maandag 24 september 2012

Muziek en andere lessen

Wij vinden het erg belangrijk dat de kinderen de gelegenheid krijgen te leren musiceren. Bij de oudere kinderen begonnen de muzieklessen gewoon op school. Daar kregen ze blokfluitles en zo leerden ze in elk geval het notenschrift.
Later zijn die blokfluitlessen op school eruit gegaan en moesten we zelf iets bedenken. De kinderen krijgen nu privé blokfluitles, ook al is het inmiddels op school ook mogelijk om na schooltijd in een groep les te krijgen.
We hebben er een paar bij die zeker muzikaal te noemen zijn. Zij zijn dan ook degenen die ´vanzelf´ verder gingen dan blokfluitles. Degenen die niets met muziek hebben, hebben in elk geval noten leren lezen en hoeven van ons uiteraard niet verder.
Op dit moment krijgt alleen Jan nog blokfluitles en Koos krijgt traversoles. Maria heeft geen muziekles. Ook al zou ze willen, ze heeft er nu de ruimte niet voor omdat er aan andere vaardigheden gesleuteld wordt. En Maaike is voor de zomervakantie gestopt, want zij wilde iets anders: celloles.
We hebben de beslissing een poosje voor ons uitgeschoven. We wilden eerst zien of het geen bevlieging was. Al die lessen kosten toch een rib uit je lijf. Zeker omdat Jan ook nog de broodnodige zwemlessen volgt. Maar nee, Maaike bleef erbij: ze wilde celloles.
Zaterdag was het de grote dag, dat ze samen met Willem naar de muziekhandel (of eigenlijk: de luthier) Luciënne is geweest om een cello te huren. Maaike werd er erg aardig en vakkundig geholpen. Er is een grote wens in vervulling gegaan.  En je hoeft niet te vragen hoe blij Maaike ermee is:





Tja, en zo tussen de bedrijven door krijgen de kinderen ook wel andere lessen. Wat dacht je van inzeeples van papa? 




vrijdag 21 september 2012

Recyclen

Wat kan recyclen toch reuzeleuk zijn! Ik heb deze week van de bij elkaar gezochte stofjes (zie vorige logje) een lief babyjurkje genaaid. Alleen de knoopjes heb ik nieuw gekocht, want in mijn voorraadje vond ik niet de juiste exemplaren. Om het jurkje te maken gebruikte ik een oude blouse, een oud halsdoekje en een stukje van een gekregen lap stof. Voor de voering gebruikte ik een oud wit laken. De in het patroon aangegeven bandjes onder de armsgaten zijn gemaakt van met dubbele draad gehaakte sliertjes. Het was heerlijk om te doen en het smaakt absoluut naar meer. Nu maar hopen dat het jurkje bij mijn nichtje in de smaak valt.
Het patroontje komt van De droomfabriek

Voorkant

Achterkant

Knoopje met gehaakt lusje bij de armsgaten

Gevoerd met lekker zacht wit katoen

dinsdag 18 september 2012

Huiselijke bezigheden

Vorige week werd ik gebeld door de naaimachinereparateur. M´n machientje was gerepareerd en kon opgehaald worden. Daar werd ik heel blij van! De kosten vielen me erg mee: 17,50. Daar heb je geen nieuwe naaimachine voor, toch? Bovendien ben ik erg aan het ding gehecht. Het is nog een ouderwetse, zonder alle overbodige toeters en bellen die er tegenwoordig op zitten en die alleen maar kapot kunnen gaan. Mijn naaimachine is nu 25 jaar oud en dit is de eerste keer dat er iets aan kapot was.

Vrijdagavond heb ik hem meteen uitgetest. Gewoon met iets heel simpels: washanden naaien uit versleten baddoeken. En jawel, hij deed het prima. Er liggen weer zes ´nieuwe´ washandjes op de stapel in de kast en er ligt een voorraadje geknipte washandjes die ik in een verloren moment even onder het naaivoetje door moet laten gaan.



