donderdag 25 juni 2015

Review: Koken met gedroogd voedsel

Een paar weken geleden plofte er een pakje op de deurmat. Nieuwsgierig maakte ik het open. Ai! Het bleek het lang verwachte boek Koken met gedroogd voedsel door Claudia Kuyken te zijn! Vorig jaar schreef Claudia het Handboek Voedsel Drogen, waar ik een advertorial over schreef. Claudia had toen al aangekondigd dat er een vervolg op het handboek zou komen, met recepten met gedroogd voedsel. En voilà, daar is het dan! Alweer zo'n prachtig uitgevoerd boek, met heel veel foto's.

Nieuwsgierig begon ik het boek door te bladeren en hier en daar wat te lezen. Ik werd meteen geboeid. Wat een inspiratie!

Voedsel drogen is een bewaarmethode, die ik heel regelmatig gebruik. Ik heb daarvoor een prachtig apparaat, een voedseldroger (of dehydrator). Behalve in zo'n apparaat kun je ook voedsel laten drogen aan de lucht of in de oven. Prima voor als je het voedsel drogen eens wil uitproberen. Maar als je echt regelmatig aan de slag wilt met voedsel drogen, dan is zo'n apparaat de moeite waard. Het geeft namelijk een veel beter resultaat.

Voor wie een uitgebreid en zeer informatief verhaal wil lezen over voedsel drogen, waarom, met welk apparaat, en nog veel meer, verwijs ik graag naar de website van Diana's mooie moestuin. Duidelijker dan zij het heeft geschreven, kan ik het niet.

Ik ben zelf al jarenlang fan van voedsel drogen. En bij het doorbladeren van het nieuwe boek, kreeg ik meteen de kriebels om aan de slag te gaan :-).


Eén van de eerste dingen, waar mijn oog op viel, was: drogen van Andijvie. Daar had ik me nooit aan gewaagd. Ik vind gedroogde andijviebladeren er niet uitzien, eerlijk gezegd, en had ook geen idee, wat ik er mee zou kunnen doen. Maar nu viel het kwartje: gedroogde andijvie is perfect voor in groene smoothies!! Pff, dat ik daar zelf nooit aan gedacht heb! Wij zijn grote fans van groene smoothie. Maar in de winter, als er weinig groene bladgroenten zijn, is het best een prijzige geschiedenis. Je bent dan aangewezen op dure zakken spinazie, andijvie of snotterige kroppen dure kas-sla. En hoewel we groene smoothies dus heerlijk vinden en ook zijn doordrongen van de enorme vitamine-boost van zo'n smoothie, in de winter komt er gewoon veel minder vaak van, om er één te maken. Vanaf nu is dat anders :-). Nu in de zomertijd er volop voordelige aanvoer is van groene groenten, maakt mijn voedseldroger overuren. Kwestie van: bladgroenten (zoals andijvie) wassen, droog zwieren, in de voedseldroger leggen. Als de bladeren goed gedroogd zijn, zijn ze knisperig. Je kunt die droge, knisperige bladeren eenvoudig in je blender tot poeder malen. Op die manier neemt het nauwelijks ruimte in. Wil je in de winter een groene smoothie maken, dan blend je het fruit van je keuze en voegt er één of enkele lepels gedroogd andijvie/sla/spinazie-poeder aan toe. Goed om te weten is, dat, omdat voedsel in de voedseldroger op maximaal 68 graden wordt gedroogd, nagenoeg alle voedingswaarden behouden worden. Hoe gaaf is dat!

