donderdag 28 juli 2016

Inmaken op zoetzuur

Ook jij kunt het!
Laatst blogde ik over inmaken op zoetzuur. Ik kreeg hier verschillende vragen over. Daarom schrijf ik er vandaag een logje over en deel ik mijn lievelingsrecepten.

Inmaken op zoetzuur doe ik al jaren. Ik vind het een prettige bewaarmethode. Het lukt altijd en het resultaat is heel smakelijk.

Ook als je nog nooit iets ingemaakt hebt, kun je met goed resultaat inmaken op zoetzuur. Het vereist namelijk geen speciale vaardigheden en je hebt er ook geen speciale apparaten of wat dan ook voor nodig. Zelfs geen speciale ingrediënten.

Benodigdheden
Voor het zoetzuur heb je uiteraard iets zoets en iets zuurs nodig. Je kunt voor zoet gewoon suiker gebruiken. Maar wie liever geen geraffineerde suikers gebruikt: honing gaat ook geweldig! Je kunt dan de suiker in een recept gewoon 1 op 1 vervangen door honing. Voor het zuur heb je azijn nodig. Je kunt in principe elke soort azijn gebruiken, die je lekker vindt. Wie weet heb je wel zelfgemaakte appelazijn (moet ik nodig weer eens gaan maken!). Of je neemt eenvoudige, goedkope huishoudazijn. Ook goed. Zelf neem ik meestal inmaakazijn. Dat kun je gewoon bij een iets beter gesorteerde supermarkt kopen. Deze azijn heeft net een wat hogere zuurgraad en daardoor zou je de houdbaarheid van je producten verbeteren. Ook inmaakazijn is trouwens spotgoedkoop. Als laatste heb je kruiden nodig. Dit seizoen gebruik ik voor het eerst inmaakkruiden. Die verkoop ik in mijn webshop. Deze kruiden bevatten heel veel soorten ingrediënten. Ook wat soorten die ik niet standaard in huis heb.  Ik vind het daarom wel gemakkelijk, dat het op voorhand gemengd is. Er zit in: koriander, jeneverbessen, paprika, mosterd, komijn, peper, piment, oregano, chili, karwijzaad, venkelzaad.
Aan materialen heb je enkel een voorraadje brandschone schroefdekselpotten nodig. Je kunt de potten met heet sodawater wassen en daarna goed omspoelen. Maar schone potten uit de vaatwasser werken ook prima. Voor de zekerheid kun je ze steriliseren in de magnetron (potten omspoelen en met aanhangend water enkele minuten op vol vermogen in de magnetron) of in in de oven. Let erop, dat de deksels onbeschadigd zijn en kook ze een paar minuten uit. Als laatste heb je een grote pan nodig.

Laten we maar snel aan de slag gaan!

Courgettes op zoetzuur
Heb je courgettes op de tuin? Dan weet je het: als ze gaan groeien, kijk je er vol ongeduld naar uit, dat je de eerste courgette kunt oogsten. Maar al snel volgt er een explosie aan courgettes. Voor het mooi moet je ze plukken als ze nog niet al te groot zijn. Dan zijn ze namelijk het smakelijkst en zijn de zaadlijsten nog niet zo groot. Maar als je even niet oplet, hangen er in no time reuze exemplaren. En dan komt er al snel een moment, dat de courgettes je ongeveer de neus en de oren uitkomen. Je deelt eens wat, maakt nog maar eens een pan courgettesoep, misschien maak je glutenvrije courgette-spaghetti, weet ik veel. Een keer houdt het op. Dan kun je geen courgette meer zien. Dat is het moment, dat je je voor één keer over je opgelopen courgette-trauma moet heenzetten. Je gaat ze namelijk inmaken op zoetzuur. Wedden dat je daar in de komende winter heel gelukkig van wordt?
(Heb je geen tuin met courgettes? Ze zijn in de zomer ook altijd een periode bijna te geef op de markt bij de groentenkraam!)

