vrijdag 30 januari 2009

Een kinderhand...

Van de week ging ik naar Albert Heijn om van de chocolademelk aanbieding te profiteren. Drie liter Nutricia Halfvolle chocolademelk voor 2,07. Dat is nog voordeliger dan die van Merk X bij Bas v.d. Heijden. En aangezien Wim altijd 1 pak chocolademelk, yoki of sap mee naar zijn werk neemt en de houdbaarheidsdatum ergens in september is, kocht ik 24 pakken. Het bleek ook nog eens een aktieartikel te zijn waar je extra voetbalplaatjes bij krijgt. Ik kreeg er behoorlijk wat. Onze kinderen sparen geen voetbalplaatjes, maar ik nam ze mee om er andere kinderen blij mee te maken. Daar hoefde ik niet veel moeite voor te doen. Meteen buiten de winkel werd ik aangehouden door 2 kleine jongens: "Mevrouw, mogen wij iets vragen? Mogen wij uw voetbalplaatjes?" Ik vond dat zó aandoenlijk :-). Allebei de jongens kregen alvast een pakje. Een stukje verderop stonden ook al 2 jongens te 'bedelen'. Oke, die ook blij gemaakt. Om nog meer kinderen blij te kunnen maken, zette ik een berichtje op de vraag en aanbodlijst van de GrootGezinManagers-groep en ja, toen was ik snel los :-).

Onze Maaike spaart nog dierenstickers van de aktie van vorig jaar van de Coop, Plus etc. Ik besloot eens een speurtochtje naar een gratis uitbreiding van haar verzameling te houden. Ik plaatste eerst een oproepje op de zoëven genoemde vraag en aanbod-lijst, maar daar heb ik nog geen concrete aanbieding op gehad. Vandaag ging ik even op www.ruilen.nl kijken en daarna heb ik nog gezocht op Marktplaats. En op Marktplaats vond ik toch zoiets leuks. Ik wist niet dat dat bestond. Je kunt je dubbele stickers (of voetbalplaatjes) naar opa Roy in Lelystad sturen, samen met een aan jou geadresseerde, gefrankeerde envelop en een briefje met de nummers die je niet hebt. Opa zorgt er dan voor, dat je de ontbrekende stickertjes krijgt. Zelfs als je geen ruilmateriaal hebt, mag je stickers vragen. Is dan niet geweldig. Die opa maakt écht veel kinderen blij! Als je dus iets te ruilen hebt, óf een goede bestemming zoekt voor de stickers en plaatjes kan je terecht bij opa Roy :-)

http://www.marktplaats.nl/index.php?url=http%3A//verzamelen.marktplaats.nl/stickers/225426678-dierenplaatjes-wnf-opa-roy-gratis-stickers-1t-m216.html

dinsdag 27 januari 2009

Druiven en peterselie

Zaterdag was ik bij de boer om een nieuwe voorraad appels te kopen. Ik heb vorige week iedere avond een teiltje appels geschild, om er appelmoes van te maken. Ik heb nu een aardig beginnetje, maar heb berekend, dat het nog maar 10 procent van onze zomerconsumptie is. Ik moet dus nog even verder ;-).



Behalve appels nam ik ook aardappels mee: 25 kilo kruimige aardappels om te koken en 15 kilo bonken voor patat. Verder heb ik me laten verrassen door wat de boer over had. Dat waren o.a. heerlijke spercieboontjes, peultjes, snijbonen, chinese kolen, waspeen, ananassen, kiwi's, soepgroenten, taugé en ook 5 kilo druiven en flink wat bosjes peterselie. Die druiven en peterselie moesten er vandaag aan geloven. Van de druiven wil ik wijn maken. Ik heb nog nooit wijn van druiven gemaakt en gisteren heb ik daarom eerst m'n licht eens opgestoken op de wijnmaken-yahoogroup. Op hun aanwijzing heb ik vanmorgen de druiven heel secuur uitgezocht. Ieder schimmelig exemplaar moest weg. De overgebleven druiven heb ik eerst gewassen in water met sulfiet. Daarna heb ze heel goed gespoeld en in mijn weck-ontsapper gedaan. Al met al heeft dat 2,3 liter druivensap opgeleverd. Die sap staat nu af te koelen. Straks doe ik er wat pecto-enzymen bij en dan meet ik het soortelijk gewicht. Dan helpen ze me op de groep wel weer verder. Handig toch, die yahoo-groepen!





Voor de peterselie hoefde ik m'n laptop niet aan te doen ;-). Die heb ik gewassen, fijn gesneden en in porties verpakt voor de vriezer. Wat ruikt dat toch heerlijk, als je met peterselie aan het werk bent!





Voor vanmiddag staan er gewone huis-tuin-en-keuken-werkzaamheden op het programma. Ik denk, dat mijn schoonmoeder nog wel even aankomt voor een bakkie. Kan ik mooi spercieboontjes afhalen, die ik vanavond eten wil.

vrijdag 23 januari 2009

Blij!

Een poosje geleden kwam ik via via op het weblog van Theo terecht. (Update per 02-02-2008: Theo meldt, dat hij door zijn wol heen is. Er zijn nog wel lappen stof.) Hij vertelt daar over zijn moeder die dementerend is. In haar goede jaren heeft zij heel veel genaaid en gebreid. Langzaam maar zeker heeft zij een enorme voorraad lappen en wol aangelegd. Nu ze op de wachtlijst staat voor een verzorgingstehuis, is Theo vast begonnen om die voorraden op een goed plaatsje te krijgen. Wanneer je belangstelling hebt voor lappen of wol kan je Theo mailen. Aangezien er hier heel wat afgebreid wordt, heb ik Theo om wol gevraagd. Gisteren kwamen er 2 grote zakken wol binnen.



