dinsdag 30 mei 2017

Afwisseling

Wat dagelijkse sleur is, zou ik niet zo goed weten. M´n dagen zijn vol afwisseling. En zelfs de dingen, die dagelijks terugkomen, hoeven allerminst saai te zijn. Daar kan je zelf zo je afwisseling in aanbrengen, toch?

Gisterenavond hebben de mannen lekker in de tuin geklust. Hans is bezig om het houthok te bestraten. Het is niet helemaal afgekomen, want na negen uur wilde hij geen herrie meer maken. Maar op driekwart is hij toch wel gekomen. Fijn!



Alsof die stenenzaag (of hoe heet zo´n ding) nog niet genoeg herrie maakte, gooide Willem er nog een schepje bovenop met de kettingzaag. Hij zaagde de picknickbank aan stukken. 




We kregen die bank ooit, een jaar of tien geleden, in ruil voor een fles wijn. We hebben er veel plezier aan gehad. Maar nu was hij echt ´op´. Bovendien was hij niet veel meer in gebruik. Zo´n picknickbank is fijn om met z´n allen aan te eten, maar niet heel fijn om eens lekker op neer te strijken met een bakkie koffie of zo. Wat een ruimte hebben we nu! We willen over een paar weekjes iets van een loungeset of zo kopen. Ik zag, dat die op Marktplaats volop verkrijgbaar zijn. Ik verheug me er nu al op!

Vanmorgen zat ik al om kwart voor 8 met Maria in de auto. Ze moest voor controle naar de cardioloog.



M´n ochtend ging er een eind mee heen. Eerst lengte en gewicht controleren. Daarna een hartfilmpje maken. Vervolgens de Reveal laten uitlezen. En tenslotte het gesprek met de cardioloog. Daarna heb ik haar naar school gebracht. We hadden haar fiets achterin de auto ´gepropt´ en die trokken we er bij school met enige moeite weer uit. Toch fijn om een grote auto hebben. Wat heb ik daar allemaal al in vervoerd!

Thuis gekomen vond ik de ontbijttafel nog gedekt. De kabouters waren weer niet langs geweest ;-). Ik rustte toch eerst even uit, voordat ik aan de slag ging. Van ziekenhuisbezoekjes word ik altijd zo gaar.

Behalve de gewone, dagelijkse werkzaamheden, heb ik ook lekker in de tuin gerommeld. Ik had gisteren op de markt wat planten gekocht en die had Maria gisterenavond alvast op hun plaats in de tuin gezet. Ik heb ze gepoot en flink water gegeven. Nu maar hopen dat ze mooi aanslaan.




Schoonmama kwam een bakkie doen en intussen haalde ik vast de boontjes af voor het avondeten. 



Na het eten ben ik meteen weg ´gerend´. Het was m´n maandelijkse spinavond. En vanavond was het niet een gewone, maar een speciale. Er kwam een mevrouw Art Yarn voordoen. Het was erg inspirerend! Nadat het allemaal was uitgelegd, mocht je op je eigen spinnewiel gaan oefenen. Dat heb ik niet gedaan, want ik had geen gelegenheid gehad om daar de benodigde materialen voor bijeen te vergaren. Dat gaf verder niets. Ik heb fijn zitten twijnen en intussen keek ik steeds hoe mijn buurvrouw vorderingen maakte met Art Yarn. Heerlijk, zo´n avondje.



En zo is ook deze dag weer omgevlogen. Er moet nog één kind thuiskomen en dan kunnen mijn ogen weer een poosje dicht ;-).


maandag 29 mei 2017

Terugkijken op een mooie dag



Wat een heerlijke dag was het, zaterdag met de Fair in de Boomgaard! Ik heb erg genoten. De fair was precies zoals ik had verwacht: landelijk (qua omgeving en qua aanbod van producten) en een tikkeltje kneuterig. Ik hou daarvan!

Even na 7 uur reden Maaike en ik weg. De auto zat echt tjokvol geladen en ik was blij, toen ik eenmaal het dorp uit was en op de grote weg zat. In ons dorp heb je ongeveer elke 100 meter een verkeersdrempel en dat was niet zo'n succes met die volle, zware auto.

