Ik heb de hele dag buiten gespeeld!

Wat was het een prachtige dag vandaag! De eerste echt lekker warme dag van het jaar! En precies op deze dag mocht ik van mezelf de hele dag buiten spelen :-).

Vier op een rij!

Een tijdje geleden kondigde ik hier blij nieuws aan: we hopen weer opa en oma te worden! Maar de afgelopen weken kwam hier de één na de ander met blij nieuws op de proppen. En zodoende verwachten we nu niet één, niet twee, niet drie, maar vier kleinkinderen op een rij! Nou, ik kan je zeggen: dat is echt heel speciaal, hoor!

Poeh!

 ¨Poeh,¨ zeiden Willem en ik tegen elkaar, ¨als je kinderen jubilea gaan vieren, dan word je toch wel oud!¨ We zeiden het met een glimlach. Maar toch! Vorige week donderdag waren Wim en Geertje 12 1/2 jaar getrouwd. Een koperen bruiloft dus.

Buitenklussen

Vandaag ben ik veel buiten bezig geweest. Nog twee weken en dan hopen Maaike en Jaap te trouwen. Deze zomer is er enorm veel gedaan aan de buitenboel om alles enigszins toonbaar te krijgen voor de grote dag. We zijn nog lang niet klaar. Maar dat is niet erg. Het is wat het is en ik ben er blij en tevreden mee. 

Een zomer zonder zee?

Een zomer zonder zee is voor ons geen zomer. Weliswaar zijn we de ene zomer fanatieker dan de andere, maar helemaal zonder zee komt nooit voor. 

En nog weer verder op tournee

Ook de afgelopen dagen twee dagen gingen we weer op familie-tournee. Tja, met 9 broers en zussen ben je zomaar nog niet rond :-). 

Straatwerk, oogst, een jarige, beton!!

Vrijdag hebben Hans en Willem zich nog even flink uitgesloofd met het straatwerk. Het was de laatste werkdag van de week, hier, want Hans zou zaterdag zijn vriend weer gaan helpen. Dat kwam mooi uit, want wij hadden zaterdag een jarige en wilden dan niet de hele dag aan het werk zijn.

Een zeempaadje!

Willem en ik hopen in december onze 35ste huwelijksverjaardag te vieren. In die 35 jaar bewoonden we vier huizen.

Het werkt aanstekelijk :-)

Zaterdagochtend ben ik vroeg opgestaan om een monster-strijk weg te werken. Als je hier langer leest, weet je dat ik graag vroeg opsta en dat ik strijken leuk vind. Vroeg opstaan om te strijken = twee x leuk dus :-). Ik had er al een halve dag opzitten, voordat de anderen ontwaakten. Het taartje om 10 uur bij de koffie, smaakte als een beloning. 

Lekker veel!

Oh, wat kon ik vandaag lekker veel (inhaal)slagjes slaan! Het was echt een super productief dagje. Ik ben er blij van :-). Mijn dag begon weer in de tuin. Eerst alles maar water geven. 

Energie

De dag sudderde zomaar voorbij. Met allemaal gewone bezigheden, als wassen, strijken, de hond uitlaten, bestellingen inpakken, administratie bijwerken, kaartjes schrijven en eten koken. Zo´n dag, dat er niets bijzonders is en er geen druk op de ketel staat. Dat zijn de mooiste dagen.

Zo´n dag dat je blij bent, dat het droog is en dat je was naar buiten kan. Dat Maaike gezellig meeloopt, als je Ciara uitlaat. Dat je verse melk gaat halen bij de tap. Dat je een praatje maakt met je buurvrouw.

Dat het restjes-dag is en je eet als een vorst.

Allerlei groenten, die op moesten, gingen op de bakplaat in de oven. Een courgette, een zoete aardappel, een paprika, een paar bieten, een paar winterwortels, een paar uien. Beetje olijfolie erover en grof keltisch zeezout en dan roosteren. Oh, heerlijk. Ik haalde een zak couscous uit de vriezer en hing de couscous in een vergiet boven een pan kokend water, totdat het helemaal doorgewarmd was. Net zo lekker als vers gemaakt! Ik warmde ook een restant kerriesaus op, wat nog in de koelkast stond. En ik kookte een pannetje simpele macaroni met stukjes cervelaatworst en blokjes kaas van een stukje, waar geen plakjes meer van gesneden konden worden. Ook deed ik er wat bruschettakruiden en 1/3 kuipje goedkope kruidencrème door. M´n bord zag er misschien wonderlijk uit, maar dan toch vrolijk en in een sterrenrestaurant had het me niet beter gesmaakt.