Nu staat er een leuker projectje op stapel. Zaterdag beviel mijn nicht van een dochtertje. Ik ga een lief jurkje naaien om kado te doen. Ik ben in mijn lappenvoorraad gedoken om stofjes uit te zoeken. Dat vind ik altijd zo leuk om te doen! Ik vond drie stofjes die mooi met elkaar combineren. Het ene is een lap stof die ik vorige week van iemand kreeg en waar ik meteen helemaal weg van was. Het tweede is een leuke geruite blouse die hier niemand past. En het derde is nog een restant van een Oilily halsdoekje. Daar heb ik al een stukje uit genomen voor het maken van een vorig kraamkadootje.



Het patroontje is geprint, dus moet ik vanavond maar eens achter de naaimachine zien te geraken.

In de tuin is het nog steeds genieten geblazen. De Cosmea die eigenlijk te groot is en die te weinig bloemen naar mijn zin had, heb ik wat opgebost en gefatsoeneerd en zowaar zit hij ineens vol knoppen en bloemen. Ik heb er snel zaad van gewonnen, want volgend jaar wil ik hem weer :-). Ook de kattesnor bloeit prachtig en mag volgend jaar in de herhaling. Eigenlijk bloeit er nog heel veel. Dat is ieder jaar mijn probleem. Ik moet zo langzamerhand de tuin gaan opruimen. Maar je gaat toch geen bloeiend spul wegdoen? En zo komt het dat ik dan uiteindelijk steeds (te) laat ben met het winterklaar krijgen van mijn tuintje.




Op mijn moesdak is het ook feest. Daar kleuren eindelijk twee van de drie soorten pepers rood. Leuk!! Ik heb gewoon van die lange pepers, zoals je die in de winkel koopt. Maar ook een soort met pepers in de vorm van kleine paprikaatjes. Het soort dat je weleens gevuld met roomkaas o.i.d. in een delicatessenwinkel ziet liggen.



Sinds gisteren ligt er ´s morgens een kadootje naast Willem zijn bord: het Financieele Dagblad. Vorige week zag Willem een snelheidscontrole en die belde hij door naar de BNR Flitslijn. Wat hij helemaal niet wist, maar waar hij blij verrast door was, is dat je dan 4 weken gratis het FD thuisbezorgd krijgt. Echt leuk, zo´n kadootje!



En verder is er deze week weer een hoop keukenwerk. Zaterdag kwam er nog weer een karrevracht fruit binnen: aardbeien, frambozen en ananassen. Alles voor een prikje, omdat de groentenman er vanaf moest. Gisterenavond heb ik aardbeitjes zitten schoonmaken tot mijn ogen dichtvielen. Straks ga ik er jam van koken. En vannacht heeft mijn droogapparaat aangestaan met twee bladen vol aardbeitjes. Het is voor het eerst dat ik aarbeien droog. Ik ben benieuwd hoe dat uitpakt. Vanmorgen vroeg heb ik een kilo of zes aardbeien ontsapt in mijn weckontsapper. Daar wil ik siroop van maken. Aardbeiensiroop staat hier met stip bovenaan. Dat vind iedereen zó lekker. Eén probleem: nu ze helemaal gewend zijn aan die heerlijke en eerlijke siroop vinden ze de chemische rommel uit de winkel echt niet lekker meer. Nu ja, een goede smaakontwikkeling toch?

De kippen zijn weer helemaal terug aan de leg. Van de zomer is het een poosje knudde geweest. Eén kip was steeds broeds en de andere legde van de weeromstuit ook niet zo goed meer. Nu vind ik elke dag weer twee eitjes in het hok. Een lichtbruine en een donkerbruine. Ik ben er elke dag nog altijd door verrast. Ze leggen allebei behoorlijk grote eieren. Maar gisteren vond ik toch wel een echte joekel. Hij woog maar liefst 76 gram. Poeh!