Zonder oponthoud reden we direct naar het juiste adres. Er waren nog maar enkele andere standhouders. We waren één van de eersten. Een jongen met een papier in zijn hand wist ons te vertellen wat onze plaats was en gaf aanwijzingen hoe we er moesten komen. We moesten het erf van de buren oprijden en dan onze handel over een hekje tillen. Achter het hekje stond meteen onze kraam. Het was een beste klus, want bananendozen vol meel wegen toch al snel zo'n 30 tot 40 kilo!

Toen de auto uitgeladen was, begon het leuke werk: de kraam opbouwen. Ik had er thuis al over nagedacht hoe ik het hebben wilde en dat met Maaike besproken. We kunnen heel goed samenwerken en het ging dus van een leien dakje. Het was de bedoeling, dat de kraam om half 10 opgebouwd was. En dat lukte ook! We waren echt wel trots op onze mooie kraam ;-).



Al snel kwamen de eerste bezoekers aan. We hadden er al rekening mee gehouden, dat de mensen vroeg zouden komen. Het zou immers weer minstens 30 graden worden! Maar zo halverwege de morgen was het nog heerlijk!



Het werd een gezellige drukte. Wat was het weer leuk om veel bloglezers te ontmoeten! Mensen die vertelden al jaren mee te lezen en het zo leuk vonden om alles nu in het echt te zien :-).

De drukte duurde tot rond de middag. Daarna werd het een heel stuk rustiger. Jammer voor de verkoop, maar dat was wel te voorzien.




Intussen waren Willem en Henk ook gearriveerd. Ze smikkelden een ijsje, aten een patatje, keken eens hier en keken eens daar. Toen Henk eenmaal de dieren-knuffelhoek had ontdekt, was hij daar niet meer vandaan te slaan (waren we ook niet van plan, hoor ;-)).




Voor de middag hadden we een heel strakke planning. Maaike had namelijk avonddienst van haar werk en moest tussen vier uur en kwart over vier op haar werk in Papendrecht zijn. De fair duurde tot drie uur en ik had al afgesproken, dat ik zo snel mogelijk na drie uur wilde kunnen wegrijden. Dat was netjes geregeld. Maar toch bleef het krap. Daarom stelde ik voor dat Maaike met Willem mee terug zou rijden. Maaike sputterde behoorlijk tegen, want ze wilde mij niet alleen laten opruimen. Maar ik verzekerde haar, dat ik dat gewoon op mijn gemakje zou gaan doen en dat dat best goed zou komen. Daarna trok Willem haar over de streep en gingen ze naar huis. Henk bleef op de fair. Die vermaakte zich prima.

Zo maakte ik de middag in mijn eentje vol en om drie uur begon ik met de inpakklus. Ik vond het niet erg om dat op m´n gemak te doen, want nu kon ik alles heel netjes en secuur opruimen. Als je dat haastig doet, raakt alles snel door elkaar en moet je thuis weer alles uitzoeken. Het gevolg was wel, dat ik zo'n beetje de laatste standhouder was, die vertrok. Ik had nog een probleempje: ik kon onmogelijk de zware dozen in mijn eentje over het hekje tillen, als daar aan de andere kant niemand stond om ze aan te pakken. Dus wachtten we totdat er één van de jongens beschikbaar was, die de kraampjes aan het afbreken waren. Gelukkig was er een aardige, sterke jongen, die me hielp! Henk had intussen geholpen met de lichtere dozen. En zo kwam het, dat ik uiteindelijk tegen half vijf wegreed. Bezweet van het harde werken en de warmte. En dan de pech: de airco in de auto doet het niet en de ramen kunnen niet meer open. Dat was echt heel, heel erg afzien!!



Tegen vijf uur kwamen we thuis. Ik heb eerst meer dan een halve liter water gedronken en even languit onderuit in een stoel gehangen. Daarna ben ik me gaan opfrissen. Lekker de doorweekte kleren uit en het zweet van m´n lijf spoelen :-).