Het recept wat ik gebruik is van Landleven. Maar ik heb er wel wat aan gewijzigd. Dit is de gewijzigde versie:

Ingrediënten:

* 1 kilo courgettes (schoongemaakt gewicht)
* 2 uien
* 3 el zout
* 500 ml (inmaak)azijn
* 300 gr honing
* 2 tl kurkuma (o.a. lekker voordelig in de eenvoudiglevenshop verkrijgbaar)
* 1 el inmaakkruiden

Je gebruikt dus het liefst niet al te grote courgettes. Je wast ze en snijdt de boven- en onderkant eraf. Daarna snijd je ze in de lengte in kwarten. Vier lange repen per courgette dus. En als je toch wat grotere/dikkere exemplaren hebt, dan snijd je ze maar in achten.
Nu snijd je de zaadlijsten van de repen. Dit is belangrijk. Als je ze laat zitten, krijg je snotterige inmaak! De repen zonder zaadlijsten snijd je in stukjes. Een kind kan de was doen. Kijk maar: Henk (9) was mijn snij-maatje de laatste keer :-).


Je snijdt net zo lang, tot je 1 kilo courgettestukjes hebt. Deze stukjes bestrooi je met het zout en je laat ze zo een paar uur staan. Ook dit is heel belangrijk! Het zout trekt het vocht uit de courgettes en zorgt ervoor dat je straks lekker knapperig zoetzuur hebt.

Na een paar uur kieper je de courgettestukjes in een vergiet en je spoelt ze af. Laat uitlekken. Breng de azijn met de honing, de kurkuma en de inmaak kruiden aan de kook. Laat een minuut of wat zachtjes koken, zodat de smaken goed in elkaar trekken.

Snipper intussen de uien en schep de snippers door de courgette-stukjes.

Zet je brandschone potten klaar. Vul ze met het courgette-ui mengsel. Duw alles goed aan. Er kan meer in een pot, dan je denkt :-). Vul de potten tot de rand met het kokendhete zoetzuur-mengsel. Draai de deksels op de potten. Zet de potten een poosje op hun kop. Klaar! Ja, heus. Dit is alles. Als je voorraad zo groot is, dat het niet binnen een maand of twee wordt opgegeten, kun je de houdbaarheid verlengen, door de potten een heetwaterbad te geven. Ook niets moeilijks aan: zodra je de deksels op de potten hebt gedraaid, zet je ze in een grote pan. Je vult de pan met water totdat de potten tot hun kraag in het water staan. Je brengt het zaakje tot tegen de kook (zo´n 80 tot 90 graden) en begint te timen. Na 20 - 30 minuten is het klaar. Je neemt de potten uit het water (een pottentang is dan wel handig, maar niet beslist noodzakelijk). Laten afkoelen. Klaar. Je zoetzuur is nu een jaar houdbaar!

Toch geen zin gekregen in deze klus? Op het moment heb ik courgettes op zoetzuur in m´n shop, bereid met honing van m´n eigen bijen. 

Bietjes op zoetzuur
Bietjes op zoetzuur is ook zo´n heerlijkheid. Als je bovenstaand verhaal hebt gelezen, zal het recept voor de bietjes je geen hoofdbrekens brengen. 

Ingrediënten:
3 kilo bietjes (of krootjes, zoals ze in de omgeving van Rotterdam worden genoemd)
700 ml. inmaakazijn
400 gr suiker (of honing)
1 eetlepel inmaakkruiden
1 el zout
2 uien, in flinterdunne ringen gesneden

Werkwijze
Kook de bietjes gaar. Laat afkoelen. Pel of schil ze. Snijd ze in blokjes (of schaaf ze in plakjes of rasp ze grof, net wat je voorkeur heeft). Meng de flinterdunne uienringen door de bietenblokjes.

Breng de azijn met de suiker, de kruiden en het zout aan de kook en laat een paar minuten zachtjes doorkoken.

Vul de brandschone potten met het bietjes-ui mengsel. Vul tot aan de rand bij met het kokendhete zoetzuur mengsel. Draai de deksels op de potten. Zet een poosje op hun kop. Klaar. Net als bij courgettes op zoetzuur, kun je de houdbaarheid verlengen, door de potten te wecken in een grote pan. Kleine moeite en dan neem je het zekere voor het onzekere!


