.jpg)
Willem is een opa-kind. Ze zijn gek op elkaar. Als de mannen op zaterdag gaan hout zagen en klieven is kleine Willem meestal ook van de partij. Overalletje aan (door over-opa Bakker steevast 'ketelpakkie' genoemd), laarzen aan, en gewoon lekker meedoen. Na het werken zorgt oma dan natuurlijk voor een uitgebreide catering ;-).
Het voortdurend switchen tussen klein en groot, jong en oud, is leuk en spannend. Maar soms ook wel vermoeiend. Je moet steeds schakelen en zorgen dat iedereen aan de juiste portie aandacht komt en als het even kan ook nog op het juiste moment.
Voor Henk bijvoorbeeld is zwemles belangrijk. In bad oefent hij hoe lang hij al met z'n hoofd onder water kan. Ik moet dan tellen. Niet één keer. Niet twéé keer, nee, liefst een keer of zes. En dan komt dat verwachtingsvolle koppie boven water: Hoe lang was het nu?
Voor Leendert is z'n eerste autootje belangrijk.
Zelf opgespaard. Net zoals z'n rijbewijs trouwens. Dat is ook wel inherent aan een groot gezin: je moet al vroeg je eigen boontjes doppen en pamperen in de vorm van een rijbewijs kado voor je 18e verjaardag is er domweg niet bij.
Dus heeft iedereen hier vanaf een jaar of 13 een baantje.
Koos werkt op zaterdag bij de groentenkraam van mijn neef. En op vrijdagochtend, nog vòòrdat hij naar school vertrekt, helpt hij met het opbouwen van de kraam. In de zomervakantie werkte hij bovendien bij hoveniersbedrijf 't Hoen. Dat is het bedrijf waar Hans ook al een jaar of twee werkt. Op zaterdag, in de vakanties, soms 's avonds, zelfs weleens 's nachts. Er is altijd wat te doen bij 't Hoen ;-).
Maaike werkt al een jaar of twee op zorgboerderij De drie Margen. Elke zaterdag en op afroep in de vakanties. Het is hier nooit anders geweest. Alleen al over de bijbaantjes kan ik een boek schrijven: krantenwijken, folderwijken, een blauwe maandag postbezorging, komkommerkas, helpen op de markt, er is al van alles langs gekomen. Leuk hoor, al die reuring!
Intussen moeten de scholen natuurlijk ook genoeg aandacht krijgen. Van de kinderen in de eerste plaats. Maar daarnaast moeten wij als ouders ook op de hoogte zien te blijven. En ook daarin is een hoop afwisseling: twee kinderen op de basisschool, één in de eerste klas basis/kader, één op G-plus nivo (dat is VMBO-gt met extra techniek), één in het examenjaar VMBO-gt, één op HAVO-nivo, één op MBO2-nivo en één aan het afstuderen op HBO-nivo. Voorlichtingsavonden, informatieavonden, rapportbesprekingen, ouderavonden, voorlezen, aankleden bij de zwemles, het houdt nooit op. Evenmin als het aansporen tot en helpen bij het huiswerk. Je kunt het er maar druk mee hebben ;-).
De één heeft net een vriendje, de ander dikke verkering, een volgende heeft trouwplannen. Ook dat brengt allemaal leven in de brouwerij. Onze eettafel is standaard uitgeschoven tot drie meter. En ik zie daar voorlopig nog geen verandering in komen. Jantje komt en Pietje gaat en ze moeten nog allemaal meeëten ook :-)).
Oudere mensen roepen, dat ik er maar hard van genieten moet. Want 'het is voorbij voordat je het weet'. En dat is ook zeker zo. En daarom nemen we de drukte (en soms vermoeidheid) maar voor lief en genieten van al het moois dat er ook elke dag mag zijn.