En toen was het avond. Ik veerde na het eten op en zei: ¨Ik doe snel de keuken aan kant en dan ga ik lekker nog een poosje buiten rommelen.¨ Zo gezegd, zo gedaan. En wat krijg je dáár een energie van, van dat rommelen in de buitenlucht! Ik ben doorgegaan tot het donker was.

De plantjes die ik zaterdag kocht van de bon, die ik voor Moederdag kreeg, staan nu gezellig in de bakken en in de rand op de erfafscheiding. De plantjes zijn nog klein en ik zal ze goed vertroetelen. Wat zal het er straks fleurig uit gaan zien!

We dronken buiten koffie en daarna heb ik de boel strak aangeveegd. Dat was nog een beste klus. Intussen waren Hans en Willem de afvoer eens aan het bestuderen. Een half jaar (of langer?) geleden, hadden we een flinke verstopping. Bij het ontstoppen waren enkele buisstukken opengezaagd. Al die tijd heeft de boel zo open gelegen. Maar nu hebben de mannen er eens een studie van gemaakt wat voor soort buisstukken er nodig zijn, om de boel weer te repareren. Ze hadden net alles opgenomen en Hans loopt nog even naar die afvoer, ziet hij dat hij op dit moment suprème weer verstopt zit!!! Grrrrr. Dat gaf nog weer even een heel gedoe, voordat alles doorliep.

Plus dat we nu in twijfel zijn, om de boel dicht te maken. Als het dicht zit, zie je zo´n verstopping niet en merk je het pas, als er binnen een overstroming is op het laagste punt. Ik moet er echt niet aan denken, dat mijn slaapkamer weer blank staat! We hebben net een ´nieuw´ bed. Nou ja. Daar moeten we dus maar een nachtje over gaan slapen. Misschien krijgen de mannen een goed idee...

Want ja, zo´n open ´put´ naast de deur, is natuurlijk ook echt géén gezicht!

Hobbyen in de (moes)tuin

Heel langzaam, maar  wèl zeker, komt er vorm in de tuin en de moestuin. Dat langzame komt doordat er het nodige tuinwerk bij Hans op z´n bordje ligt, maar die is niet zo vaak beschikbaar. Er wordt nogal eens een beroep op hem gedaan en hij zegt niet snel ´nee´. Daarbij is het natuurlijk ook leuk om eens met broer Wim aan diens camper te sleutelen, of gewoon een keer lekker niets te doen :-).  Ik heb alle geduld om rustig te wachten tot hij weer wat aan de tuin kan doen. 

Zaterdag hielp hij Koos met een klus. De jongens kwamen tegen vijven tamelijk afgepeigerd thuis. Grondwerk/straatwerk/tuinwerk, het is allemaal lichamelijk behoorlijk zwaar. Toch besloot Hans om nog éven thuis iets aan de tuin te doen. Hij had namelijk een kraantje bij zich en dat kwam mooi van pas om de voortuin een stuk af te graven. Die lag namelijk te hoog en moest aan beide zijden aansluiten aan de opritten. Super fijn dat dit werd aangepakt, want intussen zit ik met voorgezaaide dahlia´s en lupinen, die zo onderhand de grond in moeten. Zover is het echter nog niet. Die blommetje moeten nog even geduld hebben :-). 

Evenals al het andere zaaigoed, wat langzamerhand kan gaan afharden en dan uitgeplant kan worden.

Vanavond na het eten hebben we ook weer een flinke slinger aan de buitenboel gegeven. We waren met een heel ploegje en de hele voorraad kachelhout hebben we met elkaar in één van de houthokken gestapeld. Het hok is een goed eind vol gekomen. We hebben zo al een mooi begin voor komende winter. En bovendien is ons terras nu meer beschut en zitten we vanaf de weg niet voluit in het zicht. Ook wel prettig ;-).

