Kampmoeder

 Ik heb voor drie dagen een nieuwe functie: ik ben (wandel)kampmoeder!

Het is weer dinsdagavond en we zijn op weg naar het verpleeghuis. Vandaag gaat schoonmama mee. Willem en ma zitten voorin de auto te keuvelen en ik kan mooi m´n blog even bijwerken.

Ciara, kippen en de bijen

Vanavond gingen we naar Willem z´n broer in het verpleeghuis. En vaak vind ik het wel handig om dan op de heen- of terugweg m´n blog bij te werken. Maar juist toen we vanavond instapten, kwam ik erachter, dat ik was vergeten om mijn laptop op te laden en die was nagenoeg leeg. De laptop bleef dus thuis.

Rond de langste dag

Zaterdag was het de langste dag, 21 juni. Midzomer dus. En laat het nu ook nog eens hoogzomer zijn qua weer! Nou, dat is wat mij betreft echt een kado, hoor! Ik weet, dat er mensen zijn, die niet echt lekker meer functioneren, als het warmer is dan een graad of 23. Maar ik bloei juist op, als de temperatuur rond de 30 graden ligt. Ik heb dan ook een prachtige week gehad, vorige week!

Nieuws van een paar centimeter en tuin-spam

Zaterdagavond kwamen Hans & Thirza een taart brengen voor Vaderdag. Het was een enorme taart, want hij was meteen bedoeld als lekkers voor bij de koffie op zaterdagavond. En ja, op zaterdag kan het nog weleens flink druk zijn in huize Luijkensteijn.

Het verhaal van Anne-Marie

Ik schreef het pas al: Sinds kort komt Anne-Marie weer regelmatig ons helpen met inpakken. Zeker nu het bij ons druk is, omdat we over een aantal weken weer op de Terdege Zomerfair hopen te staan, zijn we heel blij met de extra handjes!

Ook vorig jaar heeft Anne-Marie bij ons gewerkt. Ze werkte toen met een speciaal doel. Ze wilde namelijk voor een half jaar vrijwilligerswerk gaan doen in een vluchtelingenkamp in Bosnië. Daar hing een prijskaartje aan, want reis- en verblijfskosten moest je zelf voldoen. In ruil voor haar werk maakten we daarom een gift over naar de organisatie waarvoor Anne-Marie hulp ging verlenen. Bij haar vertrek heb ik hier en daar aandacht gevraagd voor Anne-Marie en haar werk met daarbij een verzoekje voor financiële steun. Ook hier op mijn blog kwam een verhaaltje met een doneer-link en er is gul gegeven. Hier volgt het verhaal van Anne-Marie zelf:

Vorig jaar april ben ik 7 maanden naar Bosnië gegaan om daar vrijwilligerswerk in vluchtenlingenkampen te doen met de stichting CRR. 2 weken voor mijn vertrek deelde Teunie daar iets over op deze blog met een link voor eventuele donaties, en dat heeft zóveel opgebracht, dat ik zelfs een maand langer kon blijven dan gepland! Het leek me daarom leuk om even kort iets te vertellen over wat ik daar precies heb gedaan:

Samen met de andere vrijwilligers waren we vijf dagen per week werkzaam in twee vluchtenlingenkampen: een familiekamp en een mannenkamp. Voor vrijwel alle vluchtelingen is het hun doel om zo snel mogelijk de EU binnen te komen en uiteindelijk in west-Europa een verblijfsvergunning en eventueel gezinshereniging aan te vragen. Bosnië is dus eigenlijk maar een doorreisland, en de kampen een plek om even op adem te kunnen komen na al een lange reis (vaak grotendeels te voet) te hebben afgelegd, en ook nog een een moeilijke en onzekere tijd voor de boeg te hebben. Ons doel was daarom vooral om er te zijn voor de mensen: een spelletje doen, een potje volleyballen, een kleurplaat maken of simpelweg even naast iemand zitten. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoeveel zulke (voor mij) kleine dingen kunnen betekenen.