Komkommers op zoetzuur
Een poosje geleden maakte ik komkommers op zoetzuur voor Terdege. Als grapje stak ik in elk potje een komkommer-smiley achter het glas :-). Het recept is weer kinderlijk eenvoudig:

3 dunne komkommers
750 ml (inmaak)azijn
250 gr suiker of honing
1 tl zout
1 el inmaakkruiden
stukje Spaanse peper
Verder nodig: brandschone potjes met eveneens brandschone schroefdeksels. Ik gebruikte 7 potjes van 250 ml.
Was de komkommers en snijd ze in plakjes. Breng de inmaakazijn met de suiker, het zout en de inmaakkruiden aan de kook. Houd het vocht tegen de kook aan, totdat u het gebruikt.  Maak van een aantal komkommerschijfjes smileys door er jeneverbessen (uit de inmaakkruiden) in te steken bij wijze van oogjes en een half ringetje Spaanse peper bij wijze van mondje. Dit gaat gemakkelijker als u met een mesje eerst een inkerving maakt. Druk de smileys achter het glas en vul de potjes verder stevig aan met de komkommerschijfjes. Vul de potjes af met het hete azijnmengsel. Schroef de deksels erop. Zet de potjes in een grote pan onder water en breng alles tot tegen de kook. (80 graden voor wie een thermometer heeft). Weck de potjes zo 20 minuten. Haal uit het water en laat afkoelen.

Let op: zet de potjes niet op hun kop. De jeneverbessen (oogjes) gaan dan gemakkelijk uit de komkommers (gezichtjes) en gaan dan drijven.



Komkommer is familie van de augurk (en ook van de courgette, trouwens). Ik vind komkommers op zoetzuur hetzelfde smaken als augurken op zoetzuur uit de winkel. Alleen is daar vaak chemische zoetstof aan toegevoegd (en andere dingen, die ik liever niet eet). Als je zorgt voor een voorraadje eigen inmaak van komkommer, hoef je dus geen winkel-augurken meer te kopen! En dan heb je bovendien iets vrolijks om naar te kijken, met die smiley´s :-).


Ga lekker los
Op deze manier is er van alles en nog wat op zoetzuur te zetten. Augurken en zilveruitjes natuurlijk! Misschien heb je die ook op de tuin. Maar denk ook eens aan zoetzuur van meloen. Of aan je zelfgemaakte atjar tjampoer. Gewoon even googlen. Dan doe je de leukste ideetjes op!

Maar waar eet je dat bij?
Na het publiceren van dit logje kwam er, via Willem z´n mailbox, een vraag: 

Want ik word razend enthousiast van haar meest recente blogpost over inmaken maar breek me het hoofd erover hoe jullie het zoetzuur dan opdienen. Gewoon bij de warme maaltijd, of voor op een boterham met kaas ofzoiets? Misschien is het ook leuk om dat erbij te vermelden voor zoetzuurnieuwkomers zoals ik ;)


Dus schrijf ik nog even een aanvulling :-). Zoetzuur kent vele toepassingen. Inderdaad lusten wij het graag op een boterham met kaas of met worst.

Maar ook in een groene salade bijvoorbeeld doe ik altijd iets zuurs. Als ik een lunchsalade voor Willem maak, zit daar altijd iets zoet in (meestal rozijnen), iets zuurs (het zoetzuur wat ik op dat moment open heb), vaak iets zouts (olijven, of gedroogde tomaten, of fetablokjes). Op die manier hoeft er geen alles overheersende en drabbig makende, vette saus over de salade. Hij smaakt puur veel lekkerder!

Zoetzuur is heerlijk bij een ´Hollands prakkie´, bijvoorbeeld stamppot rauwe andijvie, een maaltijd met witlof, prei, of wat dan ook. Vooral in de zomer is zo´n vorkje zoetzuur uit de koelkast een heerlijkheid!

Zoetzuur doet het ook prima bij (oosterse) rijstmaaltijden.

Bietjes op zoetzuur vinden wij ook lekker als hoofdgroente met aardappels en vlees. Ik maak de bietjes dan warm en doe er, als ik daar zin in heb, lekker ijsbergsla bij.

Hopelijk kan de zoetzuur-vreemdeling hier mee uit de voeten :-))


maandag 25 juli 2016

Zomerjournaal

Ook de tweede week van de zomervakantie zit er alweer op. Het gaat veel te vlug!! We hebben een fijne week gehad. Veel bezigheden, maar ook veel ontspanning. Mooie mix dus :-).

