vergt een behoorlijke ommekeer om zo´n geheel andere eetstijl aan te wennen. Gelukkig word ik door de cursus stapje voor stapje meegenomen in deze nieuwe stijl. Bovendien ga ik de verandering niet meteen voor het hele gezin doorvoeren. Als ik wil planten-eten wil dat niet zeggen, dat ik de rest van het gezin meteen op dieet zet. Als ik iets verander probeer ik dat zo ongemerkt mogelijk te doen. De Planteneter is dol op groene smoothies als ontbijt. De eerste groene smoothie heb ik inmiddels gemaakt. En warempel, dat was heerlijk. Sterker nog, iedereen vond het hier heerlijk! Alleen Henk was er niet zo heel dol op. Die beliefde na een halve beker niet meer.
Het is leuk om met gezond eten bezig te zijn en allerlei dingen uit te proberen. Vanavond aten we stamppot rauwe andijvie. Het allerlekkerst vinden ze dat hier met uitgebakken spekjes. En de puree maak ik altijd met een kluit roomboter en een scheut melk. Allemaal dingen die de Planteneter liever laat staan. Toch heb ik voor het gezin de oude vertrouwde stamppot gemaakt. Voor mezelf stampte ik een paar gekookte aardappels met een flinke hoeveelheid fijn gesneden andijvie en een scheut amandelmelk tot een echte planteneter-potje. Het was heerlijk!
Met het toetje heb ik lekker meegedaan, ook al bevatte dat melk en ei. In deze eerste week van de cursus wordt eigenlijk alleen nog maar het ontbijt en de tussendoortjes aangepakt. Pas over twee weken ga ik aan een plantaardig diner werken.

Ik maakte een speciaal toetje, omdat Dirk jarig is. Ik bakte banaan-amandel muffins.

200 gram meel
75 gram suiker (ik gebruikte half agavesiroop en half honing)
3 tl. wijnsteenbakpoeder
snuf zout
1 ei
60 gram zonnebloemolie
200 ml. melk
1 geprakte banaan
handje amandelschaafsel

Dit alles een beetje door elkaar prakken met een vork, muffinvormpjes vullen en bakken: 20 minuten op 200 graden. Mmm, wat was dat lekker!

Vanavond heb ik eerst eens even lekker een poosje achter m´n spinnewiel gezeten. Daar was vorige week ook al bijna niets van gekomen. M´n eerste spoel is nu toch heus bijna vol. Leuk!
Daarna heb ik m´n mailbox eens uitgekamd. Ik kwam nog wel wat mailtjes tegen die al lang(er) op antwoord wachtten. Lekker gevoel dat die achterstand nu ook weer weggewerkt is!

In de tuin is langzaam maar zeker toch steeds meer te beleven. Behalve de krokussen bloeien nu ook de eerste narcissen. En vandaag zag ik zelfs het eerste sneeuwklokje. Maar man, wat duurt het toch lang voordat het écht voorjaar is! Het is echt een oefening in geduld dit jaar.

donderdag 14 maart 2013

De Planteneter

Wie hier al langer meeleest, weet dat ik veel tijd besteed aan het bereiden van voedsel. Onze voeding moet dan ook aan heel wat eisen voldoen. Het moet voordelig, lekker én gezond zijn.

Voordelig
Voor het in de hand houden van de kosten van ons voedsel heb ik een hele trucendoos. Zo koop ik vooral basisingrediënten en maak zoveel mogelijk zelf. Brood bakken bijvoorbeeld is iets wat ik al sinds 1999 doe. Maar ook de warme maaltijd wordt zoveel mogelijk zelf gemaakt van onbewerkt voedsel, wat ik, als het even kan, in het groot inkoop. Door in het groot in te kopen bespaar ik op kosten, maar ook op afval. Bovendien hoef ik dan niet zo vaak naar de winkel. En dat scheelt weer tijd, benzine (als ik met de auto ga), en geld (want je komt niet in de verleiding onzin-dingen te kopen).

