dinsdag 31 oktober 2017

Wintertijd

Nu de klok is verzet en het weer vroeg donker is, is het écht: de zomer is voorbij en de wintertijd is aangebroken. Op de natuurclub (in de Biesbosch) waar Henk lid van is, wordt altijd op een speciale manier aandacht geschonken aan dit moment. Waar normaal gesproken de bijeenkomsten op zaterdagochtend zijn, is de bijeenkomst op de dag van klok verzetten ´s avonds, in de Nacht van de Nacht. Elk jaar is er een andere activiteit. Vorig jaar bezochten de kinderen de Sterrenwacht. Dit jaar werd er een wandeling gemaakt. In het donker natuurlijk! De kinderen zijn eerst met het pontje overgevaren en waren daarna in de duistere natuur van de Biesbosch. Ze hadden zaklampen bij zich, maar hebben die zoveel mogelijk uit gelaten. Zo konden ze de duisternis het best ervaren. Henk vond het echt spannend! Na afloop van de wandeling dronken de kinderen warme chocolademelk. Als dat geen echte wintertijd is!! :-)


De wintertijd brengt als vanzelf andere activiteiten in ons gezin. Zo heeft Leendert een draaibankje gekocht en is hij met Hans volop aan het experimenteren om de mooiste dingen te draaien.

proefstukjes
En natuurlijk betekent wintertijd: hard werken voor school. Maria heeft zich vorige week suf gezwoegd op tentamens. Koos doet zijn stinkende best op een grote groepsopdracht. Henk is gewend aan het regelmatige huiswerk (elke dag wat, is het motto) van groep 7.


En natuurlijk wordt er van alles gebakken. Ik experimenteerde met roggebloem en bakte een bijzonder lekker uitgevallen brood. Het leek qua structuur op zuurdesembrood en smaakte naar anijs vanwege het geroosterde venkelzaad wat ik eraan toegevoegd had. Mmmm!



Maria en Henk bakten vanavond gezellig koekjes. Ze maakten met gewoon deeg en chocoladedeeg leuke en lekkere creaties. Ook al: mmmm! :-).




De scholen hebben weer allerlei activiteiten, waar we regelmatig voor opdraven. Thema-avonden, voorlichtingsbijeenkomsten, voortgangsbesprekingen, ouderavonden enzovoorts. Vanmorgen was er op de basisschool een bijeenkomst vanwege 500 jaar Reformatie. Vandaag was het precies 500 jaar geleden, dat Maarten Luther zijn 95 stellingen aan de slotkapel te Wittenberg spijkerde. Of: liet spijkeren, zoals de verteller van vanmorgen, Jan van Reenen, in zijn verhaal zei. De bijeenkomst was in de Grote Kerk van ons dorp en ik had me opgegeven om als oppas tussen de kinderen te zitten. Henk vond het wel gezellig, dat ik bij zijn klas zat :-).

En zo rijgen de dagen en weken zich aaneen. Morgen is het al november! Het voelt hier intussen een beetje als zaterdagavond, want morgen is het Dankdag voor gewas en arbeid en gaan we naar de kerk. Het rook vanavond feestelijk naar stoofpeertjes, die we morgen eten. En ik bakte een kruidkoek in de wonderpan. Ook in de kerk is het winterseizoen aangebroken. Er zijn weer catechisaties en jeugd- en jongerenavonden. Het hoort er allemaal bij, bij de wintertijd!

vrijdag 27 oktober 2017

Fotoblogje met van alles en nog wat.

Het bloggen schiet er deze week een beetje bij in. En toen ik op m´n camera op mijn mobiel keek (de foto´s zijn mijn bloggeheugen :-)), zag ik, dat het foto´s maken er óók al een beetje bij ingeschoten was. Nou ja. Met de paar foto´s die er er zijn, maak ik maar een fotoblogje, om weer ´bij´ te zijn.

