woensdag 30 december 2015

Onzichtbare foto's

Van verschillende mensen kregen we bericht dat de foto’s op de blog onzichtbaar zouden zijn. Van één lezer kregen we het adres door van een mogelijke oplossing van het probleem voor mensen met internet provider SolcomDeze lezer heeft werkelijk alles uit de kast gehaald om de foto's weer te kunnen zien; zelfs de computerleverancier werd erbij gehaald. Uiteindelijk bleek het dus aan het internetfilter te liggen van Solcon. 

Omdat er ook blogs zijn die met blogspot werken waarvan de content niet door het filter mag, is het filter door Solcon aangescherpt. Mensen waarbij de foto's niet zichtbaar zijn wordt dus aangeraden om de instructies op deze pagina op te volgen of, als dat niet werkt, contact op te nemen met de Klantenservice van Solcon.

Met dank aan de attente lezer!


maandag 28 december 2015

Terugkijken op Kerst

Het is weer voorbij. Kerst 2015. Het waren hier drie gezellige dagen. Net drie zondagen achter elkaar. We gingen in die drie dagen vijf keer naar de kerk. En we zaten vaak aan tafel. Dat begon 1e kerstdag al, met een wat uitgebreider ontbijt. Ik had krentenbrood gebakken en een kilo of wat sinaasappels geperst. Lekker hoor.

Uit de kerk kwam schoonmama mee. Al met al waren we niet met een heel grote club, want Leendert en Hans waren naar hun vriendinnen. Maar met schoonmama en de vriend van Maaike erbij, kwamen we toch nog aan tien personen voor aan het kerstdiner :-).

Maar eerst lekker een bakkie koffie drinken natuurlijk. En terwijl Willem daarna achter de piano kroop om kerstliederen te spelen, die de vrouwen meegalmden, verdween ik in de keuken. Wat genoot ik van m´n zespits gasfornuis! Heerlijk, die twee pitten extra!



Het eten was al voor een groot deel voorbereid en ik had er dus niet zo heel veel werk meer aan. Eerst maakte ik een mengsel voor roomijs klaar voor in de ijsmachine. Het heeft altijd nog wel even werk, voordat het ijs goed is. Daarna kwam de rest: Aardappels (stonden al geschild klaar), stoofpeertjes (hoefde ik alleen nog maar op te warmen en het sap wat te binden), tutti frutti (stond geweekt klaar), een bloemkool (kookte ik in z´n geheel), bloemkoolsaus en cranberrymoes. Appeltje, eitje allemaal. O ja, en de soep natuurlijk. Die stond al warm in de slowcooker. Toen alles opstond (sommige pannen werden gestapeld ;-)), kon op het gemakje de tafel mooi worden gedekt. Het ´goeie servies´ kwam uit de kast. En bij elk bord kwam een wijnglas (voor wijn of druivensap). Voor de rest weinig poespas. Ik had besloten om gewoon de pannen op tafel te zetten. Want dekschalen zijn dan wel mooi, maar het eten is er veel eerder koud in en daarna heb je ook nog eens een vaat waar je niet meer overheen kunt kijken. Laten we maar gewoon doen ;-).

We schoven dus met z´n tienen aan tafel en lepelden lekker van de soep. Henk vond het zó lekker, dat hij steeds opnieuw soep wilde en de rest van het eten grotendeels aan zich voorbij liet gaan. Ook goed, hoor :-). Tussen het voor- en het hoofdgerecht piepte ik snel achter m´n fornuis, om de hertenbiefstuk te bakken. Daar had mijn vader ons op getrakteerd. En toen de soepborden afgehaald waren, kon alles op tafel. Lekker hoor, voor elk wat wils. De biefstuk was zó lekker, dat schoonmama steeds maar weer zei: ¨Ik heb nog nooit zulke lekkere biefstuk op.¨ Dat is leuk om te horen :-).







Als dessert was er roomijs met advokaat (van die lekkere zelfgemaakte, die ik vorige week van iemand kreeg), slagroom en vers fruit.

Wat een rijkdom! En wat gezellig om zo met elkaar te eten en te kletsen en het goed te hebben. Daar kan je zomaar stilletjes blij om zijn.

Na het eten gingen er een paar uitbuiken. Oma dook in een boek. Zelf ging ik aan m´n legpuzzle. Ik heb pas een tas puzzles van een bloglezeres gekregen en daar zat ook een echte chrismaspuzzle bij. Die moest uiteraard met kerst op tafel. Af en toe kwam er iemand langs die ook wat stukjes wilde leggen. Gezellig hoor. De middag vloog voorbij. Om 5 uur was het theetijd. En na de thee weer kerktijd.

Na de avonddienst gingen we koffie drinken bij mijn ouders. Dat was ook erg gezellig. Zomaar met z´n allen in de kring. Opa op z´n praatstoel. Herinneringen ophalen. Volgens traditie kregen we allemaal een boek. Kinderen, kleinkinderen, de vrienden en vriendinnen van de kleinkinderen en ook de achterkleinkinderen. We kwamen met een doos vol boeken thuis. Dit jaar was er nog iets bijzonders wat ik heel fijn vond: er is een boek samengesteld over het leven van mijn oma Bakker (de moeder van mijn vader). Nagelaten brieven, herinneringen, foto´s. Voor iedereen van de familie was er een exemplaar. Ik ben daar heel blij mee. Mijn oma was erg aanwezig in mijn jeugd, omdat ze vlakbij ons woonde en elke zondag bij ons was. Vlak voordat we trouwden is ze overleden. Ik moet nog zóveel aan haar denken. Juist deze week had ik ook weer aan haar gedacht, toen we in de kerk het psamvers zongen, wat ze in mijn poëziealbum heeft geschreven:

Wie heeft lust den HEER te vrezen,
't Allerhoogst en eeuwig goed?
God zal Zelf zijn leidsman wezen;
Leren, hoe hij wand'len moet.
't Goed, dat nimmermeer vergaat,
Zal hij ongestoord verwerven,
En zijn Godgeheiligd zaad
Zal 't gezegend aard'rijk erven.

Als we dat vers zingen, zie ik haar bibberige handschrift voor me. En zo is ze zo vaak in mijn gedachten. 

Tweede kerstdag begon voor ons ook weer met een kerkdienst. Onze club was inmiddels afgeslankt, want Maaike en Jaap waren naar Jaap z´n thuis vertrokken. In de kerk zaten Gerwin en Trijnie al op ons te wachten. Zij wilden deze dienst bij ons bijwonen en na de dienst met ons meegaan voor koffie én voor: de trouwfoto´s! Eindelijk hebben ze hun album en ook hun trouwvideo! Leuk hoor! 

We deden het officieel, om allemaal goed te kunnen kijken: de beamer werd opgesteld. Wij hebben echter een nogal verouderd geval en op de één of andere manier verloopt dat nooit vlekkeloos. Het is nog erger dan vroeger als je dia´s ging kijken. Weet je wel? Scherm ophangen, toestel installeren, dia´s erin doen, die vielen dan prompt om en dan moest alles er weer op de goede manier in gezet worden. 

Nu gaat het zo: rolgordijn naar beneden (is ons scherm), apparaat opduikelen, laptop op tafel, gerommel met kabels, geluid doet het niet, dan maar een los speakertje erbij, hé, video doet het niet, andere laptop erbij, nu doet hij het, hoor. Gaan we allemaal zitten, blijkt er toch nog iets het niet te doen....

