Leuke e-mailtjes

Gisterenmiddag werd ik helemaal vrolijk van drie e-mailtjes in mijn mailbox:

De eerste was van Diergaarde Blijdorp.
Naar aanleiding van het bezoek aan de dierentuin met mijn vader, had ik vorige week een mailtje gestuurd, waarin ik schreef, dat ik erg had moeten zoeken naar een parkeerplaats. Dit omdat de P1 volgens de borden ´vol´ was en de P3, waarnaar werd verwezen, onbereikbaar vanwege een wegopbraak. En omdat ik toch aan het schrijven was, heb ik meteen verteld, dat we het erg jammer vonden, dat de pelikanen niet op de aangegeven tijd waren gevoederd en dat ook de bewegwijzering in de dierentuin hier en daar totaal niet klopt. Ik had dit allemaal op een normale, vriendelijke, manier geschreven en erbij gezet, dat we ondankt die troubels toch erg hadden genoten. Nu kwam er dus een mailtje terug! Net zo vriendelijk van toon! Ze hadden die dag zelf ook ontdekt, dat die borden bij de parkeerplaats stonden. Dat was echter het werk geweest van de Gemeente Rotterdam en ze hadden daar niets aan kunnen doen. Verder was het jammer, dat we die ´vervelende dingen hadden meegemaakt´ en dus krijg ik per post een nieuwe toegangskaart. Goed opgelost! Ik vind dit een goed voorbeeld van klantgericht bezig zijn. Een pluim voor Blijdorp! En we gaan er graag nog een keer heen!

Het tweede e-mailtje was van Marktplaats.
Ik had van de week een mailtje gestuurd, met een suggestie om MP op een bepaalde functie uit te breiden. Het gaat om een uitbreiding waar veel marktplaatsgebruikers wat aan kunnen hebben. Gisterenmiddag kreeg ik een enthousiast mailtje terug. Het was een goede suggestie en hij was doorgestuurd naar de desbetreffende afdeling. Als ik nog meer suggesties had, hielden ze zich aanbevolen. En als dank, hadden ze bij wijze van verrassing een aantal advertenties in mijn Marktplaatswinkeltje gratis omhoog geplaatst. Wat leuk!

Het derde e-mailtje kwam van de actie ¨Wie gun jij een keuken?¨
De actie loopt op een eind. Er kan niet meer gestemd worden. Deze week heeft de jury zich over de uitslag gebogen. Hierbij is gekeken naar de 10 genomineerden met de meeste stemmen èn hun verhaal. De jury heeft uit die 10 genomineerden een top 5 samengesteld. En daar zit ik in! Wat leuk! Wat spannend! Aanstaande dinsdag gaat de jury bij de nog 5 overgebleven kandidaten kennismaken en kijken naar de toestand waarin de huidige keuken zich bevindt. Op basis van deze gegevens zal dan uiteindelijk bekeken worden bij wie van de vijf een nieuwe keuken het meest op z´n plaats is. Het gaat dus allemaal heel zorgvuldig. Nou, de jury mag dinsdag komen kijken, hoor :-).

Ik werd in elk geval vrolijk van deze post :-).

En dan vergeet ik nog bijna het leuke whatsappje van Dirk. Hij heeft een leuk moederdagkadootje voor me gespot :-)

Beloofd

Als je iets belooft, moet je het doen. Belofte maakt schuld. Ik had verschillende beloftes gedaan, die ik graag eens wilde inlossen.

