woensdag 28 april 2010

Chokladbollar

Mijn laptop is (weer, grrr) kapot. Ik had gelukkig nog één dag garantie en heb hem dus meteen weggebracht. Ik ben nu grotendeels offline, wat niet echt de bedoeling was, want ik had nogal wat computerwerk te doen. Het is niet anders.

In de zaterdageditie van het Reformatorisch Dagblad kwam ik een heerlijk recept tegen, wat uitblonk in eenvoudigheid. Ik wilde het daarom dolgraag delen, hier. Ik heb de scribent gemaild voor toestemming en heb die ook gekregen. Het is het recept van Chokladbollar, een Zweeds recept van chocoladeballen dus. De schrijfster van de kookrubriek, Mariëlle, heeft het recept origineel uit Zweden meegenomen en het hier, met hulp van internetbakkers, vertaald. Alleen de dl. in plaats van grammen moeten voor lief genomen worden. Dat is natuurlijk geen probleem.

Hier komt het recept:
100 gram roomboter (kamertemperatuur)
1 dl kristalsuiker
3 dl havermout
2 el cacao
1 tl vanillesuiker
2 el koude koffie
geraspte kokos

Roer de boter romig, samen met de kristalsuiker en de vanillesuiker. Voeg cacao en havermout toe. Werk vervolgens de koffie erdoor zodat een stevige massa ontstaat. Vorm van het deeg 25 ballen. Strooi een ruime hoeveelheid geraspte kokos in een diep bord. Rol de ballen hier een voor een door. Leg ze voorzichtig op een bord en laat ze opstijven in de koelkast.

In plaats van kokos, kun je de ballen natuurlijk ook door cacao, amandelschaafsel of (witte) chocoladeschilfers rollen. Een ander idee is, de koffie vervangen door rum en de ballen door hagelslag rollen, zodat je soort rumkogels krijgt.
Ik heb de ballen inmiddels al drie keer gemaakt. Twee keer voor onszelf, maar ook al een keer om weg te geven. Een leuk, snel, lekker, zelfgemaakt weggevertje. Wat wil je nog meer.





Áls je meer (met chocolade) aan de slag wilt, ben je bij deze uitgenodigd voor DV dinsdagavond 4 mei, 20.15 u. Dan organiseert Trijnie hier een kookstudio van Tupperware en gaan we bonbons maken :-). Als je wilt komen, mail het dan even door. Dan weet ik hoeveel lekkers ik moet bakken voor bij de koffie en/of de thee.

Ik zag, dat vandaag de miljoenste bezoekers langsgeweest is op dit blog. Een mijlpaal! Ik weet nog, hoe bijzonder ik het vond, toen er 100 bezoekers geweest waren :-). Ik had nooit kunnen denken, dat ik er zoveel plezier aan zou beleven. Iedereen heel hartelijk bedankt voor het reageren, meedenken, meeleven, de verrassingen bij de post, in mijn mailbox, de kadootjes, kleding en vele andere dingen. Ik ben er steeds verwonderd over.

P.S. Ik was niet echt gelukkig met 4 mei (dodenherdenking)als tupperstudio-dag, maar het was al zo afgesproken met Trijnie. Om mensen in de gelegenheid te stellen om om 20.00 stilte te houden, hebben we met de demonstratrice afgesproken wat later te beginnen. De inloop is dus vanaf 20.15. Maar nog iets later komen is echt geen probleem.

dinsdag 27 april 2010

Feest met traantjes

Zondag was Maaike jarig. Elf jaar is ze geworden, ons zondagskind. En, zoals dat gaat, als je 11 wordt, ze keek er al weken naar uit. Ze kon haast niet wachten tot het maandag was en ze op school zou mogen trakteren. Ze had een verzoek: ze wilde appelflappen trakteren. Dat was prima. Er moesten er 50 gebakken worden en dus stond ik maandag om 4 uur op, om aan de slag te gaan. Om 6 uur waren de flappen klaar en riep ik het feestvarken uit bed. Ze kreeg een feestelijke jurk aan en Trijnie zou haar haar mooi doen. Alles liep volgens het boekje en even na half 8 stond Maaike kant en klaar.





Op dat moment ging de telefoon. Als op dat tijdstip de telefoon gaat, spitsen hier vijf kinderen hun oren. Meestal wordt er dan via de telefoonboom van school gebeld, om door te geven, dat er een klas vrijaf heeft, vanwege ziekte (en geen vervanging) van de juf. Ook deze keer was dat het geval. Maar...het was Maaikes klas die vrij bleek te zijn! Ach, dat arme meidje. Haar feestelijk stemming sloeg om als een blad aan een boom en er vloeiden toch echt traantjes. Hè, wat vond ik het sneu voor haar! Ik beloofde haar van alles en nog wat, maar het echte feestgevoel kwam niet zomaar meer terug. Ik heb een stuk of 15 flappen in de vriezer gestoken. De rest zouden we 's middags met de verjaardagsvisite opeten en ik beloofde nieuwe te bakken. Maaike speelde wat met Henk, maar de ochtend leek zó lang. Ze vroeg, of ik iets leuks wist. Ik stelde voor, om samen met Henk eendjes te voeren. Henk had geen zin, maar Maaike vond het wel leuk. Met een zak brood vertrok ze richting eenden. Ik was boven aan het werk, toen ik haar beneden wanhopig om me hoorde roepen. Ik rende naar beneden, waar Maaike stond te snikken. Toen ze de eenden een broodkorst toewierp, was haar nieuwe armband, die ze van Trijnie voor haar verjaardag had gekregen, afgeschoten. Ach, wat een pech! Ik ben nog, gewapend met een hark, met haar meegegaan, om te dreggen. Maar nee, die armband was natuurlijk onvindbaar. Wat een ongelofelijke pechdag voor Maaike!
Gelukkig werd 's middag alles toch nog gezellig. Er kwam veel visite, Maaike kreeg veel kadootjes en de appelflappen smaakten prima. Om het feest compleet te maken, bakte ik lekker pannenkoeken.
Zo kon Maaike uiteindelijk toch de dag met een blij gevoel afsluiten.

