En weer een week voorbij!

En dan is het zomaar weer dinsdagavond en is er weer een week voorbij, sinds ik schreef! De weken rijgen zich aaneen en we zijn intussen al in maart beland.

Daar was-tie weer :-(

Vrijdagavond vierde Henk z´n verjaardag. Op twee na waren alle kinderen met aanhang er. Wat gezellig, om ze weer even allemaal om me heen te hebben, hun verhalen te horen, te luisteren naar hun gepraat met elkaar. Willem had zijn moeder ook opgehaald. Die hadden we ook bijna twee weken niet gezien.

Zaterdag

Zaterdag is bij ons zo´n dag, waarop alles bij elkaar komt. Een soort eindsprint. Alles wordt klaargemaakt voor zondag, onze rustdag. De laatste wassen worden gedraaid, de laatste teil wasgoed weggestreken. De ontbrekende boodschappen worden gehaald en er wordt voor een paar dagen brood gebakken. Ook wordt er meestal iets speciaals gebakken voor het zondagse ontbijt en iets lekkers voor de koffie na de kerkdienst. De schoolgaande kinderen maken hun huiswerk. Werkende kinderen hebben soms een zaterdagklus. En als het éven kan, wordt er op zaterdag ook nog iets leuks ondernomen (al zijn de mogelijkheden door corona nogal beperkt) én worden er ´s avonds huisgemaakte frieten gegeten. 

Dat is zo´n dag. Dat is zaterdag. Dat was vandaag dus zo´n dag. Hoe dat ongeveer in beeld eruit ziet? Kijk maar mee.

Mijn dag begon met strijken en vouwen

Daarna was er het ontbijt voor twee, samen met Willem. Havermout met rozijnen en honing.

De honing is heel bijzonder. Zwager Marinus nam die voor me mee uit Ghana.Hij is heel speciaal. Mmmmm.

Normaal maken we op zaterdag geen bestellingen klaar voor de webshop. Maar het is druk. Dus werken we een poosje in de shop. Ik pak de orders in.

Intussen zorg ik ervoor, dat de wasmachine niet stilstaat ;-).

Maaike en Maria pakken een uurtje in. Meel en bloem en monchoupakketen en boekweitmeel en gele room...

Intussen is Hans buiten aan het werk. Hij legt vandaag de paadjes aan in mijn moestuin. En hij maakt de bedden klaar.

Al ik bij Hans kijk, kijk ik ook nog even naar het nieuwe kippenhok. Ik kreeg het gisteren kado van Hans en Maria. Ze zijn het samen gaan halen, ergens in Brabant. Mijn mond heeft uren opengestaan
van deze superverrassing. Veel te gek!

Tien uur is het koffietijd. De koek is op. Maar we hebben lekker chocola.

Na de koffie bak ik meteen een grote appelplaatcake. ¨Hier kunnen we het hele weekend mee doen,¨ 
dacht ik ...

Willem begint vast aan de frieten. Bonken schillen.

Kijk, hoe leuk!!! Er komt echt vorm in mijn tuin! Wat ben ik blij! Dit zie ik zelf niet zo zitten. Fijn dat Hans het kan en wil doen.

Ja,ja, ook hier komt al vorm in ;-).

Henk moet een boekverslag maken. Die zit lekker met mijn laptop op m´n bed.

Ik zit ook even. En naai een lusje aan een keukendoek. Op de één of andere manier voelt dat heel ´braaf´ :-)

Terwijl Hans buiten het ´grove´ werk aan de moestuin doet, doe ik binnen het ´fijne´ werk. Het zaaisel wordt 2 keer per dag gesproeid.

Buiten wachten de bedden ...

De appelplaatcake bleek té lekker. Die gaat het weekend niet halen. Dan nog maar snel een frangipane taartje bakken.

En na het afkoelen komt er glazuur op. Met een kers. De kers op de taart ...

Intussen bak ik brood. Een bruin brood met sesam. Een vlechtbrood voor het zondagse ontbijt. Een vierwindenbrood en een feestbroodje (niet op de foto).

Intussen is het stil geworden in huis. De kinderen besloten spontaan om te gaan uitwaaien aan zee! Alleen Willem en ik zijn thuis. En Jan en Amarantha, die druk zijn met hun schoolwerk (eindexamen).

