Vandaag ben ik zomaar heerlijk een dag uit geweest. Eén van Willem z'n zussen organiseerde een (schoon)zussendag. Willem had een dag vrij genomen, zodat ik met een gerust hart weg kon gaan. Ik had al vroeg mijn Slow Cooker (die ik pas kreeg) aangezet met een zelfbedachte stoofschotel van rundvlees, ratatouillegroenten, ui, tomaat en kruiden. De wassen hingen op en op het whiteboard stond de planning voor vandaag. Raar hoor, om zomaar in mijn uppie in de auto te stappen en weg te rijden!
De reis voerde naar 't Buytenhuys in Rijsbergen. Toen ik daar aankwam waren alle schoonzussen al aanwezig en stond de koffie met rozijnencake al klaar. We zaten op deze prachtige zomerdag heerlijk buiten en genoten van het moois en van het lekkers. Het was zo leuk om zomaar gezellig met elkaar te kletsen over van alles en nog wat. Op verjaardagen of andere hoogtijdagen dat je elkaar ziet is dat toch anders.
Na de koffie gingen we aan de slag. We maakten een mooie krans voor op de tuintafel. Het idee was heel simpel. Er waren voorgevormde kransen van kippengaas. Die moest je eerst bekleden met berkenschors. Daarna maakte je een bodem van een strook vuilniszak en zette er drie tuinplantjes in. Tussen de plantjes kwam oase en daar moesten we dan eers buxus en klimop in steken. Daarna maakten we de kransen af met de bloemen die klaar lagen. Het groen en de bloemen kwamen allemaal uit de eigen tuin van het Buytenhuys.
Toen de kransen af waren stond de lunch al voor ons klaar. De tafel, buiten onder de bomen, was romantisch gedekt met serviesgoed van Jet, a rose is a rose. We kregen verse huisgemaakte soep en daarna broodjes met luxe beleg, mooi geserveerd op een etagière.
De calorietjes mochten we er daarna af gaan lopen. We maakten onder leiding van een gids een wandeling in de prachtige omgeving. Dat vind ik altijd zó leuk. Heerlijk om in de natuur te zijn met iemand die er zoveel vanaf weet.
Aan het eind van de middag reed ik vol indrukken weer naar huis. Het was de eerste (schoon)zussendag, maar we hebben meteen al besproken, dat het voor herhaling vatbaar is. D.V. volgend jaar doen we het weer :-)Ik ga er een spaarpotje voor aanleggen.
Ik was heel benieuwd of het gelukt was met dat gerecht in de Slow Cooker. Die bleek z'n werk erfect gedaan te hebben. Het geurde heerlijk. Ik hoefde alleen maar even rijst te koken en we konden aan tafel.
Ook dat is voor herhaling vatbaar.
woensdag 30 juni 2010
dinsdag 29 juni 2010
Eenvoudig Gelukkig
door
Teunie Luijk
Vandaag wil ik jullie wijzen op het werk van mijn vriendin Toor de Haas. Zij schreef het boek "Eenvoudig Gelukkig". Ik heb het boek zelf nog niet gelezen, want het is brandnieuw. Maar wetend hoeveel ervaring Toor heeft met eenvoudig leven kan ik het boek van harte aanbevelen. Het boek staat bovendien niet op zichzelf. Toor heeft er een website aangekoppeld, waar je heel veel leerzame tips, heerlijke recepten, kortom inspiratie kunt vinden. Voor mensen die in de problemen zitten is er de mogelijkheid om persoonlijke begeleiding te krijgen van Toor. Ik vind het een prachtig concept en denk dat het boek en de website voor veel mensen nuttig kunnen zijn.
Aanvulling: (bestel)gegevens van het boek zijn hier te vinden.
Aanvulling 2:
Het boek en de website zijn niet geschreven vanuit een christelijke levensovertuiging. Dat doet m.i. niet af van het praktisch nut wat zowel het boek als de website voor je kunnen hebben.
Aanvulling: (bestel)gegevens van het boek zijn hier te vinden.
Aanvulling 2:
Het boek en de website zijn niet geschreven vanuit een christelijke levensovertuiging. Dat doet m.i. niet af van het praktisch nut wat zowel het boek als de website voor je kunnen hebben.
maandag 28 juni 2010
Pappen en nat houden
door
Teunie Luijk
donderdag 24 juni 2010
Zomer!
door
Teunie Luijk
Wat houd ik toch van de zomer! Ik bruis van energie op deze lange, warme, zonnige dagen! Ik had een fijne dag. Vanmorgen heb ik eerst eens uitgebreid genoten van m'n tuintje. Wat groeit en bloeit alles mooi. Cavia's blijken dol op zevenblad en uitgebloeide viooltjes. Henk mag voeren en vindt dat zó leuk, dat er nauwelijks meer zevenblad of uitgebloeide viooltjes in mijn tuintje te vinden zijn!
De duizendschoon die ik twee jaar geleden van mijn schoonmoeder kreeg bloeit nu voor de derde zomer. Wat een prachtige ingetogen plant eigenlijk!
Achterin m'n tuintje bloeit een prachtige witte klokjesbloem, waarvan ik de naam niet weet. Ik heb hem nu voor het tweede jaar staan en weet niet eens waar hij vandaan komt. Zomaar een kadootje wat is komen aanwaaien :-)
De tomatenplanten groeien prachtig. Ik dief ze netjes iedere dag. Ze bloeien nog niet maar dat zal als het goed is niet lang meer duren.
De snoeptomatenplantjes die ik van Corina kreeg bloeien al wél. Ze zijn ook heel groot geworden. Spannend om straks tomaatjes uit eigen tuintje te hebbben :-)
Vanmiddag heb ik de strijk van twee dagen gedaan. Daarna kookte ik voor de laatste keer van het seizoen asperges en rabarber. Daar hebben we vanavond buiten aan de picknicktafel heerlijk van gesmuld.
Vanavond hadden we een doordeweekse kerkdienst. Fijn om even het werk neer te leggen en met z'n allen (nou ja, met z'n achten dan) naar de kerk te gaan.
Morgen komt mijn hulp. Ik heb ongeveer 3 tot 4 ochtenden per maand hulp in de huishouding. Niet veel maar juist daarom wel fijn af en toe. Samen gaat het werk zoveel vlugger.
De duizendschoon die ik twee jaar geleden van mijn schoonmoeder kreeg bloeit nu voor de derde zomer. Wat een prachtige ingetogen plant eigenlijk!
Achterin m'n tuintje bloeit een prachtige witte klokjesbloem, waarvan ik de naam niet weet. Ik heb hem nu voor het tweede jaar staan en weet niet eens waar hij vandaan komt. Zomaar een kadootje wat is komen aanwaaien :-)
De tomatenplanten groeien prachtig. Ik dief ze netjes iedere dag. Ze bloeien nog niet maar dat zal als het goed is niet lang meer duren.
De snoeptomatenplantjes die ik van Corina kreeg bloeien al wél. Ze zijn ook heel groot geworden. Spannend om straks tomaatjes uit eigen tuintje te hebbben :-)
Vanmiddag heb ik de strijk van twee dagen gedaan. Daarna kookte ik voor de laatste keer van het seizoen asperges en rabarber. Daar hebben we vanavond buiten aan de picknicktafel heerlijk van gesmuld.
Vanavond hadden we een doordeweekse kerkdienst. Fijn om even het werk neer te leggen en met z'n allen (nou ja, met z'n achten dan) naar de kerk te gaan.
Morgen komt mijn hulp. Ik heb ongeveer 3 tot 4 ochtenden per maand hulp in de huishouding. Niet veel maar juist daarom wel fijn af en toe. Samen gaat het werk zoveel vlugger.
woensdag 23 juni 2010
Druk baasje
door
Teunie Luijk
Zo heerlijk rustig m'n dag gisteren verliep, zo druk en hektisch verliep hij vandaag. Ik was daar al wel op voorbereid, want het waren vooral geplande activiteiten. Het begon al vroeg. Om kwart over 9 had ik samen met Dirk een afspraak met een begeleider op zijn school. We moesten daarom al om kwart voor 9 in de auto zitten. Vlak voordat de basisschoolkinderen naar school zouden vertrekken hoorde ik, dat Maria vandaag vrij was vanwege ziekte van de juf. Daardoor moest ik op stel en sprong mijn plannen veranderen. Ik zou namelijk Henk meenemen naar dat gesprek, maar je kunt moeilijk met twee kinderen in je kielzog aankomen bij zoiets. Gelukkig kon ik de kinderen wel even bij mijn moeder brengen en konden Dirk en ik alsnog op tijd naar Rotterdam vertrekken.
