dinsdag 30 maart 2010

Doorgeefluik

Ik ben deze week druk met een deadline, die ik toch al niet haal, maar waar ik wel zo dichtbij mogelijk wil komen. Ik heb er nog veel werk voor te doen en ben daarom hier even minder 'aanwezig'. Maar ik wil toch even een logje schrijven om wat dingetjes door te geven. Ik van vandaag dus een doorgeeflui(j)k :-)

De zaak van Millie Boele is inmiddels alweer zo'n beetje uit het nieuws verdwenen. Maar iedere dag opnieuw kan het gebeuren, dat er een kind wordt vermist. En in dat geval kan een Amber Alert levensreddend zijn. Hoewel het inzetten van het Amber Alert in het geval van Millie geen baat heeft gehad, kan dat voor een ander kind wél zo zijn. Het is daarom van groot belang, dat zoveel mogelijk mensen zich aanmelden. Ik wilde daar toch nog even aandacht voor vragen.

In het geval van de vermissing van Hannah uit Ede, vorig jaar mei, had een Amber Alert gelukkig wél resultaat. Zij werd al snel gevonden. Dit meisje werd ontvoerd en misbruikt. Eén van de daders heeft op advies van zijn advokaat gewoon continu gezwegen bij het gedragskundig onderzoek. Door niet mee te werken aan het onderzoek kan hij geen TBS krijgen. Deze man keert weer terug in de maatschappij, zónder behandeld te zijn. Wie zal zijn volgende slachtoffer zijn? De ouders van Hannah zijn een burgerinitiatief gestart. Zij willen zoveel mogelijk handtekeningen verzamelen om te komen tot een wijziging van de wet op dit punt. Iedereen die ook vindt, dat het zo niet langer kan, kan zijn of haar steun betuigen door de petitie te tekenen.

Dan tenslotte iets luchtigers. Ik wist niet eens dat het bestond: een videocolumn. In deze column legt Marieke Henselmans uit, waarom het belangrijk is, om juist op jouw eigen manier te besparen. Leuk om eens naar te kijken.

Eigenlijk wil ik nog veel meer delen. Maar dat moet even wachten tot D.V. ná 1 april.

donderdag 25 maart 2010

Opruimen enzo

Toen maandagochtend mijn cv-ketel bleek te lekken, had ik de kast, waarin het apparaat hangt, helemaal leeggetrokken. Inmiddels is de vloerbedekking wel weer goed droog en de kast kon dus weer ingeruimd worden. Nu was het eigenlijk al langer hoog tijd, dat ik die kast eens zou opruimen, dus heb ik de koe meteen maar bij de horens gevat. Ik had de klus wat voor me uit geschoven, want in die kast bewaar ik alle baby-spullen. En daardoor is het opruimen toch een emo-klus. Maar goed. Wat moet dat moet. En nu alles netjes opgeruimd is en er weer genoeg ruimte is, om gemakkelijk bij onze geïmproviseerde kledingkast te kunnen, geeft het een voldaan gevoel.



Na al dat opruimen heb ik nu wat in de opruiming: een complete zomergarderobe positiekleding in maat 38. Ik maak er graag iemand blij mee. Even uit m'n hoofd, wat het zoal is: een leuk jurkje/tuniek in donkergrijs met een klein roze bloemetje, bijpassend roze shirt met korte mouw en één met lange mouw, een zwarte jurk met korte mouw, een feestelijk zwart rokje op knielengte met al even feestelijke witte blouse met lange mouw, een zwart kort knoopvestje met korte mouw, een blauw knoopvestje met lange mouw, wit hempje zonder mouw, olijfgroene lange rok met bijpassende streepblouse enzovoorts. Ik wil het graag in één keer aan iemand overdoen. Als je belangstelling hebt kan je mailen op eenvoudigleven@gmail.com

Waar ik ook enorm aan het opruimen ben geslagen: de tuin! Wat een bende was het daar. Maar met het prachtige lenteweer van vandaag en gisteren is het bepaald geen straf om lekker buiten aan de slag te gaan. De tuin is nu weer netjes opgeruimd en het eerste onkruid is getrokken.



Vorig jaar is er een nieuwe schutting geplaatst en die is 20 cm. richting de buren opgeschoven. De oude schutting bleek (volgens onze zeer precieze buurman) namelijk niet exact op de erfscheiding te staan. Er loopt nu een beetje een geul vlak langs de schutting, want de tuin van de buren ligt lager dan die van ons. Ik had dus bedacht om één dezer dagen een paar zakken tuingrond te halen om de geul op te vullen. Maar de oplossing diende zich vanavond al aan. De buurman is zijn tuin aan het veranderen en had vier kruiwagens tuingrond over. Hij kwam vragen, of wij die soms nog konden gebruiken. Ja dus :-). Ik had juist drie witte broden gebakken en dus kregen de buurtjes als dank een nog warm, geurend, witte brood. Wij blij, zij blij :-).




