Nu we door corona met steeds meer en steeds strengere maatregelen te maken hebben, speelt het leven zich voornamelijk binnenshuis af. Aan de ene kant word ik een beetje ongeduldig, nu de ophokplicht maar voortduurt. Aan de andere kant merk ik, dat het ook wel meer huiselijkheid in de hand werkt. Daar kan ik wel van genieten.
De winteravonden lijken langer dan ooit. En ik handwerk me een slag in het rond. De sokken die ik voor mezelf had opgezet, zijn al af.
Het volgende paar sokken staat op de pennen. Nu een paar mannensokken, die wel een paar maten groter zijn. Daar zal ik wat langer over doen.
Het haken van de gordijntjes voor in de hal/schuur gaat ook door. Al is het in een wat slomer tempo. En bijna elke avond geef ik een flinke slinger aan m´n spinnewiel.
Van de weeromstuit is Maria ook aan het breien geslagen. Gezellig hoor! Steeds als we koffiepauze hebben, zeggen we tegen elkaar: ¨Kom, snel nog even een naaldje breien.¨
Willem oefent een nieuw stuk op de piano
en Hans houdt zich bezig met Ciara. Elke avond mag Ciara een poosje in huis. Dat is zo gezellig. Meestal haalt Hans Ciara direct uit z´n werk uit de bench. Dan krijgt hij wat lekkers en ligt hij op z´n matje.
Ciara is meteen de reden, dat we om de beurt toch allemaal buiten komen. Ze moet tenslotte uitgelaten worden. ´s Morgens neem ik bijna altijd een flinke ronde voor mijn rekening. Heerlijk om zo verplicht in de buitenlucht te zijn! Vorige week liep Maaike een keer met me mee. Ze maakte wat ´hondenrondje´- foto´s. Je ziet meteen, dat dat uitlaten beslist geen straf is :-).
Terwijl het buiten guur, nat en winderig is, genieten we binnen op voorhand al van wat voorjaar:
Zaterdag |
Maandag |
Vrijdag was Willem jarig. Ook dat gaf huiselijkheid, doordat het maar met een klein groepje gevierd kon worden. Ik bakte een appeltaart en maakte een bokkepootjestaart, zodat er wat feestelijks bij de koffie was. Het was zomaar gezellig met enkele kinderen en de kleinkinderen.
Ik ben veel in de keuken te vinden. De rode-bessensap en de blauwe-bessensap, die ik vorige week maakte, heb ik geweckt.
We hebben er al een paar keer van gesmuld. Ik maakte Haagse Bluf en Griesmeelpudding met bessensaus. Mmm. Deze week wil ik een keer krentjebrij maken.
Haagse Bluf |
Ik ben de vriezer aan het leeg eten. Vorige week maakte ik twee keer tomatensoep van ingevroren tomaten. En op het moment staat er kooknat van asperges te ontdooien en ook een pakje ingevroren asperges. Eens kijken of ik daar ook een lekker soepje van kan brouwen. Soep is gewoon áltijd goed! In de zomer en in de winter.
Ik vond ook nog een pakje afgeprijsde chipolata worstjes. Die heb ik maar meegeroosterd op een bakplaat vol groenten.
Ook de voorraden in de kelder maak ik op. Er ligt nog van alles: peulvruchten, een pompoen uit m´n tuin, zuurkool, uien. Keuze genoeg! En vanavond ´slachtte´ ik de laatste rode kool uit mijn moestuin. Hans heeft hem vorige week uit de tuin getrokken, toen hij de frees erdoor joeg. Het was een flinke jongen. Nadat ik hem met een bijltje van de stronk had geslagen en de lelijke buitenste bladen eraf gehaald had, lag er een prachtige kool van dik 2,2 kilo te glimmen op m´n weegschaal!
Ik heb hem eerst maar eens gehalveerd. We kunnen er gemakkelijk twee keer van doen. Ik doe er ook altijd een flinke hoeveelheid appels door. En dan lekker met laurier, kruidnagel, zout, beetje azijn, beetje suiker, snuf nootmuskaat, snuf kaneel en snuf peper. Mmm!
De jongens gaan sinds deze week niet elke dag meer naar school. Henk heeft op maandag en op woensdag een thuisdag en Jan op dinsdag en donderdag. Ze wisselen elkaar dus mooi af. Jan heeft morgen twee mondelingen, die hij nog moest inhalen. Hij had ze gemist, doordat hij net corona had, toen die tentamens afgenomen werden. Hij heeft het behoorlijk druk met al dat inhaalwerk. Maar goed. Op z´n tijd hebben we allemaal flink last van de gevolgen van de pandemie. Extra belangrijk om dan niet alleen te kijken, naar wat je wordt afgenomen, maar juist ook naar wat het je brengt. Alles heeft altijd twee kanten.