vrijdag 30 mei 2014

M'n low budget bloementuin

Dit jaar geniet ik meer dan ooit van m'n bloementuintje. M'n tuintje is niet groot. Het is maar een strook van zo'n twee meter breed en vijf meter lang, schat ik. Ik heb een poosje gedacht om het tuintje leeg te trekken en er een moestuintje van te maken. Maar dat kon ik toch niet over mijn hart verkrijgen. Dat kleine strookje bloementuin heeft beslist mijn hart.
Sinds een jaar of drie moestuinier ik in potten en bakken op het dakterras, wat ik tot 'moesdak' heb benoemd. En zo is het goed. M'n bloemen in de achtertuin en groenten en kruiden op het moesdak. De voortuin is een mengelmoes. Daar staan zwarte bessen op stam tussen de buxushaagjes en verder is de boel opgefleurd door wat bakken met bloemen. Prima zo.

Elk jaar probeer ik m'n tuintje tot een echte bloementuin om te toveren. Ik heb nogal wat bloemen staan, die pas in de nazomer bloeien (herfstaster, Japanse anemonen). Tussen de bloei van de voorjaarsbollen en de bloei van de herfstbloemen zit vaak een periode waarin m'n tuintje wat saai is. Dan is het voor het mooi allemaal een beetje te groen. In die periode zitten we nu. Maar dat geeft niet, want de tuin is wel vól beloften. Alles moet nog wat groeien en dan komt dat bloeien beslist ook goed!



Vaste planten
Ik tuinier (uiteraard zou ik bijna schrijven) low budget. Dat kan doordat ik als basis vrij veel vaste planten heb. Die hebben me nauwelijks iets gekost en komen elk jaar weer 'gratis' terug. Kijk maar eens mee.

De Japanse anemonen  heb ik in de bekende rose/paarse variant, maar ook in de minder vaak voorkomende witte. De rose variant is een echte woekeraar. Ik moet heel regelmatig nieuwe plantjes uittrekken, anders wandelt hij de hele tuin door. (Die uitgetrokken plantjes zijn trouwens een leuk kadootje.)
Op de witte moet je zuinig zijn, want die woekert juist niet. De anemonen zijn nog de erfenis van de vorige bewoners en we hebben daar nu al 10 jaar plezier van.
De herfstasters komen ook elk jaar terug. Ik kreeg ze een paar jaar geleden van mijn vader.
De hortensia kreeg ik 9 jaar geleden van twee blogvriendinnen. Ik heb hem een keer verplant en dat heeft hij goed overleefd. Elk jaar snoei ik hem flink terug. Dit jaar staat hij héél vol met knoppen. Mooier dan ooit. Een hortensia is heel gemakkelijk te stekken. Maar de planten worden zó groot, dat ik één exemplaar echt genoeg vind.
Jaren geleden pootte ik een paar leliebollen. Het waren bollen die in een zomerbloembollenpakketje zaten. Wat er aan andere bloemen in het pakketje zaten weet ik niet meer. Maar die lelies komen elk jaar weer op. Ze vermeerderen niet. Het blijven gewoon een stuk of vijf, zes bloemen. Andere jaren worden ze altijd aangetast door één of ander beestje. De bloemen komen dan wel uit, maar het groen wordt altijd weggevreten. Dit jaar geen beestjes. De bloemen zijn mooier dan ooit. De knoppen staan nu nog kaarsrechtop.



Straks buigen ze om en daarna gaan ze open. Mooie, oranje bloemen.
Een jaar of drie geleden kreeg ik van mijn vriendin Wilma een stek van een Sneeuwbal. Hij sloeg goed aan en elk jaar werd hij groter. Dit jaar had ik besloten om hem na de bloei te rooien. De struik wordt te groot, ook al snoei ik hem steeds terug. En na de bloei in het voorjaar (overigens prachtig, die sneeuwitte ballen!) is het een grote, groene struik, die erg gevoelig is voor luis. Vorige week was het zover. Ik zocht een plekje voor de lange slungels in mijn vensterbank: de (nogal laat) voorgezaaide zonnebloemen.




