donderdag 1 april 2021

Tegenstelling

Dood en leven. Dat is toch wel de grootste tegenstelling, die je kunt bedenken.

Gisteren was mijn dag gekleurd door juist deze tegenstelling.

Die eerste zomerse lentedag, met een temperatuur van boven de 20 graden, zinderde van nieuw leven. Alle vroegbloeiers staan er in één keer op z´n mooist bij. Mijn ogen deden zeer van het kijken, tijdens mijn rondje met de hond.


dotterbloemen

En weet je nog, dat ik pas schreef over paarse, pluimvormige bloemen, waar ik de naam niet van wist? Van alles kanten kreeg ik het te horen: het was het Groot Hoefblad. Ik heb de bloei van deze bloemen gevolgd. Zo gaaf!

22 maart, in de knop

29 maart, beginnende bloei

nu, bijna uitgebloeid

Je ziet nu ook die grote bladeren komen. De bloei is al bijna voorbij. Prachtig!

Maar ´s avonds reden Willem en ik naar goede vrienden, waar plotseling rouw gekomen was. Zondagavond overleed een geliefde man en vader. Er was slecht één zucht tussen leven en dood...

Ach wat heb ik sinds het telefoontje van zondagavond veel herinneringen opgehaald. Ook heb ik weer extra veel aan mijn ouders moeten denken. Ze zijn al bijna 5 jaar geleden overleden. Maar als je zegt, dat het vorig jaar gebeurde, geloof ik het ook. De herinneringen voelen nog zo vers. Ik geloof niet dat verdriet slijt. Verdriet wordt wèl anders. Althans, zo ervaar ik dat. Is het verdriet aanvankelijk vol pijn en heel rauw, later wordt het vermengd met de glimlach van goede herinneringen.

Zo moesten wij vanavond aan tafel zomaar even aan Arie, onze eerste kat, denken. Die werd op zo´n mooie lente-avond dood gereden. Ik heb het even nagekeken. Dat was vorig jaar op 14 april. En Muck is deze maand dus ook alweer een jaar bij ons. Hopelijk mogen we nog lang van haar genieten!