Wat veel! En wat ben ik blij! Hier kan ik echt wel even mee vooruit. Er zat ook wat breikatoen bij. En daar ben ik meteen mee aan de slag gegaan. Ik maak er vaatdoekjes van. Niet voor mezelf, want hier volstaat een versleten hemd of t-shirt ook prima. Ik kan me niet heugen ooit een vaatdoek gekocht te hebben. Maar een handgebreid katoenen vaatdoekje is zomaar een leuk kadootje. Zeker als je het mooi inpakt met bijvoorbeeld een fles afwasmiddel of een afwasborstel erbij.

woensdag 21 januari 2009

Ritme

Wat is er heerlijker dan om lekker in je ritme te zitten? Langzaam maar zeker kan je in huis weer zien, dat ik m'n ritme terug te pakken heb. Dat zit in kleine dingen. Zo ben ik maandag begonnen om de kostuums en nette broeken van Willem onderhanden te nemen. Daar was al een poosje niet van gekomen. Nu gaat het meteen met de strijk. Even de vlekken eruit poetsen en een messcherpe vouw in de broeken persen. Gisteren heb ik er ook een paar gedaan. En vandaag komen de laatsten aan de beurt. Typisch een klusje waar ik niet aan toe kom als ik niet strak in m'n ritme zit, maar alles maar een beetje laat gebeuren. Niet dat het hier dan direct een zooitje is. Maar dan gebeurt alleen het hoogstnodige. En ik vind toch, dat het de kleine dingen zijn, die het doen.

Gisteren heb ik weer een nieuwe wijn opgestart. Ik had een kilo of 2 frambozen gekregen. Anderhalve kilo daarvan heb ik gebruikt voor de wijn. Het wordt een rosé, die je jong moet drinken. Perfect voor de zomerse bbq lijkt mij. Als het goed is, zal hij vandaag beginnen te gisten. Dan moet ik iedere 2 dagen een suikergift toevoegen (opgelost in gekookt water), totdat de gistingfles vol zit. Dan moet hij helemaal uitbubbelen. Daarna zal ik hem hevelen en na het klaren bottelen. Inmiddels staat hier ook een 10 liter-fles geklaarde bramenwijn, die gebotteld mag worden. Dat ga ik volgende week maar eens doen.



Dirk en Leendert hebben deze week repetitieweek en zijn op alle mogelijke en onmogelijke tijden thuis. Dirk heeft het behoorlijk druk met leren. Hij zit in VWO-5 en dat is inmiddels wel het serieuze werk. Leendert zit nog maar in de brugklas en die verveelt zich een beetje deze week. Hij was blij om te zien, dat de sloot voor ons huis inmiddels ijsvrij is. Dan kon hij eindelijk weer eens z'n hengel uitgooien. In een half uur tijd ving hij 2 mooie snoekjes. Niet van die grote, maar wel mooi!



Gisterenavond heb ik weer een poosje appels geschild voor de appelmoes. Inmiddels staan er 5 liter-potten klaar. Het begin is er. Ik wil deze week toch minstens 10 potten maken. Er gaan hier gemakkelijk 5 potten per week doorheen. Als ik dus een echt zomervoorraadje wil hebben, is een pot of 50 wel handig. Nog even doorschillen ;-). Ik koop mijn moesappels altijd bij een boer. Daar betaal ik voor 2 kisten (totaal 24 kilo) slechts 5 euro. Het is wel altijd afwachten wat voor soort hij heeft staan. Zaterdag boften we. Hij had er goudreinetten bij staan. Ik maak nu een moes van een mix van goudreinetten en elstar. Een heerlijke combinatie.

Na het moezen hebben Willem en ik onze avondwandeling gedaan. Dat bevalt ons prima. Wat een speciaal sfeertje hangt er zo 's avonds laat op straat. Een enkeling, die z'n hond uitlaat. Mensen die je groeten (wat hier overdag niet wordt gedaan). Huizen waar de gordijnen niet dicht zijn en waar je dus heerlijk naar binnen kunt gluren. Wij fantaseerden er al over, hoe het over een paar maanden zal zijn. Dan is het nog licht en warm en spelen er wellicht nog kinderen buiten. We beginnen er al echt naar te verlangen.

dinsdag 20 januari 2009

Werkdag

Gisteren had ik de eerste normale werkdag van het jaar. Echt zo'n dag waarop je voor je gevoel bergen verzet. Heerlijk is dat. Ik hoef gelukkig deze week niet zo vaak de deur uit. Ik hoop dan ook, dat ik veel in huis kan doen aan opruimen en schoonmaken. Ik heb een behoorlijk vol schema gemaakt. Op maandag is het niet moeilijk om achter elke opdracht triomfantelijk een kruisje te zetten als hij is volbracht. Maar gaande de week gaat vaak de fut er een beetje uit, of er komt van alles tussen. Maar goed. Wat gedaan is is gedaan en ook vandaag gaan we met frisse moed aan de slag. Het is sowieso al een beetje inproviseren, doordat ik rond etenstijd op bezoek ga bij mijn moeder in het ziekenhuis. Gisteren ging ik even over zessen de deur uit en stond pas om 7 uur in haar kamer. Half 8 is dan het bezoek afgelopen en dan ben ik kwart over 8 weer thuis. Er gaat veel reistijd in zitten, omdat ze in een academisch ziekenhuis ligt, wat hier wat verder weg is. Bovendien ligt ze geïsoleerd, waarom je je eerst moet omkleden. Gelukkig gaat het redelijk met haar. Wie weet, is het van korte duur. Toen ik gisterenavond thuiskwam, heb ik eerst koffie gedronken en de was weggevouwen. Daarna heb ik een goed voornemen uitgevoerd: Willem zover gekregen, dat hij mee ging voor een wandeling. Willem heeft een zittend beroep en beweegt echt veel te weinig. En 's avonds, als het donker is, heeft hij ook niet echt zin om nog aktief te zijn. We hebben ons dik ingepakt, want er stond een gure wind. Het was heerlijk! Als je dan lekker buiten bent en tegen de wind inloopt, begrijp je niet, dat je dat niet gewoon vaker doet. Vanavond willen we weer. Als je dan thuiskomt en op de bank zakt, word je zo lekker rozig. Willem moest nog een presentatie in elkaar draaien voor zijn werk. Die pakte z'n laptop er nog even bij. Ik heb nog een flinke pan appels zitten schillen voor de appelmoes. Ik heb alvast 2 literpotten klaar. Stelt natuurlijk nog niets voor. Maar het begin is er. We gingen voor ons doen vroeg naar bed: kwart voor 12. Ik ben als een blok in slaap gevallen, totdat ik de telefoon hoorde gaan. Het was midden in de nacht en dan betekent een telefoontje doorgaans weinig goeds. Omdat wij 2 hoog slapen en de telefoon beneden is, duurde het even, voordat Willem de telefoon te pakken had. Zelf stond ik een paar stappen achter hem te bibberen. Ik hoopte maar, dat het niets met m'n moeder zou zijn. Was het een oen, die een verkeerd nummer had getoetst!! Eerst was ik boos, daarna blij, dat het niets bijzonders was. Snel kropen we weer onder de dekens. Nu ga ik vlug aan de slag. Eens kijken of ik m'n agenda weer vol kruisjes krijg ;-).

