donderdag 26 januari 2017

Het nieuwe helpen

"Vroeger" was het een uitzondering als je niet deel uitmaakte van een bepaalde gemeenschap. De dorpsgemeenschap, kerkgemeenschap, een vereniging, een politiek partij. Je was onderdeel van een groep. De groep hield elkaar vanzelf in het oog en er was bereidheid om iemand te helpen.

Tegenwoordig is gemeenschapszin niet zo vanzelfsprekend meer. Steeds minder mensen gaan naar de kerk, het verenigingsleven bestaat op veel plaatsen nog uit een groepje ouderen, families zijn kleiner, of verspreid over het hele land/de hele wereld, veel mensen wonen in een grote stad.

Op deze manier zijn er veel mensen min of meer anoniem geworden. Er zijn mensen die hulp kunnen gebruiken, maar het valt niet op. Ik denk, dat er door die anonimiteit veel meer verborgen leed is, dan vroeger.

Toch zie je altijd twee kanten. De ene kant is, dat de samenleving verhardt, verruwt en mensen verindividualiseren. Anderzijds zijn er altijd en overal sympathieke initiatieven om de medemens te helpen. Dat kan iets heel grootschaligs zijn, zoals de hulpacties van het Rode Kruis of het jaarlijkse Serious Request. Het kan ook kleinschaliger: crowdfunding voor iemand die geld nodig heeft voor een operatie, plaatselijke initiatieven om mensen in nood te helpen, zoals het Consuminderhuis Parkstad in Landgraaf of wat dan ook.

Wat opvalt is, dat er steeds nieuwe manieren zijn om mensen hulp te bieden. TV-acties kennen we inmiddels al langer, maar tot voor een enkel jaar geleden had toch nog nooit iemand van Crowdfunding gehoord. En hulp via social media is ook nog vrij nieuw. Juist deze week was er een nieuwsitem bij de NOS, waarin je kon lezen van een facebookgroup in Apeldoorn: "Zonder honger naar bed, dankzij facebookmaaltijden", kopte het nieuws.

De wereld van facebook is voor mij nog nieuw. Lange tijd heb ik me er bewust niet mee bezig gehouden. Want: nog meer tijd achter de computer, nog meer prikkels, nog meer invloeden. Maar een paar weken geleden ging ik overstag. Niet om privé van alles op facebook te delen en avonden alles in tijdlijnen te gaan lezen, maar om mijn webshop te promoten. Er was mij gezegd, dat je met een webshop eigenlijk niet zonder facebookpagina kunt. En zo zette ik mijn eerste stapjes op facebook. En ik moet zeggen: die mensen die gezegd hadden, dat je als bedrijf eigenlijk niet zonder kunt, die hadden gelijk. Door mijn producten via facebook te promoten, recepten te delen, acties te doen enzovoorts heb ik heel wat nieuwe klanten mogen begroeten.

Ik heb ontdekt dat veel mensen via facebook communiceren en dat er via facebook heel veel gemeenschappen opgebouwd en onderhouden worden. De nieuwe gemeenschapszin, zeg maar. En dat brengt ook 'het nieuwe helpen' met zich mee. Die facebookmaaltijden zijn daar een voorbeeld van. Vorige week blogde ik ook over een facebookgroup die voedsel uitdeelt: Eten over? Help een ander! (België en Nederland) Graag vertel ik nog wat meer over deze groep.

Voor wie?
De groep is voor iedereen die weleens voedsel over heeft, of juist weleens ( of structureel) voedsel tekort komt.

Waar?
De groep is landelijk. Zelfs twee-landelijk: Nederland en België. Het zou mooi zijn als de groep echt heel groot werd, maar het moet ook werkbaar blijven. Wellicht komt er een splitsing en wordt het allemaal meer regionaal.

Hoe werkt het?
-Wie voedsel over heeft, zet dat op de groep. Je zet er je woonplaats bij. Wie dat voedsel kan gebruiken stuurt een berichtje naar de aanbieder. Wie daarbij liever anoniem blijft, kan via de beheerders communiceren.

-Wie voedsel nodig heeft, kan een oproepje op de groep plaatsen. Wie dat liever anoniem doet, doet het via de beheerders.

nieuw: sommige aanbieders zijn ook bereid om een levensmiddelenpakket op te sturen!

Werkt het?
Werkt het? Dat was de grote vraag. En ja! Het werkt. Er zijn in heel korte tijd al 500 leden. In de twee weken dat de groep draait, is er 25 keer hulp geboden bij een spoedaanvraag en zijn er 35 mensen die meer structureel hulp aangeboden hebben gekregen!!

Bekendheid
Het initiatief kan pas geslaagd genoemd worden, als vragers en gevers elkaar vinden. We hebben dus heeeel veel leden nodig en ook heeeel veel bekendheid. Vandaar dat ik op deze blog er nog een keer aandacht aan besteed. Word lid :-). Je kunt dit blogbericht gemakkelijk delen via de symbooltjes hieronder.

Hulp en ideeën
Wil je meehelpen om deze groep goed van de grond te krijgen? De beheerders van de groep doen dit naast hun gewone werk en kunnen nog wel wat hulp en ideeën gebruiken. Meld je aan!

dinsdag 24 januari 2017

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial. 
Deze keer zijn er drie adverteerders.


