Ik keek gisterenavond nog even naar de weersvoorspelling voor vandaag. Het zou volgens de weer-app weliswaar bewolkt, maar verder wel de hele dag droog blijven. En daarbij een temperatuur van 24 graden.
Ik was dus verbaasd, toen ik vannacht om een uur of 3 toch weer regen op de tent hoorde tikken. Hè, toch wel een beetje jammer! Ik keek nogmaals op de weer-app en de voorspelling was flink gewijzigd. Er werd opnieuw de nodige regen voorspeld. En er wás al zoveel gevallen!
Vannacht werd ik om een uur of half drie wakker en ik hoorde de regen op de tent tikken. Daar was dus de door de weervoorspellers beloofde regen! Om 6 uur hoorde ik de regen. Om 7 uur hoorde ik de regen. En toen om een uur of acht iedereen ontwaakte, regende het nog steeds. Volgens de weer-app was er toen juist 3 mm gevallen en zouden dat er aan het einde van de dag 11 zijn. Poeh!
We hadden vanmorgen een echt campingontbijt. Althans, wat wíj een echte campingontbijt vinden: brood met gebakken ei. De ochtend was fris, maar het was droog. Het zonnetje scheen zelfs, terwijl we van het thuisfront foto´s kregen van fikse regenbuien.
Wat is het toch altijd heerlijk slapen en wakker worden in een tent! Ik was compleet uitgerust, toen ik vanmorgen wakker werd.
Wat hebben wij prachtige, intensieve, hektische, mooie, bizarre fairdagen gehad, vorige week!
Zaterdagochtend heb ik eerst voor de bijen en de kippen gezorgd. De komende twee weken heb ik daar niet echt tijd voor. Ik deed een inspectie bij de bijen, om te kijken of alles daar goed ging. Of ze nog voldoende ruimte hadden, bijvoorbeeld.
Van één volk verwachtte ik, dat ik er een broedkamer bij moest plaatsen. Maar ik had geen broedkamerramen meer. Daarom zat ik zaterdagochtend al heel vroeg wasplaatjes in broedkamerramen te smelten.
En toen was het vrijdagochtend en moest er nog een dagje gebuffeld worden :-). Maar eerst de dag maar beginnen in de tuin.
Kijk, elke dag groet ik Japie Krekel even. Zie je hem zitten?
Hij woon al wekenlang in het topje van een broccoliplant. ¨Hoi Japie! Goedemorgen!¨
Willem en ik waren vanavond door Dirk en Miriam uitgenodigd voor een etentje. We zijn net thuis gekomen. Het was zo´n ontspannen avondje, dat we nu steeds het idee hebben, dat het vrijdag is :-). Maar nee. Het is donderdag. En morgen mogen we gewoon nog een dag buffelen, bij leven en welzijn.
Vandaag was het zo´n dag, dat ik (veel) meer plannetjes had, dan tijd. Ha, ha. Niets bijzonders voor mij, eigenlijk. Want dat is wel vaker zo. Het is niet erg. Wat vandaag niet gebeurde, kan ook prima doorgeschoven worden naar morgen, of naar overmorgen. Of gewoon naar wanneer ik er tijd en gelegenheid voor heb.
Ik startte m´n dag met een grote mok thee. Ik ben niet een heel goede drinker en moet er elke dag mijn best voor doen om tenminste die beroemde anderhalve liter vocht binnen te krijgen. Het beste is dan ook, om meteen ´s morgens maar met een goede plons te beginnen. Je kunt het maar binnen hebben :-).
Raar is dat: het is zomervakantie in onze regio. Maar het voelt helemaal niet als ´vakantie´. Dat heb je, als je geen schoolgaande kinderen meer hebt. Nou ja, we hebben dan officieel nog één schoolgaand kind: Henk. Maar hij deed examen en was dus allang klaar dit schooljaar en heeft niet, zoals andere jaren, de weken, dagen en tenslotte de uren naar de vakantie afgeteld.
In het verleden heb ik bij vlagen weleens een tijdje zuurdesembrood gebakken. Maar de kinderen lustten liever ons typisch Nederlandse, luchtige gistbrood. En om nu alleen voor Willem en mij zuurdesembrood te bakken, vond ik op een gegeven moment dan toch weer teveel werk. Het potje met zuurdesemstarter raakte dan weer in de vergetelheid en ik bakte weer alleen gistbrood.