En toen was het etenstijd. We waren maar met een klein groepje. En in patat had ik nu eens écht geen trek! We hebben een soort kant-en-klaar maaltijd gemaakt: drie maaltijdsalades uit het koelvak van AH (drie verschillende), een grote pan tomatensoep, kadetjes en gewoon brood. Het smaakte voortreffelijk!

Na het eten ben ik lekker even naar bed gegaan. Daarna koffie gedronken en samen met Maria de auto uitgeladen en alle spullen weer keurig in de rekken gezet. Ziezo. Een mooie dag om op terug te kijken! En voor herhaling vatbaar.

En dan nu maar weer verder in m´n huishouden.
Vanmorgen was het zowaar koel en buiïg. In de omgeving heeft het flink geregend. Maar bij ons bleef het bij een dreigende lucht en drie spetters.


Ik was al vroeg in de tuin bezig. Ik heb er een halve kruiwagen oude planten en onkruid uitgehaald. Vanmiddag wil ik kijken of ik tijd heb om nog even wat bloeiends op de markt te halen. Dan ziet het er wat gezelliger uit.

Al om 8 uur stond de monteur voor mijn vaatwasser op de stoep. Daar keek ik erg naar uit. We hebben al 2 weken een kapotte vaatwasser. Maar er was niet eerder een monteur beschikbaar. Ik dacht dat het verwarmingselement kapot zou zijn. Dat dacht de monteur ook, toen hij mijn verhaal had aangehoord. De monteur ging aan de slag. Liep regelmatig heen en weer naar zijn auto. Ik hoorde hem zuchten en in zichzelf mopperen. Na ruim anderhalf uur kwam hij melden, dat hij het opgaf. Ik zou later deze dag horen, hoe het vervolg zou zijn. Het apparaat is nog maar anderhalf jaar oud, want het is ingebouwd in de keuken, die wij destijds hebben gewonnen.

Inmiddels heeft de monteur al gebeld: aan het eind van de middag, of morgen, komt hij nóg een onderdeel vervangen. Als dat ook niet de oplossing brengt, wordt het apparaat vervangen. Het is gelukkig garantie-werk.

Halverwege de ochtend belde mijn zus op, of ik nog even een uurtje op haar dochtertje Anneleen kon passen. Ja, prima hoor. Gezellig even zo´n dribbeltje van 3 jaar over de vloer. Ze heeft zich prima vermaakt met de cavia´s. En later ging ze nog even spelen in het speeltuintje.

Aan het einde van de ochtend kwam mijn oom nog even een bliksembezoekje afleggen. Je leest het al: het is weer een typische Luijkensteijn-dag. Een dag vol reuring en onverwachtse zaken.

Ik zit nu op de koerier te wachten. Willem had overhemden met korte mouw besteld en die zouden tussen half 12 en half 2 worden bezorgd. Het is nu twee uur, maar nog niets te zien. Balen, want ik wil even naar de winkel voor een ontbrekend product voor de ovenschotel die ik wil maken. Ik maak er twee tegelijk. Eén kant-en-klaar zodat hij alleen nog maar de oven in moet. Die is voor iemand, die geblesseerd is en nu niet voor haar gezin kan zorgen. De andere gaan we vanavond zelf opsmikkelen.

En dan staat ook de markt en het postkantoor nog op mijn to-do lijstje. De was frommel ik er gezellig tussendoor. Ik verveel me niet, zeg maar :-).

vrijdag 26 mei 2017

Lentefair in de boomgaard

Lentefair in de boomgaard
Korte waarder 68
Nieuwerbrug

Morgen ga ik met mijn webshop-spullen naar de lentefair in Nieuwerbrug. Het belooft een hoogzomerse lentefair te worden :-)). Ik heb er heel veel zin in. Dit is zo echt mijn lievelingsweertype en dan ook nog richting de langste dag. Heerlijk!

