zaterdag 30 januari 2021

Analyse van mijn kassabon

De laatste weken heb ik geprobeerd om veel uit de voorraad te eten en zo min mogelijk bij te kopen. En ook de komende weken wil ik dat zo nog even blijven doen. Er zijn echt etenswaren in huis, die ´liggen te verstoffen´. Zo heb ik bijvoorbeeld een aardige collectie met potten vol peulvruchten. Wil je die eten, dan moet je dat plannen en het bereiden kost vaak wat meer tijd. Daardoor zijn er potten, die ik vorig jaar uit ons vorige huis vandaan heb meeverhuisd naar hier en waar nog geen boontje of erwtje uit opgemaakt is. 

Ook in de vriezer zaten spullen, die daar al veel te lang lagen. Maar nu gaat het toch heus opschieten. Vandaag maakte ik kippensoep en nam het laatste pakje soepgroenten uit de vriezer. Op de sticker stond als tht datum: 18 maart 2019. Lag dus al bijna 2 jaar in de vriezer...Oeps!

Op zaterdagmiddag race ik dan even naar de Aldi en haal daar alles wat ik nog nodig heb. De afgelopen 3 zaterdagen had ik keurig korte bonnetjes. Maar vandaag was het een serieuze strook en van het totaalbedrag schrok ik een beetje: 104,95!

Daarom besloot ik de kassabon eens aan een nauwkeurige analyse te onderwerpen. Kijk je mee?

Ik haalde 2,5 kilo patat voor 1,99. Normaal maakt Willem die zelf, maar vannacht liep hij te spoken vanwege een gal-aanval. Dus maar een keer gekochte patat.

Hollandse groentenschotel en gebroken bonen uit de vriezer. Samen 2,35. Dat is groente voor morgen. Betaalbaar vers is er op het moment niet veel.

Een grote verpakking frikandellen en een grote doos kroketten. Voor vandaag bij de patat. Daar houden we van over.

Vier pakken à 6 afbak-kaiserbroodjes voor 0,50 per pak. Dit was een aanbieding en de broodjes zijn nog tot april houdbaar. Leek me wel zinnig om op voorraad te nemen.

4 liter halfvolle melk

grote fles natuurazijn

fles zonnebloemolie

2 zakken macaroni à 1 kilo. Dat heb ik toch wel graag op voorraad liggen.

1 kilo h.o.h. gehakt. Hier maak ik 1 portie van voor gehaktballen en 2 porties voor soepballetjes

3 pakjes margarine

2 pakjes scharrelkipdijfilet. 1 pakje was met 30% korting. 2 pakjes is voor 1 maaltijd vlees en kosten samen 3,39

1 pakje runderriblappen, 500 gr. Dat is ook voldoende voor 1 maaltijd en valt met 3,99 ook nog alleszins mee.

1 schaaltje filetlapjes. Voor 1 maaltijd; 3,79

doosje kersenbonbons. Ok. Dat is luxe. Kosten: 1,99.

zakjes kattensnoepjes 1,29

kuipje smeerkaas 0,57

fles huiswijn, rood, 1 liter 3,69. Die is voor de voorraad. Ik had niets meer staan.

een leverworst. Die is voor Ciara. Ze krijgt af en toe een stukje als beloning. Kost 0,89 en gaat wel 2 weken mee.

olijfolie, 1 liter. Was bijna op. Wel een rib uit m´n lijf: 5,29

cheddar smeltkaas, voorraad.

augurken en zilveruitjes. Om met een paar overgebleven aardappels, een appeltje, een uitje en een lik mayonaise een simpel slaatje in elkaar te draaien.

frisdrank voor het weekend: 1 cola, 1 icetea, 2 dubbeldrank

zak koffiebonen, 1 kilo,  extra dark 6,49. Dit is duurder dan gemalen koffie. Maar die was op. Althans, die wij altijd drinken. Dan maar zelf malen. Iets duurder, maar ook iets lekkerder :-).

pak knäckebrood 0,99. Had eerst nog met een luxere in mijn handen gestaan. Toch maar de basic genomen. Het scheelde iets van 30 cent.

2 pakjes houdbare slagroom voor de voorraad

Broodbeleg: pindakaas, gewoon en met stukjes noot, de goedkope. Speculoos, hazelnootpasta, hagelslag, vlokken. We kunnen er weer even tegen.