Afijn, na een half uur en een hoop gepraat en geloop en gedoe kunnen we dan eindelijk de video bekijken. Om er dan achter te komen, dat het beeld vreselijk geel is en het op de laptop veel mooier is :-). Ha, ha, ha.

Maar we hebben hem gezien, hoor, de trouwvideo. En binnenkort zet ik hem in m´n youtubekanaal. Kan iedereen kijken :-). En ik post dan ook nog wat foto´s hier.

Daarna bekeken we het album. En als kers op de taart ook nog alle andere foto´s, die niet in het album stonden, maar digitaal waren meegeleverd. Toch leuk om zo de trouwdag nog weer eens helemaal te herbeleven!

Na deze happening vertrokken Trijnie en Gerwin weer naar hun eigen stulp in Dordrecht, want ze zouden ´s avonds vrienden te eten krijgen. Wij vervolgden de middag met lezen en puzzelen en achter de diverse computers/tablets/smartphones. Willem stelde nog voor om naar Scheveningen te rijden. Maar nee, niemand had zin. We vonden het prima zo. Maria maakte broodjes met knakworst klaar. Er was fruit en ander lekkers. Cocooning in het kwadraat.

´s Avonds stond er gourmetten op de planning. We wilden niet te laat aan tafel, zodat we nog een lekker lange avond zouden hebben. Maria en ik begonnen om half 5 met alles klaar te maken. Vlees snijden en kruiden, champignons wassen en snijden, paprika´s in repen, stokbroden afbakken, enzovoorts. We hadden voor ons doen wel een heel klein clubje: we waren nog maar met z´n zevenen! Toch is dat ook wel knus. En overzichtelijk :-). Omdat we bijna nooit gourmetten, was het vooral voor de kinderen en hele happening. Henk vroeg de volgende dag prompt: wanneer gaan we weer gourmetten? Die vond het zó leuk :-).




Zondag was net een derde kerstdag. Ook deze dag brachten we op dezelfde manier door. Net als eerste Kerstdag aten we ´s middags warm. Dat komt het beste uit met de kerkdiensten. We deden het kerstdiner dunnetjes over, want we aten alle restjes. De overbleven aardappelen werden gebakken. De rest warmde ik op. En ik bakte diverse soorten restjes vlees. Zo kwam alles mooi op. Er is alleen nog wat cranberrysaus over. Die komt van de week wel op over de custardvla ofzo. 

En dan nu maar op naar Oud&Nieuw! Het is toch altijd maar een rare vakantie, die kerstvakantie :-).

donderdag 24 december 2015

Fantasie-gerechten

Gisterenochtend heb ik m´n kookrubriek gemaakt en heb daarvoor een recept gebruikt, wat ontstaan is op een dag, dat er ´bijna niets´ in huis was. Dat ´bijna niets´ zet ik bewust tussen aanhalingstekens, want in principe is er op zo´n moment nog genoeg om weken van te eten. Het is alleen maar, dat er geen standaard warme maaltijd (aardappels, groenten, vlees) mee gekookt kan worden. Het wordt dan meer een fantasiegerecht van van alles en nog wat, wat ik combineer. Soms komen daar zulke lekkere gerechten uit rollen, dat ze regelmatig op het menu blijven komen. Dat is dus het geval met het Bruine-Bonen-Eenpansgerecht, waarvan het recept binnenkort in Terdege staat.

Ook gisterenavond maakte ik weer een fantasie-gerecht. Ik nam hiervoor een zak van 2 1/2 kilo vastkokende aardappels. Er stond dan wel op de zak ´iets kruimig´, maar wij vonden ze helemaal niet bloemig, eerder vastkokend. Zulke aardappels vinden wij alleen gebakken lekker. Ik schilde daarom de aardappels, sneed ze in schijven en liet er even de kook over gaan. Intussen waste ik twee courgettes en sneed ook deze in plakken. Courgettes vinden we hier lekker als soep, als zoetzuur, of in blokjes in pastagerechten. Maar als onderdeel van een schotel worden ze niet zo gewaardeerd. Maar vooruit, de courgettes moesten toch op. Dus gingen deze twee exemplaren vandaag in het fantasie-gerecht.
Wat kwam er verder nog bij? Twee rode paprika´s in wat grovere stukken. Ik maakte een lekkere kruidenolie met olijfolie, waar twee fijngehakte tenen knoflook, wat koriander, wat kurkuma en wat zout door gingen. De aardappels, courgettes en paprikastukjes gingen op de bakplaat van de oven. Ik verdeelde er een bakje van 125 gram vetspekblokjes over. De kruidenolie ging erover. En alles ging voor een half uur op 200 graden in de oven. Voilà. Samen met de pan opgewarmde bruine bonen was het weer een lekker maaltje.




Gisterenmiddag ben ik met Maria even nog wat boodschapjes gaan doen. Ik grapte, dat we onze kerstboodschappen gingen doen en zwaaide vrolijk met m´n mandje, waar alles in paste. Ik hoefde alleen maar melk, wat afbakstokbroden, tuttifrutti en spliterwten voor de erwtensoep van vanavond. Toch kwam er nog een echt ´kerstig´ iets in mijn mand: twee zakjes cranberry´s. Die vindt Willem zo lekker.

Daarna gingen we fijn nog even naar de bieb. Ik haalde een mooi stapeltje voor de komende dagen. Nu nog een legpuzzle op tafel. Hè, gezellig!




woensdag 23 december 2015

Kerstvakantie

Wat is het toch altijd heerlijk, als de kinderen vakantie hebben. Lekker even de druk van immer tikkende klok weg. Bedtijden, computertijden, etenstijden, alles is ineens flexibel :-). En geen (nou ja, bijna geen) aansporingen mijnerzijds nodig, om nu toch eens aan het huiswerk te gaan. Er moeten alleen wat boeken gelezen worden en wat tentamens voorbereid.

Mijn dagen zijn in deze vakantie redelijk vol gepland. Wat dat betreft heb ik niet ´vakantie´ zoals dat doorgaans bedoeld wordt. Maar vakantie hoeft voor mij niet synoniem te staan met ´niets doen´.

Vandaag moet ik de laatste aflevering van dit jaar van de kookrubriek in Terdege maken. Gisteren werden er officiële foto´s gemaakt van de nieuwe keuken, inclusief het officieel overhandigen met bloemen en al. Maandag was het rommel-, inpak-, was-, strijk-, markt-,  broodbak- en schoenenkoopdag (zoiets dan toch). Met ´s avonds de kerstvertelling in de kerk voor de catechisanten. Kijk zo loopt de week aardig vol.

Ik wil langzamerhand aan de voorbereidingen voor het kerstdiner beginnen. Niet dat dat zoiets buitensporigs gaat worden, maar toch even net wat uitgebreider dan normaal. Lekker soepie vooraf, extra groenten, stoofpeertjes en tuttifrutti en een wat luxer dessert.

Gelukkig hoef ik er geen speciale toeren voor uit te halen, om straks drie dagen zonder winkelen te overleven. Dat lijkt voor veel mensen de uitdaging van 2015 te zijn, als ik dat zo om me heen hoor :-).