De lentefair is nieuw voor mij. Ik had dan ook werkelijk geen idee, wat ik allemaal in moest laden. Ik heb maar wat gedaan en mijn auto staat tot de nok toe volgeladen klaar met:

-allerlei kruiden
-heel veel bakmixen
-lamme Teun (huisgemaakte advokaat)
-allerlei jammetjes
-bakaccessoires
-zeep in veel geuren en kleuren


Vandaag heb ik lekkers gebakken om te laten proeven. Dat vind ik zelf altijd het leuke van een fair: proeven, ruiken, kijken en genieten.

De fair van morgen biedt voor elk wat wils. 

Het plekje is zo landelijk als je maar kunt bedenken: in de boomgaard. Wat zal dat fijn zijn, onder de bomen, in het gras! Er zijn allerlei zitjes gemaakt, waar je fijn kunt uitrusten. Met een lekker boerderij-ijsje misschien?

Er is een knuffelhoek, waar kinderen met dieren kunnen knuffelen. 

Er is natuurlijk van alles te koop. Om maar wat te noemen:
-landelijke woonaccessoires
-tassen
-sieraden
-kleding
-handgevilte schapenvachten
-en nog veel meer

En natuurlijk wordt er ook aan de inwendige mens gedacht. 

Nieuwsgierig? Wees welkom! 

Meer info vind je op de facebookpagina: Lentefair in de boomgaard

dinsdag 23 mei 2017

Klussen

Eindelijk is het zover en zijn we ècht aan het klussen. Over twee weken wordt een begin gemaakt met het leggen van de nieuwe vloer. En vòòr die tijd wilden we de kamer gewit hebben. Vorige week maandag zetten we onze grote, antieke kast op Marktplaats. Niet omdat we de kast niet meer mooi vonden. Maar omdat ik graag het (kleinere) kastje van mijn moeder wil plaatsen en de grote kast dus het veld moest ruimen ;-).

Ik ben heel blij, dat de kast een mooie volgende bestemming krijgt. Hij gaat naar een groot familiehuis in Frankrijk, waar hij prachtig tot zijn recht komt. Morgen wordt hij door de nieuwe eigenaar opgehaald.

Intussen heb ik ook onze servieskast leeg gehaald. Toen wij 30 jaar geleden trouwden, was het nog vrij normaal om een ´daags´ en een ´zondags´ servies te hebben. Ook had ik twee glasserviezen. Je raadt het al: een ´daags´ en een ´zondags´. En zodoende heb ik nu een kast vol serviesgoed, wat alleen maar op hoogtijdagen op tafel komt. Niet eens op elke zondag. Want ik vind het simpelweg ´gedoe´. Ik eet net zo lief van m´n Boerenbontje :-).

Het serviesgoed is zorgvuldig in dozen verpakt en naar boven verhuisd. En de mannen tilden de kast er achteraan.



Die staat nu in de weg op de overloop. Dat is alvast voor als de vloer komt. Dan moet namelijk de hele kamer leeg, omdat er eerst geëgaliseerd moet worden.

Gisteren kwam een kennis van ons witten. Hij is gepensioneerd schilder en zo´n kamer witten is voor hem een peulenschil. Hij is anderhalve dag bezig geweest en nu zijn alle muren en het plafond weer heerlijk helder heineken wit. Ook het toilet kreeg en passant een witkwast. Hoe fijn!

Wat een klus. Alles zoveel mogelijk leeg!

De grote kast, anderhalve meter van de muur,
ingepakt in de gordijnen,
die we ook gaan vervangen

We boffen geweldig met het weer.
We kunnen met een gerust hart e.e.a. buiten stallen.

Wat een verschil!

We zitten nu dan wel met keurige, witte muren en plafond, het is verder rommelig. En dat werd vanavond nog een haartje erger, doordat we voor 3 weken bakproducten voor de webshop bij de molen zijn gaan halen. De molenaar gaat met vakantie. En wij niet. Dus vandaar. Die voorraad kon niet in mijn winkeltje en nu staat er een deel in de gang en een deel in de garage. Niet fijn, want je kunt niet eens fatsoenlijk meer bij ons binnenkomen. Als het goed is, is het maar tijdelijk. Sowieso staan we DV zaterdag op de Fair in de Boomgaard in Nieuwerbrug en daar hoop ik toch wel enkele dozen bakspullen te verkopen. Als dan ook de shopverkoop nog een beetje doorloopt, dan is mijn gang in elk geval met een weekje wel weer leeg. Dat zou fijn zijn :-).