Ik was benieuwd, welke recepten er in het boek zouden staan met gedroogde tomaten. Tomaten zijn binnenkort ook weer volop en heel voordelig (en op z'n lekkerst!) te verkrijgen. Elke zomer maak ik heel veel tomatensaus in. Maar misschien is het ook wel handig om een voorraad gedroogde tomaten aan te leggen?
Ik kwam heel wat recepten met gedroogde tomaat tegen. Het is wel even zoeken, in het boek, want er is helaas geen trefwoordenregister opgenomen. Dat vind ik een klein minpuntje. Ik vond onder 'hapjes': tomatenspread en tomatentapenade. Onder 'sauzen': tomatensaus. Onder 'soepen': maar liefst vijf verschillende recepten met tomatensoep. Wow! Ik las wat recepten door en even dacht ik: wat omslachtig! Waarom zou je bijvoorbeeld voor tomatensoep eerst tomaten gaan drogen, die vervolgens wellen, er dan soep van maken? Je kunt toch net zo goed direct tomatensoep of -saus maken en die wecken (zoals ik dat altijd doe)? Totdat ik me realiseerde, dat gedroogd voedsel een totaal andere smaakbeleving geeft. Gedroogd voedsel heeft een heel intense smaak. En juist bij tomaten pakt dat bijzonder smakelijk uit! Voor mij een reden om toch ook eens op deze manier met tomaten aan de slag te gaan. Ik verheug me nú al op de soep van komende winter, van gedroogde tomaten, waarin ik de zomer 'gevangen' heb :-).

Er staan enorm veel recepten in het boek. Zoals ik al zei: een inspiratiebron!! Zó origineel allemaal! Om er enkele te noemen:

- Perenmilkshake met havermoutvlokken (gedroogde peer)
- Halloumi met courgette (gedroogde courgetteplakken)
- Citroenboter (met gedroogde citroenschijfjes)
- Uiensoep gegratineerd (met gedroogde uienringen)
- Spaghetti met broccoli en zalm (met gedroogde broccoli)
- Sinaasappelkwarktaart (met gedroogd sinaasappelpoeder)

Enzovoort, enzovoorts.

Je begrijpt het al: die voedseldroger van mij staat gebruiksklaar, onder handbereik. Telkens ben ik iets aan het uitproberen. Ik bruis van de ideeën. Zo heb ik vorige week aubergines gedroogd. Ik heb de aubergines in dunne plakjes gesneden, ze op de roosters van m'n voedseldroger uitgespreid, ze bestreken met een kwastje kruiden-olijfolie en ze daarna bestrooid met een heel klein beetje zout. Ik heb de schijven gedroogd tot een soort chips. Iets te scherp van smaak, naar mijn zin, door de kruidenolie. Maar toch: zó lekker! En uiteraard gezond. Dat kun je van een zak vette chips (met allerlei toevoegingen) uit de winkel niet zeggen.
Ik heb op het bovenste rooster bosuien in ringetjes gedroogd. In mijn voedseldroger (met horizontale luchtstroom) kan dat gewoon in één keer bij elkaar, zonder dat er luchtjes of smaakjes door elkaar gaan lopen. Handig!






Leuk om zo te ontdekken, dat bij zo'n lastige bewaar-groente als de aubergine, de droogmethode perfect werkt. De schijfjes aubergine kunnen zo uit het vuistje opgeknabbeld worden, maar zijn ook handig voor in een stoof- of ovenschotel.

Voor iedereen die aan de slag wil met het drogen van voedsel vind ik de boeken van Claudia zeer waardevol. Het boek 'Koken met gedroogd voedsel' is een heel leuke, nuttige, haast onmisbare aanvulling op haar 'Handboek Voedsel drogen'. Als je beide boeken aanschaft is dat een investering in jarenlang droog-plezier. Ik ben in elk geval nog láng niet 'uitgespeeld' :-).

Het boek is te koop in de boekwinkel, maar ook via de webshop van Weckenonline bij Claudia zelf, voor 21,95 euro. Het boek wordt gratis verzonden en vòòr 16.00 uur besteld = morgen in huis!

Van harte aanbevolen!

maandag 22 juni 2015

Een week in vogelvlucht

Vorige week had ik het zó druk (met leuke dingen!), dat ik de computer nauwelijks heb aangeraakt. De week in vogelvlucht:

Maandag was meteen al een speciale dag. Die avond hebben we, als dames, de koppen lekker bij elkaar gestoken en hebben een gezellige avond gehad met een High Tea. Ja, niet helemaal zoals dat hoort, een High Tea 's avonds. Maar wat maakt dat uit? Het was Geertjes idee en Trijnie, Maaike, Maria en ik deden maar al te graag mee mee. We hebben allemaal voor wat lekkers gezorgd en zo was er een hoop te snoepen en een hoop te kletsen. Hoe leuk, om zo de werkweek te beginnen :-).