De week begon bij Yulius, met een afspraak voor Henk. Henk moest getest worden en daar hoefde mama niet bij te zijn. Het zou een uur duren. Ik besloot om even de stad (Dordrecht) in te lopen. Er was daar echter niets te beleven, want behalve de Hema, de bakker en Albert Heijn, waren alle winkels nog gesloten, op de vroege maandagmorgen.

Even overwoog ik om bij de bakker een kopje koffie met iets lekkers te nemen. Het zag er zo aanlokkelijk uit, al die mensen aan tafeltjes in het zonnetje. Maar nee, ik vond het toch onzin om daar weer 4,50 voor neer te tellen. Ik kocht bij Albert Heijn een zakje krentenbollen, installeerde me op een bankje en pakte m´n breiwerk uit m´n tas. Het uur was om, voordat ik er erg in had :-).


Thuis gekomen lag er een pluk werk op me te wachten. Het was bloedheet. Handig voor als je veel was hebt :-). Maria annexeerde samen met een vriendin m´n keuken. Ze bakten gezellig een lekkere taart.




´s Avonds had ik afgesproken om samen met mijn vriendin Wilma bij Trijnie en Gerwin te gaan kijken. Wilma had hun huis nog niet gezien. We hadden een genoeglijke avond en werden flink verwend door onze jonge gastvrouw!


Dinsdag was een moeilijke dag. We hadden het eind-evaluatie gesprek in het Verpleeghuis. Het was erg confronterend om daar weer te zijn en alles nog eens de revue te laten passeren. We zijn er allemaal nog zo intens mee bezig. En op zulke momenten helemaal. Er zijn zoveel onbeantwoorde vragen. En je ziet ook, dat elk van ons er op zijn of haar eigen manier mee omgaat. Het is goed om elkaar daarin te blijven steunen en volgen. Na een uurtje wandelden we het verpleeghuis uit, de warmte in. Weer een hoofdstukje afgesloten...


De hitte van de afgelopen week was voor mij heerlijk. Ik ben dol op die dagen van rond de 30 graden. De bijen vonden het minder. Die hingen buiten de kasten.


Ik heb m´n bijen nog maar weer eens uitgebreid gecontroleerd, in aanloop naar onze vakantie. Het volk in de kast, waar pas geleden de honing uitdroop vanwege gebrek aan opslagruimte, zag er prima uit. De bijen waren al hard bezig om de tweede honingkamer vol te stoppen. 
Ook de zwerm die ik pas schepte doet het uitstekend. Er zit daar een mooie koningin in, die al hard aan de leg is. Prachtig om te zien! Voordat we weggaan geef ik deze bijen nog een paar keer wat voer. Mocht het weer omslaan, zodat ze niet zelf kunnen halen, dan hebben ze wat reserve. 
Minder blij werd ik van het derde volk, wat ik controleerde. Ik merkte het meteen: de bijen waren boos! Ze willen dan steken en zoeken en vinden het kleinste gaatje. Ik kreeg er dus een paar in mijn kap en werd in mijn neus gestoken :-(. De oorzaak van de boosheid was, dat ze moerloos waren: er was geen koningin! Ik heb een raam met eitjes uit m´n zwermvolk genomen en dat in het moerloze volk gehangen. Als het goed is, kweken ze nu uit die versgelegde eitjes zelf een nieuwe koningin. En dan maar hopen, dat dat allemaal goed gaat. Als de koningin wordt geboren (na 13 dagen) ben ik helaas niet thuis. Het wordt dus een verrassing, hoe dat afloopt.

In de aanloop naar onze vakantie nam ik alvast wat extra klussen ter hand. Ik wil altijd graag uit een schoon huis vertrekken, zodat ik ook in een schoon huis thuiskom. De koelkast kreeg een grote beurt. Dat was geen overbodige luxe. Ik haal er wel regelmatig een doek door en ik ben, behalve een zak beschimmelde, druipende druiven, geen gekke dingen tegen gekomen. Maar om alle hoekjes en gaatjes goed schoon te maken, moest de koelkast nu toch echt even helemaal leeg. En WOW, ik heb een heel grote koelkast!

