zaterdag 27 april 2013

Feestelijke Vrijdag

Dat was me een feestelijk dag, gisteren! De dag begon al met wat opwinding, want Maria, Jan en Henk zouden op school ontbijten. Ze vonden het maar raar om niet samen met ons aan tafel te hoeven ;-). Jan snaaide alvast een grote beker groene smoothie, want hij had zó´n trek. Als je normaal om half 7 aan het ontbijt zit, is ontbijten na half 9 best laat.
De kinderen kregen allemaal rood-wit-blauwe kleding aan vanwege de viering van Koninginnedag op school. Maria wilde ook nog rood-wit-blauwe linten in haar haar. Wat zag dat er vrolijk uit! Willem bracht de kinderen op school. Zelf ging ik daar pas om kwart over 10 heen, want ik ging met de kleuters mee naar verpleeghuis De Alblashof. Het is al een jarenlange traditie dat de kleuters van onze school daar gaan zingen voor de bewoners.
Toen ik op school kwam kregen de kinderen juist een traktatie in de klas. Alsof het was afgesproken hadden bijna alle kinderen rood-wit-blauwe en/of oranje kleding aan en samen met de prachtig versierde klas was dat een heel vrolijk gezicht.







Het was de bedoeling om in optocht te gaan lopen, maar vanwege de regen gingen we met auto´s. De versierde hoeden werden in tassen meegenomen. Die zouden de kinderen pas in De Alblashof op zetten. In de Alblashof zaten de bewoners al klaar. Een mevrouw begon spontaan een praatje en vertelde dat haar oudste zoon al 65 was. Dan voel je je spontaan een broekie ;-).

De kinderen mochten allemaal op het podium staan. En negentig kleuters zongen vervolgens Het Wilhelmus, vaderlandse liederen en wat kleuterliedjes. Na het zingen kregen de kinderen nog allemaal een pakje drinken en een spekkie. Ze mochten daarna zelfgemaakte tekeningen aan de bewoners geven en toen zat het er weer op.

´s Middags werd er school een concert gegeven. Het was de bedoeling om dat in de open lucht te doen. Maar vanwege het weer werd het concert in de hal van de school gegeven. Het is traditie dat ik elk jaar van de partij ben en dat was ik dit jaar ook van plan. Maar toen ik hoorde, dat ze in de hal gingen zingen en ik bedacht dat dat een krappe bedoening zou worden, besloot ik om maar thuis te blijven. Ik had namelijk nog genoeg te doen om de verjaardag van Maaike voor te bereiden. 

De taarten stonden al klaar. Ik bakte twee appeltaarten. Appeltaart staat altijd met stip bovenaan ;-). En ik maakte een dadeltaart. Sinds iemand die op de imkercursus trakteerde heb ik de taart alweer een paar keer gemaakt. Het is zó gemakkelijk en zó lekker. Dit is mijn recept:

Neem 500 gram VERSE dadels (geen gedroogde dus, maar van die grote, kleverige dadels). Haal de pitten eruit en snijd ze in stukjes. Laat een pakje boter smelten in een grote pan. Hak intussen een hele rol Mariakaakjes in stukjes. Doe 100 gram geraspte kokos en 50 gram agavesiroop bij de gesmolten boter. Doe er de dadels en de Mariakaakjes bij. Alles goed roeren. Doe het mengsel in een springvorm. Druk goed aan en laat in de koelkast opstijven. Strooi er nog wat kokos overheen. De taart is erg machtig. Je moet er echt maar kleine reepjes van snijden. 


Ter ere van Maaikes verjaardag aten we pannenkoeken. We zaten met z´n veertienen aan tafel en dat was dus nog een beste bakklus :-).

Het feestje was gezellig. Maaike is lekker verwend met aandacht en kadootjes. Het was al met al een feestelijke Vrijdag!

vrijdag 26 april 2013

De cadans van een gewone donderdag

Gisteren was Maaike jarig. Veertien jaar is ze nu, ons zondagskind! We vieren haar verjaardag echter pas vandaag en dus ging de dag van gisteren voorbij op de cadans van een gewone donderdag. Wassen, strijken, eten koken, brood bakken, wat boodschapjes doen, wat zaaien, dat soort dingen. Alles versierd met een heerlijk lentezonnetje, dat in de loop van de middag zelfs zomers haar best deed. De jassen en maillots gingen fluks uit en we genoten van het zó naar buiten kunnen lopen.



We aten ´s avonds een beetje vroeger dan anders, want Willem en ik wilden om 19.00 uur de deur uit. Koos heeft de hele week projectweek gehad op school en alle klassen hadden een middeleeuwse stad nagebouwd. Dat moest natuurlijk bewonderd worden! 

Kijk eens wat voor moois die kinderen gemaakt hebben:

De stad gebouwd in de vorm van een schild

Er is vandaag markt in de stad

De kerk heeft gebrandschilderde ramen

Oeps, er is iemand opgehangen!

