Wij hadden een ouderwets zaterdagprogramma. Eerst natuurlijk het wekelijkse bakkie bij moe. Maaike ging ook mee. We hebben heerlijk met z´n viertjes aan de koffie met gebak gezeten. Gebak vanwege dat de zes weken na de operatie om zijn, de kous niet meer aan hoeft en ook de anti-tromboseprikjes tot het verleden behoren. Wat is moe al goed opgeknapt!
We reden terug naar huis om snel wat bestellingen klaar te maken en daarna was het tijd om Henk en neefje Henk van de natuurclub in de Biesbosch te halen. Het was de eerste bijeenkomst weer na de zomervakantie. Er zitten al 10 jaar lang kinderen van ons op de natuurclub. Ook Maaike heeft er jarenlang rondgestruind. Ze vond het echt leuk om alles weer eens te zien en te ruiken (mmmm, zó lekker naar herfst!). En natuurlijk was het ook leuk om allemaal oude bekenden van de leiding tegen te komen!
 |
| Het weggetje naar het Bezoekerscentrum |
 |
| In het bezoekerscentrum |
 |
| Had ik al gezegd, dat het een stralende dag was? |
We deden inkopen in het winkeltje. Ons volgende agendapunt op deze zaterdag was namelijk: naar de vierde verjaardag van onze kleinzoon Marinus! Marinus wilde een verrekijker voor z´n verjaardag. Die hadden ze daar wel, hoor. Ik kocht er ook nog een vergrootglas met een bijhorende pincet bij.
Maaike kocht een grote vloerpuzzel met een afbeelding van allerlei bosdieren. We waren er helemaal klaar voor.
Maar eerst reden we nog weer even terug naar huis, om neef Henk af te zetten en nóg weer wat bestellingen klaar te maken.
En, zoals dat er op een ´ouderwetse zaterdag´ aan toegaat: er waren allerlei klusjes te doen. Dus reden we niet linea recta naar Streefkerk, naar de jarige, maar gingen eerst onze schuld betalen bij iemand op Nieuw-Lekkerland. Daarna reden we naar de plaats waar gisteren ons kachelhout gestort is. O, wat was dat genieten! Een pracht gezicht. Daar zullen we D.V. de komende twee zaterdagen met z´n allen ons hart aan op kunnen halen. Het moet allemaal gezaagd, gekloofd, naar Alblasserdam vervoerd en gestapeld worden!
 |
| Even achterom kijken, de prachtige Alblasserwaard in! |
We reden naar het jarige feestvarken. Marinus had een prachtige fiets gekregen. ¨Opa, kijk es. Ik kan het al!¨ Nou, dat wilde opa weleens zien, hoor :-)
Ook op de terugrit naar huis vergaten we niet te genieten van al het moois wat we tegenkwamen.
Het was inmiddels half vier en tijd om eens flink gas te gaan geven om al het werk gedaan te krijgen voor de zondag. Terwijl ik de laatste hand legde aan de was, ruimde Willem de keuken glad en joeg de stofzuiger door de benedenverdieping. Ik sjeesde nog even naar de winkels en Willem ruimde de tuin op.
We zaten maar met z´n zevenen aan de zaterdagse patatten. En nadat we nóg een keer de keuken hadden opgeruimd, waren we klaar voor de koffie.
Nu daalt langzaam maar zeker de rust na de zaterdagse drukte en bereiden we ons voor op de zondag. Wat een bijzondere week. Ik was de hele week zonder bekkenpijn. En dat na heel lang, heel veel pijn. Het is gewoon een wonder!