Ook zocht ik een plekje voor de prachtige lupine, die ik van Willem voor moederdag kreeg. Daarom rooide ik de sneeuwbal. Dat bleek nog niet zo eenvoudig. Het is een taaie rakker. Een dikke hoofdtak bleef met een flinke wortelkluit in tact. Die gaat er in het najaar maar uit. Het zou m'n tuintje nu teveel schaden, als ik die eruit zou wroeten.
De zonnebloemen haalde ik stuk voor stuk uit het zaaibakje. Dat was nog een lastig klusje, want de wortels waren al helemaal met elkaar vergroeid. Ik had ze beter, zoals in voorgaande jaren, pit voor pit in toiletpapierrolletjes kunnen zaaien in plaats van in een zaaibakje. Voorzichtig scheurde ik de wortelkluit, zodat elke zonnebloem genoeg worteltjes had om te kunnen overleven. Ik zette een stokje (snoeisel van de bolacacia's) naast elke bloem en bond ze vast met een reepje panty.



Zonnebloemen heb ik bijna elk jaar wel in de tuin. Ik vind het altijd zo spectalulair, die enorme bloemen, uit zo'n simpele pit. De kinderen vinden het ook altijd erg leuk om te volgen. De slungels staan er nu nog een beetje zielig bij, maar als het goed gaat zijn het over een maand al flinke planten. De lupine heb ik ervóór geplant.



En hopelijk slaat hij goed aan, zodat ik er jarenlang plezier van kan hebben. En niet alleen ik, maar ook de bijen :-). De lupine is een zogenaamde drachtplant, waar de bijen stuifmeel en nectar komen halen.
Aan vaste planten heb ik verder Vergeetmijniet, Lelietje van dalen, hosta's (ook nog een erfenis van de vorige bewoners), hemelsleutel (goede drachtplant, gekregen van een schoonzus), duizendschoon (kreeg ik een paar jaar geleden kado van schoonmama) en nog zo het één en ander. Ik vind het een feest hoe dat alles elk jaar weer vanuit het niets opkomt, groeit en bloeit.

Kruiden
Naast die vaste planten heb ik ook wat wat vaste kruiden: citroenmelisse en de dropplant. De rest van de kruiden heb ik in bakken op mijn moesdak. Maar deze twee laat ik elk jaar gewoon terug komen. De dropplant vanwege de prachtige blauwe bloemen. De citroenmelisse vanwege de heerlijke geur. Ik moet die citroenmelisse trouwens wel steeds intomen, anders staat m'n hele tuin er vol mee. Daar is het een te saaie plant voor ;-). Een paar pollen is genoeg.

Spontaan
Er waren dit jaar nog meer bloemen, die spontaan opkwamen: de goudsbloem en de stokroos! Vorig jaar zaaide ik goudsbloemen. Die zijn eenjarig. Ik had zaad gewonnen om ze dit jaar opnieuw te zaaien, maar was daar niet toe gekomen. Maar, suprise, ze komen weer vanzelf op! En niet alleen op de plaats waar ze vorig jaar stonden. Overál zag ik ze opkomen. Ik heb de kleine plantjes voorzichtig uitgegraven en in drie groepjes bij elkaar gezet. Ze zijn goed aangeslagen en hebben al knoppen. Leuk! Ook de vorig jaar gezaaide stokrozen kwamen weer op. Het was een eenjarig soort (want die blijven wat lager), dus ik had niet verwacht er opnieuw plezier van te hebben. Maar super, dat ze teruggekomen zijn. Ik ben dól op stokrozen!

Voorjaarsbollen
In het vroege voorjaar heb ik dan ook nog de voorjaarsbollen die elk jaar opnieuw opkomen. Tulpen moet je voor het mooi rooien. Die lenen zich niet zo voor verwildering. Maar narcissen, krokussen, blauwe druifjes, sneeuwklokjes en hyacinten doen het prima. Elk jaar staan er méér. Niet alleen door vermeerdering, maar ook doordat ik bakjes gekregen bloeiende bollen na de bloem altijd in de tuin zet. Zo heb je jaren plezier van zulke kadootjes :-). En meestal koop of krijg ik dan in het najaar nog wel wat tulpenbollen. Zo is het voorjaarsfeest steeds compleet.