De eerste was: met mijn vader naar de dierentuin.
Vorig jaar december kregen wij een gezinsabonnement op Blijdorp kado, wegens het aanbrengen van een nieuwe klant bij Gezinsenergie.
Wij zijn dol op de dierentuin en dat hebben we van geen vreemde. Vroeger ging mijn vader elk jaar wel een keer met ons. En later deed hij dat met zijn kleinkinderen.
Toen ik van het voorjaar op een zaterdag zo heerlijk liep te genieten in Blijdorp, zei ik: ¨Ik ga hier een keer met mijn vader naar toe. Wat zal hij het mooi vinden!¨

Nu het de hele week van dat prachtige nazomerweer is, leek het me een goed moment voor dat uitstapje. Bovendien had ik van een lezeres twee toegangskaarten kado gekregen en kon ik mijn vader dus ´gratis´ meenemen. Donderdagmiddag was het zover. Direct na de lunch reed ik naar het huis van mijn ouders. Mijn vader stond al klaar. Dik ingepakt, want het was maar een ´dunne wind´.

We moesten bij de dierentuin even omrijden, want de parkeerplaats was afgesloten. We werden verwezen naar P3. Maar op weg naar die P3 reed ik me verloren, vanwege een wegopbraak. Geen probleem. We waren inmiddels in de straat haaks op de oude ingang en ik parkeerde mijn auto daar ergens in de wijk. Het was gelukkig niet ver lopen, want dat gaat mijn vader niet zo best meer af. Zodra we bij de ingang waren, leenden we dan ook een rolstoel en pa kon heerlijk gaan zitten.

Ik had al gevraagd, of hij een verzoekprogramma had. Nou, niet direct, maar hij zou het wel leuk vinden om naar het voeren te kijken. We lazen op een bord, dat om half 3 de pelikanen zouden worden gevoerd. M´n pa wilde dat heel graag zien. Hij is dol op vogels. Jaren- en jarenlang voert hij, zodra de vorst intreedt, reigers in het weitje voor zijn huis. Behalve reigers, komen er dan ook ganzen, eenden, ooievaars en nog veel meer gevederde vrienden. Het is altijd een heel spektakel.

Even na 2 uur liepen we al bij de pelikanen. Er was daar een soort kijkershut, waar we een plekje op de eerste rang dachten te hebben. We vonden het wel raar, dat er verder nagenoeg geen toeschouwers waren en ook, dat de pelikanen er zo rusten bij zaten. Meestal kun je het aan de dieren zien, als het tegen voerdertijd loopt. Dan zijn ze onrustig.

We drentelden nog even in de buurt rond, omdat een kwartier wachten toch best lang is. Om zes minuten voor half 3 waren we terug op ons ´eersterangs plekje´. Geen verandering in de situatie. Niemand te zien. We hebben tot 10 over half 3 gewacht. Toen kwam er een mevrouw en die vertelde dat ze er al jaren komt en niet beter weet, dan dat de pelikanen elke dag om kwart voor 3 gevoerd worden. Maar dan ziet het er, volgens de mevrouw, altijd heel anders uit: opwinding onder de vogels. Precies. Dat hadden wij ook gemist! De mevrouw kwam tot de conclusie, dat de dieren vast al gevoerd moesten zijn. Jammer!!

Maar goed. Dan maar gewoon verder en zien wat er op ons pad kwam. We genoten bij de otters. Wat een prachtige dieren!

We verbaasden ons over de reusachtige neushoorn. We zochten naar de olifanten, omdat er in augustus een jong geboren is. Maar toen we ze eindelijk gevonden hadden (slechte bewegwijzering daar in Blijdorp!), gingen ze juist naar binnen. Het jong hebben we niet gezien. Wel twee volwassen olifanten. Altijd leuk.

Pa had wel zin, om ergens wat te drinken. We kwamen langs een gloednieuw restaurant en gingen naar binnen. We genoten. Pa van zijn glas yoghurt met allerlei lekkers erin geschept, ik van m´n koffie met spekkoek. Mmm.

We trokken verder en bewonderden het nieuwe leeuwenverblijf. De enige leeuw die we zagen, lag lui te zijn. Het verblijf is wel honderd keer beter, dan die ´betonnen bak´ waar ze al jaar en dag in zaten!

Meer actie was er bij de vogels in de buitenvolière. Kreeg pa toch nog vogels te zien :-). Indrukwekkend, het vleugelgezwiep als die grote vogels op de vleugels gaan!