woensdag 12 september 2012

Stemmen

Dat was me wat! Konden we hier bijna niet gaan stemmen! Ik was zomaar de stempassen kwijt geraakt :-(. Jaar en dag was het vaste prik, dat stempassen direct op de schoolsteenmantel werden gezet, als ze binnen kwamen. Maar sinds vorig jaar hebben we een andere kachel en daarbij is ook de schoorsteenmantel verdwenen. Ik moest nu dus een andere plaats bedenken.
Toen vorige week langzaam maar zeker de dag van de verkiezingen steeds dichterbij kwam, vroeg ik me plotseling af, waar ik nu toch eigenlijk die stempassen had bewaard. Steeds zocht ik op een ander ´logisch plaatsje´, maar zonder resultaat. Ik had ze gewoon te goed verstopt ;-).
Gisteren besloot ik om toch echt serieus te gaan zoeken. Een uur lang zocht ik op alle mogelijke en onmogelijke plaatsen. Nu ben ik echt een vervelend mens als ik iets kwijt ben, want dat kan ik moeilijk van me af zetten. Ik blíjf er mee en over bezig. Ik probeerde ferm te zijn en zei tegen mezelf: ¨Het ergste wat kan gebeuren is, dat we morgen niet kunnen stemmen.¨ Ik zette de kiespassen uit mijn hoofd.
Toch zat het me niet lekker. Er zouden zomaar vier stemmen verloren gaan vanwege mijn warhoofdigheid. En zou je net zien, dat ik ze dan donderdag, ná de verkiezingen, ineens zou vinden en zou zeggen: ¨ O ja, natuurlijk, dáár had ik ze gelegd.¨ En dus ging ik vanmorgen wéér aan het zoeken. Tijdens het ontbijt zat ik voor de zoveelste keer hardop te verzinnen, waar ze toch gebleven konden zijn. En dan heb ik toch altijd van die meelevende gezinsleden maar niet heus. De ene helft haalt haast onzichtbaar de schouders op: o no, loopt ze nu nóg over die passen te zemelen...De andere helft wordt een beetje boos: ja, hoor, houd er nú eindelijk maar eens over op...Maar heu, al pratende kreeg ik dan toch eindelijk een gouden ingeving. Ik liep van tafel en tada, daar had ik de stempassen :-). Hè, hè, wat een opluchting :-). We konden toch gaan stemmen. En dat hebben we mooi dan ook alle vier gedaan!

Voor wie het stemmen nog niet moe is: er valt nóg iets te stemmen. Dat zit zo: ieder jaar valt er voor 1 molen in Nederland 50.000 euro te winnen. Met dat geld moet die molen dan gerestaureerd worden. De molen die de meeste stemmen krijgt is de molen die wint en die dus met die 50.000 euro aan de haal gaat. Nu deelden ze vrijdagavond op de Molenmarkt flyers uit om stemmen te trekken voor één van de genomineerde molens. Het gaat om Korenmolen De Regt in Nieuw-Lekkerland. Zoals je wellicht weet staan de meeste molens in één ´groep´ bij elkaar in Kinderdijk. Daar staan wel 19 molens. Vanaf ons dakterras kijken we zó over het molengebied uit en ja, dat is echt prachtig. Kinderdijk maakt deel uit van de gemeente Nieuw-Lekkerland en je kunt dus stellen dat molen de Regt de 20ste molen van Kinderdijk is. Korenmolen De Regt is al voor een groot deel gerestaureerd, maar moet het nog zonder wieken en kap doen. En wat is nu een molen zonder wieken?! Het zou geweldig zijn als molen De Regt de molenprijs wint en op die manier zijn wieken terugkrijgt. Wie neemt er even de moeite om te stemmen? Bij het uitbrengen van je stem maak je automatisch kans op een overnachting in deze molen. Hoe leuk is dat :-). Klik op onderstaande link en stem op Korenmolen De Regt:

Korenmolen De Regt

maandag 10 september 2012

Gewoon huishouden en SOP!

