woensdag 26 juni 2013

Schaarste maakt creatief

Wanneer er schaarste is aan wat dan ook, doet dat een beroep op je creativiteit als je bepaalde dingen tóch graag voor elkaar wilt krijgen. Zo vind ik het altijd een uitdaging om met weinig ingrediënten iets lekkers en graag ook gezonds op tafel te toveren. Het uitgangspunt van onze maaltijden is als het even kan iets uit mijn voorraadkast.

Zaterdag was ik inkopen gaan doen bij van Os in Papendrecht. Ik koop dan aardappels en appels en wat dingen die ik nodig heb en daarnaast laat ik me verrassen door wat er (aan het einde van de dag) over is. Thuis bekijk ik de ''buit'' en besluit wat er het eerst op moet (bijvoorbeeld fruit met een plekje eraan). Globaal maak ik een eetplan voor een week. Toen de jongens afgelopen zaterdag de auto uitgeladen hadden en alle kisten, dozen en zakken op de door mij aangewezen plaats hadden gestald zag ik dat er deze keer wèl heel veel aardappelen (ik kocht een partij oude, die nu voordelig zijn) en heel veel fruit was, maar slechts weinig groenten. In elk geval niet genoeg om er een week mee te vullen, zelfs geen drie dagen. Dat doet dan een beroep op mijn creativiteit, want ik heb weinig zin om nog een klein kapitaal bij de supermarkt te brengen voor groenten die op het moment behoorlijk aan de prijs zijn.

Zondag stond er ijsbergsla op het menu. Daarvan zaten er twee kroppen bijgeleverd. Voor maandag besloot ik iets te doen met de paar kilo trostomaten, waar al wat schimmelexemplaren bij zaten. Voor de hand ligt dan om pastasaus te maken en pasta op tafel te zetten. Maar omdat ik deze week ook nog eens aan het einde van mijn maandvoorraad aan houdbare supermarktproducten zit, kon hem dat niet worden. Ik heb simpelweg geen pasta meer in huis. Maaltijdsoep was het tweede wat door me heen schoot. Maar dat idee liet ik varen. Maaltijdsoep is hier niet erg populair. Behalve dan erwten-, bruinebonen- of linzensoep in de winter. Ik besloot een pittige, gevulde tomatensaus te maken en er rijst bij te koken. Het werd een vegetarische maaltijd, die uitstekend in de smaak viel. Ik bakte een paar grote uien en wat gehakte tenen knoflook in wat zonnebloemolie, deed er de paar kilo gewassen en gesneden tomaten bij en gooide er op gevoel flink wat kruiden in: mijn zelfgemalen hot-paprikapoeder (van pepertjes), wat italiaanse kruiden, flink wat peper en wat zout. Toen de uien en tomaten zacht gekookt waren zette ik er de staafmixer in en proefde. Mmm, lekker! Om de saus wat vullender te maken sneed ik een halve rode, groene en gele paprika in blokjes en gooide die erbij. Ook gingen er nog twee blikjes maïs bij. En dat was het volgens mij. Ik vergeet zoiets altijd snel ;-). We smulden. Er bleef nog wat rijst over. Die heb ik bewaard. Met een rest gekookte rijst kun je nog zóveel kanten op. Paprijst maken bijvoorbeeld door er gewoon wat gekookte melk, suiker en kaneel aan toe te voegen. Een poosje laten staan, zodat de rijst wat papperig wordt en smullen maar. En als we het zelf niet opeten kan het altijd nog naar de kippen.
Er bleef ook wat saus over. Een liter ongeveer. Die deed ik in een tupperwarekan en zette ik in de koelkast.

Vandaag was dag nummer drie van de uitdaging. Er werd nog een extra schepje creativiteit van me gevraagd, wat Willem en ik hadden om half vier een gesprek op de school van één van de kinderen in Rotterdam. Er was aangegeven dat het best weleens een lang gesprek zou kunnen worden en dus ging ik ervan uit, dat we (de drukte van het spitsuur meegerekend) pas tegen etenstijd thuis zouden zijn. Het moest vandaag dus ook nog eens een vlugklaarmaaltijd worden. Er piepte een goed idee op. De rest van de pittige tomatensaus van gisteren zou de basis zijn. Ik ging wraps maken. Er moest nog wel iets bij gekocht worden. Dat hoefde echter geen schip met geld te kosten. Ik had al gezien dat bij de Lidl de ijsbergsla in de aanbieding is. Slechts 39 cent per krop. Ik nam twee kroppen. Natuurlijk zocht ik wel de grootste uit :-). Niet dat al die sla vandaag meteen op ging, maar ijsbergsla bewaart best goed en dus komt dat van de week op een andere dag vast nog wel van pas. En passant zag ik dat de andijvie ook afgeprijsd was. Slechts 49 cent per krop. Ook van de andijvie zocht ik de grootste krop uit. Dat is genoeg voor een stamppot rauwe andijvie die ik voor morgen in gedachten heb.Ik kocht nog een grote rode paprika en een komkommer en dat was het. Ik deed een (dubbel groot) blikje tomatenpuree bij de saus. Niet alleen om er méér van te maken, maar ook om de saus er wat mee te binden. Ook ging er een halve gesnipperde paprika bij. Ik bakte tenslotte een dubbele kipfilet, die ik in kleine stukjes had gesneden. De kip ging bij de saus, nadat ik eerst een bakje voor mezelf uit de pan geschept had. Ik eet immers vleesloos. De maaltijd was snel klaar: pan saus op tafel, driekwart krop ijsbergsla in stukjes op  tafel, halve komkommer in plakjes erbij, pot sambal erbij, stapel wraps uit de voorraad en, o ja, nog snel knoflooksaus gemaakt. Heel simpel van een flinke klodder mayonaise, uitgeperste tenen knoflook, geknipte bieslook en geknipte peterselie (beide van mijn moesdak). Als toetje een grote watermeloen. Alwéér lekker gegeten :-).