Zomerbloeiers
Zelfs al zou ik dus geen cent uitgeven, dan nog had ik een gezellig tuintje met al die vaste 'ingrediënten'. Maar de finishing touch vormen wat mij betreft toch wel de zomerbloeiers, het eenjarige perkgoed. Dat bestaat bij mij altijd uit een mix van wat gekochte plantjes, wat gekregen plantjes (moederdag!) en wat zelf gezaaide plantjes. Dit jaar heb ik niet veel gezaaid. Alleen maar petunia's (waar ik pas over blogde) en zonnebloemen. En ik was daar nog laat mee ook. Maar niet getreurd. Er is genoeg bloeiends. Ik kreeg in het voorjaar twee keer en bakje violen. Die bloeien nog prachtig. En ik kocht bij de Lidl voor een habbekrats een stuk of 50 plantjes. Ik geloof dat ze 1,29 per 10 stuks kostten. Voor Moederdag kreeg ik geraniums.



En dit jaar wil ik toch eens een serieuze poging doen om die de winter over te houden. Wie weet is het dan ook een kadootje voor jaren plezier ;-).

Al met al zie je, dat een gezellig bloementuintje echt 'drie keer niets' hoeft te kosten. Het is een kwestie van 'sparen'. Elk jaar is m'n tuintje een stukje voller en gezelliger geworden. Voor mij is het nu prima zo. De basis is nu goed. Meer dan 10 euro per jaar hoeft mijn bloementuintje beslist niet te kosten ;-).



dinsdag 27 mei 2014

Advertorial

Bellebien
De maand mei ging al bijna voorbij en er was geen advertorial geplaatst. Nu op de valreep dan. Want in deze laatste week van mei, mogen alle lezers van Eenvoudig Leven gebruik maken van de actie bij Bellebien en betalen geen verzendkosten op hun bestelling! Als dat geen leuke actie is!

Pompdoek
Bellebien behoeft nauwelijks introductie. Wie 'Bellebien' zegt, zegt 'pompdoek'. Ken je Bellebien en de pompdoek nog niet? Dan zal ik je er snel iets over vertellen. Een pompdoek -de naam zegt het al- is de doek die vroeger naast de pomp hing om er je handen, gezicht en nog veel meer mee af te drogen. Je weet wel, gewoon met het hele gezin één doek delen! De pompdoek was van geweven stof in de traditionele, oer-Hollandse ruit. Zo:



Bellebien liet deze pompdoeken opnieuw weven in één van oudste weverijen van Nederland. In prachtige kleuren en in een heel goed kwaliteit. Al snel werd de pompdoek hét succesnummer van Bellebien. De pompdoek heeft zo'n gezellige, landelijke uitstraling. Daarom bedacht Lisette, van Bellebien, dat er wel meer leuks van die gezellige ruit gemaakt kon worden: er zijn nu ook pompdoek-schorten en pompdoek-tafelkleden leverbaar. Neem maar eens een kijkje op de website, waar trouwens nog veel meer mooi textiel te vinden is.

Geen-verzendkosten-actie
Wilt u gebruik maken van de 'geen-verzendkosten-actie'? Ga dan als volgt te werk bij het plaatsen van een bestelling:

Op het bestelformulier kunt u de verzendmethode op 'gratis-verzenden-voor-klanten' zetten.
De verzendkosten worden dan op 0,00 euro gezet op het bestelformulier. Dit geldt helaas niet voor
bestellingen die naar het buitenland verzonden moeten worden. Deze actie geldt t/m zaterdag 31 mei

Van harte aanbevolen!

maandag 26 mei 2014

Leeny's

Leendert is weer aan het timmeren gegaan en heeft Leeny's gemaakt.




De inmiddels bekende bankjes zijn weer (beperkt) op voorraad. De prijzen zijn afhaalprijzen, maar in overleg kan er ook bezorgd worden. Klik op de afbeelding om te vergroten.


Hij heeft voor de verandering een keer nieuw steigerhout met een vintagelook gebruikt. Dit steigerhout heeft een erg mooie, vergrijsde uitstraling. Doordat het nieuw hout is, zal het meer werken dan gebruikt steigerhout. Dat maakt het uiteindelijke resultaat alleen maar mooier. De prijzen zijn hetzelfde als die van gebruikt steigerhout.

De bankjes zijn geschikt voor buiten en binnen. De Leeny heeft een perfecte maat voor op een balkon. De Leeny Mini doet het ook erg leuk als plantentafel.