Vandaag is, na een aantal feestelijkheden, het gewone huishouden weer begonnen.
Eerst was het vrijdagavond de jaarlijkse Molenmarkt, waar we jaar op jaar met z´n allen naar toe gaan. Mijn vriendin Wilma is, als het even kan, ook van de partij. Dit jaar was het evenement voor ons nog een stukje specialer. We hadden van de zomer McDonald´sbonnen kado gekregen en ook hadden we de vvv-bonnen, die Willem in december op zijn werk kreeg, zuinig bewaard. Met deze bonnen zijn we met zijn allen naar McDonald´s getogen. Van tevoren hadden we iedereen zijn keuze al laten maken, want als die gemaakt moet worden terwijl je met zijn elven voor de balie staat, is iedereen van de leg. We kwamen dus met een keurig ´boodschappenbriefje´, aan twee kanten beschreven :-).



De jongen achter de balie verschoot van kleur, want het was natuurlijk een behoorlijke waslijst. Maar alles kwam goed en niet veel later zaten we lekker te smikkelen.




Ziezo! Lekker eten, geen vaat, niet stofzuigen...we konden na het eten zó wegspurten naar de Molenmarkt. We deelden de groep in kleine groepjes en spraken af, dat we elkaar om kwart voor 9 in de kerk zouden ontmoeten. Daar zouden we dan met z´n allen koffie drinken.
Wilma en ik stiefelden met Henk in onze kielzog langs de kraampjes. Hier wat snuffelen, daar wat kijken, altijd leuk! Henk wilde wel even een foto van Wilma en mij maken :-)



Het koffiedrinken in de kerk was net een familiereünie, want Wim, Geertje en Willem waren daar ook. Iedereen rustte even lekker uit en we bekeken elkaars aankopen. Daarna moest er geschoten worden. Ook al een paar jaar achtereen een vast onderdeel van deze happening. Naast de kerk staat een schiettent en daar kun je 3 keer schieten voor 1 euro. Wilma en ik doen daar nooit aan mee, maar nu kregen we ook zo´n schietijzer in de handen geduwd. Wij moesten ook. OK, dat werd lachen. Eerst snapten we er al geen syllabe van hoe je zo´n geweer moet vasthouden. Dan moesten we nog zien te richten. En dan nog die roos zien te raken. Nou, voor ons was zelfs het raken van slechts een stúkje schietschijf al een onmogelijke opgave :-)). Maar de jongens vermaakten zich opperbest. Die konden het dan ook stukken beter.

Natuurlijk moest er ook nog gewandeld worden. We kwamen tenslotte voor die prachtig verlichte molens. En prachtig was het! Ik kan me niet herinneren dat het ooit zó zacht en windstil was. De verlichte molens waren adembenemend mooi gespiegeld in het gladde wateroppervlak. Jammer dat zoiets moois niet met mijn fotocamera te vangen is.

Zaterdag was een rommeldag zoals meestal de zaterdagen zijn. Trijnie, Dirk, Hans en Maaike waren niet thuis, want die waren aan het werk. Trijnie had een oppasbaantje, Dirk werkte op zijn eigen kantoortje, Hans werkt tegenwoordig op zaterdag bij een hovenier en Maaike werkt op een zorgboerderij. Leendert heeft in de achtertuin een mooie steigerhouten stoel in elkaar getimmerd. Daarvoor moest Willem eerst met hem met de aanhangwagen langs de houthandel en ook nog langs de bouwmarkt voor schroeven. Intussen had ook Jan een taxi nodig, want die ging naar de natuurclub in de Biesbosch. Ik heb hem erheen gebracht, Willem haalde hem op. Het thema was ´kruiden´ en Jan kwam trots met zelfgemaakte weegbreezalf thuis. Die natuurclub is toch wel zó leuk!! Jammergenoeg zit er op dit moment niemand anders uit Alblasserdam op. Dan konden we het halen en brengen een beetje verdelen. Wie door mijn verhalen enthousiast geworden is kan eens een kijkje nemen op de site van de VVHB. Er is op dit moment plaats voor nieuwe clubleden.