Buiten de stad is het klooster en een begraafplaats

De toegangspoort

Het stadhuis

Een boerderij (buiten de stadspoort)

Het was erg leuk. Er waren in totaal 10 steden gemaakt. We hebben ze niet allemaal bekeken, want daarvoor was de tijd te kort. Maar het was duidelijk, dat hier van de week met veel enthousiasme en inzet gewerkt is! Super hoor!

donderdag 25 april 2013

Ontbijt

Sinds ik Planteneter ben geworden maak ik bijna elke dag groene smoothie klaar voor bij het ontbijt. Je kunt alleen met groene smoothie ontbijten, maar wij geven er de voorkeur aan om naast de smoothie ook een boterham te eten. Wij drinken groene smoothie om op die manier veel groene bladgroenten binnen te krijgen. Groene bladgroenten zitten namelijk vol met allerlei aminozuren(=eiwitbouwstoffen) en die zijn nodig om neurotransmitters te produceren. Neurotransmitters zijn chemische stoffen die de communicatie tussen hersencellen mogelijk maakt. Bij adhd-ers is er een tekort aan bepaalde neurotransmitters. En aangezien wij verschillende adhd-ers in ons gezin hebben willen wij er alles aan doen om de daaruit voortkomende problemen op te lossen of te voorkomen. Naast medicatie en trainingen zetten wij dan ook in op goede voeding. Dit was niet direct mijn motivatie om Planteneter te worden, maar het is iets wat eruit voortgevloeid is en waar we allemaal heel blij mee zijn. Groene smoothies zijn namelijk niet alleen heel gezond (ook vanwege alle vitamines die je meteen binnenkrijgt), maar ook heel lekker.

Het maken van groene smoothies is iets waar ik gaandeweg handigheid in gekregen heb. Ik heb een blender met een kan van 1 liter en ik maak altijd vier kannen. Ik leg dan eerst al het fruit (zo nodig geschild) klaar en was de groene groenten. Daarna sla ik aan het blenden. Ik vul de blender met 1 eetlepel gebroken lijnzaad of 1 theelepel chiazaad. Daar bovenop doe ik het fruit, het zachtste onderop. Daarna doe ik er een beker water bij en blend het fruit. De kan wordt daarna afgevuld met groene groenten en die laat ik blenden tot een fluweelzachte smoothie. In de tijd dat de blender draait dek ik de ontbijttafel. Het is belangrijk om steeds te variëren met de groene groenten, want elke groente bevat weer andere aminozuren. De groene bladgroenten zijn op dit moment nog wel een beetje aan de dure kant. Maar dat wordt snel beter als straks weer van alles van de koude grond komt. En natuurlijk hoop ik een groot deel van de zomer groene groenten van mijn eigen moesdak te kunnen gebruiken. Dat is niet alleen lekker voordelig (bijna gratis zelfs!), maar die groenten zijn ook nog eens onbespoten en kersvers. Ik kijk er al helemaal naar uit.





Mmmm. Eet (drink) smakelijk!

Wie zich eens wat meer in groene smoothies wil verdiepen raad ik het boek ¨Groen voor het leven¨ van Victoria Boutenko aan.

De bloemetjes (en plantjes) buiten zetten!

Nu het mooi voorjaarsweer is probeer ik zoveel als mogelijk is in m´n tuintje en op mijn moesdak bezig te zijn. Er is dan ook veel te doen. Elke dag (of toch wel bíjna elke dag) zaai ik wat bloemen, kruiden of groenten. De vensterbanken boven staan dan ook helemaal vol. Ik vind het leuk om het echt low budget te doen. En dat kán ook prima. Je hoeft echt geen dure zaai- of kiembakken aan te schaffen. Ik gebruik gewoon elk leeg bakje wat voorhanden is: boterkuipjes, plastic pastapotten, champignonbakjes, afgesneden limonadesiroopflessen en noem maar op. Soms is het handig om iets in lege toiletrolletjes te zaaien. Bijvoorbeeld worteltjes of pastinaken. Die groeien dan alvast netjes naar beneden en je kunt de plantjes zonder ze te beschadigen gewoon met rolletje en al uitplanten. Het nadeel van zaaien in toiletrolletjes vind ik, dat het karton vocht aan de aarde onttrekt, zodat de plantjes gemakkelijk uitdrogen.



Voor het uitplanten houd ik in principe altijd de IJsheiligen aan. Dan is er bijna geen kans op nachtvorst meer. De courgetteplanten waren echter al zó groot en zagen er zó sterk uit, dat ik ze vorige week uitgeplant heb. Ik had het beter niet kunnen doen. Ik zag ze met de dag verder verpieteren in de koude, sterke wind. Ik heb nog een reddingspoging gedaan door er grote glazen weckpotten overheen te zetten, met een stokje eronder voor de beluchting. Maar in een onbewaakt ogenblik zijn ze nu ook nog eens door de zon verbrand. Ik heb daarom vandaag maar snel nieuwe courgettes gezaaid :-).