Ook op Dinsdagavond was er iets leuks. Onze kinderen mogen vanaf hun 12e jaar één keer per jaar een uitstapje bedenken, wat we dan met z'n drieën doen. Gewoon een exclusief moment voor dat ene kind in ons drukke gezin. Maria had al een maand of twee geleden bedacht, dat ze wel graag een workshop Bonbons maken wilde doen met ons. Leuk! We schreven ons in en vorige week dinsdag was het zover. Meteen na het eten reden we naar Ridderkerk naar chocolade-atelier Van Noppen.



Er stond op elk tafeltje een etagère klaar met heerlijke bonbons. Dat smaakte meteen al goed bij ons kopje koffie/thee!
We kregen een introductie met een video over hoe chocolade wordt gemaakt. Daarna vertelde Frits, de chocolatier, hoe we bonbons gingen maken. Het was niet moeilijk: iedereen kreeg een dienblaadje met daarop wat vullingen en een stuk marsepein. Uit het stuk marsepein mochten we met stekertjes figuren uitsteken. Daarna moesten we die vormpjes en de vullingen één voor één op een vork in vloeibare chocolade dompelen. We konden kiezen uit wit, puur, melk, rode en gele chocolade. Je moest zo'n natte bonbon dan heel voorzichtig van je vork op je blaadje laten glijden en daarna kon je versieren. Met allerhande versierseltjes, maar ook met een spuitzakje met vloeibare chocolade. Het was een gezellig werkje. Je liep daarbij steeds van tafel naar tafel omdat er op elke tafel een pan met andere chocolade stond. Als de bonbons klaar waren, mocht je ze in een doosje inpakken en dat doosje kon je ook weer versieren met linten, strikken en bloemen enzo. O ja, en natuurlijk mocht je de hele avond door proeven van alles wat je maar lekker leek. Er was ook het één en ander af te likken...mmm :-))






Het was tegen tienen toen we alledrie heel trots met ons eigen doosje zelfgemaakte bonbons naar buiten liepen. Maria had nog iets lekkers uit het winkeltje mogen kiezen. Ze koos een chocolade-tennisracket. Daar heeft ze voorlopig nog wel wat aan te smikkelen ;-).




Woensdagavond was het feest voor Jan: hij kreeg een pingpongtafel! Tafeltennis en zijn grote hobby. Hij doet het erg graag en zit ook op een vereniging. Eén van Willem z'n collega's vertelde, dat zijn ouders al heel lang een tafeltennistafel in de weg hadden staan en dat ze er graag van af wilden. Willem sprong, namens Jan, een gat in de lucht en regelde voor woensdagavond een grote aanhangwagen.
Nadat Jan klaar was met z'n eieren-wijk vertrokken de mannen naar Oosterland. Ik had dinsdagavond bij Van Noppen een mooie schaal bonbons uitgezocht om aan die mensen te geven. Ik hoopte maar dat die heel zou aankomen ;-).
Het begon al te schemeren toen de mannen terug kwamen. En hoewel het voor Jan natuurlijk allang bedtijd was, mocht hij nog wel heel even snel de tafel opzetten en één potje doen. Wat is hij blij!!




En toen was het donderdag. Tijd voor een mini-vakantie! Willem z'n manager had gezegd, dat er teveel vrije uren openstonden en gevraagd, of Willem er wat wilde opnemen. En zo kwam er een leuk plannetje oppiepen: we zouden een mini-vakantie doen en Maaike wilde wel oppassen. Super!
We boekten een bed&breakfast in de Ardennen. Daar wilde Willem altijd nog eens heen. Het plan was om donderdag meteen na de lunch te vertrekken. Maar dat liep een beetje uit. We hadden nog best veel te doen. Willem had programmeerwerk en Maaike en ik deden nog snel wat aan 'Project Garage'. Woensdagmiddag waren we ook al bezig geweest. We hebben echt een flink stuk gedaan en er kon weer flink wat naar de stort!



