1 september

Op de één of andere manier voelt 1 september voor mij altijd als een heel speciale dag. De zomer is dan voorbij (gelukkig nog niet qua weer, dit jaar! Maar het is toch alweer vroeg donker). De scholen/opleidingen zijn weer begonnen. Het is het begin van het najaar, de herfst, het laatste stuk van het jaar. Ik leef altijd een beetje naar deze dag toe, zoals je dat ook doet met Nieuwjaarsdag. Dit jaar loop ik alleen een beetje achter, want ik heb op deze blog de zomer nog niet afgerond :-). Het bloggen is er de laatste tijd een klein beetje bij in geschoten. Ik wil graag nog het verslag van de zomervakantie afmaken. En ik wil nog even hapsnap door de afgelopen weken heen gaan. Eerst dat laatste dan maar. Ik doe het maar aan de hand van foto´s. Dat schiet lekker op. Een beeld zegt immers meer dan duizend woorden ;-). Scheelt me een hoop tikwerk :-)

Na de vakantie lag er niet alleen veel was, maar er waren ook veel bestellingen in de webshop, die snel uitgeleverd moesten worden. Daar was ik wel even zoet mee.

We werden opgeschrikt door het bericht, dat een broer van mijn moeder was overleden. In één jaar tijd zijn drie ´kinderen´ uit het gezin, waar mijn moeder toe behoorde, overleden. En zo kwamen wij (als brussen) onze ooms, tantes, nichten en neven alwéér in verdrietige omstandigheden tegen.

Het overlijden van onze ouders is nog steeds een grote rode draad in ons dagelijks leven. Niet alleen doordat we alweer met een overlijden in onze familie te maken kregen, maar ook doordat we nog dagelijks met de praktische nasleep van alles bezig zijn (o.a. het huis leeg halen). Maar omdat we met onze gezinnen in de zomerweken toch ook elk ons weegs zijn gegaan, was het leuk om bij mijn broer rond de bbq bij elkaar te komen om bij te praten.

Henk, die tijdens onze vakantie in Habkern jarig was, vierde zijn verjaardag voor de familie. Bijna was ik vergeten foto´s te maken! Vooruit, nog snel één van de overgebleven taart.

En nog één van het feestvarken. Hij genoot geweldig van de visite kadootjes :-)

De vakantie spoedt zich ten einde. Sommigen zijn alweer hard aan het werk. Anderen hebben nog wat vrij en vermaken zich prima. Op een vrije zaterdagmiddag pakte Hans hout en gereedschap en maakte een leuke bierkar. Kadootje met een knipoog voor een jarige vriend.

Het huis van mijn ouders is verkocht. Een nicht van ons gaat er nu wonen. Daar zijn we heel blij mee. Zo blijft het huis in de familie.

Half september is de overdracht en we zijn dan ook heel druk nu met leeghalen. Mijn vader had enorm veel boeken. Het is een hele klus om die op de juiste manier te verdelen en een goede herbestemming te geven. 

Naast alle drukte was er ook tijd voor ontspanning. Wij hadden van Gerwin & Trijnie op hun trouwdag een bon voor een overnachting in het Van der Valk-hotel in Dordrecht kado gekregen. Deze bon was niet zo heel lang meer geldig en dus moesten we hem gaan opmaken. Wat een probleem :-)).

Vorige week donderdag en vrijdag kwam het mooi uit om de bon te gaan besteden. Maaike was nog thuis (die begint pas volgende week aan haar stage) en kon hier de boel wel twee daagjes draaiend houden. We wilden nog even van het prachtige zomerweer profiteren! Willem kon zonder problemen twee vrije dagen opnemen, we pakten onze tassen in, deden nog wat noodzakelijke klussen en daar gingen we. Wat een luxe! Eerst bij wijze van lunch een visje happen op de visafslag in Stellendam. Niet mijn ding trouwens, want ik eet vegetarisch. En als ik al eens bij uitzondering iets dierlijks eet, dan liever vlees dan vis. Maar ach, er zou vast wel iets vegetarisch te krijgen zijn. Niet echt dus. Of ik moest het bij een kaal patatje houden. Ik hield het op een menuutje met garnalenkroketjes dan maar. We zaten lekker in de zon op het simpele terrasje en genoten.