Dit is toch véél leuker dan iets uit een kookboek of tijdschrift uitzoeken en dan alle dure ingrediënten zonder na te denken in een luxe supermarkt in je kar mikken?

Intussen is de opruimwoede ook nog niet bekoeld, ook al heb ik vandaag gespijbeld. Vanmorgen was er een gezellig ochtendje bij schoonmama. Compleet met ''aangeklede'' koffie, handwerken en gebabbel met schoonzussen. En vanmiddag dat gesprek op school. Er is nog wel íets gedaan, want Maria heeft de drie broodbakkers van binnen en van buiten schoongepoetst en Maaike vond het leuk om vanavond de ramen te zemen. Bof ik even?!

Maar plank na plank en kast na kast wordt toch lekker opgeruimd en schoongemaakt. Kast 1: klaar.



Kast 2: klaar.



Kast 3: klaar.



De koelkast heeft een goede beurt gehad.



 De planken met weckvoorraad zijn bijna klaar. De kastjes en tafel daaronder: onder handen werk. Er ontstaan zowaar weer lege vlakken.



Ik schaam me wel een beetje voor de zooi die ik tegenkom. Maar behalve dat de (helft van de) garage dient als opslagplaats voor van alles en nog wat (waardoor rommel snel ontstaat) is het ook nog eens een plaats waar ik in de winter alleen maar kom om snel iets te pakken of te stallen. Het is er dan altijd zo koud. Nu het warm en licht is en de deur lekker open kan, gaat het opruimen min of meer vanzelf. En dan is het toch wel erg genieten van je werk! Het schept weer moed voor een volgende kast of plank...



woensdag 19 juni 2013

In mijn element

Met dit heerlijk warme weer ben ik helemaal in mijn element. Het is mij niet snel te warm. Ik krijg er enorm veel energie van en ik ben dan ook niet te stuiten. Het lijkt gewoon alsof alles vanzelf gaat. Van mij mag het 6 weken duren :-). Maar daar ziet het niet naar uit. Ik geniet er daarom nog maar even van.

Intussen ben ik met van alles en nog wat bezig. Eerst doe ik elke dag een stuk van de garage. Gisteren heb ik de bovenste planken van de drie grote kasten gedaan. Dat was een beste klus, want ik moest er 100 keer het keukentrapje voor op en af. Ik heb mijn voorraad weckpotten gesorteerd, zodat ik nu niet hoef te zoeken als ik bijvoorbeeld 6 halveliterpotten of 8 driekwartliterpotten nodig heb. Al het overige glaswerk wat ik heb bewaard of wat ik van andere mensen kreeg heb ik weggedaan. Aan mijn voorraad weckpotten heb ik genoeg. Ik vind het prettig als mijn voorraad in allemaal dezelfde potten zit. Anders ziet  het er al snel zo rommelig uit.

Ik kwam weer rare dingen tegen, die zó de kliko in konden. Wat te denken van een halve meter Allerhandes van jaren oud? Als ik een recept nodig heb zoek ik dat eigenlijk altijd op internet. Zelfs kookboeken, hoe leuk ook, zal ik niet snel meer kopen. Ik heb er genoeg. Lekker toch?

In mijn voortuin staan zwarte bessen op stam. Ik kocht ze vorig jaar en ze doen het prachtig. De schrik was me al om het hart geslagen, omdat een oom, die tuinder is, zei, dat dat nooit wat kon zijn, een zwarte bes op stam. Hij gaf er nog een uitleg bij ook, maar die ben ik van schrik vergeten. Hoe dan ook, de boompjes zitten vol bessen en vorige week zag ik de eerste al kleuren. Tijd voor actie, want deze bessen zijn niet bedoeld voor de vogels. Ik heb de struiken ingepakt met stukken vitrage. Onder de vitrage mogen de bessen nu verder rijpen. Ik verheug me al op bessensap van mijn eigen bessen. Eigenlijk vind ik het wel een vinding, die struiken op stam. Ze nemen niet veel ruimte in en in mijn voortuin, tussen de buxushagen, zien ze er echt leuk uit.
Ik heb er foto's van gemaakt, maar daar kan ik nu even niet bij. Mijn chromebook (waar ik altijd op werk) is helaas kapot gegaan. Gelukkig is het hoogstwaarschijnlijk garantie en mag ik hem vandaag opsturen naar de leverancier. Hopelijk heb ik hem snel terug. Ik mis hem echt. Ik zit nu even achter een laptop van de kids. Maar dat is behelpen. Ik mis van alles :-(.

Gisterenavond aten we lekker in de tuin. Ik heb vorige week bij de boer goedkope aardappels op de kop getikt. Vijf euro voor een hele bananendoos vol. Het zijn binten die al hier een daar een uitloper hebben. Ik heb een grote hoeveelheid van de kleinste aardappels uitgezocht en heb op m'n gemakje zitten schillen. Een hele bak vol. De aardappels deed ik in vieren en ik liet even de kook over die partjes gaan. Daarna liet ik ze in een groot vergiet uitdruipen. Intussen maakte ik een hele grote schaal salade. Deels uit de winkels, deels van mijnmoesdak. Ik bakte twee bakjes champignons, die ik ook in vieren had gesneden. De champignons gingen door de salade. Zó lekker! De aardappelpartjes bakte ik in olijfolie tot ze een mooi korstje hadden. En voor de vleeseters waren er afgeprijsde gehaktschnitzels van de Lidl. Een aardbeienijsje maakt dit zomers eten tot een echt feestje.

