Lekker bezig

Zaterdag
Het zaterdagse programma stond vorige week weer behoorlijk strak. Waar zijn die lazy saturdays van vroeger toch gebleven? Jarenlang was zaterdagmiddag onze vaste gezinsmiddag. Dan deden we ´iets leuks´ met de kinderen. Op een gegeven moment kregen de kinderen zaterdagbaantjes. Maar er was nog altijd een koppel kleintjes thuis, met wie we naar de dierentuin, het bos, het strand, de markt, of familie gingen. Die tijd is voorbij. We zijn nog weer verder opgeschoven. Met nog maar één basisschoolkind thuis (die ook al aardig wat strand, dierentuin en markt ´gesnoven´ heeft) hoeven we zo nodig niet meer. En raar maar waar: als vanzelf is die ´vrije tijd´ ingevuld met bezigheden. Zo gaan we nu alweer ongeveer een jaar lang elke zaterdagochtend bij Willem z´n moeder koffie drinken. Dat is gekomen, nadat ze vorig jaar een grote operatie heeft ondergaan. En dat is daarna gebleven. De bezigheden die we eerst ´s morgens deden, zijn voor een deel naar de middag overgegaan. En zo is de rest van de dag ook zo´n beetje ingevuld in een soort vast ritme.

Zaterdag was zo´n dag. Nieuwsgierig hoe dat eruit ziet?

Vroeg
Ik stond al vroeg op, om vast het één en ander aan het huishouden te doen. Vroeg is dan: half zes. Om kwart voor zes riep ik Hans en Koos, die eruit moesten voor hun zaterdagwerk. De één bij een hovenier, de ander bij een groentekraam. Om 6 uur kwam Willem ook al naar beneden. Hij ging zijn looprondje doen. Kijk. Ik bedoel maar. Wat een activiteit allemaal op de vroege zaterdagmorgen. In de meeste huizen in onze straat was het nog donker ...

Oogmeting
Op deze zaterdag had ik al een vroege afspraak staan: om kwart voor 9 moest ik met Henk bij Roukens Optiek zijn voor een oogmeting. Speciaal voor kinderen werkt Roukens samen met een optometrist, die een oogmeting doet met druppels. Net als bij de oogarts in het ziekenhuis. Ik vind het lekker handig, dat dat zo op het dorp kan en dat ik er niet voor naar het ziekenhuis moet. Alleen al de wachttijden daar :-(.

Ik kwam precies om kwart voor 9 aan en Henk kon meteen in de stoel gaan zitten.

De optometrist ging met hem aan de slag. Ze zag, dat Henk waarschijnlijk een cilinder nodig had. Daarom werden na de gewone meting zijn ogen gedruppeld en nadat de druppels een half uur waren ingewerkt deed Roukens een computermeting. Inderdaad bleek Henk niet alleen iets sterkere glazen, maar ook een beetje cilinder nodig te hebben. Zijn montuur was gelukkig nog goed, zodat er alleen glazen besteld moesten worden.

Strak

Nauwelijks was Henk klaar, of hij werd door zijn oom afgehaald, om naar de natuurclub in de Biesbosch te gaan. Hij zit samen met zijn neef Henk op de club en we verdelen de ritten. Zij brengen, wij halen. Het was deze keer een beetje spannend of Henk op tijd klaar zou zijn met de meting, want ze moesten echt op tijd (10 uur) in de Biesbosch zijn. Ze gingen namelijk een mooie wandeling maken, waarvoor ze eerst met de pont moesten. En die vaart op tijd! Maar het lukte allemaal. En terwijl Henk onderweg ging naar Dordrecht, reed ik terug naar huis. 

Snel nog even wat kleine klusjes doen en om 10 uur was het tijd om samen met Willem naar zijn moeder te gaan. 

Het was een gezellig koffieuurtje. Ma had foto´s gevonden uit de oude doos. Een foto van toen ze 18 was (ze is nu 80), haar trouwfoto en nog zo het één en ander. Als vanzelf ga je dan herinneringen zitten ophalen. Voor we het wisten was het weer tijd om op te stappen. 

Nu naar de andere (mijn) moeder, in het verpleeghuis. Daar ben ik altijd rond etenstijd, om haar met het eten te helpen. Fijn om er nu samen met Willem heen te gaan. Doordeweeks ga ik altijd alleen. Of er moet net een kind vrij zijn. Dan gaat er een kind mee.

Meteen na het bezoek aan mijn moeder sprongen we in de auto voor het volgende onderdeel. Ja, ja, strakke planning! Op naar de Biesbosch om daar de twee Henken op te halen. Henk en Henk hadden het prima naar hun zin gehad. Heerlijk toch?

We kwamen rond enen thuis. Tijd voor de lunch. Ik had nogal wat oud brood. Tosti-time! Ik bouwde de ene tosti, na de andere. Net zolang tot iedereen zijn of haar buikje vol had.