Een sopbeurt is beslist niet overbodig!
Plank na plank en richel na richel werd grondig gepoetst. Het knapte er heerlijk van op.



Alle spullen gingen er weer snel in. Ziezo. Dat zit voor een poosje wel weer snor :-).


Mijn dagen beginnen elke dag in de tuin. ´s Morgens vroeg, als ik alle deuren en ramen heb opengegooid om de warmte uit huis te verdrijven, ga ik m´n planten begieten. Alle bloembakken worden royaal begoten en ook de jonge aanplant en de vochtminners (Hortensia bijvoorbeeld) krijgen een plens water. 

Ik heb de tuin grondig gewied. Elke dag een stukje. Dat was ook hard nodig. Ben ik dit jaar eindelijk zo´n beetje van het woekerende zevenblad af, heb ik nu de haagwinde die feestviert. Emmers vol haalde ik van m´n postzegel! Nu schoon houden totdat we weggaan. En dan maar afwachten wat we aantreffen bij thuiskomst...


Vrijdag was Jan jarig. Hij is 13 jaar geworden. Nog even en hij is me voorbij gegroeid!
Mijn zus Maaike bracht een flesje Blue Band Finesse room en een recept voor een kwarktaart. Dat had ze deze week bij haar Albert-bestelling gekregen, maar ze had zelf geen zin om een taart te maken. Hier kwam dit goed van pas. Behalve twee appeltaarten (die nooit mogen ontbreken ;-)), maakte ik de kwarktaart met de Finesse room.


Jan werd er alvast blij van :-).


Ondanks de vakantie, kwam er toch nog lekker veel visite. Ik moet misschien zeggen: dankzij de vakantie! Want er kwamen hele gezinnetjes :-). Gezellig hoor! Het was toch wel even moeilijk, zo´n eerste verjaardag zonder opa en oma. Ik moest steeds eraan denken, hoe mijn moeder vorig jaar ook gezellig bij ons buiten zat op Jan z´n verjaardag. 



Ons jongste neefje, al in pyjama, speelde liever binnen met de autootjes

De kinderen gingen los in het speeltuintje naast ons huis

Even bij de cavia kijken

Gefeliciteerd, hoor!

Zaterdag was de Open Dag van de spingroep op de Kiboehoeve in Zwijndrecht. Henk ging met me mee. Die heeft zich er prima vermaakt. Er waren heel veel dieren.



Een enorm varken!


De geitjes waren het leukst



Ze sprongen zelfs op de tractor, toen Henk achter het stuur ging zitten

Intussen vermaakte ik me prima achter m´n spinnewiel en ging steeds even kijken bij of praten met andere leden van de groep. Ik heb zo toch weer het één en ander opgestoken. En natuurlijk word je ook enorm geïnspireerd, als je ziet wat voor mooie dingen iedereen maakt! 

Er waren allerlei demonstraties, bijvoorbeeld van vilten, of wol verven in de magnetron. 

Henk kreeg van Jan Zandbelt een knoopster om een bandje mee te knopen. Leuk is dat! Ik heb nog zo´n mooie, houten knoopster thuis in de kast liggen. Die moet ik toch eens te voorschijn halen. Zulke dingen zijn altijd handig voor als de kinderen ´NIETS TE DOEHOEN´ hebben! Henk vond het echt leuk om te doen en is er thuis mee verder gegaan.


Ik zou eigenlijk om 14.00 uur naar huis gaan. Maar ik bleef een half uurtje langer. Het was zo leuk!


Maar toen moest ik toch heus naar huis. Willem had m´n auto nodig omdat er een trekhaak op zit en op zijn auto niet. We hadden weer een vrachtje voor naar de stort! De hagen zijn gesnoeid en dat leverde flinke zakken snoeiafval op. En als je dan toch rijdt? Dan meteen die kapotte tuinstoel maar meenemen en die bros geworden plastic plantenbakken en en en. Troep genoeg weer. Blij dat alles weer weg is!