Behalve in de tuin gewérkt, heb ik ook gewoon lekker in de tuin gezéten, vandaag. Vanmorgen heb ik gezellig met Henk buiten koffie gedronken, tussen de middag met de basisschoolkinderen buiten gegeten en vanmiddag met Dirk buiten koffie gedronken. Oh, wat geniet ik toch van licht en warmte!



Toch moest er binnen ook nog gewerkt worden. De guppenbak schreeuwde om een beurtje, er waren 3 kilo bietjes gekookt, die geschaafd moesten worden, en natuurlijk het gewone dagelijkse rondje van opruimen, stofzuigen, toiletten schoonmaken, brood bakken enzo. Ik heb me weer niet hoeven vervelen ;-).



Maaike heeft inmiddels haar cavia's. Ze is nog niet jarig, maar de beestjes waren vier weken oud en dan zijn ze al geslachtsrijp. Om te voorkomen, dat ze gedekt zouden worden door de vader, moesten ze daarom echt weg. Maaike heeft haar kado dus maar vast op voorhand gekregen. We hebben via Marktplaats een hok gevonden, bijna nieuw. Door het tweedehands te kopen, was er nog precies budget genoeg voor een waterfles, een etensbakje, een kam en een zak droogvoer. Maaike is de koning te rijk. Het is ook echt zo'n kado wat bij haar past. We genieten allemaal met haar mee.



Jan heeft ook iets, waar hij héél blij mee is. Een tijdje geleden schreef ik, dat hij zijn fiets ergens had laten staan en dat die verdwenen bleek. Hij is blij gemaakt door tante C., die nog wel een fietsje in zijn maat in de schuur had staan. Wat bijzonder toch, om steeds maar weer zo blij gemaakt te worden!

woensdag 24 maart 2010

Diner

De klas van Leendert moest voor PSO (Praktische Sector Oriëntatie) een diner organiseren. Iedere leerling mocht twee mensen voor dit dineetje uitnodigen. Willem en ik waren er natuurlijk wel voor te porren. Leuk, om Leendert eens op een andere manier bezig te zien op school. Leuk om eens het eten voor je neus gezet te krijgen. We hadden ons dus opgegeven en konden uit twee menu's kiezen. Als voorgerecht kozen we voor tomatensoep, als hoofdgerecht had Willem biefstuk en ik varkensschnitzel en als nagerecht leek ons de Luikse wafel met ijs en warme kersen lekker.

Met al dit leuks en lekkers in het vooruitzicht trokken wij vanavond om half zes richting Rotterdam. Thuis was de boel goed verzorgd. Ik had een grote pan hutspot klaargemaakt en Dirk zou samen met Geertje voor de kinderen zorgen. Heerlijk, als je met een gerust hart weg kunt gaan!

Op school was alles tot in detail geregeld. Er waren parkeerwachten, leerlingen die de ontvangst verzorgden, een aula met keurig gedekte tafeltjes, een sfeerhaard (beamer op scherm) enzovoorts.




De kinderen hebben zich enorm uitgesloofd. Alles liep op rolletjes en het eten was inderdaad erg lekker. We zaten samen met nog twee ouderparen aan een tafel. We kenden helemaal niemand in de zaal en dus ook niet de mensen met wie we aan tafel zaten. Maar het was gewoon heel gezellig. Op den duur bleek Willem in de klas gezeten te hebben bij de zus van één van de andere vaders. En dat leverde heel wat weet je nog's op. Ook was er herkenning vanwege adhd bij onze kinderen. Een moeder aan tafel bleek mij te 'kennen' van het verhaal in de Telegraaf. Al met al vlogen de drie tafeluurtjes op een genoeglijke manier om.



De kosten voor het eten bedroegen 10 euro per persoon. Wat er over zou zijn, zou ten goede komen aan de goededoelenactie van de school. De leraar die de inkoop begeleidde had er een sport van gemaakt om zo voordelig mogelijk in te kopen en bovendien werd er een beroep gedaan op de vrijgevigheid van de aanwezigen. Aan het eind van de avond bleek er ongeveer 250 euro bijeen vergaard te zijn voor het goede doel.

De leerlingen mochten allemaal op het podium komen en werden op een leuke manier in het zonnetje gezet vanwege hun inzet. De klas had het geweldig gedaan en iedereen kreeg een 9 toebedeeld. Daarvoor ging uiteraard een flink hoeraatje op :-)



Leendert was heel enthousiast over de leuke avond. Maar hij was ook versleten! Ik ben benieuwd naar zijn humeur morgenochtend ;-).

maandag 22 maart 2010

De draad oppakken

Ik wil de blogdraad weer gaan oppakken. Raar genoeg, weet ik gewoon even niet waar ik moet beginnen. We hebben echt een moeilijke week achter de rug. En ik merk, dat ik nog steeds op internet kijk, of ik meer nieuws over de zaak vind. Maaike vraagt steeds, of ik al weet WAAROM die man dat nu gedaan heeft. Tja, misschien zullen we dat nooit weten.
Op de natuurclub gaan de kinderen zaterdag een soort herinneringsboek maken. Iedereen mag een A4 inleveren, waarop hij/zij een herinnering heeft geschreven aan Milly, of een gedichtje, fotootje, tekening, of wat dan ook. Dat boek wordt dan t.z.t. aan de ouders van Milly aangeboden. Ik vind dat wel een mooi initiatief. Het is een manier van verwerking voor de kinderen, door er op zo'n tastbare manier mee bezig te zijn. Maar ook kan ik me voorstellen, dat het voor Milly's ouders heel waardevol is om strakjes zoveel mooie herinneringen aangeboden te krijgen.