En dan wilde ik natuurlijk ook de was nog 'bij' hebben. Het lukte maar moeilijk om 'los' te komen. Maar tegen half 3 zaten we dan toch in auto.

Het was een lange rit naar Nadrin. Ik denk, dat het toch weg tegen zessen liep, voordat we er arriveerden. Intussen hadden we genoten van de rit, die steeds mooier werd.






En de B&B, La Fermette Blanche, zag er zó leuk uit!



Het was een oude boerenwoning. Tot onze verrassing bleek de B&B door een stel rasechte Amsterdammers gerund te worden. Gelukkig hoefden we dus niet ons beste Frans te berde te brengen :-). Het was gewoon Theo en Annemarie en we voelden ons meteen thuis.

Onze kamer was heel sfeervol en heel schoon.


uitzicht vanuit onze kamer
We installeerden ons, dronken wat en ik dook meteen in een mooi boek. Willem had nog even een kleinigheid op de computer te doen. We genoten van de stilte. Ik zocht een restaurantje op in de buurt. Er bleek iets op loopafstand te zitten. Goed, daar gingen we dan een hapje eten.
Het was er heel rustig. Buiten ons zaten er nog twee stelletjes. De bediening sprak geen woord Nederlands, maar de kaart was tweetalig. We wisten dus in elke geval wat we op ons bord kregen ;-).
We aten lekker op ons gemakje en deden een luxe met niet alleen een dessert, maar ook nog een kopje koffie na.

We liepen weer terug naar de B&B en Willem stelde voor om nog even naar La Roche te rijden. Ja leuk! Jaren geleden zijn we daar in de buurt eens een midweek op vakantie geweest. La Roche is echt een leuk stadje. In de vallende avond reden we er naar toe. We parkeerden en boemelden een poosje door het stadje. Etalages kijken enzo. We hebben nog even staan kwijlen voor de etalage van een makelaar. Voor het geld waarvoor we hier in Nederland ons nieuwbouwhuis met postzegeltuin hebben gekocht, koop je daar een compleet landgoed met grond en eigen bos....

Het was jammergenoeg wel heel koud. Ik heb het sowieso snel koud en dan ben ik niet op m'n best. Willem kon me geen grotere lol doen dan terug te rijden naar onze B&B. Daar kroop ik fijn onder de dekens.

We waren de enige gasten in de B&B en de volgend morgen verschenen we laat aan het ontbijt. Dat was geen enkel punt. Terwijl wij genoten van de diverse zelfgemaakte jammetjes, de lekkere boterhammen, het eitje van de eigen kippen enzovoorts, praatten Theo en Annemarie honderuit. Over hoe ze hier zeven jaar geleden begonnen zijn, over de streek, de taal, de mensen, het huis, de verbouwing, de tuin. Oh, hoe leuk, hoe ze daar wonen!

Maar aan deze logeerpartij kwam ook een eind. We wilden gaan wandelen en hadden een wandeling op het oog, die begon in La Roche. Helaas was het erg somber en koud (13 graden). Dat maakte het niet zo aantrekkelijk. Daarom wijzigden we ons plan. We wilden wel graag een kasteel gaan bekijken. Willem vroeg, of Theo en Annemarie en tip hadden. ¨Bouillon¨, zeiden ze allebei meteen. Ok. Dan gingen we naar Bouillon. Annemarie toverde nog een folder met een kortingskaartje te voorschijn en daar gingen we.

Het was een ritje van zo'n 60 kilometer. Onderweg stopten we hier en daar om van het uitzicht te genieten.




En we stopten bij een Delhaize, want daar kon je volgens Annemarie geleisuiker 1 : 3 kopen. Dat heb ik in Nederland nog nooit gezien. Ik wilde daarom wel een vooraadje inslaan. Er stond daar echter nog maar 1 pakje in het schap. Jammer. Maar we kochten er wel meteen onze lunch. Fruit, smoothie en een tomaat-mozzarella salade. En voor de lekkere trek nog een zak studentenhaver. Lekker!

Bouillon is alweer zo'n prachtig stadje. Groter dan La Roche, maar wel hetzelfde ingedeeld: een riviertje in het midden, stadje er omheen en bovenop de berg een kasteel. We parkeerde onze auto beneden in het stadje en liepen via allerlei straatjes steeds hoger en hoger, totdat we bij de ingang van het kasteel kwamen.