Familiekamp

Verder hadden we ook verschillende sociale projecten in de kampen. In het familiekamp hadden we bijvoorbeeld een keuken die wij voorzagen van ingrediënten en waar families één keer per week mochten koken. Daar waren de meesten ontzettend blij mee: eten is in hun cultuur erg belangrijk en de maaltijd die ze van de overheid aangeboden kregen, was vaak erg smaakloos. 

Ook hadden we een freeshop die twee uur per dag open was en waar mensen gratis kleding mochten halen. We waren afhankelijk van donaties, en hadden dus niet altijd veel keuze, maar ze waren blij met elke trui of broek die we ze konden bieden; vaak hadden ze niet veel meer dan de kleren die ze aanhadden. Dit heeft me ook heel erg doen beseffen wat een luxe het is dat wij in Nederland alleen al zoveel kledingwinkels hebben waaruit we kunnen kiezen, laat staan de hoeveelheid kleding.

Mannenkamp

In het mannenkamp hadden we een kleine barbershop waar mannen geknipt en geschoren konden worden, mits ze hun eigen barber meenamen. Als je al weken onderweg bent, is het fijn om even iets aan je persoonlijke verzorging te kunnen doen. Hierin waren de cultuurverschillen altijd heel goed zichtbaar: mannen uit Marokko konden gerust twee uur lang op de stoel zitten, terwijl Afghanen soms na twee kammen door hun haar al tevreden waren. Er stond altijd een lange rij, dus tijdens het wachten hadden we een zithoekje waar we spelletjes deden, thee dronken en soms bijzondere gesprekken hadden.

Elke donderdagmiddag gaven we een Engelse les. Veel mannen spraken weinig tot geen Engels, dus de lessen waren heel laagdrempelig, maar ondanks de taalbarrière hadden we vaak veel lol met elkaar. Het was ook zó leuk om te zien hoe blij de mannen waren als ze bijvoorbeeld een paar kleuren in het Engels hadden geleerd.

Op vrijdagmiddag namen we een groepje mannen mee naar de stad om te voetballen met elkaar, en dit was altijd een fijne manier voor het om alle spanningen en problemen eventjes te ‘vergeten’.

Tot zover het verhaal van Anne-Marie.

Advertorial - Mannenzang

Vandaag maak ik reclame voor de Mannenzangavond in Hasselt. Omdat mijn blog het meest door vrouwen gelezen wordt, even een speciaal oproepje: Vrouwen, delen jullie deze info even met de mannen/jongens, die hier mogelijk interesse voor hebben?

Waar?

De Mannenzangavond vindt plaats in de Grote of St-Stephanuskerk in Hasselt. Deze prachtige kerk is in de late Middeleeuwen gebouwd op de fundamenten van een oudere kerk, die in 1380 door brand werd verwoest. 

Het mooie orgel kwam er in 1806 en werd in 1969 gerestaureerd en uitgebreid met een pedaal.

Wanneer?

De mannenzangavond is op DV 20 juni en begint om 19.30 uur. De kerk gaat om 18.45 uur open.

Organist

De samenzang zal worden begeleid door organist Arhur de Jong. Arthur is met z´n 19 jaar een jonge musicus. Vooral grote kerkorgels hebben zijn bijzondere interesse. Het begeleiden van (mannen)zang is iets wat hij heel graag doet.

Leiding

De algehele leiding van de avond is in handen van Ds. A. Verschuure uit Genemuiden.

Het goede doel

De avond wordt georganiseerd voor het goede doel: Stichting Bethlehem en ZGG (Zending Gereformeerde Gemeente). Er zal voor deze doelen een collecte worden gehouden. Ook zijn er verkoopkramen aanwezig met snoep, orgelboeken, cd´s enzovoorts.

Voor wie?

Alle mannen en natuurlijk ook alle jongens zijn uitgenodigd om mee te komen zingen!

