Wij wonen langs een smalle weg, tussen twee dorpjes in. Het is een vrij drukke weg. Samen met de nog smallere weg aan de overkant van het riviertje voor ons huis, is het de meest gebruikte weg om tussen de dorpen heen-en-weer te rijden. De weg is nu geasfalteerd. Lang geleden was het een zandweg. Ik kwam er een foto van tegen op de fb-groep ´oud-Bleskensgraaf´. Kijk, dit is de molen vlakbij ons huis en de weg langs ons huis in oude tijden:
Als ik ga wandelen met Ciara valt het me op, dat ik elke dag doodgereden dieren langs/op deze weg tegenkom. Dat is vooral in het voorjaar, als de dieren minder opletten, doordat ze druk zijn met de voorplanting. Dode duiven, dode eenden, dode waterhoentjes, dode merels ... Ook onze kat Arie is op deze weg doodgereden.
Ik vind het altijd een sneu gezicht, zo´n aangereden dier. Ciara wil er vaak even aan snuffelen. Maar bah, dat vind ik niet fijn.
Een dag of drie geleden zag ik vlakbij een nèt aangereden mannetjes-eend op de weg liggen. Ik liep met Ciara en kon niet anders dan met een grote boog erom heen lopen. Het was nog maar net gebeurd, denk ik, want de eend was nog niet plat gereden. Wel was hij echt morsdood. Z´n ingewanden lagen op het asfalt :-(. Zoals ik er omheen liep, reden de auto´s er ook omheen. Maar op de terugweg zag ik dat een taxi-busje vlak voor de eend stopte. Er stapte een meneer uit en die pakte de dode eend op en legde hem respectvol in de berm. Ik was zó blij, dat die man dat deed!
Gisteren gaf ik een workshop ´Bak je eigen brood´ en had ik geen tijd om met Ciara te wandelen. Nu is vrijdag de dag, dat Willem voor de webshop werkt en de tijd dus aan zichzelf heeft. Hij nam daarom de ochtendwandeling met Ciara voor zijn rekening. Toen hij terug kwam, zei hij, dat er even verderop bij het bruggetje een aangereden eend lag. Wéér een. Ongeveer op dezelfde plaats. Maar al snel kwamen we erachter, dat dit een voor ons speciale eend was. Sinds twee dagen genoten we hier namelijk van een moeder-eend met wel 10 jonkies. Ze zwommen hier steeds voor ons huis. Af en toe stopten er auto´s, als het hele koor de weg overstak, naar een boerenslootje.
Het bleek mis gegaan te zijn. Moeder-eend was dood gereden en de kindjes zwommen moederziel alleen in de Graaf. Toen Maaike het zag, waren het er nog zes. En ach, ja, de ooievaars cirkelen hier ook boven het water. Die broeden op de dorpskerken. Jonge eendjes zonder oplettende moeder zijn een gemakkelijke prooi. Ik vrees dus dat van het hele eenden-gezinnetje snel niets meer over zal zijn :-( Jammer, hoor.