1) Oncokompas
Oncokompas is iets vrij nieuws. Grote kans, dat je er nog nooit van gehoord hebt. Daarom eerst maar even een korte omschrijving van wat ONCOKOMPAS is:

Oncokompas is een digitaal hulpmiddel voor wie kanker heeft (gehad)

Kanker. En dan?
Juist deze maand heb ik (weer) van dichtbij meegemaakt, dat iemand de diagnose ´kanker´ kreeg. Een lieve vriendin van mij, kreeg dat op mijn verjaardag te horen. En gisteren al is ze geopereerd. Ik heb (weer) gezien hoe ontstellend veel je dan over je heen krijgt aan medische informatie. Vaak is het snel handelen geboden, want de ziekte gaat dóór. In deze wirwar aan informatie en op je pad over dit onbekend terrein, borrelen er honderden, duizenden vragen bij je op. Medische vragen, lichamelijke vragen, psychische vragen, sociale vragen, voedingsvragen, levensvragen, misschien ook financiële vragen. En je weet gewoon niet waar je met al die vragen heen moet. De arts die je opereert, zal van alles weten over de operatie die hij/zij bij je gaat doen. Maar heeft hij/zij ook tips over hoe jij je slechte nieuws het beste aan je kinderen kunt vertellen? De verpleegkundige kan je van alles vertellen over bepaalde hulpmiddelen die je nodig gaat hebben. Maar voelt hij/zij het ook ´haarfijn´ aan, hoe bang je bent om kaal te worden? De therapeut leert je enthousiast allerlei nuttigs en geeft goede tips. Maar heeft hij/zij wel enig idee ervan, hoe verschrikkelijk moe jij bent? En is die moeheid trouwens wel normaal? Dat soort dingen...

Uit nood geboren
Oncokompas is een hulpmiddel dat uit deze vragen-nood geboren is. Toen een arts zélf borstkanker kreeg en niet wist waar ze met al haar vragen heen moest, heeft ze later, toen ze genezen was, dit hulpmiddel bedacht. Het is ontwikkeld door onderzoekers van de VU en het VUmc Amsterdam.

Hoe werkt het?
Oncokompas werkt heel eenvoudig. Je vult een uitgebreide vragenlijst in. Tja...daar ontkom je niet aan. En je moet al zoveel invullen...helaas. Na het invullen van de vragenlijst krijg je tips, adviezen en ondersteuning, die op jouw persoonlijke situatie en behoeften gebaseerd zijn. Soms zijn het vrij algemene adviezen, zoals: Ga naar een diëtist. Maar daarnaast worden er bijvoorbeeld ook websites aangewezen, waar je goede informatie kunt vinden over het onderwerp, waar jij meer van wilt weten.

Wat kost het? Wordt het vergoed?
Oncokompas is niet duur. Het kost slechts 48,30 voor TWEE jaar! Het goede nieuws is, dat dit hulpmiddel volledig door uw ziektekostenverzekering wordt vergoed en het gaat NIET ten koste van je eigen risico.

Voordelen
Ik ben echt enthousiast over dit hulpmiddel en hoop via mijn blog veel mensen te kunnen helpen, die nu niet weten, waar ze met al hun vragen heen kunnen. Ik hoop, dat Oncokompas snel ´een begrip´ wordt en dat ook artsen hun patiënten dit hulpmiddel gaan aanreiken.
Ik vind het een heel groot voordeel, dat je met allerlei soorten van vragen, nu op één plek terecht kunt. Daarnaast vind ik het óók een heel groot voordeel, dat dit hulpmiddel digitaal is. Waarom?
-Omdat je nu alle informatie zwart op wit hebt, alles rustig kunt nalezen en dat ook sámen met iemand kunt doen.
-Omdat je de informatie op jóuw tijdstip ontvangt en in jóuw tempo. Ik kom het helaas vaak tegen (en wie niet): iemand moet naar een specialist, krijgt allerlei medische informatie, staat in no time weer buiten en dan...dán komen pas de vragen. Wat er gezegd is, is (nog) helemaal niet geland, is niet begrepen, niet goed gehoord. Hoe fijn is het, als je dan later thuis een antwoord kunt vinden op de vragen die er opgekomen zijn?
-Omdat je je met de informatie van Oncokompas goed kunt voorbereiden op het gesprek met je arts of zorgverlener

In het nieuws
Ik zei het al: Oncokompas is nog vrij nieuw. En daarom wordt er alles aan gedaan, om er bekendheid aan te geven. Er heeft al een artikel in de Telegraaf gestaan. En twee weken geleden was er een verhelderend item bij ¨Hallo Nederland¨. Kijkt u maar:


Iets voor u?
Op de website van Oncokompas vind je nog veel meer informatie.
Misschien wil je eerst nog eens bekijken, of Oncokompas iets voor je is. Dan kun je de demo doorlopen.
Misschien heb je direct iets van: ¨Yes, daar zat ik op te wachten!¨ Dan kun je direct met Oncokompas aan de slag. Er is geen wachtlijst (ook al zo´n voordeel!) ;-). Je kunt meteen starten.
En geef deze informatie ook vooral door aan kankerpatiënten in je omgeving!

2) Steviala
Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst over Stevia blogde, moest ik eerst uitleggen wat Stevia is: een natuurlijke zoetstof, afkomstig van de Steviaplant. Inmiddels is Stevia een product wat (bijna) iedereen wel kent. Zodra Stevia in Nederland verkocht mocht worden (dat was jarenlang niet toegestaan) begonnen eerst de natuurvoedingswinkels en speciaalzaken met de verkoop ervan. Al snel pakten de supermarkten de verkoop op. Dat had gevolgen voor de prijs, maar helaas ook voor de samenstelling. Al snel verschenen er Stevia-producten op de markt, die slechts een bepaald percentage zuivere stevia bevatten en verder (goedkope) vulstoffen. Er werden concessies gedaan aan de kwaliteit. Voor een willekeurige consument was al snel door de bomen het bos niet meer te zien.

Kwaliteit
Gelukkig zijn er bedrijven en merken, die kwaliteit altijd voorop hebben laten staan. Steviala is zo´n merk! Melissa, de oprichtster van dit merk, houdt zich al sinds 2011 bezig met Stevia-producten. Haar enthousiasme komt zeker ook voort uit het feit, dat zij al van kindsaf geen gewone suiker mag gebruiken. Stevia bleek voor haar het ideale zoetmiddel. Maar dan wel het zuivere product, zonder ´foute´ toevoegingen!