Willem moet helaas de hele vakantie werken. Er was iets niet goed gegaan met de vakantieplanning. Ook Maaike werkt bijna de hele vakantie. Zij heeft sinds een paar weken een zaterdag-/vakantiebaantje bij Maaltijd&Grill in Rotterdam. Daar is het topdrukte in deze tijd van het jaar. Ook Hans werkt nagenoeg de hele vakantie. Maar dat doet hij altijd in vakanties. Werken is z´n lust en z´n leven. Hij moet echter nog een paar maandjes schoolgaan, voordat hij z´n diploma heeft. En tenslotte werkt Dirk ook gewoon door. Hij is door z´n vakantiedagen heen, omdat hij pas in april met zijn baan is begonnen. Het lummelen en werken loopt hier dus weer eens vrolijk door elkaar heen.

De raar hoge temperaturen en de rommelige drukte van de afgelopen weken maken dat het kerstgevoel bij mij nog helemaal ontbreekt. Ik weet niet, of ik vòòr de Kerst nog een keer zal schrijven. Daarom wil ik bij dezen alvast alle lezers Goede Kerstdagen toewensen!



Christelijke e-card Lukas 2:10,11
Vreest niet, want, ziet, ik verkondig u grote blijdschap,
die al den volke wezen zal;
Namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker,
welke is Christus, de Heere, in de stad Davids.
Lukas 2:10,11


zaterdag 19 december 2015

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨

Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel "Advertorial" mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.


Deze maand zijn er twee nieuwe adverteerders.
Als eerste wil ik noemen:

1) JEANTIQUE, timeless living

Bij Jeantique bent u op het goede adres als u van prachtige, tijdloze kwaliteits zitmeubelen houdt! Meubels die u gewoon nooit zat wordt, omdat ze van een tijdloze schoonheid zijn!


Zelf houd ik ook niet van ´wegwerp-meubelen´ uit de massaproductie. Wij hebben spullen, die we 29 jaar geleden, toen we trouwden, kochten en waar ik nog altijd van geniet. Nu er een nieuwe keuken is geplaatst, is er een kast ´over´. En raar genoeg doet het gewoon een beetje zeer, om daar na zo lange tijd afscheid van te nemen. We vinden hem nog altijd mooi en hij is nog goed. Zo is het ook met de zitmeubelen van Jeantique.

Er is een prachtige collectie Chesterfields. Zitmeubelen die op een ambachtelijke wijze en met veel liefde voor het stoffeerwerk worden gemaakt van de beste materialen. En u weet het vast wel: een Chesterfield kan gemakkelijk een mensenleven mee.



Is de stoffering versleten? Dan kunt u uw Chesterfield opnieuw laten bekleden. Ook daarvoor bent u bij Jeantique aan het goede adres. Net zoals trouwens elke stoel of bank bij Jeantique opnieuw bekleed kan worden. Een prachtig staaltje vakmanschap!

Kijk maar eens hoe dat in z´n werk gaat:


Bij Jeantique kunt u voor meerdere stijlen terecht. Behalve de genoemde Chesterfield, is er een mooie collectie oorfauteuils, clubfauteuils en Art Deco. De nieuwste collectie (die van 2016!) wordt juist de komende twee weken gepresenteerd tijdens de jaarlijkse SHOWTIME!

¨Graag nodigen wij u persoonlijk uit voor onze jaarlijkse Showtime!
Van maandag 21 december t/m zaterdag 2 januari is het weer zover!
In onze sfeervolle showrooms kunt u onder het genot van
een hapje en een drankje
naast onze vertrouwde collectie 
ook onze nieuwe collectie (alleen in Goor) komen bewonderen.
Deze collectie heeft een industriële uitstraling,
waarbij massief eieken met staal wordt gecombineerd.
De warmte die u van ons gewend bent,
maar toch heel anders.
Ook dit jaar hebben wij weer verschillende acties waar u uit kunt kiezen!¨

Jeantique heeft een showroom in Waddinxveen en een stofferderij én showroom in Goor. Kijk voor meer informatie op de website.

2) 3Kleur Grutterij Molen ¨De vier winden¨

De tweede adverteerder is hier nieuw, maar voor mij een oude bekende! Al sinds 1999 ben ik vaste klant bij deze molen in Rotterdam (Terbregge).

Op molen ¨De vier winden¨ is Leen-Arie de molenaar. Hij komt uit een echt molenaarsgeslacht. Ik vind het altijd weer een pracht gezicht, als we komen aanrijden en we al uit de verte de draaiende wieken zien.

foto van Wikipedia
In de molenwinkel zwaait Debra de scepter. Er worden meel en vele soorten bakproducten verkocht. Stuk voor stuk kwaliteitsproducten! Zelf bak ik al 16 jaar lang ons eigen brood. In de begintijd waren de ingrediënten (meel, gist etc) niet zo gemakkelijk verkrijgbaar. Daarvoor ging ik toen naar deze molen. Dat betekende steeds een ritje van 20 kilometer vv. Ik wil eerlijk zeggen, dat ik in die tijd verschillende keren ergens anders (dichterbij) meel heb gekocht. Maar ik kwam altijd weer op ´mijn´ molen terecht. Er is gewoon geen beter meel te vinden :-).

Het is altijd genieten om de molenwinkel binnen te stappen. Het geurtje, het sfeertje. Al die bakproducten! Echt teveel om op te noemen. Als je dan eindelijk je keuze hebt gemaakt en je je spullen hebt afgerekend, krijg je een snoepje aangeboden uit een orgeldraaiersblikje. Pure nostalgie toch?

Een deel van de bakproducten vindt u op de website. Laat u maar inspireren! In de winkel is er nog veel en veel meer te vinden. Denk aan een uitgebreid assortiment taartversieringen, alle mogelijke smaak- en kleurstofjes, bakvormen, oud-Hollands snoep, honing van de imker enzovoorts.

Op dit moment is het nog niet mogelijk om producten te laten verzenden. Daar wordt echter aan gewerkt. Mocht u daarover geïnformeerd willen worden, dan kunt u het best u inschrijven voor de nieuwsbrief.

Tot die tijd is het beslist de moeite waard om een ritje naar de molen te maken. Kijk op de website voor het adres en de openingstijden.

P.S. Een (heel) klein deel van het molenassortiment is te vinden in mijn eigen webshop: Eenvoudiglevenshop.nl

vrijdag 18 december 2015

Project ´Keuken´

Vier dagen lang ben ik ondergedompeld geweest in het project ´Keuken´! Wat een klus! En wat een resultaat!

Een verslag van het realiseren van de nieuwe keuken, die ik won met de actie ´Wie gun jij een keuken´.

Maandag, dag 1
Morgen is het zover! Dan staan om half 8 de monteurs op de stoep. Ze gaan eerst m´n oude keuken slopen. En dan begint het feest van het opbouwen van mijn nieuwe keuken! Hoe spannend is dit?

De keuken moet dus leeg. Vandaag! Ik heb een grote stapel kratten en grote dozen. Hier ga ik al mijn spullen in doen. Mijn keuken is niet groot. Ik heb dus niet veel overbodige spullen. Maar he! Wat komt er dan toch nog onvoorstelbaar veel uit die keukenkasten!!

Ik begin en ga dapper door. Kast na kast wordt leeggehaald. Als het nodig is, wordt er schoongemaakt. Ik wil mijn spullen schoon opbergen, zodat ´straks´ alles schoon in mijn nieuwe keuken kan. Krat na krat, doos na doos komt vol en wordt naar  het ´kantoortje´ gesleept. Spullen die ik nog nodig heb, houd ik even apart. Ik wil vanavond nog gewoon koken. En ook is het wel handig als we daarna koffie kunnen drinken. En hoe doen we het morgen, met het ontbijt? Ik probeer alles goed te organiseren. Dat kost de nodige hoofdbrekens. Maar het lukt!