We reden daarna via leuke weggetjes naar de Brouwersdam. Heerlijk om steeds gewoon even te stoppen om te genieten van al het moois, zonder dat iemand vanaf de achterbank roept: ¨Schiet nou op! Wanneer zijn we er nou?¨

Het was bakheet. Een graad of 33. En aan de Brouwersdam was het zoeken naar een gaatje voor de auto! We streken er maar voor even neer. Willem wilde graag zwemmen. Hij is dol op het zoute water. Ik installeerde me lekker in een stoel en keek uit over de zee en het strand, hoorde het geroezemoes en de branding.

We bleven niet lang, want om half 4 zouden we een boottochtje gaan maken met de ms Grevelingen, vanuit Den Osse. Hiervoor had ik ook bonnen. Gekregen van Jaap, de vriend van Maaike, die ze op de visclub in de wacht gesleept had. Wij maakten hier graag gebruik van! Het was een tocht van anderhalf uur en prachtig!

Zicht op Brouwershaven

Er was wat vertraging ontstaan en het was daardoor al tegen half zes toen we weer voet aan wal zetten. Nu was het plan om koers te zetten naar Dordrecht. We moesten voor 19.00 uur inchecken. 

Het liep allemaal gesmeerd. We brachten onze tassen naar onze kamer. Riepen ´oh´ en ´ah´ vanwege de luxe. Maar namen niet de tijd om alles eens goed te bekijken. We waren namelijk bij Trijnie en Gerwin uitgenodigd om te komen eten. Zij wonen op een steenworp afstand van het hotel en we waren er dus zo. Wat leuk om zo lekker verwend te worden bij je dochter!

Trijnie en Gerwin moesten nog naar een receptie. We zijn er dus niet de hele avond gebleven. Om 21.00 uur gingen we terug naar het hotel. En ja, wat superdeluxe allemaal zeg!

We zaten op de achtste verdieping en hadden een mooi uitzicht

Ik ging languit in het enorme bad en genoot van het lekkere badschuim

Er stond een Nespresso op de kamer. Dat wilde ik weleens proberen :-) Lekker hoor!

We sliepen als rozen op de fijne bedden en hadden zelfs de luxe van airconditioning. Dat is weer eens wat anders dan een plaknacht op onze zolderkamer :-)). Ha, ha, nee hoor. Uiteindelijk is je eigen bed altijd het allerlekkerste!!

De volgende morgen hebben we geluierd en getreuzeld tot half 10. Toen wilde ik écht naar beneden voor het ontbijt. Daar had ik me zó op verheugd, dat ik er ´s nachts van gedroomd had! Ik droomde, dat ik er om 5 over half 11 achter kwam, dat we helemaal waren vergeten te ontbijten! (Het ontbijt was tot half 11).

Nou, dat ontbijt was een droom waard! Er was teveel om op de noemen. Willem ging op de hartige toer. Gebakken eieren en spek enzo. Ik ging op de zoete toer: croissantje met jam, krentenbrood enzo.

We gingen voor een tweede ronde: yoghurt, fruit en granen. Mmm. En als afsluiter nog een lekker bakkie koffie. Dat dronken we maar binnen, want buiten was het nu echt heel warm, inmiddels!

We mochten nog tot 12.00 uur in het hotel blijven. We gingen dus terug naar onze kamer en zaten daar nog een poosje lekker te lezen in de fauteuiltjes. Airco aan. Buikjes vol. Stilte. Wat wil je nog meer?