Dinsdag boekte ik een familieconsult bij de huisarts. Nou ja .... familieconsult. Dat is zwaar overdreven. Maar Maaike en Maria moesten allebei bij de huisarts zijn en dus had ik voor het gemak alles in één keer afgesproken. Toch wel een beetje lacherig liepen we drie-vrouw-sterk de spreekkamer in. Beide meiden werden doorverwezen naar het ziekenhuis. De één om een foto te laten maken, de ander om bloed te laten prikken. Dus reden we gezellig nog maar even door naar Zwijndrecht, naar het ziekenhuis. Het leek bijna een uitstapje :-).

in de wachtkamer
Mijn zus Maaike kwam bij me langs en had een schortje bij zich, wat mijn moeder als jong meisje heeft genaaid. Het moet minstens 65 jaar oud zijn. Het is échte vintage, zowel qua stof als qua model. Mijn zus wist niet zo goed wat ze er mee moest. Wij konden het niet over ons hart verkrijgen om zoiets in de textielcontainer te doen, of zo. Dus vroeg ik aan de meiden, wie hem hebben wilde. Maria vond het leuk. Fijn, dat het schortje dan toch een bestemming heeft gekregen.


Ik maakte uit de losse hand pompoensoep. Zo´n soepje begin ik met het aanfruiten van ui en meestal ook knoflook. Dan de groenten aanbakken, bouillon er bij (die maak ik van bouillonpoeder uit m´n shop), kruiden erbij, alles gaar laten worden en dan pureren. Ik had er deze keer een stukje fijngehakte gemberwortel bij gedaan en een restje tomaten en een halve spaanse peper. Het was een verrukkelijk soepje geworden. Kijk maar:

:-)). De bodem er bijna uitgeschraapt, ha, ha.
Ik had nog wat appels te verwerken van het partijtje wat ik vorige week op de kop tikte. Ik besloot om nog weer eens appelstroop te maken. Maar nu wel op de zuinig manier: ik kookte de appelsap op de houtkachel in tot stroop. Dat duurde heeeel lang, maar ging verder vanzelf en kostte zo geen extra energie.




Als straks de kachel weer alle dagen brandt, is het leuk om dat soort dingen er weer op te doen. Denk aan Jan-in-de-zak koken, roggebrood maken, stoofpeertjes stoven enzovoorts. Je zou er zin in krijgen :-).

Ik heb deze week ook weer flink wat tijd in de administratie gestoken. Dat is altijd méér werk, dan ik wilde dacht. Maar goed. Het moet nu eenmaal gebeuren en het is heerlijk, als alles weer netjes bijgewerkt is.



Voor mijn kookrubriek in Terdege maakte ik voor het nummer van 6 december een winterse aflevering met gemberkoekjes en super lekkere, huisgemaakte anijsmelk. De kinderen vonden het helemaal niet erg om dat te proeven. Anijsmelk bracht zondagse herinneringen naar boven: als we uit de kerk komen, mogen ze in de winter kiezen uit: thee, limonade of anijsmelk.


En hoewel het gisteren zomaar ineens een prachtige herfstdag was en de thermometer de 18 graden aantikte, merk je dat je toch richting winter gaat. Vandaar de meer winterse smaken in ons menu, de brandende houtkachel en ook: een prachtige wollen plaid van Bellebien over de bank. Nee, ik hou nog steeds níet van de winter, al zou ik er bijna zin in krijgen :-).


Bij onze Albert Heijn wordt binnenkort de cosmetica-hoek opnieuw ingericht. Daarom was er van alles te koop met 50% korting. Ik sloeg m´n slag.


Er werd gewerkt voor goede doelen. Henk had woensdag een sponsorfietstocht voor Woord&Daad. Hij had daarvoor dik 160 euro opgehaald en heeft 20 kilometer door de polder gefietst. Het was gelukkig mooi weer!

foto van alblasserdamsnieuws.nl
Ook was er een collectebus voor Bartimeüs. Daar hebben Koos en Henk zich gisterenavond rond etenstijd over ontfermd. Fijn als iedereen zijn/haar deel hierin heeft!

We zijn er bijna. Nog één fotootje voor dit blogje. Ik heb namelijk gisteren één van mijn lievelingsklusjes ter hand genomen ;-).