Vanmorgen was het alwéér vroeg dag. Er moesten nog weer 30 appelflappen gebakken worden. En deze keer vertrok Maaike dan toch met haar traktatie naar school. Daar had ze een fijne verjaardag en alles is dus goed gekomen :-).

vrijdag 23 april 2010

Ballen

Als gezinsmanager heb je heel wat ballen in de lucht te houden, om de boel lekker te laten lopen. En dan nog, moet je steeds opnieuw keuzes maken. Niet alles wat moet of wat je wilt is te realiseren. Soms voel ik me daardoor wat mismoedig. Dan zie ik zóveel werk, waar ik domweg niet aan toe kom. De afgelopen twee dagen, had ik last van rommelhoeken, waar ik dolgraag aan zou beginnen. Ik ben niet zo snel somber. Maar deze keer raakte ik er echt door in een sombere stemming. Vanavond ben ik heerlijk opgeknapt. Zomaar van wat prachtige pianomuziek van Lang Lang, waar ik al stoofperen schillend naar luisterde. Gelukkig is m'n sombere bui weg en kan ik terugkijken op alles wat ik deze week deed. Leuke dingen, minder leuke dingen, dingen die me energie gaven, dingen die energie vraten, dingen die mochten, dingen die moesten. En ik voel meer weer rijk.

Wat een afwisseling bracht de week! Wassen, strijken, eten koken, brood bakken, wc's boenen, vuilnisbakken legen, stoffen, zuigen, de buitenboel vegen, voor m'n zaaisels zorgen, schoenen kopen met Maaike en Maria, een gesprek bij Leendert op school, koffie drinken bij M., met mijn schoonmoeder naar de bank, met mijn schoonmoeder koffie drinken, een kaartje schrijven naar een jarige, een kaartje schrijven naar een zieke, een 'oude' vriendin mailen, telefoneren met mijn moeder, Koos naar Dordrecht rijden, een knoop aanzetten, een kostuum ontvlekken, planten water geven, bloggen, de krant lezen, wandelen met Willem, de vogelkooi schoonmaken, folders vouwen met Hans en Maaike, e-mailen met die en gene, veel kopjes koffie drinken met Dirk (die op z'n examen na klaar is op school) en Henk, een kistje peren schillen, nadenken over de verjaardag van Maaike, ontbijtjes klaarmaken, heel veel rommel opruimen, vast één rommelhoek aanpakken (ongeveer één vijftigste deel van de garage ;-) ), nou, nou, nou, nu kan die wel weer. Ik ga fijn nog even bankhangen met Willem. Da's ook hard nodig :-).

maandag 19 april 2010

Rondkomen

Al strijkend heb ik net staan nadenken over de reactie van anoniem. Zij (of hij?) schreef:

Teunie, zucht kom weer niet uit met mijn geld en ik doe echt geen rare dingen. Hoe doe jij dat met jekids.
Probeerde een vast bedrag te pinnen, maar daarnaast kwamen zoveel rekeningen binnen.

Zoals de vaste lezers wel weten, heb ik tijden meegemaakt dat het heel krap was en ik genoodzaakt was heel zuinig te leven. In andere periodes zat ik ruimer in de slappe was en was mijn zuinige manier van leven dus meer een vrije keuze. Op dit moment moet ik alweer langere tijd goed op de eurootjes passen. We hebben een aantal financiële tegenvallers achter elkaar gehad en we zijn door onze buffer heen. De vraag: "Hoe doe jij dat met je kids", kan ik dan ook vanuit de praktijk proberen te beantwoorden.