We hadden nog geen plan voor deze dag. Wat zouden we eens gaan doen? Weer naar de Brouwersdam? Een tocht maken door de Alblasserwaard en dan maar zien wat er op ons pad kwam? Naar de Veluwe? Willem wist het ineens: naar Antwerpen. Daar waren we vorig jaar een keer met de kinderen geweest, maar hadden toen niet veel tijd. Nu konden we het op ons gemakje over doen. Zo gezegd, zo gedaan. We reden naar Antwerpen en slenterden op ons gemakje door de stad.

We namen een kijkje in de kathedraal, waar we vorig jaar alleen maar even langs gelopen waren. 

Hier zie je hoe enorm groot de kathedraal is. De toren links op de foto, het achterste stuk van de kerk rechts!

De kerk was echter niet vrij toegankelijk (op het voorportaal en de shop na). En we hadden geen zin om te wachten op de rondleiding (5 kwartier wachten), of 10 euro per persoon neer te tellen en zelf met een foldertje in de hand alles te lezen en bekijken.

We boemelden verder. Snuffelden in leuke winkeltjes en zagen onderweg allerlei bijzonderheden, die je alleen in zo´n sightseeing-slenter-modus opvallen. Wat dacht je van een kledingwinkel in een pand met een ´industriële´ gevel, met allemaal oude naaimachines achter het raam?

Of een creatief hergebruikte oliedrum, ergens buiten op de stoep?

Het Belgische leger was ook paraat.

Maar na een middagje indrukken opdoen, hadden we allebei ineens iets van: zo is het genoeg! We wilden naar huis, om de kinderen niet op de gezelligste avond van de week (vrijdagavond) alleen te laten. Ik appte, dat we rond half zes thuis hoopten te zijn en dat ik pannenkoeken zou bakken. Daar had het thuisfront geen bezwaar tegen :-).

Zaterdag was het vroeg opstaan geblazen. Net als de zaterdag ervòòr was er een houtdag gepland. Al het hout wat al gezaagd was, moest nu gekloofd worden en van Streefkerk naar Alblasserdam vervoerd worden. Alle hens aan dek!!

Jan hakt thuis de te grote stukken klein

De houthokken zijn helemaal leeg

Maar raken uur na uur voller

Steeds komt er een nieuwe lading

Oeps, averij aan de kruiwagen

Het was een megaklus. Maar met heel veel handen, onder veel gezweet, met de nodige aanmoediging, en met regelmatig ijsjes en drinken en vis en brood, waren ´s avonds om half zes de hokken helemaal vol.

Zie je wel. Het mag 1 september zijn. We zijn er klaar voor :-)

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.


1. Back-to-basic
Nu de vakantie voor velen voorbij, en voor sommigen bijna voorbij is, is het weer fijn om terug te gaan naar de basis. Alles weer in een normaal ritme, weer op normale tijden normaal eten, normale bedtijden, normale uitgaven. Toch ook weer fijn, toch?

Over normaal eten gesproken: wat is normaal? Tja...dat zou ik niet weten. Ik kan wèl vertellen wat ík normaal vind. Normaal eten is voor mij eenvoudig, puur, onbewerkt, voordelig, het seizoen volgend, gezond en natuurlijk LEKKER! Aan hoe meer van deze ´eisen´ m´n eten voldoet, des te beter!

In zo´n eenvoudig back-to-basic eetpatroon passen de producten van Yoghurt.nl perfect!

Yoghurt.nl
Bij yoghurt.nl kun je terecht voor alles wat nodig is om ZELF VERSE

* Yoghurt (naturel en Bulgaarse)
* Karnemelk
* Kefir
te maken.

Heel eenvoudig, zo vers als maar kan, gezond en voordelig :-).