Tickets

Tickets voor deze avond kosten slechts 1,50. Bestel ze snel, want vol = vol en op = op! Je kunt je tickets hier bestellen: www.mannenzanghasselt.nl

PS: Mijn advertentiebeleid en spelregels lees je hier

Wandelen en nóg meer bedrijvigheid in de familie :-)

Vorige week donderdag, Hemelvaartsdag, hadden Willem en ik bedacht om in de middag een flinke wandeling te gaan maken. We wilden van Bleskensgraaf naar Gorinchem lopen, via het Pelgrimspad. Dit stuk hebben we twee jaar geleden ook al eens gelopen en dat was prima bevallen.

Van alles wat

Intussen is mijn nieuwe imkerpak binnengekomen. Ik voel me net een maanmannetje, als ik het aan heb :-). Gisterenochtend heb ik voor het eerst weer durven imkeren. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik het best een beetje spannend vond. Maar met dat pak, m´n handschoenen en laarzen aan, moet het wel erg raar lopen, wil ik gestoken worden. En toen ik eenmaal in de bijen bezig was, vergat ik m´n bangheid en kon ik er weer van genieten. 

Een stekelige hobby

Ik houd al heel wat jaren bijen. Het is een heel leuke, boeiende, afwisselende hobby. 

Dozen en tape ...

Vorige week maandag hadden we een actie in de webshop om de geboorte van Lukas te vieren. We hadden eigenlijk nog nooit zoiets gedaan en wisten dan ook totaal niet wat we konden verwachten. Nou, het heeft onze stoutste verwachtingen overtroffen.

Een klein kleinkindje!

Vrijdagochtend is er een lief, klein kleinkindje geboren: Lukas! Zoontje van Leendert en Thea en broertje van Eva. En als ik schrijf ´klein´, dan is dat ook écht klein. Lukas woog bij zijn geboorte 1640 gram. 

Druk en fijn

We zijn op de terugweg. We komen net bij Willem z´n broer vandaan. Die lag eerst in het ziekenhuis in Duitsland, daarna in een ziekenhuis in Nederland en is nu in een verpleeghuis. We gaan elke week een keer op bezoek. Het is een uur rijden, dus al met al wel een avondvullend programma. Zeker als we eerst schoonmama nog ophalen, als die meegaat.

Wanneer?

Zaterdag stonden Maria en ik op de actiemarkt van onze kerk. Die markt is altijd in april op het raadhuisplein in Alblasserdam en de opbrengst is voor De Schutse (gehandicaptenzorg). Het is een grote markt met wel 80 kramen en er is altijd van alles te doen voor jong en oud. Er komen dan heel wat Alblasserdammers en ook mensen van verder weg op de markt af. Maria en ik vinden het heel leuk om op zo´n markt te staan, al hebben we een paar jaar geleden wel besloten om alleen nog maar deel te nemen aan de markten van onze eigen gemeente. Als ik wil zou ik elk jaar wel op minstens 20 markten kunnen staan. Maar daar hebben we domweg geen menskracht voor. 

Hans & Thirza, 27 maart 2025

Donderdag was het dan eindelijk zover: de Grote Dag voor Hans en Thirza!

Nog maar twee nachtjes...

Nog twee nachtjes slapen...

Dan hopen Hans en Thirza te trouwen. Het zijn aparte dagen, zo. Alle jaren met Hans komen steeds in gedachten terug. Zijn geboorte, zijn kinderjaren, z´n tienerjaren, de tijd samen met Thirza. Soms zou je het allemaal wel een poosje vast willen houden. 

Dieven

Gisterenochtend stonden we klaar om naar de kerk te gaan vanwege Biddag voor Gewas en Arbeid, toen er een schokkend appje van Hans in de gezinsapp verscheen:

Stilletjes

Het is hier al even stilletjes. En dat heeft zo zijn reden.

Moestuinkriebels

Nu de dagen lengen en er ook al een paar echte lentedagen waren, kwamen de diep weggestopte moestuinkriebels in alle hevigheid naar boven :-).

Het gaat opschieten....

De bruiloft van Hans en Thirza komt nu toch wel heel snel in zicht! Ze hopen op 27 maart te gaan trouwen.