zaterdag 17 januari 2009

Het zit er weer op

Het zit er weer op, de winterfeesten. Die duren hier van begin december tot half januari ;-). Willem en ik zijn allebei in de eerste helft van januari jarig en dat vieren we altijd gezamelijk. En pas als ons verjaardagsfeest voorbij is, wordt alles weer gewoon in Huize Luijkensteijn. Gisterenavond hebben we onze verjaardag gevierd. Er zijn zo'n 25 mensen geweest en dat is tamelijk rustig. Er waren nogal wat zieken in de familie. Ik was met m'n 5 zelfgemaakte taarten behoorlijk aan de royale kant, maar daar hebben we verder geen moeite mee. Die taart smaakte vandaag ook nog best :-).



Willem en ik zijn schandalig verwend. We hadden geld gevraagd (voor het fototoestel), hoewel we het niet leuk vinden om te vragen. En we hebben echt veel gekregen. Verder ook heerlijke handgemaakte bonbons, wijn, badolie, een azalea, boeken enzovoorts. Echt leuk!

Gisteren kwam ook de eindafrekening van de Eneco. En dat was wel iets om blij van te worden. We kregen ruim 500 euro terug. Na aftrek van het voorschot van januari betekent dat, dat er zo'n 225 euro deze kant op komt. Dat is nog eens leuk. Bovendien is het voorschot verlaagd van 295,00 naar 275,00 per maand. Ik heb de energieprijs voor 3 jaar vaststaan. Als ik dit jaar dus minder verbruik zal ik volgend jaar nog eens een verlaging van het maandbedrag krijgen. Dat gaan we dus maar eens proberen. Van het geld wat door Eneco teruggestort wordt wil ik nog wat LED-lampen kopen. Dat lijkt me een zinnige investering.

Ik heb deze week keurig netjes de was en de strijk bijgehouden en voor de grap meteen eens gekeken hoeveel tijd ik per week aan de strijk besteed. Ik kwam op 3 1/2 uur. Het valt me nog wel mee. In de zomer zal het wel meer zijn. Dan heb je veel meer was en strijk, vind ik. Al dat katoenen zomerspul. En ook veel meer vuil goed door het vele buitenspelen. Ik ga het voorlopig eens een beetje bijhouden. Het begin van timemanagement, zeg maar ;-). Eerst de strijktijd in beeld brengen, vervolgens de was en het eten koken, is het plan.

Volgende week staat er appelmoes maken op de planning. De appels zijn nu nog lekker. Als ik er nog een poosje mee wacht is de smaak er een eind vanaf. Ik wil een flinke voorraad inmaken. Het is trouwens de vraag, of er echt wat van komt. Vanavond is mijn moeder naar het ziekenhuis gebracht. Ze kreeg de griep en in haar geval betekent dat: binnen een uur doodziek en meteen naar het ziekenhuis aan het infuus. Ik hoop maar, dat het infuus (met vocht en medicijnen) snel aanslaat en dat ze dan ook weer snel naar huis mag. Maar helaas hebben we het maar al te vaak meegemaakt, dat het op langdurig ziekenhuisgebeuren uitdraait. In dat geval zal ik het druk hebben met ziekenhuisbezoek en uiteraard gaan dan de appelmoesplannen maar in de koelkast. Voor nu ga ik nog even de beentjes strekken en een poosje breien. Ik voel, dat ik een druk weekje achter de rug heb.

woensdag 14 januari 2009

Hoera voor Trijnie!