De frituurpan moest weer eens schoon gemaakt worden. Poeh, wat een klus vind ik dat altijd. We hebben er één met twee grote bakken en dus ook twee verwarmingselementen. En een onhandig grote ommanteling. Maar ja. Het ding is weer brandschoon en mijn handen en nagels gehavend door het schuren en poetsen. We kunnen er weer tegen tot eind december, als de pan schoon moet voor het oliebollenfeest!




maandag 23 oktober 2017

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.

Bellebien, tijdelijk geen verzendkosten
Lisette van Bellebien vroeg me, of ik haar GEEN-VERZENDKOSTEN-ACTIE op mijn blog onder de aandacht wilde brengen. Met alle plezier! Want hoe leuk is dat? Fijn vanuit je luie stoel iets moois uitzoeken. En het dan snel/de volgende dag bezorgd krijgen. En dat ook nog eens zonder dat je verzendkosten hoeft te betalen.
De geen-verzendkosten-actie is al in volle gang. Maar geen nood, want u heeft nog tot 30 oktober 12.00 uur de tijd om er gebruik van te maken!

Speciaal
Bellebien behoeft, denk ik, geen introductie. Maar vooruit, voor wie Bellebien nog niet kent, zal ik toch een kort voorstelrondje doen. Bellebien is een webshop waar je terecht kunt voor huishoudlinnen. Geen gewóón huishoudlinnen, wat je zomaar in elke winkel ´om de hoek´ vindt, maar speciaal huishoudlinnen. Speciaal als het gaat om design, om kwaliteit en om het verhaal erachter.




Tafelkleden
Bellebien is beroemd geworden door de zogenoemde pompdoeken. Tegenwoordig verkrijgbaar in maar liefst 11 kleuren. Vanwege het succes van dit prachtige, tijdloze, dessin kwamen er ook schorten van pompdoek. En ovenwanten. En tafelkleden.



Tafelkleden zijn een specialiteit geworden. Er is dan ook zóveel keuze! Niet alleen in pompdoekdessin, maar bijvoorbeeld ook in de klassieke Franse lelie, of in nostalgische ruiten, of landelijke Franse dessins (lavendel, olijven etc), of kerst-motieven. Het bijzondere is, dat je bij Bellebien ook terecht kunt voor afwijkende maten (langer dan drie meter bijvoorbeeld) en voor allerlei vormen: langwerpig, vierkant, rond of nog anders. En dan is er ook nog keuze uit afneembaar en niet-afneembaar materiaal. Zelf heb ik een tijd een afneembaar kleed op de salontafel gehad. Heel speciaal, want hoewel het dus goed afneembaar was, had het allerminst een plastic uitstraling. Het kon ook gewoon in de was en zelfs, aan de achterkant, licht opgestreken worden. Aanbevolen voor binnen en buiten...Ja, ik ben er echt enthousiast over.



En nog veel meer :-)
De webshop is nog niet zo heel lang geleden helemaal vernieuwd. En het assortiment breidt steeds verder uit. Er is nog véééééél meer: beddengoed, schorten, plaids, bijpassende kussens, hamamdoeken, sjaals, spreien, servetten...Teveel om op te noemen. Neem gewoon gezellig een KIJKJE.








vrijdag 20 oktober 2017

Shoppen

Maria had kleding nodig. Ze had haast niets meer van vorig jaar, wat ze nog aan kon. Of het was te klein/te kort, of te oud, of te kinderachtig. We hadden dus afgesproken om in de herfstvakantie een hele garderobe bij elkaar te shoppen. Ja, ja, we gingen echt los, voor ons doen, ha, ha.

We vertrokken al om half 10 richting de stad. We gingen naar Zuidplein in Rotterdam. Daar winkel je overdekt en dat was wel fijn, gezien het regenachtige weer. Bovendien vind ik het fijn, dat je daar alles onder één dak kunt kopen wat je nodig hebt en er geen kilometers voor hoeft te lopen.

