maandag 29 augustus 2011

Gaarkeuken!

Vandaag was het de eerste dag na de vakantie dat iedereen weer naar school en werk verdwenen was. En eigenlijk liep ik maar wat verloren rond. Ik kon m'n ei niet zo kwijt. Op zulke momenten ga ik meestal maar gewoon aan de slag in de keuken. Nu we weer op volle sterkte zijn is het hier toch al net een gaarkeuken. Ongelofelijk wat een hoeveelheden er doorheen gaan. Eerst ben ik maar gaan broodbakken. Het laatste sneetje brood was bij het ontbijt verdwenen en ik wilde daarom zes broden bakken. Ik bakte vijf gewone volkoren broden en één fantasiebrood. Voor dat fantasiebrood maakte ik een normaal bruinbrooddeeg, maar dat vulde ik op met een restje in blokjes gesneden kaas, een schaaltje versgeplukte daktomaatjes, een flinke snuf oregano en wat knoflookpoeder. Bovenop de deegrol legde ik een bolletje mozzarella dat op moest. Mmm, wat rook dat lekker, toen dat in de oven stond! Ik ben benieuwd hoe het smaakt.



Vanmiddag al bleek, dat ik vast een vooruitziende blik had gehad met die broodbakkerij. Eén voor één kwamen de kinderen met rammelende magen thuis. Vooral de middelbare scholieren, die iedere dag toch zo'n 17 kilometer heen en terug moeten fietsen. "Maham, mag ik een ei bakken?" vroeg er één. "Ja, hoor, ga je gang maar." Het ei lag nog niet in de pan, of nummer twee stond er achter: "Mag ik ook een boterham met ei?" en nummer drie kwam uit het kantoor: "Hé, bak je eieren? Bak je er voor mij ook één?".



Ik heb vanavond tegen Willem gezegd, dat hij nog maar even goed naar me moest kijken, want nú zitten m'n oren er nog aan. Grote kans, dat die er binnenkort vanaf gegeten zijn :-).

Intussen ben ik ook voor een weeshuis soep aan het koken. En wel heel bijzondere! In de laatste vakantieweek ging Hans nog een paar dagen werken bij Van der Waal. Op een dag waren er zúlke onweersbuien, dat Hans naar Willem belde, of hij hem misschien wilde komen ophalen. Dat was geen punt. Willem reed naar Rijsoord om Hans met fiets en al in te laden. En ja, 'een vliegende kraai heeft altijd wat', zegt het spreekwoord. Willem kwam niet met lege handen thuis. Hij kreeg van Hans z'n baas een enorm 'geval' mee naar huis:



Eerst dacht ik, dat het een enorme courgette was. Maar nee. 's Avonds hebben we nog even er over opgebeld en het is een Tsi Kwa, een wintermeloen. Het is trouwens wel een neefje van de courgette. Ik heb gegoogled voor recepten en vond vooral soeprecepten met Tsi Kwa. En daarom ben ik nu een grote pan kippenbouillon aan het trekken. Morgen gaat een deel van die Tsi Kwa in de soep. Van de rest ga ik in elk geval een deel op zoetzuur zetten. Dat vinden we van courgette heel lekker en zal van Tsi Kwa vast ook wel smaken. Wie weet verwerk ik dan nog een rest in één of andere groentenschotel. Je kunt in elk geval wel even vooruit met zo'n joekel :-). En dan te bedenken, dat dit nog maar een kleintje is. Een Tsi Kwa van normale grootte weegt wel 15 kilo. Het doet me denken aan de pompoenen die straks weer los komen. Daar kan je soms ook met de hele familie van eten ;-).

Verwend!



Een poosje geleden kreeg ik van een aardige bloglezeres twee kaartjes voor een concert van het Urker Mannen Ensemble/Call met Pieter Jan Leusink. Zaterdagmiddag was het zover. Willem en ik zouden gezellig met z'n tweetjes naar het concert gaan. Ik liep me er al weken op te verheugen en Dirk was zo lief om te willen oppassen. Willem en Leendert waren al om 7 uur de deur uit gegaan om hout te zagen en te kloven en kwamen na een ochtendje hard werken moe en hongerig thuis. Willem sprong onder de douche en ik smeerde vlug vlug wat broodjes voor onderweg. Juist toen we klaar waren voor vertrek kwam de postbode en nieuwsgierig wierp ik een blik op de post. Hé, er zat een dikke envelop bij voor mij! Wat zou dat nu toch zijn? Ik maakte het pakje open en tot mijn grote verrassing kwam daar een prachtige omslagdoek uitgerold! Ik kon er gewoon niet over uit! Het was maar een paar dagen geleden dat een bloglezeres me mailde, of ik het leuk vond als ze een omslagdoek voor me haakte en welke kleur ik dan zou willen. En nu lag daar die prachtige doek. Helemaal speciaal voor mij gemaakt! Ik deed de doek meteen om. Hij kleurde prachtige bij de kleren die ik droeg. Hè wat heerlijk warm is dat. Echt iets voor mij. Ik ben zo'n koukleum. Ik heb de doek fijn om gehouden en later in de St. Janskerk in Utrecht kwam hij prima van pas.
Willem en ik hebben genoten van het concert. Er zaten werkelijk prachtige stukken bij. Ik ben vooral dol op mannenkoren en heb eigenlijk niet zoveel met sopranen. Maar van de vertolking van "Solveigs Lied" van Grieg kreeg ik toch wel kippenvel. Sommige nummers waren ook gewoon grappig om te horen. Ik vond het erg leuk om mee te maken.

dinsdag 23 augustus 2011

Wie het eerst komt....

Ik gooi er even een snel Weggertje tussendoor. Er was een bloglezeres die nog twee concertkaartjes heeft voor eenzelfde concert als dat waarvoor ik pas een Weggertje plaatste: Call, Urker Mannen Ensemble. Het gaat deze keer om het concert van DV zaterdag 27 augustus om 14.30 in Utrecht. Wie er interesse heeft in twee vrijkaartjes voor dit concert, mag een reacties plaatsen. Wie het eerst reageert heeft de kaartjes. Ik ben benieuwd... :-)

donderdag 18 augustus 2011

Een traktatiemarathon

In de zomervakantie hadden we vier jarigen. Drie daarvan zijn basisschoolleerlingen en zij wilden natuurlijk graag trakteren. Ik heb erover nagedacht hoe ik dat het best in het vat kon gieten en heb ervoor gekozen om ze alledrie tegelijk te laten trakteren. Dan heb je dat maar gehad en heb je maar één keer de drukte ervan.