Het lijkt een beetje verhuizen in je eigen huis, vindt Henk. En hij heeft gelijk. Net als bij een verhuizing wordt alles fijn opgeruimd en schoongemaakt. Zaterdag hebben we nog een paar flinke dozen spullen bij de Kringloopwinkel gebracht. Willem was daar in geen jaren geweest en vond het wel leuk om er even met de twee Henken (onze Henk en neefje Henk) iets te gaan drinken.

Het was feest in de Kringloopwinkel vanwege het tienjarig bestaan. We kregen het drinken daarom gratis. En omdat het half 1 was, hebben we er maar meteen een lunch van gemaakt. De jongens een broodje knakworst erbij, Willem een broodje bbq en zelf nam ik een tosti. Met z´n vieren lunchen voor slechts 6,20. Leuk, zo´n onverwachts ´uitje´ op de volgeplande zaterdag!


De dagen zijn echt vol en echt rommelig. Maar dat is nu even niet anders. Ik laat me in elk geval niet opjutten door wat dan ook. Zo hebben we, vanwege tijdgebrek, nog geen nieuwe gordijnen uitgezocht en zitten we dus voorlopig zónder gordijnen. Ook goed, hoor. Het komt heus een keer in orde. Daar ben ik helemaal niet bang voor. We leven maar ´bij de dag´, zoals dat heet ;-)


maandag 15 mei 2017

Raar eten ;-)

Af en toe hebben wij hier raar eten. Nu zijn ze het hier wel gewend, dat het niet altijd ´standaard´ is. Niet wat eten betreft, maar ook niet wat veel andere zaken betreft. Ik ben nu eenmaal een ´niet standaard´ (of: ´raar´, zo je wilt!) mens. Maar raar of niet, gelukkig vinden m´n kinders me verder wel lief :-). Ik ben tenminste erg verwend met moederdag!

Maar vanavond hadden wij dus ´raar' eten: paarse aardappels. De groenteboer had daar nog een overschotje van en vroeg, of ik dat wilde meenemen. Best hoor. Leek me wel leuk op het bord staan bij de witlof, die ik in gedachten had. Normaal gesproken vind ik aardappels en witlof (of bloemkool) er totaal niet aantrekkelijk uitzien. Dan zijn paarse aardappels de oplossing, toch?


De groentenboer had nóg iets speciaals: Pineberry´s. Dat is een kruising tussen ananas en aardbei. Anabei of Aardanas dan? :-) Hoe dan ook: ze zien er niet uit. Maar ze zijn wel lekker! Mmm, ik had er beslist geen moeite mee, om een bakje achter elkaar leeg te snoepen.


Verder was ik blij met een voorraadje ´gewoon´ voedsel. Ik verheug me er alweer op, om morgenochtend verse groene smoothie te maken. De komende dagen niet met spinazie (die was op), maar met sla. Ook goed. Juist de afwisseling in groen is heel gezond, want elke groene groente heeft zo z´n eigen vitaminen en mineralen. Ik heb er een keer een heel gaaf boek over gelezen: Groen voor het leven. Heel informatief en vol inspiratie.




vrijdag 12 mei 2017

Groene smoothie en lekker bezig (met de bijen enzo)

We hebben deze week weer een gouwe ouwe van stal gehaald: de groene smoothie! En...mmmm! Waarom hebben we die zo lang links laten liggen eigenlijk? OK. Je moet het weer even terug in je systeem zetten. Want je bent toch wel eventjes bezig om een paar liter smoothie voor het ontbijt klaar te maken. Maar het heerlijk lichte, luchtige, gezonde gevoel wat we er allemaal aan beleven, is onbetaalbaar en maakt het werk meer dan waard!