Hoera! Trijnie heeft haar rijbewijs! Gisteren moest ze voor de derde keer afrijden. En hoewel ik optimistisch probeerde te zijn, door hard te roepen: "Driemaal is scheepsrecht", toch had ik er een hard hoofd in, dat ze het zou halen. Maar het is gelukt! Ondanks een kleine ingreep. Eigenlijk MOEST ze ook wel slagen, want haar geld is op ;-). De leswagen kwam voorrijden en ik rende naar de deur, nieuwsgierig naar de uitslag. Trijnie vertelde, dat ze het had gehaald, maar voegde er in 1 adem aan toe: "Heeft u even 50 euro voor me? Ik kom tekort." Ik moest er wel om lachen hoor. Ze was langs de geldautomaat gereden, om te pinnen en de instructeur te betalen. Ze had alles opgenomen, wat er nog op stond, maar kwam uiteindelijk dus toch nog 50 euro tekort. Zegge en schrijven 1,46 staat er nog op haar rekening. Iedereen vraagt haar: "En nu zeker een autootje?" Maar nee, daar moet dus eerst voor gespaard worden. We zijn er gisteren meteen even voor gaan zitten, om daarvoor een planning te maken. Op zich heeft Trijnie geen moeite om goed met geld om te gaan, maar het moet wel erg concreet voor haar zijn. Ze neemt daarom iedere maand een bedrag op, wat ze mag uitgeven. Ze bedenkt dan eerst wat er allemaal moet: kadootjes, panty's en dat soort dingen. De rest kan ze dan vrij besteden. Dat gaat trouwens meestal op bij H&M ;-). Samen hebben we nu voor het komende jaar het spaarbedrag 'voor later', het spaarbedrag voor een autootje en het vrij opneembare bedrag bepaald. Ze weet nu precies waar ze aan toe is. Over 10 maanden kan ze een autootje kopen. Omdat ze dat eigenlijk te lang vindt duren, gaat ze proberen wat bij te verdienen (babysitten en dwarsfluitles geven). Alles wat ze aan extraatjes verdient gaat meteen in de autopot. Wie weet heeft ze dan met de zomervakantie het felbegeerde vervoersmiddel. O, o, wat staat ons allemaal weer te wachten. Het is te hopen dat het bij dingen blijft als: zonder benzine staan, deukje, weg kwijt en dat soort geintjes. Ik las ooit eens een gedicht en dat ging over loslaten. Dat begon met een kleuter die het tuinhekje uitging. En dan gaat dat steeds een stukje verder. De wijde wereld in...

Nog even een tipje voor autogebruikers: Ruitenwisservloeistof kan je heel voordelig zelf maken. Neem hiervoor 1 liter huishoudspiritus. Leng het aan met 4 liter water. Voeg er een theelepel afwismiddel bij. Deze ruitenwisservloeistof kan -10 graden hebben. Deze tip stond ooit in Genoeg.

vrijdag 9 januari 2009

Strijk, kado, kleding en winter

't Ging toch nog sneller, dan ik dacht. Vanmiddag om een uur of 3 klapte ik met een zucht van voldoening m'n strijkplank in. Hè, hè, eindelijk ben ik dan helemaal bij met de was en de strijk. Dit waren de naweeën van de kerstvakantie ;-). Overigens duurde de voldoening over het afhebben niet echt lang. Zeg maar 5 minuten. Toen stond zwager M. met de strijk van schoonmama (die nog steeds met haar gebroken arm zit) op de stoep ;-). Nou ja, ik heb dat teiltje maar uit het zicht gezet. Ik wilde gewoon even klaar zijn. Vanavond heb ik na de koffie snel de plank maar weer uitgeklapt en het strijkje van schoonmama gedaan. Dat mocht trouwens geen naam hebben, hoor. Ik heb het met liefde gedaan.

Vandaag kreeg ik nog een prachtig kadootje voor mijn verjaardag van Jan. Ik denk, dat de juf mijn verjaardagsdatum niet goed heeft op staan, want Jan kwam er vandaag pas mee thuis. Evengoed leuk! Dat glunderende bekkie van hem. En natuurlijk moest ik eerst raden, wat erin zat. Maar ik raadde helemaal mis. Want hij hád me toch een leuk, origineel kadootje. Een speldenkussen, gemaakt van een halve piepschuimbol, op een kartonnetje geplakt. Prachtig geverfd in vrolijke kleurtjes. Helemaal super.



Deze week hebben we de garderobe van Dirk aangevuld. Hij had het hele seizoen nog niets gekregen. Dirk is hier de enige, die om merken geeft. Hij draagt dolgraag G-star, Jack & Jones etc. Ik vind het prima. Hij krijgt evenveel kleedgeld als Wim en Trijnie: 150,00 euro per seizoen. Daar moeten ze ook schoenen van kopen. Een echte vetpot is het dus niet. Zéker niet, als je daar merkkleding van wilt kopen. Maar lang leve Marktplaats. We hebben er echt heel leuke kleding gekocht. Twee mooie longsleeves van G-star en een jeans van Jack & Jones. Het was allemaal nieuwe kleding, met de prijskaartjes er nog aan. Aan de longsleeves hingen prijskaartjes van 119,00 euro en 99,00 euro. Dat er wérkelijk mensen zijn, die er dat voor neertellen. Ongelooflijk! Wij betaalden 17,50 euro per stuk en nog een paar euro's voor de verzendkosten. De jeans van Jack & Jones was 36,20 euro inclusief verzendkosten. We hebben alles vorige week zaterdagavond uitgezocht en de biedingen gedaan. Maandag hebben we de koopjes rondgemaakt. Gisteren en vandaag kwam de kleding binnen. Heerlijk toch? Van M. heeft hij bovendien nog een leuke blouse overgenomen. Al met al een leuke aanvulling op z'n garderobe. Nu alleen nog schoenen en misschien reageert nog iemand op zijn biedingen op 2 vesten. Dan nemen we die ook nog. Als hij zo ieder seizoen een paar stuks goede kleding koopt, blijft z'n garderobe goed op peil.