Eerst valt mij op, dat anoniem schreef: kom WEER niet uit met mijn geld. Er is dus sprake van een herhaaldelijk tekort. Dat is iets wat serieus genomen moet worden. Als er iedere maand afgaat en er mogelijk een schuld opgebouwd wordt, is dat een hellend vlak. Het gaat steeds sneller en het wordt steeds moeilijker om daar uit te komen. Het is in zo'n geval eerst heel belangrijk, dat er goed wordt bekeken wat PRECIES de inkomsten zijn. Tel ze bij elkaar op (ook eventuele toeslagen, vakantiegeld enz.) en deel ze door 12. Zo weet je wat het gemiddelde netto maandinkomen is. Daarna moeten er budgetten vastgesteld worden. Maak maandbudgetten voor álle vaste lasten. Je kunt dit het beste doen, door alle bankafschriften van één jaar erbij te nemen en die te doorlopen. Je komt dan vanzelf alles tegen: huur of hypotheek, energie, water, ozb, de krant, de telefoon enzovoorts. De meeste bedragen betaal je al per maand, maar er zijn ook posten, die per kwartaal of zelfs per (half) jaar worden afgeschreven. Reken die bedragen om naar maandbedragen. Na de vaste lasten maak je een raming van de variabele lasten. Denk dan aan vervoer, vakantie, boodschappen, onderhoud aan huis en tuin etc. Maak die raming zo precies mogelijk en ga zéker niet te krap zitten. Leg de inkomsten naast de uitgaven. Zijn de uitgaven hoger, dan het inkomen? Dan kun je twee dingen doen: schrappen in de uitgaven, óf zorgen voor méér inkomsten. Bij schrappen in de uitgaven kun je denken aan: vakantie overslaan, (tijdelijk) geen kleding kopen, (nóg) minder huishoudgeld opnemen, abonnementen delen of opzeggen. Zit er in deze posten echt geen enkele rek meer, dan heb je nog maar één mogelijkheid: zorg voor extra inkomsten. En dat kan een heel creatieve opdracht zijn. Zelf heb ik jarenlang de strijk voor iemand gedaan. Op die manier hoefde ik niet bij mijn kinderen vandaan, maar kon toch iets verdienen. Denk in mogelijkheden! Die zijn er heus genoeg. Als het goed is, weet je nu precies hoeveel je iedere maand hebt om als huishoudgeld op te nemen. Verdeel dit huishoudgeld ook weer in porties. Ik heb in mijn agenda bij iedere maand bedragen staan, waarvan ik weet, dat ik ze in die maand ga uitgeven. Zaken als de kapper, verjaardagskado's, schoenen, kleding enzo. Aan het begin van de maand maak ik aan de hand van die voorziene uitgaven een raming voor de maand. Met het kleine beetje wat dan overblijft, probeer ik de onvoorziene uitgaven op te vangen. Deze maand is dat bijvoorbeeld de schoorsteenveger.
Omdat je inkomsten en je uitgaven niet iedere maand hetzelfde zijn, zal je de ene maand wat overhouden, maar dat zal je de volgende maand nodig hebben.

Verder valt mij op, dat anoniem schreef: "ik doe echt geen rare dingen". Dat geloof ik graag. Maar weet je wél precies waar je geld blijft? Schrijf eens echt ieder eurocentje op. Je zult versteld staan, hoeveel geld er in allerlei meer of minder noodzakelijke niemandalletjes gaat zitten. Neem aan het einde van een week eens een rode pen en zet een rondje om de bedragen die niet écht noodzakelijk waren en wees erop alert, dat je daar niet wéér geld aan uitgeeft. Neem een andere kleur pen om een rondje te zetten om de bedragen, die best lager hadden kunnen zijn. Neem je voor, om een volgende keer creatiever te zijn.

Betrek gerust je kids in je financiële perikelen. Uiteraard hoeven ze niet ieder detail te weten en de informatie moet ook bij hun leeftijd passen. Vanavond vroeg Trijnie, of ze haar kleedgeld voor het zomerseizoen kon krijgen. Ze gaat namelijk morgen winkelen. Helaas voor Trijnie. Ik heb al dit soort voorziene uitgaven tot aan de zomer strak ingepland. Haar kleedgeld kan ze pas DV 15 mei krijgen. Morgen wordt het dus kijken, kijken en niet kopen voor Trijnie. Ik hoorde haar trouwens niet mopperen.

Twee dingen moet je bij het vaststellen van je budgetten nooit vergeten: stel een budget vast voor goede doelen. Geven maakt rijk. En het tweede is: betaal jezelf eerst. Maak een vast bedragje over naar een spaarrekening. Al is het maar 20 euro per maand. Doen!

Beste anoniem, ga niet bij de pakken neer zitten. Durf ook om hulp te vragen, als dat nodig is. Ik hoop, dat er wat tips bij staan, waar je iets aan hebt.

woensdag 14 april 2010

Leuk!

Wat een leuke manier om van m'n spulletjes af te komen! Ik houd dit er zéker in. Bookcrossing lijkt me ook heel leuk. Ik ga het eens bestuderen en dan ga ik op die manier ook eens wat boeken loslaten. Het zou leuk zijn, als de boeken, die ik nu ga weggeven, hun reisje vervolgen. Maar dat mogen de nieuwe eigenaren zelf beslissen. Wat Franca bedacht had voor het boek No Impact Man, is een leuke manier voor een ander boek, wat ik graag met anderen deel, maar wat ik t.z.t. dan weer wil terug krijgen. Dat komt later nog wel eens. In elk geval heb ik vandaag weer veel nieuwe ideeën opgedaan!