Ik had maandag van de groentenboer een flinke hoeveelheid spinazie gehad. De smoothies waren deze week dus groen vanwege de spinazie. Spinazie is mijn favoriete groen. Ik bof dus. Als fruit gebruikte ik: mango, appel, framboos en banaan. Er ging zelfs smoothie mee naar school en werk. Voorlopig hoort smoothie maken weer helemaal bij mijn ochtendritueel :-).



Deze week heb ik ook mijn werk in de bijen weer in mijn systeem gezet. Van nu tot ergens eind augustus zal ik elke week wel een poosje in mijn volken bezig zijn. Het is iets waar ik altijd helemaal van tot rust kom. Ik laat me dan door niets en niemand storen. Je kan nu eenmaal niet zomaar bij een volk weglopen, als je de kast open hebt. Als ik klaar ben met mijn imkerwerk maak ik meteen aantekeningen en schrijf op welke actie ik de volgende keer wil doen. Hoewel ik nu alweer een paar jaar imker ben, doe ik het werk beslist niet uit de losse pols. Het vereist mijn volledige concentratie. Logisch ook wel, want een bijenvolk is (o.a. onder invloed van het weer) soms best onvoorspelbaar. Steeds kom je dan ook verrassingen/uitdagingen tegen en duik ik in mijn boeken of kijk online hoe ik het beste kan handelen. Volgens mij raak je als imker nooit uitgeleerd.

mijn beroker

Een volk wat uit zijn jasje groeit. Snel een extra broedbak geplaatst.

Verder had ik een week van terugdenken. Het was deze week een jaar geleden, dat mijn moeder overleed. En volgende week zal het dus een jaar zijn, dat mijn vader overleed. Wat komt het bij vlagen weer keihard binnen. En wat beleef je sommige dingen weer intens! Temeer daar vorige week de vader van een klasgenootje van Henk en van Maria werd begraven en wij de begrafenis bijwoonden. Ook voor de kinderen was er daardoor weer veel herkenning en terugdenken aan alles.

Intussen gaat het gewone leven door. Hadden we een afspraak op de school van Jan (evaluatie), vierde neef Henk zijn tiende verjaardag, werd het eindelijk warm en konden de zomerjassen aan, kwam Dirk een keer gezellig mee eten, had ik weer iemand om voor te zorgen via Samen Eten Delen verleende ik mantelzorg aan schoonmama, had ik het gezellig druk met de webshop, was het vandaag 31 jaar geleden dat wij ons verloofden, kookte ik ´prakkies´, bakte ik pannenkoeken, vond Willem toch nog een aantal pasjes in de gestolen auto (die nu al wekenlang bij de garage staat)  enzovoorts enzovoorts. Niets bijzonders en DUS heel fijn!

maandag 8 mei 2017

Roggebrood uit de slowcooker

Ik maak heel regelmatig roggebrood. Iedereen vindt het heerlijk. Een plakje roggebrood met een beetje roomboter is hier een geliefd koekje bij de koffie. Rogge is behalve smaakvol, ook heel gezond. En aan mijn roggebrood wordt geen suiker toegevoegd. 

Roggebrood maken is een werkje van niets. Het houdt niet méér in dan wat ingrediënten door elkaar kneden, er een rol van maken en die een aantal uur in kokend water te laten garen. Ik schreef het recept ooit voor Terdege (en natuurlijk kun je variëren met de toevoegingen. Ik maakte het nu met pompoenpitten en rozijnen)