Voor morgen staan er leuke activiteiten gepland. Wim (& Geertje) gaan de Molentocht schaatsen (50 kilometer). Leendert en Koos gaan ieder naar een verjaardagsfeestje van een vriendje. Hans en Maaike gaan naar de natuurclub. Omdat het de eerste bijeenkomst van het nieuwe jaar is, gaan ze eerst vlaai eten op de Halve Maen (rondvaartboot). Daarna gaan ze verder met de gps-tocht, waaraan ze vorige keer begonnen zijn. Voor de rest zullen de kinderen zich waarschijnlijk prima vermaken op het ijs. Wat een wintertje! Leendert had vanmiddag zelfs ijsvrij. Ik wist niet dat dat nog bestond ;-). Maaike en Maria mochten vandaag hun schaatsen mee naar school nemen. Ze gingen schaatsen in plaats van gymen. In de loop der jaren heb ik een behoorlijke hoeveelheid schaatsen in alle soorten en maten verzameld. Jarenlang kon je ze voor een paar euro op rommelmarkten kopen. Nu zijn ze ineens geld waard :-). Al die soorten en maten komen prima van pas. Er zijn eigenlijk altijd voor iedereen wel schaatsen voorhanden. Maaike kon vanmorgen zelfs schaatsen uit onze voorraad mee naar school nemen, voor een kind wat ze niet had. Kon die ook fijn mee doen met de alternatieve gymles. Zelf onderdruk ik de schaatskriebels. Ik zou het dolgraag weer eens doen. Maar ik vind de verantwoording voor de zorg voor ons gezin te zwaar wegen. Als ik een arm breek en ik moet dan pak-hem-beet 6 weken gezinshulp nemen, omdat ik zo nodig moest...nee, dat durf ik niet aan. Mijn schaatsen moeten nog maar een paar jaartjes in het vet blijven staan. Intussen geniet ik van de overweldigende winterpracht! Hier nog 2 fotootjes vanuit onze straat gemaakt:



woensdag 7 januari 2009

Fototestje

Even een blogje om te kijken, of ik foto's van het nieuwe apparaat in mijn blog kan krijgen ;-). 't Is een tikkie een saai weekje hier. Ik ben voornamelijk bezig om de achterstallige was en strijk weg te krijgen. Hier het resultaat van deze (woens)dag:



En zo'n teil had ik gisteren dus ook, en eergisteren ook. En als je denkt, dat ik dan nu bij ben, dan heb je het mis. Ik moet morgen en vrijdag en zaterdag ook nog minstens zo'n hoeveelheid en dan ben ik gelukkig weer helemaal bij!

Je zou haast denken, dat ik het druk heb. Misschien is dat ook wel zo. Dit tegeltje kreeg ik van Trijnie voor mijn verjaardag:



Willem vond het eerst niet zo'n leuk tegeltje. Hij vatte de tekst veel te serieus op. Hij vond, dat het nu net leek, alsof ik geen tijd en aandacht had voor de kinderen. En dat is, volgens Willem, gelukkig helemaal niet waar :-).

Raar maar waar

Maandag moest ik met Leendert naar de orthodontist. Hij heeft anderhalf jaar lang met een uitneembare beugel gelopen en het is nu tijd voor een vast exemplaar. Er zit echter nog 1 melkkies, die er eerst uit moet en dus moeten we daarvoor nog even wachten. Dat komt goed uit, want er is bij onze ortho momenteel een wachtlijst van ongeveer 4 maanden voor deze beugel. In de wachttijd zal zijn melkkies er vast uitgaan, want hij zit al los. Toen ik langs de balie ging om afspraken te maken, kreeg ik meteen een stapeltje paperassen in mijn handen geduwd. Vóórdat wij bij Leendert aan de eerste behandeling begonnen, was er een soort offerte gegeven, waar ik m'n handtekening onder moest zetten. Maar volgens de dame achter de balie was er inmiddels het één en ander veranderd en dus moest er opnieuw een afspraak (met handtekening) worden gemaakt. Ik mocht thuis alles rustig doornemen, maar moet er voor zorgen, dat de getekende offerte vóór de volgende behandeling bij de ortho is. Thuis ging ik alles eens bekijken. Wat is er aan de hand? De overheid heeft besloten, dat de consument veel en veel teveel betaalt voor orthodontische behandelingen. Vanwege de efficiëntie bij de orthodontisten konden de tarieven wel met zo'n 25 procent omlaag (volgens de overheid). De tarieven die de orthodontisten mogen rekenen zijn volgens de papieren, die ik meekreeg, de afgelopen 3 jaar al met zo'n 21% gedaald en zullen dit jaar nog eens 8% naar beneden gaan. Dat lijkt in het belang van de consument, maar is het volgens onze orthodontist NIET. Want met deze nieuwe tarieven kan hij de nieuwste ontwikkelingen en technieken niet toepassen. Die zijn dan te duur. Het vreemde van het hele verhaal is, dat er ook tandartsen zijn, die orthodontische behandelingen mogen geven, en dat die tandartsen ándere (hogere) tarieven mogen berekenen voor dezelfde behandelingen. Tja, dat is inderdaad wel vreemd, vind ik. Maar nu komt het: onze orthodontist heeft zich uit het specialistenregister laten uitschrijven (hij is nu dus op papier gewoon tandarts) en nu mag hij dus de hogere tandartstarieven berekenen voor zijn orthodontische behandelingen. Oke, ik begrijp die ortho volkomen. Het gaat om zijn portomonee. Maar ik begrijp niet, waarom het er dan bij de ortho allemaal zo gelikt en luxe uitziet, met allerhande dure technische snufjes, zoals een aanmeldzuil (je barcode ervoor houden en de computer registreert, dat je binnen bent). Dat zal toch allemaal niet van armoede zijn. Een heel verschil met mijn eenvoudige tandarts, waar de assistente nog gewoon met een grote agenda en een potlood met gum de afspraken noteert. Ik kreeg er een raar gevoel bij en ben eens gaan bellen naar een andere orthodontist in de buurt, met de vraag of daar orthodontische of tandartstarieven worden berekend. Het was kennelijk een vraag, die de assistente niet dagelijks kreeg, want ze wist het niet. Ze zou het navragen en me erover terugbellen, maar ze dácht orthodontische. Oke. Als dat waar is, ben ik vertrokken bij mijn huidige ortho. Het scheelt maar liefst 25 procent in de kosten voor dezelfde behandeling! De overheid heeft het toch vást niet voor niets bedacht, dat de ortho-tarieven zo ver naar beneden konden! Ik denk, dat het weinig mensen boeit, wat de ortho rekent. Als je maar goed verzekert bent, betaalt de verzekering het toch? Maar zo werkt het niet! Door dit soort rare zaken wordt de premie tot onbetaalbare hoogte gebracht. Er zijn zóveel misstanden in de medische sector als het gaat om geld. Als óók de goed verzekerde consument nu eens gewoon bleef nadenken over alle onnodig op de verzekering verhaalde gelden...dan denk ik, dat die premie een heel stuk lager kan.
Als je uitgaat van 100 patiënten, die ieder gemiddeld 2000 euro betalen voor hun orhodontische behandeling, dan praat je dus over 200.000,00 euro. Als deze mensen voor dezelfde behandeling tandartstarieven berekend krijgen, omdat ze toevallig een 'slimme' orthodontist hebben, die vanwege het voordeel maar snel gewoon tandarts is geworden, praat je over 100 keer 2400 euro. De 100 patiënten van de slimme ortho gaan met z'n allen dus 40.000,00 méér bij hun verzekering indienen, dan nodig is. 't Is maar een theoretisch voorbeeld, maar ik hoop ermee duidelijk te maken, hoeveel er MET Z'N ALLEN te besparen is op de ziektekostenverzekering door simpelweg te blijven opletten en te doen alsof je al die rekeningen uit eigen zak moet betalen. Dan kies je toch ook voor de laagste aanbieder? Inderdaad moet je hierbij niet uit het oog verliezen, dat kwaliteit een prijs heeft. Maar ik denk, dat je in dat geval zéker ook gaat zoeken naar een goedkopere aanbieder, of een voordeliger alternatief.