Ik heb geprofiteerd van het prachtige nazomerweer en de wasmanden leeg gewassen. Het is fijn als de was zo snel buiten droogt. Het ging als een trein!
Ook heb ik aardappels gerooid. Van mijn dakterras wel te verstaan! Ik was erg benieuwd naar hoe mijn aardappelexperiment was uitgepakt. Ik vond het resultaat zéker niet tegenvallen.



Wat leuk is dit! Ik vind het echt voor herhaling vatbaar. De aardappeltjes zijn inmiddels verorberd. Ik heb ze geschrapt, even opgekookt en daarna gefrituurd. Mmm. Lekker met gestoofde rogvleugel en worteltjes.

Willem wilde en passant nog even zijn auto wassen. Nu is er hier op Alblasserdam, vlak langs de A15, pas een nieuwe wasstraat geopend. Hij heet, heel toepasselijk, SOP. Deze wasstraat heeft een heel goede actie: de hele maand september krijg je het meest uitgebreide programma voor slechts 5 euro. Tja, dan is het toch haast de moeite niet om zelf aan de slag te gaan. Willem reed dus fijn door de wasstraat. Hij kreeg nog een rondleiding van de enthousiaste ondernemer. De jonge meneer heeft zelf een bron laten slaan voor zijn wasstraat en hergebruikt wel 80% van het water. Zijn wasstraat maakt gebruik van de nieuwste technieken. Willem was erg benieuwd of de velgen ook mooi schoon zouden worden. En ja hoor, het zag er werkelijk tiptop uit! Rijd je auto maar gerust door deze wasstraat als je in de buurt bent. Vooral nu die super SOP-aanbieding nog geldt :-)

We hadden bedacht om nog één keer lekker met z´n allen te bbq-en. Er zat nog van alles aan bbq-spul in de vriezer en dat moest maar eens op. Andere jaren gingen we soms wel door tot eind oktober toe, maar dit jaar wil ik het anders doen. Ik wil graag de bbq op tijd helemaal schoonmaken voor de winter en hem dan kant en klaar onder een kleed wegzetten voor DV volgend jaar. Schoonmama had ook zin om te komen en zodoende zaten we ´s avonds gezellig met z´n twaalven rond de bbq. Wat is dat toch altijd ontspannend!
We dronken nog een kopje koffie en daarna reden we nog even langs Dirk zijn kantoor. Hij heeft deze week een mooi groot scherm laten plaatsen om te gebruiken tijdens besprekingen met klanten. Leuk hoor, dat hij zo lekker bezig is!

En inmiddels is het dan maandag en gaan we weer over tot de orde van de dag. Ik ben niet van plan deze week veel extra keukenwerk te gaan doen. Of eigenlijk: ik zou het wel willen (vlierbessen!!), maar ik heb er domweg geen tijd voor. Alle ochtenden, behalve dinsdag, heb ik iets op de kalender staan waarvoor ik de deur uit moet. Dan moet je in de middagen toch heus een stapje harder lopen om je werk gedaan te krijgen. Het is toch allemaal al drukker dan anders, doordat ik sinds eind juni geen hulp meer heb. Mijn hulp zit met een geblesseerde voet en is nog wel even uit de roulatie. Mouwen opstropen dus!

donderdag 6 september 2012

Mevrouw Helderder

Ik voel me zo langzamerhand net mevrouw Helderder uit Pluk van de Petteflet. Alleen heb ik geen 54 potten bramenjam gemaakt, maar 29 potten pastasaus. Op een paar kilo na zitten alle tomaten nu in het glas.



Ik kreeg van iemand de volgende tip:

De oven op 200 graden aanzetten
De tomaten halveren
Zoveel mogelijk tomaten op een bakplaat vlijen (of twee bakplaten boven elkaar)
De tomaten besprenkelen met olijfolie, bestrooien met een beetje zout en peper naar smaak, verse of gedroogde basilicum, tijm, oregano, marjoraan, wat je maar lekker vindt
En dan alles minimaal een uur in de oven schuiven, twee uur is nog lekkerder
Tomaten, vocht en aanbaksels pureren, klaar.