Het was hier in huis intussen net een molenmagazijn. Maria had al vanaf 9 uur staan inpakken: meel, pitten, zaden, baksoda, bakkerszout. Kratten vol. Fijn! Zo kan ik de hele week weer zó de bestellingen van de webshop van de plank pakken.

Middag

De middag lag voor me, om me te wijden aan de was (o heerlijk, alles kon fijn buiten drogen!!), de bestellingen in de shop, wat boodschapjes, het voorbakken van de zaterdagse frieten (de aardappels had Willem al geschild), het bakken van zes broden, een krentenbrood en een kruidkoek. En aan het einde van de middag heb ik iedereen die thuis was even opgetrommeld om me te helpen om de boel netjes aan kant te krijgen. Met elkaar kun je in een half uur onvoorstelbaar veel doen!

Willem ging de deur uit, om Maaike van haar werk te halen. En intussen zorgde ik ervoor, dat we direct aan tafel zouden kunnen, als ze zouden arriveren. Ik dacht, dat we met een klein clubje zouden zijn. Maar toen puntje bij paaltje kwam, zaten we toch weer met z´n tienen rond de tafel.

Rust

Na het eten heb ik lekker een poosje me-time genomen en me omgekleed. De zaterdagavond was rustig. De grote kinderen hadden hun eigen bezigheden. Ik had een mooi boek. Langzaam daalde de rust, na een drukke werkweek.

Na de rustdag, begon het feest vanmorgen weer van voren af aan :-).

Bakken

Ik ben vandaag aan het bakken geweest. Willem zou trakteren op z´n werk. Brownie wilden de mannen. Prima hoor. Dan bak ik brownie. 

Morgen heeft Henk een excursie en moet dan een lunch meenemen. Hij vroeg vanmorgen aan het ontbijt, of hij dan iets lekkers mee zou krijgen. Ik besloot kadetjes te bakken. Maar omdat iedereen dat hier heel lekker vindt, bakte ik maar voor het hele gezin. Morgen kadetjesdag. Zomaar op een dinsdag in april :-).

En nu ik toch bezig was, besloot ik meteen een roggebrood te ´bakken´. Bakken tussen aanhalingstekens. Want een roggebrood kook je. Binnenkort post ik het recept.

Het deeg

In kokend water

Vanmiddag ging ik naar de markt. Ik moest nodig een nieuwe voorraad groenten en fruit inslaan. Met mijn wagen volgeladen kwam ik thuis. Met plezier begon ik aan het eten koken. Bloemkool. Altijd goed. Ik bakte er paddenstoelen bij. De groenteboer had schaaltjes met allerlei paddenstoelen, heksenmix genoemd. Lekker met bosuitjes. Mmm.

Vanavond, na het eten, begon het ineens te plenzen. Help! M´n was hing nog op!! En die was net zo fijn droog gewapperd! 

Willen trad kordaat op. Met een reuze zwaai klapte hij de droogmolen in, rukte hem in z´n geheel uit het gat en bracht de was binnen. Mijn held :-).

Proeftoets

Nog een leuke: aan tafel vertelde Hans, dat hij zo´n mazzel had vandaag. Hij had een toets Natuurkunde en had daarvoor geoefend met een examen uit 2014. Laat hij dat examen nu als toets krijgen! Vervolgens had Maaike een dergelijk verhaal, met een proeftoets die ze ooit moest maken. Vraagt Henk: ¨Wat is een proeftoets? Moet je dan van alles proeven en opschrijven hoe het smaakt?¨ :-)

Dat zouden pas leuke toetsen zijn :-))

Werken op een vrije dag

Gisteren hadden er hier alwéér een paar kinderen vrij van school! Nu waren het Hans, Maria en Koos.

Het was deze keer niet onverwachts, zoals vorige week dinsdag, toen Henk z´n juf ziek was. Ik hoorde overigens later, dat de school dit had gecommuniceerd, door de kinderen op maandag een briefje mee te geven. Maar ja...briefjes? Die komen hier vaak niet aan, of worden op z´n best na een paar dagen in een broekzak, jaszak, of onderin een schooltas gevonden. Eigenlijk wordt er ook nauwelijks meer met briefjes gecommuniceerd, gelukkig. Alles gaat via e-mail. Wat mij betreft één van de zegeningen van de vooruitgang :-).

Maar goed. De vrije dag van Hans, Maria en Koos was dus geheel volgens de planning. Er zou rapportenvergadering gehouden worden. Vandaar.

Een lekker lui tussendoor dagje werd het niet bepaald. Alledrie hebben ze hard gewerkt! Maria zat ´s morgens zelfs al om 7 uur aan de ontbijttafel en niet lang daarna begon ze met inpakken. Sinds een paar weken helpt ze me op zaterdag met van alles en nog wat aan werkjes voor de webshop. Dat had ik meteen na de snuffelstage van Jan al bekeken: een paar extra handjes is geweldig fijn! En omdat Maria, als enige, hier nog geen zaterdag-/vakantiebaantje had, mocht ze bij mij in dienst komen :-). Dinsdag kondigde ze al aan, dat ze op haar vrije dag ook best graag een paar uur wilde werken. Goed kind, werk genoeg.