De rest van de opgepotte plantjes staan allemaal in kratten. Overdag staan ze buiten en ´s nachts haal ik ze binnen. Het zal fijn zijn als veel over twee weekjes een plaatsje buiten krijgt. De groenten gaan in de potten, bakken en teilen op mijn moesdak en de bloemen mogen beneden in mijn bloementuintje.





Ik heb vandaag ook rode uien gepoot. Ik ben benieuwd of dat wat wordt.



Vorig jaar had ik ingezet op preien. Maar dat is uiteindelijk geen succes geworden. We zijn nu een heel jaar verder en er staan zeggen en schrijven vijf zielige preien in een bak. Binnenkort haal ik ze er maar uit en dan kunnen ze in de soep. En zo experimenteren we vrolijk verder.



In het najaar had ik boerenkool geplant. Wellicht heb ik de plantjes te laat gepoot, want ook daar is niet veel van terecht gekomen. Ze zijn uitgegroeid tot pierige planten en staan inmiddels bijna in bloei. Ik laat ze nu maar doorschieten, zodat ik straks met nieuw zaad een nieuwe poging kan doen. Misschien helpt het als ik er eerder mee begin, zodat de planten al wat groter zijn voordat het koud wordt. De pierige bladeren kunnen trouwens nog wel mooi in de groene smoothies.



Het tuin- en moesdakwerk moest wel erg tussen de bedrijven door gepropt worden. Ik heb een zeldzaam volle week. Maar wat moet dat moet. En als je gewoon elke dag een beetje doet is het op den duur toch heel wat. Ook helpt het om goed te plannen. Ik heb een to do-lijstje wat ik elke dag even nakijk. Er is altijd wel een klusje wat echt aan de beurt is, of wat qua weer of qua tijd goed uitkomt. En zodra ik stop met het tuinwerk, werk ik dat lijstje even bij. Er kan dan afgestreept worden, maar er komt ook eigenlijk altijd wel iets bij. Vandaag schreef ik op, dat ik de aarbeiplanten wil verpotten. Niet alle aarbeiplanten hebben de winter overleefd, maar toch nog wel aardig wat. Ik ga ze nu verpotten in goed bemeste aarde en zal ze toespreken dat ze hun best moeten gaan doen ;-).




woensdag 24 april 2013

Uit ons timmerschuurtje

Gisterenavond kwam er weer wat moois uit ons timmerschuurtje. Eerst sjouwden de mannen een mooie steigerhouten tafel naar buiten. Natuurlijk moest hij eerst getest worden. Dat doet Willem door er gewoon een poosje bovenop te gaan staan. Als de tafel die proef doorstaat is hij goedgekeurd :-). En ja hoor, de tafel gaf geen krimp. Hij kan afgeleverd worden.

Mooie steigerhouten tafel voor slecht € 229,00, excl. bezorgkosten, doorleefd, gebruikt steigerhout, splintervrij geschuurd en blind geschroefd

Het formaat is 2 x 1 meter

Daarna kwam er ook nog een klein werkstuk naar buiten: een Leeny-mini. Dit bankje maakte Willem voor een collega die vandaag trouwt.

Het zou bij mijn eigen voordeur ook niet misstaan ;-)

Voor meer informatie over onze steigerhouten meubeltje kun je mailen naar Willem: wluijk@gmail.com


Bijna een schadepost van 15 euro!

Gisteren bracht ik Jan naar de SoVa-training in Dordrecht. Die training duurt vijf kwartier en dat is te kort om heen en weer te rijden. Meestal ga ik in de wachttijd even naar de Kringloopwinkel en/of doe wat boodschappen. Nu had ik het plan om even naar Vreeken Zaden te gaan voor zaad van Nieuw-Zeelandse spinazie. Ik parkeerde m´n auto in de garage op de Spuiboulevard en wilde over het bruggetje naar de binnenstad lopen. En, jippie!, daar zag ik voor de eerste keer dit jaar jonge eendjes zwemmen. Wat is dat toch altijd vertederend! Snel trok ik mijn mobiel uit mijn binnenzak om een fotootje te schieten. Ik moest opschieten, want moedereend zwom met haar kroost al bijna onder de brug door.