Ik had vorige week een nogal volle agenda. En als je dan ook nog eens met je gedachten niet erg bij je werk bent, blijft er het nodige liggen. Ik was vanmorgen dan ook vast van plan er eens flink de sokken in te zetten. Maar het zat niet mee. Ik was amper op dreef, toen ik tot mijn grote schrik weer een lekkage ontdekte. Ik deed de verwarmingsketelkast open en zag dat de vloerbedekking helemaal nat was. En toen ik nog beter keek, bleken de stapeltjes kleding, die er op de grond lagen, óók doorweekt. Oh, wat erg!! De cv-ketel lekte. En niet zo zuinig ook. Zuchtend heb ik de kast leeggehaald en alle natte kleding gesorteerd en gewassen. Ik had inmiddels ook de storingsdienst gebeld en vanmiddag stond er een monteur op de stoep. Het bleek gelukkig een kleinigheid. Maar toch balen! Van het extra werk, de natte vloer (die nog wel een paar dagen moet drogen), de rekening voor voorrijkosten en arbeid. Het houdt momenteel echt niet op :-(.

Gelukkig zijn er ook altijd meevallers. Twee-en-een-half jaar geleden hadden wij van een nichtje een bankstel gekregen. Het zag er nog mooi uit en zat ook lekker, maar het was wel derdehands. En dat gingen we de laatste tijd wel merken. Het zakte steeds verder door. We zaten zo langzamerhand bijna op de grond ;-). Nu was er een kennis van een tante, die een nieuw bankstel kocht en haar oude een goede bestemming wilde geven. En die bestemming is inmiddels gevonden! Sinds vorige week maandagavond staat er weer een 'nieuw' bankstel bij ons in de kamer. Het zit heerlijk en we zijn er reuzeblij mee.

Vanmiddag heb ik fijn een poosje in de tuin gewerkt. Wat loopt alles prachtig uit! Ik moet binnenkort maar eens gaan zaaien. Ik ben daar nooit zo vroeg mee. Ik plant de opgeschoten plantjes liever meteen uit in de volle grond dan dat ik wekenlang met potjes moet slepen om tere plantjes voorzichtig buiten te laten afharden. Prompt vergeet ik ze dan een keer binnen te halen (natuurlijk net als er nachtvorst is) en dan kan ik van voren af aan beginnen.

Vanavond zijn we met Maaike naar een klasgenoot geweest. Hij had jonge krulcavia's te koop. Maaike wilde er zó graag twee voor haar verjaardag. Nu is Maaike een echt dierenkind en ik weet dan ook wel zeker, dat de diertjes goed verzorgd zullen worden. Het feit, dat ze gewoon buiten in een hok kunnen, gaf de doorslag. Maaike's wens gaat vervuld worden. We moeten nog even rondkijken voor een geschikt hok binnen het budget en dan mogen de diertjes (vrouwtjes) hier komen wonen. (Nu míjn wens nog: kippen :-) ).

woensdag 17 maart 2010

Even niet

Sinds vorige week zijn wij in gedachten heel erg bezig met de verdwijning van Millie Boele. Zij heeft op de natuurclub gezeten, waar drie van onze kinderen ook op zitten.
Gisterenavond is ze gevonden. Dood. In de tuin van een buurman. Hier zijn geen woorden voor.
Ik neem een kleine blogpauze.

Teunie

zaterdag 13 maart 2010

De eindstand

Morgen is het 14 maart en dan heb ik precies één maand alle uitgaven van de huishoudknip bijgehouden. Morgen wordt er niets uitgegeven en dus is het tijd voor het opmaken van de eindstand. Eerst moet me van het hart, dat ik het heel leuk vond om via deze manier veel met jullie te delen. Er waren ook steeds heel veel reacties. En daar kan ik meestal weer veel van leren. Kritiek mag ook gerust, hoor. Ik kan wel tegen een stootje. En ook weet ik, dat wat er soms wat 'aanvallend' geschreven staat, lang niet altijd zo wordt bedoeld. Dus voel ik me vaak helemaal niet aangevallen. Daar heb ik mee leren omgaan. Zo werkt het nu eenmaal in 'blogland'. Iedereen dus bedankt voor het reageren!