Het lijkt me verrukkelijk om op deze manier saus te maken, maar dat is geen doen als je meer dan 30 kilo heb te verwerken. Ik denk dat je de oven dan wel 24 uur achter elkaar aan zou moeten hebben om alles verwerkt te krijgen. Maar voor wie een kleinere hoeveelheid wil inmaken is dit wellicht een goede en smakelijke methode.
Ik doe het altijd zo: een laagje olijfolie in mijn grootste pan, daar een flinke hoeveelheid knoflook in grove stukken in fruiten. Voor mijn pan van 12 liter hakte ik wel een stuk of 4 hele bollen knoflook in stukjes. Daarna doe ik er een flinke hoeveelheid grof gesneden uien bij. Een kilo of twee per pan. Als ik er voordelig aan kan komen doe ik er ook nog paprika en courgette bij, maar die had ik nu niet. Als de knoflook en uien zijn gefruit doe ik er de in stukken gesneden tomaat bij tot de pan bijna vol zit. Ik doe die tomaten er steeds in porties bij en ik blijf dan roeren om de boel niet te laten aanbranden. Omdat de tomaten meteen al gaan slinken kunnen er heel wat kilo´s in de pan. Als alles aan de kook is zet ik het gas laag en zorg ervoor dat de boel zachtjes blijft pruttelen. Ik doe er een paar laurierblaadjes bij, zout en peper en een flinke hoeveelheid Italiaanse kruiden. Ik laat alles minimaal een uur pruttelen, zodat de kruiden goed kunnen intrekken en de uien en tomaten mooi zacht gekookt zijn. De prut gaat vervolgens door de roerzeef met de fijnste zeef. Ik heb vorig jaar van mijn vriendin Ellen een enorm grote horeca-roerzeef gekregen. Dat werkt natuurlijk fantastisch. Intussen zorg ik ervoor dat de brandschone potten klaarstaan. In elke pot (van ruim 700 ml. inhoud) doe ik 1 eetlepel azijn en 1 eetlepel bruine suiker. Ik giet de saus in de potten, draai de dekseltjes erop en klaar is Teunie. Voor de zekerheid weck ik de potten nog 20 minuten op 80 graden. De saus is dan jarenlang houdbaar, maar dat halen we nooit :-). Ik probeer altijd een voorraad voor 1 jaar te maken, maar dan moet ik met de laatste potten altijd gruwelijk zuinig zijn, anders lukt dat niet. Voor pastasaus heb ik twee potten per keer nodig en voor tomatensoep liefst drie. Om pastasaus te maken hoef ik alleen maar gehakt te rullen, de potten saus erover te doen en eventueel de zaak nog een beetje binden. Voor tomatensoep trek ik eerst runderbouillon en daar voeg ik de saus aan toe. Ik varieer door de soep helder of gebonden te maken, met of zonder groenten, met of zonder vermicelli/rijst/pasta, met of zonder balletjes/vlees. De hoeveelheid die ik nu gemaakt heb is niet toereikend voor een heel jaar.

De laatste kilo´s tomaten heb ik bewaard om er tomatenjam van te maken. Maar dat heeft niet zo´n haast. Dat kan best wachten tot morgen of overmorgen. Vandaag ga ik niet zoveel keukenwerk doen. Alleen even het teiltje vlierbessen dat ik gisteren toch nog plukte even ontsappen.



Vandaag is het mijn plan om de was bij te werken en wat in de tuin te doen. En vanavond is het plan om met een vriendin op stap te gaan. Net zoals morgenavond trouwens, want dan is het Molenmarkt! Hè wat verheug ik me daarop!!

woensdag 5 september 2012

Klein en groot

Er zijn veel kleine dingen, waar je toch enorm groots van kan genieten. Zo is mijn moesdak bijna ridicuul te noemen, als je het vergelijkt met de moestuin waar ik altijd nog van droom. Toch geniet ik groots van dat kleine stukje moesdak. En let wel, je kunt toch echt nog behoorlijk oogsten van zoiets kleins! Op het moment is er elke dag wel iets vanaf te halen. Vorige week maakte ik soep van tomaten, courgette en worteltjes van eigen kweek.