Hans had net een paar dagen met keelontsteking achter de rug, maar krabbelde weer aardig op. Ik vroeg hem, of hij het zag zitten om het kapotte rolluik te repareren. En ja, dat wilde hij wel doen. Hè wat fijn! De optrekband van het rolluik was een tijdje geleden doormidden gebroken en sindsdien zat het luik naar beneden. Normaal bel ik in zo´n geval onze vaste rolluikenmeneer, maar Hans zei, dat hij dat ook wel kon. We hadden al nieuw band gekocht bij de bouwmarkt. Dat lag intussen al wekenlang stof te vergaren. Zou het nu dan toch gaan gebeuren? Jawel hoor! Je moet hier gewoon altijd wat langer geduld hebben. Uiteindelijk komt het wel goed met al die plannetjes ;-).

Na een poosje prutsen (het band was tekort en dus werd er een stuk van de oude band aan vastgeniet) was het voor elkaar en konden we eindelijk de slaapkamer van Dirk en Leendert weer eens bij daglicht bewonderen. Nou, Hans zag genoeg, om meteen verder te gaan klussen. Hij besloot die kamer eens fijn te gaan opruimen en stofzuigen. Zo´n initiatief juich ik uiteraard alleen maar toe :-).

En Koos? Die heeft ijverig een bouwtekening voor school gemaakt en aan z´n Duits geleerd. Daarnaast ruimde hij het kantoortje op. Dat kantoortje is inmiddels ook al maandenlang een bouwput. Het moet onze slaapkamer worden. Ooit. Maar het gaat in Luijkjestempo. Ik maak me er dan ook niet druk om, want weet dat het een keer goed komt. Voor nu is het in elk geval weer fijn opgeruimd en zaterdag gaat de kast weg, die er nu ´tijdelijk´ flink in de weg staat.

Met al die werkende kinderen om me heen, kon ik moeilijk op m´n lauweren gaan rusten, he ;-). Ik heb me flink uitgesloofd. Gewassen, gestreken, opgeruimd, gepoetst, schoenen gekocht met Maria, bestelling ingepakt en naar het postkantoor gebracht, beetje gemantelzorgd (nieuw werkwoord) bij mijn ouders, gekookt, Jan geholpen met z´n eierenwijk en nog veel meer. Lekker hoor, zo´n dag vol arbeidsvreugde.

Kerstvakantie

Wat is het toch altijd heerlijk, als de kinderen vakantie hebben. Lekker even de druk van immer tikkende klok weg. Bedtijden, computertijden, etenstijden, alles is ineens flexibel :-). En geen (nou ja, bijna geen) aansporingen mijnerzijds nodig, om nu toch eens aan het huiswerk te gaan. Er moeten alleen wat boeken gelezen worden en wat tentamens voorbereid.

Mijn dagen zijn in deze vakantie redelijk vol gepland. Wat dat betreft heb ik niet ´vakantie´ zoals dat doorgaans bedoeld wordt. Maar vakantie hoeft voor mij niet synoniem te staan met ´niets doen´.

Vandaag moet ik de laatste aflevering van dit jaar van de kookrubriek in Terdege maken. Gisteren werden er officiële foto´s gemaakt van de nieuwe keuken, inclusief het officieel overhandigen met bloemen en al. Maandag was het rommel-, inpak-, was-, strijk-, markt-,  broodbak- en schoenenkoopdag (zoiets dan toch). Met ´s avonds de kerstvertelling in de kerk voor de catechisanten. Kijk zo loopt de week aardig vol.

Ik wil langzamerhand aan de voorbereidingen voor het kerstdiner beginnen. Niet dat dat zoiets buitensporigs gaat worden, maar toch even net wat uitgebreider dan normaal. Lekker soepie vooraf, extra groenten, stoofpeertjes en tuttifrutti en een wat luxer dessert.

Gelukkig hoef ik er geen speciale toeren voor uit te halen, om straks drie dagen zonder winkelen te overleven. Dat lijkt voor veel mensen de uitdaging van 2015 te zijn, als ik dat zo om me heen hoor :-).

Willem moet helaas de hele vakantie werken. Er was iets niet goed gegaan met de vakantieplanning. Ook Maaike werkt bijna de hele vakantie. Zij heeft sinds een paar weken een zaterdag-/vakantiebaantje bij Maaltijd&Grill in Rotterdam. Daar is het topdrukte in deze tijd van het jaar. Ook Hans werkt nagenoeg de hele vakantie. Maar dat doet hij altijd in vakanties. Werken is z´n lust en z´n leven. Hij moet echter nog een paar maandjes schoolgaan, voordat hij z´n diploma heeft. En tenslotte werkt Dirk ook gewoon door. Hij is door z´n vakantiedagen heen, omdat hij pas in april met zijn baan is begonnen. Het lummelen en werken loopt hier dus weer eens vrolijk door elkaar heen.