´s Avonds hadden we nog een fijn familie-momentje. Omdat we de komende weken allemaal overal en nergens naar toe gaan vanwege de vakantie. En elkaar dan voorlopig even niet zien. En omdat het vakantie is. En zomer. En, nou ja, gewoon omdat het fijn is, dat het kan. Met een hele meute zussen, schoonzus, zwager, nichtjes, neven, hebben we ijs gegeten op het terras van Hotel Kinderdijk. Als dat geen mooie afsluiter van een fijne vakantieweek is!


vrijdag 22 juli 2016

Uitnodiging

Onze spingroep presenteert zich morgen op de Kiboehoeve in Zwijndrecht. Woon je in de buurt? Kom dan gezellig even langs. Er is van alles te beleven. Ik kan zelf niet de hele dag aanwezig zijn, maar probeer in elk geval zo van 12.00 uur tot 14.00 met mijn spinnewiel van de partij te zijn.




Open dag

Spingroep
De Drechtspinners

Zaterdag 23 juli
Kinderboerderij
De Kiboehoeve
Zwijndrecht
10:00-16:00

Spingroep De Drechtspinner komt al 16 jaar eens in de maand bij elkaar om samen wol en andere materialen te spinnen.

We leren van elkaar, inspireren elkaar en delen ideeën. We vinden het leuk om anderen kennis te laten maken met het spinnen. Daarom houden we een open dag.

Je bent van harte welkom om te komen kijken, diverse demonstraties te zien, te proberen te spinnen en zelfgemaakte artikelen te kopen
Er zijn de volgende demonstraties:

  • Spinnen op spinnewiel en spintol
  • Vilten van schapenwol
  • Kaarden van wol op de kaardmolen
  • Wolverven in de magnetron
  • Mengen van gekleurde wol met een ‘blendy board’
  • Kijken en voelen van verschillende spinmaterialen

We zien je graag zaterdag 23 juli!

maandag 18 juli 2016

De week in vogelvlucht

De eerste schoolvakantieweek is omgevlogen! We hebben werkelijk van alles en nog wat gedaan. Een hap-snap fotoverslagje:

Dinsdag verwerkte ik de zwarte bessen, die ik maandag met Henk had geplukt. Een deel ging in een grote pot met jenever, suiker, een pijpje kaneel, enkele kruidnagelen en wat bladeren. Dat is tegen de tijd van Kerst Zwartebessenlikeur.
Van de rest maakte ik limonadesiroop. En hoewel ik de suiker pas toevoegde, nadat het sap al wat was afgekoeld, is de siroop toch verder gegeleerd, dan ik wilde. Maar zo heel erg is dat ook niet. De staafmixer doet wonderen, als ik een kan limonade maak :-). 


Zwarte bessenlimonade, gebroederlijk naast de kefir en de huisgemaakte karnemelk

Intussen had Maria de dag van haar leven, want ze had haar vliegdoop! Daar zit een heel verhaal aan vast: er was op haar school een stroopwafelactie ten bate van de MAF. Om de kinderen te stimuleren zoveel mogelijk stroopwafels te verkopen, was er een rondvlucht met een MAF-piloot in het vooruitzicht gesteld, voor wie de meeste pakjes verkocht. 
Maria was vast van plan alles op alles te zetten, want die wilde maar wat graag vliegen :-). Helaas was die actie net in de periode dat mijn ouders overleden en zodoende kwam er van het verkopen minder terecht, dan Maria had gewild.

Maar meiden zijn niet voor één gat te vangen...Degene die de actie zou winnen, mocht namelijk twee vriendinnen meenemen. En zodoende spraken Elise, Babette en Maria met elkaar af, dat ze ál hun verkopen op naam van Elise zouden zetten. Die zou dan kans maken te winnen en in dat geval Babette en Maria meenemen.

Zo gezegd, zo gedaan. Elise verkocht op papier een kleine 350 pakjes stroopwafels en...won! De meiden helemaal gelukkig natuurlijk :-). En dinsdag was het dan zover!

De moeder van Elise reed de meiden naar Lelystad, waar vandaan ze zouden vliegen. Het plan was om dan helemaal naar ´huis´ te vliegen en wat rond te circelen boven Ridderkerk (waar Elise woont) en Kinderdijk (waar Babette en wij wonen).
Het liep alleen een beetje anders....