In mijn haast liet ik mijn parkeerkaartje uit mijn zak fladderen. En terwijl ik de foto van de eendenfamilie maakte, zweefde mijn kaartje de gracht in! Ik stond even verstijfd. Want ja: kaart verloren = 15 euro!! Ik maakte meteen rechtsomkeert en liep terug naar de parkeergarage om te kijken of ik daar personeel zag. Er was geen loketje, maar ik zag wel een deur met een bordje ernaast, waarop ´parkeerbeheer´ stond. Ik belde aan, maar er werd niet open gedaan. Toen ben ik maar naar de betaalautomaat gelopen en heb de intercomknop ingedrukt. Een mannenstem vroeg waarmee hij me kon helpen. Ik vertelde, dat ik net vijf minuten geleden mijn auto geparkeerd had en dat nu mijn kaartje in het water was gewaaid. Die man begreep of verstond het eerst niet en dus moest ik het nog een keer vertellen. Tot mijn grote opluchting reageerde hij: ¨O, dat kan gebeuren, hè? Hoe lang denkt u nodig te hebben?¨ ¨Een half uurtje,¨ gokte ik. ¨OK,¨ zei hij, ¨bel dan straks maar weer aan, dan zal ik voor u een nieuw kaartje aanmaken.¨ Wat een bof! Ik had anders toch maar dure zaden gehad.

Ik liep voor de tweede keer richting de binnenstad en snuffelde op mijn gemakje rond bij Vreeken. Ik moet me altijd heel erg inhouden in die winkel. Er is zóveel keuze! Ik kocht het zaad van Nieuw-Zeelandse spinazie en ook van platte peterselie. En als kers op de taart kocht ik nog een pot met citroentijm. Die kon ik echt niet laten staan. Het ruikt zó lekker!

De Nieuw-Zeelandse spinaziezaden zijn koudekiemers. En hoewel het vandaag en morgen best warm is ga ik ze straks toch zaaien. Ik heb ze vast een nacht laten weken. Dan gaat het kiemen gemakkelijker. Ik verheug me al op de sappige, groene bladeren. Het pakje zaad kostte 2,90. Ik heb er maar een klein deel van gebruikt. De rest bewaar ik voor in de herfst of voor volgend jaar. Of ik ruil met iemand. Zo´n zakje is namelijk genoeg voor een compleet spinazieveld en ik heb maar een moesdak met wat bakken :-). De tijm mag lekker groeien. Ik zet hem in een grote pot.  Ik kan er dan steeds wat van knippen voor in de pasta enzo. En in de herfst maak ik er een grote fles hoestsiroop mee. Ik voel me zo rijk als een koning.

dinsdag 23 april 2013

Lunch

Genieten van mijn lunch:



Een lekker gerstgrutten-groentensoepje, een schaaltje quinoa en witlofsalade. Dat is toch net of je in een 5-sterren restaurant zit? En hoe simpel is het eigenlijk helemaal? Het soepje maakte ik door een gesnipperd uitje en een teentje knoflook even te fruiten in wat zonnebloemolie. Daarna deed ik er een liter water bij, een groentenbouillonblokje (van de reformkraam en zonder troep) en groenten die ik in huis had: spercieboontjes uit de vriezer, wat paprika, een lepel maïs en peterselie. Een handje gerstgrutten maakte het af. Een kwartier zachtjes laten koken smullen maar. Intussen had ik 100 gram biologische quinoa gekookt en een witlofsalade in elkaar geflanst van één stronkje witlof, een halve gesnipperde appel, wat rozijntjes en wat dressing. Een grote mok kruidenthee maakte mijn lunch compleet. Ik kan er weer even tegen ;-).

De kinderen houden het liever bij brood. Ook prima!

maandag 22 april 2013

Bijen- en Honingmarkt

Zaterdag was er in Dordrecht de jaarlijkse Bijen- en Honingmarkt. En ja, daar moest ik natuurlijk heen :-). Willem ging ook mee, want dan kon hij eens goed kijken  hoe een bijenkast er precies uitziet. Hij wil er een paar voor me maken. De tekening hebben we al wel, maar als je nog nooit een bijenkast van dichtbij hebt gezien is het toch wel lastig. Henk en Jan wilden ook graag mee. Jan was vrijdag ziek geweest en had nog steeds keelpijn. Het was dus geen goed plan om hem naar de natuurclub te laten gaan. Maar met ons mee naar de markt zag hij wel zitten.

De markt was erg leuk en heel gezellig. Niet in de laatste plaats omdat de zon zo vrolijk scheen. Er waren veel enthousiaste mensen, die het leuk vonden om je vragen uitgebreid te beantwoorden.

Willem heeft een hele tijd staan kijken bij het maken van kunstraten. De meneer die daarmee bezig was heeft ons ook een avond op de imkercursus geholpen bij het maken van de raten. Ik had Willem dus wel kunnen ´waarschuwen´ voor deze meneer, want als je er voor een dubbeltje ingooit, komt er voor een kwartje uit :-). Nu schijnt dat imkers eigen te zijn, dus wellicht ben ik straks ook niet te stuiten als ik eenmaal over bijen begin! Hoe dan ook, Willem kreeg het hele kunstraten-maak-verhaal in geuren en kleuren en dat vond hij heel interessant.



Er waren ook dieren op de markt en ja, dat is natuurlijk altijd leuk! Kuikentjes, kippen, hanen, konijnen, ze zaten er allemaal. Er zat een konijn wat sprekend onze Nijn was. Alleen net een tintje lichter, maar net zo vertederend.