We eten die avond nog een heerlijke zuurkoolprak. En ´s avonds zitten we aan ons voorlopig laatste normale bakkie koffie. Het is al laat, als ook de allerlaatste dingen zijn ingepakt.

Dinsdag, dag 2
Ik ben al vroeg in touw. Er moet nog brood gebakken worden voor mijn nichtje, voor wie ik altijd op dinsdag Moermanbrood bak. Daar was gisterenavond niet meer van gekomen. En tenslotte moesten er ook nog ´even snel´ wat potjes herfstjam worden gemaakt, voor in mijn winkeltje.
De ontbijttafel wordt voor de gelegenheid met wegwerpbordjes gedekt. Ik zet een grote kan koffie en een grote kan thee voor de werkmannen.
Kijk. Nog één keer een foto van mijn oude keuken in al haar vergane glorie!



En dan vlieg ik naar boven, om me nog snel in de kleren te steken. Ik kan moeilijk mijn opwachting maken in m´n ochtendjas. Toch?

Daar zijn de mannen. Met z´n tweeën. We maken kennis. Tuiten meteen voor de één een bak koffie en voor de ander een kom thee in. En nog voordat iedereen naar school en werk vertrokken is, zijn de mannen aan het slopen. Ongelofelijk rap gaat dat. Om een uur of 9 ligt de keuken er finaal uit.



Je wilt niet weten hoe de achtertuin er nu uitziet :-). Het lijkt wel een vuilnisbelt.

Het opbouwen gaat langzamer. Het is steeds passen en meten en de tekening bestuderen en de benodigde materialen bijeen verzamelen.


De huiskamer vol dozen en gereedschap

Overal staan kastjes en laden klaar

Het prachtige werkblad!
De mannen kunnen zelf koffie of thee pakken, als ze dat willen. Ik ga ze verder niet in de weg lopen. Natuurlijk neem ik af en toe een nieuwsgierig kijkje. Maar verder houd ik me maar bezig met de was en de strijk. Die zijn gisteren blijven liggen.

´s Middags zegt Richard, de monteur, dat de thee inmiddels lauw is. Ok. Dan ga ik nieuwe zetten. Meteen met verse koffie, want schoonmama komt op de koffie. Ik heb haar laten weten, dat ze hartelijk welkom is, maar dat het wel koud bij me is. De hele dag staat de achterdeur open. Dat geeft niet, vindt schoonmama. Dan houdt ze haar jas wel aan :-).

Ik heb geen koffiezetapparaat (nooit gehad ook) en zet altijd koffie met de hand. Gewoon kokend water uit de fluitketel op een filter met koffie op een glazen koffiekan. Het water wordt voor deze gelegenheid op het petroleumstel gekookt. Gaat prima, alleen wat langzamer. En in plaats van gekookte melk maken we gebruik van koffiemelk.



We eten die avond patat. Niet zoals we dat gewend zijn van zelf geschilde en gesneden patatbonken, maar van diepvriespatat uit de winkel. We zitten daarbij met plastic bordjes op schoot rondom de salontafel. Het voelt als kamperen in ons eigen huis. Het heeft wel wat!

Woensdag, dag 3
Vandaag moet de keuken af komen. Maar of dat gaat lukken? Ik heb er geen verstand van, maar heb er wel een hard hoofd in. Bovendien heb ik de monteurs gisteren al tegen elkaar horen zeggen, dat twee dagen te weinig is, voor deze klus.
Vandaag komt Richard alleen. Willem besluit om aan zijn manager te vragen, of hij wat later op zijn werk mag komen. Hij kan Richard dan in elk geval helpen opstarten, door de oude keuken voor hem af te voeren naar de stort.
Richard heeft zelf ook voor versterking gezorgd. Zijn oom komt helpen. Willem gaat samen met de oom naar de stort. Dat is snel gezegd. Maar weet je uit hoeveel onderdelen zo´n keuken bestaat? Wat een klus om alleen maar die aanhangwagen geladen te krijgen! Dan naar de stort. Daar weer alles uitladen en keurig gesorteerd in de daarvoor bestemde bakken deponeren.



Willem z´n manager belt, waar hij blijft. Willem vertelt dat het opstarten heel wat langer duurt dan voorzien en vraagt, of hij de rest van de dag vrij kan krijgen. Dat mag.

We rijden naar de bouwmarkt om inbouwspots te kopen. Die willen we graag in het koofje boven het werkblad. We laten ons adviseren. Eerst thuis door de keukenmonteur en later in de winkel door de winkelmeneer. We kopen dimbare led-spots. Best een uitgave, maar duurzaam en voordelig in gebruik.

Willem helpt verder met apparatuur uitpakken en dat soort dingen.

Ook Hans helpt nog even een handje mee. Vele handen...

Ik ben intussen boven bezig en pak een slaapkamer grondig aan. Dan loop ik niemand in de weg en ben toch nuttig bezig.

De monteur gaat steeds harder zweten. Wij zien het steeds mooier worden :-). Op het einde van de middag laat de monteur nog twee mannen komen, om hem te helpen. De keuken moet echt vandaag klaar. Het bijgeleverde bijkeukenmeubel mag ook later wel.

We eten erwtensoep. Ook weer opgewarmd op het petroleumstel. En ook weer van borden op schoot rondom de salontafel. We hebben haast, Willem en ik. Om 10 voor 7 worden we op de school van kleinzoon Willem verwacht voor de Kerstviering.

Als wij weggaan, is Richard nog hard bezig. Maar als wij terugkomen, is hij weg en de keuken klaar!! JOOOOOOH. Wat is hij prachtig!!! We proberen alles uit: de afzuigkap, de vaatwasser. En hé! Wat een e-nor-me koelkast. De oven. Het gasfornuis. De verlichting. Alles doet het.

Wat zijn we moe. We zijn er echter nog niet...Morgen moet ik alles gaan inruimen. Wéér een klus. Maar wel één, waar ik heel veel zin in heb!

Donderdag, dag 4
Wat een chaos is het overal in huis en in de tuin. Maar kom. Ik ga me op één taak focussen: het inrichten van de keuken.
Alle kratten en dozen worden weer één voor één uit het kantoortje gesleept. En kastje na kastje, lade na lade wordt netjes ingericht. Ik ben blij, dat ik alleen ben. Nu kan ik goed nadenken, waar ik alles wil hebben. Alles moet zo overzichtelijk en logisch mogelijk opgeborgen worden.

De stapel lege kratten en dozen groeit
De hele dag ben ik bezig. Maar het komt goed. De hele keuken in ingeruimd, als ik hem ga inwijden met het klaarmaken van de eerste maaltijd. En nee. Dat wordt geen sterren-diner...Hoewel we langzamerhand gaan verlangen naar een ´gewoon prakkie´ (na patat en soep), houd ik het nog één dag simpel. Ik bak pannenkoeken :-).

Morgen wil ik écht gaan koken.

Vandaag geniet ik. Van mijn prachtige keuken! Schoonmama kwam al kijken en ook mijn eigen ouders kwamen. Ze zijn blij met mij.