Gisteren en vandaag waren er nog een paar uitgaven: 9 euro meebetaald aan het verjaardagskado van mijn moeder, 1 euro voor een 2-literkan melk, 10 euro voor een verjaardagskado voor mijn andere jarige zus, 15 euro voor een verjaardagskado voor M en D, 5 euro voor 10 liter boerenmelk, 40 euro voor een flinke voorraad aardappels/groenten/fruit. Kom ik op een maandtotaal van: 977,30

Een maand is in zekere zin toch maar een momentopname. Als je écht wilt weten, wat je per maand aan bepaalde zaken uitgeeft, moet je toch wel minimaal een half jaar alles netjes bijhouden.

In deze maand zijn enkele posten die opvallen. Allereerst de post kado's. Die was, door de vele verjaardagen, erg hoog: 120,50. Ook de post 'vlees' was hoog: 194,80. Ik heb een flinke partij gekocht en de eerstkomende paar maanden hoef ik nu geen vlees meer te kopen. Daar staat dan tegenover, dat mijn meelvoorraad bijna op is. D.V. volgende maand gaat er dus een aardig bedrag naar de molen. Ook komt de kapper komende maand weer en dat is ook al snel 80 euro. En verder zullen er zo langzamerhand wat nieuwe (zomer)schoenen moeten gekocht worden. Dat zijn posten die allemaal zo een beetje rouleren.

Om nog een paar posten van de afgelopen maand te noemen: Agf was 65 euro, Fluitlesgeld 27 euro, Huishoudelijke hulp 80 euro en melk: 22,90. En dat waren dan voorlopig weer eens even genoeg cijfertjes :-)

donderdag 11 maart 2010

Eetpatronen

Naar aanleiding van enkele vragen over de (hoeveelheid van) producten op mijn boodschappenlijst, heb ik eens lopen nadenken over eetpatronen. Er zijn haast zoveel patronen, als er mensen zijn, denk ik. Veel heeft te maken met smaak, met gewoontes, met allergieën, met het beroep wat men uitoefent, met het feit of men kind of volwassene is, enzovoorts. Ik denk, dat een gezin, als groep, ook een bepaald eetpatroon ontwikkelt. En hoe verschillend het ook zal zijn, in de meeste gevallen, zal men een patroon ontwikkelen, waarbij er gelet wordt op gezondheid. Dat is hier ook het geval. Maar een niet weg te denken factor is daarnaast: de portemonee.
Er worden hier bepaalde dingen juist wel, of juist niet gegeten, doordat de portemonee nu eenmaal niet van elastiek is. Dat zijn dan dingen, die ik eigenlijk liever anders zag, maar waarin ik een keuze moet maken. Ik zal wat voorbeelden noemen:

Vis eten we niet zo heel vaak. Als ik het over een heel jaar bekijk, kom ik gemiddeld zo'n beetje uit op één keer in de tien dagen. Vis is voor mij een stuk duurder dan vlees. Ik zou het zelfs nog veel minder eten, als niet mijn vader regelmatig vis kwam brengen. Soms is dat door hem zelf gevangen snoekbaars. Andere keren kon hij via via aan een partijtje van het één en ander komen. Zo eten we weleens zalm, paling, kabeljauw, rogvleugel, tongetjes enzovoorts. Om het mogelijk tekort aan goede (vis)vetten te voorkomen, staat hier ieder morgen een pot vispillen op tafel. Ik weet het, ook daar is wel discussie over. En het is bovendien vervangbaar door het goedkopere lijnzaadolie. Maar ja, Willem 'gelooft' erg in die vispillen :-). Het wordt ook wel aangeraden bij adhd en daar hebben we ook genoeg van in huis ;-).

Als dorstlesser wordt hier vaak limonadesiroop gedronken. Het heeft wel voordelen boven producten als cola. Maar echt gezond is het zeker niet met al die suikers en kleurstoffen. Als ik niet op de centjes hoefde te letten, zou ik veel liever diksap kopen. Nu probeer ik de hoeveelheden siroop binnen de perken te houden, door ook zelfgemaakte limonadesiroop of thee aan te bieden. (Vlierbessiroop is favoriet).

Suiker. Ook zoiets. We verbruiken hier aardig wat. Dat komt doordat ik zaken als toetjes, appelmoes, cake, koek en wijn zelf maak. Suikers die mensen doorgaans als 'verborgen' suiker binnen krijgen. Het liefst zou ik al die witte suiker vervangen door producten als rietsuiker, stevia, ahornsiroop. Maar dat kan Bruin niet trekken. Ik kies er daarom voor, om slechts één keer per dag snoep aan te bieden aan de kinderen, één keer per dag een koekje bij de koffie enzovoorts. Op die manier beperk ik de suikerinname.

Op een zelfde manier ga ik om met de inname van vetten. Omdat roomboter en olijfolie gewoon veel te duur zijn, om altijd te gebruiken, bak ik meestal met gewone margarine. De hoeveelheden zijn alleen maar schrikken, als mensen niet beseffen, hoeveel verborgen vetten er in winkelspul zit. Als ik zo'n plaat boterkoek bak, zoals Leendert pas maakte, gaat daar 500 gram margarine in. Dat is vet, wat je normaal niet ziet. Maar mooi dus wél twee pakjes margarine uit mijn voorraad, als ik één keer per maand zo'n koek bak.