We dronken voor het eerst dit jaar ´s avonds buiten koffie. Hans speelde intussen even lekker met Ciara.

Na de koffie hebben Hans, Willem en ik nog even onkruid gewied en de boel aangeveegd. 

Wat is het heerlijk om buiten te zijn, totdat de zon ondergaat! Een merel op het dak die z´n avondlied zingt. Het wegstervende geluid van een brommer. Een blatend schaap. Het is echt genieten.

Waar ik vandaag ook zo blij mee was: eindelijk zoemden de bijen!! Gisteren zag ik voor het eerst écht activiteit bij de bijenkasten. Toen dacht ik, dat het kwam vanwege de warme dag met zuidenwind en onweer in de lucht. Maar vandaag vlogen de bijen wèèr in en uit, precies zoals dat in het voorjaar hoort. 

M´n volken waren niet bijzonder goed uitgewinterd. Drie volken waren echt klein. En toen het maar koud bleef en koud bleef en koud bleef, was ik bang, dat ze het niet hadden overleefd. Nu heb ik er wel rust van en wil ik deze week eens een uitgebreide inspectie doen.

Ook heb ik het plan om deze week eens fijn te gaan shoppen bij de Boerenbond. Ik kreeg van de kinderen een dikke kadobon voor Moederdag. Daarmee kan ik fijn plantjes kopen voor in de bloembakken en wellicht ook nog wel wat voor de moestuin. Ik heb er helemaal zin in.

Op dit moment staan er alleen nog maar peultjes, rabarber, aardbeien, pluksla en bieslook. Voor die-hard tuinders is het vast een giller. Maar ik ben er de koning te rijk mee :-).

Buitenboel

Van de week is er een flinke klap op de buitenboel gegeven. Leendert heeft twee prachtige houthokken gemaakt. We hebben er lang over nagedacht, hoe we het hebben wilden. De hokken zijn nu aan de kanten van het terras geplaatst. Eén als een soort erfafscheiding met de buren. De andere als een scheiding tussen terras en moestuin. Die tweede hebben we laag gehouden. Het hoogste punt is 1,50 meter. Als ik op mijn tenen sta, kan ik er precies overheen kijken en zien wat er op de weg gebeurt. Als we zitten, zitten we heerlijk beschut en uit het zicht. Alles is gemaakt van douglas hout en de hokken staan op poeren. Stevig en goed, zodat we er hopelijk heel lang plezier van hebben. De achterkanten zijn open gehouden. Er zit betongaas in. Er bleven nog een paar stukken gaas over. Die heb ik meteen geannexeerd voor op de moestuin. Daar kan van alles tegenaan klimmen. Op het dak van de hokken liggen dakpannen. Dat was Willem z´n idee. Het zijn dezelfde dakpannen als die op het dak van ons huis liggen. Het is nu heel mooi één geheel. Het is helemaal naar ons zin geworden!

Vandaag zijn de puntjes op de ¨i¨ gezet. Alles is opgeruimd en de straat is weer netjes gemaakt. Hans had gisteren een flinke lading hout bij zich. Dat moet allemaal nog gekloofd worden. Het ligt wel al keurig opgestapeld klaar. Daar moeten we weer even een goed moment voor vinden.

Er is nog héél veel te doen. Maar er is ook al héél veel gedaan. Wat ben ik blij! Ook zo fijn, dat er zoveel handen meehielpen! Leendert heeft vandaag nog bijna de hele dag hard gewerkt. Koos heeft gestraat. Hans heeft opgeruimd en het hout georganiseerd. Maaike heeft me in huis geholpen, boodschappen gedaan en vanmiddag nog even buiten geholpen. Maria en Jan-Hendrik hielpen nog een poosje mee met opruimen. Echt geweldig! Dit hadden we alléén nooit voor elkaar gekregen.

Nog even reclame maken voor Leendert z´n bedrijfje: voor elke timmerklus kun je bij hem terecht. Van een aanbouw, tot een opbouw. Van kozijnen tot buitenverblijven: luijkbouw.nl

Laat het voorjaar maar komen :-).