Het kasteel was enorm groot, somber, killig, donker.





We bekeken alles op ons gemak. Juist toen we op de hoogste toren stonden te genieten van het uitzicht, zagen we dat er een schooklas de binnenplaats op kwam en dat er een roofvogelshow voor ze werd opgevoerd. Eerst keken we een poosje vanaf de toren toe, maar later zijn we naar beneden gegaan en erbij gaan zitten. Dat was een leuke bonus op ons kasteelbezoek :-).





Toen we terugkwamen bij de auto vroeg ik, of Willem even naar de Colruyt wilde rijden, die ik had gezien. Ik wilde daar opnieuw een poging doen voor de 1 : 3 geleisuiker. En ja hoor, daar hadden ze het ook. En genoeg :-). Ik nam een traytje van 10 stuks mee. Daar kan ik even mee vooruit.

Op de routeplanner zagen we dat we zo'n 3 uur rijden van huis zaten. Willem stelde voor om via een mooie route naar Dinant te rijden. Het weer was inmiddels lekker opgeknapt. Het was zonnig en een stuk minder koud. We reden eerst een stukje door Frankrijk en daarna via allerlei dorpjes naar Dinant. Het derde stadje vandaag met: een riviertje, een stadje erom, een kasteel bovenop de berg. Dinant is nog weer groter dan Bouillon.  Het is een heuse stad. We zaten een poosje aan de waterkant.






Willem kreeg langzamerhand alweer trek. Maar ik vond het nog te vroeg. Het was nog maar vijf uur. We besloten wat voor de kinderen te gaan kopen. Belgisch bier voor de grote jongens en iets anders voor de rest. We zagen plakjes Belgische chocolade voor op brood. Dat vonden we wel leuk en origineel. We kochten drie pakjes: melk, puur en wit. Wat hebben wij met chocolade deze week?

We besloten om maar alvast een stuk richting huis te rijden en dan ergens onderweg te stoppen om een hapje te eten. Rond Antwerpen kwamen we in de file terecht. Het was inmiddels half 7. Willem kreeg een lumineus idee: zouden we bij Balls & Glory gaan eten? Ja, leuk! Balls & Glory zit middenin Antwerpen, aan een haven. Je kunt er dus ballen eten. Gehaktballen. Geen gewone, maar heel grote, heel lekkere en met een vulling binnenin. Het leuk is: ze hebben er ook veggie ballen!

Op vrijdagavond hebben ze er een soort 'schuif-maar-aan' concept. Je kunt dan kiezen uit twee soorten gehaktballen, óf de veggie bal. Je kiest vervolgens stoemp (stamppot) of salade. En daarnaast kies je wijn, bier of home-made limonade. Je neemt dan plaats aan een enorm lange tafel en na een poosje wordt je bestelling gebracht. Voor 12 euro (zonder drinken) eet je je buikje vol. En intussen kijk je lekker rond. Naar de aparte inrichting, naar de mensen, naar buiten. Heerlijk :-).

Toen we gingen afrekenen kocht ik nog twee ballen om mee naar huis te nemen voor mijn vader. Eén met aspergevulling en één met kaasvulling. Had ik meteen iets voor Vaderdag.

De files waren inmiddels opgelost en tegen half 10 reden we Alblasserdam weer binnen. Wat was dat even heerlijk geweest, onze mini-vakantie!

Alles was thuis goed gegaan. Alhoewel er wel een paar waren, die het maar niets vonden, dat we weg geweest waren ;-).

Maar zaterdag was alles weer 'gewoon'. Ik nam als een haas het was- en strijkwerk weer op me. En Willem was druk met allerhande klussen. Net alsof je niet weg geweest bent! Maar de herinneringen zijn er. En die koesteren we :-).

vrijdag 12 juni 2015

De leukste dag is vrijdag

Vrijdag. Dat is echt de leukste dag van de week :-). 's Morgens aan het ontbijt is de sfeer al anders dan anders. Nog één dag school en werk en dan zit het er weer op. Niet dat er dan twee dagen luieren voor de deur staan, hoor. De zaterdag is eigenlijk de drukste dag van de week. Maar omdat die dag bol staat van de zelfgekozen activiteiten, voelt het toch heel anders dan een drukke maandag, of dinsdag, of andere werkdag. En ja, de zondag is onze rustdag. Niet genoeg te waarderen.