Er valt veel over te zeggen. Het is ook leuk om te zien, hoe serieus veel mensen met voeding bezig zijn. Ik leer hier ook altijd veel van de reacties. Al was het alleen maar, dat je eens over bepaalde gewoontes nadenk. Ik denk, dat je ons gezins-eetpatroon het best kan omschrijven met 'matig'. En dat is ook het meest algemene advies wat men kan geven, als het om een eetpatroon gaat: alles met mate. (En daarbij de tering naar de nering zetten).

Ik heb deze week weer wat 'gouwe ouwe' uit de kast getrokken. Er was prei in overvloed. En na een preischotel met kaas (vorige week) en prei á la crème (deze week) was er nog steeds overvloed. Ineens bedacht ik, dat het al heel lang geleden was, dat ik ham-preisalade maakte. Een heerlijke salade voor op de boterham. Je snijdt prei (hoeveelheid naar behoefte) in heel dunne ringetjes. Je doet de prei in een vergiet en spoel het zorgvuldig schoon. Je laat de prei uitdruipen en overgiet het royaal met kokend water. Op deze manier wordt de prei heel kort geblancheerd. Als de prei opnieuw is uitgedropen doe je er ham (in heel kleine blokjes gesneden) en een paar eetlepels gehakte zilveruitjes bij. Daarna doe je er een flinke klodder mayonaise over, of een mengsel van mayonaise/yoghurt/(olijf)olie. Net wat je lekker vindt. Tenslotte maak je de salade af met een klein beetje azijn (of zuur van de zilveruitjes) en een royale snuif kerriepoeder.






Een andere 'gouwe ouwe' waren de schuimpjes. Ik had ijs gemaakt en hield daar drie eiwitten van over. Die heb ik stijf (écht stijf dus) geklopt en er vervolgens 180 gram suiker door gemengd. Die suiker doe ik eerst in de blender, zodat het de structuur van poedersuiker heeft en gemakkelijk wordt opgenomen. Daarna spoot ik er rondjes van op het bakblik en liet die in de oven in één uur op 100 graden hard worden. Mmm.



De huishoudknip moet ook nog even verantwoord worden. Maandag ging er 1,60 uit aan parkeergeld bij Jeugdzorg en 1,50 aan parkeergeld bij het Erasmus MC. Ik gaf 5 euro mee aan Maaike voor fluitles. Donderdag betaalde ik 19,95 voor een nieuwe buitenband, 7,50 voor een waterdichte matrasbeschermer, 4 euro voor een kinderkadootje (voor de voorraad), 12,50 voor een kado voor mijn jarige zus, 18,50 aan spaarlampen. Die lampen waren met 25% korting bij de Hema. Ze gaan in een armatuur, waar geen LED-lampen in passen. Anders zou mijn voorkeur daarnaar uitgaan. Ik heb deze keer de verpakking en de bon bewaard. Er staat op het doosje, dat ze 8 jaar meegaan bij 3 branduren per dag. Volgens mij heb ik de lampen, die ik eerder kocht, hooguit een half jaar gehad. Als dat weer het geval ik, ga ik ze mooi terugbrengen. Sinds 15 februari is er uit de knip: 897,30 Nog een paar dagen, dan maak ik de balans van één maand op en stop ik met deze 'rubriek'.

