woensdag 27 november 2013

Soms is shoppen leuk :-)

Over het algemeen houd ik niet van shoppen. Maar vandaag was een positieve uitzondering. Ik ben gezellig met Maaike naar de stad geweest. We reisden heel comfortabel met de Waterbus, want ik had twee dagkaarten verdiend met het invullen van een enquête. We kozen ervoor om naar Dordrecht te gaan, want je stapt dan vlakbij de winkels uit. Onderweg had ik precies de tijd om nog weer even een sterretje te haken :-).

We stapten uit op het Merwehoofd en liepen de Voorstraat in. Het was nog lekker vroeg. Nog voor tienen. Ik had er al wel een dag op zitten, want ik had vandaag een broodbestelling van 6 stuks. Daarvoor was ik om 4 uur opgestaan. Het leek de wisseling van de wacht wel. Willem stapte het bed ín (die had een klus die per se vandaag af moest) en ik dus eruit (ook vanwege een klus die vandaag af moest).

Ik had het vreselijk druk verwacht, zo vlak voor Sinterklaas. Maar het was heel rustig in de stad. Alleen bij Het Sinterklaashuis was het een drukte van belang. Allemaal moeders en peuterspeelzaalmensen met hordes tetterende en taterende, opgewonden kinderen stonden in een lange rij voor het huis te wachten.

We gingen op zoek naar twee stelletjes schoolkleding voor Maaike. Als eerste liepen we V&D binnen. Dat lag het eerst op de route. We hadden het al snel gezien: veel te tuttig voor een meid van 14. Aan de achterkant (of voorkant, het is maar hoe je het bekijkt) liepen we V&D uit en H&M in. We dachten daar gemakkelijk te scoren. Maar op de één of andere manier lukte het niet. Dan zagen we bijvoorbeeld wel een leuke trui, maar vonden er geen leuk rokje bij. Er was natuurlijk ook enorm veel feestkleding met glimmers en glitters en poepiechique. Niets voor school.

Dan maar op naar C&A, een winkel waar we voor Maaike vaak goed slagen. Vol goede moed stapten we binnen. Eerst moesten we weer voorbij rekken vol glimmers, glitters en poepiechique. Daarna kwam het gewone spul. Het ritueel herhaalde zich: leuke truitje, niets eronder. Leuke bodywarmer, niets waar het bij paste. Eindelijk vonden we een leuk rokje. We hebben er de hele winkel mee doorgesjouwd en het overal naast en bij gehouden. Maar we vonden niets waarbij me meteen iets hadden van ¨YES!¨.

Een beetje teleurgesteld stonden we weer buiten. Waar zouden we nu eens heen gaan? Ik opperde de Sting. Een winkel waar ik nog nooit voor Maaike iets gekocht heb en waar ik in geen jaren binnen geweest was. We liepen naar de Sting. Ik moest even iets overwinnen, want ik houd er niet van als er van die harde, opdringerige muziek aan staat. Maar toen ik mijn gehoor daarvoor had afgeschermd kon ik kleding gaan kijken (ja, zo werkt dat bij mij) en zowel Maaike als ik hadden al snel een WOW-stemming. Hier ging het vast wel lukken. En ja hoor, we scoorden twee heel leuke stelletjes.  Helemaal toppie. Weliswaar duurder dan de winkels waar we zojuist waren geweest, maar kwalitatief ook duidelijk beter. Lekker warme winterkleding voor mijn mooie meisje! Nog even om een bijpassende maillot bij V&D langs en klaar waren we.

We dachten dat onze shoptijd wel om zou zijn, maar dat viel mee. We zouden de Waterbus van half 1 terug nemen en het was nog maar kwart voor 12. Het was te kort om nog even ergens te gaan zitten. We slenterden daarom nog even wat winkels in en uit en kochten een joekel van een oliebol, zó uit de pan. Dat was voor ons allebei de eerste dit jaar. Mmmm. Heerlijk hoor!

Juist op tijd kwamen we weer bij de Waterbus aan en om 10 voor 1 stonden we alweer thuis. En ja, met zo'n blij kind is shoppen echt leuk!

dinsdag 26 november 2013

Een drukte van belang deze week

Het is deze week weer een drukte van belang in Huize Luijkensteijn. Wel leuke drukte trouwens.

Gisteren had ik een lekker poets-maandagje. Zo moest ik eens een hele week hebben. Dan werd het hier nog eens een keer spic en span. Maar dat lijkt zo langzamerhand wel een utopie.
Aan het einde van de middag reed ik Maaike naar celloles. Vorige week had ze een proefles gehad. En ja, Maaike wil dit al zó lang, dat we besloten hebben om haar in elk geval voor een jaar op les te doen. Het zijn maar korte lessen (20 minuten) en het is in Nieuw-Lekkerland. Op zich zou ze daar goed op de fiets heen kunnen, ware het niet dat ze pas om 5 uur uit school komt en de les om half 6 begint. Dat is te krap en ook te vermoeiend. Ze heeft er dan namelijk net 17 fietskilometers van school vandaan op zitten.
Dus moeders rijdt.
Niets erg hoor. Ik zorg gewoon dat het eten klaarstaat en de tafel al gedekt is als we om kwart over 5 de deur uit gaan. Als we dan terugkomen is Willem intussen thuisgekomen en zit alvast met de rest van het gezin te eten. In de tijd dat ik op Maaike moet wachten haak ik gewoon even een paar sterren :-).
Na het eten maakte ik me snel klaar om naar de spingroep te gaan. Heerlijk weer een avondje spinnen!