Lekker
Juist doordat ik alles zelf (en met liefde) klaarmaak, valt het eten doorgaans goed in de smaak. Ik ben altijd blij, dat ik geen hekel heb aan koken. Het komt ten slotte elke dag terug. Ik moet er niet aan denken elke dag met tegenzin in de keuken te staan. Koken, bakken, braden, ik doe het allemaal met plezier. En als je dan ook nog 11 afnemers hebt, heb je elke dag je eigen mini-restaurant. Ik kan m´n ei wel kwijt ;-).

Gezond
En natuurlijk kook ik graag zo gezond mogelijk. Pakjes en zakjes (met enge e-nummers) zijn hier al jarenlang verbannen. Langzaam maar zeker verbruiken we ook steeds minder suiker. Zelf ben ik voor het grootste deel toch wel suikervrij sinds ik Stevia gebruik. Het leuke is, dat ik merk, dat ik de zoetkracht van Stevia ook steeds minder nodig heb. Een paar weken geleden kocht ik Stevia-suikerklontjes. Op het pak staat, dat 1 Steviaklontje overeenkomt met 1 suikerklontje. In het begin had ik dan ook echt een heel klontje nodig in mijn kopje koffie of thee. Inmiddels gebruik ik nog maar een kwart klontje! M´n smaak wordt steeds beter en ik merk dat de behoefte aan zoetigheid steeds meer afneemt.
Onze maaltijden bevatten ook steeds minder vlees. Ik was altijd al matig met vlees, omdat het duur is, je helemaal niet veel nodig hebt (100 gram per dag volgens het Voedingscentrum), het slecht is voor het milieu (de productie van  een kilo vlees kost bijna 15 keer meer energie dan de productie van een kilo plantaardig voedsel) en zo is er nog wel meer op vlees aan te merken. Om deze redenen maak ik in elk geval één keer per week een vleesloze maaltijd en gebruiken we heel weinig vleeswaren (10 pakjes per maand met 11 personen).
Al langere tijd denk ik erover na om minder dierlijk voedsel te gaan gebruiken. Ik wil niet alleen nog meer minderen met vlees, maar ook met kaas en melk(producten). Door over voeding te lezen krijg ik steeds meer de bevestiging dat die producten niet nodig of zelfs schadelijk zijn. Zo las ik bijvoorbeeld het boek Een tevreden leven. Dit boek gaat over een stel dat in de vorige eeuw meer dan 60 jaar zelfvoorzienend heeft geleefd. Zij leefden op plantaardig voedsel en dan ook nog eens zo onbewerkt mogelijk. Brood aten ze bijvoorbeeld niet. Dat vonden ze al teveel bewerkt. Ze aten geen suiker, geen vlees, nooit iets als koek of snoep, maar heel gezond en lekker en gevarieerd. Het boek ligt op mijn nachtkastje en ik lees er heel regelmatig een stukje in.
Er zijn ook veel blogs van mensen die vegetarisch, veganistisch of in elk geval heel bewust eten en waar ik regelmatig lees,  bijvoorbeeld: Stukjebijbeetje, Mms Zsazsa, Spaarcentje kookt, Anderson Cottage en anderen. Ik laat me er graag door inspireren.