Huiselijkheid

De afgelopen week was ik bezig met het inhalen van mijn achterstandje, wat ontstaan was, doordat ik ziek was. Ook al was ik eigenlijk maar 24 uur echt helemaal uit de roulatie, toch leek het alsof ik een week weggeweest was. 

En toen deed ik mee!

Gelukkig ben ik niet vaak ziek. Maar vorige week deed ik dan toch maar mooi mee met de griep-epidemie. Nou ja, mooi? Er is niet veel moois aan, om ziek te zijn natuurlijk :-(.

Onze verjaardag

Je hebt van die weken, die echt bol staan van van alles en nog wat. Vorige week was zo´n week!

Maria en ik hebben om te beginnen flink in de shop gewerkt. Willem en ik waren die vrijdag ervóór terug gekomen van onze mini-vakantie naar Texel. Maria had zich tijdens ons luie leventje een slag in het rond gewerkt, om de shop in haar eentje te runnen. We hadden gedacht, dat het in de eerste volledige werkweek van het jaar nog niet zo druk zou zijn. Maar het werd drukker dan voorzien.

Op vrijdag waren Trijnie en Maaike daarom gekomen om een handje te helpen. Maar toen waren er intussen ook 5 kleine kinderen, die rondkrioelden en/of hun natje en droogje nodig hadden. Dat is natuurlijk anders dan wanneer je even flink door kunt gassen :-). Het is vooral heel gezellig. De eindstand was, dat de bestellingen van de klanten wel op de post waren gegaan, of klaarstonden om opgehaald te worden. Maar de voorraadrekken waren angstig leeg. We moesten dus vooral heel veel inpakwerk inhalen. En ja hoor, eind vorige week was het achterstandje volledig verdwenen.

Daarnaast zijn we de shop en de inpakruimte ook stukje bij beetje strak aan het opruimen en schoonmaken. We willen alles vóór het nieuwe workshopseizoen weer helemaal tip top hebben, want dan komen we daar gedurende drie maanden niet echt aan toe. Gelukkig zijn Maria en ik allebei heel erg dol op opruimen en poetsen, dus we genieten van elk hoekje wat weer helemaal georganiseerd is.

We hebben ook elke dag enkele orders geplaatst bij verschillende leveranciers. Daar ben je altijd wel even mee bezig, want je wilt niet teveel, maar zéker niet te weinig bestellen. Vaak komen bestellingen de volgende dag al binnen en dan moet dus alles uitgepakt en in de rekken gezet worden. Vooral palletleveringen geven het nodige werk. 

In het huishouden was het ook druk. Zaterdag zouden Willem en ik samen onze verjaardag vieren. Ik had besloten om een keer af te wijken van de zaterdagse frieten. De koppel zou daarvoor echt te groot zijn, ondanks onze 2 x 8 liter frituurpannen. Ik had bedacht om een heel grote pan erwtensoep te maken én een flinke pan kippensoep. Daar ben ik op donderdag al aan begonnen. Vooral erwtensoep maken vind ik best altijd een serieuze klus, want ik snijd alle groenten graag zelf. En voor 8 liter soep sta je dan wel even.

De boodschappen deed ik vrijdagavond. En zaterdag was ik eigenlijk de hele dag tot een uur of drie bezig met het klaarmaken van hapjes en een grote schaal bowl, het klaarzetten van stoelen (o.a. van de workshopzolder), het bakken van appeltaart en chocolademuffins, het maken van een kwarktaart en monchoutaart etc. etc. 

Willem ging ´s middags schoonmama halen en vanaf een uur of vier kwam de verjaarsvisite binnenstromen. De kleine kinderen speelden lekker in de shop en de grotere kinderen dwaalden door ons huis. Ze mochten spelletjes uitkiezen uit de la op de privézolder, maar ze vonden het veel leuker om verstoppertje enzo te doen :-))). Een neefje vroeg, of hij de hond mocht zien. Dus Willem haalde Ciara uit z´n hok. Hij is niet zo heel sociaal met andere honden, maar wél heel sociaal met kinderen. Ze vond al die belangstelling heerlijk :-)

In de kamer leek het wel een grand café, met al het geroezemoes. Heel gezellig met kinderen, brussen, buren.