dinsdag 6 januari 2009

Energieverbruik

Binnenkort zal onze jaarlijkse afrekening van het energieverbruik weer op de mat ploffen. Deze nota zal echter geen verrassing opleveren, want al jaren noteer ik iedere maandagochtend de meterstanden van de electriciteitsmeters en van de gasmeter. Ik weet zo op een kwh nauwkeurig ons verbruik. Ik heb zojuist ons verbruik over 2008 berekend. Het geeft een goed gevoel, dat we weer minder zijn gaan verbruiken. Ik ben ervan overtuigd, dat het nóg minder kan, ondanks alle bezuinigende maatregelen, die we al genomen hebben. In elk geval ga ik het verbruik nog weer verder naar beneden zien te krijgen. Mijn wens is om zonnepanelen te installeren. Uiteraard is dat met de bedoeling om uiteindelijk voordeliger uit te zijn, maar verder vind ik het ook belangrijk om minder afhankelijk te worden van electriciteits- en gasleveringen. Niet in de laatste plaats zal het ook een klein steentje bijdragen aan het milieu. Hoe dan ook, het verbruik verminderen is de simpelste en waarschijnlijk meest effectieve manier om geld en milieu te sparen en ik wil gaan proberen om dit jaar nog eens 10 procent minder electriciteit te gaan verbruiken. In 2008 was ons jaarverbruik 7830 kwh. De verdeling tussen dag- en nachtstroom is: 4015 dagstroom, 3815 nachtstroom. Het gasverbruik lag op 1578 kuub. Ik heb voor de grap eens gekeken naar het gemiddeld energieverbruik van een gezin in Nederland en vond op de site van Cogas het volgende:

Wat is het gemiddeld energieverbruik van een huishouden?
Voor elektriciteit is het gemiddeld verbruik:

Eénpersoonshuishouden 2200 kWh
Twee persoonshuishouden 3000 kWh
Huishouden met 1 kind 3800 kWh
Huishouden met 2 kinderen 4400 kWh

Een gemiddeld huishouden verbruikt 3.500 kWh elektriciteit per jaar.
Voor gas is het gemiddeld verbruik ongeveer 2200 m³ gas per jaar.


We verbruiken dus 2 keer zoveel electriciteit dan een gemiddeld huishouden. Een gemiddeld huishouden is een huishouden van nog geen 3 personen! Ons huishouden van 12 personen is dus ruim 4 keer een gemiddeld huishouden. Hoewel ik weet, dat hoe meer mensen op 1 adres wonen, hoe lager het gemiddelde electriciteitsgebruik is, toch denk ik, dat ons verbruik heel netjes is. Ook het gasverbruik ligt ver beneden het gemiddelde. Dat heeft alles te maken met het gebruik van onze houtkachel. Overigens stook ik nu met de (strenge) vorst regelmatig een poosje de CV. Niet dat we het in huis (in de woonkamer althans) niet warm genoeg krijgen met de houtkachel, maar het werd hier en daar in huis toch behoorlijk vochtig. Ook wil ik niet riskeren, dat de boel in de garage kapot vriest. Ik laat nu de CV 's nachts op 17 graden staan en daarmee slaat hij net een beetje aan. 's Morgens draai ik de knop naar 20 graden. Tegelijkertijd steek ik de houtkachel aan. Als de temperatuur in de kamer 20 graden is, zet ik de CV weer uit en verder stook ik dan de hele dag alleen de houtkachel. Toch vliegen op deze manier de kuubjes gas de schoorsteen wel uit, hoor. Ik denk, dat er in Nederland in deze koude heel wat gas doorgedraaid wordt.