Natuurlijk kan Leendert ook bankjes maken van gebruikt steigerhout of in andere afmetingen. Stuur gerust een mail naar Leendert.







Peulenpyramide

Op 14 maart schreef ik, dat ik peultjes had gezaaid op mijn moesdak. In een grote zwarte bak had ik 5 groepjes van drie peulzaden gelegd en er daarna tonkinstokken in gezet. De stokken bond ik bovenin vast. In mijn gedachten zag ik een prachtige peulenpyramide op mijn moesdak verrijzen. Laat die gedachte nu werkelijkheid geworden zijn!

Al snel kwam het zaad op. Vijfien aarzelende ranken. Ze vonden zelf de stokken om zich aan vast te grijpen. Er hoefde niets aan gedaan te worden. Toen het geheel wat bossig werd, heb ik er een touwtje rondom omheen gespannen. En dat heb ik later, toen de planten verder groeiden, nog twee keer herhaald.

Op andere blogs las ik al eerder van bloeiende peulen en zelfs al van peulenoogst. Zover was het bij mij nog niet. Maar vorige week verschenen dan toch de eerste bloemen!

Nu alleen nog wachten op de peultjes. Mooi is het in elk geval! Dus wat dat betreft wil ik het experiment al geslaagd noemen.





donderdag 22 mei 2014

Project

Op de basisschool van onze kinderen is het de gewoonte om om het jaar een project met de hele school te doen. Dit jaar was het weer zover. Het thema van de projectweek was: De 12 provincies.



Elke klas heeft over een provincie gewerkt. De nachtjes werden afgeteld tot het zover zou zijn, dat iedereen het eindresultaat mocht komen bewonderen. En gisterenavond was er dan: de projectavond!

Zeeland
We keken eerst in de klas van Henk (groep 3). Hij heeft over Zeeland gewerkt. Buiten het lokaal, op de kapstok, lagen de petten (voor de jongens) en de mutsen (voor de meisjes) klaar, die ze hadden gemaakt. Henk zette meteen zijn petje op en samen met hem bekeken we alles wat er gemaakt was.





 Er was een viskraampje, want wie 'Zeeland' zegt, zegt ook 'mosselen', toch?



Er was natuurlijk veel zee en strand te zien. Tot en met zonnebadende poppetjes van pijpenragers toe :-).


Prachtig! Vuurtorens verspreidden hun licht in het halfdonkere lokaal.



En overal waren er windmolens.
Typisch Zeeuwse lekkernijen als bolussen en babbelaars waren er ook te zien.



Van klei, maar ook échte. Thuis was er al gezegd, dat er bolussen voor bij de koffie te koop zouden zijn. Het was maar goed, dat Maaike (die ook mee was) direct een stapeltje bolussen had gekocht, want die waren al snel op.

Middenin de klas was er een enorme 'Zeelandbrug' gebouwd. Zeehonden ontbraken ook niet.


Wat hebben ze veel gemaakt, veel gedaan en veel geleerd. Geweldig!

Zuid-Holland
Het tweede lokaal wat we bekeken was van de klas van Jan (groep 7). Die had gewerkt over Zuid-Holland. De klas had zich vooral beziggehouden met het allernieuwste stukje Zuid-Holland: Maasvlakte 2.



 Het hele gebied was als een maquette nagebouwd.





Ook waren er containerschepen geknutseld. Eén was zelf manshoog!



De natuur van Maasvlakte 2 was ook aan bod gekomen, want ook in dit lokaal lagen de zeehondjes heerlijk te zonnen, of zwommen rond.

Als klap op de vuurpijl gaan de kinderen vrijdag met de hele klas alles met eigen ogen zien. De Maeslantkering, maar ook Maasvlakte 2 wordt dan bezocht. Super leuk natuurlijk!

Groningen
Er gaat niets boven Groningen, heeft de klas van Maria (groep 8) geleerd. De klas was werkelijk tiptop. Langs de wanden waren alle thema's levensgroot geschilderd. Panorama Mesdag was er niets bij!







De klas had in groepjes over bepaalde thema's gewerkt. Maria's groepje werkte over Groningse boerderijen: de kop-hals-romp boerderijen. Ze stond bij 'haar' thema om ouders uitleg te geven.