2 zakken chips, voor het weekend.

2 pakjes vleeswaren voor op brood.

1 pakje ontbijtspek om een keer spekpannenkoeken te bakken.

1 pak gangmakers en 1 pakje bokkepootjes, voor als ik een keer geen zin/tijd heb om te bakken.

1 pot nep feta om sla/salade/pasta/stamppot mee op te leuken lekkeren.

1 zak mini reepjes, merkloos, voor bij de zondagse thee

1 kilostuk jong belegen kaas, 5,99. Dure liefhebberij, maar ja.

2 potten appelmoes voor de vriendin van Koos, die altijd appelmoes uit een pot bij haar eten wil

1 pak creamcrackers, voorraad.

2 pakjes mentosrollen. Daar doen we wel weer even mee.

Nou, dat was hem dan. Eigenlijk helemaal niet overdreven luxe. Samen met alles wat ik nog op voorraad heb, is dit wel voldoende voor een hele week.

Vandaag maakte ik ook weer eens zelf roggebrood. Dat is zó lekker! 

Deze week was ik in de Turkse supermarkt voor fijn griesmeel. Ik vind het altijd heel leuk om daar rond te kijken naar dingen die ik niet ken. Naast de pakjes puddingpoeder vond ik deze doos:


Ik vroeg aan de jongeman bij de kassa, wat dat was. Hij vertelde dat het broodbeleg is. Een soort sesampasta met pistachenootjes. Dat klonk lekker en ik nam zo´n doos mee. En ja, het ís ook lekker!


Het is zoetig, want er zit suiker en glucosestroop in. Het lijkt een beetje op heel stugge pindakaas, qua structuur. Je hebt er niet veel van nodig op je brood. Leuk is dat, iets nieuws :-).

maandag 25 januari 2021

Licht!!

 Oh, wat heb ik ervan genoten, dat het vandaag zo licht was! Toen ik vanmorgen Ciara ging uitlaten, was het kraakhelder. Wel echt koud, hoor! Ik had heerlijk warme handschoenen aan, maar eer dat ik thuis was, waren mijn vingertoppen zowat bevroren. Het is hier op het platteland al snel 2 graden kouder dan in de stad. 

Maar goed. Ik heb liever kou, dan regen. Ik genoot van de blauwe lucht. Van het licht van de zon. En keek, hoe de vogels en eenden paartjes vormen. Ik zag een krokus dapper een verkleumd kopje boven de bevroren grond uitsteken. De wilgenkatjes bloeien. De eerste lammetjes worden zelfs al geboren. Maar uiteraard lopen die nog niet buiten. Daar moeten we nog heel even geduld voor hebben.

Ciara gaf niet om de kou. Ze ging hier en daar eens op haar gemak in het witte gras liggen om op een tak te knagen. Ze heeft dan ook zo´n mooie, dichte wintervacht!

Het was bijna windstil. Ik luisterde naar de geluiden. Ik hoorde het gemaal bij de brug stampen en zag kleine schuimkopjes van opgepompt water voorbij drijven. Ik hoorde de lokroep van verschillende vogels. Verder was het helemaal stil.

Het water weerspiegelde de kruinen van de knotwilgen.Zo mooi!


Het winterlicht is vooral bij zonsopkomst en zonsondergang heel speciaal. Het heeft een warmgele kleur. Vooral op de rietkragen vond ik dat steeds zo speciaal. Maar de rietkragen zijn vorige week gemaaid. Het is nu kaler dan kaal. We kijken nu wel heel ver weg vanuit ons huis. De weg gaat in een bocht naar het dorp. Zo kun je iemand al helemaal uit de verte zien aankomen.

Iets minder intens dan de gele rietkragen, maar toch zeker ook heel mooi in de avondzon, zijn de gele kruinen van de bomen aan de overkant:

Wat ben ik bevoorrecht dat ik hier mag wonen.

zaterdag 23 januari 2021

Oorverdovende stilte

Het is zaterdagavond half 10 en de stilte is werkelijk oorverdovend. Zowel binnen als buiten is het muisstil. Buiten, omdat om 21.00 de avondklok inging. Ik weet niet, hoe het in andere delen van ons land of in de stad is. Maar hier in ons dorp is niemand op straat. 

Binnen is het ook heel stil. Er zijn maar twee kinderen thuis. De rest logeert bij hun vriend/vriendin. Vreemd, hoor! Maar ook wel een keer lekker, zo.