Groot assortiment
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik weliswaar een poos echt fan was van Stevia-producten, maar het gebruik alweer sinds een heel tijdje heb laten versloffen. (Behalve dan regelmatig een beetje in de thee. Een achtste theelepel op een kan). De voornaamste reden was, dat ik met Stevia-producten niet fijn kon bakken. Stevia is vele malen zoeter dan suiker en je hebt er dus maar heel weinig van nodig. Dit heeft gevolgen voor het volume van je baksels. Inmiddels is het assortiment Stevia-producten flink uitgebreid en is er van alles voorhanden om ook heerlijk met Stevia te kunnen bakken.




Zéker als je daarbij goede recepten hebt, zoals de recepten, die Melissa op haar website deelt. Er zijn veel verschillende soorten stevia-suikervervangers. De stevia die het meest geschikt is als vervanger van gewone kristalsuiker (en waar je ook fijn mee bakt) is de Kristal Sweet. Daarnaast is er bijvoorbeeld ook chocolade, gezoet met stevia. Of jam. En sinds kort is er zelfs ook Stevia stroop en honing.

Voordelen
Ik heb inmiddels echt zin gekregen om het Stevia-paard weer van stal te halen en ermee aan de slag te gaan. Want ja, stevia heeft vele voordelen boven gewone suiker. Om er een paar te noemen: stevia veroorzaakt geen tandbederf en bevat geen calorieën. Stevia kan veilig gebruikt worden door mensen met diabetes. Het verlaagt de bloeddruk.

Webshop
In de Webshop van Steviala is van alles te vinden. Om het bakfeest compleet te maken is er ook koolhydraatarm amandelmeel en kokosmeel te verkrijgen.

KORTING!
Als je de code TEUNIE gebruikt bij je bestelling, ontvang je maar liefst 15% korting.

3) Cuisine d´Oc
Een oude bekende op deze blog is Cuisine d´Oc. Henk en Nellie Geluk van Cuisine d´Oc hebben een succesvolle formule bedacht voor iedereen, die toe is aan een nieuwe keuken: keukenrenovatie! Bij een renovatie blijft een deel van de oude keuken in tact en een ander deel wordt vervangen. Uiteraard werkt dit kostenbesparend. Maar het is ook tijdbesparend en milieubesparend. Drie keer winst dus!

Hoe werkt het?
Het werkt heel eenvoudig. Henk Geluk komt bij u langs om de huidige situatie te bekijken en te horen welke wensen en eisen u heeft. Hij geeft u daarbij tips en doet u ideeën aan de hand. Daarna wordt er een voorstel uitgewerkt en een prijsopgave gedaan. Alles zo helder als glas.

Wat houdt de renovatie in?
U kunt het begrip ´renovatie´ net zo ver oprekken als u wilt. Er kan van alles vervangen worden: frontjes, grepen, het aanrechtblad, apparatuur enzovoorts. Het is zelfs mogelijk om een deel van de opstelling te wijzigen. Kijk maar eens mee:

Dit is de vòòr foto:


Wat werd er veranderd? Nellie vertelt het met trots:

Eén kast is er van tussen gehaald en er is een fornuis in de plaats gekomen. Het granieten blad is gebleven, er is een stuk afgeslepen. Ja, wij hebben een hele handige monteur die voor niets staatJ Zoals je ziet de deuren nieuw, en een mooie brede kap van Falcon.


En dan is dit de ná-foto:


Wat een geweldige make-over, he!

Vooruit. We doen er nog één. Zoek de verschillen:






Oók compleet nieuwe keukens
Keukenrenovatie is beslist het handelsmerk van Cuisine d´Oc. Maar als uw keuken echt helemaal versleten is, of u wilt een (totaal) nieuwe indeling, dan kunt u bij Cuisine d´Oc ook voor een compleet nieuwe keuken terecht.

Dit is een compleet nieuwe keuken, geleverd en geïnstalleerd door Cuisine d´Oc:


Vin d´Oc
Misschien heeft u zich al eens afgevraagd waar toch die naam (Cuisine d´Oc) vandaan komt? Die heeft alles te maken met een andere hobby van familie Geluk: wijnen! En wel heel speciaal: de wijnen uit de Languedoc. Al sinds 1985 importeren zij deze geliefde wijnen en kunt er voor bij hen terecht.

In hetzelfde gebouw als waar enkele showroomkeukens en allerlei keukenmaterialen te bewonderen zijn, liggen ook de wijnen opgeslagen. Maakt u gerust eens een digitaal uitstapje naar de wijnwebshop: Vin d´Oc.

donderdag 19 januari 2017

De kosten van voedsel; voedsel delen!

Vorige week heb ik verschillende keren laten zien, hoe onze warme maaltijd er uit ziet. Wij eten, denk ik, vrij eenvoudig, erg lekker, redelijk gezond en best goedkoop. De basis is daarbij de voorraad groenten en fruit, waar ik altijd heel voordelig aan kan komen.

Dat begon een jaar of 30 geleden, toen Willem en ik het al een sport vonden om op zaterdag, tegen sluitingstijd, op de markt onze slag te slaan. Later ging ik vaak op zaterdagmiddag naar van Os in Papendrecht. De laatste tijd komt het er niet altijd van om op zaterdagmiddag rond vier uur tijd te vinden om naar Papendrecht te rijden en dan bij thuiskomst nog allerlei groenten en fruit uit te zoeken en/of te verwerken. Daarom ga ik tegenwoordig meestal op gewone winkeltijden naar van Os en koop daar dan de benodigde aardappels, de appels en de stoofperen. De partijtjes goedkoop spul komen nu meestal van groenteboer van der Rhee van de maandagmiddagmarkt bij ons in Alblasserdam.

Ik laat me graag verrassen met waar hij graag vanaf wil. Daarbij maal ik er niet om, als er dan drie keer in de week dezelfde soort groente op tafel komt. Uiteraard zorg ik er wel voor, dat ik dan drie verschillende bereidingen heb. Ook maal ik er niet om, dat ik hier en daar rotte plekjes moet wegsnijden. Of dat er soms iets in de groene container belandt. En tenslotte maal ik er ook niet om, om uren in de keuken te staan om van alles te verwerken: drogen, wecken, invriezen enzovoorts.