Roggebrood
Ingrediënten:
500 gram volkoren roggemeel
225 ml water
3 el appelstroop
10 gr zout
100 gram gedroogde cranberry´s
50 gram pompoenpitten
eventueel: gebroken lijnzaad
Breng het water aan de kook. Roer met een garde de appelstroop en het zout erdoor. Doe het roggemeel in een kom en giet er het water/appelstroopmengsel bij. Roer het met een lepel wat door elkaar. Doe de cranberry´s en pompoenpitten erbij en kneed alles tot een compacte bal. Als het deeg te nat is, doe er dan wat meel bij. Valt de bal door droogte uiteen, doe er dan wat water bij.
Vorm de bal tot een rol. Het deeg voor uw roggebrood is nu klaar, maar u kunt de rol ook nog door bijvoorbeeld gebroken lijnzaad rollen. Bevochtig hiervoor de deegrol met water. Strooi royaal lijnzaad op uw werkblad en rol het deeg er doorheen.
Breng een grote pan water aan de kook. Knoop de deegrol in een schone theedoek en doe hem in de pan. Houd het water tegen de kook aan en kook het brood in ongeveer drie uur gaar. Laat het brood afkoelen en snijd het in dunne plakjes.

Het enige waar je omkijken naar hebt is het kookproces: Laat je het water te hard borrelen, dan verdampt het uiteraard en ligt je brood niet meer in het water. Maar koelt het water teveel af, dan zal het brood niet garen.

Daarom bedacht ik om hiervoor mijn slowcooker in te zetten. Een slowcooker (of crockpot) heeft twee standen: low en high. En trouwens ook een warmhoudstand: auto. Als je de slowcooker op high zet, zal de inhoud tot net tegen het kookpunt gebracht worden en daarop vastgehouden worden. Ideaal dus wanneer je iets au bain marie wil koken. 

Het roggebrood in de slowcooker is perfect gelukt. Ik heb hem er een uur of 4 in gehad. De Slowcooker kost niet veel aan stroom. Hij staat niet continu aan, maar slaat alleen aan, als de inhoud van de pot teveel afkoelt. Net als een oven dus.

Ik ben van plan mijn slowcooker vaker voor dit soort dingen in te zetten. Een poosje geleden heb ik een heerlijke broodpudding van oude brood voor Terdege gemaakt. Die ging ook au bain marie. Die kan nu mooi in de Slowcooker. En ik moet ook eens kijken of mijn poffertpan erin past. Zeker nu de houtkachel niet meer elke dag aan is (en hopelijk binnenkort voor een paar maanden uit gaat!). Anders vind ik een pan water op de kookkachel ook altijd wel handig. Daar loop je vaak genoeg langs om hem even te verschuiven als het water te hard kookt of juist teveel afkoelt.

Voor nu: Ode aan m'n slowcooker :-).



Het brood nèt uit het water (wordt donkerder)



dinsdag 2 mei 2017

Oer-Hollands, Oer-warmte en Oer-soep

Donderdag was het Koningsdag: OER-Hollands. Of niet soms? We hadden geen speciale plannen gemaakt. Het gezin viel in drie delen uiteen: degenen die niet meer thuis wonen, kwamen gezellig naar pa&moe. Om oranjetompoucen te eten, natuurlijk ;-). De middelsten hadden allemaal een eigen plan en vertrokken ´s morgens na een stevig ontbijt



en kwamen pas ´s avonds weer huiswaarts. De jongsten vermaakten zich rondom huis en gingen ´s middags nog even gezellig mee naar de markt in Ambacht. Daar hapten de mannen een bakje kibbeling weg.


Ik hield me vooral met de catering bezig. Bakte eerst bruin brood en witte kadetten.


Later kwam daar nog een baksel chocoladebroodjes achteraan. Willem en Jan zouden vrijdagochtend vroeg vertrekken om weer een stuk Pieterpad te lopen. Ze nemen dan o.a. altijd chocoladebroodjes mee. Die hoef je niet te smeren, maar kan je gemakkelijk zo weg happen.

Ik maakte een grote pan courgettesoep. Die kwam prima van pas, omdat Wim&Geertje met de kinderen mee aten. Vanwege Koningsdag maakte ik oranje ijs als toetje. Lekker feestelijk :-).

Vrijdag en zaterdag waren Willem en Jan dus weg.



