Gisteren was Luijkensteijn in de ban van de oliebollenbakkerij. Jammergenoeg doet m'n fotocamera het ineens niet meer en dus heb ik niets fotografisch kunnen vastleggen. Ik heb onze stokoude videocamera maar voor de dag gehaald en het bandje van 2008 vol gemaakt. Want zo'n heel bijzondere oudejaarsdag moet natuurlijk wel vastgelegd worden! Wat een speciaal sfeertje zo met schaatsende kinderen, berijpte bomen, en dan de bollenbakkerij in het ijskoude schuurtje! Ik heb er erg van genoten. 's Morgensvroeg ben ik meteen begonnen met het klaarmaken van het beslag. Ik heb niet overdreven veel klaargemaakt: beslag van 3 kilo bloem. Toen alles gerezen, doorgeslagen en opnieuw gerezen was, is Dirk tenenkrommend van de kou het schuurtje ingegaan. Hij heeft staan bakken tot aan de lunch. In de tijd dat we lekker aan een oliebol en verder aan de bruine boterhammen zaten, konden z'n tenen weer ontdooien en vol moed toog hij daarna het schuurtje weer in om nog 45 appelbeignets te bakken. En daar moest verder iedereen vanaf blijven tot het 12 uur was, hoor!
's Avonds zijn we met de oudste kinderen naar de kerk gegaan voor de oudejaarsdienst. Na kerktijd dronken we koffie en daarna ging Trijnie nog even een schaal oliebollen brengen naar onze oude buren. Dirk en ik gingen Rummicub spelen. We moesten nog opschieten, om om half 12 klaar te zijn. Half 12 is hier het moment om de slapende kinderen wakker te maken. En dat is nog een hele klus! Je kunt bij ons gerust een kanon afschieten, als we slapen, wordt niemand daar wakker van. Ik geloof, dat ik er niet over geblogd heb, maar een poosje geleden hebben we daar nog een prachtige stunt mee beleefd. Trijnie was op vrijdagavond ergens gaan oppassen en ze had al gedacht, dat het laat zou worden. Daarom had ze een sleutel meegenomen, zodat we eventueel alvast naar bed konden gaan. We gingen om half 1 naar bed en Trijnie was nog niet thuis. Maar ik verwachtte haar eigenlijk wel ieder moment. Later dan half 1 komt ze eigenlijk nooit thuis. Wim en Dirk waren nog beneden, toen wij naar bed gingen en dus vroeg ik ze de deuren te sluiten en de lichten uit te doen, als ze naar bed zouden gaan. Dat hadden ze gedaan, maar Wim had de sleutel van de deur aan de binnenkant in het slot laten steken. En toen Trijnie ein-de-lijk thuiskwam, was hier alles in dromenland en Trijnie kon er mooi niet in!! Ze heeft een uur lang staan bellen, maar NIEMAND heeft iets gehoord. Toen is ze maar over de tuinpoort geklommen en via de achterdeur naar binnen gegaan. Briesend stond ze om half 3 aan ons bed. Waarom NIEMAND de deur opendeed en dat haar (witte) jas verknoeid was door het over de poort klimmen en wie er zo stom was geweest om de sleutel in het slot te laten zitten. Ha, ha, wat hebben we er naderhand om gelachen. Maar goed. Nu ging ik de kindertjes dus proberen wakker te maken en één voor één bracht ik ze half slapend beneden. Daar viel heel langzaam het kwartje. O ja, 't was oudejaarsavond en ze gingen oliebollen eten en naar het vuurwerk kijken! Maar eerst pakte Willem de Bijbel. Het is onze gewoonte om op Oudejaarsavond Psalm 90 te lezen en te bidden en te danken. Daarna was het al snel 12 uur. En o, wat hebben die kinders genoten. Henk van 2 zat bij me op schoot en bleef maar vol verwondering roepen en wijzen: Mooje, mooje (mooi, mooi). De grote kinderen vonden het wel interessant, dat ze champagne mochten drinken (uit een kerstpakket). En ook de oliebollen en appelflappen gingen er goed in. Om half 1 hadden we het wel gezien. Op Nieuwjaarsmorgen gaan we ook weer naar de kerk en dus vonden we het hoogtijd om naar bed te gaan. De kinderen mochten hun rolluiken open houden, om vanuit hun bed nog een poosje naar buiten te kijken. Henk stond notabene met een oliebol in z'n handjes in z'n ledikantje ;-). Ach, wat maakt het uit. Dit alles was zó vredig genieten. We hoorden nog een poosje gepraat, maar het werd steeds stiller. Ik denk, dat om 1 uur iedereen sliep. Als een roosje :-).
Vanmorgen hadden we ons traditionele Nieuwjaarsdag-ontbijt: een oliebol (LOL). Intussen was iedereen druk bezig, want vanmiddag zou bijna heel Willem z'n familie komen. Willem z'n moeder zit nog steeds met haar gebroken arm en dus zou ze bij ons komen 'opzitten', zoals we dat altijd gekscherend noemen. Maar om de familie niet in een bende te laten komen, moesten even alle handen wapperen: Vaatwasser in- en uitruimen, speelgoed aan de kant, bedden opgemaakt, kleding en was op z'n plek enzovoorts. En om half 10 vertrokken we opgepoetst en wel weer naar de kerk. Na de dienst hebben we Willem z'n moeder opgehaald en soep met brood gegeten. Ik had van mijn vader verse ossenstaart gekregen en daar een lekker soepje van gebrouwen. Met het gisterenavond vers gebakken witbrood, was het een eenvoudige, snelle maaltijd. Dat moest ook wel, want vanaf 2 uur zou de familie komen. En die ís gekomen ;-). Met ons eigen gezin erbij heb ik vanmiddag 56 mensen voorzien van koffie met koek en hapjes en drankjes. 't Was dus echt wel een drukte, maar ook geweldig leuk, om iedereen weer te zien en zo mogelijk ook te spreken.
Vanavond hebben we de dag in vakantiestijl afgesloten. De grotere kinderen zijn gaan schaatsen (behalve Dirk, die liever achter de computer zit) en de kleindere kinderen mochten bij wijze van uitzondering een DVD bekijken. Juist omdat dat haast nooit gebeurt, is dat een hele happening voor ze. Met rode konen zaten ze met z'n vieren op de bank: Maaike, Koos, Maria en Jan. En ze hoefden pas om 9 uur naar bed. Wat een feest. Maria (7) zei, dat alles zó leuk was, in de vakantie, dat ze maandag wel een jaar lang moet vertellen op school ;-).
Ik heb de eerste dag trouwens ook geheel in stijl afgesloten: achter m'n strijkplank :-). Tja, die was....
Alle lezers wens ik het allerbeste toe voor 2009!