Ik zorg dat ik daarnaast altijd bewaargroenten in huis heb, voor als ik nét niet uitkom met de verse aanvoer. Zo is er altijd zuurkool in huis, ik heb weckvoorraad (o.a. bietjes op zoetzuur, tomatensaus, appelmoes enz), er zijn uien, pompoenen, kolen etc. en ik heb verschillende soorten gedroogde peulvruchten (spliterwten, bruine bonen, zwarte ogenbonen, linzen, kikkererwten enz). Vorige week maakte ik zo nog een fijne, grote pan bruinebonensoep. Ik neem daarvoor 500 gram gedroogde bonen, die ik week in ruim water. Ik trek varkensvlees (hoeveelheid en soort net waar ik voordelig aan kon komen) in 3 liter water met 2 eetlepels Keltisch zeezout gaar. Het vlees laat ik afkoelen en intussen kook ik de bruine bonen in de bouillon in de snelkookpan in een half uur gaar. Ik schep een deel van de bonen eruit, de rest wordt met de staafmixer glad gemaakt. De bonen gaan terug in de pan, samen met het in stukjes gesneden vlees, gesneden ui/winterwortel/aardappel/prei. Ik houd de soep tegen de kook, tot de groenten gaar zijn. Als laatste gaat er selderij en peper en rookworst bij.



De warme maaltijden kosten per persoon bijna altijd minder dan 1 euro. Dat komt doordat we matig zijn met vlees en ik bovendien ook wat vlees betreft goed let op koopjes/aanbiedingen. Maar de grootste troef is toch wel het AGF-inkoopbeleid. 

Ik begrijp, dat het hierbij in mijn voordeel ligt, dat we met zovele zijn. Het is aan het einde van de dag voor de groentenboer domweg een stuk interessanter als er iemand een kofferbak vol laadt met overrijp spul, dan dat er iemand om een onsje spinazie komt. (Al heb ik van mijn vader geleerd, dat iedere klant even belangrijk en welkom is!!!).

Misschien lezen hier mensen mee, die stiekem wel een beetje jaloers op me zijn wat dit betreft. Als je zelf ieder dubbeltje moet omdraaien en dan leest dat iemand anders zó royaal bedeeld is...Ik vind dat zelf, eerlijk gezegd, ook nogal beschamend. 

Vandaag vond ik een fijn bericht in mijn mailbox. Er is een (besloten) facebookgroep opgericht, waar overtollig voedsel wordt gedeeld. Geven en ontvangen is altijd al één van mijn stokpaardjes. En dit is iets waar ik dan ook heel blij van word. De groep is opgericht, omdat er steeds meer mensen afhankelijk zijn van de Voedselbank. Helaas is de wachttijd op sommige plaatsen bij de Voedselbank inmiddels opgelopen tot zo´n 12 weken. Dat geldt voor regio´s in  zowel Nederland als in België. Als je helemaal aan de grond zit en de vette pech hebt om net in zo´n regio te wonen, is 12 weken wachten gewoon véél te lang. Maar ook dáár waar de inschrijving heel snel rond kan zijn, kan er nood zijn.  In deze groep kun je het aangeven, als je voedsel over hebt. Je vermeldt daarbij je woonplaats. Iemand die juist iets nodig heeft, kan dan via een privé-bericht contact met je opnemen. Als je nood hebt, maar je daarvoor schaamt (helaas is de schaamte vaak onnodige groot) en zelf geen contact durft te maken, dan kan je ook via de beheerders van de groep laten weten, dat je iets nodig hebt. Dan zorgen zij ervoor, dat er contact gelegd wordt. Ik weet dat er wel meer van dit soort initiatieven zijn. Dit valt of staat met het aantal leden én de bereidheid te delen. De groep is nog maar een paar dagen geleden opgericht. Wat zou het leuk zijn, als dit initiatief écht goed van de grond kwam! Er zijn hier elke dag zo´n 6.000 tot 8.000 unieke bezoekers op mijn blog. Al zou de helft maar de moeite nemen om lid van de groep te worden en regelmatig iets te eten aanbieden....Wat zouden er dan veel mensen geholpen kunnen worden!

Ik heb mezelf alvast aangemeld. Woon je in (de buurt van) Alblasserdam en heb je het niet zo breed? Zou je geholpen zijn met regelmatig eten, wat je zó kunt ophalen? Dan heb je mazzel. Meldt je maar snel aan. Ik ben van plan heel regelmatig iets van mijn overvloed uit te delen. En ik hoop dat dit fijne initiatief zich als een olievlek over heel Nederland en België uitbreidt.

Ik moet bekennen, dat ik een aantal jaren geleden veel tijd (en ook geld) gestoken heb in het opzetten van een website, met een soortgelijke strekking. Via die website wilde ik vraag en aanbod bij elkaar brengen. Niet alleen van voedsel, maar ook van andere spullen en diensten. Niet lokaal, maar landelijk. Een soort marktplaats, maar dan met gratis goederen en diensten. Het is mij destijds niet gelukt om dat project tot een goed einde te brengen. Maar inmiddels zijn overal facebook-weggeefhoeken gekomen. Dat werkt, denk ik, op eenzelfde manier, zij het dat dat lokaal gebeurt. Ik ben super benieuwd of deze facebookgroep van ¨eten delen¨ van de grond komt. Ik zou zeggen: geef het een kans!





vrijdag 13 januari 2017

Yes! Daar was hij weer!!

Vanmorgen werd ik een paar minuten voor half vijf wakker. Nèt voordat de wekker afliep. En YES! Ik voelde het meteen! Daar was hij weer: de regie was terug. Ik voelde me compleet uitgerust, fit en had zin in de nieuwe dag. De blijdschap hierover tintelde door mijn lijf. Wat een zegen.

Ik liep naar beneden en porde eerst de kachel lekker op. Daarna kroop ik achter m´n laptop om de tekst voor de kookrubriek te tikken en alles in te sturen. Eigenlijk had dat gisteren gemoeten. Een paar uurtjes later dan maar :-).

