September!

September voelt op de één of andere manier altijd als een soort januari: een nieuwe maand in een nieuw jaar. Zowel in september als in januari heb ik altijd de behoefte om weer fijn ´terug naar normaal´ te gaan. Back to basic dus, zoals dat tegenwoordig bekt. Dat is een logisch gevolg op een periode van meer overvloed. Overvloed vanwege de zomervakantie, of overvloed vanwege de periode van Kerst en Oud&Nieuw. Na alle zomerse ijsjes en alle winterse oliebollen, heb ik altijd weer trek in een simpele zelfgebakken boterham met kaas.

Back to basic dus. En dat om meerdere redenen. Ik wil de teugels even strak trekken als het gaat om geld uitgeven. September wordt de maand van ´doen met wat er is´. Ik wil deze week m´n normale portie maandboodschappen bestellen en ook moet ik de vleesvoorraad wat aanvullen. Verder is er elke week verse melk en AGF (aardappels, groenten en fruit) nodig. Dat is het dan wel zo´n beetje.

Vanmorgen heb ik daarom eerst een maaltijdplanning gemaakt, waarin ik zoveel mogelijk verwerk wat er in huis is. Voor vandaag leverde dat een lekker Hollands prakkie op: gekookte aardappels, bloemkool (die ik vrijdag van mijn neef kreeg) met witte saus, 4 gemarineerde filetlapjes (die nog in de vriezer lagen), 1 gehaktbal (die van gisteren over was) en 1 bbq tapasspies (die over was van de bbq van zaterdag), een schaal rabarbermoes. Als toetje chocolade kookpudding (waarvan ik nog een kleine voorraad in de kast heb staan). Makkie.

Er was nog voldoende brood en ik hoefde vandaag dus niet te bakken. Morgen weer aan de bak en dan meteen ook maar een doos koekjes voor de hele week.

Moeilijker is het niet. Het vergt alleen een kleine planning.

Als je krap zit is het logisch, dat je elk dubbeltje drie keer omdraait voordat je het uitgeeft. Jammer alleen, dat zuinig doen met eten en drinken eigenlijk maar weinig zoden aan de dijk zet. Want hoewel ik geen cent uitgaf aan gewone boodschappen, vloog er dik 1100 euro van de bankrekening...Een stukje hypotheek, een stuk (gemeentelijke) belastingen (ik had een bericht in Mijn Overheid gemist!), een rekening van de orthodontist, een rekening van een internist, een paar pasfoto´s voor Henk z´n nieuwe ID-kaart, een nieuwe ID-kaart, parkeren bij het ziekenhuis....

Maar ja. Toch maar zuinig doen voor wat betreft de kleine(re) uitgaven. Dat zijn tenslotte wel de uitgaven die je in de hand kunt houden. De rest, daar heb je helaas niet veel invloed op.

Vanmorgen was ik met Koos bij de chirurg voor controle. Het zag er allemaal goed uit. Helaas mag hij nog vier weken niet werken. Dat was wel de verwachting, maar het is toch flink balen voor hem.

Neehee, géén foto, mam. Okeeeee.

Henk en Jan waren vandaag nog thuis. Die hoeven pas woensdag naar school. Jan ging samen met z´n vriendinnetje ein-de-lijk dan maar eens de benodigde schoolspullen kopen en zijn boeken kaften. Van dat kaften had ik gerust een lachfilm kunnen maken. Het plakband plakte overal aan vast, behalve aan waar het moest. Dan was het papier weer te kort, dan de vouwen weer te krap. Wat een giller. Overigens kaften de jongens hun boeken gewoon met het bruine pakpapier uit de webshop. Dat is lekker voordelig :-).

We hebben er maar eens hard om gelachen. Maar ik moest ook wel terugdenken aan mijn moedertje, die altijd trouw ál die schoolboeken voor de kinderen kaftte. Dat deed ze altijd zó netjes. En ze vond het echt leuk om te doen.
Ook kregen de kinderen die naar de Middelbare School gingen altijd een mooie schooltas van opa en oma. Dat was al zo toen Wim 18 jaar geleden naar de Middelbare School ging. En dat ging door tot Jan toe. Het jaar daarna waren ze allebei overleden. Zo blijven er altijd momenten, dat je weer speciaal aan ze terugdenkt. Ook al omdat er vorige week een oom van Willem overleed, waar we vanavond gingen condoleren. Vanavond waren we daardoor voor het eerst in 18 jaar niet aanwezig bij de opening van het schooljaar.

Morgen kan de e-bike van Henk opgehaald worden. Precies op tijd, zodat hij woensdag bij leven en welzijn naar school kan gaan fietsen. Ik ben benieuwd hoe hij het gaat vinden op z´n nieuwe school!