Het kostte me nog wel wat hersenwerk om te bedenken wát de kinderen dan zouden trakteren. Normaal gesproken moet een traktatie aan enkele mij zelf opgelegde voorwaarden voldoen: het moet iets origineels zijn, het moet low budget zijn en liefst moet het (enigszins) gezond zijn. Nu was er nóg een voorwaarde waar de traktatie aan moest voldoen: het mocht niet al te tijdrovend zijn om klaar te maken, omdat ik er zo'n 150 stuks te gaan had. Ik kwam op het volgende: Koos zou bier gaan trakteren. Nee, natuurlijk niet echt bier. Dat zou me een lollige boel worden daar in groep 8 ;-). Het zouden plastic bierglazen zijn, gevuld met kaasknabbels (bier) en daar bovenop een laagje popcorn (de schuimkraag). Waarschijnlijk kennen jullie die traktatie wel. Het is tenminste een idee uit de oude doos. Maar omdat bijna niemand er ooit op trakteert op de school van de kinderen vond ik hem wel origineel genoeg ;-). Low budget en niet tijdrovend is het ook. Helemaal oké. Jan (groep 5) had een verzoekprogramma: hij wilde graag net als vorig jaar égels'trakteren. Mwah. Leuk en lekker is zo'n traktatie zeker wel! Maar daarbij kost het nog wel aardig wat tijd om ze te maken én het is ook niet heel goedkoop. Al ligt dat laatste vooral aan wat je aan de prikkers spietst. Het verzoek werd gehonoreerd. Dat was dan traktatie nummer twee. Restte me nog iets te bedenken voor Henk, die vijf jaar werd in de vakantie. Het zou zijn eerste traktatie zijn en hij had het er al wéken over. Ik kreeg een leuke oprisping: bekertjes aardbeienyoghurt, met daar bovenop een verse aardbei en in het bekertje een aapje aan een palmboompje. Die bekertjes en die aapjes had ik een paar maanden geleden gekregen en die zouden zo een heel leuke bestemming krijgen. Het idee voldeed aan de voorwaarden en zo had ik ook traktatie nummer drie rond in mijn hoofd. Nu de uitvoering nog!

Gisteren heb ik samen met Maaike de noodzakelijk inkopen gedaan en gisterenavond alvast wat klaargezet. Het echte werk deed ik echter vanmorgen vroeg. Dat werkt veel lekkerder in de rust en stilte van de vroege morgen. Ik had de wekker op 4 uur gezet, zodat ik op m'n gemakje kon werken(dacht ik). Ik begon inderdaad op m'n gemakje, maar de klok draaide toch angstig snel naar half 7. Dat is het moment dat ik altijd aan het ontbijt ga beginnen en iedereen wakker ga maken. Maar goed, tegen zevenen zaten we dan toch aan tafel en de traktaties stonden klaar. Voor Koos 40 glazen bier en 15 gehalveerde gekookte eieren in muffinvormpjes voor de meesters en juffen. Voor Jan twee egels met elk 20 'stekels' voor de kinderen en één egel met 15 'stekels' voor de meesters en juffen. En voor Henk 40 bekertjes yoghurt en een mandje met cup a soup-pakjes en geurige theezakjes naar keuze voor de meesters en juffen.
Uiteraard waren de kinderen behoorlijk opgewonden en zelf was ik in a hurry. Want ja, ze moesten nog schone kleren aan, haren mooi, zelf moest ik snel aankleden, alles in de auto laden, kortom 't was druk in m'n hoofd! Toen de kinderen klaarstonden om naar school te gaan wilde ik graag nog even een foto van ze maken. Mét de traktaties natuurlijk. Maar ineens werd het Henk teveel. Hij begon te huilen, wilde niet op de foto en zei, dat hij buikpijn had. Ach, wat een spanning toch eigenlijk, voor zo'n kereltje.



Onderweg naar school zei hij, dat de buikpijn over ging. Gelukkig! Maar op school was het van hetzelfde laken een pak. En toen er bovendien nog een huilend meisje in zijn klas was, werd het hem echt teveel. Hij begon ook een deuntje mee te doen en snikte: "Ik wil naar bed!" Ik had echt met hem te doen. Maar juf zei, dat ik maar snel de klas uit moest gaan en dat het heus goed zou komen en ik wéét dat dat ook zo gaat. Inderdaad was Henk z'n verdriet snel overgegaan en heeft hij een heel fijn verjaardagsfeest in de klas gehad. Tussen de middag straalde hij compleet met z'n feestmuts op. Geweldig!

Intussen had ik geen tijd om eens even lekker op m'n krent te gaan zitten, want ik had beloofd met Maaike naar de stad te gaan. Maaike moest nog een rugtas voor school. Het is traditie dat alle kleinkinderen van mijn ouders een mooie rugtas van hen krijgen als ze naar de middelbare school gaan. Vorige week hadden we al even bij V&D rondgeneusd en ook hadden we thuis op internet al wat zitten snuffelen. Eigenlijk had Maaike haar zinnen gezin op een Oilily-rugtas. Maar ik vond, dat ze dat niet kon maken. Zo'n duur ding uitkiezen van opa en oma's geld. Maar gelukkig treuzelde Maaike nogal met het maken van haar keuze, want zaterdag zaten er V&D-waardebonnen bij de post. Bij aankoop van 100 euro kreeg je 25 euro korting. Dit was de oplossing! Die Oililytas kostte 79,95. Met de rekenmachines die ik nog nodig had, zou ik gemakkelijk aan 100 euro komen en dus 25 euro korting krijgen. Daarmee zou de tas dan op 55 euro komen. Nog wel een flink bedrag, maar daarvoor heb je dan wel een kwaliteitstas die ook nog eens tijdloos is. Iets waarvan je echt jarenlang plezier kunt hebben. De actie begon vandaag en aangezien wij vorige week maar één zielig exemplaar van die tas hadden zien hangen, besloten we meteen erop af te gaan. We hadden geluk! Er hing er één. Eéntje maar, inderdaad! Is dat even mazzel hebben! De juiste rekenmachines (vorige week waren die er niet) hingen ook gewoon op ons te wachten. Nog wat ditjes en datjes en om kwart voor 10 rekenden we alles af. Dat is toch echt snelshoppen met hoofdletters, niet? We gingen onze aankopen vieren met een kopje koffie/glas sap en een lekkere punt taart bij La Place. Ik was daar in geen jaren geweest en ook Maaike wist niet wat ze zag. Wat luxe allemaal! Prachtige zitjes en allemaal heerlijke producten. We gingen er eens voor, hoor. Nu vond ik het reuze gezellig om zoiets eens met Maaike te doen. Daar wil ik niets van af hebben. Maar eerlijk is eerlijk. De appeltaart die ik had was droog en de koffie niet heet. Dat is dan toch wel jammer.

