Om half 8 kwam Geertjes oudste broer, die van de hele dag een videoverslag zou maken. Het was nog donker. Maar gelukkig wél droog. Dat was om zes uur wel anders. Toen kletterde het nog behoorlijk. Een kwartiertje later kwam de fotograaf. Een gezellige, hyperactieve professional ;-). Hij begon meteen met sfeerplaatjes schieten en vertelde, dat hij thuis al op buienradar had gekeken en gezien had, dat het regenfront ons voorbij was. Het zag er goed uit allemaal. Ik vertelde, dat ik me alleen zorgen maken om de natte straat in verband met de sleep van Geertjes jurk. "O, heeft ze een sleep," reageerde hij, "heeft u dan een oud laken om mee te nemen, dan leggen we die er steeds onder." Ook weer opgelost.
Even later kwam er een grote verrassing voorrijden. Wim en Geertje wilden low-budget vervoer op hun trouwdag. Nou ja, wílden...Eigenlijk was het Geertjes grote wens, om in een oldtimer te trouwen. Maar ja, daarvoor hadden ze te weinig centjes. Geen nood. Wim werkt bij een garagebedrijf en zijn directeur heeft een mooie BMW en die wilde hij wel een dagje afstaan. Maar Geertjes vader had samen met een lief iemand de koppen bij elkaar gestoken en een prachtige Bentley mét chauffeur geregeld. De oh's en ah's waren natuurlijk niet van de lucht, toen die slee kwam voorrijden!
Er kwam nog méér drukte in de straat: het bruidsboeket en de bloemen voor op de auto werden bezorgd. Nog meer oh's en ah's. Want wát een prachtig bruidsboeket kwam daar uit de auto. We hebben nog wel erg moeten lachen om de reactie van Koos, want die noemde het boeket heel oneerbiedig een 'omgekeerde kerstboom' :-). Het boeket, de autoversiering en ook de corsages zijn allemaal door een nichtje (en vriendin van Geertje) gemaakt. Heel kunstig!
Zo langzamerhand werd het tijd om Wim te gaan uitzwaaien. Ik heb nog eventjes z'n haar een beetje bijgewerkt en z'n stropdas overnieuw geknoopt en toen kon hij echt vertrekken. Trijnie stond ook al klaar. Die zou meteen meerijden. Zij zou meegaan met het foto's maken, om te assisteren en om zelf ook (veel) foto's te maken. Eén van haar foto's zou namelijk dienen als bedankkaartje.
Raar hoor, om Wim zo de straat uit te zien rijden. Tijd om er lang bij stil te staan was er niet. De kapster arriveerde!
Toen ik met de meisjes om kleding was gegaan bij Pompom Kinderkleding, hier in Alblasserdam, vertelde de eigenaresse (mw. Dorst), dat ze ook de haren van de kinderen kon doen. Dat heb ik met twee handen aangenomen, want ik ben daar gewoon een kluns in. Daar heb ik het geduld niet voor. Toen ik haar deze week even belde om de tijd enzo af te spreken, vertelde ze me, dat ze de laatste tijd heel veel kapsels doet en dat ze ook gerust míjn haar wilde opsteken. Eigenlijk was ik dat niet van plan geweest. Maar Willem en Trijnie hadden het al een paar keer hardop gewenst. Ik wilde ze graag verrassen en heb het dus zo afgesproken. De warme rollers stonden al klaar en in een vlot tempo werden bij Maaike, Maria en mij krullen gezet.
Intussen begon ik met kinderen aankleden, haren kammen, hier nog wat te ridderen, daar nog wat te redderen. De tijd vloog om. Het was 10 uur toen we helemaal klaar waren. Hoog tijd om naar Streefkerk te vertrekken.
Bij Geertje thuis was het een gezellige boel. Iedereen in de beste stemming. Kinderen opgewonden. Steeds voller stroomde het huis. Er waren belegde broodjes en heerlijke rozijnentimpen, koffie, pakjes drinken, zakjes snoep. Alles was even feestelijk. Het Bruidspaar kwam terug van het foto's maken en alle aanwezigen konden hen bewonderen.
Langzaamaan werd het tijd om naar het gemeentehuis te gaan. Maar eerst nog de fotosessie met alle daggasten. De foto's werden achter het ouderlijk huis van Geertje gemaakt. Het was een vrolijke maar wel erg koude (wind!) bedoening.
In een lange optocht van auto's reden we over de Lekdijk naar Groot-Ammers voor de burgerlijke huwelijkssluiting. Maria en Jan mochten de ringen overhandigen en Willem werd verzocht de trouw-akte voor te lezen.
Na de huwelijksvoltrekking werd er op de trap aan de achterkant van het gemeentehuis nog een foto gemaakt van het hele gezelschap en daarna vormden we weer een lange stoet. We reden naar Alblasserdam, waar het huwelijk kerkelijk bevestigd zou worden.
Onderweg is de auto met Wim en Geertje even van de route afgeweken om nog wat foto's te maken aan de Tiendweg, die achterlangs het ouderlijk huis van Geertje loopt. Het was toen juist heerlijk zonnig geworden. Een mooie herfstdag.
In de kerk werd het huwelijk van Wim en Geertje bevestigd met de tekst uit Spreuken 3 vers 9: Ken Hem in al uw wegen en Hij zal uw paden recht maken. Ik vind de kerkdienst toch altijd het hoogtepunt van zo'n dag. Zo plechtig en emotioneel. Het doet je echt wel wat als je je kinderen samen ziet knielen, tijdens het zingen van Psalm 134 vers 3: Knielt dan eerbiedig voor Hem neer, Looft, looft nu aller heren Heer'. Het doet je ook zo denken aan de dag, dat je zélf zo begon. Wat lijkt nog maar éven geleden...