De raar hoge temperaturen en de rommelige drukte van de afgelopen weken maken dat het kerstgevoel bij mij nog helemaal ontbreekt. Ik weet niet, of ik vòòr de Kerst nog een keer zal schrijven. Daarom wil ik bij dezen alvast alle lezers Goede Kerstdagen toewensen!

Vreest niet, want, ziet, ik verkondig u grote blijdschap,
die al den volke wezen zal;
Namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker,
welke is Christus, de Heere, in de stad Davids.

Lukas 2:10,11

De tuin ´winterklaar´ maken en andere bezigheden

Vorige week vrijdag had Hans een dag vrij van school. En zodra ik daar lucht van kreeg, heb ik hem ingehuurd :-). Ik had namelijk een dringende klus, waar ik niet aan toekwam en waar Hans heel goed in is: de tuin moest winterklaar gemaakt worden!

Het is een jaarlijks terugkerend iets. En elk jaar ben ik er aan de late kant mee. Dat komt, omdat de laatste jaren de oktobermaand nog zo heerlijk warm is en er nog van alles groeit en bloeit in de tuin. Dan vind ik het zó zonde, om dat allemaal te rooien, te snoeien, of uit te trekken!

Maar als het dan eenmaal november is, krijg ik haast. Voor de eerste vorst wil ik m´n tuintje op orde hebben. Dit jaar zat daar meer drang achter, dan voorgaande jaren. Ik had namelijk van een bloglezeres met een bollenkwekerij een groot bollenpakket kado gekregen. Ik wilde die bollen écht op tijd de grond in hebben!

Hans vond het allemaal best. Hij wilde die vrijdag op tijd aan de slag. Dus toen het eenmaal goed en wel licht was, ging ik samen met hem naar buiten om aanwijzingen te geven. Kijk: die Hortensia moet eruit. Die is ziek. En de Japanse Anemoon woekert veel te veel. Daar moet je er een heel stel van rooien en een paar grote pollen naar achterin de border verplaatsen. En let je dan wel op die ene witte variant? Daar ben ik bloedzuinig op. Die eenjarigen mag je allemaal uittrekken. En bla en bla en bla.

Hans werkt al een paar jaar op zaterdag bij een hoveniersbedrijf en weet prima van wanten. Ik hoefde dus alles maar één keer te zeggen en terwijl ik binnen aan de slag ging, keek ik steeds met groot genoegen naar de voortgang.

Natuurlijk was er op tijd een natje en een droogje voor Hans. Maar verder moest hij flink aanpoten, om het werk op tijd af te krijgen. Voor de middag was er namelijk storm voorspeld.

Het lukte! Bijna alles kwam ´s morgens klaar. Het staartje werd ´s middags af gemaakt. En terwijl de wind ging aanwakkeren en de eerste druppels vielen, ruimde Hans het gebruikte tuingereedschap op.

Wat is m´n tuin netjes geworden! En dan te bedenken dat er een kleurenzee in de grond verborgen is. Ik verheug me nu al op de bloei van de voorjaarbollen!

Net begonnen

Done!

Na al dat buitenwerk, wachtte er binnenwerk. Nu Trijnie getrouwd is, houden we een stoelendans voor wat betreft de slaapkamers. Als eerste gaan Willem en ik verkassen. Om een extra slaapkamer te creëren, gaan we in de garage slapen. Dat deel van de garage was al in gebruik als werkkamertje. Hoewel het in de loop der tijd meer ´chillroom´ voor de jongens is geworden. Er was echter één probleem: het is er niet warm te krijgen! We hebben er al van alles aan gedaan. Er is electrische vloerverwarming aangebracht. Maar behalve een hoge energierekening, leverde dat niet de beloofde behagelijkheid op. Die verwarming staat daarom nu alweer jaren ingesteld op 11 graden. Net genoeg om in de winter de vorst eruit te houden. De volgende stap was om het cv-circuit te vergroten en er een grote radiator aan te brengen. Als we flink stoken, is het er nu redelijk warm te krijgen. Maar helaas is die warmte in no time weer verdwenen. De rest van ons huis is bijna overgeïsoleerd. Dus als onze (houtgestookte) cv een poosje heeft aangestaan, moeten we stoppen met stoken om het niet tropisch warm te krijgen. De garage is dan lang voor bedtijd alweer koud. Daarom is er nu een derde, en hopelijk afdoende, maatregel bedacht: isolatie van de buitenmuur. Leendert, die bij een timmerbedrijf werkt, heeft de isolatie aangebracht. Aan Hans nu de schone taak om de muren te stucen. Dat heeft hij pas op z´n werk ook gedaan en dat zag hij helemaal zitten. Heerlijk, zo´n stel handige knullen :-).

Al dat geklus in en om het huis werkte vast inspirerend. Want Jan kwam thuis uit school met de mededeling, dat hij iets wilde bakken. Juf Groeneveld was jarig geweest en had getrakteerd op zelfgebakken cakerol. Het recept zat inmiddels al in mijn mailbox. 