Het is hier nog steeds wel een beetje een chaos. Ik mag blij zijn, als ik alles voor de zondag weer op orde heb. Maar dat geeft niets. Die keuken. Het is zo´n geweldig geschenk. We zijn zó blij hiermee...


vrijdag 11 december 2015

Broodhart

Woensdag had ik de laatste broodbakworkshop van dit jaar. Door een misverstandje kwam er één deelnemer extra en zaten er dus tien vrouwen rond mijn tafel. Wat was het weer leuk!

De workshop vergt best veel voorbereiding. Voorbereiding waar de ene keer meer ruimte en tijd voor is, dan de andere keer. Deze week schoot het voor geen meter op met die voorbereiding. Telkens kwam er wat tussen. En zo kwam het dat het in de randen van de nacht moest gebeuren. Maar het lukte! Toen de vrouwen op woensdagochtend bij me binnenstapten, stond alles klaar.




Aan de ene kant heeft brood bakken weinig geheimen meer voor me. Ik bak tenslotte al vanaf 1999. En dan niet te weinig ook. Er zijn weken bij, dat ik 25 tot 30 broden bak. Toch vind ik het leuk, om regelmatig te experimenteren. Soms kan je met een heel kleine aanpassing al iets nieuws creëren. Zo kwam ik deze week op het idee om kadetjes in mijn hartvormige siliconen taartvorm te bakken. Het resulteerde in een leuk broodhart. Een kado-ideetje voor bijvoorbeeld een bruiloft, als het bruidspaar liefst geld wil krijgen. Dan kun je bij het saaie envelopje dit originele extraatje geven. Als kado bij een zoveel-jarige echtvereniging is het natuurlijk ook leuk. Zo komt dat siliconenhart toch eens wat vaker uit de kast, behalve met Valentijn of Moederdag.



Voor de liefhebbers volgt hier het recept.

Ingrediënten:
500 gr tarwebloem van goede kwaliteit
300 ml handwarm water
2 tl gedroogde gist
1 1/2 tl (bakkers)zout
20 gr vet (bijvoorbeeld zonnebloemolie)
losgeklopt ei

Werkwijze:
Kneed van de ingrediënten (behalve het ei) gedurende 20 minuten een mooi, soepel deeg. Het deeg mag niet aan je handen plakken (dan doe je er wat bloem bij) en moet elastisch/niet te droog zijn (dan doe je er wat water bij). Je kunt het deeg met de hand kneden, in een goede keukenmachine, of in de broodbakmachine. Leg het brooddeeg voor 30 minuten in een licht met olie ingevette kom (= de voorrijs). Sla dan het deeg door (de lucht eruit duwen) en vorm het tot een bol en laat die even rusten. Snijd met een mes klompjes deeg van de bol van ca 65 gram. Vorm van de deegklompjes mooie bolletjes. Leg de bolletjes in het siliconenhart en laat ze rijzen tot ze in volume zijn verdubbeld. Verwarm de oven voor op 200 graden. Bestrijk de bolletjes met een kwastje met losgeklopt ei en zet de vorm in het midden van de oven. Bak het broodhart in 18 minuten mooi bruin en gaar. Laat het hart op een rooster afkoelen.

Gisteren en vandaag stonden in het teken van de was.

Er hing al wat droog

Verder hoefde ik niet naar was te zoeken...

Eerst maar alles gesorteerd in bakken en op hopen

Uiteindelijk komt het wel goed...
 ´t Duurt ff, maar dan heb je ook wat ;-)

Ook heb ik een beginnetje gemaakt met de voorbereiding van het plaatsen van de nieuwe keuken. Volgende week komt hij!!! Maandagavond moet m´n hele keuken en bijkeuken leeg zijn, zodat de mannen op dinsdagochtend meteen kunnen beginnen. Wat ben ik benieuwd hoe het wordt! Als het goed is, is de klus woensdagmiddag geklaard. En voor donderdagochtend staat er dan een fotosessie gepland met de leverancier (De Keukenspecialist). Ik denk, dat ik heel blij zal zijn, als alles achter de rug is :-).

Ik had nog een mooie portie tomaten liggen. En dus verraste ik de meute met pizza´s. Ik bak altijd twee hele bakplaten vol. Maar een derde zou ook best op komen ;-).




Ik krijg al bezorgde vragen: hoe ga je dat doen met eten, als je keuken wordt verbouwd? Geen probleem, hoor. De eerste dag gaat waarschijnlijk de frituurpan aan en eten we van wegwerpbordjes. En op dag twee wordt het, denk ik, erwtensoep. Opgewarmd op m´n petroleumstel of op de kachel. Komt helemaal goed! Meestal maak ik veel werk van het eten. En dan is zo´n makkie ook weleens fijn :-).

Vandaag stond er haas op het menu. We hadden, zoals elk jaar, twee mooie hazen gekregen. Willem moest ze slachten. De ene ging geslacht en wel naar de gever. De andere was voor ons. Ik heb de haas vanmorgen gebraden en daarna heel zacht gestoofd in de slowcooker. Niet iedereen houdt hier van wild. Maar die er wel van houden, zijn er wild van, zeg maar. Die haas was dus als een haas verdwenen ;-).

Willem nam de rug


maandag 7 december 2015

De rijkdom van een goede voorraad

Op de blogs, die ik volg, wordt het laatste jaar met grote regelmaat geschreven over ´minimalisme´. Sommigen hebben het minimalisme zódanig omarmd, dat hun huizen er wel ongeveer zó uit moeten zien:


Ik vind minimalisme ook fijn. Maar het hoeft niet zo extreem. Meestal heb ik 1 of 2 keer per jaar zo´n opruimaanval, waarin ik heel veel wegdoe uit m´n huis. Dan doe ik extra ritjes naar de Kringloopwinkel (alleen om te brengen!), gooi van alles op Marktplaats, geef het één en ander weg, en stort de kliko´s vol. Maar daarna ga ik weer over tot de gewone orde van de dag. Ik hoef zo nodig niet in een leeg huis te zitten ;-).

Wat ik echt nooit doe: minimaliseren in de voorraadkast. Ik ben juist dol op een royale voorraad. Het overkomt me dan ook maar heel, heel zelden, dat ik misgrijp. Ik hoef echt niet naar de buren voor een kopje suiker, een rol toiletpapier of een pak koffie. Voorraadbeheer is één van m´n weinige huisvrouwkwaliteiten waar ik trots op ben. En weet je? Het is zóóóó eenvoudig! Iedereen kan het leren.

Het toverwoord is: maandboodschappen. Ik heb daar al wel vaker over geschreven. Maar het is misschien voor nieuwe lezers wel leuk, om dat nog eens voor het voetlicht te halen.

Maandboodschappen zijn alle houdbare boodschappen, die ik maar één keer in de maand haal. Nou ja...haal? Laat bezorgen. Ik doe dat nu al een jaar of 15 zo!

Hoe gaat dat dan in z´n werk? Heel simpel:
Ooit deed ik een keer de wekelijkse boodschappen. Dat was een hele waslijst. Toen de kassabon uit de kassa rolde, leek het wel of er een krant gedrukt werd ;-). Thuis heb ik aan de hand van die kassabon een boodschappenlijst voor 1 maand opgesteld. Dat is niet zo moeilijk: alle producten op de bon kwamen gewoon keer 4 of 5 op de lijst. Dit werd mijn basisvoorraadlijst.

