dinsdag 6 december 2022

En toen was het alweer december!

December! De maand met de zogenaamde ´donkere dagen voor Kerst´. En inderdaad begon december met grijze, donkere, koude dagen. Maar vandaag viel het alles mee. Toen ik vanmorgen mijn dagelijkse huishoudrondje deed en de kamers van de jongens naliep, genoot ik van het prachtige uitzicht. Als de zon schijnt is juist dat decemberlicht zó mooi. En nu de bomen kaal en de rietranden gemaaid zijn, kunnen we heel ver kijken.


Maar tijd om eens lekker een poosje voor het raam te gaan staan, had ik niet echt. Ik wilde om 10 uur klaar zijn met mijn huishoudrondje, zodat ik na de koffie in de webshop kon gaan werken. Er lag een flinke berg werk en ik was vandaag (en ook gisteren) maar alleen. Dat maakt deze decembermaand anders dan anders. De drukte is hetzelfde, maar ik mis de gezelligheid van met z´n allen er tegenaan gaan. Dat was vroeger bij ons thuis altijd al zo leuk. Mijn vader was slager en in de decembermaand was het alle hens aan dek. We werkten dan van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat. Maar niemand die dat erg vond. We genoten er juist van! 

Ook in m´n webshop is de decembermaand altijd erg druk. De klanten bestellen vaak iets extra´s voor de feestdagen en er zijn ook altijd wel bedrijven, die eindejaars-geschenken bij ons afnemen.


Dit jaar hebben we daarom heel veel van tevoren ingepakt, omdat Maria niet beschikbaar zou zijn. Het is tot nu toe wel te doen. Maaike heeft vorige week nog bijna elke dag een poosje geholpen, ook al zijn het bij haar de laatste loodjes van de zwangerschap. Ook m´n inpaksters konden lekker vaak komen helpen. Dat gaf meteen die heerlijke reuring waar ik zo van houd. Maar vandaag was ik dus alleen en heb ik maar tegen mezelf lopen praten :-). 

Het voordeel van de stilte was, dat ik goed mijn aandacht bij mijn werk kon houden. Een foutje sluipt er zó maar in en het is erg balen, als een klant zijn/haar spullen niet goed of incompleet binnenkrijgt. Ook voor mij is dat balen, want natuurlijk ga ik dat zo goed en zo snel mogelijk voor de klant oplossen. Maar de winst op zo´n order is meteen weg. Meestal moet ik er dan zelfs op toeleggen. En dat is altijd jammer, natuurlijk.

Vorige week heb ik het gepresteerd om iemand een wonderpan toe te zenden, waar één oor niet van vastgemaakt was! Lekker handig, maar niet heus ;-). Die oren zitten met soort popnagels aan de pan en die worden met een speciaal apparaat vastgeklonken. Ik stuurde snel een goede pan op en de verkeerde pan kon in dezelfde doos retour. Ook weer opgelost.

Maar goed. Vandaag kon ik dus vanwege de stilte me heel goed concentreren en het werk vlotte lekker. Om 16.00 uur reed ik heel voldaan met een caddy vol pakketten naar de post.


Ik was fijn op tijd terug om een lekker maaltje te koken. 

Nu het flink kouder geworden is, kijk ik met argusogen naar ons gasverbruik. In de zomermaanden verbruiken we gemiddeld nog geen kuub per dag. Maar nu vliegt er gerust 10 tot 12 kuub door de schoorsteen. Ons woongedeelte verwarmen we vooral met de houtkachel. Maar in het gedeelte van de webshop hebben we vloerverwarming op gas. Het hoeft daar niet heel warm te zijn, want we zijn daar altijd aan het werk, als we er zijn. Ik heb de temperatuur daar op 16 graden ingesteld staan. Maar ja, als het dan buiten rond het vriespunt is, dan slaat die verwarming op den duur natuurlijk wel aan. En aangezien het bij elkaar best een groot vloeroppervlak is en er heel wat kubieke meters ruimte verwarmd moeten worden, tikt de gasmeter flink door. Ook in Willem z´n werkkamer staat de vloerverwarming steeds aan. En daar moet het echt wel 20 graden zijn, want Willem zit stil achter de computer. Weliswaar draagt hij thuis warme gebreide sokken en een dik vest, maar toch krijg je het van stilzitten snel koud. We denken erover om binnenkort een infraroodpaneel in zijn kamer te hangen. Dat lijkt nu de voordeligste manier van verwarmen.

Vorige week hadden we onze jaarlijkse vier-vierdaagse. Het begon met de verjaardag van Maria op 30 november. Ze vierde het dit jaar niet echt, maar Willem en ik zijn ´s avonds wel even langsgegaan om namens de familie een kado te overhandigen. Ze kreeg een fijne babydrager.

Donderdag was Wim jarig en Henk, Willem en ik waren uitgenodigd om ´s avonds te komen eten. Wat een feest! Wim en Geertje hadden een uitgebreid menu klaargemaakt. Eerst was er keuze uit groentesoep of kippensoep. Daarna was er een heerlijke garnalencoctail. 



Het hoofdgerecht was: gekookte mosselen met patat en groenten. (Voor mij was er heerlijke vega-burger). En tenslotte was er luxe ijs toe. Het was allemaal even lekker en het was ook heel gezellig! Super geslaagd.

Vrijdag was het onze trouwdag en waren we 36 jaar getrouwd. Zo´n dag wordt steeds kostbaarder, naarmate de jaren verstrijken. Hoewel het vrijdag een gewone werkdag was en we niets bijzonders deden, had de dag voor ons toch een gouden randje. Attente Maaike kwam trouwens nog met een lief kadootje:


De hekkesluiter van de vier-vierdaagse was Geertje, die zaterdag jarig was. Wim en Geertje vierden samen hun verjaardag. Sinds een jaar of twee heb ik het regelen van de kado´s van de familie op me genomen. Ik houd dan een weekje van te voren een digitale hengelactie en vraag het verlanglijstje op. Er is dan een best leuk geldbedrag te besteden. Meestal kunnen de gewenste kado´s online besteld worden. Dat is wel gemakkelijk, want er zijn hier op ons dorp niet veel winkels. Wim vroeg een speciaal soort houtskool. Z´n Green Egg is z´n grote hobby en hij weet er ook heel veel vanaf. Ik bestelde 2 grote dozen van de gevraagde houtskool. Ook kwam er nog een inklapbaar zaagje bij en een kadobon voor bbq-spullen. 

Voor Geertje moest ik op stap. Dat was niet erg, want Willem en ik gingen gezellig samen. Dat gebeurt niet vaak, dat we samen winkelen. Ik moest bij de Hornbach zijn, bij Kruidvat en bij de Action. Alles bij elkaar was dat een klein ochtendje shoppen. En omdat we toch onderweg waren, sjeesde ik meteen even door de Aldi voor de weekboodschappen. 

´s Middags namen we het steekkarretje maar mee naar het feest :-).



Zaterdagavond appte Maria. Ze had precies twee hele weken in huis gezeten en had zó´n zin om er even ´uit´ te gaan. Of we thuis waren. Ja hoor, kom maar. Hoe leuk! Daar kwam onze lieve, kleine Julian! Voor het eerst bij opa en oma. Wat een heerlijkheid!


We zijn toch echt zomaar in een nieuwe fase geschoten: de kinderen bijna allemaal de deur uit en een nieuwe generatie, die explosief aanwast. Het wachten is nu op het kindje van Maaike en Jaap. Wat spannend! Het zijn mooie appeltjes als ze geplukt zijn.