Met worteltjes ga ik trouwens stoppen. Ik heb het nu twee keer geprobeerd, maar het resultaat is onder de maat. Ik oogst alleen maar kleine wortelgedrochten :-). Zondag was er ossenstaartsoep met tomaten van het moesdak. Mmm! Zelfgekweekte tomaten zijn zó anders dan die uit de winkel. Ik kan begrijpen dat de Duitsers die Wasserbombe noemen. Zelfgekweekte zijn veel vlesiger en veel smakelijker.
Toen we terug kwamen van vakantie heb ik nog weer van alles gezaaid en nu, na een paar weekjes, kan ook daar al voorzichtig van geoogst worden. Zo hadden we gisterenmorgen vers geplukte rucola op de ontbijttafel en daar werden de lekkerste boterhammen mee belegd. Wat dacht je van een boterham met appel, ei en rucola? Zulke boterhammen gingen fijn de lunchtrommels in. Wat een luxe!



Maar buiten al dit geneuzel in het klein, is er ook groenten en fruit in het groot. En ja, ook daar geniet ik van, zij het op een totaal andere manier. Mijn vader is maandag bij het scheiden van de markt nog even voor mij gaan inkopen doen bij de groentenkraam. Hij kwam met een kofferbak vol groenten en fruit voorrijden voor slechts 26,50. Daarvoor had ik een kilo of 35 tomaten, 2 grote dozen vol bospeen, een stuk of 10 ananassen en een doos prachtige nectarines. Werk aan de winkel dus en ja, al dat keukenwerk, daar geniet ik net zoveel van als van dat kleine bosje rucola op de ontbijttafel!



Gisterenmorgen ben ik eerst maar aan de bospeen begonnen. Gelukkig heb ik een schrapmachientje, want anders zat ik nu nog te schrappen. Zelfs met een schrapmachientje duurde het nog anderhalf uur voordat alle worteltjes waren geschrapt. Het leverde me twee heel grote pannen vol geschrapte worteltjes op en die grote pannen gingen op het gas, om de worteltjes 5 minuten voor te koken. Wow! Het leek wel een gaarkeuken hier :-)



Gisterenavond, na de kinderen bij hun huiswerk geholpen te hebben, nam ik weer plaats achter mijn aanrecht. De worteltjes moesten in de weckpotten. De potten moesten eerst secuur schoongemaakt worden, de ringen uitgekookt, kokend water klaargezet om de potten mee af te vullen en ja hoor, eindelijk stonden er 14 literpotten vol worteltjes klaar om de ketel in te gaan. Het was inmiddels al dik na elven en eer dat de ketel op 100 graden was, was het tegen twaalven. Ik heb er niet meer op gewacht tot het wecken klaar was, want dat duurt anderhalf uur. Daarvoor heb ik gewoon de wekker even gezet. Tenslotte hoef je er niet naast te zitten :-).

Om kwart over 5 ging vervolgens de wekker om op te staan en toen heb ik eerst de rest van de worteltjes in de potten gedaan. Ik kwam nog aan 4 anderhalveliterpotten en 3 halveliterpotten. Ook deze potten gingen de weckketel in en terwijl we aan het ontbijt zaten en daarna iedereen één voor één naar school en werk vertrok stond de ketel gezellig te pruttelen. Toen ik net om half 9 thuiskwam van Henk naar school brengen, kon ik de tweede lichting worteltjes uit de ketel halen. Alle potten staan nu af te koelen en daarna kunnen de klemmetjes eraf en kunnen de potten op de plank. Hè, wat een heerlijke voorraad! We kunnen hier wel een keer of zeven van eten. Ik ben er helemaal blij mee.