Ik heb net alle gegadigden geturfd. Voor het boek Geld & Gezin waren er 22 geïnteresseerden en voor het boek Rijke pa, arme pa 20. Ik heb alle namen op papiertjes geschreven en per boek in een pot gedaan. Willem heeft de 'winnaars' getrokken. Het boek Geld & Gezin mag naar Sandy en het boek Rijke pa, arme pa naar Irma Jansen. Als jullie je adresgegevens willen doormailen, dan kan ik de verzending in orde maken.

Iedereen heel erg bedankt voor het reageren en voor het meedoen en houdt de logjes "Weggevertjes" maar in de gaten :-).

Weggevertjes

Bij het opruimen kom ik regelmatig iets tegen, wat ik niet meer nodig heb, maar wat nog te goed is om weg te gooien. Meestal vindt het zijn weg wel naar de Kringloop of de rommelmarkt. Het maakt mij niet zo uit, waar het terecht komt. Als het maar weer een bestemming krijgt. Ik heb erover nagedacht om spullen via een 'weggeefwinkel' op mijn weblog weg te doen. Maar voordat ik ingewikkeld ga doen, kan ik het eerst eens gewoon via een berichtje proberen. Ik wil regelmatig wat spulletjes aanbieden via een logje met de titel 'Weggevertjes'. Als je belangstelling hebt voor één of meerdere spulletjes kan je het doorgeven per email. Aan het einde van de dag trek ik een gegadigde. Dat lijkt me eerlijker, dan het wie het eerst komt, die het eerst maalt. Niet iedereen zit heel de dag online.

Voor nu heb ik twee boeken in de aanbieding. Het ene is "Geld & gezin" door Erica Verdegaal. Op haar site lees je over dit boek:
Euro’s vormen, of het je bevalt of niet, de diesel van ons bestaan. Dat stelt elk gezin onontkoombaar voor financiële vragen. Moeten we een huis kopen? Hebben we een pensioengat? Hoe voorkom ik financiële ruzies? Heeft sparen nog zin? Verdienen we wel genoeg? En waar blijft dat geld? In dit boek biedt Erica Verdegaal voor bijna elk denkbaar geldprobleem een enthousiaste uitleg, een praktisch advies, een winstgevende tip of een creatieve oplossing. Zo maakt zij het verrassend eenvoudig om de gezinsfinanciën zélf beheersbaar te houden.

Dat scheelt veel geld en tegenvallers. Daarbij toont onderzoek dat mensen die financieel zelf de touwtjes in handen nemen, gelukkiger zijn dan mensen die hun geldzaken ongeïnteresseerd links laten liggen. De eerste groep heeft zich afdoende voorbereid op een eventuele inkomensdaling door bijvoorbeeld te sparen, voldoende af te lossen op de hypotheek of zich precies goed te verzekeren. Daarvan profiteert het hele gezin, ook de kinderen. Dagelijks zien ze hoe hun ouders de gezinsfinanciën zelfverzekerd besturen. En een goed voorbeeld doet goed volgen.

Een lezeres schreef over Geld & Gezin:
"Ik las het in één ruk uit. Geen droge saaie kost dus en het bevat alle mogelijke informatie en tips op elk financieel terrein. Het had 30 jaar geleden verschenen moeten zijn. Als ik dan alle goede en soms zo voor de hand liggende raad had opgevolgd, zou ik nu vermogend zijn! Hulde aan de schrijfster!!!"- Barbara

Het tweede boek is:"Rijke pa, arme pa", door Robert T. Kiyosaki. Bij Bol.com kun je er alles over lezen.

Beide boek geef ik weg. Eventuele verzendkosten zie ik graag vergoed.

dinsdag 13 april 2010

Leuke ruil

Vanmorgen werd ik gebeld, door iemand uit onze gemeente, die wat vragen had over brood bakken. Ik vertelde het één en ander en bood aan, om hem mijn recept te delen. Dat vond die meneer heel fijn en dus stuurde ik vanmiddag Hans met het geprinte recept. Ik had er een net gebakken bruin brood bij gedaan als aardigheidje. Hans kwam al snel terug. Maar zijn tas was niet leeg. Hij had een doos vers gelegde eitjes (van eigen kippen) en een zak chocoladereepjes bij hem. Wat een verrassing. Ik vond het een leuke ruil.

maandag 12 april 2010

Inspirerend leesvoer

Franca van Het Keukenraam had laatst een heel origineel idee. Zij las het boek No Impact Man en wilde daar anderen in laten delen. Als je interesse had, kon je het haar laten weten en dan zorgde ze ervoor, dat je op een adreslijst kwam. Het boek maakt nu een rondje door Nederland en sinds vorige week is het bij mij. En ik vind het zó inspirerend! No Impact Man neemt je mee in zijn zoektocht naar klimaatneutraal leven in hartje New York. Hij komt dan veel dingen tegen op zijn pad, die ik zelf ook heb ontdekt. Bijvoorbeeld de vreugde van zo'n basic handeling als zelf brood bakken en het genot van eten van wat er op de markt is. Beavan gaat in het extreme, door zelfs de electriciteit af te sluiten etc. Maar veel van wat hij beschrijft vind ik helemaal niet extreem, maar gewoon 'eenvoudig leven'. Zo gebruikt hij bijvoorbeeld gewone katoenen lappen als luiers voor zijn dochter en komt hij erachter hoeveel tijd hij overhoudt als hij de televisie de deur uit doet. Ik heb zitten smullen van dit boek. Beavan neemt zijn beslissingen op grond van gedegen onderzoek. Die onderzoeken lees ik wat vluchtiger. Ook zonder al die cijfertjes weet ik wel, dat het niet goed gaat met onze planeet. Ik vind het praktische verhaal interessanter. Hoe dan ook, Beavan heeft zijn doel bereikt. Hij wilde mensen aan het denken zetten. En dat is hem heel goed gelukt. Zijn verhaal is over de hele wereld bekend geworden. En hoe je ook over het boek denkt, íedereen zal zijn eigen verspillende manier van leven ernaast houden en bedenken, wat er verbeterd kan worden.