Ik was blij, dat ik die soepen had gemaakt, want uiteindelijk bleef er zo´n 35 man eten. Voor bij de erwtensoep had ik nog schalen roggebrood met katenspek klaargemaakt en voor bij de kippensoep stokbroden afgebakken. Voor Jan warmde ik pindasoep op, want hij eet vegetarisch. Het leek een gaarkeuken en alles verdween in no time als sneeuw voor de zon. Haha. Het is nog altijd sneller opgegeten, dan klaargemaakt, hè.

Na het eten ging er een deel naar huis en een deel bleef voor het volgende koffierondje. Maar na nóg eens koffie en taart begonnen de kleintjes zo langzamerhand wel om te tollen van de slaap en gezinnetje na gezinnetje vertrok. Om een uur of tien was alles naar huis, haalde ik voor de tigste keer de vaatwasser leeg en vulde hem weer tot de nok, sjouwden de mannen de banken en tafels en stoelen weer op hun plaats en gingen Willem en ik op ons gemakje alle mooie kado´s bekijken. Wat zijn we verschrikkelijk verwend! Echt niet normaal, hoor!

We kregen gezamenlijk een Van der Valk-bon (daar weten we wel raad mee :-)). Leendert was met een heel groot kado voor mij naar binnen komen sjouwen. De kinderen hadden allemaal ingelegd en ik kreeg de compostmolen, die al drie jaar op mijn verlanglijstje stond :-). Zo gaaf! Leendert had hem al voor me in elkaar gezet. 

Ik kreeg ook de schrijfbijbel (uit de Terdege-shop), die ik zo heel graag wilde. En verder nog dahliaknollen, boeken-/kadobonnen, geld, een hele gave beukenhouten wolhouder, bloemen en samen met Willem het boekje ´Gekroonde grootouders´. Willem kreeg boeken, cognac, fles wijn, fijne muziekboeken, chocolade, geld en boekenbon. We waren gewoon beduusd van zoveel verwennerij! En Willem moest nog snel even op de piano pingelen uit z´n nieuwe boeken.

Gisterenochtend (zondag) was het weer bijtijds opstaan. We gingen naar de doopdienst van Jort en deze dienst begon al om 9.30 uur. We wilden er graag op tijd zijn en reden al om kwart voor 9 weg. Wilma reed mee en eerst haalden we Maria op. Daarna reden we naar de kerk in Nieuw-Lekkerland. We wachtten in de hal op kleinzoon Willem, die bij ons zou zitten. Het had wel iets van vroeger: Leendert zat naast Willem en Koos zat naast mij. We zaten op een fijne plaats, waar we het dopen goed konden zien. Marinus mocht zijn broertje de kerk binnendragen. Hij liep vlak langs ons heen. Wat glunderde hij! Prachtig om te zien!

Dominee Britstra ging voor en preekte uit Johannes 3 : 5

5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest, hij kan in het Koninkrijk Gods niet ingaan.

Het was een mooie dienst en we hadden in de auto wel wat om over na te praten. 

En vandaag? Was het weer gewoon maandag, de eerste werkdag van de week. En begon het feestje weer van voren af aan: bestellingen klaarmaken, inpakken én poetsen/opruimen. Wat een zegen als je fijn werk hebt!

Advertorial

ARTHUR DE JONG en RIEN MOUW

Houd je van de natuur én van (orgel)muziek?

Houd je ervan om je ogen én je oren goed de kost te geven?

Dan heb ik leuk nieuws voor je!

Op DV zaterdagmiddag 25 januari is er de zaal van Molen ´De Zwaluw´ in Kesteren een unieke presentatie van beeld en geluid. Deze presentatie komt tot stand door de samenwerking tussen Rien Mouw en Arthur de Jong.