Vakantie?

 Vakantie??? Hoe spel je dat?

Ha, ha. Grapje hoor. Maar vorige week was het hier dus herfstvakantie en ik heb er totaal niets van gemerkt. Behalve dan dat ik overal de mooiste foto´s langs zag komen van herfstbossen en paddestoelen en mensen die blij aan het wandelen waren in die mooie kleurenpracht. Intussen was het hier gewoon ordinair druk.

Het begon al op maandag. Hans en Koos hadden een hele week vakantie opgenomen. Maar zij weten ook al niet hoe je dat woord spelt, dus die gingen keihard aan het werk aan de buitenboel! In eerste instantie hielp Koos z´n vriendin ook nog mee. Maar die kwam al snel lelijk klem te zitten met haar vinger en heeft toen de rest van de dag kruiden voor de webshop zitten inpakken. Iets waar ik ook super blij mee was. 

Hans en Koos begonnen aan het terras. Dat was vlak voor de zomervakantie er vlug, vlug in gelegd. Nu moesten alle hoeken gelegd en de boel mooi vlak gemaakt worden. Die hoekjes, daar gaat nu juist de meeste tijd in zitten, he! 

Ik hoefde dan niet daadwerkelijk mee te sjouwen. Maar toch gaf het me werk en drukte. De hele week heb ik geprobeerd wat uitgebreider te cateren voor de harde werkers. Iets lekkers bij de koffie, iets lekkers bij de lunch. Fijn dat ik intussen allerlei mixen in de Wonderpan aan het uitproberen ben. Dat kwam prima uit :-).

En verder was ik druk met het verwijderen van modderp*ten. Dat was minder. Maar ja, het regende af en toe behoorlijk en de mannen werkten gewoon door. Dan ga ik niet lopen miepen, als de vloer onder gelopen wordt. Dan pak je gewoon nog maar weer een keer de stofzuiger of de dweilstok. Toch?

De jongens zijn een heel eind gekomen. Halverwege woensdag lag het terras strak. Daarna hebben ze de parkeervakken voor ons huis aangepakt. Ook die waren er snel, snel ingelegd, toen wij hier kwamen wonen. Nu moest alles strak. De betonnen waterkering (of hoe je zoiets noemt) werd afgemaakt, er werd zand gestort, alle betontegels moesten eruit en opnieuw erin gelegd worden en tenslotte kwamen er 7 varkensruggen. Op zaterdagavond werden de laatste tegels er in gejast. We hebben nu voor ons huis 7 fijne parkeerplekken. Naast de oprit is er nog één in wording. Als het moet kunnen we nu met gemak 12 auto´s op eigen erf kwijt. 

Het enige wat ik nog wel erg graag wil, is, dat er grond in die open betontegels wordt gedaan en dat er gras ingezaaid wordt. Dan is het niet alleen praktisch en fijn, maar ook nog mooi. Ik kijk liever tegen groen aan, dan tegen beton. Misschien lukt dat nog ergens binnenkort. Nu even niet. Koos zijn ´vakantie´ zit er inmiddels op. En Hans z´n ´vakantie´ bestaat deze week uit het studeren op bomen. Hij moet vrijdag examen doen en 129 bomen kunnen determineren...Gewoon aan de hand van een takje. En dan niet zeggen: wilg. Maar ook weten, of het om een treurwilg of boswilg of weet-ik-wat-voor-wilt gaat.

Hij is gisteren naar het bos geweest en heeft 45 soorten mee naar huis genomen om ze te kunnen bestuderen. En morgen wil hij nog een keer naar het bos. Hopelijk gaat hij slagen. 

Wat ik verder vorige week zoal aan mijn kar had? 

- Zoveel mogelijk Wonderpannen op de post zien te krijgen. Wat een monsterklus! De hele familie helpt mee, tot aan kleinzoon Marinus toe. En op woensdagavond hadden we een heuse poetsavond met z´n allen!

- De kookrubriek voor Terdege maken

- Een avondje bij schoonvader op bezoek. Daar waren we een maand niet geweest vanwege corona...