Gisterenavond heb ik een beginnetje gemaakt aan de jurk die ik voor Maria wilde naaien. Het was er eerder nog niet van gekomen. Ik heb niet heel veel gedaan, want ik was net goed en wel bezig om het patroon over te nemen, toen Willem vroeg of ik meeging een stuk wandelen. En al snel nadat we terugkwamen ben ik naar bed gegaan. Lekker vroeg weer. En ik kruip gewoon lekker tussen de lakens, onder drie dekens. Zuiver wollen dekens maken dat je 's winters warm en 's zomers koel ligt. Doe mij maar ouderwets ;-).

maandag 17 juni 2013

Mini-vakantie

De basisschoolkinderen hebben een mini-vakantie van twee dagen. Heerlijk hoor, want het duurt hier nog wel vijf hele weken voordat de Grote Vakantie begint!

Mijn wekker stond zoals gewoonlijk lekker vroeg, maar aangezien ik best gaar ben van de medicijnen besloot ik er een uurtje aan vast te plakken. Ik ´sliep uit´ tot 6 uur. Daarna moest ik snel aan de slag, want Leendert kwam melden dat hij al om kwart over 6 opgehaald zou worden. Ik maakte zijn brood klaar en klapte daarna de strijkplank uit voor m´n dagelijkse portie strijk. Daarna maakte ik groene smoothie en terwijl Hans, Maaike en Koos één voor één naar school vertrokken, toog ik naar boven voor ontbijt op bed met Willem.

En wat is er dan heerlijker om in de ochtendzon het moesdak op te lopen en te genieten van alles wat groeit en bloeit! Oh, zo heerlijk!






Ik had een schaar en vergietje bij me om wat snijsla, rucola en mosterdblad te oogsten voor in Willem z´n lunchsalade.



De salade maakte ik van een fijngesnipperd stronkje witlof, het groen van mijn moesdak, wat maïskorrels, wat paprika, een paar olijven en voor het zoete accent wat gedroogde abrikozen in stukjes.



Ik maakte een simpele dressing van sojayoghurt, beetje olijfolie, wat citroensap en een klein beetje tomatenketchup. Samen met een appel en een bakje verse dadels kon Willem er weer een dagje tegen.

Intussen stond Maria al achter me. Zij had beloofd me een uurtje met de garage te helpen. Die ben ik stukje bij beetje aan het opruimen. We ruimden de schoenenmandjes op. Kapotte schoenen in de kliko, winterschoenen op tafel in de kamer om gepoetst en opgeruimd te worden, goede schoenen die niet meer worden gedragen naar de Kringloop. Ziezo, dat ruimde lekker op.



Daarna gingen we nog even verder met de kast waar we vorige week al mee begonnen waren. Wat een onzin ik daar allemaal vond! Waarom moeten er 43 kleurboeken in de kast liggen? En weet je wat een bende het is als er 10 tafelkleden, 20 handdoeken, 30 theedoeken, 40 vaatkdoeken en een enorme stapel pannenlappen (die ik nooit gebruik) niet meer op nette stapeltjes liggen, maar zó in de kast zijn gemikt? O ja, en die 20 potten verf, nog van de vorige bewoners, die kunnen nu toch echt ook wel weg! Hè, heerlijk, die opruimerij!

Toen Maria´s taakje erop zat wist ze niet hoe snel ze bij haar vriendinnen moest komen :-). Zelf was ik bevangen door de opruimkoorts en ik ben de hele dag stug door gegaan.
Alleen ben ik eerst flink gaan gieten op m´n moesdak. Op warme dagen moet dat wel twee keer gebeuren. Eén van m´n courgettes bloeit. Leuk! Hopelijk ga ik dit jaar ook weer lekker veel courgettes oogsten. Ik vind dat zo´n gemakkelijke groente.

Bloeiende courgette. Mooi hè!

En zo´n bak met sla (australian yellow) en mosterdblad is ook een plaatje


Intussen was er ´s morgens een vriendje van Jan en ´s middags een vriendje van Henk. De kinderen vermaakten zich uitstekend met dat mooie weer.

Vanavond aten we lekker stamppot rauwe andijvie en daarna wachtte een reuzevaat. Maar ook daar kwam een einde aan. Tijd voor een bakkie koffie.

Om de opruimdag compleet te maken heb ik vanavond nog de bakken maillots en sokken van Maaike en Maria uitgezocht. Echt zo´n klusje wat al heel lang op m´n programma stond, maar waar domweg niet van kwam.

En ja. Dan is het nu heus bedtijd. Vroeg voor mijn doen. Maar ik ben dan ook echt van de leg door die gekke pillen :-(.

vrijdag 14 juni 2013

Offline

Ik was een paar dagen offline. We zaten vanwege een kapot modem zonder telefoon en zonder internet. Weliswaar een beetje lastig, maar ook wel lekker rustig :-). Erger was dat ik een dag flink ziek was. Toen was ik voor mijn gevoel pas écht offline.