Rien Mouw verzorgt diaklankbeelden en vertelt hierbij een NIEUW en spannend verhaal over de bronst van edelherten. De beelden zijn prachtig en geven ook allerlei geheimen prijs over het leven van de vossen en vertellen over karakteristieke Veluwenaren.

Arthur de Jong bespeelt het prachtige orgel in de zaal. Dit orgel kan klinken als het orgel in de Laurenskerk in Rotterdam, maar ook als het orgel in de Domkerk van Utrecht. Arthur laat in de sfeer van de presentatie improvisaties horen over onder andere een winterstorm en verschillende Psalmen, die over de natuur gaan. Er zal ook veel samenzang zijn!

In de pauze is er gelegenheid om elkaar te ontmoeten. Er is koffie, thee en fris verkrijgbaar én lekkere appeltaart met slagroom!

De presentatie is op

DV zaterdag 25 januari 2025

14.30 - 16.30 uur

Batterijenweg 19C

Kesteren

De inloop is vanaf 13.45

Bestel hier op tijd je ticket(s) voor dit evenement, want vol = vol! De prijs van een ticket is 9,00 voor een volwassene. Voor kinderen tot 12 jaar kost een ticket 7,00 euro.

Er is gelegenheid voor het aankopen van bladmuziek en cd´s van Arthur de Jong en/of kalenders van Rien Mouw. Ook is er snoep te koop uit de JdJ-shop.

Moet je er een reis voor maken, om dit evenement te bezoeken? Maak er dan een dagje uit van! Ook in de winter is de Betuwe prachtig. Tip: in molen De Zwaluw kun je ook lunchen of dineren.

P.S. Mijn advertentiebeleid en spelregels kunt u hier lezen...

Wandelen op Texel

Nog drie kwartier en dan moeten wij weer vanhier weggaan. Kan ik precies nog even verslag doen van onze heerlijke wandeling van gisteren!

We hadden gisteren een luie start van de dag en hebben op ons gemakje genoten van het heerlijke ontbijtbuffet. 

Het weer zag er goed uit en volgens de weersverwachting zou het pas in de loop van de middag wat gaan regenen. Terug op onze kamer hebben we die route opgezocht, die we al eerder uitgekozen hadden om te lopen. Het was een route van zo´n 15 kilometer door duingebied. Het was geen ronde route, dus we hadden bedacht om met de bus naar het ene punt te gaan en dan naar het andere punt te lopen en daarvandaan met de bus weer terug naar het hotel.

Omdat er nogal een straffe wind stond, hebben we gekeken wat de windrichting was en toen besloten om van noord naar zuid te lopen. Zo zouden we de wind voor het grootste deel in de rug hebben. Daarna gingen we dat met die bus uitvogelen. We moesten gebruik maken van een belbus, die je online kunt boeken. De halte is nota bene recht voor ons hotel. Dat is dus top. Alleen was de eerste mogelijkheid pas om 11.18 uur en moesten we nog 5 kwartier wachten. Toen hebben we bedacht om aan de noordkant een stukje van de route af te knippen. Anders zouden we te laat en wellicht ook nat terug zijn. Daarna bedacht ik om onze auto naar het eindpunt van de route te brengen en dan terug naar het hotel te lopen. Dan kon nog gemakkelijk in die 5 kwartier, die we nog hadden. Het was maar 2 kilometer lopen. Maar aan het einde van de wandeling is dat toch wel heel prettig, dat je dan niet alsnog 2 kilometer naar je hotel moet lopen. Het was allemaal wat geregel, maar uiteindelijk helemaal naar ons zin.

We reden met de auto naar de Cocksdorp, parkeerden onze auto en liepen terug naar het hotel. We hoefden toen niet heel lang meer te wachten en daar kwam het busje. Hoe leuk!