- Een workshop ¨Creatief met bijenwas¨ draaien. Wat was het weer leuk!

- Drukte in de webshop. Er wordt weer gehamsterd. Ik haal steeds karrevrachten meel(producten) bij de molen. Vorige week was het daar zó druk, dat ik de auto zonder hulp moest laden. Toen was ik een beetje gesloopt ;-).

- Ergens tussendoor huishouden. Met de never ending story: de was.

- We zouden met Dirk en zijn vriendin uit eten gaan. Dat werd een etentje bij Dirk thuis, nu de horeca dicht zit. Evengoed lekker en gezellig :-).

Nou, de rest ben ik vergeten, hoor. Dat zal vast niet heel interessant geweest zijn. Het was in elk geval vermoeiend. Maar we kregen zaterdag op zondag zomaar een uur extra om weer lekker uit te rusten. Ha, ha, ik ben er weer helemaal van opgeknapt :-).

Kijk, Muck kan óók niet ´vakantie´ spellen. Sterker, ze kan helemaal níets spellen. Maar een lekker lui leventje dat dat beestje heeft :-).

Ik ga proberen de komende tijd weer wat trouwer te bloggen. Voor alle mensen die weer, of nog steeds, of nu ook thuiszitten. Om een beetje afleiding te geven en, als het kan, een beetje moed ... 

Minder pauper

Het voelde vandaag als de eerste vakantiedag. De basisscholen zijn hier nu eindelijk ook gesloten en de zes-weken-lange zomervakantie is aangebroken. Nu hebben wij dit jaar voor het eerst niet meer met de vakantie van de basisschool van doen. Maar toch.

In de webshop is het rustig. En dus kunnen we wat meer in huis en tuin doen. Vandaag was het daar een uitgelezen dag voor. Droog, een zonnetje, niet te warm. Heerlijk! Er is hier genoeg te doen. Er liggen allerlei klussen al sinds de verhuizing (december!) te wachten. We hebben als doel om het hier elke dag een stukje minder pauper te maken. Elk dingetje doet mee. Ook die heel kleine dingen, zoals het verplanten van kamerplanten. We hebben best veel vensterbanken en ze zijn ook nog eens mooi breed. Ik heb dus mooi de ruimte voor planten. Er was een aantal planten uit hun pot gegroeid. Daarom heb ik de afgelopen weken verschillende keren in de kringloopwinkel naar potten gespeurd. Ik hoefde ze nu alleen maar uit de kelder op te diepen en gaf enkele planten een grotere pot. Wat knapt dat op!

Later vandaag zijn Maria en ik buiten aan de slag gegaan. Ik wilde de zooi bij de voordeur weg hebben. Er lagen daar sinds december stapels met grote stenen, die we aan de andere kant van het huis willen hergebruiken. Die stenen moesten dus sowieso daar weg. Ik had het al een paar keer aan de mannen gevraagd, maar die hadden steeds andere prioriteiten. Weetjewat? Maria en ik gingen het gewoon proberen. De stenen zijn enorm zwaar en ik heb eerst in de kruiwagen gevoeld, hoeveel stenen voor mij verantwoord was om te kruien. Ik moet nu eenmaal erg opletten, dat ik m´n bekken niet overbelast. Vier stenen was net te veel. Drie dus dan. Ik kruide steeds drie stenen naar de andere kant van het huis en Maria stapelde daar een muurtje om de moestuin.

Het ging langzaam, want steeds als we een stapeltje gedaan hadden, gingen we een lichter karweitje tussendoor doen. Zo ruimden we ook weer twee dozen uit de schuur leeg. Daar is nu zowaar ruimte voor kapstokhaken ontstaan. Het wordt vast nog weleens wat!

Ook nèt iets lichter dan stenen sjouwen, was het versjouwen van pallets, die ook al een maand of drie naast de voordeur stonden. Ze zouden worden opgehaald door een leverancier van Leendert. Maar ik geloof niet, dat er nog iemand om komt. Ik was het in elk geval reuze zat, die pauper-zooi, en sleepte de pallets samen met Maria naar voren, waar ze in een nis tussen de stenen zijn geparkeerd.