Ik had vanmorgen een afspraak staan, die geschrapt werd. Dat kwam me niet ongelegen, want nu kon ik deze onverwachts 'lege' morgen mooi gebruiken, om in de bijen te werken. Ik had van de week vol verwachting in de kast van m'n nieuwe volkje (aflegger) gespiekt. Als het goed was, zou de jonge koningin nu volop aan de leg moeten zijn. Dat wás ze ook, maar...het was enkel bultbroed wat ik zag :-(. Dat betekent, dat de koningin onbevruchte eitjes legt en daar komen dan enkel darren (mannetjes) uit. Vandaag wilde ik dat volkje eens heel goed bekijken en dan bedenken hoe ik dat ga oplossen. Daarnaast wilde ik ook mijn (heel) grote volk goed inspecteren en meteen kijken of de honingkamer al vol zat.

Om het op het laatste te houden (de rest is vrij technisch voor mensen die niet op de hoogte zijn van bijenhouden): de honingkamer zat inderdaad heel vol. Ik heb nog rugpijn van het tillen. Ik schat toch wel een kilo of 20 honing. Hoe leuk is dat! Ik moet alleen nog heel even geduld hebben, want de bijen moeten de honing nog verder verzegelen. Ze brengen dan een laagje was aan op elk celletje van de raat, zodat de honing goed bewaard kan worden.
Ik kwam nog iets grappigs tegen. De bijen hadden tussen twee ramen in een groot stuk raat gebouwd en volgestopt met honing. Dat stuk heb ik er voorzichtig tussenuit gesneden. En zo hadden we onverwachts een heerlijke snoeperij: een groot stuk raathoning.



Hoe lekker is dat!

Na m'n bijenwerk was het tijd om verder te gaan, waar ik gisteren gebleven was met m'n huishoudelijk werk. Wassen natuurlijk ;-). Gisteren had ik dat een beetje laten sloffen. Want 's morgens hebben Maaike en ik weer hard aan Project Garage gewerkt. Zo super, om die garage steeds een beetje leger te zien worden. Het gaat langzaam, maar wel zeker! Er is weer lekker wat verdwenen:


Wéér een halve kubieke meter ruimte teruggewonnen! 

's Middags hadden we het druk met het voorbereiden van Maaike's examenfeestje. We gingen taarten halen, want gunden ons geen tijd om die zelf te bakken. 


En er moesten ook nog wat kleinigheden ingekocht worden voor de bbq. De eerste keer bbq dit jaar!

Het was leuk en gezellig, om weer met zoveel mensen rond de bbq te zitten. Vorig jaar hebben we het veel te weinig gedaan.



Maaike werd verwend met kadootjes. Van ons kreeg ze de Bijbel met uitleg. Die wilde ze graag hebben.


De koffie met taart hebben we toch maar binnen gedronken. Het was een beetje winderig en nét te koud voor het mooi. Het werd een fijne avond. Met visite van opa en oma's, familie en vrienden. 

Maar dat was gisteren. Vandaag is het vrijdag. En vrijdagavond is: naar de bieb! Daarna een ijsje eten bij de Hema. We kwamen schoonmama tegen en die ging ook mee, een ijsje doen. Zwaan, kleef aan :-).

En dan met een grote tas boeken naar huis. Ik nam o.a. Jozef, de onderkoning mee. Ik ben er al in begonnen. Echt een heel mooi boek. Daarnaast nog een kookboek, een informatie boek en een luchtig leesboek. Van alles was. Daar ga ik dus maar eens lekker van genieten. 

Zie je wel. Vrijdag is de leukste dag. Al was het alleen al om het traditionele bieb-uitstapje.

De vlag uit!