Zelf ondervond ik vandaag ook weer de geneugten van het bezig zijn. Ik had nogal veel spinazie en een flink aantal bakjes champignons meegenomen bij de boer vandaan. Ik heb me door deze ingrediënten laten inspireren tot het bakken van heerlijke spinazietaarten. Ik kookte er gierst bij met kerriesaus. En omdat we een stukje vlees bij de warme maaltijd toch steeds nog heel lekker vinden, bakte ik hamburgers. Als toetje maakte ik een fruitsalade van bosbessen, ananas, meloen en peren op siroop.



Voor wie nieuwgierig is naar het recept van de spinazietaarten, volgt hier het recept in de hoeveelheden voor één taart:
Fruit 1 gesnipperde ui in wat margarine glazig. Voeg er één bakje schoongemaakte en in schijfjes gesneden champignons bij. Laat het een minuut of 5 bakken. Doe 1 kilo spinazie met aanlengend waswater in een ruime pan. Breng de spinazie aan de kook en laat het een minuutje slinken. Hak de spinazie (of zet er éven de staafmixer in) en voeg het ui/champignonmengsel toe. Breng het geheel op smaak met zout en peper. Roer 3 eieren met 200 ml. slagroom los en roer dat mengsel door de spinazie. Zet de pan van het vuur.
Bekleedt een taartvorm met enkele plakjes diepvriesbladerdeeg. Schep er het spinaziemengsel op en strooi er kaas over. Zet de taart een half uur in de oven op 200 graden. Eet smakelijk!


zaterdag 10 april 2010

Dag als een kadootje

Het was vandaag echt een dag als een kadootje. Het begon al, toen ik vanmorgen vroeg m'n lijnen vol was hing. Het was nog mistig, maar het beloofde een mooie dag te worden. Na mijn twee dagelijkse wassen, haalde ik nog even een stapelbed af. En vanwege de voorjaarsschoonmaakkriebels, gingen ook de hoofdkussens de was in. Nu ligt alles heerlijk geurend op de bedden. Wat zullen de jongens slapen als roosjes :-).

Hans zou trakteren op de natuurclub. Ik wilde cupcakes bakken. Helaas waren m'n bakcups platgestampt. Ik probeerde ze daarom zónder papieren cups, gewoon in mijn flexibele muffinvorm, te bakken. Dat mislukte. De cakejes bleven plakken en gingen helemaal kapot. Hans sprong snel op z'n fiets om nieuwe cups te kopen. 't Is dat het zo'n snel recept is. Nu waren ze net op tijd klaar. Een versere traktatie kan haast niet.

Om 11 uur verwachtte ik R. Zij zou mijn zwangerschapskleding komen ophalen. R. bracht een werkelijk prachtige, zelfgemaakte taart mee. Een plaatje! We gaan er morgen, na kerktijd, van smullen. Eigenlijk had ik gedacht, dat R. meteen koffie kwam drinken, maar dat kwam haar niet zo uit. Maar we hebben wel even gezellig staan kletsen. Wat leuk, zo'n onverwachts contact. En goed om te weten, dat mijn kleding een nieuwe ronde krijgt.



Na de gewone klusjes van brood bakken en opruimen, kwamen de kinderen thuis van de natuurclub en aten we kippensoep met brood. Dat is al wekenlang de favoriete zaterdaglunch: soep met brood. We houden hem er nog maar even in. Het is gemakkelijk van tevoren klaar te maken, er is genoeg variatie denkbaar en ook nog eens voordelig. Wat wil je nog meer.

Na het eten heb ik snel aardappels geschild en in repen gesneden voor de patat. Daarna togen Willem en ik met drie kinderen naar de aktiemarkt voor De Schutse (gehandicaptenzorg). De rest van de kinderen was er al op eigen gelegenheid heen. Oma had kleingeld opgespaard, wat ze mochten verdelen. Van mij hadden ze ook allemaal wat geld gekregen om daar te besteden. En bovendien hadden de vijf kinderen, die boekjes hadden bezorgd, allemaal een waardebon verdiend, die ze mochten verzilveren. Ze waren dus echt de koning te rijk! Toen we op de markt liepen, kwamen we telkens één van de kinderen glunderend tegen en dan moesten we natuurlijk schatten bewonderen. Er was een grote rommelmarkt en daar kochten we vier eetkamerstoelen. Bijna dezelfde als die we hebben. Alleen ietsiepietsie donkerder. Ze waren wel duidelijk gebruikt, maar een waslap doet wonderen. Ik ben er heel blij mee. Verder kocht ik twee boekenrekjes voor bij de bedden van de kinderen en nog een oude houten veilingkist. Ook bij de andere kraampjes deden we onze inkopen. En verder hebben we vooral heel veel praatjes gemaakt met alle bekenden die we ontmoetten. Ik kwam zowaar een oude klasgenoot tegen. Iemand die ik in geen 24 jaar had gezien! Ik moest echt even graven, om haar naam te herinneren. Zij herkende mij, omdat ze het artikel in Terdege (vorig jaar november) had gelezen, waar ook een foto van mij bij stond.