Vanavond is er een kerkdienst en zal onze kleinzoon gedoopt worden. Dat is ook weer drukte, want dan moeten we om 19.00 de deur uit. Een tijdstip waarop we normaal gesproken net van tafel rollen.

Morgen hebben Hans en Maaike vrij vanwege rapportvergadering. Dat komt mooi uit, want Maaike moet nog wat kleding hebben en dus gaan we samen naar de stad. Vorige week ontving ik twee gratis dagkaarten voor de Waterbus. Maaike weet dat nog niet. Het is een verrassing. Gaan we morgen gezellig met de Waterbus naar de stad en maken we er een echt uitje van.

Donderdag heb ik het druk met schrijven en fotograferen. Ik ga binnenkort de kookrubriek van het blad Terdege schrijven en ben nu druk bezig om een aantal afleveringen in het voren te maken.

Vrijdag wordt het bakdag, want zaterdag hoopt Maria jarig te zijn. 's Morgens gaat ze gewoon naar de natuurclub in de Biesbosch, maar wil dan natuurlijk wel trakteren. 's Middags en 's avonds komt er visite. En dan moet ik ook nog ergens de schooltraktatie klaarmaken. Wanneer weet ik nog niet zo goed. Wellicht pas op maandagochtend.

Zo zie je, dat ik me weer geen moment hoef te vervelen :-)

Nieuws over de workshop broodbakken

Er blijkt veel belangstelling te zijn voor een workshop broodbakken. Heel veel belangstelling zelfs...Ik ga kijken of en hoe ik dat nu allemaal weer in het vat kan gieten. Zodra ik dat rond heb komt er een online-inschrijfmogelijkheid. Dat zal ik hier op mijn blog aankondigen.

donderdag 21 november 2013

Brood

Brood: wel of niet
Er gaan steeds meer stemmen op om brood wat vaker te laten staan. Dat is vooral te danken aan de invloed van het boek (of liever: de bestseller) De Voedselzandloper van Chris Verburgh. Deze arts wil het liefst dat we aardappels, pasta, rijst en brood mijden. Dit omdat dit voedsel zogenaamde suikerpieken in ons bloed zou veroorzaken. Zoals altijd wanneer het over 'gezonde voeding' gaat staan er dan meteen weer anderen op, die precies het tegenovergestelde beweren. Allemaal deskundigen. Ze beroepen zich allemaal op wetenschappelijke onderzoeken. Maar toch komen ze stuk voor stuk tot andere conclusies en aanbevelingen. Ga er maar eens aanstaan ;-).

Willem was wel gevoelig voor dat argument van die suikerpieken. Hij heeft bij wijze van experiment zijn brood eens een poosje laten staan. Het bevalt hem super. Hij heeft geen last meer van dips (die op de pieken volgen) en een veel betere concentratie. 's Morgens ontbijt hij nu met kwark en tomaat, óf met een boekweitpannenkoek, óf met havermout. 's Middags luncht hij met salade. Hij doet dat nu ongeveer een maand of twee en heeft nog totaal geen behoefte om weer terug te gaan naar brood eten.

Zelf vind ik een boekweitpannenkoek of havermout als ontbijt ook erg lekker. En af en toe een lunchsalade gaat er ook goed in. Maar verder eet ik toch gewoon brood. Net als de overige gezinsleden.

Zelf bakken
Alweer zo'n 15 jaar bak ik minimaal 95 % van ons brood (ik denk eerder aan 99 %!) zelf. Dat doe ik om vele redenen:

1) het is voordeliger (ook als je de stroomkosten meerekent)
2) zelfgebakken brood is voedzamer
3) zelfgebakken brood is veel lekkerder
4) mijn brood bevat géén verbeteraars of andere onnodige/ongezonde ingrediënten
5) ik hoef niet steeds naar de winkel

Heel regelmatig krijg ik broodbakvragen. Ik verwijs dan altijd naar een bericht van juli 2008. Zo da's oud :-).