Gezond
Yoghurt is, zoals je vast wel weet, gezond voor je darmen, vanwege de goede bacteriën die erin zitten. Welke bacteriën dat zijn, dat verschilt per soort yoghurt. Over de bacteriën, die in de yoghurt zitten, die je met de ingrediënten van yoghurt.nl maakt, staat op hun site:

Onze yoghurtproducten bevatten levende yoghurtculturen. Deze levende yoghurtculturen fermenteren met melk, waarbij de lactose in de melk wordt omgezet in goede melkzuren. Deze melkzuren zijn makkelijk te verteren, wat gunstig is voor de darmflora. Afhankelijk van de bereidingstijd wordt de lactose in yoghurt steeds minder. Onze zelfgemaakte yoghurt zit na bereiding boordevol goede bacteriën en melkzuren en bevat praktisch geen lactose meer. Dit in tegenstelling tot supermarkt yoghurt. Deze yoghurt wordt in een relatief korte tijd bereid en bevat daardoor nog veel lactose.

Zelf maken met de stroomloze yoghurtmaker

Zelf yoghurt maken doe ik al jaren. Ik heb er verschillende keren ook over geschreven op m´n blog. Maar dan maakte ik het met een restje yoghurt uit de winkel. Met de bacteriën, of ´culturen´, zoals dat hierboven zo mooi staat, die er dan toevallig in zitten. Nu ben ik aan de slag gegaan met de starterszakjes van yoghurt.nl en ik maakte gebruik van hun stroomloze yoghurtmaker van EasiYo.

Hoe gaat dat in z´n werk? Super eenvoudig: Je doet de melk van jouw keuze in de pot van de yoghurtmaker. Je roert er het zakje yoghurtstarter door. Je vult de buitenpot van de yoghurtmaker met kokend heet water tot het aangegeven niveau. Je zet de binnenpot met melk en starter erin. Afsluiten en wachten maar. Na 12 tot 15 uur is de yoghurt klaar.

Ik moet eerlijk zeggen, dat het resultaat me de eerste keer wat tegenviel. De yoghurt was erg dun. Maar na een aantal keren yoghurt maken, verbeterde dat. Je kunt namelijk een deel van je zelfgemaakte yoghurt gebruiken als starter van je volgende portie. Na een aantal keren werd de yoghurt dikker. Ook hielp het om de yoghurt na het maken eerst 24 uur door en door in de koelkast te koelen. Daar stijfde de yoghurt ook zeker van op. (Op de blog op de site van yoghurt.nl zag ik trouwens nog meer tips). 

Ik vond het niet zo handig werken met maar één pot bij de yoghurtmaker. Als je yoghurt klaar is, zet je die immers eerst koud (om op te stijven). Maar om een nieuwe portie te maken, heb je ongekoelde starter nodig en bovendien wil ik dat dan meteen doen, zodat je de volgende dag ook weer verse yoghurt hebt. Dat gaat niet, als je de binnenpot in gebruik hebt in je koelkast. Ik heb daarom geëxperimenteerd met een glazen pot van ongeveer dezelfde grootte en dat werkte als een trein. Dan kun je in één keer doorgaan.

Met 1 startpakketje yoghurtculturen kun je maar liefst 25 liter yoghurt maken! Er is keuze uit:

* yoghurt naturel

* bulgaarse yoghurt

* soja yoghurt

Kefir en karnemelk

Naast yoghurtculturen vind je bij yoghurt.nl ook startersculturen voor KEFIR en KARNEMELK. Beide ook producten vol met bacteriën die goed zijn voor je darmflora. Voor het maken van kefir en karnemelk heb je geen al dan niet stroomloos apparaat nodig. Deze producten fermenteren gewoon op kamertemperatuur.

Zelfgemaakte kefir is een heerlijke, frisse, gezonde drank. Ik maak het al jaren, bij vlagen. Meestal heb ik zo´n vlaag na de zomervakantie en na de kerstvakantie. Het versterkt m´n back-to-basic-wens die ik in die periode altijd heb ;-).

Een WOW-moment

Zelf karnemelk maken heb ik ook uitgeprobeerd met de starter van yoghurt.nl. En WOW! Wat een verrassing, deze zelfgemaakte karnemelk! Super smaakvol en ook heerlijk dik. Als ik het wat te lang liet staan, werd het zelfs bijna té dik (Karnemelkpap :-)). Wij zijn er heel enthousiast over!