Ze hadden o.a. een boerderij nagebouwd.


Andere thema's waren bijvoorbeeld zoutwinning en boorplatforms.





Het was allemaal uitgebreid bestudeerd en heel knap nagemaakt. Wat geweldig om je basisschooltijd zo af te mogen sluiten met zo'n gaaf project!

Warm en druk
Intussen waren wij wel aan een koffiepauze toe. Het was heeeeel druk en heeeeel warm in de school. Eigenlijk had ik best nog wel wat lokalen willen bekijken, maar dat was voor de kinderen toch echt teveel gevraagd. We haalden koffie, terwijl we de kinderen geld gaven om buiten bij het ijskraampje een ijsje te gaan kopen. Maar toen we minstens een kwartier later buiten kwamen, waren ze nog maar halverwege de rij wachtenden. Willem en ik wilden geen kwartier meer wachten, maar Henk had dat ijsje in z'n hoofd en wilde beslist wachten :-). We zeiden, dat we dan naar de winkel zouden gaan en daar een ijsje zouden kopen. Nee, hij wilde blijven. Maar, dan mag jíj kiezen. Nee, hij wilde blijven. En dan mag je ook nog even opblijven. Nee, hij wilde blijven. Ik had me er al bij neergelegd, maar uiteindelijk ging meneer overstag. We reden naar de supermarkt en Henk koos een bak heerlijk vruchtenijs uit. Daar hebben we thuis van gesmuld. Ik zette nog maar een rondje koffie bij de bolussen die we ook voor de thuisblijvers hadden meegebracht. Jan en Maria kwamen eindelijk ook thuis. Maria had bloeddoorlopen ogen. Maar nee, ze was niet moe ;-). Pfff. Het was geweldig allemaal. Maar ook wel heel intensief voor de kinderen (en ongetwijfeld voor de juffen...).

Kleine projectjes
Hier thuis had ik gisteren wat kleine projectjes opgepakt. Ik had wat laatachtig nog petunia's gezaaid. Dat is zulk heel fijn zaad. En ook de plantjes zijn ragfijn. Het was tijd om ze te verspenen. Met chirugische precisie heb ik 48 kleine plantjes verspeend.





Ze staan nu met drie tegelijk in potjes en mogen, beschut onder het houtafdak, fijn verder groeien. Ik heb aardig wat violen in mijn tuintje en die staan nu nog mooi. Maar meestal zakken die halverwege de zomer als plumpuddingen ineen. Dan kunnen ze mooi vervangen worden door de petunia's. Ik heb nog niet alle kleine plantjes verspeend. Ik nam alleen de grootste. In het zaaibakje zitten nóg minstens 48 plantjes. Wie weet herhaal ik dit klusje over een week of 2 nog een keer. Als het lukt, heb ik straks één grote petunia-zee hier :-). En dat allemaal van één onnozel pakje zaad uit de supermarkt van rond de 1,50.

Ook ben ik verder gegaan met het verwerken van mijn agf-voorraad. Ik heb me op de pepertjes gestort. Een paar weken geleden kocht ik een doos vol schaaltjes pepers. Ik betaalde er iets van 2,00 euro voor. Voor dat geld koop je normaal maar een paar pepers, maar de groentenman op de markt had geen zin om ze weer mee terug naar huis te nemen. Dus bofte ik. En kijk: het is een enorme voorraad.





Op de schaaltjes stond 'Eat me'. Ik dacht daarom, dat het zoete pepers waren, die je zó kunt eten. Ik pakte zo'n geel exemplaar en zette er mijn tanden in. FFFFFFFFFFFFFFFF. Heet!! Keek ik achterop het schaaltje en bleek dat ik zo'n beetje de heetste soort te pakken had :-). Stukje bij beetje maak ik alle pepers schoon. Ik haal er de zaden uit en halveer ze. Dan gaan ze op een bord in de vriezer, zodat ze los bevroren worden. Als ze hard zijn doe ik ze in zakjes. Zo kan ik steeds één of meer stukjes pakken en die fijn snipperen in de jus, in de (sateh)saus, door de nasi, door de macaroni, door de salsasaus, door de soep of wat er ook maar wat pit behoeft. Samen met mijn voorraadje gedroogde pepers hoef ik echt een jaar lang geen pepertje meer te kopen en ik ben blij, dat ik dit jaar geen peperplanten op mijn moesdak heb ;-). 't Beloofd een pittig jaar te worden...