We waren de enige passagiers en Willem begon een heel praatje met de chauffeur. De beste man kwam helemaal op stoom en vertelde een prachtige anecdote. Hij moest op een zondagochtend ergens een passagier oppikken en die naar de halte van de boot naar Vlieland brengen. De passagier zag er nogal wonderlijk uit met een grote strohoed op en vertelde, dat hij net van Vlieland kwam gelopen. De chauffeur dacht dat er bij die man een steekje los zat en ging er dus niet op in. Zegt die man: ¨Je gelooft me niet, he?¨ Maar het was toch heus waar. Hij was een ervaren wadloper en was ´s morgens om 5 uur gaan lopen en precies voor het water uit op Texel aangekomen. Dat was een mooi verhaal. Vervolgens zegt de chauffeur: ¨Zal ik even laten zien, waar je Vlieland kunt zien liggen? Ik heb verder toch pas om 12 uur weer een passagier´. En zo kregen we gratis en voor niets een kleine sightseeing. 

Hij zette ons vervolgens bij het beginpunt van onze wandeling af. En daar gingen we! Het prachtigste weer van de wereld!! Zelfs de koude wind die voorspeld was, vond ik nog alles meevallen. Wat was het geweldig genieten!

We liepen door het mooiste natuurgebied van Texel: de slufter. Het grootste deel was wel behoorlijk nat. Maar met onze waterdichte wandelschoenen was dat geen enkel probleem. 

We kwamen langs een vogel-uitkijkpunt, waar een prachtige verrekijker stond. We hebben er een poosje genoten van de vogels die er aan het fourageren waren. Prachtig!

We liepen kilometers en kwamen maar heel af en toe iemand tegen. Dan maakten we een praatje. Op een gegeven moment komt iemand ons tegemoet lopen en zegt: Jullie zijn de vierde mens(en), die ik tegenkom en ik loop al twee uur. ¨Nou,¨ zei Willem, ¨waar wij vandaag komen lopen, waren er geen beren.¨ En zo begon het praatje en een paar zinnen later zegt die man: ¨Ik kom oorspronkelijk uit een klein dorpje in de Alblasserwaard.¨ Wij: ¨Neeeeeeee, wij wónen in een klein dorpje in de Alblasserwaard. In Bleskengraaf!¨ Bleek die man daar geboren te zijn, nu in Papendrecht te wonen en al vanaf 2000 op Texel vakantie te vieren. Nou ja, zeg!

Op een gegeven moment liepen we langs enkele runderen, die ons geen blik waardig keurden. Er was daar precies een bankje en het was tijd voor de lunchpauze. Dus zaten we daar prinsheerlijk te genieten in gezelschap van de runderen :-).

Ergens rond half drie zagen we in de verte donkere wolken, waar regen uit viel. Toen hebben we er toch maar even de sokken in gezet, want we wilden graag droog bij de auto  aankomen. We kwamen nog weer langs een uitkijkpunt, maar gunden ons niet te tijd om de vele traptreden naar boven te klimmen en liepen door. 

Het laatste stukje van de wandeling ging door het bos. En juist toen we daar waren, begon het flink te hagelen. De bomen hielden het meeste tegen en de hagelsteentjes die ons raakten, ketsten af op onze jassen. En zo kwamen we toch precies nog droog aan bij de auto. 

Wat hebben we een super fijne wandeling gehad! Het was gewoon schitterend!

Nu gaan we bijna naar huis. Maar we hopen echt nog wel een keer terug te gaan naar Texel. Het is echt geweldig. Misschien ook wel omdat het buiten het toeristenseizoen is. Hoe dan ook: we willen nog veel meer zien :-)

Een mini-vakantie!

We hadden het al een tijdje geleden bedacht: na de drukte van de decembermaand én na de inventarisatie van de webshop, wilden Willem en ik er een paar dagen tussenuit. Éventjes opladen en aandacht voor elkaar. 

Jarig!

Vandaag ben ik jarig. Maar omdat iedereen het op 2 januari wel gezien heeft met feestjes enzo, vier ik mijn verjaardag altijd wat later (tegelijk met Willem, die op de 15e jarig is). Toch heeft mijn verjaardag sinds een paar jaar iets feestelijks, omdat we dan met mijn brussen een nieuwjaarsontbijt hebben.