maandag 8 maart 2010

Hoeveelheden

Hier op mijn blog en ook in mijn mailbox krijg ik de vraag: hoe kan jij met zo weinig boodschappen toe? Tijd om het één en ander toe te lichten. Allereerst: de boodschappenlijst is niet hetzelfde als mijn maandverbruik, maar slechts een aanvulling tot mijn basisvoorraad. Hoe het in elkaar steekt staat in mijn berichtje van 3 maart. Om een voorbeeld te noemen: ik bestel één pot jam. Dat wil dus niet zeggen, dat er maar één pot per maand verbruikt wordt. Mijn basisvoorraad jam is drie. Maar die afgelopen maand is er dan eens weinig jam verbruikt, of ik kreeg een pot van iemand, in elk geval er staan er nog twee in de kast. Op dat moment staat er dus één pot jam op mijn boodschappenlijstje om weer op mijn basisvoorraad van drie uit te komen.
Toiletpapier heb ik inderdaad opvallend weinig besteld. Ik had nog wat liggen én pleegdochter D. belde me een paar weken geleden op, of ze wat toiletpapier uit de aanbieding voor me moest inslaan. Dat heeft ze gedaan en dat wordt deze maand uitgewisseld.
Eén pak yoghurt lijkt ook weinig, maar het is de 'starter' voor vele liters yoghurt. Yoghurt maak ik namelijk zelf. En dan heb je maar 1 lepel winkelyoghurt nodig om een liter verse yoghurt te maken. Ik kan dan gemakkelijk een maand vooruit met die ene liter.
Er zijn ook dingen, die hier beschouwd worden als luxe en dus maar af en toe geconsumeerd worden. Van dit soort artikelen heb ik maar weinig op voorraad. Het gaat bijvoorbeeld om brie, beschuit, chips, bier, frisdrank etc. Dat is toch bij iedereen anders. Frisdrank moest ik trouwens juist deze keer veel bijbestellen. Dat was volledig op gegaan bij de verjaardagen. Normaal gesproken wordt hier alleen op vrijdagavond frisdrank gedronken.
Snoepen houden we beperkt: één zak snoep per week. Als het op is, zijn er nog wel kaakjes, zelfgebakken koekjes, een appel, een banaan of iets dergelijks.
Koek wordt ook niet gekocht, maar zelf gebakken. Vandaar veel bloem, suiker en margarine op mijn lijst.
Vleeswaren zijn beperkt. De meeste vleeswaren bevatten smaakversterker. Daarom gaat er nogal eens dun gesneden koud vlees of kip op brood in plaats van voorgesneden vleeswaren uit de winkel.
Het is een uitzondering als er buiten de maandboodschappen iets wordt bijgekocht in de winkel. Als we trek hebben in iets minder standaards, dan probeer ik daaraan te denken bij het opstellen van mijn boodschappenlijst. Een voorbeeld is bitterkoekjes voor bitterkoekjespudding. En met Pasen wil ik een bokkenpotentaart maken. Bij de volgende maandboodschappen moet ik daarom bokkenpootjes bestellen.
Als ik het zo allemaal opschrijf, lijkt het een enorm geregel en veel denkwerk. Dat is echter niet het geval. Ik doe mijn boodschappen al zeker 10 jaar zo. Het gaat als het ware op de automatische piloot.

zaterdag 6 maart 2010

De maandboodschappen

Vandaag was de dag, dat de maandelijkse boodschappen werden bezorgd. Wat een rijk gevoel, om alle kasten weer vol te hebben! Acht grote, volle kratten werden de garage in gedragen. Wat daar in zat?



1 afwasmiddel
1 boterhamzakjes
24 houdbare halfvolle melk
10 pakjes houdbare slagroom
4 chocolademelk
2 pakjes cacao
4 basterdsuiker
3 kristalsuiker 1,5 kilo
1 filterzakjes no. 2
4 pond koffie snelfiltermaling
1 pot honing
3 grote potten pindakaas
7 zakjes hagelslag
2 potten zeeuwse boerin stroop
3 kokosbrood
2 ontbijtkoeken
2 sandwichspread
2 vruchtenhagelslag
2 gestampte muisjes
4 chocovlokken
2 pakjes kipfilet
2 pakjes gebraden gehakt
2 pakjes cervelaatworst
2 pakjes schouderham
1 ring leverworst
1 stuk kookworst
2 doosjes gerookte spekblokjes
6 kilopunten jong belegen kaas
2 parmezaanse strooikaas
1 stukje brie
1 grote doos frikadellen
2 doosjes kroketten
1 grote zak bitterballen
2 doosjes kaassoufflé's
2 dozen eieren maat m
2 potten kwark naturel
9 pakjes roomboter
22 pakjes margarine
14 potten halvarine
3 flessen ketchup
2 pot augurken
1 blikje ananasstukjes
3 potten doperwten
2 potten bruine bonen
4 flessen zonnebloemolie
1 fles olijfolie
1 pak zout
3 blikjes tomatenpuree
2 pakjes gezeefde tomaten
2 blikken ham
4 pakken zelfrijzend bakmeel
24 pakken bloem
3 pakken kaakjes
2 pakken lange vingers
1 rol beschuit
1 grote verpakking toiletpapier
3 kaasknabbels
2 paprikachips
2 naturelchips
2 zakjes pinda's
2 zakjes studentenhaver
1 advocaat
3 cola
3 sinas
3 drink
2 cassis
2 pakken icetea
2 pakken appelsap
2 pakken sinaasappelsap
4 pakken dubbelfris merkloos
8 siroop sinaasappel
8 siroop framboos
1 krat bier
2 zakjes lange jannen
2 zakjes lollies
2 zakjes spekkies
2 zakjes toffees
5 repen pure chocolade
2 2-literkannen melk
1 karnemelk
1 magere yoghurt
2 doosjes lange lucifers
We kunnen dus weer een maand vooruit :-)

Nog een tipje voor als de kinderen zich vervelen: laat ze een keukenwerkje doen. Meestal vinden ze dat geweldig. Vanmorgen hebben Koos en Maria samen van een kilo gehakt soepballetjes zitten draaien. Een deel ging in de tomatensoep, de rest zit in de vriezer.