De week is weer omgevlogen. Ik heb her en der wat foto´s van gemaakt. Die fungeren als mijn externe geheugen. Zo kan ik toch nog een soort van verslagje maken.

Ik heb deze week aardig wat kilometers gemaakt. Donderdag kwam dat, doordat ik Henk heen-en-weer naar school heb gereden. Het waaide zó hard, dat het geen doen was, om hem op de fiets te laten gaan. Het is per slot van rekening toch 30 kilometer. Toen ik hem ´s morgens naar school gebracht had, ben ik op de terugweg meteen Jan gaan ophalen. Die had een nachtje bij Dirk in Alblasserdam gelogeerd en had op donderdag online les. Hij zou op de fiets naar huis komen. Maar nu ik toch langsreed, kon ik hem wel even oppikken. Scheelt weer een drie kwartier fietsen.

´s Middags reed ik voor de tweede keer naar Rotterdam. Nu om Henk weer op te halen. En hoe suf!! Ik was nogal in gedachten én ik reed pal achter een vrachtwagen. En ineens kwam ik erachter, dat ik op de verkeerde baan reed! In plaats van de richting Nijmegen, reed ik richting Utrecht. Grrr. Moest ik eerst helemaal de Van Brienenoordbrug over en pas bij Alexanderpolder kon ik eraf om te keren. 

Het kostte me een kostelijk kwartiertje. Én de zenuwen! Want ik reed op de reservetank en ik zag met gekromde tenen het cijfer van het aantal kilometers, wat ik nog kon rijden, rap lager worden. De tank was schoon leeg, toen ik bij de pomp stond. Ik was aan de laatste 5 kilometers bezig! En ja, ik weet, dat dat niet zo goed is voor je auto. Het is dan ook niet mijn gewoonte, om tot de laatste druppel leeg te rijden. Niet alleen vanwege de auto, maar ook niet vanwege m´n zenuwen ;-).


Er werd deze week weer van alles uit de voorraad gegeten. In de vriezer, die leeg moet, vond ik nog twee pakjes piri piri bbq-worstjes. Eén pakje ging op. De worstjes gingen bovenop krieltjes in de schil in de oven. Lekker met halve uienringen en diverse kruiden. Ik had twee kropjes kersverse krulsla gekregen. Die smaakten er perfect bij. Ik maakte meteen een restje bruine bonen en een restje rode kool erbij warm. Het voelt zo fijn, om lekkere maaltijden klaar te maken met van alles wat op moet, of over is!



Ik maakte ook krentjebrij. Zo´n potje rodebessensap uit de weck is precies genoeg voor een pannetje vol. Iedereen smulde. Dit vinden we lekkerder dan Haagse Bluf. Ik heb nog een stuk of 40 potjes bessensap en waarschijnlijk wordt er heel wat verwerkt tot krentjebrij :-)


Sinds 1 januari is Willem 1 dag in de week minder gaan werken bij Bis. Hij werkt die ene dag nu voor de eenvoudiglevenshop. Het werk is erg afwisselend, zeg maar. Afgelopen vrijdag heeft hij heel hard aan de goederenlift gewerkt. Dat is weer eens wat anders, dan de hele dag achter de computer.

De lift heeft proefgedraaid. Hij loopt als een zonnetje! Nu moet het electra-gedeelte afgewerkt worden. De kabels (18 stuks lopen er door de liftschacht!) moeten in een kabelgoot en op elke verdieping moeten de bedieningsknoppen opgehangen en aangesloten worden. Ook de schakelkast moet opgehangen worden. Best nog wel even wat werk. Maar dat hij het doet! Dat is gewoon geweldig. Er kan gewoon een paar honderd kilo tegelijkertijd mee omhoog en omlaag vervoerd worden. Dat scheelt enorm veel gesjouw. 



´s Middag gingen Willem en ik naar een trouwdienst bij ons in de kerk. Dat is het grote voordeel van voor jezelf werken. Hoef je niet aan je baas te vragen, of je een paar uur vrij kan krijgen ;-). De trouwtekst was Psalm 67 vers 7B. Laat ik nu juist een paar weken geleden al een vouwtje in mijn Bijbeltje hebben gelegd bij deze tekst! Hoe bijzonder.

God, onze God, zal ons zegenen.