Toen ik die taak van mijn lijstje kon schrappen, klapte ik nog even voor een klein uurtje de strijkplank uit. Het kan maar vast gebeurd zijn. De hele ochtend stond vol gepland met andere dingen dan huishouding. Maar veel dingen moeten toch gewoon doorgaan en gebeuren dus maar in de randen van de nacht.

Hans en Leendert kwamen één voor één naar beneden en verdwenen min of meer geruisloos naar hun werk. Daarna werd het tijd voor het ontbijt met de rest van het gezin en pakte ik m´n juicer er maar weer bij. Ik ben nog lang niet door mijn oude voorraad groenten en fruit heen!

ingrediënten voor een kan vol lekkere juice

Na het ontbijt was het even flink aanpoten voor mij. Ik maakte Willem z´n salade, praatte Henk in z´n kleren, vulde intussen zijn schooltas en gaf hem aanwijzingen over hoe laat hij moest vertrekken enzo. Want die verantwoording moest hij vandaag zelf dragen. Ik moest namelijk al vòòrdat hij naar school zou gaan met Maria in de auto zitten op weg naar het Sophia kinderziekenhuis. Daar hadden we al om kwart voor 9 een afspraak. En rekening houdend met de drukte van de ochtendspits, had ik bedacht om om kwart voor 8 weg te rijden.

Dat had ik goed bedacht, want we waren precies op tijd in het ziekenhuis. Maria moest voor controle. Het wondje, wat vorige week gemaakt was om de Reveal te implanteren, moest worden gecontroleerd. En ook keken de cardioloog en de technicus of het apparaatje goed werkte. Alles was in orde. We hadden nog een kort gesprekje en stonden lekker vlot weer bij de balie om een vervolgafspraak te maken.

Ik was heel blij, dat het eens een keer niet uitliep, want mijn volgende afspraak was om half 11 op de school van Henk. Dat lukte allemaal prima. Er was zelfs nog tijd om thuis, met Maaike die ook vandaag weer vrij was, een bakkie koffie te drinken. Dat had ik wel nodig, want onderweg viel ik zo ongeveer in slaap, achter het stuur!

Het gesprek op de school van Henk was prettig en constructief en om kwart over 11 liep ik weer buiten. Ik besloot om de ochtend maar vol te maken met alles behalve huishouden en ging het kado voor Willem z´n verjaardag kopen. (Hij hoopt zondag jarig te zijn.)

Thuis hing ik vòòr de lunch nog maar weer een was op, en daarna had ik het echt nodig om even te resetten. Even lekker rustig lunchen met Maaike en Henk. Eigenlijk vond ik dat ik best wat lekkers verdiend had. Maar ik had geen zin om iets klaar te maken. Dus hield ik het op een simpele boterham. Ook lekker, hoor.

Na het eten heb ik maar niet nagedacht over een klein rustmomentje. Ik ben gewoon met het verstand op nul en de blik op oneindig aan de slag gegaan. Opruimen, opruimen, opruimen. Stofzuigen. Hier en daar de stoflap erover. Keuken poetsen. Gasstel schoonmaken. Houtmand vullen. Klaar.


In de gezellig opgeruimde woonkamer was er tijd om koffie te drinken met schoonmama. Zij zit al een poosje in de lappenmand en daardoor is het vaste dinsdagmiddag-bakkie al een paar weken niet aan de orde. Superfijn, dat ze het nu toch zag zitten, om als vanouds gezellig koffie te komen drinken! Even had ik overwogen om tijdens de koffie nog wat strijk weg te werken. Maar nee. Toch maar gewoon ´in het moment´ zijn.

Toen schoonmama was vertrokken, maakte ik de pakjes voor de webshop klaar en reed naar het postkantoor. Ik had ook nog een lijstje met interessante hamsteraanbiedingen opgesteld en heb echt lekker gehamsterd. Onbeschaamd stond ik met enkel aanbiedingen bij de kassa ;-). 

Het was al 5 uur, toen ik thuiskwam. Tijd om heel snel achter m´n fornuis te gaan! Er werd vandaag voor 10 personen gekookt. Het menu leek op dat van maandag. Maar wij vinden het niet erg om een bepaalde groente meerdere keren per week te eten. Wat schafte de pot? Een tartaartje voor de vleeseters, gekookte aardappels, gebakken aardappels (ik had een restje aardappels in de koelkast), gestoofde witlofstronkjes met kruiden-béchamelsaus, sla. Als toetje was er nog een restje broodpudding van gisteren en maakte ik een grote kan smoothie.



De kosten: 9 tartaartjes (aanbieding van de Lidl, 4 plus 2 gratis, nu 53 cent per stuk) 4,77; gekookte aardappels 1,50; gebakken aardappels 0,00; groenten 1,00; saus 0,30; smoothie 0,50; broodpudding 0,00. Totaal: 8,07 voor 10 personen.

Vanavond heb ik dan toch nog maar een poosje achter de strijkplank gestaan. De was was niet weggelopen....


woensdag 11 januari 2017

Achter jezelf aan rennen

Nog maar even een logje om de dag af te sluiten. Een dag die vol en rommelig was. Ik had het gevoel de hele dag maar een beetje achter mezelf aan te rennen. Op zo´n dag doe je soms best veel, maar je hebt niet het gevoel dat je zélf de regie hebt. Steeds als je nét denkt grip te hebben, glijdt de boel weer uit je handen. Een telefoontje wat je ophoudt, troep van iets wat je laat vallen, een gedane belofte die je te binnen schiet (maar die je eigenlijk was vergeten in te plannen), of domweg ervan profiteren dat de zon schijnt en samen met Maaike de schuur en de buitenboel helemaal aan kant maken, in plaats van enkel maar twee racefietsen in de fietsenhaken op te hangen, zoals je van plan was :-).



Zo ziet het er toch nét wat beter uit :-).

Maar goed. Wat deed ik verder zoal vandaag? Een lijstje dan. Niet op chronologische volgorde, trouwens, en ook verre van compleet.