Na onze uitspatting liepen we nog even naar het RET-servicepunt om Maaikes OV-chipkaart te activeren en daarmee was ons stadsrondje compleet. Er komt heel wat voor kijken voordat een brugpieper in de startblokken staat!!

Vanmiddag had ik hier thuis een flinke prak werk liggen. We waren immers vanmorgen zó vertrokken. Wat een bende! Ik ben er zo rap mogelijk doorheen gevlogen. Er stond ook nog een grote pan gekookte tomatenprut, die door de roerzeef moest. Ik kon daar echt niet langer mee wachten, omdat ik dan het risico liep, dat de boel zuur zou worden. Ik zeefde de prut tot 6 literpotten vol tomatenbasissaus voor de Weck én een pan vol saus om daar soep van te maken voor zaterdag/zondag. Allemaal eigen oogst van m'n dakterras! De tomatenplanten worden nu met de dag lelijker. Maar het loopt dan ook tegen het einde van het seizoen. Ik oogst iedere dag een portie en zit nu al op een totaal van ruim 7 1/2 kilo. Ik kom met gemak aan de 10 kilo waarop ik hoopte.




Toen het tijd werd om te gaan koken, merkte ik wel dat ik er een lange dag op had zitten. M'n tempo kakte behoorlijk in. Pff, op zulke momenten voel ik me echt een oma hoor! Maar het eten kwam uiteindelijk heus op tafel. Ik had draadjesvlees gebraden en een rodekoolstamppotje gemaakt. Ik had daarvoor de kolen gebruikt, die vanmorgen dienst gedaan hadden als egels. We aten dus egelstamp! Rode kool, gebakken uienringen, gekookte aardappels en een hand rozijnen. Simpel en lekker!

Na het eten ben ik een half uurtje de binnenkant van mijn ogen gaan bekijken, zodat ik het avondwerk kon gaan oppakken. Sinds vorige week zaterdag heb ik steeds de was en de strijk strak bijgehouden. Wat is dat fijn, als er nergens teilen was op je staan te wachten ;-). Dat houd ik er nog maar even in.

dinsdag 16 augustus 2011

Voor ik het vergeet

Vandaag is het alweer de tweede schooldag voor de basisschoolkinderen. Ongelofelijk hoe snel je daar ook weer aan went! Maar voor ik het vergeet, maak ik toch nog even het verslagje over onze vakantie af.

Vrijdag was het een dag van heeeeeeeel veel kilometers! Om half 1 vertrokken we met een auto vol kinderen. We reden naar het zwembad in Sliedrecht en daar stapten er vijf uit. Ze mochten fijn de hele middag gaan zwemmen en bovendien nog een patatje eten daar ook. Pas om 7 uur zou mijn schoonzus de kinderen weer ophalen. Nou, ze hadden er zin in hoor!

Met alleen nog Henk op de achterbank reden we naar Elspeet om daar Koos op te halen van de logeeropvang. We hebben er snel een kop koffie gedronken en zijn op reis gegaan naar het vakantie-adres van Ellen. Ellen had namelijk haar kringloopaankopen bij ons laten liggen en die gingen we nog maar even nabrengen. Rond vieren arriveerden we daar. Ellen had ons al gewaarschuwd: jullie krijgen geen koffie, hoor, want ik weet niet hoe dat apparaat hier werkt :-). Maar een glas frisdrank ging er ook prima in, zéker met dat heerlijke stuk taart erbij! We bleven niet lang, want er wachtte ons nog een lange rit. De vader van Hans z'n vriend had tijdens de vakantie z'n voet gebroken en kon daardoor geen auto rijden. Aangezien ze met een busje en een 13 meter lange caravan op een camping in Zeeland stonden, was dat een probleem. Gelukkig heeft Willem de benodigde papieren en durf om met bus en caravan te rijden en wilde dat klusje wel opknappen. Rond etenstijd reden we over de Brouwersdam en daar hebben we even gezeten met een frietje met saté. Lekker! Even na zevenen arriveerden we op de camping. De familie stond al kant en klaar en in colonne reden we naar huis. Al met al hebben we 448 kilometer gereden die dag! Genoeg om weer een sok voor Henk afgebreid te hebben ;-)

Zaterdag was een thuisdag. We hebben allemaal hard gewerkt om de boel hier aan kant te maken, de schoolspulletjes voor de eerste schooldag klaar te zetten (gymschoenen uit de voorraad passen!), de was en de strijk helemaal bij te werken, brood voor zondag te bakken enzovoorts. Hoe heerlijk was het om 's avonds weer alle kiekens onder m'n vleugels te hebben. Inclusief Wim, Geertje, kleine Willem en schoonmama. Het was weer een ouderwets huis vol.

Wat is die vakantie weer omgevlogen! Het is echt veel te snel gegaan. Persoonlijk zou ik twee maanden (de hele juli en augustus-maand) een ideale zomervakantie vinden :-). Het enige wat ik wel fijn vind, is dat na de vakantie er weer een gezamelijk begin van de dag is (het ontbijt) en dat de kinderen wat vroeger naar bed gaan, zodat ik nog éventjes rust aan m'n hoofd heb ;-)

zaterdag 13 augustus 2011

En de kaartjes gaan naar...