We keken bij de apen. Natuurlijk! Wat is dat toch altijd grappig, om zo´n apenfamilie te bekijken!

Langs de hyena´s kwamen we bij de giraffen. Hier is het altijd druk. Er is dan ook een flinke kudde in Blijdorp en dat is leuk om te zien. Eén giraf kwam steeds met z´n kop vlakbij het publiek. Leuk hoor.

Langs de stokstaartjes, de krokodil en vele andere dieren, liepen we met wat meer vaart op weg naar de uitgang. Hoewel je er natuurlijk nooit genoeg van krijgt, was het voor vandaag mooi geweest. Mijn vader is al bijna 80 jaar en het was al met al vermoeiend genoeg, ook al werd hij fijn voortgeduwd :-).

We hebben een erg fijne middag gehad en er is weer een mooi herinnering geboren.

Een andere belofte, die ik wilde inwisselen was: Henk z´n feestje vieren.

Henk was in de zomervakantie jarig. In de eerste schoolweek heeft hij getrakteerd. En sindsdien vroeg hij bijna elke dag: ¨Wanneer mag ik nu mijn feestje vieren?¨ Maar steeds was er iets, waardoor het niet handig uitkwam.

Met de voorspelling van mooi weer voor de hele week, piepte er dinsdag een plannetje bij me op: we gingen Henk z´n feestje vieren en zouden met de kinderen naar  het Maasvlaktestrand gaan. Henk vond het een prachtig plan en blij ging hij woensdag met de uitnodigingen naar school. Er mochten 5 kinderen komen, zodat we precies (met z´n achten) in de auto zouden passen.

Henk was de hele verdere week verschrikkelijk ongedurig en zenuwachtig. Het kwam mooi uit, dat hij vanmorgen eerst naar de natuurclub in de Biesbosch ging. Toen hij daar vandaan thuis kwam, kwamen ook bijna de kinderen al. Eén kind was helaas ziek. Echt jammer.

Drie kinderen zouden hier arriveren. Met één kind was een creatieve afspraak gemaakt. Dit kind had juist vandaag een familiedag in Brielle, maar wilde óók graag naar het feestje. Omdat Brielle vlakbij het Maasvlaktestrand is, zou zijn vader hem daar om ongeveer kwart voor drie bij ons afleveren. Slim bedacht toch?!

De kinderen arriveerden en kregen een glas limonade en een suikerspin. Daarna mocht Henk de kadootjes uitpakken.

We maakten daar deze keer geen spelletje van, want we wilden graag zo snel mogelijk vertrekken. Het had toch nog wel wat voeten in aarde, voordat al spulletjes in de auto lagen en alle kinderen een plekje hadden. Met passen en meten hadden we er ook nog twee stoelen voor onszelf bij in gekregen. Konden we lekker zitten op het strand ;-).

Een stapel Donald Ducks verkortten de tijd voor de kinderen en voordat we er goed en wel erg in hadden, arriveerden we al bij het strand.

De kinderen hadden hun zwembroek/badpak al onder hun kleding aan. Dus in no time waren ze er allemaal klaar voor: de zee in! Ze hebben de volle twee uren enorm genoten. Zeker toen ook het laatste kind gearriveerd was en ze met z´n vijven heerlijk speelden. Af en toe kwamen ze iets lekkers halen. Ik had gezegd, dat het normaal onbeleefd is, om daarom te vragen, maar dat het vandaag  mocht :-). Er waren zakjes chips, koeken, lolly´s en drinken. Ook dat was genieten.

Willem en ik zaten fijn in onze stoelen naar de kinderen te kijken. Goed idee, zo´n strandfeestje :-).

Op de terugweg moest en nog meer gepast en gemeten worden, omdat er een kind méér inzat dan op de heenreis. Maar er gaan vele makke schapen in een hok. De kinderen waren bovendien een stuk rustiger, want hadden hun energie al op het strand kwijt gekund.