Nu nog even de huishoudknip bijwerken. Daar is een behoorlijke windhoos door geraasd.
Woensdag ging ik inkopen doen bij Kruidvat. Met de shampoo, tandpasta, badschuim, deodorant etc. kan ik weer een paar maanden vooruit. Ik was 22,25 kwijt aan de kassa. Verder kocht ik 10 liter boerenmelk: 5 euro. Donderdag ging Trijnie naar dwarsfluitles: 9 euro. Vrijdag had ik een ochtend huishoudelijke hulp: 40 euro. Vandaag ging Willem zijn (zaken)auto wassen in de wasstraat: 10 euro (hij heeft zeker een uitgebreid programma genomen, pff). Maaike moest een nieuwe fietsbel: 3,50. Aan de maandboodschappen was ik 270 euro kwijt. Alles bij elkaar is er sinds 15 februari 846,70 uit de huishoudknip gegaan.

woensdag 3 maart 2010

Inkoopbeleid (in de herhaling)

Het is al een hele tijd geleden dat ik schreef over mijn inkoopbeleid. Inmiddels zijn er veel lezers bij gekomen. Tijd om het onderwerp nog eens op te poetsen.

Mijn inkoopbeleid is niet heel standaard, denk ik. Ik kom namelijk nauwelijks in de winkels. Daar heb ik zo mijn redenen voor. Het scheelt me eerst en vooral veel tijd. De tweede reden is: het scheelt geld. Als je namelijk niet in de winkels komt, kan je niets kopen ook. Zo simpel is dat.

Om te beginnen kom ik nauwelijks in de supermarkt. Al zeker meer dan tien jaar doe ik mijn boodschappen maar één keer per maand. Eerst was er een meneer uit onze gemeente, die een buurtsuper had en aan huis bezorgde. Ik bestelde per fax en alles werd keurig thuis gebracht. Toen die winkel een jaar of vijf geleden stopte, heb ik een poosje zelf de boodschappen gehaald. Dat was een behoorlijke happening. De winkel, waar ik mijn boodschappen deed, was destijds op zaterdag al om 7 uur open en dan zorgde ik, dat ik voor de deur stond. Het was dan lekker rustig en de schappen waren goed gevuld. Ik kon mijn boodschappen in drie afgeladen karretjes precies kwijt. Meestal ging één van de grotere kinderen mee, om te helpen met het karretje duwen, boodschappen op de band plaatsen, alles in dozen verpakken, naar de auto slepen en thuis uitladen. Het kostte me zo'n anderhalf uur. Op een dag zag ik een bestelbusje van een andere supermarkt rijden, waarop stond, dat ze aan huis bezorgden. Omdat ik zwanger was en het rustigaan moest doen, was dat een goede reden om er diezelfde dag eens heen te bellen. Sinds die dag worden de maandboodschappen weer keurig thuis bezorgd. Iemand uit onze gemeente werd er intussen filiaalmanager en dat geeft een extra reden om er klant te blijven. Ik doe mijn bestelling per e-mail en de volgende dag wordt alles netjes bij me in de garage gezet.

Het is helemaal niet zo moeilijk als het lijkt, om je maandboodschappen te plannen. Ik heb in een grijs verleden gewoon aan de hand van bewaarde kassabonnen een boodschappenlijst opgesteld, met een schatting van de hoeveelheid per maand. Die lijst verandert nauwelijks. Als ik er één keer per jaar mijn oog over laat gaan en hier en daar een kleine aanpassing doe, is het voldoende. Die lijst is mijn basisvoorraad. Eens per maand ga ik voor mijn kasten staan en kijk wat er van elk product nog is en hoeveel er dan bij moet komen, om weer op de hoeveelheid van de basisvoorraad de komen. Voorbeeld: Op de basisvoorraadlijst staat 8 potten pindakaas. Als ik de boodschappenlijst opstel, zie ik, dat er nog 2 staan. Ik zet dus op mijn boodschappenlijst: 6 potten pindakaas. Enzovoorts.

Ik hoef niet bang te zijn, dat ik bepaalde aanbiedingen mis. Ik koop namelijk bijna alles merkloos of van het Markant merk (huismerk). En dat soort producten zijn nooit in de aanbieding.

Hoewel de hoeveelheid boodschappen best groot is, hoef je echt niet over een kast van een huis te beschikken. Een kast is voldoende ;-). Alle boodschappen passen hier in twee kasten, waarvan de bovenste planken niet eens voor boodschappen gebruikt worden. Verder heb ik twee koelkasten tot mijn beschikking. Voor foto's verwijs ik naar het oude berichtbericht over mijn inkoopbeleid.

Naast de maandboodschappen bij de supermarkt blijft er nog wel het een en ander over. Ook díe boodschappen gaan voornamelijk in het groot. Drogisterij-artikelen bijvoorbeeld. Die koop ik maar eens in de zoveel maanden. Juist vandaag heb ik weer ingeslagen.