Na de dienst was er gelegenheid tot feliciteren voor de familie en de mensen die de dienst hadden bijgewoond.
Daarna reden we naar de Boerenklaas in Brandwijk waar de bruiloft zou worden gevierd. De spanning, die er toch steeds wel was, viel nu weg. En ontspannen gingen we aan de koffie met heerlijke bruidstaart.
Tijd voor het Boodschappenlied. Wellicht niet onbekend. Er waren twee stepjes meegenomen met grote boodschappentassen aan het stuur. Wim en Geertje kregen elk een stepje en onder het zingen van een lied, moesten ze zo snel mogelijk de in het lied genoemde boodschappen zien te vergaren. Wonderlijk hoe Geertje het nog voor elkaar kreeg te steppen met de rokkenvracht die ze aan had!
Het was inmiddels rond de klok van zes en we werden verzocht ons naar de eetzaal te verplaatsen. Er was een overheerlijk warm en koud buffet. Dat vind ik zelf altijd erg gezellig, een buffet. Wat heen-en-weer lopen, steeds wat lekkers uitkiezen. Heel leuk! Intussen bouwden Willem en de jongens de presentatie-apparatuur en het scherm op. Dirk had een heel leuke video-compilatie gemaakt van Wim z'n jonge jaren en die werd vertoond. Wim vanaf z'n tweede tot z'n twaalfde jaar. In die jaren heeft mijn zus Maaike steeds trouw video-opnamen gemaakt. Nog niet zo heel lang geleden heeft ze al die bandjes laten overzetten op dvd's en ze aan ons gegeven. Dat was prachtig materiaal voor deze gelegenheid!
Ook van Geertjes kant was er natuurlijk iets aardigs bedacht. Geertjes moeder was eens de foto-archieven ingedoken en had een mooie verzameling gemaakt. Die werden allemaal op het scherm vertoond, zodat iedereen ze goed kon zien, en Geertjes moeder heeft bij iedere foto wat verteld.
Zo vloog de tijd voorbij. Het liep tegen achten en we signaleerden al de eerste gasten, terwijl de receptie toch pas om half 9 zou beginnen. We moesten gaan opschieten. Maar dat maakte het genieten van het uitgebreide ijsbuffet er niet minder om!
Na de maaltijd was het dus haasjerepje naar de zaal, waar de receptie zou worden gehouden. We stonden net goed en wel opgesteld of de stroom van gasten kwam op gang. Er werden heel wat handen geschud, wensen uitgesproken, zoenen gegeven, kado's overhandigd. De zaal kwam helemaal vol gasten te zitten.
Tijdens de receptie hebben de brussen van de beide families nog iets leuks voor het Bruidspaar gedaan. Eerst was het de beurt aan de Luijkjes. Het Bruidspaar mocht plaatsnemen op het podium. Daarna kwamen de kinderen allemaal binnen met twee grote bossen rode en witte hartenballonnen, gevuld met helium. Op de balonnen stonden de letters a tot en met z. Om de beurt kregen Wim of Geertje van één van de kinderen een letterballon aangereikt. Die moest worden lekgeprikt, waarna er een briefje uitrolde met iets met de betreffende letter erop geschreven. Dat moest dan door Wim of Geertje worden voorgelezen. Dat was natuurlijk af en toe flink hilarisch :-)
Later op de avond was het de beurt aan de brussen van Geertje. Geertje komt uit een gezin met 9 kinderen, waarvan er al 4 zijn getrouwd. De club was dus ook lekker groot. Ze hadden een leuk stukje wat deels ging over Geertjes romantische inslag. Ze hadden een "Rosmantisch koor" gevormd. Ze kwamen binnenlopen met elk een rozenrood feesthoedje op en een rode crèpepapieren cape om en hadden een zilveren trommel omhangen met rozen als stokjes. Ze zongen een grappig lied, waarbij er steeds met de rozen op de trommels werd geslagen. Daarna ging het stukje verder als satire op Geertjes telefoongesprekken (met o.a. Wim). Ook dat was af en toe erg komisch en herkenbaar!
De klok draaide door en de gasten gingen zoetjesaan opstappen. Toen alle gasten weg waren zijn we nog even als familie bij elkaar geweest. We kregen koffie met saucijzenbroodjes. Wim en Geertje hadden iets leuks bedacht om iedereen voor zijn of haar inzet in de voorbereiding op hun huwelijk te bedanken. Ze hadden een powerpoint met leuke foto's, Wim speechte daar wat bij en Geertje had met zorg mooie kado's uitgezocht. De moeders kregen een mooi boeket bloemen én een mooi fotomapje met foto's van de bruiloftsdag. Wat een verrassing! Dat had Geertje zo bij de fotograaf besteld en twee van haar broers hadden dat vlak voor het eten opgehaald. Geweldig!
Geertjes vader heeft de dag besloten met Bijbellezing en gebed. Toen was deze mooie, ontroerende, bijzondere dag toch echt voorbij. We namen afscheid van het Bruidspaar. Wat gezegd moest worden was al eerder gezegd. En ja, dan ga je naar huis. Raar hoor, het eerst vogeltje uitgevlogen...