 Ik:

-had m´n Terdege-dag. Op die dag maak ik de kookrubriek voor familieblad Terdege en daar ben ik altijd wel een aantal uren zoet mee. Het voordeel was, dat ik deze keer een toetje maakte en dat dat dan maar vast klaarstond voor het avondeten

-schreef een berichtje op m´n facebookpagina

-maakte boterhammen voor Jan klaar en een lunch-salade voor Willem



-haalde de melkemmer op bij school

-maakte vier webshop-bestellingen klaar, waarvan ik er drie naar het postkantoor bracht

-rende nog een rondje door Albert Heijn, op zoek naar afgeprijsd vlees (geen buit deze keer)

-bakte zes broden voor een klant en sneed ze ook alle zes (best een klusje, met het handje)

-recyclede groenten en fruit maakte een paar liter juice van appels, limoenen, mandarijnen en worteltjes

-haalde de cv-ketelkast leeg, zodat de monteur erbij kon voor de jaarlijkse servicebeurt. Toen de beste man klaar was, moest alles natuurlijk ook weer terug in de kast

-dronk koffie met Maaike en Dirk

-lunchte met Maaike, Dirk en Henk

-ik reed naar de molen in Rotterdam om mijn bestelling op te halen

-overhoorde Henk z´n Bijbelse geschiedenis

-haalde was af, hing wassen op, zette de wasmachine een paar keer aan het werk, deed wat strijk, vouwde was op, legde e.e.a. in de kast

-hoorde verhalen aan, checkte mijn mail, las op de NOS-site en op de Alblasserdamsnieuws-site, las een paar blogs, appte familie en vrienden

Dat was het wel zo´n beetje.

O ja, ik kookte ook het avondeten. Vandaag voor ´maar´ 8 personen. Nieuwsgierig naar wat de pot schafte? Een filetrollade (na de kerst voor de halve prijs gekocht), gekookte aardappels, in boter gesmoorde witte kool, homemade pindasaus. En broodpudding toe.



Wat waren de kosten vandaag: Filetrollade van ruim 700 gram 2,80; aardappels 1,50; biologische witte kool 0,50; pindasaus 0,75; broodpudding 1,50; pakje margarine en kluitje boter 0,75. Totaal 7,80 voor 8 personen en gegeten als vorsten :-)

Zo. Nu snel gaan slapen. En hopen, dat ik morgen wél het gevoel van de regie heb!

dinsdag 10 januari 2017

Humor!

We zaten vanavond aan tafel en waren bijna klaar met eten, toen Koos thuiskwam. Terwijl hij z´n tas neerplantte en zijn jas uittrok, vroeg hij: ¨Wat eten we?¨ Nog voordat ik mijn mond kon opendoen om te antwoorden, zei Henk (bloedserieus): Hamburgers met korting. Whahahahahaha. Wat hebben we in een deuk gelegen!!

Het was trouwens wel waar, wat hij zei. Ook vandaag kwamen er hamburgers op tafel. Nu zelfs nog voordeliger dan gisterenavond, want ze zijn 1 + 1 gratis bij AH. De hamburgers van AH zijn heel goed. Er zit totaal geen rommel in, als ik de ingrediëntenlijst mag geloven. Ik had 8 stuks voor maar 2,75. We aten vanavond met z´n negenen en ik ben vegetariër, dus was er voor iedereen een hele hamburger. Dat is ook weleens anders. Feest dus :-).

Gisteren had ik bij de groentenman een soort mini-broccoli gekocht. Vandaag haalde ik die pakjes eens tevoorschijn. Die ´broccoli´ bleek ¨bimi¨ te heten. Ik heb maar eens even gegoogled, want ik kende het niet. Het is een baby-broccoli, die gekruist is met een soort kool. De smaak hangt tussen die van broccoli en groene asperges in. Het is een luxe, dure, en (naar bleek) heeeeeeel lekkere groente! Ik heb ze kort beetgaar gekookt. Mmmm!



Ik had er (weer) gewoon gekookte aardappels bij en een zelf gemaakte (ja, duhuh, zoiets ga ik niet kopen) kerriesaus. Gewoon van boter, bloem, bouillon, kerriepoeder een een handvol krenten. Oh, zo lekker.



Als toetje simpel griesmeelpap. We hebben vorstelijk gesmuld. Nog even rekenen: Hamburgers 2,75; aardappels 1,75; bimi 1,00; kerriesaus 0,25; griesmeelpap 1,00. Het is niet op de cent nauwkeurig berekend, maar ok, totaal: 6,75 voor 9 personen.

Behalve die prachtige opmerking van Henk, kwam ook Maria vandaag met een onvergetelijke:

Ik was vanmorgen fruit aan het juicen voor bij het ontbijt. Je weet wel, dat fruit, wat nodig op moet. Constateert Maria in het voorbijgaan: ¨Zo, u bent weer aan het recyclen¨. Wat een giller. Die houd ik erin. Juicen van oud fruit = recylen.

Gerecyclede appels, wortels, druiven, citroen

Ik heb trouwens nog wel meer gerecycled: ik had een doos Granny Smith van de groentenman meegekregen. Eerst wilde ik hem niet hebben. Wij zijn niet dol op Granny´s. En moezen kun je ze niet. Dacht ik. Maar de groentenman zei van wel! Hij had gelijk! Ik heb echt superlekkere appelmoes gemaakt van die Granny´s. Zurig natuurlijk. Lekker fris! Weer wat geleerd.


maandag 9 januari 2017

Opstartdag

Pfff. De opstartdag na de Kerstvakantie...Ik ben er een beetje gaar van, geloof ik :-).

Het begon er al mee, dat er verschillende kinderen waren, die méér dan frisse tegenzin hadden om weer naar school te gaan. Dus kostte het me aardig wat energie om ze te motiveren en te activeren. En nóg meer energie om mijn geduld te bewaren. (Een ontplofte moeder is het laatste wat kan helpen in zo´n situatie.)

Het volgende punt was, dat alle scholen een ander tijdstip bedacht hadden om eens met de kinderen aan de slag te gaan. De vroegste moest gewoon om half 9 present zijn, de laatste pas om half 12. En Maaike had de hele dag vrij. Wel ja :-).