Elke maand ga ik, als het weer de tijd voor de grote boodschappen is, met die lijst voor mijn kasten staan. Om de voorraad voor ons gezin te kunnen opbergen heb ik twee voorraadkasten (in de garage) en een koelkast. Lekker overzichtelijk. Ik kijk per product wat de voorraad is en vergelijk dat met wat er op de basisvoorraadlijst staat. Het verschil komt op mijn boodschappenlijst.

Voorbeeld: er staan nog 2 potten pindakaas in de kast. Op mijn basisvoorraadlijst staat: 9 pindakaas. Op mijn boodschappenlijst komt dus te staan: 7 pindakaas. Ik loop zo de hele lijst na. Dat kost maximaal 10 minuten. Vervolgens mail ik de boodschappenlijst naar de supermarkt en twee dagen later wordt alles bezorgd.

Ze brengen mijn bestelling met een bestelbusje. Het zou ook niet in een/mijn gewone auto passen ;-). Dat laten bezorgen is dus niet alleen luxe, maar ook noodzaak. De lege statiegeldflessen worden meteen ingenomen en ik betaal contant. 

Kijk, vrijdag werd alles weer bezorgd:



Zeven grote kratten vol en dan ook nog een doosje met diepvriesspullen. 

Het is altijd weer een heel klusje om de boodschappen netjes in de kasten te krijgen. De oude voorraad vooraan, de nieuwe erachter. Krat na krat haal ik leeg. En kijk. Hoe RIJK voel je je dan, met die heerlijk gevulde voorraadkasten?



Heel rijk! 

En nee, voor mij dus geen minimalisme in de voorraadkast. Niet vrijwillig in elk geval! Ik moet er niet aan denken.

Ik hoef nu het hele jaar geen boodschappen meer te doen. Klinkt dat even fijn? Nou ja, ik moet natuurlijk nog wel om wat vers-producten. Maar dat heeft niet veel te betekenen. Mijn vader zorgt voor vlees. Ik bak ons dagelijks brood (meel is ook voldoende op voorraad). Melk haal ik één keer in de week bij school (verse melk in een emmer van de boer). En aardappels/groenten/fruit? Nog een keer of twee inslaan. Dan ben ik rond. Yess! 

Ik ben aan het ´doen´ van de maandboodschappen misschien een uur kwijt. Tien minuten voor het opstellen van de lijst, de rest voor het uitpakken en in de kast zetten. Ik denk, dat er heel wat gezinnen zijn die die tijd minstens PER WEEK kwijt zijn. Misschien is het voor jou ook een idee, om te gaan maandboodschappen? Het scheel tijd. En natuurlijk ook geld: je komt nu niet in de verleiding om (niet heel erg nodige) aanbiedingen mee te slepen. Wat dat betreft ben ik misschien, ondanks mijn goed gevulde voorraadkasten, toch wel minimalistisch bezig: ik koop alleen wat ik nodig heb en dan nog vooral basis-ingrediënten.

vrijdag 4 december 2015

Kadootjes; tijd en geld

Jarenlang hadden we pakjesavond met voor iedereen 3 pakjes: iets lekkers, iets leuks en iets nuttigs. Sint was ieder jaar opnieuw een echte crisis-Sint, maar dat gaf niet. Ook kadootjes die nagenoeg niets kosten zijn leuk. Alleen: om die leuke, gratis of bijna gratis kadootjes te scoren, heb je een lange adem nodig. Het hele jaar door hield ik altijd mijn oren en ogen open. Mijn oren, om wensen op te vangen. Mijn ogen, om die wensen voor een prikje op de kop te tikken.

Toch waren het altijd vooral de maanden vanaf augustus, dat het hele scharrelverhaal pas echt ging draaien.
Ik ging regelmatig naar de Kringloopwinkel, spaarde iets met een actie bij elkaar, verzamelde leuke gratis gadgets, of maakte iets van bijna niets (naaien, haken, breien enzo).

Dit jaar was daar geen tijd voor. Alle aandacht ging vanaf augustus (en eerder) naar de bruiloft van Trijnie en Gerwin op 22 oktober. En als je eind oktober nog moet beginnen met het bijeen scharrelen van zo´n 60 kadootjes (gezin met aanhang), dan ben je toch heus te laat. En, eerlijk is eerlijk, na de bruiloft was de portemonnee ook echt leeg, wat de uitdaging alleen nog maar groter maakte.

We hebben de knoop daarom al snel doorgehakt: dit jaar pakjesavond zonder pakjes ;-).

Waar ik nu achter kom: dat scheelt geld (uiteraard!), maar vooral: TIJD! Wat een rust, om niet achter die ene ontbrekende chocoladeletter voor Jantje aan te draven. Of om toch nog maar om dat ene leuke dingetje te gaan, omdat Pietje er anders net een beetje bekaaid vanaf komt. En wat dacht je van de inpakkerij van 60 kado´s? Daar ben je gewoon een hele morgen zoet mee, hoor.

Gisteren liep ik hier op het winkelcentrum. En het leek wel of ik overal graaiende, gehaaste mensen met verhitte gezichten zag. Werden er geen kadootjes gekocht, dan wel lekkers of uitverkoopjes of kersttroep. Het feit, dat ik dat allemaal lekker niet nodig had, daalde als een verkwikkende rust op me neer. Gericht liep ik m´n boodschappenlijstje af: fles Dreft, batterijtjes voor in de keukenweegschaal, een extra setje fietsverlichting voor noodgevallen en een rol breed plakband. Dat was alles wat ik nodig had. En snel ging ik terug naar de warmte van m´n huis.

Ik schreef bijna: de warmte EN RUST van mijn huis. Zo voelde het echt. Maar misschien denken andere mensen anders over die rust van mij :-). Want kijk, zo ziet mijn tafel er overdag (meestal) uit:



Ik ben altijd met 10 dingen tegelijk bezig :-). De brooddegen staan te rijzen, de was wordt gevouwen, de computer ligt stand-by, het tafellaken ligt nog op een tod, omdat het niet is uitgeschud, er staan potjes jam af te koelen. Erg hè ;-). Maar ja, zo ben ik nu eenmaal.

Intussen moesten er van de week, ondanks de geskippte pakjesavond, alsnog heel wat kadootjes verzorgd worden. Maria, die een nieuwe schooltas voor haar verjaardag wilde, had geluk. Hij werd maandag, precies op haar verjaardag, bezorgd.

Wim en Geertje waren ook jarig. Zij wilden allebei geld, omdat ze iets groots wilden aanschaffen. Nu vind ik geld geven altijd een tikje saai, maar ach, ook wel gemakkelijk, als ze er zelf iets van kopen, wat ze graag hebben willen.

Jan had een Sint-middag met z´n klas. Hij moest iets twv 5 euro voor een klasgenoot kopen. De klasgenoot houdt van vissen. Dus gaf Jan twee vistuigjes. Komen altijd van pas. Er kwam nog een stappenteller bij. Deze kadootjes kwamen uit m´n kadootje-voorraad. Alles ging in een jute zak(je), compleet met gedicht.

Vandaag viert de meester van Henk z´n verjaardag. En natuurlijk wilde Henk graag een kadootje voor hem meenemen. Dat werden mooi ingepakte zelfgebakken kadetjes. Eens wat anders dan een luchtje of chocolade, dacht ik zo.