Diny en Fam. Lubbertsen!
Als jullie mij even willen mailen op eenvoudigleven@gmail.com en daar jullie adressen doorgeven, dan stuur ik de kaartje bij leven en welzijn maandag op. Heel veel plezier ermee gewenst!
Wij hebben zelf kaartjes gekregen voor het concert van zaterdag de 27ste in Utrecht. Wij verheugen ons er ook enorm op.

Voor de mensen die de kaartjes misten: blijf gewoon meedoen aan de Weggertjes. Ik plaats ze regelmatig. Nieuwe ronde, nieuwe kansen :-).

Sommige mensen vinden het lastig om een reactie te plaatsen, of denken dat dat alleen kan als ze zelf een blog hebben. Dat is niet zo. Als je de aanwijzingen rechts op mijn blog volgt, moet het voor iedereen mogelijk zijn. Je kunt bij het aanmelden voor een account ervoor kiezen om je profiel onzichtbaar te houden. Op die manier is je privacy gewaarborgd.

En nu naar de patatten :-)

donderdag 11 augustus 2011

In de herhaling

We gingen in de herhaling: Ellen, Marco en Svenja deden hun bezoekje van vorige week nog een keertje over. Ik was juist (weer) de was aan het ophangen op het dakterras, toen hun auto de straat indraaide. Tijd voor thee en naadloos verder kletsen :-). We hadden een gezellige lunch. Onze drie meter lange eettafel was weer helemaal volgeboekt. Na de lunch vroegen we onze gasten wat ze graag wilden zien. Maar alledrie kozen ze ervoor om gewoon lekker 'thuis' te blijven. Ook goed. Maar halverwege de middag vroeg ik Ellen of ze nu al boerenkoolzaad had gekocht. Boerenkool kennen ze in Zwitserland niet en daarom wil Ellen het nu maar zelf gaan verbouwen ;-). Nee, ze had nog geen zaad gekocht en ze vond het een prima idee om samen naar de Boerenbond te gaan. We reden naar Oud-Alblas en deden daar wat inkopen. Toen we terugkwamen, zaten er nog maar twee kinderen in huis. De rest was naar Dordrecht om de Dom te beklimmen, vertelden ze. Oké. Dan wisten Ellen en ik nog wel een leuk uitstapje voor samen: de Kringloopwinkel in Dordrecht. Hoe gezellig om daar fijn rond te struinen! Ellen ging vooral los in de boekenhoek. En ja, daar deed ik zelf ook drie leuk vondsten. Daarnaast vond ik nog een joekel van een zeef. Echt één van horecaformaat en daarmee prima geschikt voor ons bovenmaatse huishouden.



En ja, voor 0,75 hoef je dan ook niet moeilijk te doen. En passant vond ik een handmixer. En echte HANDmixer, dus zonder stroomdraad. Ik had er eerder één gehad, maar die was kapot gegaan. Zo'n mixertje is super handig om kleine hoeveelheden even snel mee te mixen. Kosten: 75 cent.



Daar word je toch echt vrolijk van. Na de Kringloop liepen we nog even de Aldi binnen, want de ijsjesvoorraad moest worden aangevuld. We kwamen overigens wel met meer dan alleen ijs weer buiten. Het liep inmiddels al tegen het einde van de middag en het werd hoogtijd om thuis de keuken eens in te duiken. De torenbeklimmers waren van een koude kermis thuisgekomen, want ze kwamen daar te laat aan en mochten er niet meer op. Geen nood, ze hadden zich prima vermaakt in de Dordtse binnenstad! Terwijl iedereen gezellig zijn of haar ding zat te doen, vermaakte ik me achter het aanrecht. Mijn vader had vanwege onze Zwitserse gasten getrakteerd op biefstukjes. En die moesten natuurlijk een passende omlijsting krijgen. Het voorgerecht was tomatensoep van verse tomaten. Lekker met balletjes en op de borden geserveerd met een dot room. Deze soep staat echt met stip bovenaan in ons gezin. Na de soep kwam de biefstuk met gekookte aardappels, witlof met ham uit de oven, worteltjes (uit de weck), tutti frutti en verse appelmoes. Als nagerecht was er roomijs, stroopwafelijs en chocoladesaus, alles bij de Aldi vandaan. We tafelden gezellig en de avond werd verder gevuld met koffie/thee drinken en kaarten maken (door de meisjes). Zo nu en dan vertrok een vermoeid mens naar bed/matras/luchtbed. Willem, Hans en vriend Jaap zaten nog achter de computer en Dirk en Marco hadden meer en minder diepzinnige gesprekken. Voor mij een prima moment om de strijkmand leeg te werken. Even na twaalven had iedereen z'n slaapplekje wel gevonden.

Vanmorgen was ik al bijtijds weer op. M'n eerste werk: twee wasmachines aanzetten. M'n tweede werk: de strijkwas van gisteren opvouwen. Ik wil echt heel graag zaterdagavond de was en strijk helemaal bij hebben, zodat ik volgende week (de eerste schoolweek voor de basisschoolkinderen) niet met een achterstand begin. Stug doorgaan dus.

Om half 9 werd de ontbijtbel geluid. Ik had afbakcroissantjes gebakken en eieren gekookt. Verder gewoon brood, verse thee en lekker broodbeled. Iedereen moest z'n best doen om een flink dammetje aan te leggen, zodat we het tussen de middag met een tussendoortje zouden kunnen doen.

Na het ontbijt pakten onze gasten hun spulletjes weer in hun auto en wij maakten ons klaar voor vertrek. We gingen met z'n allen naar Dordrecht, want gisteren had Svenja een mooie gitaar gezien, die ze heel graag wilde kopen. Ze wilde echter eerst het oordeel van haar moeder nog en dus togen we naar de muziekhandel. Dat was meteen feest daar in die winkel :-). Ik geloof, dat we met z'n dertienen waren! De mevrouw achter de toonbank vond het wel leuk en bood ons spontaan familiekorting aan op onze aankopen. Svenja kocht haar gitaar, nadat Ellen hem had uitgeprobeerd. En Trijnie en Maaike kochten bladmuziek voor hun dwarsfluit en blokfluit.