zaterdag 3 januari 2009

Jarig en ijspret

Gisteren was ik jarig. Maar ik vier mijn verjaardag al jaren niet meer. Tenminste, niet op 2 januari. Dat is wel de meest suffe dag om jarig te zijn, geloof ik. Iedereen is het feesten en zitten en eten zó zat. Ik vier mijn verjaardag daarom altijd wat later, gelijk met die van Willem. Toch is het ook niet echt leuk als je verjaardag helemaal niet een speciale dag is. Er zijn jaren geweest, dat niemand eraan dacht, dat ik jarig was en dat er halverwege de dag ineens door een slimmerd geroepen werd: "O ja, je bent jarig, gefeliciteerd." De laatste jaren is 2 januari in onze familie toch een heel bijzondere dag geworden. We hebben 2 leuke tradities. De eerste is die van het Nieuwjaarsontbijt. Ieder jaar gaan we daarvoor op 2 januari met de hele familie naar mijn ouders. We zijn met ongeveer 35 man en dat past precies in de huiskamer. Mijn zus en haar man maken samen van tevoren luxe broodjes klaar. Er is koffie, thee, chocolademelk, fruit. Er zijn slaatjes. Heerlijk! Eerst wensen we elkaar een Gelukkig Nieuwjaar en dan word ik meteen door iedereen gefeliciteerd en krijg ik kadootjes. Als dat geen leuk begin van je verjaardag is! We ontbijten gezellig met elkaar en daarna gaan we nog een poosje Psalmen zingen. De schoolkinderen laten hun pas geleerde kerstliederen nog een keer horen. En bij het naar huis gaan is er voor ieder kleinkind (en het ene achterkleinkind) een Nieuwjaarsfooi.

We kwamen gisteren tegen elven thuis van het ontbijt. Willem is toen met de kinderen naar de gemeentewerf gegaan om vuurwerkresten in te leveren. Voor iedere zak vuurwerkresten krijg je een bon voor een hamburger van McDonalds. De kinderen hadden op Nieuwjaarsdag hard geveegd en geraapt in de buurt en hadden 12 zakken vol. Normaal zijn die bonnen een week geldig. Maar dit jaar waren ze maar tot 4 januari geldig. Dus hebben we vanavond de bonnen ingewisseld en lekker hamburgers gesmikkeld bij de zaterdagse frieten.

De tweede leuke traditie is op 2 januari 's avonds. Al sinds 5 jaar hebben we met broer, zussen, zwagers, en schoonzus een gezamenlijke rekening, waarop we 10 euro per stel per maand storten. Op 2 januari gaan we daarvan met z'n achten uit eten. Ieder jaar op een andere locatie. Gisteren gingen we naar Grand Café Restaurant Boekmans in Dordrecht. Een echte aanrader! De locatie is erg gezellig. Alle wanden en alle mogelijke en onmogelijke plaatsen zijn gevuld met boeken. De stoelen zaten heerlijk. Het eten was perfect. Het leuke vond ik, dat er ook ruimte was voor speciale verzoeken. Er stond gegrillde Tournedos op de kaart. Maar ik vind gebakken veel lekkerder. Dat was geen enkel punt. Ik kreeg gebakken Tournedos. En Willem ook, die deed gezellig met me mee. Bovendien kregen we er (ook op ons verzoek) gewone jus bij en geen saus, die je normaal gesproken krijgt. Dat vind ik toch altijd zó zonde, om zoiets lekkers te gaan verknoeien met saus. Ik houd erg van pure smaken. We hebben dus echt lekker gegeten, maar vooral ook gezellig gepraat en gelachen met elkaar. Wat een rijkdom!

Willem en ik geven elkaar normaal gesproken geen kado's voor onze verjaardag, maar vaak kopen we iets waar we samen plezier van hebben. Vorig jaar wilden we elkaar een lamp voor boven de eettafel kado doen. Maar op de één of andere manier is er niets van gekomen, er één te kopen. Dit jaar begaf juist ons digitale fotocameraatje het. Het was al lang onze wens om een echt goede camera aan te schaffen. En dus vonden we dat een heel geschikt verjaarskado. We hebben aan de broers en zussen ook geld voor onze verjaardag gevraagd (doe ik normaal niet, want ik vind dat geen leuk kado om te vragen). Verder hadden we al een beginnetje opgespaard. Al met al genoeg om de investering te doen. En dus is Willem hard gaan speuren op Marktplaats. Hij had zich al eerder georiënteerd en wist dus wat hij zocht. Gisterenmiddag kon hij met iemand een deal sluiten en nu zijn we de trotse eigenaar van een mooie digitale Canon camera.

Willem kon zich vandaag volledig uitleven. Wat een fotogenieke dag was het! Vanmorgen vroeg ging ik al door de polder om Leendert naar de zorgboerderij te brengen. De zon brak juist door de ochtendmist. Alles was zó mooi wit berijpt. Het licht was zó speciaal. Ik zag onderweg al verschillende fotografen met statief en indrukwekkende lenzen in de weer. Ook de eerste schaatsers waren al gearriveerd. De hele dag was het een drukte van belang op het ijs. De grotere kinderen hebben op de Alblas geschaatst. De kleintjes voor ons huis op de (brede) sloot. Mijn zus stond op het ijs met koek en zopie. Ik denk, dat dat wel 10 jaar geleden is! Al met al was het een prachtige winterdag, wat plaatjes opleverde, die we ons alleen nog maar van jaren her konden herinneren:




donderdag 1 januari 2009

Oud&Nieuw



Gisteren was Luijkensteijn in de ban van de oliebollenbakkerij. Jammergenoeg doet m'n fotocamera het ineens niet meer en dus heb ik niets fotografisch kunnen vastleggen. Ik heb onze stokoude videocamera maar voor de dag gehaald en het bandje van 2008 vol gemaakt. Want zo'n heel bijzondere oudejaarsdag moet natuurlijk wel vastgelegd worden! Wat een speciaal sfeertje zo met schaatsende kinderen, berijpte bomen, en dan de bollenbakkerij in het ijskoude schuurtje! Ik heb er erg van genoten. 's Morgensvroeg ben ik meteen begonnen met het klaarmaken van het beslag. Ik heb niet overdreven veel klaargemaakt: beslag van 3 kilo bloem. Toen alles gerezen, doorgeslagen en opnieuw gerezen was, is Dirk tenenkrommend van de kou het schuurtje ingegaan. Hij heeft staan bakken tot aan de lunch. In de tijd dat we lekker aan een oliebol en verder aan de bruine boterhammen zaten, konden z'n tenen weer ontdooien en vol moed toog hij daarna het schuurtje weer in om nog 45 appelbeignets te bakken. En daar moest verder iedereen vanaf blijven tot het 12 uur was, hoor!