Toch is er niet zoveel veranderd. Hier komt de update:

Het begin
Al in 1999 ben ik begonnen met zelf brood bakken. Er kwamen destijds steeds meer voordelige broodbakmachines op de markt en ik kocht mijn eerst broodbakmachientje bij de Aldi. Er volgde een wekenlange zoektocht naar het ideale recept om een fatsoenlijk brood uit die broodbakker te toveren. Dán was het brood ingezakt, dán te droog, dán te klef, dán te flauw, dán te vast...Het was niet leuk! Eindelijk had ik het juiste recept te pakken en begon ik echt te genieten van het brood bakken. Ik kocht mijn meel bij Drie Kleur Grutterij in Rotterdam en daar zag ik een aankondiging hangen van een broodbakcursus. Drie avonden lang zou een beroemde Belgische bakker les geven. Samen met 3 mensen, die ik van een internet-consumindergroep kende, besloot ik de cursus te volgen. En dat was een heel goed plan. Die bakker heeft alle kneepjes van het vak uitgelegd. Brood bakken is sindsdien echt een hobby geworden. Het geeft zo'n geweldig goed gevoel van onafhankelijkheid als je niet voor je brood naar de winkel hoeft! In de loop der jaren is mijn manier van broodbakken wel erg veranderd. Eerst bakte ik een aantal jaren in de broodbakmachine. Ik begon met een kleine machine, waar 600 grams broodjes in gebakken konden worden. Toen mijn gezin groter werd, kwam er ook een grotere broodbakker. Nog weer later kwamen er zelfs 2. Maar ook met 2 broodbakmachines was de broodvraag nauwelijks voor te blijven. Toen ben ik begonnen met het broodbakken in de oven. En eigenlijk is dat veel leuker en veel lekkerder. Ik zal hier laten volgen hoe ik brood bak. Het begint natuurlijk al met het inkopen van de grondstoffen. Ook hierin heb ik een hele ontwikkeling doorgemaakt. Maar uiteindelijk vind ik de lekkerste en beste meel nog altijd die van de Drie Kleur Grutterij. Ik koop er altijd balen van 25 kilo. Destijds (2008) betaalde ik er 20 euro voor. Inmiddels kosten die balen 30 euro! Graan is wereldwijd echt heel veel duurder geworden!

Ingrediënten
Meel
Om bruin brood te maken meng ik altijd 1/3 deel gewoon goedkope bloem door het meel. Dat maakt het brood luchtiger, omdat bloem feller rijst dan meel. Voor wit brood gebruik ik dit goedkope bloem ook altijd. 

Zout
Wat gaat er verder in brood? Bakkerszout. Je kunt gewoon keukenzout gebruiken. Het verschil met bakkerszout zal je niet proeven. Maar als je vaak (of zoals wij, bijna altijd) zelfgebakken brood eet, heeft bakkerszout de voorkeur, omdat het dubbel gejodeerd is. Om schildklier- en andere problemen te voorkomen, is het echt nodig om dubbel gejodeerd zout aan het brood toe te voegen. Kijk maar eens bij Google wat hiervan precies de reden is.Overigens zijn wij heel wat minder zout in ons brood gaan gebruiken. Dat is ook zo bij brood wat je in de winkel koopt. Op advies van de overheid zijn bakkers langzaam maar zeker steeds een beetje minder zout in het brood gaan doen. 

Gist
Volgende ingrediënt is gist. Gist koop ik gedroogd, in pondspakken. Volgens mij is dat de gemakkelijkste en voordeligste manier. De boer, waar ik altijd mijn aardappels, groenten en fruit koop, verkoopt ook allerlei Soezie-produkten (www.soezie.be) en daar koop ik de pondspakken gist. De gist gaat hier snel genoeg op. Ik bewaar het in een goed afgesloten voorraadpotje en dat gaat prima. Voor mensen die maar weinig bakken is het een beter idee om een deel van de gist in te vriezen. Als de gist steeds wordt blootgesteld aan lucht (bij het openen van de voorraadpot) gaat de werking van de gist achteruit. Als de gist oud wordt zal je merken, dat je brood niet goed meer rijst. Gist in pondspakken is o.a. bij Turkse supermarkten te koop. In gewone supermarkten ben ik het nog niet in grootverpakking tegengekomen. 

Vet
Dan is het ook nog nodig om vet toe te voegen. De bakker, die me heeft leren broodbakken, moest erom lachen, dat veel huisvrouwen hiervoor zonnebloemolie gebruiken. Echte bakkers zouden dat volgens hem nooit doen. Die gebruiken boter of margarine. Hoe dan ook: ik proef echt geen verschil wanneer ik margarine of olie gebruik en dus gebruik ik olie. Veel handiger! 
Weet je trouwens dat er in brood uit de winkel (vooral het goedkopere brood) het allergoedkoopste vet wat er te krijgen is zit? Meestal varkensvet. Wil of mag je geen varken eten, dan zou je ook dat brood niet moeten eten!

