Het einde van de winter is niet alleen buiten zichtbaar, maar ook in de keuken. Vandaag ben ik bezig geweest om wat laatste resten wintergroenten te verwerken. Ik had nog een restant winterwortel. Juist genoeg om hutspot van te maken. Lekker! De twee laatste kleine pompoenen verdwenen in de pompoentaart, die als toetje op tafel kwam. En nu ik toch bezig was met restverwerking, heb ik meteen een doosje appels, die op moesten, tot moes gekookt. Zes kilo handperen werden samen met 20 appels ontsapt. Er staan nu vijf flessen heerlijke perensap in de kast. Nu nog een doosje stoofpeertjes schillen en nog een reuzepompoen tot soep verwerken dan is al het 'oude' voedsel opgegeten of ingemaakt en gaan we weer verlangen naar een blaadje sla ;-)
Wat heerlijk dat de was weer naar buiten kan. Het lukt me dan ook veel beter om goed bij te blijven. Wat overdag aan de lijn droogt, kan 's avonds gestreken en gevouwen worden. En het ruikt ook zo fris. Mmm. Daar kan ik echt van genieten.
De kinderen spelen fijn in de zandbak van het speelplaatsje naast ons huis. Zand en water blijft altijd leuk. Water kwam er vandaag ook ruimschoots aan te pas. De waterpistooltje kwamen voor de dag. Het einde van het liedje was, dat er vanavond erg veel op te ruimen was, na het eten. Normaal gesproken doet Leendert altijd de buitenboel. Hij heeft echter al sinds zondag oorontsteking en is behoorlijk ziek geweest. Vandaag knapt hij een beetje op. Maar hij hijgt als een trekkerspaard en is zó moe. Daarom stuurde ik Hans mee naar buiten. Maar dat schoot ook al niet op. Het werd samen spelen in plaats van samen opruimen. Dus is Willem óók gaan meehelpen :-). Alles is weer spic en span.
Maaike geniet enorm van haar cavia's. De rest van de familie trouwens ook, hoor. Het zijn zulke lieve diertjes. Vanmiddag heeft ze het hokje weer verschoond en de beestjes gingen meteen op de weegschaal. Ze zijn goed gegroeid. In acht dagen tijd ging de ene van 230 gram naar 298 en de andere van 238 gram naar 285 gram.