Dinsdagavond ging ik samen met Maaike naar mijn bijenvolk in Dordrecht om daar doppen te breken. Op de één of andere manier werden de bijen prikkelbaar en begonnen te steken. Toen ze daar eenmaal mee waren begonnen, wilden ze maar niet ophouden. Ik werd minimaal 20 keer in mijn vingers, handen en polsen gestoken.
Afijn, ik vind één bijensteek niet erg. Twee of drie ook niet. Maar dit was niet leuk meer. Ik kreeg de neiging om de boel neer te gooien en weg te gaan. Maar dan kon niet. Het werk moest beslist die dag gedaan worden.
Toen de kast weer dicht en de rust weergekeerd was, moest ik nog een bijenkastje reisklaar maken. Dat volkje zou met mij meegaan om hier een paar weken te logeren. Al met al was ik er wel even een tijdje mee zoet en ik was dan ook blij toen mijn logées veilig en wel op m´n dakterras stonden en ik lekker kon bijkomen van de klus.

De volgende morgen was ik, zoals gewoonlijk, vroeg opgestaan. Ik had twee wasmachines gevuld en aangezet en had een uur staan strijken. Toen was het 6.00 uur en ik wilde Leendert wakker gaan maken en brood voor hem klaarmaken. Maar ineens voelde ik me helemaal naar worden. Misselijk en zweterig en duizelig. Ik wist nog net twee trappen op te lopen om Willem te waarschuwen en rolde bibberig m´n bedje weer in.

Willem heeft iedereen naar school en werk geholpen en ging daarna zelf ook werken. Halverwege de ochtend belde hij om te vragen hoe het ging. Het ging echt niet. Willem vroeg zich af of het niet door die bijensteken kon komen en googlede maar even. En ja, de symptomen hoorden bij een overgevoeligheidsreactie. Dat is ook niet raar natuurlijk, nadat er zoveel bijengif in je lijf gepompt is. Alleen ´hoor´ je zo´n reactie binnen 5 minuten na de bijensteek te krijgen en bij mij was het een uur of 10 later.

Ik liet de hele dag maar een beetje aan me voorbij gaan. Lag het grootste deel van de dag onder een deken op de bank te slapen.

Intussen zwollen mijn armen steeds verder op. ´s Avonds waren ze tot aan mijn ellebogen dik, warm en rood. Iedereen die het zag vond dat ik naar de dokter moest. En daarom heb ik uiteindelijk toch de HAP maar gebeld. Ik kon direct komen. De dokter zei dat het weliswaar een lokale reactie was, maar dat die wel erg fors was. Ik kreeg daarom antihistamine en voor 12 dagen prednison voorgeschreven. Ook wilde ze dat ik me bij de HA op een bijenallergie zou gaan laten testen. Dat laatste wil ik nog even afwachten. Het gaat inmiddels heel goed. Behalve jeukende onderarmen heb ik weinig last meer. Ik kan zelfs mijn ringen weer om. En de bijensteek die ik woensdagavond opliep doordat een bij in mijn blouse was gekropen heeft verder niets geks veroorzaakt. Gewoon een beetje rood en een beetje jeuk. Ik denk zelf dat het allemaal wel erg meevalt.

Nou ja, zo vliegt de week weer voorbij. Behalve een flinke hoeveelheid mailtjes is er ook nog het nodig in huis wat gedaan moet worden. Ik hoef me niet te vervelen en ga dus maar lekker los :-).

Joehoe, ik ben er weer!

zaterdag 8 juni 2013

Opgeladen

Om onze batterij regelmatig op te laden gaan Willem en ik er af en toe een dagje samen tussenuit. Gisteren was zo´n dag. En hoewel er eerst nog wel wat verplichte dingen waren af te handelen, zijn we deze keer toch ook aan de vrije-keuze-dingen toegekomen. Het was heerlijk en het lijkt net alsof we een mini-vakantie gehad hebben.

Het verplichte programma was trouwens ook totaal geen straf, hoor. Eerst had Willem met iemand een afspraak. Dat was lekker vroeg gepland: om 8.00 uur. Mooi, want nu kon ik eerst de kinderen naar school brengen en nog snel, snel door m´n huis heen racen. De wassen werden opgehangen en het avondeten vast voorbereid, zodat de kinderen enkel maar wat hoefden op te warmen. En natuurlijk werd er een tas met lekkers ingepakt. Verse sinaasappelsap, krentenbollen, een paar pannenkoeken, rijstwafels en noten. Ik was net met de laatste dingetjes bezig, toen Willem thuis kwam. We konden op stap! Ik gaf Dirk, die zou oppassen en voor de kinderen zorgen, de laatste instructies en daar gingen we.

Eerst naar Rotterdam. Daar stond Willem z´n auto in de garage en er was gebeld dat hij klaar was. In de huurauto reden we naar Rotterdam, wisselden van auto en gingen naar de volgende bestemming: Utrecht.
Ons kapotte fototoestel bleek niet meer te repareren te zijn en daarom hadden we op Marktplaats gekeken naar een nieuwe body. Willem had er één gevonden in Utrecht en had de deal gesloten. Voor 75 euro zouden we weer kunnen fotograferen.

We reden naar Utrecht, maar hadden daar nogal werk om op het opgegeven adres te geraken. Na de nodige wegomleggingen waren we eindelijk waar we zijn moesten. De body was precies goed en blij met de aanwinst reden we naar bestemming nummer drie.