Water
Als laatste ingrediënt is er water nodig. Gewoon koud kraanwater. Ik pas trouwens de temperatuur van het water wel aan, als het winter is. Mijn broodbakmachines, waarin het brooddeeg kneed, staan in een onverwarmde ruimte. 's Winters is het daar soms erg koud en dan rijst het deeg niet zo best. Ik gebruik dan warmer water. Zoals ik schreef: ik gebruik mijn broodbakmachines voor het kneedwerk. Ik heb 3 broodbakkers staan. Allemaal voor een prikkie gekocht via www.marktplaats.nl In die 3 broodbakkers doe ik de ingrediënten voor 3 grote broden en ik laat ze tegelijkertijd kneden. Dit is mijn recept voor brooddeeg:

500 gram tarwemeel
250 gram bloem
450 gram water
1 eetlepel gedroogde gist
1/2 tot 3/4 eetlepel bakkerszout
een scheutje zonnebloemolie

Voor wit brood neem je 750 gram bloem. Verder zijn de ingrediënten gelijk. 

Kneden
De broodbakkers gaan op het kneedprogramma en ik zet mijn kookwekker op een half uur. Na een half uur is het deeg gekneed en begint de voorrijs. 

Voorrijs
Ik haal de degen uit de machines en doe ze in een licht met olie ingevette teil en leg er een theedoek over.




Inmiddels zet ik nog eens 3 machines aan het kneden. Brood bakken doe ik namelijk in seriewerk, om maar 1 keer de oven te hoeven verwarmen (energiebesparing). Na een half uur is de voorrijs klaar. De degen zien er dan zó uit:




Doorslaan, opbollen en vormen
De degen gaan uit de kommen. Ik sla ze 'door' (= lucht er uit drukken), vorm ze tot een bol en laat ze even rusten terwijl ik de broodbakblikken invet.





Daarna vorm ik de broden (voor in de blikken),





doe er soms zaad op (= met natte handen het deeg bestrijken en dan het zaad erop strooien)





 en doe ze in de ingevette broodbakblikken voor de narijs.





Narijs
De narijs is klaar als het deegvolume ongeveer verdubbeld is. Dit is cruciaal!! Meestal duurt het ongeveer een half uur. Maar kijk vooral naar het deeg en níet naar de klok. Het moet er zó uit zien:




Bakken
Ik heb de oven  inmiddels aan en laat hem voorverwarmen tot 200 graden Celsius (heteluchtoven).  Als de oven goed heet is, gaan de degen erin. Ze worden in ongeveer 45 minuten gebakken. Brood wat gaar is, klinkt hol als je erop slaat. Als de broden klaar zijn, laat ik ze op roosters afkoelen. Dat vind ik altijd zo'n mooi gezicht! Die prachtige, verse, heerlijk geurende broden.




Workshops
Vaak krijg ik de vraag, of zelf brood bakken voordeliger is dan kopen. Dat is maar net waar je het mee vergelijkt. Als je het met het goedkoopste brood uit de supermarkt vergelijkt is het antwoord 'nee'. Maar je bent dan appels met peren aan het vergelijken. Het zelfgemaakte brood is absoluut niet te vergelijken met het goedkope supermarktbrood! Vergelijk je het met bakkerskwaliteit brood, dan is het antwoord: 'ja'. En dan maakt het niet uit of je dat brood bij de supermarkt of bij de bakker haalt. Ook als je het vergelijkt met het duurdere supermarktbrood kan mijn zelfgebakken brood het prijsvergelijk doorstaan. En dan heb ik het nog niet over de veel betere voedzaamheid van zelfgebakken brood! En de voldoening die het zelf bakken geeft, laat ik dan helemaal maar buiten beschouwing. Ik vind het heerlijk om niet steeds voor brood de deur uit te moeten. En dat ik mijn gezin kan voorzien van brood, waarvan ik precies weet wat erin zit.



Soms overweeg ik om op de woensdagochtenden workshops te gaan geven. Gewoon bij mij thuis (in Alblasserdam). Ik ben eigenlijk wel benieuwd of daar belangstelling voor zou zijn. Zou je behoefte hebben aan een workshop Brood Bakken? Laat het me dan weten via Wluijk@gmail.com. Zet in je onderwerpregel even 'workshop'. Bij voldoende belangstelling hoop ik er dan ergens in de tweede helft van januari mee te beginnen. Ik denk aan workshops op woensdagen van half 10 tot 12 uur. Kosten: 15 euro per persoon.

maandag 18 november 2013

De kop is er weer af

Ziezo. De kop is er weer af. Wat me deze dag nog rest is een stukje strijkwerk en een wandeling. Op maandag-, woensdag- en vrijdagavond is het de vaste wandelavond van Willem en mij. We maken er weleens een uitzondering op, omdat er dan andere bezigheden zijn. Maar als het even kan proberen we het ritme erin te houden. We wandelen een uur. We moeten ons soms even over een drempel heenzetten. Vooral als het koud en/of nat is. Maar als we een kilometertje onderweg zijn en ons in de stilte van het gebied bij de molens bevinden is het heerlijk.