We hadden afgesproken om eerst naar C&A te gaan. Daar kunnen we meestal goed slagen. Ook vandaag lukte dat uitstekend. Maria had eerst gisterenavond haar hele kledingkast leeggehaald en uitgezocht. De paar kledingstukken die nog konden, hadden een aanvulling nodig. Bijvoorbeeld een truitje bij een rokje en een vestje op een jurkje. Dat. Die kledingstukken had ze meegenomen en we wilden dus eerst proberen om van die losse kledingstukken complete setjes te maken. We struinden de hele winkel door en wat leuk leek hing Maria over haar arm. Met een arm vol kleding verdween ze uiteindelijk in een paskamer. En, ongelofelijk, alles wat we uitgezocht hadden viel precies zoals we dachten/hoopten. Mooi. We hoefden niets terug te hangen op het rek vol kleding, die twee dames aan het uitzoeken waren om weer in de winkel terug te hangen.


Ik appte een foto door naar Willem. Kon hij op z´n werk onze vorderingen volgen en commentaar z´n goedkeuring geven :-).


Met een tas vol kleding liepen we voldaan de winkel uit. We waren al bijna klaar! dachten we.

De volgende winkel was van Haren voor schoenen. Goede schoolschoenen moesten er komen. Graag van echt leer, zodat ze tegen een stootje kunnen.


Er werd van alles gepast. Er was veel leuks. Uiteindelijk moest Maria uit twee paar kiezen. Dat duurde even en was ook prima. Ik wilde dat ze die keuze op haar gemak zou maken en heb zelf mijn mening voor me gehouden. Nu heeft ze echt gekozen wat ze zelf wilde en dat is helemaal goed.

Met alweer een grote tas erbij liepen we de winkel uit. Nog steeds opgetogen dat het allemaal zo vlotjes verliep. Wat gaan we doen? Naar de Primark? Nee, naar Lara Mode. Daar hebben de meiden vorig jaar ook leuke jurkjes gescoord. En ja hoor, ook dit jaar slaagden we daar prima. Maria kocht er een okergele trui met vleermuismouwen. Ik kreeg er nostalgische gevoelens bij en vertelde haar, dat ik,  toen ik 15 was, ook zo´n trui had. En dat toen ook okergeel in de mode was, destijds gecombineerd met paars. Grappig dat dat allemaal zo terug komt.

We waren er bíjna. Nog een zwart lang vest en, als we dat konden vinden, een wat langer kokerrokje. We liepen daarvoor naar H&M. Het vest vonden we daar. Het rokje niet. Het was inmiddels als over twaalven en ineens waren we allebei gaar en hadden we het wel gezien. Nee, voor ons geen eindeloos geshop. Het was gewoon leuk geweest en we waren blij, dat we zo goed geslaagd waren. Tijd voor even gezellig een broodje! En dan snel naar huis.

Het was evengoed al over enen, toen we thuis kwamen en om twee uur wilde ik naar de kerk. We hadden een trouwdienst in onze gemeente. Nog van familie ook (de dochter van mijn neef). Ik deed even een half uurtje m´n ogen dicht, want de dag was al vroeg begonnen en ik was moe van het shoppen. Daarna maakte ik snel de webshopbestellingen af, zodat ik die meteen in de auto mee kon nemen. Die kon ik na de kerkdienst dan mooi naar het postkantoor brengen. Mijn zus belde, of ik haar op wilde halen. Ze wilde ook naar de kerk. Tuurlijk. Gingen we samen. Na de dienst heb ik mijn tante Tilly (oma van de bruid) nog even begroet. Die had ik sinds het overlijden van mijn ouders, vorig jaar mei, niet meer gezien.

Al met al was de dag snel om met al die activiteiten buitenshuis. Van wegwerken van de groenten- en fruitvoorraad is niets meer gekomen. Er verdween alleen een spitskool in de warme maaltijd van vandaag. Maar wie weet wat de dag van morgen brengt. In elk geval geen boswandeling. Brr, wat is het koud en nat! Ik heb de kachel aan gehad, vandaag. En ik kreeg spontaan trek in chocolademelk :-)

donderdag 19 oktober 2017

Dagje uit en dagje thuis

Gisteren was ik de hele dag van huis. Al om 9 uur vertrokken we, mijn zus Maaike, haar zoon Henk, onze Henk en ik. We hadden een afspraak bij Alpha Bedding van Balt van Raamsdonk. Balt is een meneer (83 jaar) met dyslexie en ná zijn pensionering heeft hij daar jarenlang onderzoek naar gedaan. Hij heeft een leesmethode ontwikkeld, die totaal anders is dan de methode waarop onze kinderen lezen leren. Ik zal daar later vast nog weleens over schrijven.