Mijn vriendin Ellen had iets gekocht bij iemand in Alphen a/d Rijn. Wij zouden dat gaan ophalen, zodat we het van de zomer kunnen meenemen naar Zwitserland. Van Utrecht ging het dus naar Alphen. Intussen was het lunchtijd en daarom parkeerden we de auto op een parkeerplaats langs de rijksweg, stapten uit en genoten van de zon, het lekkers en elkaar.

Na de boodschap in Alphen wees de klok 14.00 uur en toen hadden we de tijd helemaal aan onszelf. We hadden bonnen voor vrij entree bij Naturalis in Leiden en hadden het plan om daarheen te gaan. We reden dus naar Leiden. Maar toen we daar aankwamen bedachten we, dat het eigenlijk zonde was om bij een temperatuur van 24,5 graden iets binnen te gaan doen. We wijzigden het plan en besloten om gewoon lekker door het centrum van Leiden te gaan boemelen. Kerk kijken hier, winkeltje daar, zoiets.

We parkeerden op de Kaasmarkt en keken meteen al onze ogen uit. Wat mooi allemaal, wat oud! We zagen een grote kerk en liepen daar op af. Het was de Hooglandkerk. Indrukwekkend groot, maar helaas niet open. We liepen verder en genoten. Van de boten in de grachten,



van een oude Franse autobus,



van het geweldige stadhuis,



van de Latijnse school (waar Rembrandt van Rijn nog op gezeten heeft),



van het Gerecht (met een toren uit de 13e eeuw!).



Al lopend vatten we het plan op om de Hortus Botanicus te gaan bekijken. Het was nog even zoeken, want de bewegwijzering was niet overal even duidelijk. Maar we kwamen er. Er bleek echter een renovatie aan de kassen aan de gang te zijn. Die konden we dus niet bezoeken. Dat was uiteraard niet erg, want de temperatuur was er niet naar om voor je lol in een kas te gaan lopen. Het leuke was, dat we vrijkaartjes kregen om later, als de renovatie klaar is, nog eens terug te komen in de Hortus. Gaan we vast doen.

Het was heerlijk in de Hortus. Het viel me wel een beetje tegen dat er zo weinig bloeide en ook vond ik het onderhoud hier en daar wel wat te wensen over laten. Maar goed. Het was toch wel genieten om daar te lopen onder die grote, oude bomen. Om te zien hoeveel planten er secuur bij elkaar verzameld zijn. Om nieuwsgierig in de Sterrenwacht rond te dwalen. Om uit te rusten op een bankje in de zon. Om overal studenten in het gras te zien zitten en liggen. Om lang te blijven hangen in de kruidentuin. Om ook bij de Hortus legio boten en bootjes te zien langsvaren met genietende mensen.









We werden er loom en dorstig van en besloten wat te gaan drinken in het Grand Café bij de ingang van de Hortus. We lieten ons op een loungebank zakken en bestelden wat te drinken. Willem wilde een biertje. Ze hadden er alleen biologisch bier. Leuk, dat is weer eens wat anders ;-).

Op ons gemakje slenterden we terug naar de Kaasmarkt. Wat zouden we nu eens gaan doen? Een hapje eten? Goed idee. Maar dan wel lekker aan de kust. Willem stelde de TomTom in op ´vermijd snelwegen´ en zo reden we van Leiden naar Scheveningen. Alles lekker rustig aan in opa-en-oma-tempo :-).

Aan de kust was het heerlijk, maar wel een stuk frisser. We zochten een fijn plaatsje op een terras van een strandtent en kregen de kaart aangereikt. Ook hier weer van alles biologisch en duurzaam en uit de omgeving. Anders doe je als restaurant volgens mij niet meer mee. Het rare was alleen, dat ze dan geen vegetarische hoofdgerechten op de kaart hadden. Als er toch iets duurzaam is...
Afijn. In overleg met de ober bestelde ik een groene salade met frieten en Willem koos voor een tournedos. De salade was verrukkelijk! Sla natuurlijk, maar ook groene asperges, gebakken champignons, croutons, lekkere dressing, mmm!
We (ik dan toch ;-) kregen het een beetje koud en vroegen of we het binnen mochten afmaken. Geen probleem. We kregen een plaatsje op een loungebank toegewezen en heel attent werd er een gelbrander dichtbij gerold. We werden er helemaal lui van. We namen nog een nagerecht, rekten de tijd samen nog wat, maar toen was het toch tijd om naar huis te gaan.

Wat is dat heerlijk, zo´n minivakantie. Ik was echt helemaal ontspannen en mijn batterij was weer opgeladen.

Dat bleek vandaag wel :-). Ik was niet te houden en had zóveel energie. Ik kwam ook eindelijk toe aan de uitvoering van dingen die al (heel) lang als plannetje door mijn hoofd spookten.
Zo was ik al heel lang van plan om van oude spijkerbroeken soort tuinzakken te maken om daar groenten/kruiden in de kweken. En vanmorgen moest dat stante pede uitgeprobeerd worden. Ik had al een stapel spijkerbroeken voor dat doel verzameld en haalde er één vanaf. Eén waarvan de knieën bijna door waren. Ik knipte de broek doormidden en spelde de pijpen af op de lijnen die ik wilde dichtmaken. Toen puntje bij paaltje kwam besloot ik om vandaag eerst maar eens één pijp te verbouwen tot kweekzak om te kijken of dat wat ik in mijn hoofd had ook uitvoerbaar was.
Het bleek zo simpel als wat. Binnen een half uur was mijn eerste spijkerbroekkweekzak een feit. Mooi dat ik weet dat het zo kan. Zodra ik een gaatje zie ga ik achter mijn naaimachien om een hele rits zakken te fabrieken. De Hangende Tuinen van Alblasserdam :-).