Het was vandaag een gewone maandag in Huize Luijkensteijn. En soms denk ik: wat zou ik daar ooit over moeten bloggen. Toch hoor ik van lezers dat juist de huis-tuin-en-keuken-logjes erg worden gewaardeerd. Dus vooruit dan maar. Bij deze zo'n heel gewoon logje over mijn maandag :-).

Ik ben vandaag niet bijzonder vroeg opgestaan. De wekker stond op vijf uur. Maar ik ben er toen niet meteen uit gegaan. Ik heb nog lekker even genoten van mijn warme bed en vast mijn gedachten laten gaan over de komende dag en de komende week.

Tegen zessen werd het hoogtijd om op te staan. Het hele ochtendritueel kwam langs: De houtkachel aanmaken, de wasmachine aanzetten, Leendert weghelpen, de rest van de familie wakker maken, ontbijttafel dekken, twee hele broden snijden en ontbijten. De grote kinderen maken dan altijd meteen hun lunchpakketten klaar. Willem eet sinds een paar maanden bijna geen brood meer. Hij neemt een salade mee naar zijn werk. Vrijdag had ik er vast een stuk of wat in glazen potten klaargemaakt, zodat hij een paar dagen vooruit kon. Voor vandaag had ik daarom een makkie. Willem hoefde enkel een pot uit de koelkast te pakken. Hij neemt dan nog wat fruit mee en een bakje met dadels, abrikozen en wat noten.

Na het ontbijt legde ik kleding voor de basisschoolkinderen klaar en hielp Henk met aankleden. De tanden werden gepoetst, haren gekamd, schoolbekers en pauzebakjes gevuld en, hup, om kwart over 8 ging het spul de deur uit. Zelfs Dirk was vandaag al bijtijds de deur uit en zodoende was de stilte om half 9 oorverdovend. Ja, dat vind ik heus altijd, na een weekend vol getetter en getater.

Voordat ik naar boven ging om even een bad te nemen en me aan te kleden noteerde ik nog even de meterstanden. Dat doe ik zo al meer dan 10 jaar. Altijd op maandagochtend noteer ik de stand van de twee electriciteitsmeters, van de gasmeter en van de watermeter. Zo kom ik nooit voor verrassingen te staan en weet ik de vinger aan de pols te houden. Twee weken geleden had ik een hoger electriciteitsgebruik dan normaal. Die week was er door de grote jongens veel gebruik gemaakt van het grote computerscherm, omdat er een nieuw spel was uitgekomen wat ze hadden aangeschaf. Kijk, zoiets valt dan meteen op.

Toen ik was aangekleed ging ik eerst maar aan de was. Sinds een maand of twee heb ik geen droger meer. Ik gebruikte die echt niet vaak, maar toch moet ik er nu nog steeds aan wennen, dat ik er niet meer op kan terugvallen. Als mijn droogrekken en waslijnen binnen vol hingen en mijn wasmanden waren nog niet leeg, dan deed ik toch regelmatig een baddoeken/ondergoed was in de wasmachine en vervolgens in de droger. Het kon dan allemaal dezelfde dag weer schoon de kasten in. Nu moet ik het wassen strak plannen en kan geen dag spijbelen, anders loopt het veel te veel op. De was die ik zaterdag had opgehangen kon nu allemaal afgehaald worden. Ik sorteerde meteen op vouw- en strijkgoed. Het vouwen kan meestal wel in een verloren kwartiertje gedaan worden. Daarna zorgde ik ervoor dat de lege waslijnen weer zo snel mogelijk vol hingen.

Het was tijd voor een kop thee. Ik smeerde er heerlijk een paar rijstwafels met pindakaas bij. Over pindakaas gesproken: vorige week was die in de aanbieding bij de Lidl. Slechts 99 cent voor een pot van 600 gram! Ik heb schaamteloos ingeslagen. Pindakaas is hier een heel geliefd broodbeleg en de pindakaas van de Lidl is lekker en bevat geen suiker. Wij verbruiken toch wel een pot of 10 in de maand. En dus liep ik met twee volle trays à 12 potten pindakaas naar buiten. Onwillekeurig moest ik denken aan het verhaal over de pot pindakaas wat ik las op het blog Mee op de wind...Daar was één enkel potje pindakaas een groot feest. Tja, dan voel ik me toch wel een big spender met mijn 24 potten pindakaas, hoor!

Ik las mijn mail, beantwoordde er een aantal, nam vast foto's voor spullen voor mijn marktplaatswinkeltje en moest me toen nodig weer van mijn laptop losscheuren, want ik zat middenin de rommel! Ik koos er vanmorgen voor om overal een beetje op te ruimen. Het is net hoe mijn pet staat hoe ik te werk ga. Soms kies ik ervoor om één ruimte helemaal spic en span te maken alvorens aan een volgende ruimte te beginnen. Deze keer dus overal een beetje. Om bij de les te blijven tel ik. Ja, misschien heel kinderachtig hoor. Maar voor mij werkt het :-). Eerst 30 dingen beneden opruimen, dan 20 op de eerste verdieping en dan 10 op de tweede verdieping. Dit doe ik zo omdat beneden de meeste rommel ligt en boven het minst. En als je dan 60 'dingen' hebt opgeruimd dan is dat alvast een heerlijk begin! Na zo'n begin laat ik het tellen voor wat het is. De vaart zit er dan wel in. En zo werkte ik door tot de kinderen thuiskwamen voor de lunch.