Ook aan Henk z´n bezigheden is te zien, dat het langzamerhand wintertijd wordt. De tijd van buiten spelen is een beetje over. Tijd om de tekenspulletjes weer voor de dag te halen. Verven is ineens iets wat met gejuich wordt begroet. En een stickerboek geeft urenlang plezier!

Ons zwerfkatje houdt het voornamelijk op buitenspelen. Hoewel hij steeds tammer wordt, houdt hij niet van binnen zijn. Hij komt z´n bakje leegeten en wil dan ook best nog een poosje geaaid worden. Maar dan toch het liefst met de deur open, zodat hij op elk moment naar buiten kan rennen. Hij blijft schuwig en heel alert. Een raar geluid en hij vliegt weg. 

Ik ben benieuwd wanneer hij zover is, dat hij rustig binnen durft te blijven. Ik heb niet zo´n zin in een open deur, als het koud wordt! Dat zo´n beestje het nu toch niet gewoon veel lekkerder vindt om eens een poosje bij de kachel te komen dommelen, in plaats van buiten in de regen en de kou, hè!

Bezigheden, opwinding en ontspanning

De druivensapperij is weer achter de rug. Ik heb geen lege flessen meer over, nu. De druiven die ik vorige week kreeg, waren wel een heel stuk zuurder, dan de (kas)druiven die ik een poosje geleden kreeg. Het sap wat ik nu gewonnen heb, is mij te zuur om zo, zonder toevoegingen, te drinken. Maar dat hoeft ook niet, want er is allerlei leuks mee te doen. Sowieso wil ik weer een paar bokalen wijn opzetten. Maar dat wacht allemaal maar fijn tot na de bruiloft. Het sap is gesteriliseerd en dus lang genoeg houdbaar. Wat een rijkdom, zo´n gevulde voorraadkamer!

Henk was aan nieuwe schoenen toe. Hij liep nog op zijn sandalen en die vielen ook nog eens bijna uit elkaar ;-). Ik was maandag al op de markt gaan kijken, bij de outletkraam. Er was heel veel keuze en de ene schoen was nog mooier, dan de andere. Maar...60 euro vind ik nog altijd een bonk geld voor een paar kinderschoenen. Daar veranderden de schreeuwerige borden in de kraam (¨nergens goedkoper!¨) verder niets aan. Dus besloot ik eerst eens op Marktplaats rond te struinen. Ik vond een paar schoenen, zo goed als nieuw, in Barendrecht. Dat is maar een kippeneindje rijden. De vraagprijs was 5,00. Eerst werd er twee dagen niet op mijn bod gereageerd. Maar toen ik op de derde dag er een mailtje achteraan stuurde, kon ik ´s middags met Henk komen passen. De schoenen waren prima en ik ben blij, dat ik even verder gekeken heb, dan mijn neus lang is.

Nu het toch echt herfstig gaat worden en het vooral ´s morgens en ´s avonds al behoorlijk koud is, is het ook weer tijd voor soep. Ik heb het helemaal ontdekt: soep trek ik tegenwoordig altijd in mijn Slowcooker. Gewoon alle ingrediënten erin en niet meer naar omkijken. Zo maakte ik voor het weekend kippensoep. Kippenbouten in koud water, smakelijke groenten en kruiden erbij en trekken maar. Net zolang tot de kip van het bot valt. Je hebt dan een heerlijke bouillon en een lekker soeppie is dan een fluitje van een cent. 

Vrijdagavond gingen we, als gewoonlijk, lekker naar de bieb. Daar nam ik o.a. een Marokkaans kookboek mee. Daar stonden ook verrukkelijke soepen in. De eerstvolgende soep is er één uit dat boek. Het water loopt me al door de mond!

Trijnie moest woensdag en donderdag op een beurs staan in België. Donderdag- op vrijdagnacht kwam ze om een uur of 2 thuis. Ja, het licht gaat hier nauwelijks uit. Als de één in bed stapt, staat de ander zo´n beetje op!
Trijnie kwam niet met lege handen thuis. Toen ik ´s morgens de koelkast opendeed, stond die vol lekkers. Zalmquiches, aardappelsalades, rauwkost, kuipjes rijstepap, een grote bak rode kool (kant-en-klaar), een grote zak aardappelpuree een een grote schaal stamppot. Dat laatste leek me wel lekker voor de vrijdagmiddag. Had ik ook een keer een makkie. Er stond op het etiket: Zurkelpetat. Nou, dat moest ik eerst ´vertalen´. Het bleek om veldzuringstamppot te gaan. Het zag er best lekker uit. Alleen vindt men hier, dat er in een stamppot een kuiltje jus hoort. Dus braadde ik er wat kip bij. De reacties op de stamppot waren erg wisselend. De één vond het lekker, de ander vond er niets aan. Zelf vond ik het wel lekker. Maar het fijnste was, om gewoon een keer een makkie te hebben. Er was namelijk weer een nieuwe lading potjes binnengekomen voor m´n jamfabriekje. En die moesten nodig worden gevuld. Ik had dus lang genoeg ik de keuken gestaan!