dinsdag 20 mei 2014

Koken met wat er is

Al zo'n 25 jaar doe ik mijn aardappels-groenten-fruit aankopen zo voordelig mogelijk. En dat betekent: aan het einde van de markt. In de loop der tijd heb ik zo mijn adresjes gevonden. Mensen die het fijn vinden om hun niet verkochte waar voor een prikje weg te doen, in plaats van dat ze het moeten weggooien. De consequentie is, dat het voedsel wat ik koop niet altijd even vers meer is. Dingen als tomaten en aardbeien moet ik uitzoeken, omdat er hier en daar een beschimmeld exemplaar tussen zit. Op de meloenen zitten vaak plekjes. De bananen zijn bruin. En soms heb je heel veel van hetzelfde, bijvoorbeeld 10 bloemkolen of zo. Ik vind dat geen enkel probleem en ben altijd de koning te rijk als ik met een afgeladen auto thuiskom. Zeker in de zomer kost ons agf op deze manier maar een habbekrats. Ik geef er gemiddeld zo'n 30 euro per week aan uit en dan is er volop. Omgerekend kost het me slechts 0,24 per persoon per dag om iedereen van de nodige vitamientjes te voorzien.

Deze manier van inkopen vergt wel de nodige planning en creativiteit. Zodra ik thuiskom kijk ik al wat er snel verwerkt moet worden en bedenk dan ook hoe. De laatste tijd kom ik steeds nogal voordelig aan bananen. Dat zijn dan echt rijpe bananen, die voor het mooi binnen een paar dagen op moeten. Ik betaal ongeveer 1,50 voor een hele bananendoos vol. Die eet je dus niet zomaar uit het vuistje weg. Ook niet als je met z'n elven bent. Veel bananen gaan hier door de smoothies. 's Morgens hebben we vaak groene smoothie als/bij het onbijt. En 's avonds maak ik vaak fruitsmoothie als toetje.




Daar gaan ook altijd bananen in. In de groene smoothie doe ik water als vocht, in de fruitsmoothie yoghurt, karnemelk of sojamelk. Een poosje geleden kocht ik wat pakjes kokosmelk die aan de datum zaten. Ze lagen bij de kassa bij de Xenos voor maar 0,10 per stuk. Zo'n koopje gaat natuurlijk mee. Kokosmelk is heerlijk in smoothie!

Ik heb nu zoveel bananen liggen, dat we er teveel aan hebben voor uit het vuistje, in de smoothie, geprakt door de havermout of op de boterham. Een deel gaat de vriezer in. Ik snijd de bananen dan alvast in stukken en vries die los in. Zo kan ik eruit nemen wat ik nodig heb. Ik bewaar wat voor in de smoothies als de bananen duur(der) zijn. Of ik maak vruchtenijs. Op mijn blender zit daarvoor een speciale knop waarmee je bevroren (iets ontdooid) fruit met een beetje vocht (sinaasappelsap bijvoorbeeld) in een handomdraai tot ijs blend. Puur fruit! Niets fructose-glucosesiroop, smaakstoffen, suiker, kleurstoffen of wat dan ook. En dat dus allemaal van die 30,00 afg per week :-).

Misschien dat ik ook nog een deel bananen droog in mijn droogapparaat. Zo bekom je gezond snoep.

Vanmorgen maakte ik een maaltijdsoep met van alles wat er was en snel op moest. Wat ging er in? Eerst een scheutje olie in de pan. Ik fruitte daarin twee grof gesneden uien, 5 tenen knoflook en een bosje bosui. Daar bovenop kwamen een paar kilo gewassen en in stukken gesneden tomaat en 4 gewassen en grof gesneden paprika's. Ik sneed ook nog twee kleine pepertjes (zonder de zaden) fijn en die mochten ook mee sudderen. Terwijl alles zacht kookte sneed ik een halve selderijknol in blokjes en een prei in ringetjes. Ik haalde de staafmixer door de tomaat-paprikaprut en mixte alles tot een dikke brei. Ik deed er de selderijknol,prei en wat doperwten uit de vriezer bij, een flinke hand vermicelli, een eetlepel (zelfgemaakte) bouillonpoeder, wat zout een snuf peper. Zo liet ik alles nog een minuut of 10 koken. En klaar was de lekkere soep. We hebben er net met drie man al heerlijk van gegeten bij de lunch. De rest staat af te koelen en komt van de week wel op. Is het niet als lunch, dan wel 's avonds als iemand ineens meent 'honger' (trek dus) te hebben. Beter dan een frikandel, toch?