We wilden ook nog groenten en fruit op de markt inslaan, maar dat was uitverkocht en daarom reden we door de polder nog even naar de boer. Dat is ook altijd een kadootje voor me. Ik ben een echt poldermens en zou er maar wát graag wonen. We laadden onze auto vol aardappels, groenten en fruit en reden terug naar huis.

Vanavond aten we onze zaterdagse frieten. Nog even en de bbq kan weer naar buiten. Dat is, zodra het weer het toelaat, ons zaterdagse familiemoment. Zodra die traditie van bbq-en op zaterdag weer in ere is hersteld, gaan we er mee door tot in het late najaar :-).

Nu zitten we nog even na te genieten van de dag, die was als een kadootje. Willem zit achter de piano, Trijnie is met een vriendin op stap, Dirk is aan het oppassen bij mijn zus, Leendert zit een boek te lezen, vier kinderen zitten achter één computer en twee kindjes liggen op één oor. Mooi momentje om nog even de week af te loggen :-)

Nog even wat tuinfotootjes. Daar heb ik van de week ook wel wat uurtjes in gestoken. De kastanjeboom, die Wim een jaar of 13 geleden als klein stekje plantte en die was uitgegroeid tot meer dan manshoog, is verhuisd naar Streefkerk. Ik heb de plaats waar hij stond nu mooi opgevuld met allerlei stekken van vaste planten, die ik al had. Ook heb ik de dahliaknollen weer voor de dag gehaald, gedeeld en gepoot. De zaadjes, die Leendert vorige week zaaide, komen deels al op. Ik heb nu miniplantjes in eierdozen in de vensterbank van Goudsbloemen, Komkommerkruid en één Zonnebloem. Ik heb visioenen van een zomertuin vol bloemen :-).



donderdag 8 april 2010

Einde van de winter

Het einde van de winter is niet alleen buiten zichtbaar, maar ook in de keuken. Vandaag ben ik bezig geweest om wat laatste resten wintergroenten te verwerken. Ik had nog een restant winterwortel. Juist genoeg om hutspot van te maken. Lekker! De twee laatste kleine pompoenen verdwenen in de pompoentaart, die als toetje op tafel kwam. En nu ik toch bezig was met restverwerking, heb ik meteen een doosje appels, die op moesten, tot moes gekookt. Zes kilo handperen werden samen met 20 appels ontsapt. Er staan nu vijf flessen heerlijke perensap in de kast. Nu nog een doosje stoofpeertjes schillen en nog een reuzepompoen tot soep verwerken dan is al het 'oude' voedsel opgegeten of ingemaakt en gaan we weer verlangen naar een blaadje sla ;-)







Wat heerlijk dat de was weer naar buiten kan. Het lukt me dan ook veel beter om goed bij te blijven. Wat overdag aan de lijn droogt, kan 's avonds gestreken en gevouwen worden. En het ruikt ook zo fris. Mmm. Daar kan ik echt van genieten.

De kinderen spelen fijn in de zandbak van het speelplaatsje naast ons huis. Zand en water blijft altijd leuk. Water kwam er vandaag ook ruimschoots aan te pas. De waterpistooltje kwamen voor de dag. Het einde van het liedje was, dat er vanavond erg veel op te ruimen was, na het eten. Normaal gesproken doet Leendert altijd de buitenboel. Hij heeft echter al sinds zondag oorontsteking en is behoorlijk ziek geweest. Vandaag knapt hij een beetje op. Maar hij hijgt als een trekkerspaard en is zó moe. Daarom stuurde ik Hans mee naar buiten. Maar dat schoot ook al niet op. Het werd samen spelen in plaats van samen opruimen. Dus is Willem óók gaan meehelpen :-). Alles is weer spic en span.

Maaike geniet enorm van haar cavia's. De rest van de familie trouwens ook, hoor. Het zijn zulke lieve diertjes. Vanmiddag heeft ze het hokje weer verschoond en de beestjes gingen meteen op de weegschaal. Ze zijn goed gegroeid. In acht dagen tijd ging de ene van 230 gram naar 298 en de andere van 238 gram naar 285 gram.