Om een uur of 11 waren we weer thuis. Ik ben toen als een tornado door m'n huis getrokken om de boel aan kant te krijgen, want vanmiddag had ik bezigheden buitenshuis. Om half 1 vertrok Maria naar het zwembad. Zij moest daar om kwart voor 1 zijn, want om 1 uur begon het diplomazwemmen!
Intussen vertrok ik met Henk naar de basisschool om daar Koos op te pikken. We moesten even naar het gemeentehuis voor zijn ID-kaart. Daarna sjeesden we met z'n drieën naar het zwembad om Maria vanaf de tribune aan te moedigen. Wat is dat toch altijd een vreselijke zit in zo'n warm (overdekt) zwembad en met die afschuwelijk harde muziek die er dan gedraaid wordt. Maar goed, Maria deed wat ze doen moest en kon apetrots haar A-diploma in ontvangst nemen. Fijn, zo voor de vakantie!
Noah, Maria's hartsvriendin, was halverwege het zwemmen ook komen kijken. Zij had een toepasselijk kado voor Maria: een opblaasdolfijn. Ik bracht de meisjes naar Noah thuis waar ze met de nieuwe aanwinst heerlijk in de Alblas gingen zwemmen.
Intussen reed ik met Koos naar Dordrecht, waar hij iedere woensdagmiddag bij mijn zus gaat spelen. Op de terugweg schoot ik nog even langs de Aldi, omdat ik Henk een ijsje had beloofd.
Om half 4 kwamen we thuis. Daar zat Maaike op de uitkijk. Het schoot niet op met de kranten en ja, of mama 'even' wilde helpen. Eigenlijk was ik moe en had ik nog wel meer te doen. Maar ja...ik streek maar met mijn hand over mijn hart. 't Was voor mij trouwens de laatste keer, want volgende week ben ik er op woensdag niet en we hebben per 1 juli de krantenwijk opgezegd. We staan inmiddels op de wachtlijst voor een folderwijk. Dan zijn we van het insteekwerk af en bovendien kunnen we dan naar keuze op maandag of op dinsdag bezorgen. Al met al deden we de krantenwijk alweer meer dan anderhalf jaar en op een bepaalde manier zal ik dat toch missen. Hoe dan ook, we trokken nu snel de wijk in om de kranten te bezorgen. Het was een warme klus! Pas om half 6 waren we klaar en veel puf om eten te koken had ik niet meer. Ik koos voor een gemakkelijke maaltijd. Ik had nog een restje rundvlees wat ik opwarmde, ik schilde en kookte aardappels en trok twee weckpotten bietjes in zoetzuur open. Ik had ook nog sla, waar ik alleen maar even een dressing over hoefde te doen en als toetje had ik simpel yoghurt. Binnen een half uur stond alles op tafel.
Na het eten heeft Willem het roer even overgenomen, zodat ik een poosje m'n ogen kon dichtdoen. Nou ja, dicht dóen? Ze vielen gewoon vanzelf dicht :-). Ik heb lekker een poosje op de bank liggen ronken. Daarna gezellig in de tuin koffie gedronken en toen kon ik er weer even tegen ;-) Opruimen, brood bakken, even bij mijn zus langs, schrijven aan m'n boek en nog even bloggen. En daarmee is het alweer bijna donderdag geworden ;-) Ik hoop het dan weer rustig te hebben!
Om een uur of 11 waren we weer thuis. Ik ben toen als een tornado door m'n huis getrokken om de boel aan kant te krijgen, want vanmiddag had ik bezigheden buitenshuis. Om half 1 vertrok Maria naar het zwembad. Zij moest daar om kwart voor 1 zijn, want om 1 uur begon het diplomazwemmen!
Intussen vertrok ik met Henk naar de basisschool om daar Koos op te pikken. We moesten even naar het gemeentehuis voor zijn ID-kaart. Daarna sjeesden we met z'n drieën naar het zwembad om Maria vanaf de tribune aan te moedigen. Wat is dat toch altijd een vreselijke zit in zo'n warm (overdekt) zwembad en met die afschuwelijk harde muziek die er dan gedraaid wordt. Maar goed, Maria deed wat ze doen moest en kon apetrots haar A-diploma in ontvangst nemen. Fijn, zo voor de vakantie!
Noah, Maria's hartsvriendin, was halverwege het zwemmen ook komen kijken. Zij had een toepasselijk kado voor Maria: een opblaasdolfijn. Ik bracht de meisjes naar Noah thuis waar ze met de nieuwe aanwinst heerlijk in de Alblas gingen zwemmen.
Intussen reed ik met Koos naar Dordrecht, waar hij iedere woensdagmiddag bij mijn zus gaat spelen. Op de terugweg schoot ik nog even langs de Aldi, omdat ik Henk een ijsje had beloofd.
Om half 4 kwamen we thuis. Daar zat Maaike op de uitkijk. Het schoot niet op met de kranten en ja, of mama 'even' wilde helpen. Eigenlijk was ik moe en had ik nog wel meer te doen. Maar ja...ik streek maar met mijn hand over mijn hart. 't Was voor mij trouwens de laatste keer, want volgende week ben ik er op woensdag niet en we hebben per 1 juli de krantenwijk opgezegd. We staan inmiddels op de wachtlijst voor een folderwijk. Dan zijn we van het insteekwerk af en bovendien kunnen we dan naar keuze op maandag of op dinsdag bezorgen. Al met al deden we de krantenwijk alweer meer dan anderhalf jaar en op een bepaalde manier zal ik dat toch missen. Hoe dan ook, we trokken nu snel de wijk in om de kranten te bezorgen. Het was een warme klus! Pas om half 6 waren we klaar en veel puf om eten te koken had ik niet meer. Ik koos voor een gemakkelijke maaltijd. Ik had nog een restje rundvlees wat ik opwarmde, ik schilde en kookte aardappels en trok twee weckpotten bietjes in zoetzuur open. Ik had ook nog sla, waar ik alleen maar even een dressing over hoefde te doen en als toetje had ik simpel yoghurt. Binnen een half uur stond alles op tafel.
Na het eten heeft Willem het roer even overgenomen, zodat ik een poosje m'n ogen kon dichtdoen. Nou ja, dicht dóen? Ze vielen gewoon vanzelf dicht :-). Ik heb lekker een poosje op de bank liggen ronken. Daarna gezellig in de tuin koffie gedronken en toen kon ik er weer even tegen ;-) Opruimen, brood bakken, even bij mijn zus langs, schrijven aan m'n boek en nog even bloggen. En daarmee is het alweer bijna donderdag geworden ;-) Ik hoop het dan weer rustig te hebben!
zaterdag 19 juni 2010
Citroenmelisselimonadesiroop
door
Teunie Luijk
Vandaag een lekker zomers receptje. Maar misschien kon ik beter een herfstrecept plaatsen. Brr, wat is het koud.
Vorig jaar zaaide ik citroenmelisse in de tuin. Het bleef toen bij een bescheiden bosje heerlijk geurend kruid, maar inmiddels is dat bosje enorm uitgegroeid. Willem en de kinderen noemen het oneerbiedig mijn 'brandnetels'. Zo ziet het er ook wel een beetje uit, hoor, maar kom niet aan m'n citroenmelisse. Ik ben zo dol op de heerlijke geur. Als ik in m'n tuintje ben strijk ik altijd wel even met mijn vingers langs het blad om de geur op te snuiven. Ik heb al aardig wat blad gebruikt voor in de thee. Ik gebruik dan gewoon goedkope thee(blaadjes) uit de Turkse winkel en doe daar dan wat citroenmelisseblaadjes bij. Lekker! Ook sneed ik verschillende keren wat blad door komkommersalade en door de sla. Maar er staat zóveel, dat ik er wat anders mee wilde proberen. Ik ben aan het experimenteren geslagen en heb nu een recept voor een frisse dorstlesser: citroenmelisselimonadesiroop (WOW, wat een woord!). Het gaat zo:
Je plukt acht lange stelen citroenmelisse en spoelt ze even af onder de kraan.