Ik kocht twee potjes honing. Een gewone en een crème. Mmm. Ik kan niet wachten tot ik honing van eigen bijtjes kan oogsten :-). Wat is hollandse honing van de imker toch lekker! Niet te vergelijken met de honing die je in de supermarkt koopt. Om in stijl te blijven kocht ik voor mijn jarige zwager een fles Honingwijn met Vlier.

Bij de stand van het Bijenhuis kocht ik raampjes en kunstraat. Dat stond nog op mijn ´boodschappenlijst´.  Bij het laatste kraampje werden pannenkoeken en wafels verkocht. Willem, Jan en Henk lieten het zich maar eens goed smaken :-). Zelf hield ik het op een bekertje thee. Sinds ik suikerloos eet vallen veel doorsnee tussendoortjes af. Maar ik heb er ook totaal geen behoefte aan.



Ik kwam twee medecursisten tegen. Eén had een plexiglazen plaat gekocht bij de kraam van Het Bijenhuis. Ik had die niet gezien, maar wilde er wel graag één. Onze leraar op de cursus heeft ook zulke platen op zijn kasten. Het is handig, dat je dan een blik in de kast kunt werpen, zonder dat je hem helemaal moet openmaken.  Je stoort de bijen dan niet. Ik stuiverde m´n laatste eurootjes uit voor zo´n plaat en nu zit de hand voorlopig weer even op de knip. Er zijn nog twee investeringen nodig: hout voor één of twee kasten en één of twee volken. Ik heb trouwens een adres gevonden waar betaalbare tweedehands bijenkasten te koop zijn. Wie weet kopen we wel één tweedehands exemplaar. Dan heeft Willem wat meer tijd om op z´n gemakje een kast voor me te timmeren. De bestellingen van steigerhouten meubeltjes gaan ten slotte voor ;-). En voor wat betreft een volk: op de cursus komen straks ook volken beschikbaar. Nu zijn er meer cursisten dan volken, maar wie weet heb ik geluk en kan ik via de cursus aan een volk komen. Een hobby mag natuurlijk best iets kosten, maar als het uit de huishoudpot moet ben je toch beperkt.

Vanmorgen ben ik weer aan het zaaien geweest. Voor wat betreft groenten ga ik vooral voor groene bladgroenten. Die heb ik in grote volumes nodig in de groene smoothies waar we dol op zijn. Voor wat betreft bloemen vind ik het leuk om erop te letten dat ik veel drachtplanten zaai voor de bijen (en de vlinders).

donderdag 18 april 2013

Voorjaar!

Wat is dat toch bijzonder: zodra het voorjaar echt zijn intrede doet, lijkt het alsof alles nieuw is. De mensen komen uit hun huizen en zijn opgewekt en vol energie. De bomen en struiken lopen bijna zichtbaar uit. Bloemen gaan bloeien en koesteren zich in de lentezonnestralen. De vogels zingen al vroeg het hoogste lied.

Ook hier in Huize Luijkensteijn wordt volop van het voorjaar genoten. Henk heeft gisterenmiddag de hele tijd in de zandbak gespeeld! Schoenen en sokken gingen uit en af en toe kwam hij me roepen. Dan moest ik zijn kunstwerken bewonderen.


Zo zwart als een tor zat hij ´s avond aan tafel. Maaike heeft hem na het eten lekker in bad gedaan. Kleren in de wasmand en schoon was hij weer :-). Heerlijk toch?

M´n tuintje ziet er steeds leuker uit. Ik heb in het najaar aardig wat bloembollen in de grond gestopt. Samen met de bollen die ik laat zitten voor verwildering is het nu al vroeg in het voorjaar best fleurig.



Net als op de salontafel trouwens, want daar staat een prachtige voorjaarsmand, die ik vorige week kado kreeg:




Als de bollen straks uitgebloeid zijn gaan ze de tuin in. Dan kunnen we er DV volgend jaar opnieuw van genieten.

Voor Jan was het gisteren feest. Hij mocht afzwemmen voor zijn A en haalde zijn diploma! Hij is er een beetje laat mee, want hij heeft twee jaar bij het zwembad op de wachtlijst gestaan. Een voordeel is, dat oudere kinderen vaak snel hun diploma halen. Ze hebben dan een betere coördinatie van de ledematen en zijn ook sterker dan wanneer ze nog heel jong zijn. Jan begon in september met lessen en als het even wil heeft hij straks met de zomervakantie ook zijn B (en wellicht z´n C). De meeste kinderen van ons gingen laatachtig op zwemles en haalden allemaal in een jaar tijd 2 of 3 diploma´s. Ik ben daar wel blij mee, want ik vind zwemles toch een dure grap.





Er was trouwens iets nieuws. Er was een duiker die onderwaterfoto´s maakte op het moment dat je kind door het gat zwom. Erg leuk, hoor. Maar zo´n foto kost maar liefst 9,95. En voor dat geld heb je enkel een digitale. Wil je een afdruk, dan betaal je nog meer. Dat is me echt te gortig.