Intussen had zich nóg een plannetje in mijn hoofd genesteld. Ik had van Boele, De Planteneter, een e-boek toegestuurd gekregen: De Planteneter op vakantie. In dit boek staan 30 tips en 30 recepten om ook tijdens je vakantie plantaardig te kunnen blijven eten. Eén van de tips was om een Wonderpan mee te nemen, zodat je tijdens je vakantie (zelfs in je tent op een campinggasje) je eigen gezonde brood kunt bakken. Brood bakken zonder oven. Gewoon in de beroemde wonderpan. Dat móest ik uitproberen en wel meteen!

Ik maakte een deeg, zoals ik dat altijd doe, van 750 gram meel/bloem, 450 gr. water, 1 el gist, zout, en olie. Het deeg rolde ik na de voorrijs en de tweede rijs tot een lange rol, deed er sesamzaad op en legde die in de ingevette wonderpan.





Ik liet het deeg rijzen, maar zag al snel dat mijn gebrek aan ruimtelijk inzicht me weer eens parten had gespeeld. Dit brood ging nooit in de pan passen!



Uit voorzorg vette ik het deksel van de pan ook maar in en zette de pan op mijn petroleumstel. Binnen een half uur zag ik het brood het deksel van de pan optillen :-).



Ik bakte het brood net zolang totdat ik het een tikje aangebrand vond ruiken. Toen ik het deksel van de pan haalde, zag ik dat dat klopte. Aan de binnenkant van de tulbandvorm van de pan werd het brood net een beetje te donker. Ik klopte het brood uit de wonderpan door hem onderste boven te houden en wat te schudden en voilà, er rolde een prachtig brood uit de pan!



Nadat het wat was afgekoeld viel aan Maaike, die net hongerig uit school kwam, de eer om het brood te testen. Heerlijk brood! Maaike nam meteen maar drie sneden :-).
Wat mij betreft een succesverhaal. Al pas ik mijn recept een volgende keer aan aan 500 gram meel/bloem. Dan past het brood waarschijnlijk precies in de vorm.

Het e-book van De Planteneter is trouwens een aanrader. Te bestellen voor slechts 10 euro

En vanwege het prachtige weer heb ik ook maar weer eens mijn solarcooker voor de dag gehaald. Er stond een stamppot snijbiet op het programma. Rond de middag schoof ik een grote pan aardappels in de solarcooker. Ernaast was nog plaats voor een klein pannetje met wat olijfolie en drie grof gesnipperde uien. Tot een uur of 4 heeft de solarcooker in de zon gestaan. De temperatuur was continu zo´n 140 graden. Na vieren heb ik de aardappels en uien gewoon in de cooker laten staan. Die bleef nog heel lang op temperatuur. Tegen etenstijd heb ik de aardappels uit de cooker gehaald en er een puree van gestampt. De gaar gestoofde ui ging erdoor en ook de in stukjes gesneden snijbiet (van mijn moesdak). Ik kruidde de stamppot met zout en komijn. Voor de vleeseters had ik er sucadelappen bij gebraden en als toetje was er zelfgemaakte yoghurt met zelfgemaakte aardbeiensaus uit de voorraad. Wat heerlijk om op een redelijk niveau zelfvoorzienend bezig te zijn!




En wat heerlijk zo´n zomerdag met opgeladen batterij :-)

woensdag 5 juni 2013

Zomer op mijn moesdak

Mijn moesdak krijgt langzaam maar zeker steeds meer vorm. Dat is niet in de laatste plaats vanwege de bijenkast, die het plaatje toch wel min of meer compleet maakt. Vooral met het mooie weer van de afgelopen dagen is het er goed toeven. De bijen zoemen dat het een lieve lust is.



Ik was benieuwd of ik nog wel gewoon de was kon ophangen zonder gevaar voor bijensteken. Maar dat blijkt uitstekend (om dat woord in deze context maar eens te gebruiken) te gaan.



De bijen bemoeien zich niet met mij of mijn was :-). Ze hebben het veel te druk met nectar en stuifmeel verzamelen. Ze zijn dan ook met hun neus in de boter gevallen, want er bloeien in de straat mooie witte struikjes (ik weet de naam niet), waarvoor ze zich enkel maar van het dakterras naar beneden hoeven te laten zweven :-).

Maandagmiddag heb ik de bijen behandeld met oxaalzuur. Hiervoor moest ik in de kast zijn en het was dan ook nodig dat ik in vol ornaat ging (met mijn bijenkap op). Het was prachtig om te zien hoe hard de bijen in één week tijd gebouwd hebben. Ook zag ik veel vers gelegde eitjes in de ramen. De koningin is dus (weer) prima aan de leg. Jan heeft foto´s gemaakt:






De groenten op mijn moesdak schieten met het mooie weer ineens de potten uit. Het eerste wat ik dit jaar oogstte was snijsla en rucola. De grote bak met snijsla is inmiddels bijna helemaal verdwenen in de lunchsalades. Ik moet snel een nieuwe bak zaaien. Maar daar is vandaag niet van gekomen. Geeft niet. Er is wel meer wat (bijna) oogstbaar is.

snijbiet, snijsla (bijna op!) en basilicum

Tomaten, uien, pepers, courgettes, spinazie, sla, rucola, mosterdblad enz!