Je doet ze in een grote pan en overgiet ze met vier liter kokend water. Laat het een dag staan. Je hebt nu een pan vol koude citroenmelissethee. Haal de kruiden uit het water en doe er het gezeefde sap van 10 uitgeperste citroenen bij. Meet het mengsel af en doe er 1250 gram suiker per liter citroenmelissesap bij. Verwarm het geheel wat, terwijl je goed roert. Zodra de suiker is opgelost haal je de pan van het vuur, anders loop je de kans, dat de boel geleert. Je laat de siroop koud worden. Intussen los je per liter siroop 25 gram citroenzuur op in een kopje warm water. De citroenzuuroplossing laat je ook afkoelen. Als de siroop én de citroenzuuroplossing koud zijn voeg je het citroenzuur aan de siroop toe. Je limonadesiroop is nu klaar. In brandschone, goed afgesloten flessen is de siroop jaren houdbaar. Wij verdunnen de siroop met water in een verhouding van 1 : 7. De kinderen vinden het naar Tintelfruit smaken. Het lijkt me ook wel lekker om de siroop aan te lengen met water met bubbels.
Vorig jaar zaaide ik citroenmelisse in de tuin. Het bleef toen bij een bescheiden bosje heerlijk geurend kruid, maar inmiddels is dat bosje enorm uitgegroeid. Willem en de kinderen noemen het oneerbiedig mijn 'brandnetels'. Zo ziet het er ook wel een beetje uit, hoor, maar kom niet aan m'n citroenmelisse. Ik ben zo dol op de heerlijke geur. Als ik in m'n tuintje ben strijk ik altijd wel even met mijn vingers langs het blad om de geur op te snuiven. Ik heb al aardig wat blad gebruikt voor in de thee. Ik gebruik dan gewoon goedkope thee(blaadjes) uit de Turkse winkel en doe daar dan wat citroenmelisseblaadjes bij. Lekker! Ook sneed ik verschillende keren wat blad door komkommersalade en door de sla. Maar er staat zóveel, dat ik er wat anders mee wilde proberen. Ik ben aan het experimenteren geslagen en heb nu een recept voor een frisse dorstlesser: citroenmelisselimonadesiroop (WOW, wat een woord!). Het gaat zo:
Je plukt acht lange stelen citroenmelisse en spoelt ze even af onder de kraan.
Je doet ze in een grote pan en overgiet ze met vier liter kokend water. Laat het een dag staan. Je hebt nu een pan vol koude citroenmelissethee. Haal de kruiden uit het water en doe er het gezeefde sap van 10 uitgeperste citroenen bij. Meet het mengsel af en doe er 1250 gram suiker per liter citroenmelissesap bij. Verwarm het geheel wat, terwijl je goed roert. Zodra de suiker is opgelost haal je de pan van het vuur, anders loop je de kans, dat de boel geleert. Je laat de siroop koud worden. Intussen los je per liter siroop 25 gram citroenzuur op in een kopje warm water. De citroenzuuroplossing laat je ook afkoelen. Als de siroop én de citroenzuuroplossing koud zijn voeg je het citroenzuur aan de siroop toe. Je limonadesiroop is nu klaar. In brandschone, goed afgesloten flessen is de siroop jaren houdbaar. Wij verdunnen de siroop met water in een verhouding van 1 : 7. De kinderen vinden het naar Tintelfruit smaken. Het lijkt me ook wel lekker om de siroop aan te lengen met water met bubbels.
donderdag 17 juni 2010
Blije donderdag
door
Teunie Luijk
Vandaag kon de vlag hier uit! Dirk heeft z'n VWO-diploma gehaald. Wat zijn we blij! Dirk mailde aan familie en vrienden:
Hallo iedereen,
Bij deze wil ik even laten weten dat ik, na zeven jaar hard blokken, eindelijk geslaagd ben! Volgens mijn mentor met allemaal schitterende zevens!
Daarom is iedereen voor vanavond van harte uitgenodigd om dit te vieren! Ik vier het bij mij thuis.
Ook wil ik iedereen heel erg bedanken voor alles, voor de hulp, begeleiding, etc waarvoor ik heel dankbaar ben. Maar boven alles dank aan God, die hierin al het nodige heeft gegeven.
En dus was er vanavond feest. Ik had er al een voorschotje op genomen door vanmorgen aan het taarten bakken te gaan. Weliswaar met kriebels in mijn buik, want stel je voor, dat hij toch gezakt zou zijn! Ik maakte een appeltaart, een rabarbertaart en een yoghurtaardbeientaart.
Het was zomaar een genoeglijk avondje. Dirk is blij met het kado wat we stiekum voor hem hadden gekocht: een videocamera. Hij vindt het heel leuk om video's te bewerken, maar wij hebben zelf een bijna antieke, analoge camera. Daar begin je niet zoveel mee. Nu kan hij fijn hobbyen.
Wat een heerlijk ontspannen gevoel. Ik merk nu pas hoe gespannen ik er toch onder was!
woensdag 16 juni 2010
Volgelopen woensdag
door
Teunie Luijk
Vanmorgen dacht ik nog, dat er een rustige woensdag in het verschiet lag. Maar het liep anders. Stiekumweg liep de dag helemaal vol.
De dag begon met kleding sorteren. Gisteren kreeg ik zomaar van drie verschillende kanten kleding aangeboden. In totaal waren het wel zo'n zes vuilniszakken vol. Ik ben wel een uurtje bezig geweest om alles uit te zoeken. De kleding die hier goed van pas komt moest in de juiste kasten en op de goede stapels worden gelegd. Verder maakte ik nog twee stapeltje kleding waar ik anderen mee blij denk te maken. De rest sorteerde ik in winter- en zomerkleding en heb ik ingepakt voor Roemenië.
Na het kledingklusje wachtte de rommel en de was. Tot kwart over 12 heb ik me daar prima mee vermaakt. Op dat moment bedacht ik, dat ik de melkemmer nog even schoon moest maken en geld klaar leggen, omdat de verse melk om half 1 gebracht zou worden. Terwijl ik de emmer bij de deur zette zag ik dat de kranten al gebracht waren. Lekker vroeg! In afwachting van de basisschoolkinderen die al snel uit school zouden komen begon ik vast aan het vouw- en insteekwerk. Er waren maar twee folders bij de kranten en dat ging dus snel. Toen Maaike thuiskwam was ik al op drie kwart. Maar eerst was het tijd voor de lunch. Behalve dat ik gisteren kleding kreeg, was er ook een aardige lezeres geweest, die een tosti-apparaat had gebracht (en een Slowcooker, maar daarover schrijf ik later meer). De kinderen hadden gejuicht om dat tosti-apparaat en ze juichten opnieuw nu ze zagen, dat ik het apparaat maar meteen wilde inwijden :-). We aten dus lekkere tosti's. Mmm!
Na het eten ging Maaike vast verder met de kranten. Ik moest even weg, want Maria moest een ID-kaart. En ja, dat is een hele procedure ;-). Eerst moesten we haar vriendinnetje ophalen, want die wilde graag mee met zoiets gewichtigs. Ook Jan en Henk waren van de partij. Ik toog dus met vier kinderen in mijn kielzog eerst naar de fotograaf. De vereiste pasfoto was snel gemaakt. (9 euro alstublieft) Daarna vervolgden we onze missie door naar het gemeentehuis te gaan. Het was niet overdreven druk. Met een stief kwartiertje waren we al aan de beurt. Door ervaring wijs geworden had ik gelukkig alle benodigde spullen bij me: de beroemde pasfoto, de toestemmingsverklaring met handtekeningen van Willem en van mij, de paspoorten van Willem en van mij. Het ging gesmeerd en dus marcheerden we al snel in ganzenpas het gemeentehuis weer uit. Het was ook hoogtijd om naar huis te gaan ook, want ik zou Leendert naar Dordrecht brengen, omdat hij de bus niet meer zou halen. Maria, Noa en Jan verlieten mijn automobiel en Leendert stapte in; taxi Luijk reed vrolijk verder. Na het retourtje Dordrecht parkeerde ik de auto op de stoep voor ons huis om snel wat paperassen bij elkaar te grissen die vanmiddag nog naar de boekhouder moesten worden gebracht en hup, de taxi trok opnieuw op. Op de terugweg heb ik een korte stop bij de supermarkt gemaakt omdat ik de kinderen wilde verrassen met een ijsje. Ik had de kinderen dat al in het vooruitzicht gesteld en dus werd ik door een haag van kinderen opgewacht, toen ik m'n auto wederom voor de deur parkeerde.