Zaterdag was het zulk lekker weer, dat ik zin kreeg in een uitstapje naar het strand of naar de dierentuin. Er kwam echter niets van. Willem had ´s middags een afspraak. Dus ben ik maar zoetjesaan verder gegaan met waar ik gebleven was. Het gewone huisvrouwenleven. Was en boodschappen enzo. Weinig opwindends aan :-).

Vanmorgen vroeg was er trouwens opwinding genoeg. We hebben hier met bijna de hele familie naar de super bloedmaan gekeken! Wat was dat een prachtige ervaring! Wat een mazzel ook, dat hij zo goed te zien was! Daar offerden we graag een stukje nachtrust voor op.

En zoals de vroege morgen stond in het teken van opwinding, zo stond de avond in het teken van ontspanning. Het was weer de maandelijkse spinavond van de spingroep. Ik moet eerlijk zeggen, dat er de afgelopen maand nauwelijks iets van spinnen terecht gekomen is. Maar als ik dan weer heerlijk een avond achter het snorrende wiel heb gezeten...Verslavend gewoon ;-).

Alledaags

De dagen rijgen zich in rap tempo aaneen. En als ik geen blog bijhield, zou er vast heel veel in de vergetelheid raken. Maar veel dingen, juist die heel gewone, zijn het waard om onthouden en vastgehouden te worden. Dus tik ik met alle plezier mijn 982ste blogberichtje over m´n alledaagse leventje, wat misschien wel in het alledaagse juist bijzonder is.

Deze week moest ik voor veel dingen de deur uit. Het begon maandag al, toen ik op kraamvisite ging bij een neef en z´n vrouw, waar een lief jongetje geboren was.

Dinsdag ging ik met Maria op stap. Zij moest naar de orthodontist om te ´happen´. Ik reed eerst naar haar school in Rotterdam en samen hebben we haar fiets in mijn auto gepropt. Ik ben toch wel heel erg blij dat ik kan autorijden en dat ik een auto heb. Het is weliswaar een oude brik, maar dat vind ik wel fijn. Als er wielen onder zitten en een rem vind ik het al gauw goed. Vrijdag had ik m´n raampje op een kiertje gezet om te kijken, of ik het condens kon wegvegen. Dat had ik beter niet kunnen doen, want ik wíst dat het raam onbetrouwbaar was. Nu zit ik met een raam wat niet meer dicht kan. Ach, er kwam juist een postpakket binnen, waar heel veel ducktape omheen zat. Dat is nu prima hergebruikt: m´n raam is dichtgeplakt :-).

Maar goed. Een auto is dus heerlijk. En zéker als er banken ingeklapt kunnen worden, zodat er fietsen naar binnen gewurmd kunnen worden :-).

We reden naar de orthodontist in Ridderkerk. Daar ben ik kind aan huis, want de kinderen kampen hier bijna allemaal met ruimtegebrek in hun kaak, zodat het gebit niet goed op z´n plaats groeit. Op een dag kom je dan vanzelf bij de ortho terecht en binnenkort hebben we er dus weer een beugelbekkie bij :-).

Woensdagochtend ging ik lekker op visite bij een jarige schoonzus. Ze vierde haar verjaardag met een heus vrouwenmorgentje. We zaten er met zeven vrouwen. Gezellig hoor :-). Ik had een verwendoosje met homemade spul voor haar klaargemaakt. Een bosje roosjes erbij om het af te maken.

Allemaal heel gezellig, maar ´s middags moest ik prompt m´n achterstallige werk inhalen. Het was Terdege-dag: de dag, waarop ik weer een nieuwe aflevering voor de kookrubriek moest inleveren. Het werd een heerlijk toetje deze keer. Ik maakte meteen een grote hoeveelheid, want ik kreeg ´s avonds eters. Leendert z´n vriendin en Maaike d´r vriend aten mee. Hadden we in elk geval een chique dessert :-). Niet dat ze hier lang de illusie hebben (áls ze die al hadden), dat het een chique boel is, hoor. Want dat is het zeker niet. Ook niet wat eten betreft. Vaak gewoon Hollandse kost. En met z´n koppel aan tafel, betekent dat: een teil aardappels schillen per maaltijd :-).

Ook vandaag ging ik weer op stap. Eerst vanmiddag met Jan. Die ging voor de laatste keer naar Yulius voor psycho-educatie. Hetzelfde ritueel als dinsdag: naar Rotterdam rijden, fiets in de auto proppen, en rijden maar. 

In de wachtkamer zette ik een nieuw haakwerkje op.

Maar ik vond het geen leuk patroon om te doen en dus was ik blij, dat Jan vroeger dan ik dacht naar buiten kwam. Mét een diploma!

