Vanavond na het eten, zijn Willem en ik samen naar buiten gegaan. De werkdag zat erop. Wij begonnen aan onze werkávond :-).
Het was maar een sombere avond, vanavond. Een grijze, dreigende lucht. Winderig. En eigenlijk was dat zo al de hele dag. Maar bij ons bleef het gelukkig droog! En dus konden wij fijn aan de slag.
Willem ging hout kloven. Een paar weken geleden heeft Hans een boom gerooid, die door de bliksem getroffen was. De boom was dwars doormidden gespleten. Hans had er nog een foto van gemaakt:
De boom stond op een schoolplein. Aan bekijks tijdens het rooien dus geen gebrek ;-). Door corona mogen de klassen niet allemaal tegelijk naar buiten. Er waren dus doorlopend kinderen, die pauze hadden.
De boom mocht mee naar huis en lag in stukken in de ´voortuin´ (die geen ´voortuin´ mag heten, omdat het nog een woestenij is). Willem is nu voor de tweede avond bezig geweest met kloven. Heerlijk hoor. Zo´n grote boom levert toch al snel een paar kuub kachelhout op.
Terwijl Willem met het hout bezig was, wiedde ik de tuin. De bloemenpunt én de moestuin kregen een beurtje. Als je het bijhoudt, valt het best mee. Elke week ga ik tenminste één keer minutieus door de tuin. En verder pluk ik gewoon in het voorbij gaan steeds de ongewenste kruidjes eruit.
Het was genieten. De bloemen staan prachtig.
Nog een paar dagen geduld en dan staan de dahlia´s in bloei.
En in de moestuin groeien er schone beloftes.
 |
| courgettes |
 |
| cherry tomaatjes |
 |
| trostomaten |
 |
| Palmkool |
Het was een genot, om zomaar met mijn handen in de aarde te wroeten. Met de koffie was de tuin weer helemaal netjes.