Koos heeft gisteren in de tuin wol voor me gekaard. Dat is een klusje wat je het beste buiten kunt doen, want er komt altijd aardig wat troep uit de wol. Ik ben blij met m´n nieuwe voorraadje. Nu kan ik weer verder spinnen.




En dat is ook wat ik gisterenavond deed. Al spinnend mijn gedachten ordenen.

Ik ben ook aan de slag gegaan op mijn moesdak. Ik heb het erop gewaagd om de courgetteplantjes al buiten  in de bakken te zetten. Het werden van die lange staken op de vensterbak. Als er nog nachtvorst komt dek ik de plantjes wel af. Een deel van de gezaaide pepers heb ik opgepot en die laat ik overdag buiten afharden. Ik heb zaad gebruikt van de oogst van vorig jaar. Zo kom je gratis aan nieuwe planten :-). Ook heb ik al  het een en ander buiten gezaaid. In de grote bakken waarin ik vorig jaar aardappels kweekte heb ik nu snijbiet en snijsla gezaaid. Met al die groene smoothies die we bij het ontbijt drinken heb ik heel wat bladgroenten nodig en dus heb ik breed ingezet op allerlei soorten sla en ander groen. Ik zaai nu elke dag wel wat. Niet alleen groenten, maar ook bloemen en kruiden. Vorig jaar dacht ik dat ik heel wat gezaaid had, maar ik merkte dat het uiteindelijk nog niet genoeg was. Ik pak het dit jaar daarom allemaal wat fermer aan. Het geeft wel weer een hoop werk, maar het is wel heel leuk werk! Het is voor mij beslist geen straf om op deze manier bezig te zijn. Zo geniet ik gewoon in en om het huis ook uitbundig van het voorjaar!


dinsdag 16 april 2013

Goed gevulde dagen

De afgelopen dagen waren goed gevuld. Niet met iets bijzonders, maar zomaar met van alles en nog wat. Heerlijk toch, als je je nooit hoeft te vervelen ;-).

Zaterdag was er weer een praktijkles van de imkercursus. Ik had er erg naar uitgekeken, want eindelijk zouden de kasten open gaan! De temperatuur viel zaterdag nog wel een beetje tegen en daarom was ik benieuwd of het wel door zou gaan. Gelukkig! De kasten mochten open voor de voorjaarsinspectie. Leo, onze leraar, zou eerst een kast open maken. Er zat een volk van hemzelf in en hij wilde dat volk overhangen in een kast van de vereniging. Hij zou dan meteen voordoen, hoe je een voorjaarsinspectie doet. Behalve dat je dan de voervoorraad controleert en kijkt naar Varoa, schimmel en andere zaken, ga je de koningin zoeken. Dat vond ik nog wel het leukste! Helaas vonden we in die eerste kast de koningin niet, maar het was al met al spectaculair genoeg. We zagen hoe er broed in de kast was. We zagen larven, maar ook (en dan moest je héél goed kijken) eitjes. Ik heb me erover verbaasd hoe rustig de bijen waren. Je kunt zomaar rustigaan je werk doen, terwijl de bijen hun eigen ding blijven doen. Prachtig!





Daarna was het moment daar dat de cursisten twee aan twee hun eigen kast mochten open maken om de inspectie te doen. Alles ging onder het toeziend oog van Leo en er kon dus niet mis gaan. R. en ik hebben eerst bij andere cursisten gekeken, want onze kast was de laatste die aan de beurt kwam. R. zou de benedenbak controleren en ik de bovenbak. De benedenbak zag er troosteloos uit. Veel beschimmelde ramen, geen broed, weinig bijen en al helemaal geen koningin. Leo stelde voor om eerst ook de bovenbak te controleren en als het er daar beter uitzag, dan zouden we de hele onderbak weghalen en het volk op één bak zetten.

Eindelijk was het mijn beurt en raam voor raam haalde ik uit de bak om te kijken of ik broed zag en natuurlijk ook of ik de koningin zag. Onze koningin was niet gemerkt en het is dan  echt speuren. Maar waarempel! Opeens zag ik haar! Snel riep ik Leo erbij en ja, ik had het goed gezien. Daar was de koningin. Of moer, dat kun je ook zeggen. Ik zag dus een moer :-). Leo pakte de koningin van het raam en merkte haar met een rode stip. Nu kunnen we haar een volgende keer gemakkelijker vinden. Nadat de koningin weer was teruggezet zetten we het volk, zoals Leo bedacht had, op één bak en sloten de kast weer af.

Het was mijn beurt om de kastkaart in te vullen. Je schrijft daar dan op wat je gezien en gedaan hebt. Stond ik daar te schrijven terwijl er gewoon vier bijen over mijn hand liepen. Prachtig toch? Het was een heerlijke les en ik heb weer heel veel geleerd.