En dan hoopt morgen mijn tante haar verjaardag te vieren. Dat wordt ook een homemade kadootje. Daar moet ik nog even over nadenken.

En dan hebben we het maar over één week...
Ik zou het eens een jaartje moeten bijhouden, al die kadootjes. Met een grote familie is er altijd wel iets te vieren. En ja. Het kost tijd. Het kost geld. Maar toch...vind ik het altijd erg leuk om iets voor iemand uit te zoeken. Geven maakt blij!


maandag 30 november 2015

Jarige Jet



Vandaag hebben we een jarige Jet! Maria is 14 jaar geworden. Onze jongste dochter...al een hele dame.
Wat lijkt het nog maar pas geleden, dat we ons door de drukke vrijdagavondspits wurmden, om het ziekenhuis op tijd te halen!
En hoe leuk was dat, dat ik m´n eigen, oude, vertrouwde gynaecoloog op de gang tegenkwam. Ze stond op het punt om naar huis te gaan om vakantie te gaan vieren. Maar toen ze ons zag, besloot ze, buiten werktijd, de bevalling te doen.
Wat ging dat allemaal fijn en relaxt! Om 21.00 werd Maria geboren. Haar volledige namen zijn: Maria Arendje, naar mijn zus. Mijn zus is op haar beurt vernoemd naar mijn oma (Maria) en naar mijn tante (Arendje). En laat deze tante nu ook juist op 30 november jarig zijn! Ik belde haar op, omdat ik wist dat mijn ouders bij haar op verjaarsvisite waren. Dat was een blij bericht!

Toen Maria werd geboren, stapten we net zo´n beetje het digitale-fotografie tijdperk in. En, zóóó jammer, nu ben ik daardoor bijna al haar eerste babyfoto´s kwijt geraakt. Iets met niet laten afdrukken en niet goed bewaard enzo. Maar gelukkig zijn er pas een paar foto´s opgedoken, die al die jaren op de computer van een vriendin waren bewaard. Daar zijn we super blij mee! Kijk, zo was ze 14 jaar geleden:


Aan de moederborst
In het ziekenhuisbedje
Thuis!
Zaterdag was hier fotograaf Marjan van der Meer van Pure Fotografie. Ik heb een poosje geleden meegewerkt aan een interview voor het blad Fier van Woord&Daad. Daar moest een foto van mij bij, met liefst minstens 4 kinderen. Zaterdag heb ik daarom een paar kids lief aangekeken en gesoebat, of ze alsjeblieft ééééven wilden poseren. Het ging eerst niet helemaal van harte, maar toch. Toen Marjan eenmaal arriveerde, was het toch wel weer leuk. Zo´n leuke en enthousiaste fotograaf ;-). En Marjan bleek eindelijk die echt snelle (!) fotograaf. Ze was gemakkelijk binnen het beloofde half uur klaar. Extra fijn, want het moest buiten en zonder jas. Dat was in de winderige polder best brrrrr. En passant maakte zo zomaar van de vier bereidwillige kinderen wat mooie portretfoto´s. En zo kom ik dus aan de mooie foto van onze 14-jarige Maria bovenaan dit logje :-).
Jan was vandaag de eerste met een presentje voor z´n zus. Ze kreeg een lekker luchtje en een maskertje. Van ons wilde ze een nieuwe schooltas. Ze heeft er wel één, maar dat is een olilily-tas. Die vindt ze niet meer leuk voor elke dag. Dus nu heeft ze een meer neutrale tas uitgekozen. Helaas is hij niet op tijd binnen gekomen. Misschien had V&D het te druk met de Black Friday bestellingen. Nou ja, als het goed is, wordt hij straks bezorgd en heeft Maria haar kado toch nog op haar verjaardag. 

vrijdag 27 november 2015

Koken met wat er in huis is

Het was deze laatste week van de maand weer een sport om uit te komen met m´n huishoudgeld. Topsport in de huishoudknip, noem ik dat altijd maar ;-).
We doen het dus met wat er in huis is. En dat is bepaald geen straf.

Maandag werd er een grote zak andijvie en een zak boerenkool gebracht. Vers van de tuin. Dat kwam op het juiste moment, want nu hoefde ik niet naar de groentenboer en kon ik toe met wat er in huis was. 

Er kwam dus boerenkool op het menu. Mmmm, dat past prima bij het koude weer! Worst was er niet. Maar waarom moet er perse worst bij boerenkool? Een sudderlapje rundvlees doet het ook prima. Heb je meteen een lekkere jus. Het is nog altijd een klusje om het krulblad van de nerven te snijden. Ik heb daar m´n eigen maniertje voor: gewoon met een schaar langs de nerven knippen. De boel goed wassen en daarna even kort door de blender op de pulse-stand. Heerlijke, zachte, fijne, panklare boerenkool krijg je dan! Even kort de kook erover, een beetje zouten en klaar. Ik had superzachte, smakelijke (want niet uit een pakje!) aardappelpuree gemaakt en daar schepte ik de boerenkool door. Omdat ik geen worst en ook geen spek had, bedacht ik iets anders om de stamppot pit te geven: ik roerde er een eetlepel kruidenboterkruiden door. Oh, wat was dat lekker! De bodem werd bijna uit de pan geschraapt.

Dinsdag was het spaghetti-dag. Ik had namelijk nog een mooie portie tomaten. En ook nog precies 1 ui en 1 paprika. Met wat tenen knoflook, twee pakjes gezeefde tomaten, een pondje gehakt, een bakje gerookte spekblokjes en Italiaanse kruiden erbij maakte ik een grote pan spaghettisaus. Al dente gekookte volkoren spaghetti erbij en een goede olijfolie. Oef. Ik moet nu echt nieuwe pannen, geloof ik. Want ja, het kostte me weer bijna bodems :-). Dat heb je met dat koude(re) weer. Dan wordt er ineens ook veel meer gegeten, he!

Woensdag had Maria geluk: we aten haar lievelingskostje, stamppot rauwe andijvie. Ik had nog een restje rundvlees van maandag. Dat ging erbij. En mijn vader bracht een stukje reebiefstuk, wat direct op moest. Géén probleem ;-).

Donderdag: wat zal ik vandaag eens gaan koken? Nou, de andijvie was nog niet op. Weet je wat? Het restant stoof ik vandaag lekker. Dat hebben we lang niet gegeten, gestoofde andijvie. Niet iedereen is er dol op. Maar zelf vind ik het heerlijk. Aangemaakt met een maizenapapje, een vingerhoedje azijn erdoor en vers geraspte nootmuskaat erover. Oh! Het was echter niet genoeg voor de hele meute. Daarom, en ook omdat niet iedereen er dol op is, maakte ik er nog een pot bruine bonen bij open. Ik had 6 hamburgers van kalfsvlees erbij. Hoe luxe. En ook nog vier stukjes wilde eendenborstfilet. Nog meer luxe! Tja, m´n pa heeft de vriezer opgeruimd en daar kwamen dit soort verrassingen uit te voorschijn. Ik eet zelf geen vlees (nou ja, eens per maand of zo), maar maak het met plezier voor m´n gezin klaar. Ze zaten te smullen.