Aan het eind van de middag lagen er nog enkele stapels stenen én een stapel lange balken. We bedachten, dat we morgen op ons gemakje verder zouden gaan met de stenen en dat de mannen die lange balken maar weg moesten halen. Willem had vorige week al verzonnen, dat die balken tot aan gebruik wel rechtop in de liftschacht konden worden gezet.

Het was inmiddels vijf uur en Willem was dus klaar met zijn werk (hij werkt nog altijd thuis vanwege corona). Toen hij zag, hoe het buitenom opknapte, had hij wel zin, om nú die balken weg te halen. Hij dacht, dat Maria en hij dat samen wel konden. Wel, het ís gelukt. Maar het was wel érg zwaar!

Toen kwam Hans thuis en zag wat er allemaal gedaan was. En hij vroeg, waarom we niet gewoon het dumpertje hadden gebruikt voor die stenen. Nou, omdat we niet weten hoe dat ding werkt natuurlijk :-). Nou, hij zou het dumpertje wel even erbij pakken en voor ons de rest van de stenen verhuizen. Hoe fijn is dat!

Willem en Hans haalden het dumpertje en nog voor het eten was de klus geklaard!

Het is geweldig opgeknapt bij de voordeur. We zijn er nog lange niet, maar we zijn toch echt een stukje gevorderd!

De maaltijd smaakte toen natuurlijk extra lekker :-).

We aten fijn in het avondzonnetje: bieten uit eigen tuin, sla uit eigen tuin, wat een feest!

De koning kan niet lekkerder gegeten hebben.

Intussen is er vandaag ook nog lekker ´gehuishoud´. De was wapperde fijn aan de lijn. Mijn zeepleverancier kwam juist langs, doen ik de was aan het ophangen was. ¨Kijk,¨ zei ik trots, ¨ik maak hier gewoon reclame voor onze Marseillezeep, met zo´n stralende was.¨ :-).

Ik poetste m´n keuken

en Henk stofte de kamer

Al met al was het dus een goed besteed ´vakantie´-dagje :-).  Ik ben benieuwd, wat we morgen kunnen doen.

Elke dag een beetje minder pauper.

Zand erover

Kwam er gisteren aan het einde van de middag een grote kiepwagen met grond, nu kwam er in alle vroegte een kiepwagen met zand. Zand erover dus! Over dat terras in wording, weet je wel :-). Die zandbestelling was een beetje ad hoc gedaan door Hans en Koos. Eigenlijk hadden ze dat eerst voor morgen op de planning. Maar er veranderde iets, waardoor ze het liefst vandáág al dat zand hadden. Ze moesten er wel een paar belletjes voor doen. Het ene bedrijf zat vandaag al volgeboekt. Het andere bedrijf had pas aan het eind van de dag een gaatje. Eindelijk vonden ze een bedrijf wat kon leveren, maar dan wel heel snel. Binnen een half uur zou de wagen hier zijn. Rap hebben we toen alles uit onze handen laten vallen en hebben de hoek waar het terras komt leeggehaald. Er stond van alles: twee scooters, een fiets, een tuinset, een parasol, een geïmproviseerde buitenkachel van stenen, autobanden, een konijnenhok. Kortom: het was er een droeftoeter-bende. Ongelofelijk hoe snel de boel leeg was. Precies op tijd.

En of ik even 400 euro kon aftikken. Maar wie heeft er tegenwoordig nog contanten? En dan zóveel? Ik niet. Een pinapparaatje had de chauffeur niet bij zich. Maar gelukkig: ik kon het ook wel gewoon met m´n mobiel overmaken.

Met frisse moed sprong Koos in het shoveltje. Hij zou die berg wel even snel glad trekken. En jawel! Met een half uur was de boel glad!

Echt zó fijn, he! En wat heerlijk om zulke handige knullen te hebben. Ik zou nog niet weten, hoe ik zo´n ding moest starten. Ha, ha.