Henk, de zoon van mijn zus, heeft ernstige dyslexie. Hij zit al in groep 6, maar leest, ondanks enorm veel oefenen, nog maar op het nivo van groep 3. En aangezien hij een goede intelligentie heeft, belemmert dit hem heel erg. Toen Willem een poosje geleden een artikel over de methode van Balt las, heeft hij het ter informatie dan ook doorgestuurd naar mijn zus. En zodoende was er nu een afspraak om met Balt en zijn methode kennis te maken.

Maaike vond het fijn als ik mee ging. Twee horen meer dan één. Bovendien hebben wij zelf ook een aantal dyslectische kinderen in ons gezin en heeft zoiets dus zeker ook mijn interesse.

We hebben een interessante ochtend gehad en zijn heel positief over alles wat we hoorden. Het was nuttig en daarbij ook nog aangenaam. Wat wil je nog meer?

Nou, een pannenkoek! Maaike had bedacht om in Kesteren, bij molen de Zwaluw, een pannenkoek te gaan eten. De kinderen konden na het eten dan nog fijn een poosje spelen in de speeltuin bij de molen en zo zou het, óók voor de kinderen, een leuke herfstvakantiedag worden.

We reden van Leersum, via een omweg vanwege werk aan de weg, naar Kesteren en kwamen bij de molen. Ik was er nog nooit geweest en keek m´n ogen uit. Want het is niet zomaar alleen een molen met een pannenkoekenrestaurant, maar een compleet imperium van een zakenfamilie, waar je van alles kunt kopen en van álles kunt doen.

Alles, behalve een pannenkoek eten, bleek helaas. Het bak-apparaat was in revisie. Dat was wel even dikke pech, vooral voor de knullen, die zich erg op een pannenkoek hadden verheugd. Maar we konden wel iets anders van de lunchkaart bestellen. Dat deden we dan maar. Maaike en ik kozen voor een uitsmijter, en de jongens namen patat met een frikandel. Dat de uitsmijter voortreffelijk smaakte, maakte de pannenkoekenflater wel goed :-).




De jongens vermaakten zich nog een poosje in de speeltuin, terwijl Maaike en ik onder het genot van een bakkie koffie nog gezellig natafelden.

Om een uur of half vier waren we thuis. Zodoende kon ik nog even mijn handen laten wapperen in de huishouden. Dat had ik trouwens ´s morgens vroeg ook al gedaan. Ik zit namelijk nog met die grote groenten- en fruitvoorraad, die weggewerkt moet worden vóórdat het rijp is voor de groencontainer.

´s Morgens vroeg had ik al een doos mineola´s geperst. Dat leverde 4 1/2 liter heerlijk sap op. Een 2-literkan ging de koelkast in voor direct gebruik. De rest ging in plastic flessen de vriezer in voor in het weekend.

Nu, in de middag, besloot ik voor het eten koken in een hoge versnelling nog weer een kist jonagold te verwerken. Mijn droogoventje legde ik weer helemaal vol met appelschijven en ik kookte een grote pan appelmoes. Genoeg voor weer vier grote potten. Oh, wat een heerlijkheid, zo´n voorraadje!



Tussen de bedrijven door bakte ik nog een keer de suikervrije flapjacks, die Willem zo lekker vond. Dat was om mijn schuldgevoel te sussen ;-). Ik zou ´s avonds namelijk alwéér weggaan. Samen met mijn vriendin ging ik naar het ´brei-avondje´ van onze gezamenlijke tante. Ik heb gezorgd, dat Willem eerst een bakkie koffie mèt flapjack voor z´n neus had staan, voordat ik vertrok :-).


Het recept vind je bij Ekodis en deze flapjacks zijn zeer ´verantweurd´, maar vooral heel lekker!

Op het brei-avondje haakte ik aan m´n sjaal. (o ja, logisch, op een brei-avond haak je ;-)). Hij schiet al aardig op. Ik moet drie wolletjes ophaken en heb er nu bijna twee gedaan.