De Planteneter
Vorige week kreeg ik het laatste nummer van de Eva toegestuurd. Daarin stond een artikel over Boele Ytsma. Mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld en ik surfte naar zijn website De Planteneter. Geweldig! Dit was precies wat ik zocht. Een geweldige inspiratiebron om (vaker) vleesloos te gaan eten. Boele heeft een prachtig concept bedacht om mensen te helpen langzaam maar zeker naar vleesloos te gaan. Het heet: Word een planteneter in 28 dagen. In die 28 dagen ga je eerst een week lang je ontbijt veranderen, daarna wordt je lunch aangepakt en uiteindelijk ga je in de 3e en 4e week ook plantaardig avondeten. Boele geeft je interessante achtergrondinformatie, ideeën, recepten en dat allemaal op een positieve manier en zonder opgeheven vingertje. Ik ben begonnen met de gratis basiscursus van 7 dagen en ben om. Ik ga de 28 dagen-cursus óók doen. Vandaag heb ik al een leuke stap in de goede richting gezet. Voor de lunch heb ik heerlijke smoothie gemaakt van peer, ananas en bosbes. Ik maakte een liter smoothie en heb daar samen met Maria, Jan en Henk heerlijk van gesmuld. Maria slikt sinds een maand Ritalin en kan daardoor tussen de middag geen hap door haar keel krijgen. Alles heb ik geprobeerd: soep, pap, extra lekkere boterhammen, tosti´s. Niets wilde ze eten. Maar vanmiddag dronk ze anderhalf bekertje smoothie en kreeg zodoende heel wat vitamines en vezels binnen. Ik ben echt blij!
Vanavond maakte ik pizza´s. Normaal gebruik ik dan ook ham, cervelaatworst en/of vis. Maar vandaag belegde ik de pizza´s behalve met tomatensaus met: 3 kleuren paprika, zongedroogde tomaatjes, olijven, ui in ringen, ananas, maïs en geraspte kaas. Het was overheerlijk en niemand had in de gaten, dat we aan een vegetarische maaltijd zaten.
Vanavond snackte ik gezond: een volkoren cracker met (goede) appelstroop en wat schijfjes banaan. Dit idee kwam uit de basiscursus van Boele.
Misschien denk je er om allerlei redenen ook weleens over na om minder/geen vlees te gaan eten, maar weet je niet goed hoe je het moet aanpakken? Vraag dan gewoon de gratis 7-daagse basiscursus aan!

maandag 11 maart 2013

´Wel´ en een beetje veel ´wee´

Tja, het is gelukkig niet alleen maar kommer en kwel hier, hoor. Maar er lopen wel wat dingetjes tegen. Eerst zijn daar de zieken. Drie stuks op het moment. Geen ernstige ziektes, maar slome, maartse, grieperige verschijnselen.
Heftiger is het, dat Henk zich gisteren zo verbrand heeft. We zaten net aan het ontbijt en Willem had de thermoskan met thee op tafel gezet. Maria vroeg om de thee, maar dat hoorde alleen Henk. Die pakte de volle kan, zwaaide hem hoog op, om hem aan Maria te geven. In die manoevre hield hij de kan schuin en daardoor liep het hete water wat in de rand zat precies bij Henk op zijn schouder. Ik trok snel z´n pyjamaatje uit en Willem en ik gingen met koude, natte theedoeken in de weer. Na een poosje koelen pakte ik de verbanddoos erbij, want daar zat nog heel goede brandzalf (flammazine) in. Toen ik de zalf op de plek smeerde zag ik al, dat het een pittige verbranding was. Het vel liet al los. Henk heeft de hele dag in een hempje met opengeknipte schouder gelopen, want hij kon er niets op verdragen. Er verschenen enorme vochtblazen. Vandaag wilde ik er voor de zekerheid toch even door de huisarts naar laten kijken. We hebben hier wel veel ervaring met brandwonden (twee maal een brandwondencentrum-casus gehad), maar juist daarom weet ik, dat je er heel secuur mee om moet gaan. Onze eigen huisarts was er niet en ik had niet zo´n zin om met Henk naar een vervanger te gaan. Het is allemaal al angstig genoeg voor hem. Misschien ga ik er morgen nog even naar laten kijken. Voorlopig gaat het vandaag aardig. Hij heeft zelfs een pyjamashirtje aan. Er zitten nog wel kolossale vochtblazen en ik mag er nog niet eens naar wijzen, maar toch zie je ook al genezing. Dat gaat snel bij zo´n jong huidje.