Ik nam een ijspauze en maakte een liter of vijf pannenkoekenbeslag klaar. Ik belde Willem of hij Leendert kon ophalen in Dordrecht, maar Willem was laat en dus kwam het beter uit als ik het deed. Oké dan. Henk bleef het gelukkig leuk vinden, al die ritjes en hij rende enthousiast op de auto toe, toen ik zei, dat ik het vehikel weer ging starten. Gelukkig hoort zo'n autorittenmiddag tot een grote uitzondering. Ik word onrustig van dat gevlieg van hot naar haar.
Thuis mocht ik aan de bak(kerij). Al snel had ik een enorme stap pannenkoeken met spek, met ham, met kaas en naturel. Daar wisten ze hier wel raad mee.
Na het eten moest er opgeruimd worden! Na zo'n uithuizige middag was er troep genoeg. Willem zette twee jongens op hun kamer aan het werk, Leendert moest de buitenboel doen, Hans en Maaike gingen nog een restantje van hun krantenwijk doen, Maria en Noa maakten de meidenkamer netjes en zelf maakte ik de keuken aan kant. We waren nog niet helemaal klaar toen oma al arriveerde voor koffie. Even opschieten allemaal :-)
Maar je ziet, het is gewoon weer avond geworden.
De dag begon met kleding sorteren. Gisteren kreeg ik zomaar van drie verschillende kanten kleding aangeboden. In totaal waren het wel zo'n zes vuilniszakken vol. Ik ben wel een uurtje bezig geweest om alles uit te zoeken. De kleding die hier goed van pas komt moest in de juiste kasten en op de goede stapels worden gelegd. Verder maakte ik nog twee stapeltje kleding waar ik anderen mee blij denk te maken. De rest sorteerde ik in winter- en zomerkleding en heb ik ingepakt voor Roemenië.
Na het kledingklusje wachtte de rommel en de was. Tot kwart over 12 heb ik me daar prima mee vermaakt. Op dat moment bedacht ik, dat ik de melkemmer nog even schoon moest maken en geld klaar leggen, omdat de verse melk om half 1 gebracht zou worden. Terwijl ik de emmer bij de deur zette zag ik dat de kranten al gebracht waren. Lekker vroeg! In afwachting van de basisschoolkinderen die al snel uit school zouden komen begon ik vast aan het vouw- en insteekwerk. Er waren maar twee folders bij de kranten en dat ging dus snel. Toen Maaike thuiskwam was ik al op drie kwart. Maar eerst was het tijd voor de lunch. Behalve dat ik gisteren kleding kreeg, was er ook een aardige lezeres geweest, die een tosti-apparaat had gebracht (en een Slowcooker, maar daarover schrijf ik later meer). De kinderen hadden gejuicht om dat tosti-apparaat en ze juichten opnieuw nu ze zagen, dat ik het apparaat maar meteen wilde inwijden :-). We aten dus lekkere tosti's. Mmm!
Na het eten ging Maaike vast verder met de kranten. Ik moest even weg, want Maria moest een ID-kaart. En ja, dat is een hele procedure ;-). Eerst moesten we haar vriendinnetje ophalen, want die wilde graag mee met zoiets gewichtigs. Ook Jan en Henk waren van de partij. Ik toog dus met vier kinderen in mijn kielzog eerst naar de fotograaf. De vereiste pasfoto was snel gemaakt. (9 euro alstublieft) Daarna vervolgden we onze missie door naar het gemeentehuis te gaan. Het was niet overdreven druk. Met een stief kwartiertje waren we al aan de beurt. Door ervaring wijs geworden had ik gelukkig alle benodigde spullen bij me: de beroemde pasfoto, de toestemmingsverklaring met handtekeningen van Willem en van mij, de paspoorten van Willem en van mij. Het ging gesmeerd en dus marcheerden we al snel in ganzenpas het gemeentehuis weer uit. Het was ook hoogtijd om naar huis te gaan ook, want ik zou Leendert naar Dordrecht brengen, omdat hij de bus niet meer zou halen. Maria, Noa en Jan verlieten mijn automobiel en Leendert stapte in; taxi Luijk reed vrolijk verder. Na het retourtje Dordrecht parkeerde ik de auto op de stoep voor ons huis om snel wat paperassen bij elkaar te grissen die vanmiddag nog naar de boekhouder moesten worden gebracht en hup, de taxi trok opnieuw op. Op de terugweg heb ik een korte stop bij de supermarkt gemaakt omdat ik de kinderen wilde verrassen met een ijsje. Ik had de kinderen dat al in het vooruitzicht gesteld en dus werd ik door een haag van kinderen opgewacht, toen ik m'n auto wederom voor de deur parkeerde.
Ik nam een ijspauze en maakte een liter of vijf pannenkoekenbeslag klaar. Ik belde Willem of hij Leendert kon ophalen in Dordrecht, maar Willem was laat en dus kwam het beter uit als ik het deed. Oké dan. Henk bleef het gelukkig leuk vinden, al die ritjes en hij rende enthousiast op de auto toe, toen ik zei, dat ik het vehikel weer ging starten. Gelukkig hoort zo'n autorittenmiddag tot een grote uitzondering. Ik word onrustig van dat gevlieg van hot naar haar.
Thuis mocht ik aan de bak(kerij). Al snel had ik een enorme stap pannenkoeken met spek, met ham, met kaas en naturel. Daar wisten ze hier wel raad mee.
Na het eten moest er opgeruimd worden! Na zo'n uithuizige middag was er troep genoeg. Willem zette twee jongens op hun kamer aan het werk, Leendert moest de buitenboel doen, Hans en Maaike gingen nog een restantje van hun krantenwijk doen, Maria en Noa maakten de meidenkamer netjes en zelf maakte ik de keuken aan kant. We waren nog niet helemaal klaar toen oma al arriveerde voor koffie. Even opschieten allemaal :-)
Maar je ziet, het is gewoon weer avond geworden.
zaterdag 12 juni 2010
Meidenfeestje
door
Teunie Luijk
Gisteren mocht Maaike nog een feestje geven voor haar 11e verjaardag. Er kwamen zes meisjes. Eigenlijk wilde Maaike nog wel meer meiden uitnodigen, maar ik wil geen verschil maken met de andere kinderen. Ze mogen er allemaal zes vragen. Alleen in groep 8 maak ik een uitzondering.
Maaike wilde graag chocoladefonduen. 's Middags ben ik eerst samen met haar inkopen gaan doen. Bovenaan haar lijstje stond: aardbeien. Maar die heb ik toch maar laten staan, toen ik de prijs zag: 2,99 voor een bakje van 250 gram!!! Waanzinnig zeg. Er was genoeg ander lekkers. We kochten bananen, wafeltjes, spekkies en slagroomsoesjes en thuis had ik nog peer en ananas.
De meisjes kwamen om kwart over 7. We hebben eerst gezellig wat gedronken en de kadootjes verstopt, die Maaike mocht opzoeken. Intussen had ik de broertjes en zusje met mijn laptop en wat lekkers naar boven gedirigeerd. Anders kon ik het feestvarken en haar vriendinnen niet alle aandacht geven. In samenspraak met Maaike had ik bedacht om vóór het fonduen Chokladbollar te maken (voor het recept zie het zoekvenster rechts bovenaan dit blog). In drie groepjes werden de ingrediënten afgewogen en tot een bal gekneed. Daarna draaiden de meiden balletjes en rolden die door de kokos. Ik had alles eerst uitgelegd en bleef stand-by, maar de meiden redden zich prima. Intussen kon ik de chocolade smelten voor de fondue. Ik gebruik altijd gewone repen pure chocolade, die ik in blokjes breek en au bain marie laat smelten. Ik roer er room en boerenmelk door totdat de chocola goed van dikte is. Daarna gaat het in een fonduepannetje op een waxinelichtje. Terwijl ik zo bezig was amuseerde ik me prima met het aanhoren van de meidengesprekjes :-).