Maria heeft vandaag geholpen met gieten. Ik heb (nog steeds) geen kraantje boven bij het dakterras en daarom moet ik de gieters allemaal één voor één een trap opsjouwen. Ik kocht laatst voor nog geen twee euro een extra gieter in de Kringloopwinkel. Terwijl ik de ene gieter boven bij de planten leeggoot, vulde Maria van de andere gieter bij de kraan in de badkuip. Zo ging het lekker snel.

Het is echt genieten van de vroege morgen tot de late avond op mijn moesdak. Zeker als de zon zo prachtig ondergaat!

De silhouetten van de molenwieken (kinderdijk) tegen de avondlucht (klik)


Eenvoudig lekker!

Mijn smaak is echt veranderd, sinds ik Planteneter ben. Het aardige is, dat plantaardig eten zoveel eenvoudiger is. Het past dus prima in mijn lifestyle. Ik moet er wel bij zeggen, dat de meningen over plantaardig eten hier nogal verdeeld zijn. We hebben verstokte vleeseters in ons midden :-). Om het iedereen naar de zin te maken houd ik het op twee vleesloze maaltijden per week en dan is het de uitdaging om er zó iets lekkers van te maken, dat het vlees niet gemist wordt. Op deze manier zijn er inmiddels toch al aardig wat nieuwe gerechten aan de favorietenlijst toegevoegd.

Gisteren had ik weinig tijd voor uitgebreid koken. Maar juist als er weinig tijd is en je dus een beroep moet doen op je creativiteit wil er nog weleens iets verrassends uit rollen. Ik maakte een heel simpele groentenschotel die er goed uitzag en lekker smaakte. Wat wil je nog meer?

De basis van deze groentenschotel is uiteraard groenten. Je neemt natuurlijk groenten van het seizoen. Ik nam: een tros tomaten, een komkommer, een courgette, een bolcourgette,  rode/gele/groene paprika, twee uien, twee preien en een blikje maïs. Alle groenten werden geroerbakt in wat zonnebloemolie en gekruid met twee theelepels bouillonpoeder.
Intussen kookte ik twee pakjes van 500 gram Risoni. Risoni is een pasta, die eruit ziet als lange rijstkorrels. Ik koop dat in de Turkse supermarkt. Ik weet eigenlijk niet of het ook in de gewone supermarkt te koop is. Ooit stuurde ik één van de kinderen naar de Turk voor gierst en hij kwam toen met Risoni thuis. Dat bleek zo lekker, dat we het sindsdien regelmatig eten. Het was trouwens niet zo´n rare vergissing, want Risoni wordt ook wel Orzo genoemd. En ´orzo´ is ´gerst´ in het Italiaans en ´gerst´ lijkt weer veel op ´gierst´ waar ik om vroeg. Snap je het nog? :-)

De Risoni deed ik in een grote schaal en ik schepte de groenten er bovenop. Mmm! Zo lekker en zo puur. En, zo zonder vlees, natuurlijk ook lekker voordelig (ongeveer 75 cent p.p).


Mijn tussendoortjes zijn ook plantaardig. Daar moet ik wel een beetje mijn best voor doen. De afgelopen twee dagen zat ik niet zo lekker in mijn vel. Ik had het druk, vooral in mijn hoofd. Op zulke dagen heb ik de neiging om zonder na te denken van alles in mijn mond te proppen. Stress-eten dus. Voordat ik plantaardig at nam ik dan nog weleens mijn toevlucht tot dikke plakken ontbijtkoek met een laag roomboter erop, of zo. Nu moet ik eraan denken dat ik voor dit soort dagen iets in huis heb wat gemakkelijk weg eet, goed vult en graag ook een beetje troost. Bananen, verse dadels en noten zijn dan ideaal. 

Zodra de stress uit mijn lijf is vind ik ook weer de tijd om ´normaal´ voor mezelf te zorgen. Net heb ik daarom de tijd genomen om een lekkere beker chocolademelk klaar te maken. Met sojamelk uiteraard en ouderwets geroerd van goede cacao (raw cacao van De Tuinen deze keer) en met een beetje agavesiroop. Ik besmeerde wat sneetjes krokant roggebrood (Aldi) met appelstroop en legde er plakjes banaan op. Daar kan toch echt niets tegenop :-).



Zo. En nu is de pauze weer voorbij. Snel weer verder!

dinsdag 4 juni 2013

Advertorial

Ook in de maand juni zijn er weer nieuwe adverteerders op dit blog. Tijd voor een kennismaking.

Eerst begroeten we www.Bijbelcursussen.nl. De banner draait alweer een poosje mee en wellicht heeft u al een kijkje op de site genomen. De Bijbelcursussen zijn gemaakt door de Emmaüs Correspondentie School. Er is een groot aanbod Bijbelcursussen, die als doel hebben om Gods Woord beter te leren kennen en te begrijpen. Veel cursussen gaan helemaal online. U krijgt de lessen online aangeboden en u stuurt de antwoorden digitaal op. De antwoorden worden door een u toegewezen docent bekeken en gecorrigeerd. Met hem of haar heeft u contact en u kunt uw eventuele vragen voorleggen. Sommige cursussen zijn (nog) niet online beschikbaar. Deze cursussen ontvangt u op papier. De antwoorden verstuurt u dan per post.
De cursussen zijn gratis. Dat is mogelijk door giften en door het werk van vele vrijwilligers. U kunt de cursussen in uw eigen tempo en in uw eigen omgeving en in uw eigen taal (in 29 talen!) volgen. Afkomst of opleiding zijn daarbij niet van belang. Dus wat let u om u bij de Bijbelschool in te schrijven? Zelf heb ik me ook ingeschreven en volg nu de cursus over de brief van Paulus aan de Romeinen. Het enige wat ik jammer vind is, dat er steeds geschreven wordt over De Heer. Zelf heb ik geleerd om vast te houden aan de eigennaam ¨Heere¨. Maar het is natuurlijk geen probleem om, als dat zo te pas komt, in de antwoorden gewoon ¨Heere¨ te gebruiken, zoals ik dat gewend ben en zoals ik het graag doe. Het doet aan de cursus verder geen afbreuk. Ik vind de cursus een prima hulpmiddel bij het systematisch onderzoeken en overdenken van de Bijbel. Van harte aanbevolen!