Na de muzikale aankopen liepen we naar V&D voor schoolaankopen: kaftpapier, passers, geodriehoeken, schriften, pennen, noem maar op. Oh, wat is dat leuk! Je zou zo zelf weer willen beginnen aan zo'n nieuw, maagdelijk schooljaar!

In toeristentempo (kijken hier, kijken daar) liepen we naar de Domtoren om een nieuwe klimpoging te ondernemen. En ja, toren en kerk stonden bij wijze van spreken wagenwijd open en we klommen welgemoed 275 treden omhoog om te genieten van het mooie uitzicht. Na de torenbeklimming keken we ook nog een poosje rond in de kerk. Eigenlijk veel te kort (we willen het nog eens op ons gemakje overdoen!), maar het werd tijd dat Ellen, Marco en Svenja naar hun vakantie-adres teruggingen om daar voor de poezen te zorgen. Bwèh, nu moesten we dan toch echt weer afscheid nemen voor lange(re) tijd. Onze vrienden gaan weer terug naar Zwitserland. Bye, bye! Goede reis!

dinsdag 9 augustus 2011

Weggertje

Vandaag had ik een hobbydag. Tenminste, Willem zei net, dat Hans m'n strijkteil moest gaan halen, zodat ik verder kon met m'n hobby :-). Tja, als je het zo bekijkt, heb ik vandaag inderdaad een hobbydag gehad. Er is heel wat was en strijk door m'n handen gegaan. Het is dus een echt thuisdagje geweest. Behalve dan, dat ik even naar de Boerenbond ben geweest om van die vieze vliegenstrips te gaan halen. Ik ben die vliegen hier zó beu, dat ik ben gezwicht. En nu hangt er zo'n kleefgeval aan de lamp. Net alsof ik op een boerderij woon ;-). Maar goed, al was dat boodschapje nu niet meteen van het spannende soort, een bezoekje aan de Boerenbond vind ik toch altijd wel leuk. Niemand wilde mee en dus liep ik daar fijn in m'n eentje te genieten van de dieren, van de planten, van het landlevengevoel. Op de terugweg heb ik nog even een stop bij de Lidl gemaakt, want morgen hopen Ellen, Marco en Svenja weer te komen en dan moet ik in elk geval CASSIS in huis hebben :-).

Op dit gezellige hobbydagje kom ik met een al even gezellig Weggertje. Voor wie hier nog niet zo lang meeleest: een weggertje is iets dat ik weggeef en als je er belangstelling voor hebt kun je dat in een reactie zetten. Uit alle reacties laat ik de computer random een gelukkige kiezen. Daarna is het een kwestie van adres uitwisselen en het weggertje komt gratis en voor niets naar je toe.

Het weggertje wordt deze keer door een aardige bloglezeres beschikbaar gesteld! Het gaat om vier kaartjes voor een concert. Als je op de afbeelding klikt wordt deze groot en vind je alle info. Ik vind het leuk om deze kaartjes per twee aan te bieden, zodat er dus twee mensen blij gemaakt gaan worden met elk twee kaartjes. Je kunt meedoen tot vrijdagavond.


Uit en Thuis

Uit en Thuis wisselt zich hier af en beide heeft zo z'n bekoring. Vrijdagmorgen zijn we thuis gebleven en heb ik de tijd aan m'n huishouding besteed. Vrijdagmiddag gingen we uit. We hadden het voor een verrassing gehouden: we gingen naar Railzminiworld. Vorige maand heb ik al een logje over deze leuke attractie geschreven. Railzminiworld heeft in de maand juli een banner op mijn blog gehad. We hadden geruild: zij een maand gratis een grote banner op mijn blog, wij met het hele gezin vrij entree. De kinderen sprongen een gat in de lucht toen ze hoorden waar we naar toe gingen :-). We hebben een paar uur op ons gemakje alles bekeken daar. Hoe langer je er bent, hoe meer leuks je ziet. Willem vond het vooral zo bijzonder, dat het nieuwe Centraal Station van Rotterdam er al staat!



Dit station is in het echt nog niet eens klaar. Als je ook overweegt om eens naar Railzminiworld te gaan, kijk dan even op internet naar de lopende kortingsacties. Zo zijn er een paar weken geleden kortingskaartjes van de Spoordeelweken van de NS verspreid, waarin een gratis toegangskaartje zat (bij 1 betalende persoon). Maar er zijn nog wel meer acties. Ook is het mogelijk een combikaartje te kopen, waarmee je verschillende attracties in Rotterdam met korting kunt bezoeken. Voor een bezoekje aan Railz is het wellicht handig te weten, dat je daar niet mag eten en drinken (om alles schoon en netjes te houden). Je kunt er alleen iets gebruiken in het restaurant, maar daar hangt uiteraard een (horeca)prijskaartje aan.

Zaterdag was het ook al zo'n Uit en Thuis-dag. 's Morgens waren we thuis bezig om alles klaar te maken voor de Zondagse rustdag. Ook moest Koos z'n tas ingepakt worden, want we zouden hem 's middags voor een weekje naar de logeeropvang in Elspeet gaan brengen. Koos had er enorm veel zin in. En wij maakten er meteen maar een uitstapje van en reden uit Elspeet vandaan langs de Brouwmarkt in Almere. Ik moest daar zijn om voordelige potten in te slaan. Een bezoekje aan de Brouwmarkt is voor mij altijd een uitstapje. En Willem vindt het trouwens ook altijd erg leuk om daar rond te kijken en een praatje te maken met Rob, de eigenaar. We hadden alleen Henk maar bij ons en die vermaakte zich in de speelhoek. Onderweg naar huis hebben we onszelf eens getrakteerd op een heerlijk ijsje.
's Avonds ben ik in de weer geweest met groenten en fruit. In de oogsttijd komt er soms uit onverwachte hoek nog weer het één en ander binnenrollen. En ook stonden de vlierbessen er nog, die we donderdags geplukt hadden. Ik had ze 's morgens al geritst, gewassen en ontsapt. Nu kookte ik er siroop van. Ook lagen er heel wat kilo's bospeen. Die heb ik geschrapt met m'n schrapmachientje en daarna geweckt. Geweckte worteltjes vinden we heerlijk! De zak spercieboontjes die gebracht was heb ik afgehaald en klaargezet om zondag en maandag te eten. Boontjes vinden we vers het lekkerst en niemand vindt het hier erg om in de oogsttijd soms wel drie of vier keer per week boontjes te eten. Als laatste had ik nog een tasje pruimen toegestoken gekregen en daar kookte ik jam van.