Aan het einde van de middag racen Willem en ik nog even naar de Aldi voor wat boodschappen. Gelukkig was onze lievelingskoffie er! Drie weken lang was die er niet. Vorige week vertelde een vulploegmedewerker, dat hij uit het assortiment was. Maar gelukkig was hij er nu en sloeg ik maar liefst 10 pondspakken in. Kunnen we even vooruit.

Smullen van de friet! Samen met mijn vriendin, die bijna elke zaterdagavondmaaltijd van de partij is.

In de keuken wordt er druk overlegd. Hans had een stuk vlees gekocht voor op de bbq. Maar hoe zouden ze het kruiden? En hoe zouden ze het portioneren? Dat zijn serieuze zaken :-).

Het kwam helemaal goed. De bbq stond vanwege de wind en de regen direct bij de achterdeur opgesteld. De vleeseters hebben gesmuld. De vleeshaters hebben gegruweld van die rode lappen ...

Om 8 uur was er nog snel een bakkie en daarna vertrok die en gene om vòòr de avondklok weer thuis te zijn.

Een ´ouderwetse´ zaterdag. Met een hoop drukte. Met een hoop gezelligheid.

Tijd voor rust

Vandaag ben ik wat later opgestaan dan normaal. Het was dik 6 uur. Nog vroeg zat voor de zaterdagochtend, maar toch wilde ik wat langer slapen. Ik werd niet heel uitgerust wakker. Dat was niet zo vreemd, want de vloerverwarming is bij ons nog steeds niet goed ingeregeld. Wij weten nu wel, hoe we het koel in onze slaapkamer moeten krijgen/houden. Maar dat moet met een trucje. En dat trucje was Willem gisterenavond vergeten toe te passen. Gevolg: een warme slaapkamer, waardoor ik alles aan elkaar lag te dromen. Enigszins gekraakt stond ik op en ging het noodzakelijkste zaterdagwerk doen. Brood bakken bijvoorbeeld.

Zodra alles ´liep´ ben ik naar de inpakruimte gegaan, om bloem en meel in te pakken, zodat er vandaag lekker veel bestellingen de deur uit konden.

Intussen was Koos buiten aan de slag gegaan. Er lag al drie maanden een flinke bult hout voor ons huis. Dat moest gekloofd en gestapeld worden. Bij gebrek aan een houthok, kwam het aan de zijkant van het huis. Daar ligt het voorlopig ook wel even goed. Aan het eind van de ochtend hielp Hans nog een poosje mee. En zo is er flink wat werk verzet.

Ik heb me de hele dag met de webshop bezig gehouden. Vanmorgen had ik hulp van Maria. Maar vanmiddag moest ik het alleen doen. Het lukte me om 46 pakketten af te krijgen voor de post. Een fijn gevoel. Maar ik voelde goed, dat ik aan een rustdag toe was. Op den duur heb je zóveel aan je hoofd, dat er gemakkelijk fouten gemaakt worden. 

Aan het eind van de middag ging ik nog even samen met Henk naar de Spar in het dorp om een Toogoodtogo pakket op de halen. De supermarkt heeft altijd leuke pakketten en ik had geen verse groente meer voor morgen. Ik hoopte, dat dat in het pakket zou zitten. En jawel: een zak spinazie, een zakje chinese roerbakgroenten, een zakje gesneden snijboontjes en een zak bloemkoolroosjes. Van de spinazie maak ik een salade, denk ik. De rest wordt een lekkere groenteschotel. Nog een blikje maïs, of zo, erdoor. Dat wordt vast lekker.

Er zat nog lekkere Old Amsterdam Beemster kaas in het pakket. En twee Breakers, een pot Skyr en een pak yoghurt. Allemaal goed bruikbaar spul, wat mooi niet de vuilnisbak in hoeft.

Op de terugweg hebben we een poosje gekeken naar de nestelende ooievaars op de kerk. Prachtig!

We zaten weer met een tafel vol aan de zaterdagse frieten en hadden een fijne avond met elkaar. Nu is tijd om zachtjesaan maar eens naar bed te gaan. Vannacht hebben we immers een uurtje korter vanwege het klok verzetten. Maar morgen is het weer thuiskerk. We kunnen ons zó vanaf de ontbijttafel op de bank installeren om met de dienst mee te luisteren. Niet fijn, dat we niet naar de kerk kunnen. Maar wèl fijn, dat we toch online de dienst kunnen meebeleven. En ook fijn: de diensten zijn nu weer op de gewone tijden.