De meiden vonden het erg leuk, maar ook heel spannend. En het is ook best spannend, hoor, vliegen in zo´n klein vliegtuigje! Ik kan het weten, want in onze verkeringstijd hebben Willem en ik het ook ooit eens gedaan. 

Eerst was er al iets spannends, omdat de motor van het vliegtuigje niet aanging. Gelukkig was er maar iets onnozels aan de hand en daar ging hij dan toch. Het vliegtuigje hobbelde naar de plaats waarvandaan het ging taxiën. En na het taxiën, ging het, hup, de lucht in!

Gaaf hoor! De piloot voelde zich waarschijnlijk zo vrij als een vogeltje en had niet zo direct door, hoe spannend de meiden het vonden. Toen hij een kleine ´stunt´ uithaalde en een stukje bijna loodrecht (voor het gevoeld van de meiden dan toch) omhoog ging om hoogte te maken, zagen de meiden behoorlijk groen. Vooral die achterin zaten. De piloot begreep, dat hij het rustig moest houden, met de onervaren meisjes aan boord :-).

Er was erge tegenwind en er waren ook buien met zelfs onweer. Maar gelukkig was het uitzicht toch erg mooi en was het al met al een prachtige ervaring.






Totdat...één van de meisjes last kreeg van reisziekte. Ze moest niet alleen overgeven, maar raakte ook weg. Gelukkig is een MAF-piloot niet voor één gat te vangen. Die moet tijdens zijn werk immers zo vaak improviseren. Hij nam het besturen van het vliegtuigje over met zijn voeten, terwijl hij de boel redderde en toestemming vroeg om op Hilversum een voorzorgslanding te maken. En zo kwam het, dat de meiden ineens voet aan grond zetten in Hilversum!

De meisjes kregen de tijd om even op rust te komen. De piloot had medicijnen tegen reisziekte bij zich en bedacht, dat het beter was, als iedereen iets at. Hij trakteerde op een rondje patat bij een snackbar. De reisziekte was gezakt en met elkaar besloten ze om op het gemakje terug te vliegen naar Lelystad. De thuisvlucht ging (ook letterlijk) voor de wind en de meisjes hebben al met al een onvergetelijke ervaring gehad!

Ook voor Jan was er dinsdag een ´eerste keer´. Onze kinderen mogen vanaf hun twaalfde verjaardag één keer per jaar een uitstapje kiezen, waar ze samen met Willem en mij naar toe gaan. Gewoon zomaar een dagdeel en/of avond even exclusieve aandacht. Hoe leuk is dat?!

Jan was vorig jaar juli twaalf geworden en wist al meteen wat hij wilde: wokken. Hij had er al heel lang naar uitgekeken. Eigenlijk hadden we het ook al veel eerder met hem willen doen. Het was op de lange baan gegaan door de ziekte van mijn ouders. Maar vandaag was het toch zover! Jan had zelf het restaurant mogen uitkiezen en hij had gekozen voor Wokplanet in Papendrecht.

Wat had hij er zin in!

Die kok keek maar zielig ;-), maar Jan vond het allemaal even leuk!

Het hoogtepunt: zelf ijs scheppen.

Om een uur of 9 stapten we met dikke buikjes naar buiten. Het was nog licht en we besloten om de mooie avond nog even te rekken. We toerden nog een poosje door de prachtige Alblasserwaard.

Schapen in de avondzon

Een jogger wilde wel even een foto maken


Totdat het donker werd en we naar huis reden. Willem en Jan gingen, in het donker, nog een rondje lopen langs de molens. Wat was het een fijne avond geweest!

Woensdag was het alweer een speciale dag voor Jan. Hij kreeg z´n beugel. Een tijdje geleden zijn er al twee kiezen bij hem getrokken, zodat er ruimte kwam voor de hoektanden, die bovenin z´n kaak bleven steken. En nu moet een beugel het hele zaakje recht trekken. Het is een familiekwaaltje, helaas, zodat hier de één na de ander aan een beugel moet. 



Binnen een uur was het gefikst. En nu zijn er dan drie beugelbekkies tegelijk in ons gezin. Au, au, voor m´n portemonnee! Maar daar malen de kinderen natuurlijk niet om ;-). Jan vond het best leuk, die beugel. (Nu nog wel...)