1 september

Op de één of andere manier voelt 1 september voor mij altijd als een heel speciale dag. De zomer is dan voorbij (gelukkig nog niet qua weer, dit jaar! Maar het is toch alweer vroeg donker). De scholen/opleidingen zijn weer begonnen. Het is het begin van het najaar, de herfst, het laatste stuk van het jaar. Ik leef altijd een beetje naar deze dag toe, zoals je dat ook doet met Nieuwjaarsdag. Dit jaar loop ik alleen een beetje achter, want ik heb op deze blog de zomer nog niet afgerond :-). Het bloggen is er de laatste tijd een klein beetje bij in geschoten. Ik wil graag nog het verslag van de zomervakantie afmaken. En ik wil nog even hapsnap door de afgelopen weken heen gaan. Eerst dat laatste dan maar. Ik doe het maar aan de hand van foto´s. Dat schiet lekker op. Een beeld zegt immers meer dan duizend woorden ;-). Scheelt me een hoop tikwerk :-)

Na de vakantie lag er niet alleen veel was, maar er waren ook veel bestellingen in de webshop, die snel uitgeleverd moesten worden. Daar was ik wel even zoet mee.

We werden opgeschrikt door het bericht, dat een broer van mijn moeder was overleden. In één jaar tijd zijn drie ´kinderen´ uit het gezin, waar mijn moeder toe behoorde, overleden. En zo kwamen wij (als brussen) onze ooms, tantes, nichten en neven alwéér in verdrietige omstandigheden tegen.

Het overlijden van onze ouders is nog steeds een grote rode draad in ons dagelijks leven. Niet alleen doordat we alweer met een overlijden in onze familie te maken kregen, maar ook doordat we nog dagelijks met de praktische nasleep van alles bezig zijn (o.a. het huis leeg halen). Maar omdat we met onze gezinnen in de zomerweken toch ook elk ons weegs zijn gegaan, was het leuk om bij mijn broer rond de bbq bij elkaar te komen om bij te praten.

Henk, die tijdens onze vakantie in Habkern jarig was, vierde zijn verjaardag voor de familie. Bijna was ik vergeten foto´s te maken! Vooruit, nog snel één van de overgebleven taart.

En nog één van het feestvarken. Hij genoot geweldig van de visite kadootjes :-)

De vakantie spoedt zich ten einde. Sommigen zijn alweer hard aan het werk. Anderen hebben nog wat vrij en vermaken zich prima. Op een vrije zaterdagmiddag pakte Hans hout en gereedschap en maakte een leuke bierkar. Kadootje met een knipoog voor een jarige vriend.

Het huis van mijn ouders is verkocht. Een nicht van ons gaat er nu wonen. Daar zijn we heel blij mee. Zo blijft het huis in de familie.

Half september is de overdracht en we zijn dan ook heel druk nu met leeghalen. Mijn vader had enorm veel boeken. Het is een hele klus om die op de juiste manier te verdelen en een goede herbestemming te geven. 

Naast alle drukte was er ook tijd voor ontspanning. Wij hadden van Gerwin & Trijnie op hun trouwdag een bon voor een overnachting in het Van der Valk-hotel in Dordrecht kado gekregen. Deze bon was niet zo heel lang meer geldig en dus moesten we hem gaan opmaken. Wat een probleem :-)).

Vorige week donderdag en vrijdag kwam het mooi uit om de bon te gaan besteden. Maaike was nog thuis (die begint pas volgende week aan haar stage) en kon hier de boel wel twee daagjes draaiend houden. We wilden nog even van het prachtige zomerweer profiteren! Willem kon zonder problemen twee vrije dagen opnemen, we pakten onze tassen in, deden nog wat noodzakelijke klussen en daar gingen we. Wat een luxe! Eerst bij wijze van lunch een visje happen op de visafslag in Stellendam. Niet mijn ding trouwens, want ik eet vegetarisch. En als ik al eens bij uitzondering iets dierlijks eet, dan liever vlees dan vis. Maar ach, er zou vast wel iets vegetarisch te krijgen zijn. Niet echt dus. Of ik moest het bij een kaal patatje houden. Ik hield het op een menuutje met garnalenkroketjes dan maar. We zaten lekker in de zon op het simpele terrasje en genoten.

We reden daarna via leuke weggetjes naar de Brouwersdam. Heerlijk om steeds gewoon even te stoppen om te genieten van al het moois, zonder dat iemand vanaf de achterbank roept: ¨Schiet nou op! Wanneer zijn we er nou?¨

Het was bakheet. Een graad of 33. En aan de Brouwersdam was het zoeken naar een gaatje voor de auto! We streken er maar voor even neer. Willem wilde graag zwemmen. Hij is dol op het zoute water. Ik installeerde me lekker in een stoel en keek uit over de zee en het strand, hoorde het geroezemoes en de branding.

We bleven niet lang, want om half 4 zouden we een boottochtje gaan maken met de ms Grevelingen, vanuit Den Osse. Hiervoor had ik ook bonnen. Gekregen van Jaap, de vriend van Maaike, die ze op de visclub in de wacht gesleept had. Wij maakten hier graag gebruik van! Het was een tocht van anderhalf uur en prachtig!