Thuis stonden de patatten al voorgebakken klaar. Het duurde dan ook niet lang, of we konden aan tafel. Gelukkig lustte iedereen patat en de buikjes werden rond gegeten. Met voldane kinderen in de auto reed Willem de straat uit, om ze thuis te brengen.

Wat heerlijk, om die twee beloftes deze week in te lossen!

Uitstapje met Henk

Vanmiddag ben ik samen met Henk naar Blijdorp geweest. We hebben daar een abonnement en dus is het ook de moeite om er voor een paar uurtjes heen te gaan. We gingen om 14.00 uur van huis. Drinken en wat lekkers mee. En een opgeladen telefoon om foto's en filmpjes te maken. Heerlijk dat ik daarvoor niet altijd m'n onhandig grote fototoestel meer hoeft mee te slepen!

In de auto vroeg ik aan Henk welke dieren hij graag wilde zien. Het maakte hem niet zoveel uit. Als we maar begonnen bij de zeeleeuwen. Geen probleem. Die zijn meteen bij de ingang. Dus daar zouden we als eerste gaan kijken.

Het zonnetje was heerlijk! We besloten dus lekker buiten te blijven en dingen als het Oceanium en de Vlindertuin te bewaren voor als we een keer met minder lekker weer zouden gaan.

We liepen langs de ijsberen. Verrassing! Er is pas geleden een ijsberentweeling geboren en moeder en kindjes waren heerlijk aan het spelen in de zon! Ik kon er geen genoeg van krijgen.

Maar Henk wilde verder. Ok.

We keken bij de prairiehondjes. Bij de struisvogels die net eten gekregen hadden. Met z'n tweeën pikten ze gulzig uit één bak. Af en toe staken ze hun koppen omhoog. Dat was een grappig gezicht. Het leek net of ze er moeite mee hadden om hun nek uit de kronkels te halen :-).

We keken bij de gevlekte hyena's. De giraffen sloegen we over. Daar was het steendruk. En we hadden die de vorige keer al uitgebreid bekeken.

We keken bij de enorme krokodillen. Ze lagen achter het glas, vlakbij ons. Hu, wat een tanden! Doe mij maar liever die grappige stokstaartjes. Die vind ik veel leuker.

Ik dacht dat de gorilla's met dat mooie weer wel buiten zouden zijn. Maar nee. Het was zeker toch te koud. Henk ging eerst maar even lekker spelen in de speeltuin. 

Daarna wilde ik toch graag bij de apen kijken. Henk wilde niet naar binnen, want hij vond het er stinken. Daarom bracht ik hem naar de binnenspeeltuin en ging alleen naar de apen.

Het babyaapje wat vorige keer nog bij z'n moeder aan haar borst hing, stuiterde nu al parmantig door het verblijf. Hoe schattig, zo'n klein ding!

Dan is Bokito maar een griezel. Die reuze gorilla kwam eens vlak voor me poseren. Ik vind hem imponerend en een beetje eng. Er was ook een moederaap met een baby bij de gorilla's. Maar die kreeg ik niet goed voor de lens.

We besloten op ons gemakje terug te gaan. Het ging al richting sluitingstijd. We stonden nog even stil bij de wolven.

Toen we bij de uitgang kwamen hoorden we de zeeleeuwen brullen. Daarom sloten we ons uitstapje af zoals we waren begonnen: kijken bij de zeeleeuwen. Prachtig zo soepel als ze zwemmen! En ook leuk om te zien hoe ze als groep leven.

Thuis gekomen maakte ik een lekkere maaltijd klaar: gebakken aardappelschijfjes, uientaartjes, spinazie en sla. En voor ieder een ijsje toe. 

De vakantie zit er alweer bijna op. Morgen hoopt Maaike weer thuis te komen. Er logeert nog een nichtje. Nog even. En dan moeten we weer in het gareel...