Verder hadden we vorige week vette pech met m´n auto. Hij kwam niet meer door de apk. De achterbalk was bijna doorgeroest en dat betekende toch heus: einde verhaal. Ik had er totaal niet opgerekend en ik baalde daarom flink. Zonder auto is het haast geen doen met zo´n grote koppel. Ik moet meestal toch wel minimaal twee keer in de week naar Dordrecht. Dat is met het ov allemaal zo omslachtig. Bovendien is het ov vreselijk duur.
Het kostte me een avond puzzelen om te zien hoe we dit financieel gaan oplossen. En daarna hebben we geïnformeerd of de garage iets passends had staan. Zaterdag hebben we een proefrit gedaan, wat over de prijs onderhandeld en de knoop doorgehakt. Deze week verwacht ik mijn ´nieuwe´ auto. M´n auto was ruim 14 jaar oud en er stond meer dan 200.000 km. op de teller. Daarvan zijn er 30.000 door mij gereden. Hopelijk ben ik met de nieuwe auto net zo goed als met de oude. Voorlopig vind ik er niets aan om afscheid te moeten nemen van m´n trouwe vervoeder. Maar het is niet anders.

Een andere grap was: het riool. Al maanden bubbelde en slurpte het als de wasmachine afpompte, of als er iemand onder de douche stond, of als het bad leeg liep. Vrijdagochtend liep ook het water in het toilet niet meer goed weg. Hoog tijd voor actie, want zoiets als vorig jaar, daar had ik geen zin in. Toen bleek onze afvoer bij de gevel afgebroken en moest er op zondag een vreselijk dure noodreparatie uitgevoerd worden.
Ik vond het overigens wel raar, dat we al zo snel problemen hadden. Want het is nog maar net een jaar geleden, dat hier in de straat het riool is opgehoogd en de boel helemaal opnieuw was aangesloten.
Willem belde de zaterdagbaas van Hans, want die doet behalve groen-werk ook rioolwerk. Hij kon ´s middags komen. Hans was juist die middag vrij van school en was daar ook aan het werk en zodoende mocht Hans bij ons huis het riool opgraven :-).
Hans z´n baas had het al snel bekeken: er klopte iets niet. Er moest een fout gemaakt zijn bij het aanleggen van het vernieuwde riool. Ik moest maar naar de aannemer bellen, die dat had gefikst. Ok, ik belde daarheen, legde alles uit en werd doorverwezen naar de gemeente, want die was destijds de opdrachtgever.
Ik keek op de website van de gemeente en zag dat je eigenlijk alleen digitaal een melding kon doen, behalve als er sprake was van een noodsituatie. Ik besloot dat dit een noodsituatie was. Per slot van rekening lag de hele boel open. En als je zoiets op vrijdagmiddag invoert, wordt dat toch pas op maandag gelezen.
Binnen 10 minuten was er iemand van de gemeente. Ook hij concludeerde dat er iets fout zat en belde de aannemer. (hi, hi, iets van een kastje en een muur).
De aannemer kwam. Er was één probleem: niemand kreeg het deksel van de straatkolk open! Van alles geprobeerd, maar er was geen beweging in te krijgen.
Er werd besloten dat het hoofdriool doorgespoeld moest worden. Dus reed er na een half uurtje een tractor met een grote tank erachter de straat in. De boel werd doorgespoten, maar er was geen verstopping. Intussen zaten de spetters vies water in mijn toilet tot tegen het plafond en er was geen duidelijkheid, wat er precies mis was.
Willem kwam thuis en begon de mannen royaal pannenkoeken te trakteren, die ik bij wijze van avondeten maar was gaan bakken. En toen we eindelijk met onze koppel aan tafel zaten kwam de meneer van de aannemerij zeggen, dat ze zaterdag zouden verder gaan.
Die meneer had er thuis nog eens over lopen denken en had bedacht dat onze vuilwaterafvoer weleens op het regenwaterriool zou kunnen zitten in plaats van op het vuilwaterriool. De volgende morgen had hij niet veel tijd nodig om vast te stellen dat dat inderdaad zo is.
Nu zijn ze aan het denken over een oplossing en natuurlijk moet er ook uitgevogeld worden wie dit grapje op z´n geweten heeft. Eén geluk: de faktuur die wij van Hans z´n baas krijgen mogen we bij de gemeente neerleggen, want het probleem heeft niets met ons eigen stukje afvoer te maken. Dat scheelt weer!
Vandaag kwam er een kraan de straat inrijden, die het putdeksel heeft gelicht. Maar verder heb ik niets gezien. Nog even geduld hebben maar.