Bokkepootjestaart en peren op siroop

Op veler verzoek, hierbij de recepten :-)

Als je bokkepootjestaart intikt bij Google, zul je vele recepten tegenkomen. En eigenlijk komen ze allemaal wel zo'n beetje op hetzelfde neer. Alleen wordt er meestal gebruik gemaakt van een gekochte taartbodem. Maar, neem me niet kwalijk, die dingen vind ik toch echt niet te pruimen. Ik vind ze droog en nergens naar smaken. Die maak ik daarom liever zelf. Je hoort zo'n taart met advokaat te maken. Als je geen alcohol wil gebruiken, zou ik banketbakkersroom met rumessence als vervanging nemen.
Het recept voor de taartbodem is een 'gouwe ouwe'. Ik kreeg het al zeker meer dan 10 jaar geleden van een mailvriendin. Je kunt het vinden in mijn logje 'Dinsdagklusjes' van 18 November 2008

Als je de bodem hebt gemaakt, ben je voor het grootste gedeelte klaar. Laat de bodem afkoelen. Klop een halve liter slagroom stijf. Besmeer de zijkant van de taart dik met slagroom. Plak daarop rondom gehalveerde bokkepootjes. Je hebt twee pakken nodig. Wat je overhoudt verkruimel je. Spatel ongeveer 1/3 fles advokaat door de rest van de slagroom en bestrijk de bovenkant van de taart hiermee. Strooi er de verkruimelde bokkepootjes over en smullen maar!

Bij het inmaken van peren op siroop, is er maar één ding belangrijk: de juiste peren. Je moet peren gebruiken, die al een beetje rijp zijn, maar vooral niet té rijp en ook geen melige exemplaren. Hiermee valt of staat het resultaat. Wanneer je de juiste peren hebt, is het inmaken een fluitje van een cent. Je schilt de peren en halveert ze. Je haalt de klokhuizen eruit. Je doet ze in glazen potten. Dat kunnen weckpotten zijn, maar ook gewoon potten met klikklakdeksels. Overgiet de peren met vooraf gekookte siroop van één kilo suiker op één liter water. Dit is behoorlijk zoet. De suiker werkt echter conserverend en heb je dus wel nodig. Doe de deksels op de potten en zet ze 30 minuten in de weckketel op 90 graden. Als je geen weckketel hebt, zet je ze gewoon in een grote pan. Doe er zoveel water in, dat de potten tot aan de 'schouders' in het water staan. Breng het geheel tot tegen het kookpunt. Het water moet nog net niet borrelen. Na een half uur zijn je peren op siroop klaar. Lekker voor in de vla, in de yoghurt, op een taart, in de bowl, gevuld met blauwschimmelkaas en dan even onder de grill, enzovoorts.

zaterdag 3 april 2010

Aktie op zaterdag

Vandaag was het een lekker aktiedagje in huize Luijk. Ik ben vanmorgen al bijtijds (voor zaterdagse begrippen dan) opgestaan. Eerst maar eens alle apparaten ingeschakeld: twee wasmachines, drie broodbakmachines en een vaatwasser. Terwijl die allemaal hun ding deden, ging ik het mijne doen. Ik ben heerlijk gaan opruimen. De kinderen hebben geholpen, maar niet zo lang. Het was lekker weer en er was voor later op de dag veel regen voorspeld. Daarom zijn ze snel aan de slag gegaan met het bezorgen van de boekjes voor de markt. Ze hebben alvast 300 boekjes huis-aan-huis bezorgd en hebben daarmee een mooi beginnetje gemaakt.

Intussen heb ik kilo's peren zitten schillen. Handperen en stoofpeertjes. De handperen zijn op siroop achter het glas gegaan en de stoofpeertjes zijn eerst mooi rood gestoofd en daarna ook ingemaakt. Ik heb nog heel wat kilo's peren staan en Tweede Paasdag wil ik daarom zeker ook nog wel het één en ander verwerken.



De maandboodschappen zijn ook weer bezorgd. Ik heb alles weer in de kasten staan en voel me een rijk mens.

Vanmiddag hebben we het nuttige met het aangename verenigd. Willem wilde er graag nog even tussenuit. Nu moesten we nog iets ophalen in Geldermalsen en dat is aardig op de route naar Kesteren, waar Willem z'n zus met haar gezin woont. Willem belde haar op en ja, ze was thuis en we waren welkom. We namen vijf kinderen mee en hadden een gezellige middag. De kinderen hebben zich vermaakt op de trampoline en de Wii. Twee dingen, die we zelf niet hebben en waar de kinderen dol op zijn. Intussen hebben we bijgekletst met schoonzus en zwager. We kregen nog iets moois mee van zwager. Hij kweekt Japanse Esdoorns en wilde ons er één geven. Ik dacht, dat dat niet zou gaan in onze kleine tuin. Maar zwager heeft precies verteld, hoe we de esdoorn klein (en zelfs in een pot) kunnen houden. We hebben een heel mooie gekregen en ik heb hem een plaatsje gegeven, dichtbij de tuindeuren. Dan kan ik er fijn vanuit de kamer naar kijken, hoe hij uitloopt.



Er zijn zes broden gebakken en 24 eierkoeken. De tuttifrutti staat in de week. De bokkenpootjestaart wacht in de koelkast. Tijd voor de rustdag.

vrijdag 2 april 2010

Boven water

Ik ben weer boven water. Nadat ik m'n klus geklaard had, voor mijn deadline, ben ik snel begonnen het achterstallige huishoudelijke werk in te halen. Te beginnen met de was ;-). Na een paar uur stevig doorwerken, kon er weer heel wat de kast in.