Er ligt nog aardig wat keukenwerk op me te wachten. Want met zo'n overvloed zorg ik ervoor dat er een deel ingemaakt wordt voor duurdere tijden. Ik heb nog wat goedkope stoofperen gescoord. Die ga ik wecken. En een doos bietjes wil ik inmaken in zoetzuur. Paprika's gaan in reepjes in de vriezer. Ik ben nog wel even van de straat ;-)

Maar je ziet, dat royaal agf inkopen niet alleen betekent, dat je 's avonds een gezonde maaltijd op tafel zet, maar ook: gezonde tussendoortjes, gezonde toetjes, gezonde ontbijtjes, gezonde lunches. Sinds ik Planteneter ben geworden ben ik groenten en fruit nog veel meer gaan waarderen. En het hoeft beslist niet duur te zijn.

dinsdag 13 mei 2014

Sportschool

Iedereen weet natuurlijk hoe belangrijk het is om in beweging te zijn. Als je een kantoorbaan hebt, valt het niet altijd mee om aan genoeg beweging te komen. Een abonnement op een sportschool nemen kan dan een oplossing zijn. Maar ja, hoe gaat dat doorgaans? Er wordt in het kader van goede voornemens per 1 januari of per 1 september een abonnement afgesloten. Wellicht over de drempel getrokken door een actie als: eerste maand gratis, of iets dergelijks. Men gaat de eerste week fanatiek in de sportschool aan de slag. Als het even kan minimaal 2 avonden. De tweede week gaat men al met minder enthousiasme, maar ok, men gáát. De derde week is 1 keer wel genoeg, want die andere avond hebben we een verjaardag, of hebben we het druk, of zijn we moe, of....De vierde week komt de klad erin en wordt er al helemaal niet meer gesport. Nog voordat de gratis maand om is, is de lol er al af.

Een voordeliger manier van bewegen is om gewoon te gaan wandelen. Dat is niet alleen gratis, maar ook nog eens béter dan sporten! Dat blijkt o.a. uit een onderzoek van de universiteit van Maastricht, waarover dit kantenartikeltje gaat. En ja, ook wandelen moet je volhouden. Ook voor een uurtje wandelen zijn er allerlei smoezen te bedenken, om er onderuit te komen. Maar er zijn dingen die daarbij helpen.

Ten eerste is het verstandig om sámen te wandelen. Willem is vorig jaar augustus begonnen met wandelen. Hij wandelt drie keer per week, een kleine 5 kilometer per keer. Lange tijd heb ik met hem mee gewandeld. Gewoon voor de motivatie, maar ook voor de gezelligheid en voor het samenzijn. Helaas heb ik behoorlijke bekkenproblemen. De eerste tijd heb ik de bekkenpijn, die ik de dag na het wandelen had, voor lief genomen. Het was mij belangrijker, dat Willem aan het wandelen bleef. Inmiddels heeft Willem die motivatie van mij allang niet meer nodig! Het wandelen is helemaal in zijn leven geïntegreerd. Nog altijd vindt hij het wel leuk als er iemand mee wandelt, maar het hoeft niet persé. De laatste tijd gaat Dirk vaak mee. Ook Dirk heeft een zittend beroep en heeft die beweging dus hard nodig. En laat die mannen samen maar schuiven. Ze praten een uur lang vaktaal (ze zitten beide in de ict) tegen elkaar en knappen daar geweldig van op ;-).
Als Willem vroeg in de avond gaat wandelen, gaan Jan, Maria en/of Henk ook nog weleens mee. Vaak gaan die dan op de fiets of op hun skeelers. Maar Willem wandelt ook gerust nog wel om een uur of twaalf ('s nachts). Gewandeld wórdt er!