Nadat de meisjes de chokladbollar hadden gemaakt schoven ze aan bij de chocoladefondue met al het lekkers. Ze vonden het geweldig: snoepen en kakelen :-). In de tijd dat ze hun buikjes rond aten ruimde ik de rommel van de chokladbollarmakerij op en pakte de bollen leuk in om ze na afloop aan de meisjes mee te geven.
De meisjes maakten hun teveel aan energie nog even op door zich uit te leven in het speeltuintje naast ons huis en even na half 10 bracht Willem ze allemaal weer naar huis. Wat ik erg leuk vond, is, dat ze bij het bedanken verzuchtten: het was héél gezellig! En dat was het ook!
Maaike wilde graag chocoladefonduen. 's Middags ben ik eerst samen met haar inkopen gaan doen. Bovenaan haar lijstje stond: aardbeien. Maar die heb ik toch maar laten staan, toen ik de prijs zag: 2,99 voor een bakje van 250 gram!!! Waanzinnig zeg. Er was genoeg ander lekkers. We kochten bananen, wafeltjes, spekkies en slagroomsoesjes en thuis had ik nog peer en ananas.
De meisjes kwamen om kwart over 7. We hebben eerst gezellig wat gedronken en de kadootjes verstopt, die Maaike mocht opzoeken. Intussen had ik de broertjes en zusje met mijn laptop en wat lekkers naar boven gedirigeerd. Anders kon ik het feestvarken en haar vriendinnen niet alle aandacht geven. In samenspraak met Maaike had ik bedacht om vóór het fonduen Chokladbollar te maken (voor het recept zie het zoekvenster rechts bovenaan dit blog). In drie groepjes werden de ingrediënten afgewogen en tot een bal gekneed. Daarna draaiden de meiden balletjes en rolden die door de kokos. Ik had alles eerst uitgelegd en bleef stand-by, maar de meiden redden zich prima. Intussen kon ik de chocolade smelten voor de fondue. Ik gebruik altijd gewone repen pure chocolade, die ik in blokjes breek en au bain marie laat smelten. Ik roer er room en boerenmelk door totdat de chocola goed van dikte is. Daarna gaat het in een fonduepannetje op een waxinelichtje. Terwijl ik zo bezig was amuseerde ik me prima met het aanhoren van de meidengesprekjes :-).
Nadat de meisjes de chokladbollar hadden gemaakt schoven ze aan bij de chocoladefondue met al het lekkers. Ze vonden het geweldig: snoepen en kakelen :-). In de tijd dat ze hun buikjes rond aten ruimde ik de rommel van de chokladbollarmakerij op en pakte de bollen leuk in om ze na afloop aan de meisjes mee te geven.
De meisjes maakten hun teveel aan energie nog even op door zich uit te leven in het speeltuintje naast ons huis en even na half 10 bracht Willem ze allemaal weer naar huis. Wat ik erg leuk vond, is, dat ze bij het bedanken verzuchtten: het was héél gezellig! En dat was het ook!
donderdag 10 juni 2010
Over goedkoop en duurkoop
door
Teunie Luijk
Als er hier grote(re) dingen aangeschaft moeten worden kiezen we, als de portemonnee dat toelaat, het liefst voor kwaliteit. En meestal betekent dat, dat je er flink voor in de beurs moet tasten. Alles heeft z'n prijs. Maar "Kwaliteit wint de strijd ten allen tijd" is doorgaans een waarheid als een koe. Toch kom ik weleens in de verleiding om consessies te doen en vroeg of laat wreekt zich dat dan. Van de week had ik zomaar twee gevalletjes van goedkoop = duurkoop. Voor Leendert had ik schoenen gekocht bij de Schoenenreus. Weliswaar had ik erop gelet, dat het echte leren waren, maar toch waren ze niet van een kwaliteit als van de duurdere merken. En daar was de prijs dan ook naar: 35,00 (afgeprijsd) Helaas liet hij vandaag zien dat één schoen al helemaal dóór was. En dat na slechts acht weken! Ik ga er natuurlijk morgen nog wel even mee terug. Grote kans, dat hij wel weer nieuwe mag uitzoeken. Zo doe ik dat tenminste altijd. Zodra ik daar schoenen heb gekocht schrijf ik op de kassabon de naam van degene van wie de schoenen zijn en houd de bon in mijn portemonnee. Als de schoenen naar mijn mening te snel zijn versleten ga ik er mee terug en dan worden de schoenen indien mogelijk gerepareerd, óf er mogen gratis nieuwe gepakt worden. Toch heb ik er een hekel aan. Ik voel me dan min of meer een zeur. Het liefst koop ik schoenen, die een heel seizoen meegaan. Die schoenen zijn vaak heel voordelig te koop bij een outlet. Alleen moeten we daarvoor naar de stad en bovendien moet je geluk hebben, dat de juiste maat er is. Daarom kies ik toch ook weleens voor het gemak van een goedkope schoen, die we gewoon hier op het dorp kunnen kopen.
Het tweede gevalletje van goedkoop = duurkoop gaat over de adapter van mijn computer. Ik heb een HP laptop, waar ik nogal wat pech mee gehad heb. Alle reparaties vielen tot nu toe onder de garantie, behalve de kapotte adapter. Daar zit namelijk slechts zes maanden garantie op en die ging mooi met negen maanden kapot :-(. De winkelier raadde me aan om gewoon een universele adapter te kopen, omdat dat vele malen goedkoper was dan een originele HP adapter. Ik trapte erin en voelde me heel gelukkig met de Trust adapter van slechts 20 euro. Het was echter kommer en kwel. Sowieso bleek de aansluiting met de laptop niet helemaal optimaal. Op de één of andere manier zat er wat ruimte en daardoor werd het stekertje gloeiend heet, tot rokens toe. Echt gevaarlijk dus. Het bleek op te lossen door netjes met de laptop aan de tafel te werken, als de adapter erin zat. Op die manier zat er geen beweging in en ging het goed. Toch was het van de week in één keer einde verhaal. De batterij van de laptop laadde niet meer op, hoe ik ook met het stekertje rommelde. Ik belde de plaatselijke computerwinkel en vroeg of ze me aan een adapter konden helpen. De meneer vertelde, dat hij alleen originele adapters levert, omdat ze zoveel trammelant hebben met universele adapters. Dat kon ik alleen maar beamen en ik besloot om voor een originele HP adapter te gaan. Kosten: 65 euro! WOW wat veel geld voor een laptop,die ik 1 jaar geleden voor 379,00 euro kocht! Maar nu ik hem eenmaal heb, ben ik helemaal tevreden en weer even genezen van goedkope spullen. De adapter is 100% kwaliteit. Niks ruimte, warmte, aan tafel moeten werken. De adapter doet gewoon wat hij moet doen. Waar ik me alleen kwaad over maak is, dat er op zo'n duur onderdeel, wat nu eenmaal onmisbaar bij de laptop hoort, slechts zes maanden garantie zit. Dat moest niet mogen. Ik kan waarschijnlijk nog wel verhaal halen bij de winkel waar ik de Trust adapter kocht, want daar zat ook garantie op. Maar het heen en weer rijden (met de auto) voor twee tientjes is niet echt lonend. Ik laat het maar zo, denk ik. Ik ben meteen ook (weer) genezen van buiten het dorp kopen.
Verder had ik een stoffig klusje: administratie doen. Het is dat het moet gebeuren, maar m'n hobby is het niet. Toch geeft het veel voldoening als het weer gedaan is. Alles zit weer keurig in mapjes, veel papier kon in de papierbak en de grote papierlade kan weer open :-).