Vanavond deden we het kostuumfeestje van vorige week nog een keer dunnetjes over. Koos moest nog in het pak gestoken worden en Wim wilde ook graag. We gingen opnieuw met een auto vol en het was net zo gezellig als vorige keer. Wat is voorpret toch altijd kostbaar en bijzonder! We sloten de avond af met een ijsje. Mmm!

Morgen moet ik ook weer de deur uit, maar pas ´s avonds. Kan ik overdag tenminste nog even serieus aan m´n huishouden. Want dat is de hele week al een hap-snap gebeuren. Nu de was niet meer buiten kan drogen, is het behelpen en stroopt dat zaakje alweer aardig op, helaas. Ook was ik druk met de jamkokerij. M´n winkeltje moet weer vol :-). Ik heb inmiddels alweer drie heerlijke smaken, maar ik moet de potjes nog netjes afwerken, fotograferen en op MP zetten. Ook dat gebeurt allemaal hap-snap. 

Zie je hoe gewoon het is? Maar ook hoe bijzonder? Het is hard werken, veel regelen, veel grote en kleine zorgen, maar toch vooral een onschatbare zegen, waar ik erg van geniet.

De week in vogelvlucht

Wat is de week vorige week snel omgevlogen! Ik had niet eens tijd om het één en ander vast te leggen. Wat er zoal langs kwam? Twee verjaardagen, een kerkdienst die ik graag bijwoonde, anderhalf uur zitten in de wachtkamer bij Yulius, een ritje naar Brasschaat en nog veel en veel meer. Af en toe is het net een sneltrein. Je zit erin en moet maar verder. En dat gaat met up's en down's, met drukte en stilte, met vreugde en verdriet. De post kan wat dat betreft veelzeggend zijn: in één keer een geboortekaartje en een rouwbrief...

Maar hier dan toch een kleine impressie van de week. In veel beeld en weinig woorden:

Maandag maakte ik verrukkelijke perzikenjam voor in m'n winkeltje.

Dinsdag begon zo ongeveer midden in de nacht. Maria ging met school naar Londen en moest om kwart over vier op school zijn. Omdat we eerst nog drie andere kinderen hier in Alblasserdam op moesten halen, stonden we om kwart over 3 op en om kwart voor 4 zaten we in de auto :-).

¨Ons¨ zwerfkatje wordt steeds tammer. Ze komt al binnen om geaaid te worden en natuurlijk voor eten! Soms zie ik haar dagen niet. Dan ineens zit ze al voor het goed en wel licht is voor de deur.

Nu iedereen weer gewoon thuis is, is koffie drinken ook weer 'restaurantje spelen'. Vijf koffie en vijf limonade alstublieft (of zoiets). 

Op woensdag kookte ik voor mijn kookrubriek in familieblad Terdege. Daar ben ik altijd een hele morgen zoet mee. Van tevoren heb ik dan al bedacht wat ik ga klaarmaken en heb ik gezorgd voor de ingrediënten, passend serviesgoed en eventueel accessoires. Op de ochtend zelf ga ik eerst koken. Dat schiet niet zo op, want ik moet dan tussendoor procesfoto's maken. Als alles klaargemaakt en vastgelegd is, schrijf ik het recept uit en tik ik de column.

Terdege wordt helemaal vernieuwd. Het eerste vernieuwde blad verschijnt 7 oktober. Wil je Terdege ook eens proberen? Ontvang dan twee nummers gratis, of neem een voordelig kennismakingsabonnement.

Donderdag verscheen er een nieuwe ster aan het jam-firmament. Ik maakte rabarber-vanillejam. (moet ik nog in mijn winkeltje plaatsen).

Vrijdagochtend had ik een heel leuk klusje! Een bloglezeres uit Ridderkerk vroeg me, of ik interesse had in een lading druiven. Ze had ze in een kas, maar in het gezin werden ze niet veel gegeten. Daar had ik wel oren naar! En dus toog ik met lege kratten naar Ridderkerk en samen met P. hebben we drie kratten vol druiven geoogst. Wat een rijkdom! Ze zijn zó heerlijk zoet!

Ik had P. gevraagd, wat ik eens voor haar kon meenemen. Een boterkoek, graag. Prima. U vraagt, wij bakken. Er ging nog een potje honing van de eigen bijen bij en als ik straks de druiven heb verwerkt, gaat er nog het eea aan sap/gelei/siroop naar P. Leuk, zo'n ruil!

's Middags had ik het druk met het verzendklaar maken van jambestellingen.

Zaterdag ben ik vroeg op gestaan. Ik heb gedurende de dag, steeds als ik thuis was, de ontsapper aan gehad. Het was al half 11 in de avond toen ik hem uit zette. Ik had nog steeds niet alle druiven ontsapt, maar er stonden wel al meer dan 40 flessen. Heerlijke, puur sap, zonder welke toevoeging dan ook.

Nog twee porties druiven moeten ontsapt worden. Dat kan later. Ik heb ze zolang in de vriezer gestopt. Met het druivensap kan ik van alles doen. Natuurlijk puur drinken. Maar ik kan er ook gelei van maken. Of limonadesiroop. Of wijn. Ik denk, dat ik van alles wat doe. Maar nu alles in flessen zit, is er geen haast bij. De sap is gesteriliseerd en blijft dus lang goed.

