Mijn vorige logje begon ik als volgt:
´Dood en leven. Dat is toch wel de grootste tegenstelling, die je kunt bedenken.´
Laat nu de preek van vanmorgen als thema juist deze tegenstelling hebben!
Vanmorgen hebben Maria en Jan-Hendrik Openbare Geloofsbelijdenis afgelegd. De tekst die ze meekregen was Galaten 2 vers 20a:
Ik ben met Christus gekruist; en ik leef (...)
De dominee schreef boven zijn preek:
Een vrijmoedige belijdenis van dood en leven
En had als gedachten:
1) gekruist met Christus
2) levend door Christus
Het is toch altijd weer heel speciaal om zoveel jonge mensen hun ja-woord te horen geven. We waren erg blij, dat we daar getuige van mochten zijn.
Na de dienst hebben Willem en ik bij Jan-Hendrik thuis koffie gedronken. Maria en Jan-Hendrik zijn -geheel volgens traditie- overladen met boeken.
Intussen waren de andere kinderen vast naar huis gegaan. Wat denk je? Onderweg naar huis komt Hans een pechgeval tegen. Bleek z´n bloedeigen broer daar langs de N214 te staan. Ha, ha. Gelukkig had Hans een werkbroek in z´n auto liggen. Die heeft hij over z´n kostuum heen aangetrokken om onder de kapotte auto te kunnen kijken.
Het einde van het liedje was, dat Koos z´n auto met een boomband achter Hans z´n auto werd vastgemaakt en hij zo naar huis werd gesleept. Het was op z´n minst een lachwekkend gezicht :-).
Later deze middag zijn Maria en Jan-Hendrik naar ons thuis gekomen en hebben ook daar boeken en een boekenbon kado gekregen. Ze kunnen wel vast gaan sparen voor een boekenkast :-).
De dag vloog om. Vanwege het superkoude weer was er niet veel meer te doen, dan koffie drinken en bij de kachel kruipen. Brrr. Zelfs een wandeling zat er niet in. Natte sneeuw en hagel.
Al met al zijn de Paasdagen weer omgevlogen. Er ligt maar een korte werkweek voor ons. Met op donderdag ook nog eens een vrije middag, want dan hoopt een nichtje te trouwen.
Met Willem z´n herstel gaat het gelukkig heel goed. Hij mag al halve dagen werken. Echt super fijn!