Nazomerse zaterdag!

Wat een prachtige dag was het. De weersvoorspelling klopte  -in onze regio in elk geval-  van geen kant. En wat mij betreft mogen ze er vaker zo naast zitten :-). De zon heeft nagenoeg de hele dag stralend aan de hemel gestaan.

Wij hadden een ouderwets zaterdagprogramma. Eerst natuurlijk het wekelijkse bakkie bij moe. Maaike ging ook mee. We hebben heerlijk met z´n viertjes aan de koffie met gebak gezeten. Gebak vanwege dat de zes weken na de operatie om zijn, de kous niet meer aan hoeft en ook de anti-tromboseprikjes tot het verleden behoren. Wat is moe al goed opgeknapt!

We reden terug naar huis om snel wat bestellingen klaar te maken en daarna was het tijd om Henk en neefje Henk van de natuurclub in de Biesbosch te halen. Het was de eerste bijeenkomst weer na de zomervakantie. Er zitten al 10 jaar lang kinderen van ons op de natuurclub. Ook Maaike heeft er jarenlang rondgestruind. Ze vond het echt leuk om alles weer eens te zien en te ruiken (mmmm, zó lekker naar herfst!). En natuurlijk was het ook leuk om allemaal oude bekenden van de leiding tegen te komen!

Het weggetje naar het Bezoekerscentrum

In het bezoekerscentrum

Had ik al gezegd, dat het een stralende dag was?

We deden inkopen in het winkeltje. Ons volgende agendapunt op deze zaterdag was namelijk: naar de vierde verjaardag van onze kleinzoon Marinus! Marinus wilde een verrekijker voor z´n verjaardag. Die hadden ze daar wel, hoor. Ik kocht er ook nog een vergrootglas met een bijhorende pincet bij.
Maaike kocht een grote vloerpuzzel met een afbeelding van allerlei bosdieren. We waren er helemaal klaar voor.

Maar eerst reden we nog weer even terug naar huis, om neef Henk af te zetten en nóg weer wat bestellingen klaar te maken.

En, zoals dat er op een ´ouderwetse zaterdag´ aan toegaat: er waren allerlei klusjes te doen. Dus reden we niet linea recta naar Streefkerk, naar de jarige, maar gingen eerst onze schuld betalen bij iemand op Nieuw-Lekkerland. Daarna reden we naar de plaats waar gisteren ons kachelhout gestort is. O, wat was dat genieten! Een pracht gezicht. Daar zullen we D.V. de komende twee zaterdagen met z´n allen ons hart aan op kunnen halen. Het moet allemaal gezaagd, gekloofd, naar Alblasserdam vervoerd en gestapeld worden!

Even achterom kijken, de prachtige Alblasserwaard in!

We reden naar het jarige feestvarken. Marinus had een prachtige fiets gekregen. ¨Opa, kijk es. Ik kan het al!¨  Nou, dat wilde opa weleens zien, hoor :-)

Ook op de terugrit naar huis vergaten we niet te genieten van al het moois wat we tegenkwamen.

Het was inmiddels half vier en tijd om eens flink gas te gaan geven om al het werk gedaan te krijgen voor de zondag. Terwijl ik de laatste hand legde aan de was, ruimde Willem de keuken glad en joeg de stofzuiger door de benedenverdieping. Ik sjeesde nog even naar de winkels en Willem ruimde de tuin op.

We zaten maar met z´n zevenen aan de zaterdagse patatten. En nadat we nóg een keer de keuken hadden opgeruimd, waren we klaar voor de koffie.

Nu daalt langzaam maar zeker de rust na de zaterdagse drukte en bereiden we ons voor op de zondag. Wat een bijzondere week. Ik was de hele week zonder bekkenpijn. En dat na heel lang, heel veel pijn. Het is gewoon een wonder!

De kleinkinderen te logeren; sjeu aan onze zaterdag!

Vandaag zijn Wim en Geertje zeven jaar getrouwd. Zeven? Ja heus! Zeven jaar alweer! Ze wilden de verjaardag van hun trouwdag eens gezellig met z´n tweetjes vieren. Een nachtje in een hotelletje en dan een dagje boemelen. Of de kinderen dan bij ons mochten komen logeren? Ja, natuurlijk! Leuk!

En zo kwam het dat Willem en Marinus gisteren opgewonden en uitgelaten bij opa&oma kwamen binnenrollen. Ze hadden er al een week lang de nachtjes voor afgeteld :-).