's Avonds zijn we met de oudste kinderen naar de kerk gegaan voor de oudejaarsdienst. Na kerktijd dronken we koffie en daarna ging Trijnie nog even een schaal oliebollen brengen naar onze oude buren. Dirk en ik gingen Rummicub spelen. We moesten nog opschieten, om om half 12 klaar te zijn. Half 12 is hier het moment om de slapende kinderen wakker te maken. En dat is nog een hele klus! Je kunt bij ons gerust een kanon afschieten, als we slapen, wordt niemand daar wakker van. Ik geloof, dat ik er niet over geblogd heb, maar een poosje geleden hebben we daar nog een prachtige stunt mee beleefd. Trijnie was op vrijdagavond ergens gaan oppassen en ze had al gedacht, dat het laat zou worden. Daarom had ze een sleutel meegenomen, zodat we eventueel alvast naar bed konden gaan. We gingen om half 1 naar bed en Trijnie was nog niet thuis. Maar ik verwachtte haar eigenlijk wel ieder moment. Later dan half 1 komt ze eigenlijk nooit thuis. Wim en Dirk waren nog beneden, toen wij naar bed gingen en dus vroeg ik ze de deuren te sluiten en de lichten uit te doen, als ze naar bed zouden gaan. Dat hadden ze gedaan, maar Wim had de sleutel van de deur aan de binnenkant in het slot laten steken. En toen Trijnie ein-de-lijk thuiskwam, was hier alles in dromenland en Trijnie kon er mooi niet in!! Ze heeft een uur lang staan bellen, maar NIEMAND heeft iets gehoord. Toen is ze maar over de tuinpoort geklommen en via de achterdeur naar binnen gegaan. Briesend stond ze om half 3 aan ons bed. Waarom NIEMAND de deur opendeed en dat haar (witte) jas verknoeid was door het over de poort klimmen en wie er zo stom was geweest om de sleutel in het slot te laten zitten. Ha, ha, wat hebben we er naderhand om gelachen. Maar goed. Nu ging ik de kindertjes dus proberen wakker te maken en één voor één bracht ik ze half slapend beneden. Daar viel heel langzaam het kwartje. O ja, 't was oudejaarsavond en ze gingen oliebollen eten en naar het vuurwerk kijken! Maar eerst pakte Willem de Bijbel. Het is onze gewoonte om op Oudejaarsavond Psalm 90 te lezen en te bidden en te danken. Daarna was het al snel 12 uur. En o, wat hebben die kinders genoten. Henk van 2 zat bij me op schoot en bleef maar vol verwondering roepen en wijzen: Mooje, mooje (mooi, mooi). De grote kinderen vonden het wel interessant, dat ze champagne mochten drinken (uit een kerstpakket). En ook de oliebollen en appelflappen gingen er goed in. Om half 1 hadden we het wel gezien. Op Nieuwjaarsmorgen gaan we ook weer naar de kerk en dus vonden we het hoogtijd om naar bed te gaan. De kinderen mochten hun rolluiken open houden, om vanuit hun bed nog een poosje naar buiten te kijken. Henk stond notabene met een oliebol in z'n handjes in z'n ledikantje ;-). Ach, wat maakt het uit. Dit alles was zó vredig genieten. We hoorden nog een poosje gepraat, maar het werd steeds stiller. Ik denk, dat om 1 uur iedereen sliep. Als een roosje :-).

Vanmorgen hadden we ons traditionele Nieuwjaarsdag-ontbijt: een oliebol (LOL). Intussen was iedereen druk bezig, want vanmiddag zou bijna heel Willem z'n familie komen. Willem z'n moeder zit nog steeds met haar gebroken arm en dus zou ze bij ons komen 'opzitten', zoals we dat altijd gekscherend noemen. Maar om de familie niet in een bende te laten komen, moesten even alle handen wapperen: Vaatwasser in- en uitruimen, speelgoed aan de kant, bedden opgemaakt, kleding en was op z'n plek enzovoorts. En om half 10 vertrokken we opgepoetst en wel weer naar de kerk. Na de dienst hebben we Willem z'n moeder opgehaald en soep met brood gegeten. Ik had van mijn vader verse ossenstaart gekregen en daar een lekker soepje van gebrouwen. Met het gisterenavond vers gebakken witbrood, was het een eenvoudige, snelle maaltijd. Dat moest ook wel, want vanaf 2 uur zou de familie komen. En die ís gekomen ;-). Met ons eigen gezin erbij heb ik vanmiddag 56 mensen voorzien van koffie met koek en hapjes en drankjes. 't Was dus echt wel een drukte, maar ook geweldig leuk, om iedereen weer te zien en zo mogelijk ook te spreken.

Vanavond hebben we de dag in vakantiestijl afgesloten. De grotere kinderen zijn gaan schaatsen (behalve Dirk, die liever achter de computer zit) en de kleindere kinderen mochten bij wijze van uitzondering een DVD bekijken. Juist omdat dat haast nooit gebeurt, is dat een hele happening voor ze. Met rode konen zaten ze met z'n vieren op de bank: Maaike, Koos, Maria en Jan. En ze hoefden pas om 9 uur naar bed. Wat een feest. Maria (7) zei, dat alles zó leuk was, in de vakantie, dat ze maandag wel een jaar lang moet vertellen op school ;-).

Ik heb de eerste dag trouwens ook geheel in stijl afgesloten: achter m'n strijkplank :-). Tja, die was....

Alle lezers wens ik het allerbeste toe voor 2009!