's Middags ben ik naar Brasschaat gereden voor een nieuwe voorraad 3 op 1 geleisuiker. Dat is in NL niet te koop. Het is 40 minuten rijden en niet iets wat ik elke week wil doen. Daarom heb ik meteen 20 pakjes ingeslagen. Daar kan ik dus 30 kilo fruit mee tot jam koken. Voorlopig voldoende!

En zo vloog mijn week voorbij.

Deze week staan er gelukkig niet zo heel veel activiteiten buiten de deur op de planning.

Kan ik weer wat meer aan de poetserij. En wat trouwer bloggen natuurlijk ;-).

Zomerstand

We staan hier heerlijk in de zomerstand. 's Morgens vroeg op. Alle ramen en deuren open, om het in huis wat af te laten koelen. Direct na het ontbijt gaat de boel dicht en worden de ramen afgeschermd: zonneschermen of rolluiken naar beneden, rolgordijnen neer en waar niets zit kleden voor de ramen. Zo houd je het heerlijk koel in huis.

Ik doe de buitenboel: planten gieten, gieten, gieten. De zomerbloeiers staan er zo mooi bij! Gisteren ging de eerste lelie open.

Vandaag bloeide er zowaar al een heel boeket.

De eerste goudsbloemen staan ook in bloei.

En de bakken bij de voordeur zijn mijn grote trots.

De rozen door de klimop langs de erfafscheiding zijn al over hun top heen. Maar nog steeds prachtig!

 En ik pluk m'n zwarte bessen. Gisteren had ik een schaal vol.

Het werk gaat allemaal in een wat lagere versnelling. Eigenlijk rommel ik toch wel de hele dag wat door. Ik zorg, dat ik goed blijf drinken (vooral kruidenthee). Ik heb het geluk, dat ik erg goed tegen de warmte kan. Bepaalde werkjes moeten immers gewoon doorgaan. Hittegolf of niet. Ja, ook de strijk ;-).

De dieren hebben wel last van de warmte. Het konijn lag vanmorgen om 7 uur al aardig voor lello in z'n hok. En de bijen hangen buiten de kast.

De maaltijden hebben een zomers tintje. Maandag hadden we een grote, koude pastasalade als avondeten. Daar bleef wat van over. Daarvan heb ik voor dinsdag een versie 2.0 gemaakt, door er royaal tonijn en cherrytomaatjes aan toe te voegen. Verder had ik een heerlijke tomatensoep van verse tomaten gekookt. Maar na twee dagen geen 'echte prakkies' was het verzoek om voor woensdag toch maar 'gewoon te koken'. Toen maakte ik: gebakken tongetjes, gebakken aardappels, witte bonen in tomatensaus, sla en komkommer. Voor vanavond weet ik nog niet wat ik klaarmaak. Sowieso komt Hans z'n klas (20 jongens en meiden) bbq-en. Misschien maak ik wel een eenvoudige stamppot rauwe andijvie. Wellicht prikken we ook een vorkje van de bbq mee.

Vandaag is het eigenlijk 'project garage'-dag. Maar in overleg met Maaike heb ik dat voor deze week toch maar opgeschort. Dan zorgen we er liever voor dat we vanmorgen alles in orde krijgen voor de bbq. In de middag is het in de garage nu echt niet te harden. Het project loopt vast niet weg. Maar eerlijk is eerlijk: ik vind het best jammer om het een week stil te leggen!

Het is hier verder nog steeds druk met de eindejaarsrace van school. Koos moet nog één dag keihard werken. Hij moet bouwkunde nog 0,1 punt omhoog krijgen. Dan zou hij over zijn, want dan heeft hij maar één vijf. Lukt het niet, dan heeft hij meteen drie vijven, want bouwkunde is zijn hoofdvak en als je daar een 5 voor staat, dan telt dat als twee vijven. En ja, met drie vijven...blijf je zitten. Het blijft dus tot de laatste dag spannend. Ik ga er maar vanuit, dat hij blijft zitten. Dan kan het alleen maar meevallen.

Hans heeft ook nog één repetitie en dan kunnen z'n boeken dicht. Morgen hebben Koos en Maria sportdag. Die gaat door, maar wel met aanpassingen. Er wordt water uitgedeeld en iedereen moet verplicht zonnebrandcrème meenemen en liefst een hoofddeksel dragen.

En dan is er volgende week alleen nog school voor Jan en Henk. Een beetje spek-en-bonen school. Want het is schoolreisje, excursie, frietjesdag, snoepstrooien, afscheidsfeestje en nog veel meer. Ik denk, dat er niet veel meer gerekend, getaald, en gelezen wordt ;-).

Volgende week vrijdagmiddag om 12.00 kan de vlag uit. Dan is het eindelijk zomervakantie. Ik kijk er echt naar uit!