Logeren bij opa&oma is natuurlijk een feest! Opa&oma mogen ongestraft en ongegeneerd kindjes verwennen, want daar zijn opa&oma voor. Toch?

Opa had al beloofd, dat oma pannenkoeken zou bakken. Dat was dan vast al het eerste feestje :-).

De kinderen gingen tegen half 9 pas naar bed. Heel laat voor hun doen. Maar ze sliepen vrijwel meteen en hebben ook de hele nacht doorgeslapen. Om kwart over 6 hoorde ik het eerste kinderstemmetje. Ach, oude tijden herleefden :-). Zó gezellig.

Toen ze rond achten echt niet meer op de slaapkamer te houden waren, mochten ze fijn in het grote bad. Lekker veel schuim erin en spetteren maar! Wat me opviel was, dat de grote jongens (die uitsliepen), de uitgelaten, drukke kinderstemmetjes gewoon accepteerden :-). Als er normaal gesproken iemand van de huisgenoten luiddruchtig is op de vroege zaterdagochtend, wil dat nog weleens een geïrriteerde brul van de één of ander tot gevolg hebben. Maar niets van dat al. 

De kleinkinderen hebben de hele zaterdag met alle activiteiten meegedaan en alle ooms en tantes vonden het reuze gezellig!

Zo mochten de jongens ook mee koffie drinken bij ´oude oma´. Marinus had geen zin om op de foto de gaan. Die speelde liever met de autootjes.

Na het koffieuurtje moest er gewerkt worden! De aardappels die Willem tijdens de koffie al geschild had, moesten worden voorgebakken. Maar eerst werd er nog even een halve zak aardappels bij geschild, want we kregen steeds meer aanmeldingen voor het avondeten ;-). Er werd maar liefst 7 1/2 kilo aardappels geschild, in repen gesneden en voorgebakken.

Maria was uren lang hard aan het inpakken voor de webshop. Willem hielp haar een poos mee. En ik zette alles in de schappen. Daarna ben ik een half uur bezig geweest om de kamer en de keuken te stofzuigen. Want het zag er niet meer uit, na 200 kilo meel, zaden, pitten en noten inpakken!

De schappen liggen weer vol!

Maria verzorgde daarna de dieren. Het konijn kreeg een schoon hok en flink wat stro tegen de kou.

Vervolgens moest de badkamer worden gepoetst. Daar wilde Marinus wel graag een handje bij helpen!

Ik bakte intussen een lading eierkoeken bij wijze van feestelijke lunch. Ze verdwenen als sneeuw voor de zon!

Na de lunch bleef Willem jr. vooral aan Henk z´n zijde. Henk mag op zaterdag op de computer en dat vond Willem eveneens het leukst denkbare tijdverdrijf. En hoewel Marinus aanvankelijk ook aan het beeldscherm gekluisterd zat, was die het toch tamelijk snel zat. Hij vond het veel leuker, om lekker buiten te spelen. Eerst vermaakte hij zich met een emmertje stoepkrijt. Daarna kreeg hij ome Dirk zo gek, dat die wel even met hem naar het speeltuintje ging. Kostelijk, hoe die twee samen genoten :-)

Met een ontbijt van witte kadetjes, een lunch van pannenkoeken en een diner van patat, vond ik, dat er toch wat extra vitaminen toegediend moesten worden. Ik maakte daarom lekkere sapjes in de juicer. Braam-appelsap, witte druif-appel-citroensap en wortel-appelsap. En ook nog een grote kan witte druif-appel-mandarijn. Heerlijk!

Om kwart over 5 arriveerden Wim en Geertje. Ze hadden een heel gezellige dag gehad. De kinderen waren weer blij om papa en mama te zien! Wim en Geertje bleven eten. Trijnie en Gerwin waren ook van de partij. Gerwin had gisteren dikke pech. Zijn voet klapte dubbel. Nu zit hij in het gips :-(. 

Het frieten-eten was een ouderwets gezellig familiemomentje. We waren met z´n vijftienen en ik genoot.

Nu is de rust weergekeerd. Wim, Geertje, de kleinkinderen, Trijnie en Gerwin zijn weer huiswaarts gekeerd. De grote lummels doen hun eigen ding. Ik schilde een grote pan stoofpeertjes voor morgen. De kruidkoek is ook al gebakken. We gaan langzamerhand in de ruststand.