Het was een fijne dag, maar ik voelde hem best zitten, toen ik ´s avonds m´n mandje inrolde. En ik had ook echt geen zin om vanmorgen vroeg op te staan om hard aan de slag te gaan. Het was dik zes uur, voordat ik opstond en ik heb niet veel uitgevoerd, voordat ik tegen half 8 met een ontbijt-voor-twee naar boven liep. 

Willem en ik ontbijten in de vakantie altijd gezellig samen en meestal op bed. Ik heb er dan altijd al een paar uurtjes opzitten, Willem wordt later wakker. Ik maakte ons lievelingsontbijt klaar: havermout. Lekker van havervlokken. Dat is veel lekkerder dan van (voorgegaarde) instant havermout. Het basisrecept is: 1 kopje havervlokken, 1 kopje melk, 1 kopje water en een snuf zout per persoon. Aan de kook brengen en een minuut of 10 laten pruttelen. Je kunt de havervlokken ook vast de avond ervoor in de week zetten. Dan is de kooktijd korter. Ik vind het echter niet erg om even op die havervlokken te moeten wachten. Dan kan ik mooi de vaatwasser uit- en inruimen of zoiets. Ik deed er rozijnen door, schepte er een lepel (zelfgemaakte) appelmoes over, een lepeltje honing én een klontje roomboter erop. Oh, zó lekker!


Ik maakte Willem z´n salade klaar, zodat hij naar z´n werk kon vertrekken.



Daarna sorteerde ik al het wasgoed wat ik had liggen. Het is vandaag voorlopig even de laatste droge dag, als de weersvoorspelling uitkomt. Daar wilde ik goed van profiteren.

Ik deed wat routineklusjes totdat het 10 uur was. Dat was het tijdstip wat ik met Jan afgesproken had, om naar de fietsenmaker te gaan. Jan z´n fiets is 2 weken geleden bij de bushalte gestolen en er moest dus een nieuwe komen. Nou ja, nieuwe, tweedehands dan toch. Maar wel bij de fietsenmaker vandaan, zodat we er vanuit kunnen gaan, dat het echt een goede is. Dat is ook wel nodig, want hij fietst elke schooldag 22 kilometer heen en terug naar school en huis.

De fietsenmaker had maar één fiets in Jan z´n maat en die was nog niet opgeknapt. Niet erg. We hebben hem gekocht en de fietsenmaker gaat hem keurig reviseren. Zaterdag krijgt Jan een leenfiets, zodat hij DV maandag weer naar school kan fietsen. En dan zal de nieuwe fiets ergens in de volgende week geleverd worden.

Het liep allemaal vlot en ik kon dus thuis naadloos verder aan de slag. Ik heb de bijkeuken gesopt. Dat was hard nodig. De tuindeur is op slot gegaan en het komende seizoen lopen we via de garage en de bijkeuken. Het is namelijk niet zo prettig als steeds de tuindeur opengaat en er een vlaag kou de kamer in komt. Maar de bijkeuken moest daarom strak opgeruimd en gepoetst worden. De vuilnisbak kreeg ook een andere plek, zodat die niet in de nieuwe looproute staat. Fijn hoor, alles blinkt weer.



Intussen heb ik de wasmand zo goed als leeg gewassen en is alles fijn droog gekomen, buiten. Top!

Ook vanmiddag heb ik weer een slinger aan de fruitvoorraad gegeven. Ik had er 12 kilo mandarijnen bij zitten. Mandarijnen, die bijna niet te pellen waren, zo´n strakke, dunne schil. En ze waren aan de datum (ook al vind ik het onzin, dat er op zo´n product een houdbaarheidsdatum zit). Het beste was om deze mandarijnen, net als de mineola´s van gisterenochtend, maar te persen. Gelukkig had ik hulp: Henk heeft dapper mee gedaan, ook al was hij het na een kilo of zes al spuugbeu. Ja, ja, leren afmaken. Dat is belangrijk, jongen!





Het leverde maar liefst zes liter sap op. Hoe fijn is dat!

Ik ging naar de post om pakjes weg te brengen en haalde meteen een nieuwe lamp voor in de bijkeuken. En omdat ik in de opruimmodus stond, leverde ik lege flessen in bij de Lidl, stortte glas in de glasbak en textiel in de textielbak. Alle beetjes helpen, om de boel fijn opgeruimd te krijgen.