De schoonmaak gaat hier intussen rustig verder. Vandaag is het de eerste dag, dat ik geen extra klusje doe. Ik heb het druk genoeg met de zieke kinderen en met het opruimen van de rommel van het weekend. Maar het geeft niet. Zo´n spijbeldagje moet kunnen. Ik ga zo langzamerhand maar eens eten koken. Ik kreeg een paar kilo verse spercieboontjes. Mmm! Kopen zou ik ze zelf niet om deze tijd van het jaar. Maar als je ze krijgt...Lekker met gegrilde kip erbij. Ik zag, dat er ook eieren lagen die op moeten. Bak ik bij wijze van toetje havermoutpannenkoekjes. Ik krijg al trek van het schrijven ;-)

vrijdag 8 maart 2013

Alle kortingscodes bij de hand!

Dit is een speciaal bericht voor mensen die niet houden van funshoppen, maar hun grote(re) aankopen liever zorgvuldig plannen. En dan natuurlijk liefst met een goede korting!

Als je plannen hebt voor het boeken van je vakantie of voor het kopen van kleding, schoenen, huisraad, boeken of wat dan ook, kijk dan eerst op www.vouchercode.nl Op deze site vind je kortingscodes van teveel om op te noemen.

Het handige van deze site is, dat je heel gemakkelijk kunt zoeken. Wil je bijvoorbeeld gaan shoppen bij V&D, dan kijk je even bij webshops onder de ´v´. Je vindt daar V&D en ziet in één oogopslag, dat daar tot vandaag o.a. de jassen met korting te verkrijgen zijn.
Koop je graag iets van een bepaald merk, dan zoek je onder ´merken´ naar jouw favoriete merk en je kijkt of er een kortingsactie geldt. Stuit je al speurend op een voor jouw onbekende (web)shop, dan kijk je bij de reviews hoe dat bedrijf beoordeeld is.

Zet deze site gewoon even bij je favorieten en check hem voordat je een aankoop doet.
Ben je iemand die zoiets snel vergeet? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief. Je wordt zo regelmatig op de hoogte gehouden van allerlei leuke acties.

En voor wie toch liever zonder plan winkelt en zich graag laat verrassen, is er de mogelijkheid om elke dag de beste kortingscode via Twitter te ontvangen.

donderdag 7 maart 2013

Advertorial

Ook in de maand maart verwelkomen wij weer een nieuwe adverteerder: www.sfeertent.nl Sfeertent is het ideale adres voor iedereen die best weleens wil kamperen, maar niet wil afzien. Comfortabel kamperen dus. De tent staat voor je klaar en is bijzonder sfeervol en zeer compleet ingericht. Van heerlijke bedden tot een badkamer met toilet en wastafel en op één locatie zelfs ook een douche. Er is een compleet ingerichte keuken. Bang zijn voor kou hoeft ook al niet, want er is een gaskachel in de tent. En is het mooi weer, dan geniet je vast van de loungestoelen op de veranda.
Je hoeft eigenlijk niets van huis mee te nemen dan je kleding, want zelfs voor het bedlinnen kan worden gezorgd.
De tenten bieden plaats aan 6 volwassenen en een kind (tot 2 jaar). Bovendien kan er nog een tweepersoonstentje bijgeplaatst worden.
U vindt de tenten op camping Klein Emelaar (bij de Kroondomeinen van Paleis het Loo) en op camping De Meistershof in Drente.
(Op beide campings wordt de zondagsrust gerespecteerd, wat inhoudt dat de receptie/winkels gesloten zijn ern er op zondag geen aankomst of vertrek mogelijk is.)