In het huishouden draait alles z´n gewone gangetje. Inclusief het bakken van ons dagelijks brood. Ik bak op de workshopzolder, want daar heb ik alles bij de hand: broodbakmachines, waarin ik het deeg kneed, en ook twee ovens (waar ik er normaal gesproken maar één van nodig heb). Ik heb deze week alle wokshops tot en met 9 februari geannuleerd. Super jammer, maar helaas kan dat nu even niet anders. 


Twee weken geleden kreeg ik van mijn buurvrouw een mooie bos kornoeljetakken. De kale rode takken waren al mooi. Maar het volgen van het uitlopen is nog mooier! Eerst kwamen er blaadjes, maar nu zitten er ook al bloemetjes in. Wat een schoonheid!





Ook buiten ga je merken, dat het voorjaar wordt. Van de week zag ik al baltsende futen. Prachtig!! En toen ik vanmorgen Ciara uitliet, voelde ik op sommige plekken, als ik in de luwte liep, toch echt al de kracht van de zon. 

Vandaag was Willem ook voor de shop aan het werk. Hij maakte foto´s van de (nieuwe) theesoorten, die in de shop gezet moeten worden. Steeds was hij niet helemaal tevreden. Maar uiteindelijk lukte het, wat hij voor ogen had. Maar hiervoor had hij wel eerst flink moeten Willy-Wortelen. Hij heeft de camera op de hanenbalk gemonteerd en maakt nu foto´s van bovenaf, zodat er geen lelijke schaduwen te zien zijn. Hoezo perfectionistisch ;-).



Afijn, terwijl hij druk was met die theetjes, was ik druk met het zaterdagse werk. Daar hoort ook bakwerk bij. Bak ik doordeweeks altijd gewoon bruine broden, voor de zondag bak ik meestal wat specialers. Vandaag werd het brioche. Deze keer niet in de wonderpan, maar gewoon in de oven.


Hier  op de foto staat het deeg nog in de narijs. Maar inmiddels staat het brood te glimmen op m´n aanrecht en iedereen heeft er al even aan gevoeld en geroken. Ik denk, dat ik morgenochtend alleen maar ¨Brioooooooooche¨ hoeft te roepen en iedereen springt meteen uit bed. Ha, ha!


dinsdag 19 januari 2021

De andere kant van de ophokplicht

Nu we door corona met steeds meer en steeds strengere maatregelen te maken hebben, speelt het leven zich voornamelijk binnenshuis af. Aan de ene kant word ik een beetje ongeduldig, nu de ophokplicht maar voortduurt. Aan de andere kant merk ik, dat het ook wel meer huiselijkheid in de hand werkt. Daar kan ik wel van genieten.

De winteravonden lijken langer dan ooit. En ik handwerk me een slag in het rond. De sokken die ik voor mezelf had opgezet, zijn al af.


Het volgende paar sokken staat op de pennen. Nu een paar mannensokken, die wel een paar maten groter zijn. Daar zal ik wat langer over doen.

Het haken van de gordijntjes voor in de hal/schuur gaat ook door. Al is het in een wat slomer tempo. En bijna elke avond geef ik een flinke slinger aan m´n spinnewiel.

Van de weeromstuit is Maria ook aan het breien geslagen. Gezellig hoor! Steeds als we koffiepauze hebben, zeggen we tegen elkaar: ¨Kom, snel nog even een naaldje breien.¨


Willem oefent een nieuw stuk op de piano


 en Hans houdt zich bezig met Ciara. Elke avond mag Ciara een poosje in huis. Dat is zo gezellig. Meestal haalt Hans Ciara direct uit z´n werk uit de bench. Dan krijgt hij wat lekkers en ligt hij op z´n matje. 


Ciara is meteen de reden, dat we om de beurt toch allemaal buiten komen. Ze moet tenslotte uitgelaten worden. ´s Morgens neem ik bijna altijd een flinke ronde voor mijn rekening. Heerlijk om zo verplicht in de buitenlucht te zijn! Vorige week liep Maaike een keer met me mee. Ze maakte wat ´hondenrondje´- foto´s. Je ziet meteen, dat dat uitlaten beslist geen straf is :-).