Lekker even pauze met de kinderen. Boterhammen met ... pindakaas :-)

Na de lunch toen de kinderen alweer naar school vertrokken waren, haakte ik nog 'even' twee sterren, ging ook nog 'even' achter mijn laptop en besloot om (ook weer 'even') mijn ogen dicht te doen. Wat een luxe! En dat terwijl ik niet eens echt vroeg was opgestaan. Maar evengoed was het heerlijk. Het hoeft ook maar een kwartiertje te zijn en dan kan ik er weer volop tegenaan.

De middag vulde zich met nog meer opruimerij, stofzuigen, hier en daar een natte doek erdoor halen. Gewoon al die dingen die elke dag terugkeren. Niets spannends dus. De post bracht me een boek van Marieke Henselmans. Dat ga ik deze week lezen en hier recenseren. Ik krijg het nog druk met lezen, want ik ben ook bezig aan een prachtig opvoedboek wat ik hier wil bespreken. En daarnaast lees ik voor ontspanning het boek ¨Mensen die in eenvoud leven¨ van Joh. G. Veenhof. Dat kocht ik pas in de Kringloopwinkel.

Al vroeg begon ik met het keukenwerk. Er stond een flinke vaat. We hebben al bijna 2 1/2 jaar geen vaatwasser en doen de vaat dus met het handje. Met z'n tweeën is dat zo gefikst, maar alleen gaat er aardig wat tijd in zitten. Gewoon verstand op nul en blik op oneindig :-). Intussen kwamen één voor één de kinderen thuis en was het tijd voor wat drinken, een snoepje, een praatje, Jan naar fluitles sturen, Koos naar gitaarles enzovoorts.

Normaal gesproken begin ik tegen 5 uur met koken, want we eten om kwart over 6. Vandaag moest het anders. Ik moest om 5 uur klaar zijn! Maaike had een proefles cello-spelen op een muziekschool in Nieuw-Lekkerland en die begon om half 6. Aangezien Maaike pas om 5 uur thuiskwam uit school kon ze onmogelijk op de fiets. Ik zou haar rijden. Ik braadde schouderlapjes, schilde en kookte aardappels, sneed een kilootje snijbonen in ruiten en kookte ook nog snel een pan appelmoes. Mét een kweepeer die ik van mijn schoonmama kreeg. Rap, rap dekte ik de tafel en precies op tijd stapten Maaike en ik de auto in. Ik had de kinderen instructie gegeven, dat papa, als hij thuiskwam, even nog twee potten bruine bonen erbij moest opwarmen en dat ze maar gewoon om kwart over 6 moesten gaan eten ook al waren wij nog niet thuis. Op maandagavond gaan er namelijk 5 kinderen naar catechisatie en die moesten daarom op tijd klaarstaan.

Maaike was vol verwachting over de celloles en gelukkig bleek die verwachting uit te komen. De lerares was aardig, bekwaam en voortvarend. De proefles is goed bevallen. Nu moeten we nog een ei leggen over het vervolg, want er hangt uiteraard een prijskaartje aan. Ik mocht bij de proefles aanwezig zijn, maar heb me er natuurlijk wel buiten gehouden! Dat ging prima, al sterren hakend :-) Weer twee sterretjes klaar.

Toen we thuiskwamen stonden er nog drie borden op tafel. De rest van het gezin had al gegeten. Trijnie was nog niet thuis uit haar werk. Maaike en ik schoven met z'n tweeën aan tafel. Ook weleens leuk, hoor!

Na het eten hebben we pas op de plaats gemaakt. Ik nam even de tijd om lekker te lezen. Toen ik iemand langs het raam zag lopen herinnerde ik me ineens dat er iemand om 7 uur mijn regenton zou komen ophalen. Ik had hem gelukkig 's middags al klaar gezet. Ik had er helemaal niet meer om gedacht. Ik las nog lekker wat bladzijden weg en zette een eerste bakkie koffie. Henk had eigenlijk allang naar bed gemoeten, maar die genoot stiekem van onze spijbelarij. Maar nu was het gedaan met het lanterfanten. Ik bracht Henk naar bed, las een verhaal voor en bad met hem. Hij had nog helemaal geen slaap! Ik zei dat ik een was ging ophangen en dat ik dan nog even bij hem zou kijken. Ook toen was er nog geen spoor van slaap te bekennen. Hij had een zootje gemaakt van zijn bed en zat er achterstevoren in. Meneer had 'honger'! Ach, wat weten wij van honger...Omdat ik weet dat een hongerig gevoel de slaap soms behoorlijk kan weghouden heb ik bij wijze van uitzondering een banaan gegeven. 'En nu niets meer horen'.