Gisteren hebben we de verjaardag van Henk gevierd. Hij is zondag 5 jaar geworden. Hij wilde erg graag een tent voor zijn verjaardag. Aanvankelijk was ik van plan hier of daar een leuk speeltentje op de kop te tikken. Maar Willem had een beter plan. Hij stelde voor om naar de kampeerwinkel te gaan en daar een échte tent te kopen. Daar zou niet alleen Henk, maar daar zouden we allemaal plezier van kunnen hebben. We hebben al wel een 3-persoonstentje, maar dat is al zo'n jaar of 12 oud en wordt aardig gaar. We hadden geluk: de tenten waren in de sale. We kochten een prachtige tent van Wildebeast van 119,00 voor 59,00 euro. Een bedrag wat het standaard verjaardagsbudget van 50 euro dus maar een klein beetje overschreed. De tent bleek een schot in de roos.




Henk vindt hem prachtig. Vooral omdat hij blauw is, zijn lievelingskleur :-). Vannacht is de tent meteen ingewijd. We hebben hem in de achtertuin opgezet en er hebben vier knullen in geslapen: Hans, zijn vriend Jaap, Jan en natuurlijk Henk, die z'n 'tentdoop' heeft gehad.
Gisterenavond is de verjaarsvisite geweest. 's Middags had ik twee appeltaarten gebakken en een kwarktaart gemaakt. Het was echt feest en Henk genoot enorm van alle kadootjes die hij kreeg. Wat is vijf jaar worden toch leuk ;-).


donderdag 4 augustus 2011

Strand, zoo en Alblasserwaard. Hoeveel afwisseling wil je? :-)








Voor dinsdag was er lekker warm weer voorspeld en Willem en ik besloten er een stranddag van te maken. Wat was dat lang geleden, zeg! We hadden het plan om er met vijf kinderen heen te gaan, maar twee vielen af. Toen zijn we met maar drie kinderen gegaan: Koos, Jan en Henk. Wat bijzonder om eens een keertje een 'klein' gezinnetje te zijn. Eens niet de hele dag koppen tellen en overuren draaien als het om de catering gaat. Niet met twee auto's achter elkaar aan rijden, maar gewoon alles in één auto. Hoe overzichtelijk :-).
We reden naar ons geliefde Ouddorp en installeerden ons vorstelijk. Twee fijne stoelen voor Willem en mij, een parasol, een volle koeltas, een grote schep (de rest van het strandspeelgoed was vergeten, maar werd niet gemist!) en een breiwerkje. Meer was er niet voor nodig om de hele dag te genieten. De kinderen waren niet uit de zee te slaan. Wat een stel waterratten zijn het. 's Middags was het even een poosje aan de frisse kant, want de wind kwam uit zee. Ik had al spijt dat ik m'n warme vest niet had meegenomen. Ik ben nu eenmaal een koukleum. Maar later kwam de zon weer goed door en werd het zowaar weer warm. Omdat we met zo'n klein clubje waren hebben we een keer heel luxe gedaan door 's avonds patat bij een strandtentje te kopen. Weliswaar was ik nog wel zo zuinig geweest om de mayonaisepot van huis mee te nemen en natuurlijk hadden we ons eigen drinken bij ons. Anders is het zelfs voor vijf man nog een erg prijzige aangelegenheid. Henk vond het maar lastig, hoor, eten op het strand: al dat zand aan je handen en als je niet oppast zand in je eten ;-). Tja, dat hoort er nu eenmaal bij, he. Pas halverwege de avond kwamen we thuis. Zand in de haren, een beetje verbrand, lekker moe! Het was een dagje ouderwets genieten geweest!

Gisteren stond er iets heel anders op het programma. Allereerst de lang verwachte komst van Ellen, Marco en Svenja uit Zwitserland. We waren een beetje bijtijds opgestaan om de boel aan kant te hebben. Ik was juist bezig nog snel, snel een wasje te verzorgen toen er luidkeels werd geroepen:"Daar zijn ze!!" En ja hoor, ze waren gearriveerd. Wat heerlijk om elkaar weer te zien! Enerzijds leek het heel lang geleden, anderzijds net alsof we nog vorige week bij elkaar op de thee zaten. We pakten de draad van onze gesprekken naadloos op. Ellen en ik hebben het overal en nergens over, de mannen zitten altijd meteen verdiept in gesprekken over techniek, ict of fotografie en Svenja en Maaike communiceren steeds beter met elkaar. Leuk om te zien! Later die dag vonden ze trouwens een prima hulpmiddel: een laptop. Als ze iets niet wisten lieten ze er gewoon een vertaalprogramma op los. Dat leidde nog weleens tot komische situaties :-).

Ellen was zoals gewoonlijk weer eens helemaal overbeladen. Of liever, de auto waarmee ze kwamen ;-). Ze had allemaal nog nieuwe schroefdekselpotjes voor me bijeen vergaard uit de Kringloopwinkel daar. En ook had ze nog een aantal roosters voor m'n droogapparaat bij zich. Super! Nu kan ik een hele stapel roosters tegelijk gebruiken en gaat het drogen met flinke hoeveelheden tegelijk.
Er kwam ook heel wat kleding uit Ellen's toverdozen. Onder andere twee fijne overhemden voor Willem, die er meteen één van in gebruik nam :-). En via via kwam er een doos met positiekleding mee, die hier z'n weg alweer heeft gevonden. Geertje was namelijk inmiddels ook, samen met kleine Willem, gearriveerd en zij wist wel een paar zwangeren die er blij mee zouden zijn. Mooi is dat!
En ja...chocola hè. Die ontbrak ook niet! Mmm!