Vlees koop ik bij mijn vader, die slager is. Hij maakt meestal een partij tegelijk voor me klaar, waar ik dan een maand of twee mee toe kan. Ik heb hier een vriezer met zeven laden. Daarin bewaar ik de voorraad voor zo ongeveer drie weken. De rest ligt in de vriezer bij mijn broer (die poelier is). Meel om brood van te bakken koop ik per 50 kilo. Ook daar kan ik meestal wel zo'n maand of twee mee toe. Aardappels/groenten/fruit koop in één keer in de twee of drie weken bij de boer, zoals hier regelmatig te lezen is. Rest nog de melk: op woensdag wissel ik bij school de melkemmer met een boerin. Zij krijgt mijn lege, ik van haar een volle. Met 10 liter verse melk kom in nét niet helemaal uit. Daarom halen we op zaterdag meestal nog wat melk in de supermarkt, samen met drie liter karnemelk, die we altijd op zondag bij de broodmaaltijd hebben.

De regelmatig terugkerende inkopen heb ik zo allemaal wel gehad, geloof ik. Ook bij minder regelmatige inkopen werk ik vaak met voorraden. Denk dan aan dingen als schriften, pennen, pleisters, postzegels etc.

Zoals ik al schreef: het scheel me enorm veel tijd. Neem de maandboodschappen bij de supermarkt. Ik maak in een kwartier tijd mijn boodschappenlijst. Als alles binnen gekomen is, ben ik een uurtje bezig met alles in de kasten zetten. Ik let er dan natuurlijk op, dat de oude voorraad vooraan komt te staan en de nieuwe daarachter. Alles bij elkaar kost het boodschappen doen me dus maar vijf kwartier per maand!

Wat een lekker voorjaarsweertje hebben we deze week toch! Fijn, dat de was weer buiten kan drogen.



De huishoudknip verantwoord ik later maar weer. Ik moet nog even Leendert z'n Duits overhoren en wil nog even met Willem uitzakken op de bank.

dinsdag 2 maart 2010

Creativiteit

Zaterdag moeten de maandboodschappen weer binnenkomen. In de laatste week, voordat de nieuwe voorraad binnenkomt, zijn er hier en daar altijd wat dingen die op, of bijna op, zijn. Ter verklaring roep ik dan:"Ja, jongens, Schraalhans is weer keukenmeester!" We komen nooit iets tekort, maar vaak moet ik nog wel enige creativiteit aan de dag leggen, om tekorten te camoufleren.

Deze maand zit ik krap in het vet, om het zo maar eens te zeggen :-). Ik bedoel: de halvarine voor op brood is bijna op, de margarine om te bakken en te braden is bijna op, de zonnebloemolie schiet al op en er is nog maar een klein kluitje roomboter.
Ik heb daarom een planning gemaakt, om precies uit te kunnen komen tot zaterdag. Ik heb daarbij uiteraard gekozen voor gerechten met weinig vet.

Voor de koekjes, die ik vandaag bakte, gebruikte ik voor de helft margarine en voor de helft boter. Met die doos koekjes doe ik tot D.V. vrijdag. Voor vrijdagavond bak ik meestal wat lekkers. Ik bak dan een lazywife-cake. Daarin gaan maar 7 eetlepels zonnebloemolie. Ook in het nog te bakken brood gebruik ik zonnebloemolie. Dat is wat betreft koek en brood.

Ik dacht na over het vet, wat ik nodig heb bij het bereiden van de warme maaltijd. Vanmiddag braadde ik een rollade in een half pakje margarine en vulde de hoeveelheid jus aan met een restje van gisteren. Morgen ga ik nasi koken en bak dan wat kip of wat varkensvlees in een beetje zonnebloemolie. Donderdag wil ik hachee maken. Daarbij heb ik genoeg aan een half pakje margarine. En vrijdag staat er een preischotel op de planning. Daarin gaat rul gebakken gehakt, wat nauwelijks vet behoeft.

Rest nog de planning voor het vet op de boterham. Vandaag heb ik daarop bezuinigd door kaaskorstjes te bakken. Daarvoor legde ik de verzamelde boterhamkapjes met de korst naar boven in een tefal koekenpan. Ik strooide er geraspte kaas over en liet de kapjes onder een deksel zachtjes bruin worden en de kaas smelten. Ik heb nu nog ongeveer twee potten halvarine. Dat lijkt heel wat. Maar in ons ruimschoots brood etende gezin, smeer je die zó weg. Voor nood (die vast niet erg gevonden wordt!) is er dan nog een half pakje roomboter én ik heb nog een dikke liter melkroom, waar nog wel een kluitje boter van gekarnd kan worden.
Het geeft me een fijn gevoel, om zo tóch weer met de voorraad uit te komen, zonder dat ik tussendoor hoef bij te kopen.

Wat is verder op is: sandwichspread en vleeswaren. Maar die zijn gemakkelijk vervangbaar door iets anders. Voor morgenochtend is er verse, zelfgemaakte rauwkost (radijs, bosui, appel, rozijnen en een pietsie rode kool). Verder maak ik eiersalade, want eieren zijn er ook nog voldoende. We hebben dan, samen met de kaas, die er ook nog is, genoeg hartigs voor op brood.

De huishoudknip is na zaterdag nog niet open geweest. Maar dat is stilte voor de storm :-)