Het is een heel verhaal geworden over iets wat zó simpel is. En voor wie er nóg meer over lezen wil: ga naar de site van yoghurt.nl. Je vindt er informatie, tips en recepten. Ook kun je je abonneren op de nieuwsbrief. Doen! Je krijgt dan regelmatig een leuke aanbieding in je mailbox. 

Over aanbieding gesproken:

Vul bij uw bestelling de kortingscode WELOVEYOGHURT (zie banner links van deze blog) in en ontvang 10% korting!

2. Smienk Trapliften

Smienk Trapliften is een terugkerende adverteerder. Ik heb al eerder verteld over de goede ervaringen, die we met dit bedrijf hadden. Inmiddels is daar een (goede) ervaring bij gekomen. Daarover later meer.

Bij Smienk kunt u terecht voor trapliften. Het speciale is, dat Smienk samen met u gaat kijken wat het beste bij u past. Daarbij is er keuze tussen NIEUWE en GEBRUIKTE liften en is er bovendien de keuze uit KOPEN of HUREN.

Hoe zit dat met gebruikte trapliften? Smienk Trapliften is een bedrijf, dat gebruikte trapliften reviseert en opnieuw aanbiedt. Dit is een win-win situatie voor iedereen: Dure, goede grondstoffen worden opnieuw gebruikt en komen niet onnodig op de stort terecht! Een gereviseerde trap is uiteraard een stuk goedkoper, dan een nieuwe. Dat maakt het voor veel mensen interessant. 

Juist de vele mogelijkheden die Smienk Trapliften biedt, maakt het onderscheid. Voor iedere situatie is een goede oplossing mogelijk.

Ervaring

Ik vertelde, dat we ervaring hebben met Smienk Trapliften. Vorig jaar december heeft Smienk bij mijn ouders een traplift geïnstalleerd. Helaas heeft mijn moeder er maar een paar weekjes gebruik van kunnen maken. In januari werd ze al in het ziekenhuis opgenomen. Toen in mei zowel mijn moeder als mijn vader overleed, was de traplift dus overbodig. Al snel hebben we contact opgenomen met Smienk, om de traplift te laten demonteren. De afspraak was snel gemaakt en even snel was de klus geklaard. De lift werd netjes afgevoerd (om weer bij iemand anders dienst te kunnen doen) en de restwaarde kregen we direct in contanten.

Bij het installeren van de lift bij mijn ouders is er een promotiefilmpje gemaakt. Mijn ouders zijn daar allebei in te zien. Wie had kunnen denken, dat ze zo snel na de opnamen er niet meer zouden zijn!

Vakantie 2016, deel 2. Wandelen en de omgeving.

Wandelen

Een zomervakantie in Zwitserland staat bijna synoniem voor wandelen. Toch? Marco was steeds de reisleider. Fijn hoor, om een ervaren iemand in je midden te hebben! Marco had meteen de eerste dag een actuele wandelkaart van de omgeving gekocht. En ´s avonds ploos hij die steeds uit, om een wandeling voor de volgende dag voor te bereiden. Bij het kiezen van een tocht keek hij naar de wandelduur, naar het hoogteverschil tijdens de wandeling en naar de moeilijkheidsgraad (begaanbaarheid van de weg).

Onze Jan is de meest fanatieke wandelaar van de hele meute. Hij is alle wandelingen meegeweest! 

Verder was het steeds een wisselende groep, die op stap ging. Maria en Noah hadden het na één keer wel gezien. Die deden liever andere dingen. Nel ging de eerste keer mee, maar moest al snel terug vanwege ademhalingsproblemen. Ellen en ik zijn er niet eens aan begonnen. Ellen niet vanwege haar ene, bijna blinde, oog. Ik niet vanwege mijn bekkenklachten. En zo kwam het, dat wij vrouwen, regelmatig ´s morgens een groep wandelaars zagen vertrekken:

of zo, in de vroege morgen:

...en die ´s middags zagen terugkomen,

en dat wij dan intussen hiervan genoten:

Genieten op het balkon van het huis!