Het tweede gevalletje van goedkoop = duurkoop gaat over de adapter van mijn computer. Ik heb een HP laptop, waar ik nogal wat pech mee gehad heb. Alle reparaties vielen tot nu toe onder de garantie, behalve de kapotte adapter. Daar zit namelijk slechts zes maanden garantie op en die ging mooi met negen maanden kapot :-(. De winkelier raadde me aan om gewoon een universele adapter te kopen, omdat dat vele malen goedkoper was dan een originele HP adapter. Ik trapte erin en voelde me heel gelukkig met de Trust adapter van slechts 20 euro. Het was echter kommer en kwel. Sowieso bleek de aansluiting met de laptop niet helemaal optimaal. Op de één of andere manier zat er wat ruimte en daardoor werd het stekertje gloeiend heet, tot rokens toe. Echt gevaarlijk dus. Het bleek op te lossen door netjes met de laptop aan de tafel te werken, als de adapter erin zat. Op die manier zat er geen beweging in en ging het goed. Toch was het van de week in één keer einde verhaal. De batterij van de laptop laadde niet meer op, hoe ik ook met het stekertje rommelde. Ik belde de plaatselijke computerwinkel en vroeg of ze me aan een adapter konden helpen. De meneer vertelde, dat hij alleen originele adapters levert, omdat ze zoveel trammelant hebben met universele adapters. Dat kon ik alleen maar beamen en ik besloot om voor een originele HP adapter te gaan. Kosten: 65 euro! WOW wat veel geld voor een laptop,die ik 1 jaar geleden voor 379,00 euro kocht! Maar nu ik hem eenmaal heb, ben ik helemaal tevreden en weer even genezen van goedkope spullen. De adapter is 100% kwaliteit. Niks ruimte, warmte, aan tafel moeten werken. De adapter doet gewoon wat hij moet doen. Waar ik me alleen kwaad over maak is, dat er op zo'n duur onderdeel, wat nu eenmaal onmisbaar bij de laptop hoort, slechts zes maanden garantie zit. Dat moest niet mogen. Ik kan waarschijnlijk nog wel verhaal halen bij de winkel waar ik de Trust adapter kocht, want daar zat ook garantie op. Maar het heen en weer rijden (met de auto) voor twee tientjes is niet echt lonend. Ik laat het maar zo, denk ik. Ik ben meteen ook (weer) genezen van buiten het dorp kopen.
Verder had ik een stoffig klusje: administratie doen. Het is dat het moet gebeuren, maar m'n hobby is het niet. Toch geeft het veel voldoening als het weer gedaan is. Alles zit weer keurig in mapjes, veel papier kon in de papierbak en de grote papierlade kan weer open :-).
maandag 7 juni 2010
Het stof is weer gezakt
door
Teunie Luijk
Ziezo, het stof is weer gezakt en alles is gelukkig weer 'normaal'. Het was vorige week zo druk met afspraken buiten de deur, dat ik het niet leuk meer vond. Vandaag kon ik gewoon weer lekker aan de slag en ga ik ook fijn weer een logje tikken.
M'n dag begon erg vroeg (4 uur). Ik ben een ochtendmens en vooral in de zomer vind ik het heerlijk om de dag geboren zien worden. Alles is dan zo stil om me heen. Daar geniet ik echt even van.
Ook was ik benieuwd naar reacties op het artikel in Trouw. Die waren er veel! Hier op het blog, in mijn mailbox en ook onder het artikel online in Trouw. Er zaten veel vragen bij, die ik graag wil beantwoorden. Maar dat moet nog maar even wachten. Mijn eigen laptop is vandaag voor de vierde keer in één jaar tijd kapot gegaan. Het is vast een maandagochtend model :-(. Nu moet ik me weer met een traag apparaat van Hans behelpen en dat schiet niet zo op.
Vorige week kreeg ik van een lezeres nog een erg leuk recept van havermoutpannenkoeken. Deze lezeres bakt de pannenkoeken, omdat haar kinderen slechte ontbijters zijn en met zo'n pannenkoek toch iets voedszaams binnen krijgen. Wij hebben over het algemeen niet te klagen over de eetlust aan het ontbijt. Maar die pannenkoekjes wilde ik toch wel graag uitproberen. Ik bakte ze zaterdagochtend ter vervanging van de zaterdagse havermoutpap. De pannenkoeken vielen enorm in de smaak. Maar aan één zo'n koek hebben onze schrok-oppen toch echt niet genoeg. Als ik ze als volwaardig ontbijt zou moeten bakken, moet ik toch wel van drie stuks per persoon uitgaan. Minstens! Het gaat zo: Roer een beslag van 7 dl. melk, 200 gr. havermout, 125 gr. volkorenmeel, en vier eieren. Zelf deed ik er nog een theelepel wijnsteenpoeder bij om het wat luchtiger te maken, maar dat staat officieel niet in het recept. Bak hiervan een stuk of 8,9 pannenkoeken en smullen maar!
Het was een leuk begin van een overvolle zaterdag. Ik ben na het ontbijt en de koffie eerst naar de krantenkiosk gegaan voor de Trouw. Ik kocht er meteen één voor mijn moeder en ben die even gaan langsbrengen. Daarna heb ik in een sneltreinvaart de zaterdagklussen gedaan.
's Middags zijn we naar twee verschillende Open Dagen geweest. Eerst naar de Open Dag van de zorgboerderij waar Leendert iedere zaterdag naar toe gaat. We kregen van één van de kinderen een rondleiding en het was weer leuk als altijd. Ik geniet er altijd erg van om bij de dieren te kijken. Een slapende poes met jongen in een doos, een moederkoe met haar tweelingkalfjes, de konijnen, de cavia's, geiten, schapen en kippen. Prachtig. Intussen was er een geweldige catering, zodat we allemaal met volle buikjes konder vertrekken naar de volgende Open Dag. Dat was ook al van een zorgboerderij, maar dan één voor ouderen. Een uniek concept, wat mensen uit onze gemeente pas opgestart hebben. Ook op deze hebben we rondgekeken. De kinderen vermaakten zich intussen uitstekend op het springkussen en werden verwend met ijs.
Na deze twee boerderijen zijn we meteen maar naar onze (groenten)boer gereden voor aardappels, groenten en fruit. Ik heb daar met verwondering gekeken naar de mooiste dieproze bloesem die je maar bedenken kunt. Ik vroeg de boer wat dat was, wat daar zo mooi bloeide. Het bleken sierappeltjes te zijn. Prachtig!
Thuis gekomen zijn we Hans z'n feestje gaan voorbereiden. Hans was al in februari jarig, maar wilde zijn feestje in de zomer vieren. Vorig jaar hadden we op z'n feest gebarbecued en dat was zo goed bevallen, dat hij dat weer wilde. U vraagt, wij draaien ;-). Omdat hij in groep 8 zit, mocht hij wat meer kinderen vragen, dan normaal. Al met al hadden we een bbq met zo'n 20 man en daar moest wel even wat aan voorbereid worden. We improviseerden zitplaatsen door tuinkussens op groentenkratten te leggen en zorgden voor broodjes, stokbrood, salades, vlees, marshmellows, ijs enzovoorts. Het werd een gezellig feestje. Daar werkte de prachtige zomeravond natuurlijk ook wel aan mee! Na het eten hebben we een buitenbios gemaakt. Hans had bij de bieb een mooie natuurfilm gehaald en die hebben we met behulp van een beamer op een groot laken tegen de schuur vertoond. Het ging prima. Na afloop vonden de kinderen het heerlijk om nog even te dollen in het speeltuintje naast ons huis. Maar het was inmiddels half 10 en dus tijd om naar huis te gaan. Toen restte ons nog een megavaat. De vaatwasser is al een tijdje kapot en op zulke momenten is dat toch wel jammer. Maar veel handen maken licht werk. Om 11 uur was zowel binnen als buiten alles keurig netjes voor de zondag en konden we fijn gaan uitrusten :-).
En zo rijgen de dagen en weken aaneen en, zoals mijn moeder altijd zegt:"Iedere dag is er een andere film" :-). Vandaag ging Leendert voor het eerst naar de Reboundvoorziening van zijn school. Hij keek daar erg naar uit en was daardoor enorm druk. Maar het is goed gegaan deze eerste dag en dat is fijn.
Trijnie had ook iets bijzonders. Die moest vanmorgen vroeg eerste hulp verlenen aan een jongen, die zomaar uit het niets vlak voorover op straat kwakte bij de bushalte (misschien niet ontbeten?). Hij was flauw gevallen en hij bloedde enorm uit een wond aan zijn kin en ook waren er tanden beschadigd. Trijnie is helemaal geen held als het gaat om bloed enzo, maar ze heeft toch dapper gehandeld. Het moest ook wel, want ze was er als eerste bij. Maar later op haar werk heeft ze nog wel een poosje zitten shaken.