Ik ging aan de strijk een zette een tweede rondje koffie voor de grote kinderen die uit catechisatie kwamen. Leen nam meteen nog twee vrienden mee. Ok hoor.

En zo is de kop van de week er weer af. Willem zit inmiddels klaar om te gaan lopen. Daar gaan we dan maar. Ben benieuwd of ik vanavond nog achter de strijkplank geraak. Wellicht schuif ik het fijn door naar morgen...


Oproepje kachelhout

Onze voorraad kachelhout is aardig aan het opraken. Voor deze winter hebben we nog wel genoeg, maar we denken vast vooruit aan volgend jaar. Vers gekapt hout moet immers voor het mooi 1 tot 2 jaar drogen voordat je het fatsoenlijk kunt stoken. Wie weet of heeft een partij hout, gratis of voor weinig? Het mogen ook bomen zijn die nog gerooid moeten worden.
Mail maar met Willem: wluijk@gmail.com

woensdag 13 november 2013

In een ander perspectief

Vandaag had ik een dag vol mijmeringen. Je hebt zo weleens van die dagen. Het gaat vanzelf. Zomaar onder het werken door. Het kwam doordat ik steeds moest denken aan de mensen op de Filipijnen, die getroffen zijn door die vreselijke tyfoon. Die hun huis kwijt zijn, of dierbaren hebben verloren en geen eten hebben. Zoiets zet je dagelijkse beslommeringen toch even in een ander perspectief. Wat onzinnig om je bezig te houden met het bijeen vergaren van geld voor een onnozele rekenmachine. Ik zou liever mijn vingers blauw haken om geld bijeen te vergaren waarmee iemand geholpen kan worden. Misschien wel van de hongerdood. Zucht...

Vanmorgen was ons riool weer eens verstopt. Eigenlijk gisterenavond laat al. Willem was nog bezig geweest met een ontstopper, maar dat had niets geholpen. We rolden dus zo uit ons bed in de vieze stank en de troep van een overgelopen toilet. Nee, dat was niet zo leuk en het gemopper was niet van de lucht. Maar toen ik opmerkte dat het op de Filipijnen wel harder stinkt...stopte het gemopper.

Maar goed. De dagelijkse dingen moesten toch hun voortgang hebben. Dus heb ik gedaan wat mijn hand vond om te doen. Rommel opgeruimd, bedden verschoond, gestreken, boodschapjes gedaan, Henk uit school opgehaald en nog duizend-en-één dingen meer.

En nu is het weer avond geworden. Iedereen is weer thuis. Alleen Willem nog niet. We hebben onze buikjes rond gegeten. De kachel brandt. Tel je zegeningen.

We gaan toch maar weer verder werken aan die rekenmachinepot. Hoe onzinnig het ook is in het perspectief van zo'n grote ramp. Het is nu eenmaal de werkelijkheid waarin we op dit moment leven. Een werkelijkheid waarin het hebben van een rekenmachine belangrijk is...

Een berichtje over de sterretjes

Naar aanleiding van het sterren haken krijg ik veel reacties. Om niet 100 keer hetzelfde te moeten schrijven heb ik hierbij een standaard reactie gemaakt:

* Het patroon van de sterren heb ik gekocht bij haakzaken.blogspot.com.

* Het staat iedereen vrij om ook deze sterren via Marktplaats of anderszins te verkopen.

* De sterren die ik heb verkocht laat ik liever niet door anderen haken. De mensen die mijn sterren kochten zijn (bijna?) allemaal bloglezers en vinden het leuk om echt iets van mijzelf te ontvangen. Bovendien kan ik van een afstand niet zien hoe anderen haken. Zelf heb ik best een vaste hand van handwerken en ben daarin ook behoorlijk precies. Als anderen haken worden er wellicht andere eisen aan het resultaat gegeven en dat zou ik jammer vinden.

* Ik probeer iedereen op tijd de sterren toe te zenden. Ook de mensen die op de wachtlijst staan probeer ik nog op tijd aan sterren te helpen. Zodra de sterren klaar zijn stuur ik een mailtje en zet daarin meteen mijn bankgegevens.

Hartelijke groeten van Teunie

vrijdag 8 november 2013

Ik zie sterretjes.... (+update)

...