We kletsten vijf kwartier in een uur en lunchten gezellig met een tafel vol gasten. Na de lunch stond er voor Jan, Henk, Willem en mij iets speciaals op het programma. Ik had vier gratis toegangskaartjes voor Blijdorp gescoord via Eneco. En wij vieren gingen daar gebruik van maken. Jan en Henk zijn de enige kinderen hier, die deze zomer nergens gaan logeren en dus had ik dit uitstapje speciaal voor hen bewaard. Ik verheugde me er enorm op, want Henk was nog nooit naar de dierentuin geweest en voor Jan was het al zó lang geleden, dat hij het zich niet kon herinneren. Ik wist zéker dat ze dit enorm leuk zouden vinden! 't Was trouwens nog een hele tour om Jan zover te krijgen, dat hij mee zou gaan naar 'de verrassing', want hij wilde bij tante Ellen blijven! Maar we verzekerden hem ervan, dat die er nog zou zijn, als we zouden thuiskomen en ja, toen wilde hij wel mee. Wat waren die twee jochies enthousiast over alles wat ze zagen!Het was echt geweldig. Zelf vind ik de dierentuin trouwens ook altijd geweldig. Je kunt mij best een dagje loslaten daar, hoor. Ik verveel me niet :-).






Aan het begin van de avond begon het wat te regenen. Maar dat deerde de kinderen niet. Die gingen compleet los in de speeltuin.



Die is zo'n beetje overdekt en dus prima geschikt voor tijdens een buitje. Willem en ik aten vast een paar krentenbollen met kaas. We zaten een beetje onder een boom, maar op den duur werden we toch wel nat. Ik kreeg het met de minuut kouder en wilde daarom graag naar de warme Rivièrahal. Het duurde nog wel even voordat we Jan en Henk zover hadden, dat ze mee wilden. Maar na nog ééééééén keertje in de glijbaan én een snoepje gingen ze dan toch mee. Ik warmde me helemaal op daar in de Rivièrehal bij de reptielen :-).
Omdat deze ZOOmeravond was georganiseerd door Eneco stonden er overal in de dierentuin promotiestands van dit energiebedrijf. Bij één van de stands konden de kinderen een computerspel spelen. Voor wie weet wat het is: een augmented reality spel. Ze vonden het geweldig leuk. En ook de stand waar ze water omhoog op een rad konden pompen vonden ze interessant. Het was gewoon één groot feest voor ze. Ze werden al behoorlijk moe en ook Willem begon al over naar huis gaan te praten, maar ik wilde persé nog de olifanten zien. Dus gingen we op zoek naar de olifanten. Dat bleek nog een behoorlijke tippel, maar het was de moeite wel waard. Daar stonden ze dan: lekker in de avondzon en zo leuk aan het 'spelen' met een paar takken die ze van de bomen afbraken. We hebben er echt even de tijd voor genomen om er naar te kijken. Daarna was het dan toch heus tijd om naar de uitgang te lopen. De kinderen hadden gewoon zere benen!

Toen we thuis kwamen vonden we daar zoals gewoonlijk de zoete inval geopend :-). De kamer zat vol met koffie- en theeleutende mensen en limonadedrinkende kinderen en daar schoven we gezellig bij aan. Marco had zo'n beetje de hele middag in de keuken doorgebracht. Hij had vlechtbroden gebakken voor bij het ontbijt van vanmorgen en verder had hij de hele meute van zelfgebakken pizza's voorzien. Er stonden er ook nog twee op ons te wachten, maar wij hadden ons al tegoed gedaan aan broodjes en snoeperijen. Die pizza's waren echter niet voor niets gebakken, want bloglezeres C. kwam langs met een heel lief kadootje voor mij: een mooie rood glazen wespenvanger. Ik nodigde haar uit om wat te komen drinken en Ellen bedacht meteen dat we dan wel één van de pizza's aan haar konden meegeven. En zo kwam het kringetje weer rond. Veel te snel was het tijd om naar bed te gaan! We moesten eerst even aan het improviseren, want behalve Ellen, Marco en Svenja zou ook vriendje Björn blijven logeren. En Trijnie vond, dat als er dan tóch al zoveel logé's waren, haar vriendin er ook vast nog wel bijkon :-). Drie meiden gingen in de tent in de tuin. Svenja op haar eigen matrasje, Maaike en Maria samen op het logeermatras onder ons bed vandaan. Marco en Ellen annexeerden Willem z'n kantoortje en installeerden zich op hun meegebrachte matrasje. En Trijnie's vriendin sliep heerlijk in de onderschuifla van Trijnie's bedbank.

En zo kwam het dat we vanmorgen met 13 man (een paar waren al naar hun werk) aan de ontbijttafel zaten. Ik luidde de etensbel om half 9, want voor vandaag stond er alweer iets leuks op het programma: we zouden een rondleiding krijgen bijonze adverteerder Cowporation. Ellen, Marco en Svenja zouden meegaan. Dat kon nog net voordat ze weer naar hun vakantieadres zouden teruggaan, waar de poezen verzorgd moesten worden.
Even over tienen stonden we bij Cowporation in Bleskensgraaf. Bij Cowporation worden Limousinrunderen gefokt. Ik ben sowieso altijd geïnteresseerd in het boerenleven, maar zeker in het boerenleven in de Alblasserwaard en ik had dan ook echt naar dit uitstapje uitgekeken. We werden verwelkomd door Teus Dekker, de eigenaar van dit bedrijf. Hij heeft ons alles laten zien en we konden vragen wat we wilden. Eerst keken we uitgebreid bij het Limousinvee.




We kregen uitleg over het voer en over de drie bloedlijnen waarmee ze bij Cowporation fokken. Een volwassen Limousinstier kan zomaar een 1400 kilo wegen. Wat een geweldige dieren! Ik dacht altijd dat een stier een beest was om bang voor te zijn, maar je kon die dieren toch gewoon over hun machtige koppen aaien en dat leken ze nog fijn te vinden ook. Heel bijzonder. Wij kenden tot nu toe de Limousinrunderen alleen maar van het stukje heerlijke (!) vlees op ons bord. Maar nu zagen we ze 'in levende lijve'. Ik was er nieuwsgierig naar of Teus het zelf zou kunnen aanzien als zijn dieren worden geslacht. Maar nee, dat kan hij niet. En dat kan ik me ook helemaal voorstellen!