Maar goed. Toen eindelijk iedereen vertrokken was, was het wel erg gezellig om samen met Maaike koffie te drinken. Lekker met een plak kruidkoek erbij, wat nog van zaterdag over was. (Zaterdag was hier het jaarlijkse Nieuwjaarsfeessie van Willem z´n familie en bakte ik citroencake en kruidkoek in de wonderpan.)


De koffiepauze was kort maar krachtig, want er stond heel wat op mijn wensenlijstje. Behalve dat ik het gewone riedeltje had af te werken van opruimen en kuisen en wassen, had ik ook wat keukenwerk te doen. Er was een overschot aan groenten en fruit, wat nodig weggewerkt moest worden.
Zo sneed ik anderhalve kilo groenten en kruiden fijn voor in de voedseldroger: bosui, prei, bloemkool, wortel, paddenstoelen, peterselie. Dat was het, dacht ik.




De droger deed z´n werk. Daar heb je dan verder geen omkijken naar. Negen uur later had ik 150 gram knisperend droge groenten en kruiden. Dit maalde ik in de blender fijn met 30 gram grof Keltisch zeezout. En voilà. Een pot heerlijke, eerlijke bouillonpoeder. En weer anderhalve kilo groenten van de kliko gered :-).



Daarna ging de droger trouwens meteen aan voor gedroogde appeltjes voor in de webshop. Die waren ook weer bijna op.

De sapcentrifuge mocht aan de slag met allerlei fruit, wat ¨nog nodiger¨ op moest dan de groenten. Ik maakte een allerlekkerste sap van 2 bakjes witte druiven, een aantal rimpelige appels, wat mandarijnen en een citroen. Mmmm. Morgen nog maar een keer. Want er ligt nog méér oud fruit. En bovendien is mijn groenten en fruit-voorraad vanmiddag weer ruimschoots aangevuld.

Juist toen ik klaarstond met de pakjes van de webshop die vandaag op de post moesten, belde de groentenman van de markt. Of ik nog langs wilde komen. Ja hoor, graag. De groenten en het fruit wat ik nog had liggen is niet zoveel meer. Tijd voor verse aanvoer.

De groentenman is altijd vrolijk. Maar zei toch even dat het vandaag maar s**t-weer was. En dat kon ik wel begrijpen, want er was van alles nat geworden en dat kan dan niet meer voor goed spul verkocht worden. Afijn. De groentenman was blij, dat hij mijn auto vol mocht proppen. En ik was blij met mijn lading vitamines voor maar 15 euro. Wat ik daarvoor had? Stuk of 10 bio komkommers, stuk of 20 bio citroenen, paar kilo witlof, pompoentje, paar potten korianderplanten, paar potten bieslookplanten, een paar kilo witte druiven, een paar kilo blauwe druiven, een stuk of 8 kroppen ijsbergsla, een stuk of 20 romano-slakropjes, soort mini broccoli (had ik nooit eerder gezien), doos granny smith, doos handperen, paar zakken elstars, paar witte kooltjes, een spitskool, stuk of 8 meloenen en dat was het zo´n beetje. Daar word ik dan zó blij van. Al dat heerlijks, waarmee ik het hele gezin ruimschoots van groenten en fruit kan voorzien. Natuurlijk, hier en daar zitten plekjes aan. En hier en daar zit een rotte appel in de zakken. En hier en daar vind ik een beschimmelde citroen op de schaaltjes. Wat maakt mij dat uit? Even uitzoeken en het goede fijn gebruiken!

Vanavond smulden we alvast van heel gestoofde stronkjes witlof, een grote schaal sla (ijsberg en romano, lekker aangemaakt met eigen dressing). Gekookte aardappels erbij en runderhamburgers met 50% korting van Albert Heijn. Als toetje zelfgemaakte roomyoghurt. Ik vond nog een heel pak yoghurt achterin een koelkastlade. Met een tht-datum van ergens in december. Maar voor yoghurt maakt dat geen biet uit. Ik klopte een pakje houdbare slagroom, schepte het door de yoghurt, een halve pot zelfgemaakte druivengelei erdoor en klaar was Teunie. Een heerlijk smultoetje. De complete maaltijd voor 10 personen heeft gekost: hamburgers (8 stuks) 3,70; aardappels (ongeveer 2 1/2 kilo) 1,75; groenten, geschat 0,50. Toetje, geschat 1,50. Totaal 7,45.

Het brood was ook op. Dus bakte ik vanavond nog maar even drie broden. En tussen-de-middag had ik Henk iets lekkers beloofd. Om hem te paaien vanwege totale afwezigheid van zin-in-school. Dus bakte ik American pancakes van Doortjes blog

Wat ben je (ik, dan toch) eigenlijk veel tijd kwijt aan voedselbereiding! En de rest moest natuurlijk ook gewoon doorgaan. Gelukkig heeft Maaike ook fijn een uur geholpen. Met z´n tweeën doe je in een uur echt veel. Het is teveel om te zeggen, dat mijn huis nu spic en span is. Hoe anderen dan doen, in een uur tijd het hele huis kuisen??? Maar goed. Het kan ermee door. En morgen weer een nieuwe dag, hopen we. Al moet ik er dan wel uit voor doktersbezoek. Maar ook dat hoort er bij met een gezin. Toch?