Ze liepen van Ommen via Hellendoorn naar Holten en hebben genoten. Intussen had ik vrijdag een beste klus ter hand genomen. Binnenkort krijgen we namelijk een nieuwe vloer en willen we wat veranderen qua interieur. Daarom moet onze grote kast leeg (en weg). Die kast is enorm. Er kán heel veel in en er zít dan ook heel veel in. Nou ja: zát, inmiddels. Want hoewel ik de klus nog niet af heb, is er al heel wat verdwenen. Heel veel is er weggegooid. Schandalig, zoveel troep! Een heel grote doos is naar de kringloop gegaan. Een stereo-toren naar een zwager. En ook nog e.e.a. op Marktplaats. Ik had gedacht de kast helemaal klaar te krijgen, maar dat lukte niet. Ik kwam zóveel herinneringen tegen! Dat schoot niet op, hoor. Oude fotootjes, kaarten, brieven...Ik kwam een schattig, ouderwets kaartje tegen, geschreven door mijn moeder aan Trijnie op 12 maart 1990. Trijnie was toen 3 weken oud, lag in de couveuse en mijn moeder schreef: Ik hoor dat je zo goed groeit. Je weegt nu al 1610 gram...En dan gaan je gedachten terug naar 27 jaar geleden. Trijnie werd met 31 weken zwangerschap geboren en woog bij haar geboorte 1580 gram. Haar gewicht zakte terug tot 1225 gram en ging daarna langzaam stijgen. Met 3 weken was ze dus juist haar geboortegewicht voorbij. Trijnie was helemaal blij met de kaart, toen ik die aan haar gaf.

Maar goed. Om op te schieten heb ik heel veel foto´s e.d. in 1 doos gestopt en die hoop ik op een later moment nog wel eens op mijn gemakje door mijn handen te laten gaan. Ik ben blij met wat er klaar is, maar niet blij met alles wat nog moet....

Zaterdagavond vierde Maaike haar verjaardag met de familie (en die van haar vriend). Maria had daar vrijdagmiddag alvast een lekkere bavaroise-taart voor gemaakt.


Zaterdag maakte Maaike nog een kwarktaart



en we kochten een roomvlaai. Het huis moest aan kant en de tuin ook. Want Maaike wilde met de jongelui bij de vuurkorf. Hans zou de buitenboel wel doen. Dat deed hij op een creatieve manier. Ons houthok moet opnieuw betegeld worden. De oude tegels waren er al uit. Met die tegels bouwde Hans een kachel. Voor echte OER-warmte dus! De kachel heeft zijn werk goed gedaan. De hele avond zat de tuin vol jongelui :-).




En dan nog de OER-soep. Die maakte ik gisteren. Ik had nog allerlei restjes die op moesten. Onder andere twee zakjes wortels, die de groentenboer oer-wortels noemt:

 Ook waren er uitgelopen aardappels, een uitgelopen bol knoflook, een verdroogd stuk gemberwortel, een verlepte bos bosui


Een zakje soepgroenten over de datum. Dat lag onderin mijn groentelade en het zag er nog goed uit.


Een half pakje katenspek, over de datum. Zag er goed uit, rook ook nog goed.


Ik bewerkte de wortels met mijn dunschiller, schilde de aardappels, zette een gesnipperde ui, de geraspte gember en een paar tenen knoflook aan in wat olie. Deed er twee liter bouillon (van bouillonpoeder) bij. Gaarde de wortels, aardappels en soepgroenten erin.





En zette er tenslotte de staafmixer in. Intussen had ik de katenspek uitgebakken en snipperde die erdoor. Omdat de vulling zo wat karig was kwam er nog een rookworst in stukjes bij en werden een paar handjes rijst mee gegaard. De soep werd paars-bruin, zoals ik al bedacht had (door de paarse wortels). Als je zo´n kleur soep ´wortelsoep´ noemt, vindt niemand het lekker. Dat is, omdat je bij ´wortelsoep´ aan oranje denkt. Maar als je zo´n soep als OER-soep presenteert, is het helemaal OK. Iedereen vond de soep OER-lekker :-). (Vooral vandaag bij de lunch. Soep is de volgende dag altijd nog lekkerder ;-)