Terwijl het buiten guur, nat en winderig is, genieten we binnen op voorhand al van wat voorjaar:

Zaterdag

Maandag

Vrijdag was Willem jarig. Ook dat gaf huiselijkheid, doordat het maar met een klein groepje gevierd kon worden. Ik bakte een appeltaart en maakte een bokkepootjestaart, zodat er wat feestelijks bij de koffie was.  Het was zomaar gezellig met enkele kinderen en de kleinkinderen. 

Ik ben veel in de keuken te vinden. De rode-bessensap en de blauwe-bessensap, die ik vorige week maakte, heb ik geweckt.


We hebben er al een paar keer van gesmuld. Ik maakte Haagse Bluf en Griesmeelpudding met bessensaus. Mmm. Deze week wil ik een keer krentjebrij maken.

Haagse Bluf

Ik ben de vriezer aan het leeg eten. Vorige week maakte ik twee keer tomatensoep van ingevroren tomaten. En op het moment staat er kooknat van asperges te ontdooien en ook een pakje ingevroren asperges. Eens kijken of ik daar ook een lekker soepje van kan brouwen. Soep is gewoon áltijd goed! In de zomer en in de winter.

Ik vond ook nog een pakje afgeprijsde chipolata worstjes. Die heb ik maar meegeroosterd op een bakplaat vol groenten.



Ook de voorraden in de kelder maak ik op. Er ligt nog van alles: peulvruchten, een pompoen uit m´n tuin, zuurkool, uien. Keuze genoeg! En vanavond ´slachtte´ ik de laatste rode kool uit mijn moestuin. Hans heeft hem vorige week uit de tuin getrokken, toen hij de frees erdoor joeg. Het was een flinke jongen. Nadat ik hem met een bijltje van de stronk had geslagen en de lelijke buitenste bladen eraf gehaald had, lag er een prachtige kool van dik 2,2 kilo te glimmen op m´n weegschaal!




 Ik heb hem eerst maar eens gehalveerd. We kunnen er gemakkelijk twee keer van doen. Ik doe er ook altijd een flinke hoeveelheid appels door. En dan lekker met laurier, kruidnagel, zout, beetje azijn, beetje suiker, snuf nootmuskaat, snuf kaneel en snuf peper. Mmm!




De jongens gaan sinds deze week niet elke dag meer naar school. Henk heeft op maandag en op woensdag een thuisdag en Jan op dinsdag en donderdag. Ze wisselen elkaar dus mooi af. Jan heeft morgen twee mondelingen, die hij nog moest inhalen. Hij had ze gemist, doordat hij net corona had, toen die tentamens afgenomen werden. Hij heeft het behoorlijk druk met al dat inhaalwerk. Maar goed. Op z´n tijd hebben we allemaal flink last van de gevolgen van de pandemie. Extra belangrijk om dan niet alleen te kijken, naar wat je wordt afgenomen, maar juist ook naar wat het je brengt. Alles heeft altijd twee kanten.

dinsdag 12 januari 2021

Genietmomentjes in januari

Vorige week dinsdag belde de groenteboer, of ik misschien nog interesse had in wat restanten. Er waren in elk geval rode bessen en mango´s. Oh, ja, daar had ik wel zin in! Lekker bessensap maken, voor over de pudding enzo! We spraken af, dat ik op woensdagochtend langs zou rijden. 

Woensdagochtend ging ik samen met Maria naar de loods van de groenteboer. Nou, er was een prachtige portie voor me klaargezet. Van alles en nog wat. Hoe fijn! Er waren rode bessen en blauwe bessen, mango´s, sinaasappels, druiven, papaya´s, lychees, mandarijnen, snijbonen, witlof, diverse soorten sla, spruitjes, bloemkolen. O ja, en ook nog aardappels en rode en gele krieltjes ... Wat een rijkdom! 

Het was allemaal nog prima spul. Alleen stond er bijvoorbeeld op de bakjes rode bessen een t.h.t. datum, die al was verstreken. Dan mag zoiets niet meer verkocht worden. Prima voedsel moet dan worden vernietigd. Dat is toch zonde? Ik voelde me erg blij, dat dit eten gered kon worden. De rode bessen waren dan nog wel uit Holland afkomstig. Uiteraard uit kassen en bedoeld voor mensen, die dan met kerst rode bessen willen eten, ofzo. Ja, echt zot. Maar helemaal zot, als die kassen warm gestookt zijn, de telers en de plukkers en vele andere mensen eraan gewerkt hebben en dat dan zo´n product in de vuilverbranding terecht komt. Nog gekker is het, als een product ook nog eens de halve wereldbol overgevlogen is, zoals de blauwe bessen uit Peru!