Vandaag staan die 35 kilo tomaten op mijn programma. Ik ga er basissaus van koken en die ook wecken. Dan heb ik voor de hele winter saus op voorraad om soep of pastasaus mee te maken. Ik verheug me nu al op de geur van gebakken uien en knoflook die straks uit mijn keuken zal opstijgen :-). Ik ben er de rest van de dag wel zo´n beetje zoet mee, denk ik. Het moet namelijk tussen de gewone werkzaamheden door geslingerd worden. En vanmiddag mag ik met drie kinderen naar de tandarts, wat ook de nodige tijd kost. Eigenlijk was ik ook nog van plan straks een emmer vlierbessen te gaan plukken. Want nu die weckketel toch paraat staat is het wel fijn om meteen vlierbessen te ontsappen voor siroop. We zullen zien of mijn plannetjes gaan uitkomen. Vaak bedenk ik teveel :-)

maandag 3 september 2012

Meubeltjes van steigerhout

In januari is onze Leendert begonnen met MBO-2 Timmeren. Vier dagen per week is hij aan het werk en één dag per week zit hij in de schoolbanken. Hij heeft enorm geboft om bij een fijn leerbedrijf terecht te komen. Sowieso is het op dit moment heel moeilijk om aan een leerplek in de bouw te komen. De bouw heeft het erg moeilijk. Vandaag was het voorpagina-nieuws, dat er vòòr het einde van het jaar naar verwachting nog weer 600 bouwbedrijven failliet zullen gaan. Kommer en kwel. Bij het bedrijf waar Leendert werkt is er gelukkig nog wel werk en we hopen dan ook dat Krijgsman Bouw de crisis gaat overleven. (Wie heeft er nog een nieuwbouw, aanbouw of dakkapelletje nodig ;-) ).

Sinds een paar weken is Leendert behept met het steigerhout-virus. Het ene na het andere meubeltje komt uit zijn timmermanshanden te voorschijn. Onnodig te zeggen, dat wij daar enorm van genieten! Wat is het heerlijk om je knul zo enthousiast bezig te zien. En steigerhouten meubeltjes zijn gewoon helemaal mijn ding: eenvoudig, dat vooral! Maar ook stevig en dat is in een jongenshuishouden met verschillende adhd-ers ook een must! En daarnaast vind ik steigerhout gewoon ook mooi. Vooral het gladgeschuurde, onbewerkte hout heeft mijn voorkeur. Maar Trijnie houdt juist meer van whitewash meubeltjes. Dat is geen enkel punt met steigerhout. Je kunt het lakken of whitewashen of wat je maar wilt. Net zoals je met kussentjes en tafelkleden de zaak ´strak´ (effen of streepstoffen bijvoorbeeld), ´romantisch´ (bloemen- of stippenstof) of ´à la Landleven` (keukenbont) kunt maken.

Maar goed, mijn huis en achtertuin zijn natuurlijk al snel gevuld en Leendert zijn timmerwoede is nog niet bekoeld, dus gaan de meubeltjes in de verkoop. Eén en ander heeft zijn weg al gevonden in de familie- en kennissenkring. Nu gaat hij het via Marktplaats proberen. Maar natuurlijk wil ik er maar wat graag hier op mijn blog ruchtbaarheid aan geven.

Wie zichzelf of een ander eens een mooi, duurzaam en blijvend kado wil doen kan bij Leendert terecht. Hij maakt bijvoorbeeld dit eenvoudige bankje, geschikt voor binnen of buiten, groot genoeg voor twee personen, geleverd in gladgeschuurd steigerhout voor 59 euro. Ik heb er zelf één buiten gezet, maar ook één gezellig bij de houtkachel. Wat zal dat straks een fijn plaatsje zijn, als de kachel weer aan is?!


Heb je een speciale wens of idee voor meubels op maat? Leendert kan het leveren. In overleg kan er eventueel ook voor transport gezorgd worden in een straal van 100 km rond Alblasserdam. De meubels zijn al snel te groot en/of te zwaar om per pakketdienst te verzenden.

Bestellingen of afspraken voor het doornemen van uw nieuwe steigerhouten meubels op maat kunt u sturen naar Leendert Luijk