Zicht op Brouwershaven

Er was wat vertraging ontstaan en het was daardoor al tegen half zes toen we weer voet aan wal zetten. Nu was het plan om koers te zetten naar Dordrecht. We moesten voor 19.00 uur inchecken. 

Het liep allemaal gesmeerd. We brachten onze tassen naar onze kamer. Riepen ´oh´ en ´ah´ vanwege de luxe. Maar namen niet de tijd om alles eens goed te bekijken. We waren namelijk bij Trijnie en Gerwin uitgenodigd om te komen eten. Zij wonen op een steenworp afstand van het hotel en we waren er dus zo. Wat leuk om zo lekker verwend te worden bij je dochter!

Trijnie en Gerwin moesten nog naar een receptie. We zijn er dus niet de hele avond gebleven. Om 21.00 uur gingen we terug naar het hotel. En ja, wat superdeluxe allemaal zeg!

We zaten op de achtste verdieping en hadden een mooi uitzicht

Ik ging languit in het enorme bad en genoot van het lekkere badschuim

Er stond een Nespresso op de kamer. Dat wilde ik weleens proberen :-) Lekker hoor!

We sliepen als rozen op de fijne bedden en hadden zelfs de luxe van airconditioning. Dat is weer eens wat anders dan een plaknacht op onze zolderkamer :-)). Ha, ha, nee hoor. Uiteindelijk is je eigen bed altijd het allerlekkerste!!

De volgende morgen hebben we geluierd en getreuzeld tot half 10. Toen wilde ik écht naar beneden voor het ontbijt. Daar had ik me zó op verheugd, dat ik er ´s nachts van gedroomd had! Ik droomde, dat ik er om 5 over half 11 achter kwam, dat we helemaal waren vergeten te ontbijten! (Het ontbijt was tot half 11).

Nou, dat ontbijt was een droom waard! Er was teveel om op de noemen. Willem ging op de hartige toer. Gebakken eieren en spek enzo. Ik ging op de zoete toer: croissantje met jam, krentenbrood enzo.

We gingen voor een tweede ronde: yoghurt, fruit en granen. Mmm. En als afsluiter nog een lekker bakkie koffie. Dat dronken we maar binnen, want buiten was het nu echt heel warm, inmiddels!

We mochten nog tot 12.00 uur in het hotel blijven. We gingen dus terug naar onze kamer en zaten daar nog een poosje lekker te lezen in de fauteuiltjes. Airco aan. Buikjes vol. Stilte. Wat wil je nog meer?

We hadden nog geen plan voor deze dag. Wat zouden we eens gaan doen? Weer naar de Brouwersdam? Een tocht maken door de Alblasserwaard en dan maar zien wat er op ons pad kwam? Naar de Veluwe? Willem wist het ineens: naar Antwerpen. Daar waren we vorig jaar een keer met de kinderen geweest, maar hadden toen niet veel tijd. Nu konden we het op ons gemakje over doen. Zo gezegd, zo gedaan. We reden naar Antwerpen en slenterden op ons gemakje door de stad.

We namen een kijkje in de kathedraal, waar we vorig jaar alleen maar even langs gelopen waren. 

Hier zie je hoe enorm groot de kathedraal is. De toren links op de foto, het achterste stuk van de kerk rechts!

De kerk was echter niet vrij toegankelijk (op het voorportaal en de shop na). En we hadden geen zin om te wachten op de rondleiding (5 kwartier wachten), of 10 euro per persoon neer te tellen en zelf met een foldertje in de hand alles te lezen en bekijken.

We boemelden verder. Snuffelden in leuke winkeltjes en zagen onderweg allerlei bijzonderheden, die je alleen in zo´n sightseeing-slenter-modus opvallen. Wat dacht je van een kledingwinkel in een pand met een ´industriële´ gevel, met allemaal oude naaimachines achter het raam?

Of een creatief hergebruikte oliedrum, ergens buiten op de stoep?

Het Belgische leger was ook paraat.

Maar na een middagje indrukken opdoen, hadden we allebei ineens iets van: zo is het genoeg! We wilden naar huis, om de kinderen niet op de gezelligste avond van de week (vrijdagavond) alleen te laten. Ik appte, dat we rond half zes thuis hoopten te zijn en dat ik pannenkoeken zou bakken. Daar had het thuisfront geen bezwaar tegen :-).

Zaterdag was het vroeg opstaan geblazen. Net als de zaterdag ervòòr was er een houtdag gepland. Al het hout wat al gezaagd was, moest nu gekloofd worden en van Streefkerk naar Alblasserdam vervoerd worden. Alle hens aan dek!!

Jan hakt thuis de te grote stukken klein

De houthokken zijn helemaal leeg

Maar raken uur na uur voller

Steeds komt er een nieuwe lading

Oeps, averij aan de kruiwagen

Het was een megaklus. Maar met heel veel handen, onder veel gezweet, met de nodige aanmoediging, en met regelmatig ijsjes en drinken en vis en brood, waren ´s avonds om half zes de hokken helemaal vol.

Zie je wel. Het mag 1 september zijn. We zijn er klaar voor :-)