Na de runderen kwamen de schapen aan de beurt. Dit is de nieuwste 'tak van sport' van Teus. Hij is begonnen met het fokken van Zwartblesschapen. Het was erg leuk om die (kleine) kudde schapen zo fijn in de wei te zien grazen. Ze leken er ook plezier in te hebben om lekker met elkaar heen en weer te rennen. We hebben er een heel tijdje naar staan kijken.



Ik vroeg me af, waarom je nu schapen zou houden. Want ja, die wol brengt niets op, hè. Maar Teus vertelde ons, dat boeren graag 's winters schapen in hun grasland laten lopen. Ze houden het gras kort, bemesten het en verticuleren het met hun scherpe hoefjes. Weer wat geleerd. Teus heeft speciaal voor Zwartblesschapen gekozen omdat die gemakkelijk aflammeren en het goede moederdieren zijn. Net zoals dat het geval is bij Limousinrunderen. In 99 van de 100 gevallen kalven die zonder hulp.

Als laatste wachtte ons nog het pluimvee. Teus heeft zo'n 100 kippen: Barnevelders en Lakenvelders. Ze hebben een enorm stuk grond tot hun beschikking en lopen daar samen met kalkoenen, eenden, parelhoenders en pijlstaarteenden (als ik dat goed onthouden heb). De kinderen zijn het wel gewend om met kippen om te gaan en pakten al snel elk een kip om mee te kroelen. Vooral Jan kreeg geen genoeg van de kippen!



Intussen was het tijd geworden voor Ellen, Marco en Svenja om weg te gaan en we namen afscheid. We hopen elkaar volgende week fijn nog weer te zien. We bleven met z'n achten over en kregen wat te drinken aangeboden. En overal waar we kwamen was wel wat leuks te zien. In de keet waar we wat dronken stond een broedmachine. Als het goed is komen maandag de eieren uit en dan gaan de kuikens onder de lamp. Dat zal vast ook een leuk gezicht zijn! Ik zei al tegen Willem: als ik daar zou wonen, zou hij een hulp in de huishouding moeten zoeken, want dan zou ik alleen nog maar buiten bezig willen zijn, met de dieren.

Voordat we weg gingen moesten de mannen nog even de tractor bewonderen. Intussen had ik m'n oog laten vallen op een vlierstruik met rijpe bessen. Teus, mag ik die plukken? Ja hoor, ga je gang. En zo oogstte ik vandaag de eerste vlierbessen van dit seizoen. Vanmiddag zijn we nog even naar de Biesbosch gereden om te kijken of daar ook al rijpe bessen waren. En ja! Ik heb heel wat kilootjes geplukt en kan m'n lol weer op ;-)

Jammer dat de dagen zo enorm snel omvliegen...

maandag 1 augustus 2011

Vakantie in eigen achtertuin :-)

Vandaag zijn we niet verder gekomen dan de eigen achtertuin :-). Maar ook daar was het prima vakantie vieren, hoor. Zéker met het heerlijke weer vandaag.
Mijn dag begon al heel vroeg. Ik ben om 4 uur opgestaan om twee uurtjes aan mijn boek te werken. Dat gaat zo fijn als het lekker stil is om me heen! Toen ik m'n twee uurtjes vol had ben ik nog even in bed gekropen om warm te worden. Maar al snel lonkte de nieuwe dag. We hadden geen plannen gemaakt voor vandaag. Sowieso moest er eerst even flink gewerkt worden. En zo geschiedde. Wassen, rommel ruimen, bedden verschonen, stofzuigen, 't kwam allemaal aan bod. En dat afgewisseld met een kop koffie in het zonnetje had dat toch ook wel weer z'n bekoring. En, o ja, de tomaten rijpen nu waar je bij staat. Ik heb vandaag 400 gram geoogst. Een lachertje voor mensen met grote moestuinen, maar voor mij bijzonder!
Om 11 uur ben ik samen met Koos de folderwijk gaan doen. We zijn doorgegaan totdat we op twee straten na klaar waren. We vonden het zo wel welletjes. Het was inmiddels al 1 uur en we hadden best zin in de lunch. Willem had buiten de tafel al feestelijk gedekt en heerlijke kroketjes gebakken. Zo, die gingen er best in!
We overlegden hoe we de rest van de dag zouden doorbrengen. Willem had eigenlijk best nog wat werk voor de zaak te doen en ik hoefde me ook al niet te vervelen. We besloten er een thuisdagje van te maken. Koos, zijn vriendje Harm-Jan en Jan wilden wel bramen gaan plukken. Willem beloofde ze naar 'ons' plukplekje te brengen en daar gingen ze. Gewapend met een trapleertje (die struiken zijn zo hoog) en ieder een schaal. Helaas waren er plukkers ze vóór geweest en hing er haast niets aan de struiken. Maar ze waren niet voor één gat te vangen, hoor. Willem reed gewoon naar een volgend plukplekje. En ja, daar hing genoeg! Willem sprak met de jongens af, dat hij ze over een uur zou ophalen.
Rond die tijd liep het hier ook tegen sluitingstijd van de markt en de groentenman had al tegen mijn vader gezegd, dat hij nog wel het één en ander voor mij had, waar hij vanaf wilde. Dat kwam mooi uit, want zaterdag was er niets van gekomen nog naar de boer te gaan voor groenten en fruit.
Ik ging kijken wat er zoal te koop was en kwam thuis met een maal verse doperwten, drie bloemkolen, een paar bossen selderij, twee kistjes meloenen, acht pond aardbeien en een watermeloen voor een prikkie. Ik kan weer even vooruit.
De jongens hadden flink hun best gedaan en een grote kom vol bramen geplukt. Van de aardbeien en de bramen heb ik met mijn Weck-ontsapper sap getrokken en daarvan de heerlijkste limonadesiroop gemaakt. Mmm.



Om er toch een speciale vakantiedag van te maken hebben we de bbq maar eens de schuur uit gerold. Wat hebben we die deze zomer nog weinig gebruikt, zeg! We hebben lekker gesmuld. En ook het dagelijkse ijsje lieten we ons goed smaken. Al zijn we niet weg geweest, we hebben toch een fijne dag gehad. Vakantie in eigen achtertuin!