Mijn kaak is trouwens gelukkig genezen. Alhoewel er nog een groot gedeelte is, waar het gevoel niet in terug gekomen is. Ik heb er al voor naar de kaakchirurg gebeld. Zou teruggebeld worden. Maar nee. Niets gehoord :-(. Moet ik van de week dan maar eens achteraan. Ik heb op internet zitten zoeken en gevonden, dat er dan waarschijnlijk een zenuw is geraakt. Dat het lang kan duren voordat het gevoel terug komt. En als ik pech heb, blijft het zo. Ik hoop van niet! Het is heel akelig en irritant. Sowieso vind ik dat hele plaatje een noodoplossing. Ik slis, mijn eten smaakt niet zo goed, ik kan niet goed proeven, niet goed kauwen en bovendien heb ik het gevoel alsof ik de hele dag met een groot plakkaat kauwgom aan mijn verhemelte vastgeplakt rondloop. Ik hoop dus over een poosje naar de tandarts terug te gaan. Als alles goed genezen is, zou er iets van een kroon of een brug of weet ik veel geplaatst kunnen worden. Wordt vervolgd dus.





dinsdag 3 januari 2017

Zo rommelen we de vakantie door

De kerstvakantie is meestal een heel rommelige vakantie, door alle hoogtijdagen ´tussendoor´. Dit jaar vallen de hoogtijdagen netjes in de weekenden en houden we twee min of meer ´gladde´ weken vakantie over. Maar op de één of andere manier verloopt de kerstvakantie ook dit jaar als vanouds: rommelig :-). En daarom vandaag een ´rommelig´ logje, met van alles en nog wat.

Vorige week zijn Willem en Jan op woensdag, donderdag en vrijdag verder gegaan met het lopen van het Pieterpad. Ze hebben er weer erg van genoten. Woensdag was een tamelijk grijze dag, maar donderdag was schitterend. En ook vrijdag hebben ze het prima getroffen: koud, maar droog. Intussen zijn ze tot aan Coevorden gekomen en hebben ze er zo´n 120 kilometer op zitten. Behalve van de prachtige natuur genieten ze ook van de mensen die ze tegenkomen. Pieterpad-ers, die van Noord naar Zuid of omgekeerd lopen. Deze keer kwamen ze zowaar ook bloglezers tegen. Hoe leuk is dat. De overnachtingen zijn ook leuk. Ook dan doen ze steeds nieuwe ontmoetingen. Wordt vervolgd!

Intussen stond ik er thuis alleen voor. Dat klinkt lekker dramatisch, maar was het echt niet hoor ;-). Ik heb me prima vermaakt. Ik bakte oliebollen op proef, met de oliebollenmix uit de webshop. Ruimde het huis lekker op, na de drukke, rommelige kerstdagen. Genieten van de woonkamer, die zowaar eens nét wat langer dan een uur netjes bleef ;-).



Ik deed een hele ochtend administratie.


Ging met Henk gezellig naar de Kringloopwinkel. En op vrijdagochtend reden we om zeven uur ´s morgens al naar Hoek van Holland om Trijnie en Gerwin van de boot te halen. Een bakkie chocomelk uit de automaat en dan is een kwartiertje wachten meteen een feestje.



En voordat we er erg in hadden was het Oudejaarsdag. Natuurlijk werden er weer oliebollen en appelflappen gebakken. Net als vorige jaar was Hans de bakker. En, mmmm, wat waren ze heeeeeerlijk!

Oudejaarsavond was hier verder behoorlijk ´kaal´. We waren maar met een heel klein clubje. De rest was uitgezworven naar vrienden en naar Trijnie en Gerwin. Maria en ik hebben gezellig gescrabbled. Helaas was Maria niet helemaal lekker.


Op Nieuwjaarsdag reden we al om zes uur ´s morgens met Maria naar de Huisartsenpost. Hè, wat een naar begin van het nieuwe jaar. Maar gelukkig viel het allemaal mee, in die zin, dat de geplande opname van 2 januari kon doorgaan!

Dat was gisteren dus. Op mijn verjaardag nog wel liefst. Eigenlijk was ik dan ook bijna vergeten, dat ik jarig was! Maar ik kreeg om een uur of 5 ´s morgens al het eerste felicitatieappje. En Willem kwam, voordat hij naar z´n werk vertrok, al met een kado op de proppen. Ik kreeg de probeerkist van Annie Sloan Krijtverf bij Droom en Daad vandaan. Ah, wat heb ik een zin, om daarmee aan de slag te gaan!



Om kwart over 9 zat ik met Maria in de auto op weg naar het Sophia-kinderziekenhuis. Maria moest daar zijn voor de plaatsing van een implanteerbare hartmonitor. We hadden allebei al wel voorzien, dat het veel wachten, wachten, wachten zou worden. Maria had daarom haar verjaardagskadootje voor mij mee naar het ziekenhuis genomen om daar uit te pakken. Het was een soort ziekenhuis-wachten-overlevingspakket :-). Het nieuwste nummer van Landleven, een doos zuurtjes, een zak spelt-eierkoeken en een doos rooibostheezakjes in verschillende smaken. Wat lief!

Maria moest voor de implantatie onder narcose. En al met al heb ik de dag inderdaad vooral wachtend doorgebracht. Gelukkig is alles goed verlopen en om 18.00 mochten we naar huis. Fijn!

Daar stond ´zuster´ Maaike ons al op te wachten en heeft de patiënt van mij overgenomen. En dat kon ik gelukkig met een gerust hart doen, zodat Willem en ik ontspannen konden genieten van een gezellig etentje met mijn broer, zussen en aanhang. Normaal gesproken kwamen we op 2 januari altijd bij mijn ouders bij elkaar om elkaar een Gelukkig Nieuwjaar te wensen. Maar nu zij ons ontvallen zijn, wilden we toch graag bij elkaar zijn. Ook om nog weer eens met elkaar terug te blikken op het veelbewogen jaar wat achter ons ligt. We hebben genoten van het heerlijke eten bij De Heeren van Slydregt.

Heerlijke, vegetarische, dagschotel

Vandaag had ik het druk met m´n huishouding. En ik was natuurlijk verpleegster. Heb Maria lekker vertroeteld met een bed op de bank en lekkere verse sapjes uit de juicer. Vanmiddag kwam onverwachts een schoonzus op visite. Gezellig!

Vanavond kwam de dominee op ziekenbezoek en daarna zijn Willem, Henk en ik op kraambezoek geweest bij Willem z´n zus, waar vorige week een lief jongetje werd geboren.

En zo rommelen we de vakantie door :-). Heerlijk hoor. Het gaat veel te snel!!