Zaterdag was ik jarig. Nu is 2 januari echt zo´n ´mosterd na de maaltijd´- dag om jarig te zijn. Iedereen heeft de feestdagen dan wel zo´n beetje gezien en half Nederland is per direct aan de lijn vanwege twee weken van overdaad aan snoeperij. Daarom vier ik m´n verjaardag nooit. Althans, niet op 2 januari. Willem is de vijftiende jarig en dus doen we het dan altijd meteen dubbelop.
Toch was het zaterdag zomaar een gezellige dag. Willem ging samen met Henk een mooie bos bloemen voor me kopen. En halverwege de dag kwamen er kado´s binnen, die Willem en de kinderen online hadden besteld. Niet alles werd op tijd geleverd. En dus word ik dit jaar in etappes verwend :-).
Zaterdag kwamen er twee boeken binnen. Het boek ¨De Banketbakker¨ van Cees Holtkamp. Dat boek stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Cees Holtkamp is een gepensioneerde, zeer gepassioneerde, klassieke banketbakker uit Amsterdam. In zijn boek staan allerlei traditionele koekjes, taarten, puddingen en ander lekkers. Sommige recepten kun je op Youtube vinden. Dan bakt hij (meestal met zijn kleindochter Stella) dingen als pepernoten en slagroomtaart. Geen super gelikte opnames of een peperdure keuken met allerlei luxe snufjes, maar gewoon een normale man en een meisje, die samen lekkere dingen maken en mixen met een simpele handmixer. Precies waar ik van hou!
Het tweede boek was ¨Dochters van Eva¨ - spiegel je aan vrouwen uit de Bijbel
Dit leek me vooral interessant, omdat de schrijfster dichtbij de grondtekst van de Bijbel blijft. Het is inderdaad een interessant boek. Een boek om steeds iets uit te lezen en er verder over na te denken.
Mijn vriendin Wilma kwam ´s avonds gezellig meeëten. Ze verraste me met een heel mooie, stoere houtmand. Heel duurzaam vervaardigd van oude autobanden. De mand werd meteen in gebruik genomen en de lelijke groentekrat, die zolang als houtbak fungeerde, werd naar de schuur verbannen. Wat een verbetering dit!
Vandaag ging het verwennen verder. Er werd een mooie bos bloemen bezorgd van Willem z´n vader. En vanavond bracht de post tenslotte nog twee fijne kado´s van de kinderen. Vier pakken lontwol in zorgvuldig bij elkaar gezocht kleuren.
Hier kan ik mooi, middelfijn draad van spinnen. Het is Merino-wol, geproduceerd volgens biologische normen en gifvrij geverfd. Daarnaast was en ook nog een pak grijs gemêleerde Noorse lontwol voor een iets dikkere draad. Ik zie mezelf al met een fijne handgesponnen, handgebreide muts van deze wol door de polder lopen :-).
En als laatste was er een fijne keukenweegschaal. Mijn oude viel steeds uit en was niet betrouwbaar meer. Dus een nieuwe kwam als geroepen. Dan kan ik tenminste aan de slag met dat nieuwe bakboek :-).
Tel hierbij ook nog eens de felicitaties per post, op FB, via mail, telefoon enzovoorts op en dan begrijp je, dat ik er gewoon verlegen van ben!