Verder was er natuurlijk ook weer heel wat op te ruimen. Want die kaboutertjes komen hier nu nooit eens! Vandaag had ik wel een legertje knechten. Alle kinderen hadden vrij van school en werk en dus heb ik ze allemaal een uurtje gecharterd.
Dirk heeft samen met mij dekens geklopt. We hebben alleen dekens op ons eigen bed. De rest van de bedden is voorzien van dekbedden. Maar die dekens van ons bed waren hard aan een klopbeurt toe. Poeh, zwaar werk! Daarna heeft hij de hele benedenverdieping gezogen.
Trijnie was logeren bij een vriendin.
Leendert heb ik buiten aan het werk gezet. Die heeft veel energie en moet je vooral niet in de buurt van de andere kinderen laten, want dan wordt er weinig gewerkt. Hij mocht buiten aan de tuintafel zaaien: zonnebloemen, goudsbloemen, komkommerkruid, oostindische kers en iets, wat ik van een vriendin kreeg, maar waarvan ik de naam niet weet. Het waren allemaal grote zaden en dus heel gemakkelijk te zaaien. Er staan nu 5 eierendozen met zaden in de vensterbank. Daarna was er nog wat snoeiwerk en wat veegwerk. Leendert kon zo z'n uurtje wel volkrijgen.
Hans mocht in de keuken aan de slag. De vaatwasser uit- en inruimen en daarna de rest van de keuken aan kant maken.
Maaike ging eerst Henk verzorgen. Ze gaf hem eten en kleedde hem aan. Daarna ruimde ze de woonkamer netjes op.
Koos kan nog niet zo goed zelfstandig werken. Daarom mocht hij mij helpen. Ik ben de bovenverdieping gaan opruimen en Koos kon mooi allerlei rommel op z'n plaats brengen: het één in een kast, het andere in de vuilnisbak enzovoorts. Ook gaf hij de planten water en zoog de tweede verdieping en de trap.
Maria heeft de meisjesslaapkamer zelfstandig keurig opgeruimd.
Jan en Henk zijn nog van klusjes ontslagen. Jan kan al wel het één en ander. Maar vandaag hoefde hij dus niets te doen.
Ongelooflijk, wat je in een uur tijd met elkaar kunt doen. Morgen wil ik nog zo'n klussessie houden en dan kan het wat mij betreft opgeruimd Pasen worden.

De kinderen hebben nog een leuke klus, die voor D.V. woensdag geklaard moet zijn. Ze moeten boekjes bezorgen voor de actiemarkt ten bate van de Schutse (gehandicaptenzorg). Maaike is heel blij en trots (en wij ook, hoor), dat haar verhaal in het boekje is afgedrukt. Vorig jaar kon je op de actiemarkt een verhaal inleveren. Het mooiste zou in het boekje van die jaar worden geplaatst. En daar staat nu dan Maaikes verhaal over een blind meisje in. Ze is aardig aangestoken door het schrijfvirus van haar moeder, denk ik :-).

Voor wie morgen nog iets snels wil bakken voor Pasen en in het gelukkige bezit van een combimagnetron is, kan ik het eenvoudige receptje voor cupcakejes aanbevelen. Ik heb ze de afgelopen tijd verschillende keren gebakken. Het leuke is, dat je er alle kanten mee uit kunt. De basis gaat zo:

Je maakt een beslag door 125 gram zachte boter of margarine, 275 gram fijne suiker, 3 eieren, 150 gram bloem, 75 gram zelfrijzend bakmeel, een half zakje bakpoeder, 125 ml. lauwe melk en eventueel een theelepel vanille-essence in een kom tot een beslag te roeren. Mix daarna even op de middelste stand, totdat het beslag licht van kleur is. Je vult papieren cupcakevormpjes met een flinke lepel beslag. De hoeveelheid beslag is genoeg voor ongeveer 24 stuks. Als je de cupjes in een muffinbakvorm zet, krijgen de cakejes een mooie vorm, maar als je zo'n bakvorm niet hebt, kan je de cupjes gewoon op de plaat van de magnetron zetten. Je verwarmt de combimagnetron voor op 160 graden en daarna schuif je de cakejes erin. Je zet de magnetron op de hoogste stand en na vijf (!) minuutjes zijn de cakejes klaar. Ik heb een nogal simpele magnetron van maar 600 Watt. Let hierbij op het vermogen van je eigen magnetron en pas het aantal minuten erop aan. Die vijf minuten op 600 Watt is zelfs aan de ruime kant.
Variaties zijn er genoeg te bedenken. Je kunt een lekker smaakje aan het beslag toevoegen. Denk bijvoorbeeld aan chocolade en banaan, appel en rozijnen, appel en kaneel, frambozenjam en kokos. Je kunt ook variëren, door een leuk gekleurd glazuur erop te strijken. Vorige week maakte ik ze met bruine suiker in plaats van witte fijne suiker. Ik smeerde er gesmolten chocolade over en versierde de cakejes met gele suikervlindertjes. Gehalveerde paaseitjes is ook wel grappig (en lekker!).