En zo waren er weer heel wat verhalen vanavond tijdens de maaltijd :-).
Inmiddels is het wéér stil. Van deze stilte ga ik nog even samen met Willem genieten.
M'n dag begon erg vroeg (4 uur). Ik ben een ochtendmens en vooral in de zomer vind ik het heerlijk om de dag geboren zien worden. Alles is dan zo stil om me heen. Daar geniet ik echt even van.
Ook was ik benieuwd naar reacties op het artikel in Trouw. Die waren er veel! Hier op het blog, in mijn mailbox en ook onder het artikel online in Trouw. Er zaten veel vragen bij, die ik graag wil beantwoorden. Maar dat moet nog maar even wachten. Mijn eigen laptop is vandaag voor de vierde keer in één jaar tijd kapot gegaan. Het is vast een maandagochtend model :-(. Nu moet ik me weer met een traag apparaat van Hans behelpen en dat schiet niet zo op.
Vorige week kreeg ik van een lezeres nog een erg leuk recept van havermoutpannenkoeken. Deze lezeres bakt de pannenkoeken, omdat haar kinderen slechte ontbijters zijn en met zo'n pannenkoek toch iets voedszaams binnen krijgen. Wij hebben over het algemeen niet te klagen over de eetlust aan het ontbijt. Maar die pannenkoekjes wilde ik toch wel graag uitproberen. Ik bakte ze zaterdagochtend ter vervanging van de zaterdagse havermoutpap. De pannenkoeken vielen enorm in de smaak. Maar aan één zo'n koek hebben onze schrok-oppen toch echt niet genoeg. Als ik ze als volwaardig ontbijt zou moeten bakken, moet ik toch wel van drie stuks per persoon uitgaan. Minstens! Het gaat zo: Roer een beslag van 7 dl. melk, 200 gr. havermout, 125 gr. volkorenmeel, en vier eieren. Zelf deed ik er nog een theelepel wijnsteenpoeder bij om het wat luchtiger te maken, maar dat staat officieel niet in het recept. Bak hiervan een stuk of 8,9 pannenkoeken en smullen maar!
Het was een leuk begin van een overvolle zaterdag. Ik ben na het ontbijt en de koffie eerst naar de krantenkiosk gegaan voor de Trouw. Ik kocht er meteen één voor mijn moeder en ben die even gaan langsbrengen. Daarna heb ik in een sneltreinvaart de zaterdagklussen gedaan.
's Middags zijn we naar twee verschillende Open Dagen geweest. Eerst naar de Open Dag van de zorgboerderij waar Leendert iedere zaterdag naar toe gaat. We kregen van één van de kinderen een rondleiding en het was weer leuk als altijd. Ik geniet er altijd erg van om bij de dieren te kijken. Een slapende poes met jongen in een doos, een moederkoe met haar tweelingkalfjes, de konijnen, de cavia's, geiten, schapen en kippen. Prachtig. Intussen was er een geweldige catering, zodat we allemaal met volle buikjes konder vertrekken naar de volgende Open Dag. Dat was ook al van een zorgboerderij, maar dan één voor ouderen. Een uniek concept, wat mensen uit onze gemeente pas opgestart hebben. Ook op deze hebben we rondgekeken. De kinderen vermaakten zich intussen uitstekend op het springkussen en werden verwend met ijs.
Na deze twee boerderijen zijn we meteen maar naar onze (groenten)boer gereden voor aardappels, groenten en fruit. Ik heb daar met verwondering gekeken naar de mooiste dieproze bloesem die je maar bedenken kunt. Ik vroeg de boer wat dat was, wat daar zo mooi bloeide. Het bleken sierappeltjes te zijn. Prachtig!
Thuis gekomen zijn we Hans z'n feestje gaan voorbereiden. Hans was al in februari jarig, maar wilde zijn feestje in de zomer vieren. Vorig jaar hadden we op z'n feest gebarbecued en dat was zo goed bevallen, dat hij dat weer wilde. U vraagt, wij draaien ;-). Omdat hij in groep 8 zit, mocht hij wat meer kinderen vragen, dan normaal. Al met al hadden we een bbq met zo'n 20 man en daar moest wel even wat aan voorbereid worden. We improviseerden zitplaatsen door tuinkussens op groentenkratten te leggen en zorgden voor broodjes, stokbrood, salades, vlees, marshmellows, ijs enzovoorts. Het werd een gezellig feestje. Daar werkte de prachtige zomeravond natuurlijk ook wel aan mee! Na het eten hebben we een buitenbios gemaakt. Hans had bij de bieb een mooie natuurfilm gehaald en die hebben we met behulp van een beamer op een groot laken tegen de schuur vertoond. Het ging prima. Na afloop vonden de kinderen het heerlijk om nog even te dollen in het speeltuintje naast ons huis. Maar het was inmiddels half 10 en dus tijd om naar huis te gaan. Toen restte ons nog een megavaat. De vaatwasser is al een tijdje kapot en op zulke momenten is dat toch wel jammer. Maar veel handen maken licht werk. Om 11 uur was zowel binnen als buiten alles keurig netjes voor de zondag en konden we fijn gaan uitrusten :-).
En zo rijgen de dagen en weken aaneen en, zoals mijn moeder altijd zegt:"Iedere dag is er een andere film" :-). Vandaag ging Leendert voor het eerst naar de Reboundvoorziening van zijn school. Hij keek daar erg naar uit en was daardoor enorm druk. Maar het is goed gegaan deze eerste dag en dat is fijn.
Trijnie had ook iets bijzonders. Die moest vanmorgen vroeg eerste hulp verlenen aan een jongen, die zomaar uit het niets vlak voorover op straat kwakte bij de bushalte (misschien niet ontbeten?). Hij was flauw gevallen en hij bloedde enorm uit een wond aan zijn kin en ook waren er tanden beschadigd. Trijnie is helemaal geen held als het gaat om bloed enzo, maar ze heeft toch dapper gehandeld. Het moest ook wel, want ze was er als eerste bij. Maar later op haar werk heeft ze nog wel een poosje zitten shaken.
En zo waren er weer heel wat verhalen vanavond tijdens de maaltijd :-).
Inmiddels is het wéér stil. Van deze stilte ga ik nog even samen met Willem genieten.
Artikel uit Trouw
door
Teunie Luijk
vrijdag 4 juni 2010
Wecken
door
Teunie Luijk
Hoewel ik het van de week razend druk had met allerlei afspraken buiten de deur heb ik toch nog tijd gevonden om wat bospeen, bieten en groentenbouillon te wecken. Sommige mensen denken dat wecken betekent, dat je een hele dag kilo's groenten staat te wassen en te snijden en dat er vervolgens urenlang stoomwolken uit de keuken komen vanwege een grote, dampende weckketel. Maar dat is een vertekend beeld. Wecken kan ook best gedoseerd en gefaseerd.
Maandagochtend heb ik in een grote pan de bieten gekookt. Ik liet ze afkoelen en heb ze in de koelkast gezet.
Dinsdag was een dag die overvol was met andere bezigheden. De bieten bleven staan waar ze stonden.
Woensdag vond ik tijd om verder te gaan. Ik maakte van allerlei resten (één grote prei, wat wortels, uien, peterselie en bloemkool) en wat zout en kruiden een grote pan groentenbouillon. Intussen liet ik m'n schrapmachientje steeds met een portie gewassen en in stukken gesneden bospeen draaien, totdat de hele emmer peen geschrapt was. Daarna besloot ik om maar meteen met de bieten verder te gaan. Ik pelde de bieten en sneed ze in mooie, fijne plakken.
's Middags bracht ik in een grote pan de bospeen aan de kook en liet ze vijf minuten koken. Alles stond nu klaar om de weckketel in te gaan.
's Avonds na de vaat maakte ik de benodigde weckpotten steriel, kookte de rubberen ringen uit en maakte een zoet-zuur oplossing van 1 liter inmaakazijn en 300 gram suiker. Daarna deed ik de bieten in de potten en overgoot ze met het zoet-zuur. De worteltjes gingen in de potten en werden overgoten water en wat zout. Tenslotte goot ik ook de gezeefde groentenbouillon in de potten.