Een andere nieuwe adverteerder is www.knulsthoutenvloeren.nl. In de vorige maand zagen we zijn ´broertje´  www.knulst-pvcvloeren.nl al voorbij komen. En inderdaad: Knulst is een echte vloerenspecialist! Knulst doet al sinds 1958 in houten vloeren en weet dus van de hoed en de rand. Voor wie houdt van een échte, houten vloer kan bij Knulst terecht en kiezen uit een groot aanbod tegen scherpe prijzen. Er is keuze uit vele houtsoorten, vele kleuren en ook nog eens vele afwerkingsmogelijkheden. U kunt u alvast oriënteren door het aanvragen van een offerte. Maar natuurlijk kunt u u ook lekker laten maken door eens bij de referenties te kijken. En als u houdt van een persoonlijk advies, bezoekt u gewoon de showroom in Nunspeet.

Een oude adverteerder in een nieuwe jas is: www.dewonderpan.nl (eerder: www.wonderbakpan.nl). De wonderpan levert wonderpan versie 2.0. Deze wonderpan is een dubbelwandig model. U heeft hem misschien weleens in een oude versie gezien. Hij is nu nieuw verkrijgbaar! Het grootste voordeel boven het oude model vind ik toch wel het glazen deksel wat erop gaat. Zo kun je tenminste je baksel goed in de gaten houden!
Een tweede voordeel vind ik, dat deze versie standaard wordt geleverd met een stalen onderplaat. Mijn schoonzus heeft een pan met een aluminium onderplaat en het resultaat is beduidend minder. De stalen onderplaat geleidt veel beter en geeft (zeker in combinatie met de dubbelwandige bakvorm) een geweldig resultaat.
Over de wonderpan hoef ik eigenlijk de loftrompet niet meer uit te steken. Ik heb er al heel vaak op mijn blog over geschreven. Zó vaak, dat mensen schamperden: heb je haar weer, met haar wonderpan ;-). Maar goed, ik ben er dan ook heel enthousiast over. Met de wonderpan kun je op een kleine warmtebron (gas, electra, oliestel, het maakt allemaal niet uit) heerlijke koeken, cakes en (krenten)broden bakken. Je hebt er dus geen oven voor nodig. Ook het maken van een rijstrand en zelfs het afbakken van voorgebakken broodjes is in de wonderpan mogelijk.
Op de site vindt u recepten, maar u krijgt ze ook bij uw pan bijgeleverd.
De wonderpan versie 2.0 heeft de maat van de zogenaamde senior-uitvoering (grote maat). Mijn ervaring is: wees voor een mooi bakresultaat royaal met de ingrediënten. Een echt mooie cake lukte bij mij pas met het volgende recept:

Neem 350 gram bloem, 350 gram basterdsuiker, 250 gram margarine plus 100 gram boter en 7 eieren. Alles op kamertemperatuur. Ik mix alles met m´n Kenwood keukenrobot met de k-deeghaak luchtig, behalve de eieren. Die gaan er één voor één bij. Ik doe het volgende ei er pas bij als het vorige echt helemaal in het beslag is opgenomen. Als alle 7 eieren goed door het beslag gemixt zijn doe ik het beslag in de ingevette wonderpan en zet die op mijn petroleumstel. Na een uur of 3 is de cake gaar en klaar.

Dan is er een nieuwe adverteerder, die geen banner heeft, maar alleen een tekstlink: Homemade1984. Het is een genot om bij Homemade1984 rond te kijken! U vindt er prachtige baby/peuterkleding met handgehaakte accenten. Alles is uniek en u kunt ook in overleg iets naar eigen wens laten maken. Behalve kleding zijn er ook mutsjes, slofjes, haarbandjes enzovoorts.

Het leuke vind ik, dat Homemade1984 is opgezet door moeder en dochter. Is dat even gezellig, om samen zoveel moois te maken!
Homemade1984 is een starter en is (nog) geen webwinkel met online betaalmogelijkheid, een 24-uurs levering (hoewel dat voor veel voorradige producten trouwens wel mogelijk is) enzovoorts. Bestelling gaat eenvoudig via het contactformulier en dan wijst het zichzelf. 

Naast de genoemde nieuwe adverteerders noem ik nog even de oude, vertrouwde :-)


-Cuisinedoc.nl, uw keuken weer als nieuw

-Limovlees.nl, topkwaliteit puur natuurlijk vlees
-Natuurlijk-consumeren.nl, producten uit natuurlijk grondstoffen bereid (met Vaderdagaanbiedingen)
-Sfeertent.nl, voor comfortabel kamperen
-Brouwmarkt.nl, alles voor het zelf brouwen van bier, inmaken, wijn maken, kaas maken en nog veel meer!