Voor Willem en mij was het de tweede dag op rij om uit eten te gaan. Toe maar :-). Het kan niet op. Vandaag was het jaarlijkse etentje met mijn broer, zussen en aanhang. Eigenlijk was dit dinertje al eerder gepland geweest. Namelijk half januari. De tafel was al gereserveerd: voor 10 personen...Mijn ouders zouden namelijk ook meegaan. Helaas was mijn moeder toen al opgenomen in het ziekenhuis en werd het dinertje gecanceld. Wie had gedacht, dat we een half jaar later met z´n achten zouden zijn?

Maar nu wilden we het toch heel graag laten doorgaan. Even een avond met z´n achten, om alles wat er in de achterliggende maanden is gebeurd toch nog weer eens de revue te laten passeren. 
Dit jaarlijkse etentje doen we, denk ik, al minstens een jaar of 10. Ooit begonnen toen mijn zus Maria een beloning van 1000 euro kreeg en ze ons daarin wilde laten delen door bij Hotel New York iets met elkaar te drinken. We vonden dat zó gezellig, dat we spontaan besloten om elke maand per koppel 10 euro in een pot te storten en elk jaar een keer uit eten te gaan. En zo geschiedde. Elk jaar gaan we naar een ander restaurant en laten ons eens lekker verwennen.

Dit jaar gingen we naar Bij de Burgemeester in Bleskensgraaf. We hebben er een fijne avond gehad!

Mijn hoofdgerecht: Quinoa | geitenkaas | bataat | sjalot | broccoli
Het voelt erg als ´vakantie´, als je zulke etentjes zomaar midden in de week hebt. Maar echt vakantie is het nog niet. De meesten in ons gezin zijn nog aan het werk. Willem, Dirk, Leendert, Hans, Maaike en Koos vertrekken dagelijks, al dan niet met een pakje boterhammen, naar hun werk. 
En mijn thuiswerk ligt nu ook direct niet stil :-).

Er was deze week nog het nodige keukenwerk. De bietjes werden ingemaakt op zoetzuur


8 grote potten voor de voorraadkast

 en ook was er nog een doosje courgettes. Ook die gingen op zoetzuur. Henk wilde wel helpen met snijden.




Zelf sneed ik de rode uien, maakte het zoetzuur en prepareerde de potjes. Het is even wat werk, maar dan heb je ook wat: 21 potjes courgettes op zoetzuur. Heel speciaal, want er is geen suiker aan te pas gekomen! Het zoete is van de honing van mijn eigen bijen! (binnenkort staan de potjes in de Eenvoudiglevenshop).


Ik had drie mooie, biologische pompoenen gekregen, van iemand, die ze zelf niet lust. Wat zou ik daarmee gaan doen? Ook op zoetzuur? Ik weet het nog niet. Van één pompoen maakte ik een lekkere stoofpot. Mmm.


Vrijdag heb ik extra hard gewerkt, om klaar te zijn met de was en met brood bakken enzo. Want zaterdag waren we een dag uitgenodigd bij Wim en Geertje. Die zijn met hun gezinnetje op vakantie in Vrouwenpolder. 

Zaterdagochtend gingen we eerst ons wekelijkse bakkie doen bij Willem z´n moeder. Daarna smeerden we snel een stapel broodjes en krentenbollen, pakten de zwembroeken en badlakens in en vertrokken naar Zeeland. Hè wat heerlijk, om eens fijn er tussenuit te gaan. Dat was lang geleden!

Het werd een fijne dag. Eerst lekker koffie drinken in de tuin.



En daarna alle spullen in de bolderkar en naar het strand!
Terwijl het in de rest van Nederland volop bewolkt was, genoten wij hier van steeds meer blauwe lucht en zon!




Het werd zo ongeveer een familie reünie, want Trijnie en Gerwin kwamen ook. En later arriveerden Dirk en Hans (die er het hele weekend bleven).
We aten gezellig broodjes hamburger van de Skottelbraai en genoten van de zon, de warmte, de kinderen, elkaar. 


En zo verliep dus onze eerste schoolvakantieweek. Nog niet echt vakantie vanwege het werk, maar wél vanwege alle fijne, ontspannende en leuke gebeurtenissen!