En toen was het vrijdag. De andijvie was op. Boerenkool heb ik nog wel. Maar om dat nu twee keer in de week te eten? Mwah. Even zoeken...O, kijk! Nog een paar kleine courgettes. De schil is niet zo mooi meer. Maar dan haal ik die er toch af? Weet je wat? Ik ga gewoon een ovenschotel in elkaar flansen. Hoe dat ging? Ik schilde de courgettes en sneed ze in plakjes. Ik bakte die in een restje olie uit een potje waar gedroogde tomaatjes in gezeten hadden. Nooit weggooien, die lekkere olie! Ik maakte een mengsel van drie blikken tomaten, drie blikjes tonijn op water en twee potjes crème fraiche. Wat peper en zout erover en klaar. De courgetteplakjes gingen in een ovenschaal. Het tomaat-tonijnmengsel kwam daar bovenop. Tenslotte schepte ik er nog een half pak al dente gekookte macaroni over en schoof het zaakje de oven in. Altijd spannend of zo´n bij elkaar bedachte schotel lekker uitvalt. Gelukkig. Het kwam goed. Willem schepte wel vier keer op. Te erg!

Morgen is het patatdag. Patatbonken heb ik nog voldoende op voorraad. Het is elke week genieten, die zelfgemaakte frieten met eveneens zelfgemaakte pindasaus.

Zondag wordt het in elk geval kip uit de oven. Ik kreeg vandaag namelijk een enorme kip aangereikt, van iemand bij wie de vriezer leeg moest en die niet goed wist wat ze met zo´n grote kip aan moest. Ik ga hem dus in de oven bereiden. Er komen gekookte aardappels en stoofpeertjes bij. 

Maandag is het de laatste van de maand. Ik zou dan het restant van de boerenkool klaar kunnen maken. Maar dat doe ik lekker niet. Het worden pannenkoeken! Maria hoopt dan jarig te zijn. De verjaardagsmaaltijd leek een beetje in de verdrukking te komen, omdat een aantal kinderen al om 7 uur op catechisatie wordt verwacht en Willem en ik eveneens om 7 uur de eerste afspraak op de ouderavond op school hebben. Maar met pannenkoeken is alles mooi opgelost: snel en toch feestelijk.

Heerlijk vind ik het: koken met wat er in huis is. Het doet een beroep op m´n creativiteit en leidt vaak tot de lekkerste maaltijden!

woensdag 25 november 2015

Slakken komen er ook!

Ook al ben ik zo sloom als een slak, het komt best in orde met die kledingwissel :-).

Gisterenochtend heb ik tweeëneenhalf uur non-stop aan de kledingkasten gewerkt. Wat een klus! Maar hoe fijn is het om vak na vak op orde te krijgen. Er is weer enorm veel weggegaan. Te klein, versleten, uit de mode (broeken met enorm wijde pijpen ;-)), teveel van één maat enzovoorts. Er staat nu totaal 3 1/2 vuilniszak klaar met kleding die weg kan!

Vandaag wil ik weer verder gaan. De kasten van Hans, Koos, Jan en Henk hoop ik vandaag helemaal af te krijgen. Het zomergoed is op keurige stapeltjes, maat bij maat, in de opslagkast gelegd.

Alles sorteren op een bed

Er kan lekker veel weg!

De kasten worden weer netjes :-)
Er hoeft maar weinig aangeschaft te worden. Koos en Henk zitten het krapst in hun kleding. Henk heeft eigenlijk maar twee goede schoolbroeken, één dunnere broek, twee speelbroeken en een zondagse broek. Voor het mooi zou hij nog wel een schoolsetje kunnen gebruiken. Ook wil ik voor hem kijken voor een niet al te dikke winterjas. Hij heeft nu een heel dikke ski-jas. Lekker voor nu, maar als het even wat minder koud is, toch wel erg dik en daardoor niet zo handig met buitenspelen.

Ook voor Koos wil ik nog een extra schoolset. Vorige week heeft hij er zelf één bij de Primark gekocht. Niet echt mijn winkel vanwege de té goedkope kleding. Daar moet haast wel uitbuiting aan kleven, denk ik dan. Ik weet wel, dat dat evengoed het geval kan zijn bij dure kleding. Een lastig probleem!

Dirk en Leendert hebben een paar weken geleden zelf hun kledingkasten opgeruimd. Daar valt dus niet veel meer uit te zoeken. Ik wil alleen alles even netjes leggen. Ik houd van keurig nette stapeltjes. Dat is een tic van me. Maar met jongens, die alles schots en scheef trekken als ze iets uit de stapel willen hebben, houd je het nooit zo lang netjes. Meestal haal ik halverwege het seizoen een keer alles uit de kast om het weer netjes te maken. Zo blijft het allemaal binnen mijn slordige-kledingkasten-tolerantie :-).

De meiden d´r kast moet dan ook nog gebeuren. Daar moet ik even een geschikt moment voor afwachten. Anders dan bij de jongens, kan ik de meiden d´r kleding niet uitzoeken en opruimen zonder dat ze er zelf bij zijn.

Als laatste zijn de kasten van Willem en mij aan de beurt. Vooral met het oog op de interne slaapkamerverhuizingen, is het fijn als de kasten vast gedaan zijn. We hoeven dan geen overbodige spullen te verhuizen.

Toch wel superfijn, zo´n weekje dat ik me helemaal op het huishouden kan storten!

maandag 23 november 2015

Traag

Traag. Supertraag ben ik dit seizoen, als het gaat om de kledingwissel. Normaal gesproken doe ik de wissel in de herfstvakantie. Maar ja, toen trouwde Trijnie. De week na de bruiloft waren onze vrienden, Ellen en Marco, er nog en trokken we met elkaar op. En de daaropvolgende twee weken stonden in het teken van de eerste workshops Brood bakken van dit seizoen. En toen was het zomaar eind november...

Ok. De kinderen lopen niet meer in hun zomerkleding en op sandalen. Ze hebben allemaal gewoon lekker warme winterkleding aan. Inclusief mutsen en handschoenen, die vanmorgen ineens nodig waren.

Maar verder heb ik nog niets aan de kasten gedaan. En dat is eens per seizoen toch heus hard nodig, vind ik.

Deze week heb ik géén workshop en hoef ik géén aflevering voor Terdege te maken en heb ik géén afspraak bij de orthodontist, de psychiater of wat dan ook. Ik hoef niet mee naar het zwembad. De ouderavonden beginnen pas volgende week. Dus....

Juist! Ik ben begonnen aan de kledingwissel :-).

Eerst de kast van Hans maar. Die was vandaag ziek thuis. Hij slaapt op het bovenste bed van een stapelbed. Ik ging zelf op het onderste bed van het andere stapelbed op z´n slaapkamer (er slapen daar vier knullen) zitten en hield z´n kledingstukken één voor één omhoog. Hij hoefde enkel maar te zeggen: ¨Bewaren¨ of: ¨Kan weg¨. Dat lukte nog wel, ondanks koortsigheid, buikpijn en andere klachten.

Het ging gesmeerd. Alles heb ik nagelopen: Z´n zomerkleding, z´n winterkleding, nette kleding, werkkleding en ondergoed. En, wow, er kon een vuilniszak vol kleding weg!


Er bleef zelfs nog genoeg over ;-). Hij hoeft alleen maar nieuwe schoenen en er staat een nieuwe winterjas op z´n verlanglijstje. Komt goed. Het is al volop uitverkoop, geloof ik. Ha, ha en dat terwijl ik nog moet starten :-). Traag zijn heeft zo z´n voordelen.

Ik heb nu al zin in morgen. Lekker verder met de kasten. Hoe fijn is dat?!