En ja. De vlag kon gisteren uit! Maaike is geslaagd voor het VMBO-gt. We hadden dit wel verwacht, maar toch zijn er op de dag van de uitslag stiekem kriebeltjes.
Maaike kon tot 's avonds 19.00 gebeld worden. Maar normaal gesproken is de uitslag al wel eerder bekend. Aan het einde van de middag wordt die op de site van de school gepubliceerd. Dit natuurlijk nadat eerst alle kinderen die het (nog) niet gehaald hebben, zijn opgebeld.

De mentor van Maaike had al gezegd, dat hij íedereen ging bellen. De gezakten eerst, daarna de geslaagden. Maaike verwachtte daarom ergens in de tweede helft van de middag een telefoontje. Dat was even schrikken, toen de mentor al om 14.10 uur belde!

Maar gelukkig. Hij had goed nieuws!

Vandaag krijgt Maaike de cijfers te horen. En dan moet ze gaan beslissen of ze de Havo gaat doen, óf Maatschappelijke Zorg op het MBO. We zijn benieuwd.


donderdag 11 juni 2015

Advertorial

Deze maand is er weer een nieuwe adverteerder op mijn blog. En zoals gebruikelijk, wil ik deze adverteerder in een advertorial onder de aandacht brengen.

Varifashion4kids

Misschien heeft u de banner met de vrolijke kleurtjes al gezien. De banner van Varifashion4kids! Varifashion4kids is een webwinkel, waar u terecht kunt voor leuke, betaalbare (merk)kleding voor actieve kinderen.

Anja Vink heeft samen met haar buurvrouw in 2012 deze webwinkel opgezet. Al snel bleek, dat er héél wat meer tijd in ging zitten, dan ze van tevoren hadden bedacht. De zaken gingen zó goed, dat de vrouwen er elke week minstens 20 uur mee bezig waren. Dat werd de buurvrouw teveel. Want het moest dan toch allemaal naast het gezin met (jonge) kinderen gebeuren.

Zo kwam het dan 1 januari 2015 Varifashion4kids helemaal van Anja werd. Zij heeft zich vol overgave op haar werk gestort.

Om zich te onderscheiden heeft ze 'service' als hoogste prioriteit gesteld. Dat houdt in, dat Anja probeert om bestellingen nog dezelfde dag de deur uit te doen. Verder is retourneren of ruilen geen enkel probleem. En de verzendkosten zijn lekker laag: 3,95 voor bestellingen tot 50,00. Daarboven zelfs gratis. Dat klinkt goed!

Om Varifashion4kids meer bekendheid te geven, staat Anja ook regelmatig op markten en braderieën. Zo zal zij komend najaar ook aanwezig zijn op de Familiedagen in Gorinchem.

Daarnaast geeft Anja ook thuisparty's in een straal van 1 uur autorijden rond Lisse. Zo'n thuisparty zit heel eenvoudig in elkaar. U zorgt voor een huiskamer vol familie en vriendinnen (en voor koffie ;-)) en Anja neemt haar collectie mee. Iedereen kan op het gemakje kijken of er wat bij zit. Ook na een thuisparty is ruilen geen punt. Dat kan zelfs tot twee weken na aankoop.

Afijn. Genoeg verteld om u nieuwsgierig te maken, denk ik. Tijd om maar eens een kijkje te nemen in Anja's leuke webwinkel! Voor lezers van deze blog is er deze maand 10% korting op al uw aankopen. Vult u daarvoor de kortingscode eljuni in.


Knulst Houten Vloeren

Ook de banner van Knulst Houten Vloeren draait weer mee. Knulst Houten Vloeren is (ook hier) een begrip!

Bij Knulst moet u zijn voor wèlke houten vloer u ook maar wilt en in wèlke prijsklasse dan ook.  Er is een geweldige keuze. U kunt thuis, vanuit uw luie stoel, op uw gemakje een vloer uitzoeken. Op de website vindt u alle informatie die daarbij voor u van belang is. Het is ook leuk om een kijkje te nemen op de pagina met 'Referenties'. Daar kunt u zien hoe zo'n vloer dan uiteindelijk bij de klant erbij ligt.