Oepsie. Ik zie sterretjes! Samen met de 30 sterren die ik voor Ellen moest haken, zijn er nu 170 sterren besteld. Dat zijn heel wat uurtjes haken en ik ben wel zo'n beetje volgeboekt, vrees ik. Als ik op volle toeren haak, doe ik er 5 in een uur.
Ik pas de advertentie in mijn Marktplaatswinkeltje aan om teleurstellingen te voorkomen. Ik ben wel heel blij, hoor. Die rekenmachine gaat er vast komen. Ik heb een pot (fles) met meetlint op het aquarium gezet. Steeds als ik wat verdien (met sterren haken, brood bakken, of wanneer ik iets op marktplaats verkoop) gaat het geld in de rekenmachinepot en wordt er op de meter bijgehouden wat de stand is. Zo is het voor mij overzichtelijk en wordt het bovendien een sportief gebeuren.
Het begin is er :-)

Update:

Sorry, ik ben nu echt helemaal volgeboekt voor de sterren met 230 stuks in bestelling...
Hooguit kan ik je op een 'wachtlijst' zetten, maar voor zover ik het nu kan bekijken gaat het niet meer (ruim) voor kerst lukken om nieuwe bestellingen uit te leveren.


donderdag 7 november 2013

We gooien wat huisvlijt in de strijd

De huishoudpot moet hier nodig wat gespekt worden. We hebben al een poosje geen reserves meer en dan kan een gestolen fiets zomaar een kleine ramp zijn...

Nee, we komen niet om van de honger! En we zitten heerlijk warm en droog! We hebben niets te klagen. Alleen zijn er wat noodzakelijke aanschaffen, die we maar van de ene maand naar de andere doorschuiven, maar die eigenlijk geen uitstel meer kunnen lijden.

Zo moet Hans zo'n dure grafische rekenmachine. Een jaar of 5 geleden schaften we er zoëen aan voor Dirk. We hadden die zuinig bewaard voor de volgende kandidaat. Maar nu Hans zover is, dat hij zo'n apparaat moet hebben, schrijft de school een nieuwe versie voor. Zó nieuw, dat hij ook niet tweedehands verkrijgbaar is. Die apparaten kosten al snel zo'n 120 euro...
Daar gaan we dan nu eerst maar voor sparen. (en daarna dan een nieuwe bril voor Willem, een 'nieuwe' fiets voor Maaike, een nieuw dekbed voor Koos en voor Hans, een matras voor Dirk, en nog zo het een en ander)

Ik gooi wat huisvlijt in de strijd:




Ellen bestelde pas witte, gehaakte sterren om straks in december in de boom te hangen. Die sterren zijn zó leuk! Je kunt ze aan een mooi lint doen en dan voor het raam hangen. Of aan de schouw. Of aan de buitendeur.
Je kunt ze op een satehprikker plakken en gebruiken in een (zelfgemaakt) kerststukje.
Je kunt ze gebruiken als decoratie op een mooi gedekte kerstdinertafel, bijvoorbeeld met plaatsnaamkaartjes eraan of op een dubbele kaart geplakt waar je binnenin het menu schrijft.
Je kunt ze als onderzetters gebruiken.

Kortom: voor vele doeleinden geschikt.

Ik zet de sterren in mijn winkeltje op Marktplaats.



De sterren zijn 10 cm. doorsnee en ik verkoop ze per 10 stuks. Voor de prijs hoef je het niet te laten. Ze kosten slechts 7,95




maandag 4 november 2013

Advertorial

Ook in de maand november is er een nieuwe adverteerder op mijn blog. Zoals ik gewend ben te doen, zet ik deze nieuwe adverteerder even lekker in het zonnetje :-).

Bij deze stel ik aan u voor: www.kaaspakketten.nl. Kaaspakketten.nl is een jonge onderneming. U kunt er online kaas- en wijnpakketten kopen. Kijkt u maar eens op uw gemakje rond op de website. Het assortiment kaaspakketten is verrassend. U kunt er terecht in alle prijsklassen, te weten vanaf 9,95 tot 39,95 voor wat betreft het standaard assortiment, maar u kunt ook terecht voor pakketten op maat. Er is voor iedere gelegenheid een pakket.

Heel leuk zijn de speciale kaasjes met opdrukken als 'Gelukkig 2014', of 'Verjaardag', of 'Huwelijk'. Zo kun je nog eens origineel voor de dag komen. Ik vind kadootjes voor mannen altijd zo lastig. Zo'n kaasje is dan een leuk idee. En bij een huwelijk kun je het bijvoorbeeld samen met een wittebrood geven voor de Wittebroodsweken. Dat is weer eens wat anders dan een bloemetje o.i.d.

Voor bedrijven is het interessant om het bedrijfslogo op een kaasje te laten zetten. Zo heb je een origineel relatiegeschenk. Of je zet het kaasje in als onderdeel van het kerstpakket.

Over kerstpakketten gesproken: behalve de kaaspakketten levert kaaspakketten.nl ook wijnpakketten. Steekt u gerust uw licht eens bij ze op en laat u adviseren over een passend, origineel en gewild kerstpakket.

Uw pakket wordt verzonden met PostNL. Er wordt alle zorg besteed aan de verpakking, zodat het pakket keurig netjes en ongeschonden bij u afgeleverd wordt. Het is ook mogelijk om uw pakket in Doorn af te halen. Voor zakelijke relaties of grote(re) aantallen kunt u contact opnemen.

Van harte aanbevolen!