Ik kan niet uit eigen ervaring vertellen hoe het camperen bij sfeertent bevalt. Maar wie weet komt er nog eens van om zo´n tent uit te proberen. Willem houdt totaal niet van kamperen, maar dit is natuurlijk heel iets anders ;-). In elk geval staat de score die campeerders tot nu toe gaven voor Klein Emelaar op een 8,5 en voor De Meistershof zelfs op een 8,9!

Kijk maar eens op je gemakje rond op de site van sfeertent. Mogelijk zit je dan net zo de likkebaarden als ik :-)

Graag noem ik ook onze overige adverteerders:

www.limovlees.nl voor (h)eerlijk rundvlees van eigen Limosin koeien, maar ook voor lam en kip
www.brouwmarkt.nl voor alles op het gebied van bier brouwen, wijn maken, wecken en nog veel meer
Schatten van de zee voor prachtige, handgemaakte sieraden
www.alleslief.nl voor prachtige spullen voor de baby, ontworpen door/voor ouders. Met 10% korting met code EL2013
www.astevia.nl voor kwaliteits steviaproducten. Korting met code EENVOUDIG

Als laatste wil ik nog de steigerhouten meubels van Leendert noemen. Inmiddels timmert Willem trouwens ook dapper mee :-). Hij maakt ook de werktekeningen. Ook in februari gingen er weer nieuw ontworpen meubels de deur uit. O.a. een mooie multimediakast. We hebben hem de naam Pleesteesjun gegeven. Hier staat hij nog bij ons in de kamer, maar inmiddels heeft hij een plekje in de Betuwe:





De inmiddels bekende bankjes zijn weer (beperkt) op voorraad. De prijzen zijn afhaalprijzen, maar in overleg kan er ook bezorgd worden. Klik op de afbeelding om te vergroten.


Foto´s van deze bankjes heb ik ook:
Leeny
en

Leeny mini

Er is nóg een variant. Dat is de Leeny mini, maar dan half zo lang. Dat model heet Lief Klein Krukje.

En met het voorjaar in het hoofd show ik graag de tafel die vannacht van de tekentafel (nou ja, uit de laptop dan) rolde:



Er wordt geleverd op volgorde van bestelling. Informatie via Leendert@Luijk.nl

maandag 4 maart 2013

Kleine stapjes, groot resultaat

Twee weken lang ben ik nu bezig om elke dag een klein stapje te zetten op weg naar een schoon en opgeruimd huis. Het zijn kleine stapjes, maar ze zetten wel degelijk zoden aan de dijk. Als ik terugkijk naar de situatie van twee weken geleden en ik vergelijk die met nu, dan is er veel verbeterd. Zo is bijvoorbeeld onze slaapkamer nu helemaal klaar. Vorige week donderdag deed ik er het zoveelste kleine stapje: er stond een mand naast mijn bed met bollen katoen.




Die heb ik een tijd geleden van een bloglezeres gekregen. Ik heb al wat bollen verbreid tot vaatdoekjes. Maar voordat de hele mand katoen is opgebreid, moet er nog heel wat water door de Maas. Wat een dom idee om zo´n mand naast m´n bed te zetten. Er was inmiddels vanalles bovenop gestapeld. Dat heb je zo met horizontale vlakken ;-). Alles wat er bovenop lag heb ik eerst gesorteerd. Wat over bleef waren eigenlijk alleen wat oude nummers van Landleven. Die bewaar ik altijd jaren en jaren. En ja, ik kijk er ook heel regelmatig in en vaak is dat ook nog eens op bed. Goed idee dus, om die op de slaapkamer te houden. Maar dat katoen kon gerust weg! Ik deed de bollen katoen bij mijn voorraad breiwol. Dat is logisch, toch :-)?  En in de lege mand ging het stapeltje Landlevens.



Even kwam ik in de verleiding om meteen ook het allerlaatste rommelstukje op onze kamer op te ruimen: mijn nachtkastje. Waarom daar minimaal 10 boeken op moeten liggen??