Ik deed alle potten in de weckketel, de bospeen onderop, want die moest er het langst in. De bieten en de bouillon heb ik in 30 minuten op 100 graden geweckt, de worteltje in 90 minuten.
De volgende morgen heb ik alle weckspulletje opgeruimd.
Zo kun je dus ook wecken :-).
Vandaag heb ik nog even in de tuin gewerkt. Ik had er de hele week nog geen tijd voor gehad en dat was te zien. Wat een onkruid. Ik heb de tuin nog niet helemaal schoon gekregen. Wellicht gaat dat morgen lukken. Wel heb ik nog wat zaaigoed uitgepoot. Dat stond nog steeds in de vensterbank. Nu heb ik niets meer staan en alles heeft een mooi plaatsje in de tuin gevonden. Ik heb voor het eerst tomaten gezaaid. Ik heb een soort die niet zo heel groot wordt. Volgens de verpakking worden de planten 45 cm groot. Ik heb er een paar in de tuin gezet, maar de meeste in potten en bakken. Ik ben benieuwd of het wat wordt. Voor nu ziet het er wel gezellig uit. Het verbaast me hoeveel je toch nog met een kleine tuin aan eetbaars kunt doen. Behalve de tomatenplanten heb ik hangaardbeien, twee frambozenstruiken, veel citroenmelisse, een bos munt, een bos oregano, komkommerkruid en oostindische kers. Verder staat het gezellig vol met bloemen. Ik heb nog nooit zó van m'n tuintje genoten als dit jaar.
Maandagochtend heb ik in een grote pan de bieten gekookt. Ik liet ze afkoelen en heb ze in de koelkast gezet.
Dinsdag was een dag die overvol was met andere bezigheden. De bieten bleven staan waar ze stonden.
Woensdag vond ik tijd om verder te gaan. Ik maakte van allerlei resten (één grote prei, wat wortels, uien, peterselie en bloemkool) en wat zout en kruiden een grote pan groentenbouillon. Intussen liet ik m'n schrapmachientje steeds met een portie gewassen en in stukken gesneden bospeen draaien, totdat de hele emmer peen geschrapt was. Daarna besloot ik om maar meteen met de bieten verder te gaan. Ik pelde de bieten en sneed ze in mooie, fijne plakken.
's Middags bracht ik in een grote pan de bospeen aan de kook en liet ze vijf minuten koken. Alles stond nu klaar om de weckketel in te gaan.
's Avonds na de vaat maakte ik de benodigde weckpotten steriel, kookte de rubberen ringen uit en maakte een zoet-zuur oplossing van 1 liter inmaakazijn en 300 gram suiker. Daarna deed ik de bieten in de potten en overgoot ze met het zoet-zuur. De worteltjes gingen in de potten en werden overgoten water en wat zout. Tenslotte goot ik ook de gezeefde groentenbouillon in de potten.
Ik deed alle potten in de weckketel, de bospeen onderop, want die moest er het langst in. De bieten en de bouillon heb ik in 30 minuten op 100 graden geweckt, de worteltje in 90 minuten.
De volgende morgen heb ik alle weckspulletje opgeruimd.
Zo kun je dus ook wecken :-).
Vandaag heb ik nog even in de tuin gewerkt. Ik had er de hele week nog geen tijd voor gehad en dat was te zien. Wat een onkruid. Ik heb de tuin nog niet helemaal schoon gekregen. Wellicht gaat dat morgen lukken. Wel heb ik nog wat zaaigoed uitgepoot. Dat stond nog steeds in de vensterbank. Nu heb ik niets meer staan en alles heeft een mooi plaatsje in de tuin gevonden. Ik heb voor het eerst tomaten gezaaid. Ik heb een soort die niet zo heel groot wordt. Volgens de verpakking worden de planten 45 cm groot. Ik heb er een paar in de tuin gezet, maar de meeste in potten en bakken. Ik ben benieuwd of het wat wordt. Voor nu ziet het er wel gezellig uit. Het verbaast me hoeveel je toch nog met een kleine tuin aan eetbaars kunt doen. Behalve de tomatenplanten heb ik hangaardbeien, twee frambozenstruiken, veel citroenmelisse, een bos munt, een bos oregano, komkommerkruid en oostindische kers. Verder staat het gezellig vol met bloemen. Ik heb nog nooit zó van m'n tuintje genoten als dit jaar.
Seintje
door
Teunie Luijk
Zoals beloofd geef ik een seintje. Als het goed is staan we morgen in de Trouw.
donderdag 3 juni 2010
De gelukkigen
door
Teunie Luijk
Wat een enorme belangstelling voor deze pakketten!Behalve de reacties op het blog kwamen er ook heel wat e-mailtjes en zelfs een telefoontje binnen. Voor het zomerpakket waren er 25 belangstellenden en voor het winterpakket 23. Jammer, dat er maar twee mensen blij te maken zijn. Voor degenen die er deze keer naast grijpen: niet getreurd. We blijven dit soort Weggevertjes plaatsen en wie weet heb je volgende keer geluk. Voor nu zijn de gelukkigen:
Meibloempje voor het zomerpakket
Jannie voor het winterpakket
Mailen jullie je adresgegevens maar door naar eenvoudigleven@gmail.com De pakketten worden dan naar jullie opgestuurd.
Verder bood Arianne hier en verschillende anderen per e-mail ook kleding en andere spullen te geef aan. Ik heb erover nagedacht, hoe ik dat via dit blog zou kunnen vormgeven. Het delen met anderen is wel helemaal in de geest van eenvoudig leven. Maar een blog is nu eenmaal iets anders dan een vraag- en aanbodlijst. Gelukkig werd het antwoord als op een presenteerblaadje aangeboden. Lezers van dit blog hebben een site gemaakt waar alleen gratis producten en gratis diensten worden aangeboden. Ik ga deze site hier noemen en zou het geweldig vinden als iedereen, die iets aan te bieden heeft het op deze site zou willen plaatsen! Wat een mooie gedachte om anderen op zo'n manier blij te kunnen maken. Neem maar eens een kijkje op Afhalengratis
Meibloempje voor het zomerpakket
Jannie voor het winterpakket
Mailen jullie je adresgegevens maar door naar eenvoudigleven@gmail.com De pakketten worden dan naar jullie opgestuurd.
Verder bood Arianne hier en verschillende anderen per e-mail ook kleding en andere spullen te geef aan. Ik heb erover nagedacht, hoe ik dat via dit blog zou kunnen vormgeven. Het delen met anderen is wel helemaal in de geest van eenvoudig leven. Maar een blog is nu eenmaal iets anders dan een vraag- en aanbodlijst. Gelukkig werd het antwoord als op een presenteerblaadje aangeboden. Lezers van dit blog hebben een site gemaakt waar alleen gratis producten en gratis diensten worden aangeboden. Ik ga deze site hier noemen en zou het geweldig vinden als iedereen, die iets aan te bieden heeft het op deze site zou willen plaatsen! Wat een mooie gedachte om anderen op zo'n manier blij te kunnen maken. Neem maar eens een kijkje op Afhalengratis
dinsdag 1 juni 2010
Weggevertjes
door
Teunie Luijk
Ik heb vandaag weer iets 'in de aanbieding'. Trijnie heeft haar kledingkast opgeruimd. Er is heel wat uitgekomen wat goed genoeg is voor een tweede ronde. Ik heb twee pakketten gemaakt. Het ene pakket is zomerkleding. Het andere is winterkleding. Bij de winterkleding zit ook een jas. Alle kleding is maat 34/36 of XS/S. Ik heb er fotootjes van gemaakt om een idee te geven. Wie belangstelling heeft mag aangeven voor welk pakket. Natuurlijk mag je je ook opgeven voor allebei de pakketten. Het gaat weer op dezelfde manier als de vorige weggevertjes: je kunt je opgeven via een reactie op dit bericht óf via e-mail. Vergeet niet erbij te vermelden voor welke pakket (of beide) je belangstelling hebt. DV Donderdagavond trek ik uit de belangstellenden de gelukkigen.
Het zomerpakket:
Het winterpakket:
Het zomerpakket:
Het winterpakket:
Abonneren op:
Posts (Atom)