Ten tweede helpt het om een mooie route te wandelen. Wij houden ervan om in de natuur te wandelen, maar ik kan me voorstellen, dat het ook best leuk is om in de bebouwde kom te wandelen en hier en daar naar binnen te gluren, tuintjes te bekijken of wat dan ook.

Het vaste wandelrondje van Willem is langs de molens in Kinderdijk. En het mag dan een vaste route zijn, het is allerminst saai. Elke dag ziet het er anders uit. Mooi is het altijd! Soms is het liefelijk, soms ruig. Soms bladstil, soms winderig. Meestal stil, soms met veel toeristen.

Kijk. Dit is hem dan. Willem z'n gratis sportschool:



Gaaf he?!

zaterdag 10 mei 2014

Korenmolen De Regt

Heeeel lang geleden, om precies te zijn: op 12 september 2012, heb ik hier op m'n blog gevraagd, of jullie je stem zouden willen uitbrengen op Korenmolen De Regt. Deze molen was één van de genomineerde molens voor De Molenprijs 2012. Als de molen de meeste stemmen zou krijgen, zou er 50.000 euro uitgekeerd worden om de kap en de wieken er weer terug op te krijgen. Korenmolen de Regt won! En dat was mede te danken aan de 1000 stemmen die er via mijn blog waren uitgebracht!



Een paar weken geleden was het zover: de molen kreeg z'n kap en z'n wieken terug. Het is werkelijk een plaatje geworden. De molen die ik niet anders kende dan een gescheurde en gebladderde stomp, staat weer stralend en fier te draaien dat het een lieve lust is.

Vanmiddag was het de officiële opening en daar waren wij ook bij uitgenodigd. Willem nam een paar uurtjes vrij van z'n werk en tegen drieën reden we naar Nieuw-Lekkerland. Daar was het al gezellig druk rondom te molen.



Er was een grote tent waar je koffie of thee kon halen. Mét een echte Kinderdijkse krakeling van Bakker Stam (de lekkerste die er zijn!).

Het was de hele dag grijs en grauw geweest, maar nu was het even stralend. Even...Want aan de Alblasserdamse kant was de lucht donker en het voorspelde niet veel goeds. Gelukkig arriveerde de burgemeester en kwam ook de Commissaris van de Koning aan. De openingsplechtigheid kon beginnen. Met enige vaart, vanwege de dreigende lucht, werden de vier kinderen van de laatste molenaar naar voren geroepen. Zij onthulden de baard van de molen waarop de (hún) naam vermeld staat: De Regt.





Nadat het doek keurig netjes van voor de baard was weggetrokken kon de molen in werking gesteld worden. Eerst kwam met luid getoeter een vrachtwagen met zakken graan aan gereden. Er moest natuurlijk wel graan zijn om te malen, hè ;-).



De zakken werden in rap tempo naar binnen gesjouwd en daarna mocht de Commissaris van de Koning de vang van de molen lichten.



Onder luid applaus begonnen de wieken te draaien.



De eerste regendruppels vielen en niet veel later regende het pijpestelen. Maar we stonden fijn droog. We waren allemaal naar de tent gegaan. Daar waren inmiddels hapjes en drankjes. De burgemeester speechte en had nog een geweldige verrassing voor de meneer die het hele proces van het maken van de kap en de wieken heeft begeleid: molenaar De Vries. Hij kreeg een koninklijke onderscheiding! En voor alle vrijwilligers die zo hard aan dit project gewerkt hebben was er ook een heel leuke verrassing. Ze kregen van de Gemeente Molenwaard een dinercheque van 500 euro! Daar kunnen ze met z'n allen fijn van uit eten.

Willem en ik maakten hier en daar nog een praatje en namen een kijkje in de molen.







De bui was gelukkig weer over. Het was al met al een heel feestelijk gebeuren en molen De Regt is echt een beetje 'míjn' molen, hoor ;-). De molen is iedere zaterdag open. Ga er gerust een kijkje nemen!

Hoewel het nog erg gezellig was, zijn we toch maar bijtijds weggegaan. We hadden beloofd om om een uur of vijf weer thuis te zijn om pannenkoeken te bakken, zodat het hier thuis ook feest zou zijn. En dat werd het :-).