Moestuinkriebels

Nu de dagen lengen en er ook al een paar echte lentedagen waren, kwamen de diep weggestopte moestuinkriebels in alle hevigheid naar boven :-).

Bedden

Ik ben al drie dagen bezig om bedden klaar te maken. Moestuinbedden wel te verstaan :-).

Blauwe maandag?

Ik kreeg vanmorgen allerlei aanbiedingen in mijn mailbox, die refereerden aan ´Blue Monday´. En eigenlijk dacht ik ook, dat Blue Monday de derde maandag in januari was. Maar volgens Wikipedia is Blue Monday de maandag van de derde volledige week van januari. Dat is dit jaar pas volgende week maandag, dus op 24 januari. 

Nou ja. Dat terzijde. Blue Monday geldt als de meest deprimerende dag van het jaar. Maar deze maandag kon ik daar in elk geval niets van merken. Wat was het heerlijk voorjaarsachtig!

Tegenstelling

Dood en leven. Dat is toch wel de grootste tegenstelling, die je kunt bedenken.

Gisteren was mijn dag gekleurd door juist deze tegenstelling.

Die eerste zomerse lentedag, met een temperatuur van boven de 20 graden, zinderde van nieuw leven. Alle vroegbloeiers staan er in één keer op z´n mooist bij. Mijn ogen deden zeer van het kijken, tijdens mijn rondje met de hond.

dotterbloemen

En weet je nog, dat ik pas schreef over paarse, pluimvormige bloemen, waar ik de naam niet van wist? Van alles kanten kreeg ik het te horen: het was het Groot Hoefblad. Ik heb de bloei van deze bloemen gevolgd. Zo gaaf!

22 maart, in de knop

29 maart, beginnende bloei

nu, bijna uitgebloeid

Je ziet nu ook die grote bladeren komen. De bloei is al bijna voorbij. Prachtig!

Maar ´s avonds reden Willem en ik naar goede vrienden, waar plotseling rouw gekomen was. Zondagavond overleed een geliefde man en vader. Er was slecht één zucht tussen leven en dood...

Ach wat heb ik sinds het telefoontje van zondagavond veel herinneringen opgehaald. Ook heb ik weer extra veel aan mijn ouders moeten denken. Ze zijn al bijna 5 jaar geleden overleden. Maar als je zegt, dat het vorig jaar gebeurde, geloof ik het ook. De herinneringen voelen nog zo vers. Ik geloof niet dat verdriet slijt. Verdriet wordt wèl anders. Althans, zo ervaar ik dat. Is het verdriet aanvankelijk vol pijn en heel rauw, later wordt het vermengd met de glimlach van goede herinneringen.

Zo moesten wij vanavond aan tafel zomaar even aan Arie, onze eerste kat, denken. Die werd op zo´n mooie lente-avond dood gereden. Ik heb het even nagekeken. Dat was vorig jaar op 14 april. En Muck is deze maand dus ook alweer een jaar bij ons. Hopelijk mogen we nog lang van haar genieten!

Beetje lente en een beetje winter

Zo gaat dat op de grens van een seizoenswisseling. Dan heb je dagen, dat je van twee walletjes snoept. Vandaag was het hier een beetje lente (een beetje véél lente!) en een beetje winter.

Lente was het vooral zodra ik mijn hoofd buiten de deur stak. Het rondje met Ciara was een feestje. Behalve dat ik genoot van alles wat groeit en bloeit, had Ciara vast ook de lente in d´r kop. Ze was aardig dol. Graven als een malle. 

Overal snuffelen natuurlijk. En op het laatst wist ze van gekkigheid niet welke kant ze op wilde rennen en sleurde ze me ongeveer de Hofwegen over. Dat kwam ook wel, doordat Willem haar stond de roepen :-). Willem mag nog niet met haar lopen. Ik ben veel te bang, dat z´n operatiewondjes open gaan, als hij een plotselinge ruk van Ciara krijgt. Ze is zó sterk! Het gaat gelukkig wel heel goed met Willem. Maar zijn buik moet natuurlijk wel de tijd krijgen om te genezen. 

Ciara de hond en Muck de kat zijn flink aan het verharen. Tja, ook dát is lente! De wintervacht moet eraf!

Hans heeft Ciara vanavond, toen hij uit z´n werk thuiskwam, eens lekker geborsteld. Heerlijk vond ze het!

Muck is nu veel meer buiten, dan een paar weken geleden. Toen lag ze meestentijds heerlijk bij de kachel. Nu is ze vaak buiten. Alleen rond etenstijd is ze geheid binnen. Kijk! Ze komt gewoon óók aan tafel zitten. In de hoop, dat ze iets lekkers krijgt, natuurlijk :-)

Vanmiddag dronken we onze koffie buiten. Ook zo´n lente-gevoel!

Wat er dan vandaag voor winterachtigs was? Nou, onze warme maaltijd. Ik had namelijk nog één zak hutspot in de vriezer. En die kwam vandaag mooi van pas. 

We moesten namelijk vroeg aan tafel. En dan is zo´n zak voorgesneden hutspot lekker gemakkelijk. Het was de laatste catechisatie-avond van het WINTERseizoen. Zie je wel. Toch nog twee restantjes ´winter´ op deze verder zo lente-achtige dag!