Ik ben stukje bij beetje het fruit en de groente gaan verwerken. Van de groente hebben we al veel op gesmuld. Van de witlof had ik wat teveel en ik wilde dat eens proberen te wecken. Heel lang geleden heb ik dat weleens gedaan met gesneden witlof. Maar dat vond ik niet zo´n succes. De witlof was taai. Maar nu las ik steeds van enthousiaste mensen, die de witlof als stronkjes wecken. Die geweckte witlofstronkjes kun je een paar uur voor gebruik in een vergiet uit laten lekken en dan heerlijk in de oven doen met bijvoorbeeld ham en/of kaas. Het leek me wel wat. Jammergenoeg miste ik de klemmetjes en ringen van mijn weckpotten. Die staan nog altijd opgeslagen bij Hans z´n baas, sinds onze verhuizing. En Hans vergeet aldoor die laatste dozen eens mee naar huis te nemen. Gewone schroefdekselpotten heb ik genoeg. Daar kun je ook in wecken. Alleen passen daar niet zoveel stronkjes witlof in, omdat die potten veel smaller zijn dan weckpotten. Maar voor een experimentje is het eigenlijk wel prima. Ik weckte zomaar even 2 potten. Eens kijken, of ik er enthousiast over kan zijn. Voor mensen die het ook eens willen proberen: je zet de stronkjes met de punt naar beneden in brandschone potten. Je overgiet ze met licht gezouten water. Daarna kun je wat citroensap toevoegen om verkleuring te voorkomen. Ik had geen citroensap en deed een mespunt citroenzuur erbij. Dat zal vast ook prima helpen. Je weckt de witlof 90 minuten op 100 graden.


Intussen heb ik ook alle bessen ontsapt. De blauwe bessen zijn al geweckt. De rode hoop ik morgenochtend te wecken. 

Ik kon het werk lekker over een hele week spreiden, omdat we beschikken over een wel enorm grote koelkast, waar alles mooi koud in staat: de buitenlucht! Vooral eind vorige week was het een prima koelkasttemperatuur. Vrijdagavond begon het zelfs te vriezen en zaterdagochtend waren we verrast, doordat de Graaf voor ons huis dicht lag. Voor het eerst, sinds we hier wonen. Oh, wat was het een paar uur uitzonderlijk prachtig!







Later op de ochtend werd het ruim boven nul er verdwenen ijs en rijp net zo snel, als dat ze gekomen waren.

Maar we hebben er dan toch even van kunnen genieten. Net zoals van andere januari-dingen: het nieuwjaarsconcert van Take Five, wat dit jaar helaas alleen online te beluisteren was, maar daarom echt wel knus, zo op zaterdagavond op de bank met Willem en Wilma!



Maar ik geniet ook van de bloeiende amaryllus en de mandjes met bolletjes, die stukje bij beetje in bloei komen.



Van koffiemomentjes,



en van voorlezen,




en van breien en van spinnen.

Zaterdag moest Maaike helaas weer in quarantaine. Ze had vorige week bij iemand in de auto gezeten, die positief getest was. Ze werd op haar werk gebeld en moest dus naar huis. Eerst dacht ze, dat ze in zelf-isolatie moest. Ze zat dus zaterdag en zondag eenzaam op haar slaapkamer en ik liep weer af en aan met dienbladen met eten en koffie enzo. Maar zondag belde iemand van de GGD en die zei, dat ze alleen in quarantaine hoefde en daarbij anderhalve meter afstand moest houden tot de rest van het gezin. Toen werd het gelukkig een stuk gezelliger. Ze kon de rest van de tijd in elk geval gewoon samen met ons in de huiskamer zijn. We knepen hem wel een beetje. Als Maaike ook positief getest zou worden, moesten we weer met z´n allen in quarantaine. Dat zou voor Jan wel een kleine ramp zijn, want hij heeft al het nodige in te halen op school aan mondelinge tentamens en praktica. Het viel mee! Vanmorgen is Maaike gaan testen en vanavond kreeg ze het bericht, dat ze negatief was. Blij!!