We aten spercieboontjes (uit de groentenvoorraad) met gekookte aardappels én gebakken aardappels (restje van zondag). Een kipfiletje erbij en appelmoes. De pannen gingen schoon leeg. Ook het toetje was deels een leftover en deels vers klaargemaakt. Ik had nog wat amandelgriesmeelpudding van zondag en daarnaast kookte ik, lekker ouderwets, gruttenpap. Dat was om karnemelk op te maken, wat al over de datum was. Zo hoefde er niets weggegooid te worden en was er voor elk was wils.



dinsdag 17 oktober 2017

Appels, spinazie en een kringloopvondst

Vanmorgen vroeg ging ik verder waar ik gisterenavond gebleven was: met de appels. Moesde ik gisterenavond 5 kilo elstar, vanmorgen pakte ik een kist jonagold. Ook deze appels waren gevallen en hier en daar behoorlijk gebutst of bruin onder de schil.



Toch zaten hier genoeg goede appels tussen om mijn droogoventje mee te vullen.




Van de rest maakte ik weer appelmoes. Een aantal grote potten en ook nog 5 kleine potjes. Die kleintjes zijn voor schoonmama. Precies een mooi maatje voor een eenpersoonshuishouden.

Het huisartsverhaal ging vandaag niet door. Het was precies zoals ik verwachtte: de praktijk is vanwege de vakantie gesloten en je kunt alleen voor spoedgevallen terecht bij de vervanger. Ik snap daar werkelijk geen bal van. Elke vakantie is die praktijk domweg dicht. Ik mocht willen dat Willem elke schoolvakantie vrij had, zeg! Maar ja. Gelukkig was de pijn vandaag een heel stuk minder. Anders had ik er toch heus een spoedgeval van gemaakt. Nu wachten we maar tot later.

Nu Maria zich zoveel beter voelde, besloten we om vandaag dan maar het kringloopuitstapje te doen, wat we op de wensenlijst hadden staan. Gezellig hoor, zo samen! We hebben heel erg op ons gemakje de hele kringloopwinkel doorgestruind en kwamen leuke dingen tegen. Zo scoorde Maria een rokje voor maar 2,45 en vulde ik mijn glasvoorraad aan. Dé vondst was een pianokruk voor slechts 3,95!! Ok, voor het comfort zou ik er misschien een kussentje op moeten maken. Maar verder: perfect!



Bij de kassa stond een meneer heel jaloers te kijken: ¨Hé, die heb ik helemaal niet gezien!¨ zei hij. ¨Dat klopt,¨ zei ik, ¨want ik had hem al gepakt :-)¨. De meneer wilde hem wel van me kopen. Maar nee, ik was er zelf veel te gelukkig mee!

We hebben ook lekker in de kringloopwinkel geluncht. Een kom champignonsoep en een pistoletje gezond. Echt genieten.



Vanmiddag kwam schoonmama op de koffie, bakte ik brood, maakte bestellingen klaar en spoelde een doos vol spinazie.



Die zat gisteren ook bij het partijtje van de groentenboer. Het was spinazie met klein blad en lange stelen en werd daarom niet verkocht. Mij maakt het niet uit. We lusten spinazie met steel en al. Ik had 6 kilo. Eén kilo ging vanavond door de pasta.



De andere 5 kilo´s heb ik per kilo geblancheerd, gesneden en in zakjes in de vriezer gedaan.




Zo heb ik 5 porties om door de pasta of de lasagne te verwerken. Of ik maak er spinazietaart van. Ik zie wel. Voor gewoon gestoofde spinazie is het vanwege de stelen niet zo geschikt. Daarvoor heb ik liever grootbladige spinazie, wat een fluweelzacht eindresultaat geeft. Vooral met een scheutje room erdoor. Mmm.

Na het eten reden Willem en ik naar de molen voor de wekelijkse bestelling. De hele gang stond vol en moest vanavond allemaal opgeruimd worden. Morgen ben ik namelijk een dag de hort op.



Al met al was het een drukke dag, ook al waren het leuke bezigheden. Ik ga mijn mandje opzoeken.