Intussen maakt het de zaterdag wel tot een heel drukke dag, als ik er zo´n vier uur tussenuit ben. Ik ben er nog niet helemaal aan gewend, aan dit nieuwe ritme. Ik was vroeg opgestaan om vast brood te gaan bakken en de was en strijk te doen. Dat was allemaal af toen ik om half 12 de deur uit ging. Maar ja, dat is niet het enige wat er op zaterdag aan werk gebeuren moet. Op zaterdag is het hier thuis ook net zo´n bijenkast. Alles vliegt maar in en uit :-)

Willem was al bijtijds vertrokken om bij vier mensen steigerhouten meubels af te leveren. Hij had Koos meegenomen om hem te helpen bij het sjouwen en Henk was mee voor de gezelligheid.
Dirk was aan het werk op z´n kantoortje, Trijnie had de douche en de badkamer voor me gepoetst en ging daarna ook haars weegs, Leendert was bij iemand nieuwe plinten aan het maken, Hans stond op de verkoping ten bate van de Schutse. Hij was al om 7 uur de deur uit gegaan om zodoende meteen nog wat uren voor zijn maatschappelijke stage te vullen. Maaike werkt op zaterdag op een zorgboerderij. Maria logeerde bij haar nichtje. Jan was al vroeg vertrokken naar een vriendinnetje met wie hij naar de grote verkoping ging.

Het is zo grappig als je elkaar dan na een lange dag vol drukte toch weer om de eettafel terugvindt achter de zaterdagse frieten :-)

En prompt was het zaterdagavond de zoete inval. Schoonmama kwam koffie drinken, Leendert had twee vrienden, Koos had twee vrienden en Maaike een vriendin. Gezellig hoor. Maar aan het einde van zo´n dag/avond tuiten je oren wel ;-).

Ik was ´s middags ook nog naar van Os geweest voor een lading aardappels, groenten en fruit. Dat stond allemaal nog in de auto. Evenals het caviavoer, het kippenvoer en de zakken potgrond die ik meteen had ingeslagen. Die auto moest dus om 11 uur ´s avonds nog leeggesjouwd worden. Maar toen zat het er echt op. Tijd voor de rustdag!

Zaterdag was het trouwens ook de laatste dag van mijn 28-daagse cursus van De Planteneter. Ik eet nu helemaal plantaardig. Alleen op zondag neem ik een klein stukje vlees of vis. Dat is voor mij genoeg. Ik ben blij dat de knop om is, om écht minder vlees te eten. Daarnaast eet ik ook zuivelvrij en suikervrij. Ik voel me er heel lekker bij. Ook het gezin gaat langzaam maar zeker meedoen. Sowieso omdat ik nu niet één keer, maar twee keer per week vegetarisch kook en ook op de andere dagen de vleesconsumptie nog wat heb teruggeschroefd. Het vegetarisch eten is voor mij nog wel een beetje een zoektocht. Ik heb 26 jaar lang voornamelijk aardappels, groenten en vlees klaargemaakt. Vegetarisch koken vind ik toch echt wel een uitdaging.

Gisteren kookte ik ook weer veggie. Ik maakte een romige pastinaaksoep. Dat recept heb ik uit Landleven. Ik heb alleen de room vervangen door rijstroom. Ik serveerde er stokbrood bij. Daarna kwam er couscous met pittige komkommer op tafel. Het recept van de komkommer had ik op internet gevonden, maar ik heb er een eigen draai aan gegeven:

Ui en knoflook fruiten in wat zonnebloemolie. Ik deed er sambal en een beetje agavesiroop bij. Daarna voegde ik in stukjes gesneden komkommer toe en een flinke scheut azijn. Dat was zo´n beetje het recept, maar ik vond het er nogal nietszeggend uitzien. Daarom heb ik er maïs en gesnipperde rode paprika aan toegevoegd. Dat oogde beter. We hebben er lekker van gesmuld.




Een restje couscous heb ik gebruikt om de lunchsalade van vandaag mee te maken. Wat er nu nog van de couscous over is gaat naar de kippen. De dames hebben gelukkig vrede gesloten. Gezellig hoor, weer twee van die scharrelende kippen!

Deze week heb ik de administratieklus op de planning staan. Ik wil dan meteen mijn mailbox opschonen. Vorige week ben ik er niet aan toe gekomen om alle mailtjes te beantwoorden. Heb je nog geen antwoord gekregen op je mailtje? Dat moet deze week dan goed komen ;-).