Dat was dan overigens wel welverdiende rust, na noeste vlijt :-). Ellen bekommerde zich meestal over het sanitair, Nel hanteerde de stofzuiger en ik had het druk met de hand(!)was. Het is fijn om de boel een beetje bij te houden, als je met zo´n grote groep bent.

De eerste wandeling was er één van twee uur. De tweede één van vier uur. En de derde één van zes uur. Zo werd het steeds opgevoerd. Die derde wandeling voerde naar een grot. Niet zo´n vercommercialiseerde grot, waarvoor je entree moet betalen, maar ´zomaar´ een grot. Die wandeling was zó leuk, dat ze hem in de tweede vakantieweek nòg keer hebben gedaan. Marco had intussen op internet een plattegrond van de grot gevonden en gewapend met zaklampen en een touw (om de weg terug te vinden), zijn ze tot 80 meter diep de grot in geweest. Willem heeft daar vanaf gezien. Die vond het eng. Maar de rest is kruip-door-sluip-door de grot in geweest. En het was regelmatig écht kruipen geblazen! Kijk, zo zag Marco z´n rugtas er na afloop uit:

En hier een panoramafoto, die Marco net buiten de grot van de omgeving maakte:

´s Avonds heeft Willem verschillende keren een autoritje gemaakt. Dan ging ik steeds mee, zodat ik ook veel van de omgeving kon zien. Het eerste ritje ging naar Beatenberg. Dat was heel leuk, want Nel heeft daar als jong meisje gewoond en haalde heerlijk herinneringen op bij het terugzien.

Onderweg wilde ik bij elke bocht wel even stoppen voor een foto. Zóoo mooi was het steeds!!

Op een gegeven moment stopten we bij een bankje. Die staan vaak op plaatsen met een bijzonder mooi uitzicht. Niet alleen het uitzicht bleek bijzonder, ook het bankje:

In het dal zagen we Interlaken liggen.

Interlaken in de avondschemering

En aan ´de overkant´ zagen we de hoogste bergtoppen uit de omgeving. Nel geeft uitleg:

selfie met Maaike

In het schemerdonker zagen we ineens een ree. Later in de vakantie hebben de jongens nog meer wild gespot. O.a. gemzen.

Wat ik ook altijd zo mooi vind: de bloemen in Zwitserland! Nee, niet de geraniums die je overal aan onder de ramen ziet hangen. Die vind ik ook wel mooi, maar ik bedoel gewoon de wilde bloemen. Zo zagen we ondermeer ook orchideeën. Nel wist de naam: Knabenkraut.

Het ritje naar Beatenberg hebben we later nog een keer midden op de dag gereden, om de Jungfrau in al haar schoonheid te bewonderen.

uitzicht op Interlaken bij dag

De rechter hoge top is de Jungfrau

 We reden nog een stukje verder en zagen op een parkeerplaats een prachtige overzichtskaart met de namen van de toppen.

Leuk om zo´n kaart te bestuderen

We hoefden trouwens niet ver van ons huis te gaan, om mooie dingen te zien! Lopend naar de auto, die een eindje bij het huis vandaan op een parkeerplaatsje stond, kwamen we ook zoveel moois tegen. De Bohlhütte staat midden tussen de boerderijen. En het uitzicht vanuit het huis was ook elke dag nieuw!

Mooie hoogstamfruitbomen bij de boerderijen

de beroemde bellen!

De boeren hadden het druk! Rondom ons huis werd er gehooid. En de koeien en geiten moesten steeds worden verweid. Het klingelen van de bellen was dag en nacht hoorbaar. Gezellig hoor! Minder gezellig waren de vliegen in huis. Maar dat hoort er nu eenmaal bij, zo tussen de boeren :-).