 




dinsdag 5 januari 2021

Verwend in étappes

Zaterdag was ik jarig. Nu is 2 januari echt zo´n ´mosterd na de maaltijd´- dag om jarig te zijn. Iedereen heeft de feestdagen dan wel zo´n beetje gezien en half Nederland is per direct aan de lijn vanwege twee weken van overdaad aan snoeperij. Daarom vier ik m´n verjaardag nooit. Althans, niet op 2 januari. Willem is de vijftiende jarig en dus doen we het dan altijd meteen dubbelop.

Toch was het zaterdag zomaar een gezellige dag. Willem ging samen met Henk een mooie bos bloemen voor me kopen. En halverwege de dag kwamen er kado´s binnen, die Willem en de kinderen online hadden besteld. Niet alles werd op tijd geleverd. En dus word ik dit jaar in etappes verwend :-).

Zaterdag kwamen er twee boeken binnen. Het boek ¨De Banketbakker¨ van Cees Holtkamp. Dat boek stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Cees Holtkamp is een gepensioneerde, zeer gepassioneerde, klassieke banketbakker uit Amsterdam. In zijn boek staan allerlei traditionele koekjes, taarten, puddingen en ander lekkers. Sommige recepten kun je op Youtube vinden. Dan bakt hij (meestal met zijn kleindochter Stella) dingen als pepernoten en slagroomtaart. Geen super gelikte opnames of een peperdure keuken met allerlei luxe snufjes, maar gewoon een normale man en een meisje, die samen lekkere dingen maken en mixen met een simpele handmixer. Precies waar ik van hou!

Het tweede boek was ¨Dochters van Eva¨ - spiegel je aan vrouwen uit de Bijbel


‘Dochters van Eva’ gaat over de taak van de vrouw binnen de bijbelse context. Gertruud Bakker is geïnteresseerd in de joodse geschriften, zoals Talmoed en Midrasj. Ze probeert vanuit de Hebreeuwse grondtekst de belangrijke rol van de vrouw binnen het huwelijk, gezin en de samenleving te doorgronden. Dit boek kijkt verder dan de algemene kennis over de vrouw binnen het christelijke denken. Wat is Gods bedoeling met het opvoeden van kinderen? Wat zegt de bijbel ons vanuit het Hebreeuws over vrouwen als Ruth, Esther, Maria en andere sterke vrouwen? Spreuken 31, een lofrede op de vrouw, wordt uitvoerig onder de loep genomen en doorgetrokken naar de praktische invulling voor de vrouw vandaag de dag. Het is een verdieping voor de vrouw, een boek om in te lezen, uit te leren en samen te bespreken. Dit boek is een uitnodiging aan moeders, maar ook vaders om van Gods woord werk te maken. Kinderen te onderwijzen uit Zijn woord en er tijd en ruimte voor te maken, zodat er een stevige basis onder hun leven wordt gelegd

Dit leek me vooral interessant, omdat de schrijfster dichtbij de grondtekst van de Bijbel blijft. Het is inderdaad een interessant boek. Een boek om steeds iets uit te lezen en er verder over na te denken.

Mijn vriendin Wilma kwam ´s avonds gezellig meeëten. Ze verraste me met een heel mooie, stoere houtmand. Heel duurzaam vervaardigd van oude autobanden. De mand werd meteen in gebruik genomen en de lelijke groentekrat, die zolang als houtbak fungeerde, werd naar de schuur verbannen. Wat een verbetering dit!


Vandaag ging het verwennen verder. Er werd een mooie bos bloemen bezorgd van Willem z´n vader. En vanavond bracht de post tenslotte nog twee fijne kado´s van de kinderen. Vier pakken lontwol in zorgvuldig bij elkaar gezocht kleuren.


Hier kan ik mooi, middelfijn draad van spinnen. Het is Merino-wol, geproduceerd volgens biologische normen en gifvrij geverfd. Daarnaast was en ook nog een pak grijs gemêleerde Noorse lontwol voor een iets dikkere draad. Ik zie mezelf al met een fijne handgesponnen, handgebreide muts van deze wol door de polder lopen :-).

En als laatste was er een fijne keukenweegschaal. Mijn oude viel steeds uit en was niet betrouwbaar meer. Dus een nieuwe kwam als geroepen. Dan kan ik tenminste aan de slag met dat nieuwe bakboek :-).

Tel hierbij ook nog eens de felicitaties per post, op FB, via mail, telefoon enzovoorts op en dan begrijp je, dat ik er gewoon verlegen van ben!