Ook ben ik alvast een beetje met de kledingwissel begonnen. Normaal doe ik dat pas in de meivakantie, maar vrijdag had ik ineens de moed om alvast Henk z´n kleren in orde te maken. Lekker alles gepast en uitgezocht. Fijn toch als alles voor één kind vast klaar is. Bovendien bleef er nog een doos vol goede kleding over, die Henk niet paste of niet nodig had. Die kon mooi naar de verkoping van zaterdag. Hopelijk lukt het me om deze week nog één of twee kindergarderobes klaar te krijgen. En heel misschien aan het jurkje voor Maria beginnen. Maar dat al wel een station te ver zijn :-).

donderdag 11 april 2013

Lappen

Gisterenochtend ben ik met mijn vriendin op stap geweest. Zo eens in de drie maanden nemen we een keer een ochtendje of avondje om er even tussenuit te gaan. We hebben allebei een groot gezin en houden van dezelfde eenvoudige uitstapjes. Een keertje kringloopshoppen, een keertje naar Ikea, of, zoals gisteren, een keertje op stap voor lappen. We reden naar de markt in Sliedrecht. We stekkerden op ons gemakje langs de kraampjes, maar kochten niets. We hadden nog wel wat nodig bij de groentenman, maar ik had gezien dat de pas geopende winkel van van Os daar ook aan dat pleintje zat. Ik wilde daar wel even binnen kijken. En daar deden we dan ook meteen onze aankopen.
Een stukje verderop zit een geweldig leuke stoffenwinkel, De Stoffenkraam. Ik wilde daar eens kijken voor een leuk stofje voor achter de kussenhoesjes die ik aan het haken ben. Het haken ligt trouwens al een paar maanden stil, want er zijn wat andere handwerkprojectjes tussen gekomen. Maar het zou wel leuk zijn, om zo langzamerhand die haaknaald weer eens op te pakken en de kussentjes af te maken.
Buiten de winkel stond een rek waaraan couponnetjes hingen. En al uit de verte zag ik hem hangen, die ene leuke rood/wit geblokte lap. Wow, 2,50 slechts. Da´s boffen. ´t Is precies groot genoeg voor een kleedje voor op de bijzettafel.
Binnen werd ik helemaal blij van de enorme sortering katoentjes. Ik nam een beige/wit blokje voor achter de kussenhoesjes en om het niet allemaal hetzelfde te maken ook een lap effen rood.

de kleuren zijn in het echt perfect, maar op de i-foon kloppen ze niet

Terwijl mijn vriendin lappen uitzocht voor jurkjes voor haar meisjes drentelde ik nog even rond en zag een rek patroonbladen. Ik viste er een blad uit, wat ik niet kende: Young Image. En ja hoor, ik was meteen verkocht! Wat een leuke patronen! Spontaan zocht ik een patroon voor een jurkje uit voor Maria. En natuurlijk moest daar meteen ook stof bij gezocht worden ;-). Ik koos een knaloranje katoentje met witte sterretjes en als garneerstof effen hardblauw.



En nu heb ik natuurlijk ZIN om te naaien! Ik moet maar snel een gaatje vinden.

Na de lappenwinkel was de kringloopwinkel aan de beurt. We snuffelden op ons gemakje lekker rond en kochten wat kleinigheden.

Het was eigenlijk tamelijk vroeg toen we, voldaan over onze aankopen, alweer de rijksweg opdraaiden om naar huis te gaan. Juist toen we Alblasserdam binnenreden zei M.: ¨Ik wéét waarom we zo vroeg zijn. We zijn vergeten een bakkie te doen!¨. O ja, natuurlijk, dat hoort er immers helemaal bij. ¨Zullen we het dan gewoon nog even doen? We hebben nog wel even tijd.¨ ¨Ok, waar dan?¨ ¨Hema?¨ ¨Ja, best!¨ En daar gingen we. Lekker aan de thee met een muffin bij de Hema. Nog éven kletsen en dan naar huis. Weer aan de was ;-). Want ja, die was blijven liggen, hè? En om het er op een prettige manier in te wrijven, heb ik pas van Trijnie een zeer toepasselijke strijkplankhoes gekregen:



Al wekenlang zit ik in een wasritme wat goed bij me werkt. Ik doe namelijk de strijk tussen 5 en 6 uur. Heerlijk is dat. Als de kinderen naar beneden komen is de strijkplank al weggeruimd en hij komt de hele dag niet meer op de vloer. En om 6 uur heb ik dan precies nog een half uur om smoothies te maken, voordat we aan tafel gaan.

Ik kreeg vragen over de lunchsalades die ik tegenwoordig maak. Dat is echt zo moeilijk niet, hoor. Ook vandaag ging Willem weer met salade naar zijn werk. Kijk, dit zit erin:

 -stronk witlof, klein gesneden
- hand rucola
- een peer in stukjes
- een aardbei in vieren
- een lepel maïskorrels
- een lepel kidneybonen
- een lepel gebroken lijnzaad
eroverheen: wat vers uitgeknepen citroensap



Dressing geef ik er apart bij. En natuurlijk maak ik die ook zelf: klein beetje olijfolie, klein beetje azijn, paar druppels agavesiroop, beetje Herbamare en wat soja-yoghurt.

Een beker groene smoothie en een bakje met wat dadels, amandelen en gedroogde abrikozen erbij en Willem kan er weer een dagje tegen :-)