Inspiratie haalt u ook uit het gratis Inspiratie Magazine wat u kunt opvragen. Een magazine doorbladeren geeft toch altijd nèt een ander beeld en gevoel, dan alles alleen maar op een beeldscherm bekijken. Even het formulier invullen en het magazine komt per kerende post naar u toe.

Geeft u er de voorkeur aan om de winkel te bezoeken? Ook dat is natuurlijk mogelijk. Knulst Houten Vloeren is gevestigd in Nunspeet en is zeker een rit(je) waard!

woensdag 10 juni 2015

Mijn dag in beeld en woord.

Mijn dag volgens mijn iPhone:




Zaterdag kocht ik een aantal kilo's rabarber voor een euro. Ik moest ze nodig uitzoeken, want er zaten rotte stengels tussen. Ok dan. M'n eerste werkje van vandaag.



Toen we allang klaar waren met ontbijten, kwam Hans enigszins verwilderd naar beneden: Ik ben me helemaal verslapen! Oeps. Ik dacht, dat hij veel later moest beginnen en had hem dus laten liggen. Nou vooruit! Ik ga hem maar even brengen. Even heen en weer naar Rotterdam. Vertrek: 8.06 uur. Hans afgeleverd om 8.29 uur. Precies op tijd :-)



En om 8 minuten voor 9 parkeer ik m'n brik weer voor de deur.



Er worden pannenkoeken gebakken. Henk is met school op excursie naar een zorgboerderij in Nieuw-Lekkerland. Ze gaan daar ook eten: pannenkoeken! Ik bakte een heel stapeltje. Twintig daarvan moesten bestrooid worden met suiker en daarna opgerold. Hapklare pannenkoeken dus :-)


Ik bracht ze naar het inzameladres en ging meteen door naar de winkels. Ik had nog het één en ander nodig voor de kookrubriek, die ik vandaag weer moest samenstellen.

Doordat ik nog verschillende wat langere telefoongesprekken tussendoor kreeg, was de ochtend al een eind gevorderd, voordat ik aan de reportage kon beginnen.

Halverwege moest ik m'n werk onderbreken. Het was half 1. Tijd om Henk uit school te halen en meteen de melkemmer om te wisselen. Henk had het erg leuk gehad en wilde vanmiddag bij Hilde gaan spelen. Daar in de wijk werd de Straatspeeldag gehouden. Jan bracht Henk weg en ik ging snel verder aan m'n rubriek.


Het werd een groententaart.

De rest van de middag was het business as usual. Opruimen, wassen, dieren verzorgen, de hele reutemeteut.



Voor ik het wist was het alweer tijd om aan het avondeten te beginnen. Restjesdag!

 Rijst met goulash.


De groententaart die ik voor de kookrubriek bakte.


Groene smoothie voor Willem en voor mij. We doen een 10 daagse sapvastenkuur om te detoxen.


Gebakken aardappeltjes met gesnipperde ui.


Restje lamsbout.
En dan waren er ook nog 9 pannenkoeken.

Na het eten was daar de rabarber die nog gekookt moest worden en in potten gedaan. Vijf grote potten leverde het me op. Mmmm.


Er werden nog twee Moerman-broden gebakken voor m'n nicht.



En Jan liep in en uit. Die had het druk met z'n eierenwijk. Zevenhonderd stuks verkocht hij er vandaag!

En juist toen ik de was nog aan het afhalen was, ging de telefoon. Hans. Hij was vanavond op school parkeerwacht en belde of iemand hem wilde komen ophalen. Nou, 'iemand' was er niet, maar ik was er wel. Dus toog ik voor de tweede keer vandaag naar Rotterdam.


Start om 21.49 uur.


Onderweg zie ik de avond vallen. Mooi!


22.27 uur ben ik weer thuis. Kan ik de rest van de was gaan afhalen. Maar ik ben niet de enige die nog bezig is, hoor. Willem is nog hard aan het timmeren. Hij legt de laatste hand aan een hocker voor een collega.


Zo klaar.


Tijd om zo langzamerhand te stoppen met werk. Binnen zit Koos nog hard te zwoegen. O, o, wat heeft hij het druk voor school, deze laatste weken! Duimen dat hij het redt!!