In de tussentijd was Hans op pad om varkensruggen te kopen. Nee, niet van vlees, maar van beton. Van die ronde dingen, die aan het eind van een parkeervak liggen en waar je met je wielen tegenaan gaat. Willem had al langer op Marktplaats rond gespeurd naar een paar van die dingen. Maar het was hem nog niet gelukt de goede te bemachtigen. Maar nu had hij ze gevonden. In Driebrugge dacht ik. Fijn! Precies op tijd.

Hans en Koos hebben de hele dag weer hard gewerkt en ze zijn een heel stuk verder gekomen. Het is wel een megaklus, hoor. En voor Koos zit het werk en nu zo´n beetje op. Vanaf morgen is er alleen zwaar lichamelijk werk en dat gaat niet met z´n gebroken sleutelbeen. Maar we zien wel hoe ver het afkomt deze week. Grote kans, dat het daarna weer voor weken stilligt. Maar ook dat is niet erg. De jongens hebben vanmiddag een paar rijplaten op het terras neergelegd. Zo hebben we toch een hoekje, waar we kunnen koffie drinken, ook al is er nog niet bestraat.

Zelf was ik vanmorgen ook op stap. Weer naar de molen voor meel en naar de verpakkingsgroothandel voor dozen. Dozen zijn steeds schaars, omdat er zo enorm veel online besteld wordt. Maar een week of twee geleden was het echt drama. Ik had een lijstje bij me met nummers van zes verschillende maten dozen. Maar er waren er maar twee op voorraad. De grootste maat en de kleinste maat. Ze hadden nog wel één soort doos van een tussenmaat, maar die was superdeluxe en heel duur. Een stevige, witte, kartonnen doos, die je helemaal kon vouwen en waar je geen plakband voor hoefde te gebruiken. En ja, precies in een maat, die ik heel vaak gebruik. Ik vroeg, hoeveel die dozen dan moesten kosten. Nou, omdat het crisis was, wilden ze me wel matsen en staffelkorting toepassen. Maar dan nog waren het dozen van twee euro per stuk!! Het was slikken of stikken, want er was domweg niets anders meer. Dus kocht ik de laatste 100 dozen. Met pijn in mijn hart portemonnee. De rest van mijn verlanglijst werd in backorder geplaatst. Vorige week kon ik om één maat dozen komen. En gisteren werd ik gebeld, dat er wéér een maat binnen was. Fijn! Als je alle maten dozen hebt, maakt dat het inpakken een stuk gemakkelijker.

En m´n nieuwe shop werkt ook een stuk gemakkelijker! Wat een genot nu ik alles zó uit de schappen kan plukken. Vanmorgen vroeg had ik al een mooi aantal orders ingepakt. En vanmiddag ging ik samen met Maria vrolijk verder. Maria zou eigenlijk vanmorgen wat inpakwerk doen. Maar het huis dreigde zo langzamerhand ook te verslonzen. Er lag zand op de vloer (vanwege de buitenboel, die op de schop ligt). De keuken was een bende. En de ramen waren ook smerig. Maria had daarom bedacht, dat ze beter even lekker kon huishouden. Goed bedacht! Ze had echt enorm veel gedaan. Ook de nieuwe plee was lekker gesopt en Ciara´s kleed was gewassen. Heel fijn. Zo konden we met een gerust hart verder werken aan de shop, vanmiddag.

Aan het einde van de middag hadden we maar liefst 50 dozen klaarstaan voor de post.

Zo was de dag weer goed gevuld. Het is tijd om mijn ogen eens dicht te doen. Morgen wil ik vroeg opstaan om in de bijen te werken. Ik ben benieuwd of de honingkamer in gebruik genomen is, die ik van de week plaatste. Ook ga ik kijken, of er geen zwermcellen in de volken zitten. Anders ben ik straks een deel van m´n bijen kwijt. Ik werd vandaag voor het eerst dit seizoen gebeld om een zwerm te komen scheppen. Maar ik heb er geen tijd voor en ook geen kast klaarstaan, waar ze in kunnen. Bovendien was het ook nog eens ver uit de buurt. Dus heb ik verwezen naar de plaatselijke imkervereniging. Meestal zijn er in een vereniging wel één of meer imkers, die graag komen scheppen. Maar ik hou m´n bijen liever zelf. Dus pas ik in deze zwermperiode extra goed op ze ;-).