Maar nee, dat móest wachten tot vrijdag. Als ik niet van die kleine stapjes neem, komt de rest van de huishouding in het gedrang.
Maar het was fantastisch om vrijdag dat laatste stukje aan te pakken! Wat een voldaan gevoel geeft dat. En wat is het heerlijk om een frisse, opgeruimde, schone slaapkamer te hebben. En wat voel ik me toch weer vreselijk dom, dat ik het niet gewoon heb bijgehouden deze winter :-(



Ook op de andere slaapkamers ging ik zo te werk. Zo deed ik bijvoorbeeld de kast van Leendert vak vna vak. De kast heeft zes vakken en in één week tijd was hij dus helemaal gedaan. Kijk, hier zit ik op dag vier:




En zaterdag was de hele kast weer opgeruimd en schoon:



Henk vond het leuk om me af en toe een poosje te helpen. Kijk, hij heeft z´n knuffelbeesten netjes op zijn bed gezet:



Vandaag was het de eerste dag na de vakantie. Even wennen weer hoor, dat schoolse ritme. Eerlijk gezegd was ik de vakantie nog lang niet zat. Maar met zo´n stapje voorjaarsschoonmaak op de planning, had ik wel een strak ritme. Anders krijg ik het niet in m´n dag geperst.
Ik stond als vanouds om kwart over 4 op. De laatste week heb ik steeds mijn dagelijkse strijkportie als eerste klusje van de dag gedaan. Dat bevalt goed. Normaal gesproken laat ik dat klusje meestal voor de avond liggen. Het is fijn als ik m´n strijkplank ´s morgens om een uur of 6 (of eerder) al kan inklappen en kan denken: Ziezo, dat is weer gebeurd.
Ook vanmorgen deed ik eerst de strijk. Daarna was het tijd voor het schrijven van m´n column van de krant. En toen ik die verzond had ik nog 7 minuten de tijd voordat ik Leendert moest gaan roepen.
We draaiden het hele ochtendritueel af. Willem deed nog even het ontbijtvaatje voordat hij naar zijn werk ging en zelf slingerde ik snel de stofzuiger door de benedenverdieping, voordat ik Henk naar school ging brengen.
Toen ik om half 9 thuiskwam was het beneden al keurig opgeruimd en...het was STIL!! Oorverdovend gewoon.
Ik ging boven aan de slag. Eerst het gewone werk. Bedden opmaken, rommel opruimen, was afhalen, was ophangen, was sorteren enzovoorts.
Het laatste half uurtje van de ochtend had ik over voor een nieuw schoonmaakstapje. Dat was genoeg om een hoek van de overloop op te ruimen. Het leverde een halve vuilniszak troep en een grote tas voor de Kringloopwinkel op.
Toch kreeg ik vanmiddag (voor het eerst) last van negatieve gedachten: Het gaat je toch niet lukken. Het gaat veel te langzaam. Weet je wat er allemaal nog moet. Enzovoorts. Ik heb m´n best moeten doen om die gedachten te verjagen. Ik weet dat zulke gedachten verlammen. Laat ik nu maar gewoon elke dag m´n kleine stapje zetten en blij zijn met alles wat al gedaan is.
Ik heb nog fijn een poosje achter m´n spinnewiel gezeten. Dat ontspant zo lekker. Je bent bezig en toch rust je ervan uit.
Het was gezellig om weer met de kinderen koffie te drinken en hun verhalen aan te horen. Ze waren uiteraard allemaal opgetogen over het heerlijke lenteweer. Nou, ik ook! De eerste krokussen in mijn tuintje bloeien! En Jan beweerde, dat hij een bij gezien had. Ik had namelijk verteld, dat die vandaag zouden gaan vliegen. Bijen komen bij 10 graden naar buiten voor een reinigingsvlucht. Wat zal dat een mooi gezicht zijn, om de bijen na de winter uit te zien vliegen!